ปู่เย็นเสียชีวิตแล้วพระราชินีพระราชทานเงิน2แสนบ.ช่วยพิธีศพปู่เย็น

ปู่เย็นเสียชีวิตแล้ว'พระราชินี'พระราชทานเงิน2แสนบ.ช่วยพิธีศพ'ปู่เย็น'

ปู่เย็น

http://galyani.panyathai.or.th/wiki/...B9%87%E0%B8%99

เรื่องราวชีวิตของชายชราอายุผู้หนึ่งที่มีอายุกว่า 106 ปี ซื่อ ปู่เย็น หรือ นายเย็น แก้วมะณี ที่อาศัยกินอยู่หลับนอนบนเรือแทนบ้าน และยึดอาชีพการหาปลาขายเลี้ยงตนเองตามลำพัง ได้ถูกเปิดเผยขึ้นและถ่ายทอดผ่านทางรายการทีวี ที่มีชื่อว่า รายการคนค้นคน เข้ามาสัมผัสและถ่ายทองเรื่องราวชีวิตของปู่เย็น เฒ่าทระนงแห่งลุ่มแม่นำเพชรบุรี ออกสู่สายตาคนทั้งประเทศถึงสามตอน ทำให้หลายคนและหลายครอบครัวทั้งในจังหวัดเพชรบุรี และต่างจังหวัด เดินทางมาที่จังหวัดเพชรบุรี เพื่อมาหา มาเยี่ยม และมาดูตัวเป็นๆของปู่เย็น ผู้ที่อายุยืนนับร้อยปี ทำให้ในช่วงนั้นจังหวัดเพชรบุรีคึกคัดเป็นพิเศษ และที่สำคัญไปกว่านั้น และสร้างความปราบปลื้มใจให้แก่ชาวจังหวัดเพชรบุรี และตัวปู่เย็นมากที่สุดก็คือ วันที่ 23 มีนาคม 2548 เป็นวันที่ปู่เย็น ได้เข้ารับเรือพระราชทานต่อหน้าพระบรมฉายาลักษณ์ ของสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ ที่จัดขึ้นบริเวณท่าน้ำหลังจวนผู้ว่าราชการจังหวัด ซึ่งงานนี้ประชาชนทั้งจังหวัดเพชรบุรี และตัวปู่เย็นต่างยินดีและซาบซึ้งในพระมหากรุณาธิคุณเป็นอย่างยิ่ง ชีวิตของชายชราผู้หนึ่ง ซึ่งหากินเลี้ยงปากเลี้ยงท้องของตนเองด้วยการหาปลาขาย ไม่โกงใคร และยึดหลักที่ว่า หอยไม่มีมือ ไม่มีตีน ยังหากินได้ นับประสาอะไรกับคน มีทั้งมือทั้งตีนต้องหากินได้ คำพูดของชายชราผู้นี้ถูกถ่ายทอดออกไปทำให้คนหลายๆคนมีกำลังใจในการต่อสู้ชีวิต และรู้จักคำว่าพอเพียง และใครจะรู้ว่าหากไม่มีรายการคนค้นคน หรือ สุทธิพงษ์ ธรรมวุฒิและทีมงานชีวิตของชายชราผู้นี้ อาจจะเหมือนคนแก่ทั่วไปที่ถูกปล่อยปะละเลย ไม่มีใครสนใจ หรืออาจจะไม่มีใครรู้ด้วยซ้ำว่ายังมีคนแบบปู่เย็นอยู่ในโลก

ปู่เย็น เฒ่าทระนง

​

ขณะเกิดฝนตกหนักประชาชนส่วนใหญ่ก็กำลังนอนหลับอยู่ภายในบ้านกันอย่างสบาย แต่ใครจะนึกว่าขณะเดียวกัน ปู่เย็น เฒ่าแห่งแม่น้ำเพชรบุรี ได้ทุรนทุรายเพื่อที่จะหนีความเปียกปอนอาศัยใต้ถุนสะพานเป็นหลังคาบ้าน จนเกิดอุบัติเหตุหกล้มได้รับบาดเจ็บ คะเราไปติดตามเรื่องนี้ ผู้คนจากอำเภอท่ายางอำเภอบ้านแหลมและอำเภอเมืองเพชรบุรี พร้อมทีมข่าวพีซีทีวีจำนวนหนึ่งเดินทางมาเยี่ยมและดูอาการของ ปู่เย็น เฒ่าทระนง แห่งแม่น้ำเพชรบุรี หลังทราบว่าเมื่อคืนที่ผ่านมาปู่เย็นได้ลื่นหกล้มที่บริเวณริมฝั่งแม่น้ำใต้สะพานลำใย เนื่องจากขณะนั้นมีฝนตกหนัก
ปู่เย็น ได้เล่าว่า ขณะนอนหลับอยู่ภายในเรือที่เทียบอยู่ริมฝั่งแม่น้ำใต้สะพาน เกิดมีฝนตกหนักและอากาศค่อนข้างเย็นเกรงว่าผ้าห่มจะเปียก จึงรีบตื่นเพื่อที่จะขึ้นไปนอนบนบกใต้เชิงสะพาน จึงเกิดลื่นหกล้มจนมีแผลถลอกที่บริเวณแขนข้างขวา และนิ้วเท้าข้างซ้ายเป็นรอยฟกช้ำ ครั้งแรกปู่เย็นได้ฉีกเอาเศษผ้ามาซับเลือดบริเวณบาดแผลพร้อมกับพันทับเอาไว้ หลังจากทีมข่าวได้พูดคุย กับปู่เย็นแล้วจึงช่วยปฐมพยาบาลเบื้องต้นโดยการนำเศษผ้าที่ปู่เย็นได้พันเอาไว้ออก แล้วนำผ้าพันแผลที่ถูกหลักอนามัยมาพันแทน จากนั้นได้ประสานไปยังจังหวัดเพชรบุรีเพื่อให้ช่วยประสานต่อไปยังแพทย์จากโรงพยาบาลพระจอมเกล้าจังหวัดเพชรบุรี และหลังจากแพทย์เดินทางมาถึง ปู่เย็น ได้พูดว่า ไปรบกวนคุณหมอทำไม

 

ปู่เย็น

http://galyani.panyathai.or.th/wiki/...B9%87%E0%B8%99

ประวัติเรือหาปลาของปู่เย็น

​

โดยเรือลำเก่านั้นทีมข่าวได้ทราบข้อมูลจาก อาจารย์ นิคม คุปตะวินทุ ว่าเมื่อปลายปี พ.ศ. 2535 หรือประมาณ 14 ปีก่อนเคยบันทึกภาพขณะปู่เย็นใช้เรือไม้หรือที่เรียกกันว่าเรือมาด ออกดักปลาที่บริเวณหลังโรงเรียนสุวรรณรังสฤษ ซึ่งสังเกตเห็นคุณปู่แก่ๆ กับเรือเก่าๆกำลังตั้งหน้าตั้งตาดักตาข่ายเพื่อหาปลาไปขาย โดยปู่จะอาศัยแหล่งน้ำแห่งนี้เป็นที่หาปลา โดยสภาพแม่น้ำในสมัยนั้นมีความใสสะอาดซึ่งผิดกับปัจจุบันมาก ต่อมาเมื่อปี พ.ศ.2540 ปู่เย็นได้เปลี่ยนเรือลำใหม่ และได้ซื้อเครื่องมาติด เนื่องจากสภาพร่างกายเริ่มโรยราแต่ต่อมาได้มีคนขโมยเครื่องของปู่ไป และเวลาผ่านไปอีกระยะหนึ่งปู่เย็นได้ให้เรือกับข้าราชการนายหนึ่งไปเนื่องจากมีสภาพผุพัง และปัจจุบันก็ยังไม่ทราบเหมือนกันว่าเรือไม้ลำนั้นไปอยู่ที่ใด หรือไม่ก็อาจจะพุพังไปแล้วก็ได้
ส่วนเรือเหล็กที่ปู่ใช้อยู่ในปัจจุบันนี้ นายเกียรติศักดิ์ กล่อมสกุล ผู้ที่เรียกได้ว่ามีความใกล้ชิดกับปู่เย็นมากที่สุดในเวลานี้ ได้ให้ข้อมูลว่า เรือเหล็กที่ปู่เย็นใช้หาปลาอยู่ในปัจจุบันนี้ ปู่เย็นได้ซื้อมาจากเพื่อนที่อยู่ในอำเภอแก่งกระจาน ในราคา 8,000 โดยนายผิน เข็มเมือง หลานชายได้ช่วยออกเงินให้จำนวนสี่พันบาทพร้อมค่าขนส่ง โดยอดีตนั้นเรือลำนี้ก็ได้มีการติดเครื่องด้วย ต่อมาเครื่องยนต์พังจึงต้องใช้ไม้ถ่อ และเมื่อปีที่แล้วเรือลำดังกล่าวก็เกิดรอยรั่ว จึงได้นำขึ้นมาเพื่อทำการซ่อมแซม และถึงแม้ว่าเดือน๖ ที่จะถึงนี้ปู่เย็นจะกลับขึ้ฝั่งเเละกลับที่อำเภอท่ายางปู่ก็จะต้องนำเรือขึ้นไปด้วยและจะใช้เรือลำนี้หาปลาตลอดไป
และเมื่อวันที่ 23 มีนาคม 2548 ที่ผ่านมา จังหวัดเพชรบุรีก็ได้จัดพิธีการมอบเรือให้กับปู่เย็น ที่บริเวณริมแม่น้ำข้างจวนผู้ว่าราชการจังหวัด เพชรบุรี สำหรับเรือพระราชทานดังกล่าวนี้ อาจารย์ วรเทพ บุญยัง อาจารย์ประจำแผนกช่างต่อเรือโลหะวิทยาลัยเทคโนโลยี่และอุตสาหกรรมพระนครศรีอยุธยา ก็ได้ให้ข้อมูลว่าเรือพระราชทานลำนี้ทำด้วยไฟเบอร์กลาสทั้งลำ ไม่มีเครื่องยนต์ ลักษณะยาวเรียว หัวท้ายแหลม น้ำหนักเบามาก กว้าง ๑ เมตร ยาว 6 เมตร ใต้ท้องเรือและใต้หัวเรือจะมีกล่องเอนกประสงค์สำหรับใส่สิ่งของ ท้องเรือลาดชันเพื่อให้น้ำไหลสะดวก พร้อมมีบ่อดักน้ำสำหรับวิดน้ำออกจากเรือ หรือสำหรับใช้ขังปลา ส่วนหลังคาทำด้วยผ้าใบอย่างดีตลอดทั้งลำ โครงหลังคาเป็นอลูมิเนี่ยม สามารถถอดพับได้ นอกจากนี้ยังมีหน้าต่างพร้อมติดมุ้งลวดพลาสติกอย่างดีสำหรับกันยุงและตัวแมลงได้อีกด้วย จากอดีตถึงปัจจุบันแม้ว่ากาลเวลาจะหมุนเปลี่ยนไหลเวียนดังสายน้ำแห่งแม่น้ำเพชรบุรีแต่วันนี้ ปู่เย็น ก็ยังคงยึดถือแม่น้ำสายนี้เปรียบเหมือนบ้านและยังคงใช้แม่น้ำแห่งนี้หาปลาเพื่อเลี้ยงชีพ และจะยังใช้แม่น้ำสายนี้หาปลาตลอดไป

​

ปู่เย็น อายุ 106 ปี วัย 106 ปี ของชายชราคนหนึ่งน่าจะพูดได้ว่า เลยภาวะไม้ใกล้ฝั่งไปแล้วหลายขุม ปู่อยู่ตัวคนเดียว เคยมีเมียแต่ไม่มีลูก เพราะปู่เป็นหมัน ถ้าปู่มีลูกไม่แน่ว่าป่านนี้ลูกๆ ของปู่จะยังมีชีวิตอยู่หรือไม่ แต่ สำหรับปู่ ยังไงปู่ก็ยังไม่ตายแน่ๆ นอกจากยังไม่ตาย ปู่ยังแข็งแรงใช้ได้ ไม่ว่าร่างกายหรือหัวใจ
ปู่เป็นมุสลิมเมืองเพชร แต่เมียปู่เป็นไทยพุทธแถวประจวบ ทั้งสองครองรักกันยืนยาวโดยไม่มีฝ่ายใดได้ เปลี่ยนรีตเปลี่ยนรอยศาสนา รวมทั้งในชีวิตไม่เคยมีพิธีกรรมออกหน้าออกตาอันใด ใช้หัวใจหรือหัว อะไรบ้างก็ไม่รู้ล่ะ รู้แต่ว่าอยู่กันมายืนยาวกว่าไม้เท้ายอดทองกระบองยอดเพชร ย่าขี้เกียจอยู่ดูโลก จากปู่ไปก่อน ตอนอายุ 92 ปี ปู่ถึงตอนนี้ยังไม่มีทีท่าว่าจะจากโลกนี้ไปไหน แต่ตอนย่าจากไปปู่ร้องไห้ อยู่ 3 เดือน ชายชราคนหนึ่ง ร้องไห้กับการจากไปของหญิงชราคนหนึ่งนาน 3 เดือน คงไม่ใช่เพราะความขี้แย นับแต่วันที่ย่าจากไป ปู่ก็ออกจากบ้านเช่าราคาเดือนละแปดร้อยบาท ขนทรัพย์สมบัติที่มีอยู่ไม่กี่ชิ้นในชีวิต มาอยู่บ้านหลังใหม่ ไม่มีเสา ไม่มีหลังคา ยาวราวๆ 2 วา กว้างแค่ 2 ศอก บ้านของปู่เป็นเพียง เรือลำเล็กๆ ลอยอยู่ในลำน้ำเพชร นับถึงปัจจุบัน ปู่กิน อยู่ หลับนอน อยู่ในเรือมานานนับสิบปี โดยมี การงานแห่งชีวิตเพียงอย่างเดียว คือ การดักอวนหาปลา
ทุกวันปู่จะจอดเรือนั่งๆ นอนๆ อยู่ใต้สะพานลำใย ซึ่งทอดเชื่อมระหว่างบ้านหม้อ กับตลาดวัดท่อ พอเย็นๆ ก็จะเริ่มพายเรือออกไปหาที่วางอวน ปู่จะกู้อวนคืนละ 2 ครั้ง ดึกๆ ครั้งหนึ่ง รุ่งเช้าอีกครั้ง หนึ่ง ได้ปลา ปู่ก็จะเอาใส่กะละมังหิ้วขึ้นมาขายที่ตลาดวัดท่อในตอนเช้า ก่อนเดินกลับลงไปพักผ่อน ชม เวลาเลือนผ่านชีวิตไปโดยไม่วิตกทุกข์ร้อน หรือไม่ก็ซ่อมอวนอยู่ในเรือนเรือ ปู่ไม่ชอบให้ใครสงสารปู่ แต่ปู่ชอบสงสารคนอื่น ปู่มักจะขายปลาที่นับวันยิ่งหายากในราคาถูกๆ คนที่มาซื้อเห็นปู่ขายถูก ยิ่งขอซื้อให้ถูกเข้าไปอีก แต่ปู่ก็ไม่ว่าอะไร นานปีทีหนจึงจะมีคนใจดี ซื้อปลาไม่กี่ตัว ให้ เงินเกินมา ไม่เอาเงินที่ปู่ทอนกลับไป แบบนี้ปู่ไม่ว่าอะไร แต่ถ้าใครให้ปู่ฟรีๆ มีปัญหาทันที
มีคนเคยถามว่า ทำไมปู่ไม่ไปขอความเมตตาจากใครๆ เขา คนแก่ๆ ยังไงๆ ใครๆ ก็สงสาร ปู่บอกว่า ไม่เอา ไม่ชอบที่สุด ดูแต่หอยซิ ไม่มีมือมีตีน มันยังหากินได้เอง (รู้จักมั้ยหอยน่ะ…ปู่ย้ำ) ประสาอะไร กับคนมีมือมีเท้า หากินเองไม่ได้ก็อายหอย
ปู่คิดและเชื่อแบบนี้ แต่มีคนมากมายที่ไม่ได้คิดและเชื่อแบบปู่ ปู่อาจดูโง่และน่าหมิ่นแคลนในสายตาของคนเหล่านั้น แต่ปู่ไม่มีวันหมิ่นแคลนตัวเอง ขณะปู่อยู่ในเรือ คนเหล่านั้นอาจกำลังนั่งถือขันอยู่ตามสะพานลอย หรือไม่ก็กำลังข่มขู่ทุบตีเพศแม่ที่เป็นเมียตอนที่ตัวเองกำลังเมา กำลังขูดรีด โก่งราคา จี้ปล้น ฉ้อ โกง ฮั้วสัมปทาน เล่นแร่แปรหุ้นในตลาดเงิน
ไม่ว่าความฉลาด ความโง่ ความดี ความชั่ว ความนับถือ และการให้ค่าในการมีชีวิต แน่นอนว่า คน พวกนั้นต่างกับปู่ ขณะที่ปู่คิดว่าคนเราไม่ว่าเฒ่าชะแร แก่ชราแค่ไหน หากยังมีลมหายใจ ก็ต้องพยายาม อยู่ให้ได้ด้วยลำแข้งของตัวเอง โดยไม่เอารัดเอาเปรียบ และเบียดเบียนใคร พูดง่ายๆ ว่ารับผิดชอบดู แลตัวเอง หาอยู่หากินเอง ว่างั้นเหอะ
ปู่อาจไม่รู้จักคำว่าศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ ในหัวสมองปู่อาจไม่ มีคำว่าชีวิตที่สง่างาม ความหยิ่งทะนง แต่ปู่มีสิ่งเหล่านี้อยู่ในชีวิต ซึ่งบางทีคนที่ใช้คำเหล่านี้หากินบ่อยๆ เสียอีกที่ชีวิตไม่มีสิ่งเหล่านี้ ปู่เบียดบังชีวิตตัวเองได้ แต่ไม่เคยเอาเปรียบเบียดบังชีวิตคนอื่น ปีนี้ปู่กะว่าจะอยู่ในเรือเป็นปีสุดท้าย ปู่กะว่าจะรีไทร์ตอนอายุ 106 ปี หน่วยกิตสุดท้ายที่ปู่ตั้งใจว่าจะทำให้ได้ คือ หาเงินอีก 3 พันบาท เพื่อไปรวมกับที่มีอยู่แล้ว 7 พันบาท จากการเก็บสะสมมาชั่วชีวิต เพื่อให้ได้หมื่น
ปู่คิดว่าถ้ามีเงินถึงหมื่น กินแบบเขียมๆ คงจะพอกินไปจนตาย ไม่รู้ปู่คิดในใจไว้แล้วรึยังว่า จะตายตอน อายุเท่าไหร่เพื่อให้ได้เงิน 3 พัน ปู่ต้องพายเรือจากอำเภอท่ายาง มายังเมืองเพชร เป็นระยะทางเกือบ 30 กิโลเมตร ซึ่งต้องแวะค้างอ้างแรมริมฝั่งหนึ่งคืน ปู่บอกแบบไม่อนาทรว่าไปเรื่อยๆ อยากนอนตรงไหนก็ จอดนอนตรงนั้น ไม่ร้อนใจ จอดนอนตรงไหนก็ลงอวนตรงนั้น ได้ก็ช่าง ไม่ได้ก็ช่าง
ที่ปู่ต้องพายเรือมา เพราะปีที่แล้วหน้าน้ำหลาก ปู่จ้าง 'พวกกัน' ลากเรือขึ้นบก มาไว้บ้านญาติรุ่นหลานที่อำเภอท่ายาง เพราะว่าเรือของปู่ซึ่งเป็นเรือเหล็กสนิมกินจนรั่ว ปู่เอาเรือขึ้นไปปะ กะว่าหมดหน้าน้ำหลาก หลังออกพรรษาจะลงมาหาปลาในลำน้ำเพชร เป็นเที่ยวสุดท้ายยั่ว 'พวกกัน' จะไม่เอาค่าลากเรือ ปู่บอกไม่ได้ ไม่งั้นไม่ต้องเป็นพวกกัน 'พวกกัน' บอกว่าถ้างั้นเอา สองร้อย… ปู่หายไปพักใหญ่ ก่อนกลับมาบอกไม่ได้ต้องสี่ร้อย สองร้อยถูกไป ไปถามราคาคนอื่นมาแล้ว 'พวกกัน' บอกว่า ถ้างั้นสามร้อยแล้วกัน ปู่บอกว่าแหม..มันเกรงใจ… พวกกัน' บอกไม่เป็นไร ถ้าใครถามจะบอกห้าร้อย ปู่เลยยอม
ปู่ลงมาปลายเดือนธันวา สองเดือนผ่านไป ขณะที่สุขภาพปู่แย่ลง ปู่เพิ่งพบว่าปีนี้ ปลาในแม่น้ำเพชร ไม่ได้หาง่ายเหมือนปีก่อนๆ อีกแล้ว บางวันปู่ไม่ได้ปลาแม้แต่ตัวเดียว ส่วนใหญ่ได้วันละไม่กี่ตัว พอยาไส้ แต่ไม่พอขายให้ได้เงิน 3 พันเงิน 3 พันสำหรับบางคนต้องเดิมพันด้วยชีวิต เงิน 3 พันล้านสำหรับบางคนแค่กระดิกนิ้วเซ็นไม่กี่แกร็กก็ได้

ชีวิตในปัจจุบันของปู่เย็น หลังจากที่มีสื่อมวลชนหลายๆแขนงโดยเฉพาะรายการ คนค้นคนได้นำเสนอเรื่องราวชีวิตของนายเย็น แก้วมะณี หรือปู่เย็น เฒ่าทระนงแห่งแม่น้ำเพชรบุรี ที่ใช้ชีวิตอยู่ในเรือโดยประกอบอาชีพดักปลาในแม่น้ำเพชรบุรีขายมานานกว่า 10 ปี จนเป็นที่มาของการได้รับเรือพระราชทานจากสมเด็จพระราชินีนาถ อีกทั้งยังทำให้ประชาชนทั้งประเทศให้ความสนใจการดำรงชีพของปู่เย็น ตลอดมา โดยเฉพาะที่จังหวัดเพชรบุรี ขณะนั้นปู่เย็นนั้นถือได้ว่าเป็นผู้จุดประกายให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องหรือประชาชนได้เล็งเห็นถึงความสำคัญของแม่น้ำเพชรบุรีกันมากขึ้น ซึ่งขณะนั้นผู้คนจากต่างและในจังหวัดก็ได้เดินทางมาเยี่ยมเยียนปู่เย็นกันอย่างไม่ขาดสาย จนทำให้ปู่เย็นเกิดความสะดวกสบายไปชั่วขณะ และ ว่างเว้นจากการหาปลาไปชั่วคราว มีวิถีชีวิตที่ผู้คนส่วนใหญ่เรียกว่า ปู่เย็น เปลี่ยนไป เลยทีเดียว
จวบจนปัจจุบันหลังจากกระแสของ ปู่เย็น เฒ่าทระนงแห่งแม่น้ำเพชร เงียบหายไป ผู้คนที่เคยเดินทางมาพบปู่เย็นก็พลอยขาดหายไปด้วย ซึ่งทุกวันนี้ปู่เย็นก็กลับมาใช้วิถีชีวิต เหมือนแต่ก่อนเก่าแล้ว ตกเย็นทุกวันปู่เย็นจะออกหาปลาขาย ซึ่งถ้าขายไม่หมดปู่เย็นก็จะนำกลับมาทำอาหารกินเองที่ใต้ถุนสะพานลำไย อย่างเช่นวันนี้ ปู่เย็น ก็ยังคงดำรงชีพด้วยการหุงหาอาหารกินเอง ปลาที่หามาได้ก็จะนำมาแร่ใส่เกลือตากแดดไว้ย่างกิน ซึ่งก็สะท้อนให้เห็นว่า ชีวิตคนเรามีขึ้นลง เหมือนกับบันได ที่ปู่เย็นเคยพูดไว้เมื่อหลายเดือนก่อน และทุกวันนี้ ชีวิตของปู่เย็น ก็ไม่ผิดอะไรไปจากคำพูดที่เคยพูดเอาไว้
<!-- Saved in parser cache with key panyathai_wikicache:idhash:726-0!1!0!!th!2 and timestamp 20081011064008 -->Retrieved from "http://galyani.panyathai.or.th/wiki/...B9%87%E0%B8%99"​

 

ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวของปู่เย็น และคนไทยทั้งประเทศที่มีความเป็นห่วงเป็นใยปู่เย็นทุกๆท่านครับ

ขอให้ปู่เย็นไปสู่สัมปรายภพที่ดีด้วยเทอญ

.
<!-- / message --><!-- sig -->

 

"ปู่เย็น"เฒ่าทรนงแห่งลุ่มน้ำเพชรบุรีอายุ108ปีสิ้นใจแล้ว
วันที่ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2551 เวลา 10:51:40 น. มติชนออนไลน์


http://www.matichon.co.th/news_detail.php?newsid=1223783513&grpid=03&catid=19

<STYLE> P { margin: 0px; } </STYLE>ผู้สื่อข่าวรายงานเมื่อวันที่ 12 ต.ค.ว่า เมื่อช่วงเช้าที่ผ่านมา นายเย็น แก้วมณี หรือ ปู่เย็น เฒ่าทรนง แห่งลุ่มน้ำเพชรบุรี อายุ 108 ปี ซึ่งอาศัยอยู่บนเรือพระราชทาน จากสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ ได้นอนหมดสติ ไม่รู้สึกตัว เนื่องจากเกิดอาการช็อคอยู่บนเรือ โดยพยาบาลผู้ดูแล ได้บังเอิญไปพบ และพาส่งโรงพยาบาลพระจอมเกล้า จ.เพชรบุรี ซึ่งขณะนี้ทีมแพทย์อยู่ระหว่างการปั๊มหัวใจช่วยชีวิตอยู่ ส่วนความคืบหน้า จะรายงานให้ทราบต่อไป





อย่างไรก็ตาม ก่อนหน้านี้ เมื่อวันที่ 19 ก.ย. เรือพระราชทานฯ ของปู่เย็น ได้จมน้ำอยู่ในแม่น้ำเพชรบุรีที่เชิงบริเวณสะพานลำไย ต.ท่าราบ อ.เมืองเพชรบุรี หลังเกิดฝนตกหนัก โดยที่ตัวของปู่เย็นก็ได้ตกน้ำลงไปด้วย โดยชาวบ้านก็ได้ช่วยกันนำร่างปู่เย็นขึ้นมาจากน้ำและพยายามนำปู่เย็นที่กำลังหนาวสั่นขึ้นรถโรงพยาบาลพระจอมเกล้าจังหวัดเพชรบุรีแต่ปู่เย็นไม่ยอมไป กลับทรุดลงนั่งที่บริเวณบันไดพักขั้นสุดท้ายของสะพานใกล้เคียงจุดที่เรือล่มเนื่องจากห่วงใยทรัพย์สินและเป็นห่วงเรือพระราชทาน จากนั้นชาวบ้านได้ช่วยกันกู้เรือมาไว้ที่ริมตลิ่ง โดยปู่เย็นนั่งดูการกู้เรือด้วยอาการเศร้าสร้อยและมีคราบน้ำตาที่แก้มทั้งสองข้าง ก่อนที่บุรุษพยาบาลจะอุ้มปู่เย็นขึ้นรถพยาบาลนำตัวส่งตรวจอาการ หลังจากนั้นเจ้าหน้าที่ได้นำเรือของปู่เย็นไปซ่อมที่วิทยาลัยเทคโนโลยีและอุตสาหกรรมการต่อเรือพระนครศรีอยุธยา และเพิ่งได้รับมอบเรือลำใหม่ไปเมื่อวันที 1 ต.ค. ที่ผ่านมานี้นั่นเอง

 

ข้อคิดจากชีวิตปู่เย็น
http://artsmen.net/content/show.php?Category=newsboard&No=2545

<TABLE width=610 align=center border=0><TBODY><TR><TD>

​

มติชน
ฮิตฮ็อตจริงๆ สำหรับเรื่องราวชีวิตของปู่เย็น เฒ่าทระนงซึ่งหลังจากที่มีการนำเรื่องราวชีวิตของปู่เย็นมาออกอากาศในรายการคนค้นคนปรากฏว่าคนทุกกลุ่มต่างก็พูดถึงปู่เย็นกันเป็นแถว ไม่เฉพาะผู้ใหญ่วัยทำงานนะ บรรดาคนรุ่นใหม่ก็เป็นแห่เป็นแฟนพันธุ์แท้ของปู่เย็นกันเป็นทิวแถว การันตีได้จากไม่ว่าจะเข้าไปเม้าธ์ที่กลุ่มไหน ในกลุ่มนั้นต้องมีใครสักคนหยิบเรื่องปู่เย็นมาพูดคุยกัน
[SIZE=+0]

"ฉันชอบปู่เย็นจัง แกสุดยอดเลย" นางสาวกนกพร วรรณกิจจา อายุ 18 ปี เปรย

เธอให้สัมภาษณ์เป็นฉากๆ เลยว่าชอบปู่เย็นตรงไหน อย่างไร

"ดูปู่เย็นตั้งแต่ตอนแรก ได้หลายอย่างมาก ไม่น่าเชื่อว่ายุคนี้ยังมีคนแบบปู่เย็นอยู่ ที่จำได้คือชอบคำพูดที่แกบอกว่า หอยมันไม่มีมือ มีเท้า มันยังหากินของมันได้ มันยังไม่อดตาย แล้วคนเรามีมือมีเท้า จะอดตายได้ยังไง สุดยอดเลย ชีวิตของปู่เย็นมันสอนเราได้มากกว่าการอ่านหนังสือเสียอีก เพื่อนๆ ในกลุ่มต่างก็นับถือปู่เย็นมากๆ"


ทางด้านนายประถม วงศ์วรจักร อายุ 17 ปี เป็นอีกหนึ่งวัยรุ่นที่ซึมซับข้อคิดดีๆ จากชีวิตปู่เย็น กล่าวว่า นับถือปู่เย็นมาก เป็นสุดยอดของคน เท่าที่ดูรู้สึกว่าปู่เย็นเป็นคนที่เกรงใจผู้อื่นมากๆ อีกทั้งแต่ละประโยคที่ปู่เย็นพูดออกมา มันสะท้อนให้เห็นเลยว่าชายชราคนนี้ไม่ธรรมดา ปู่เย็นมีชีวิตที่สมถะมาก น่าชื่นชม

"ชีวิตของเราก็เหมือนการขึ้นสะพาน ช่วงกลางๆ ของสะพานมันจะแข็งแรง แต่พอปลายๆ มันก็เริ่มอ่อนลง แล้วสุดท้ายทุกคนก็ลงสะพาน ปู่เย็นเปรียบเทียบกับความตาย ผมชอบมาก สุดยอด คำพูดคมมากๆ น่านับถือนะ จะหาคนดีดีแบบปู่ได้ที่ไหนอีก อยากให้โลกเรามีคนแบบปู่เยอะๆ โลกคงจะมีแต่คนดี"


นางสาวจิราภรณ์ สังกะกิต อายุ 16 ปี ให้สัมภาษณ์ว่า ชอบรอยยิ้มปู่เย็นมากๆ เพราะมันเป็นรอยยิ้มที่สดใส ปู่เป็นยอดคนจริงๆ มีคนมาขอต้นไม้ปู่ก็ให้หมดเลย เหลือไว้แค่ต้นเดียว ประทับใจที่ปู่ว่า ปู่ไม่เคยกลัวอะไรเลยในชีวิตนี่ ความตายก็ไม่กลัว

"ชีวิตนี้ปู่เย็นไม่เคยเอาเปรียบใครเลยถึงแม้ว่าปู่จะเหนื่อย แต่ปู่ก้อแบบยิ้มได้ตลอดเวลา ปู่เย็นอยู่บนเรือ แล้วก็มีวิถีชีวิต แบบคนไทยแท้ๆ คำพูดที่ปู่พูดแต่ละคำนำมาใช้ในชีวิตประจำวันได้หมด คำพูดที่ติดปากว่า "ฉันเกรงใจเขา" เป็นคำพูดติดปากที่ปู่จะพูดอยู่เสมอ ตอนหนึ่งที่พิธีกรเขาถามว่ากลัวอดมั้ย ปู่บอกว่าไม่กลัว ถึงจะไม่มีกินก็จะไม่ขอใคร เพราะไม่อยากเป็นหนี้บุญคุณคน ถ้ามีกินก็กิน ไม่มีก็อด ไม่ขอใคร เกรงใจคนอื่นเข้า"


ส่วนนายพงศ์เทพ สารินันท์ อายุ 19 ปี จำประโยคเด็ดของปู่เย็นที่ว่า คนเราก็ 10 คน 10 ใจ เราไม่รู้หรอกเข้าคิดยังไง สู้ทำเองเลยดีกว่ามันเป็นประโยคสอนใจที่ดีจริงๆ ซึ่งตอนแรกตนไม่ได้ตั้งใจดู แต่แม่เรียกให้ดู พอได้ดูแล้วชอบมากๆ ปู่เป็นคนไม่โลภ ขี้เกรงใจ ไม่เอาเปรียบใคร อยู่แบบพอเพียง อยากให้พวกเด็กยุคนี้ที่ชอบใช้ชีวิตไร้สาระ หวังแต่สบายได้ดูกันเยอะๆ เพราะสมัยนี้พ่อแม่ไม่ค่อยมีเวลาอบรมสั่งสอนลูกมัวแต่หาเงิน คิดถึงที่ปู่เย็นพูดว่า เงินน่ะตายไปก็เอาไปไม่ได้ การดำเนินชีวิตของปู่เย็นมีข้อคิดดีๆ แฝงอยู่เยอะมากๆ

"ถ้าเด็กไทยมีความคิดเหมือน "ปู่เย็น" คงจะดี อยากบอกเด็กวัยรุ่นแถวๆ ที่ปู่เย็นอยู่ว่าอย่าไปปาก้อนหินใส่แกเลย แกน่าสงสารจะไปแกล้งแกทำไม แกก้ออยู่ของแกไปเฉยๆ ไม่ได้ไปยุ่งเกี่ยวกับใคร ปู่เย็นเป็นคนแก่ที่ไม่งอมืองอตีนไม่ขอใครทำอะไรก้อทำด้วยตัวเองตลอด ชอบคนแก่แบบนี้ ผมจะเอาชีวิตของปู่เย็นเป็นแบบอย่างในด้านความเป็นอยู่แบบสมถะ รู้จักพอ และรู้จักประมาณตนค่ะ ขอบคุณปู่เย็นที่ทำให้คนไทยได้รู้จักอะไรมากขึ้น"


นี่เป็นเพียงบทสัมภาษณ์ของวัยรุ่นบางส่วนเท่านั้น แต่จากการเดินสุ่มไปในกลุ่มวัยรุ่นแทบร้อยทั้งร้อยรู้จักปู่เย็น และแทบทุกคนต่างอยากจะเล่าข้อคิด อยากจะบอกประโยคเด็ดที่ได้จากชีวิตปู่เย็น ปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นนอกจากจะสะท้อนให้เห็นว่าวัยรุ่นยุคนี้ยังมีอีกเยอะที่ไม่ได้ปล่อยชีวิตให้ไร้สาระไปวันๆ พวกเขาพร้อมที่จะเสพในสิ่งดีๆ ให้กับชีวิต ที่สำคัญหนนี้มันยังสะท้อนอีกว่าวัยรุ่นพร้อมที่จะนำคำสอนดีๆ จากผู้ใหญ่ไปใช้ในการดำเนินชีวิต เพียงแต่ว่าผู้ใหญ่จะสอนแบบไหน สอนด้วยปากหรือสอนด้วยการกระทำ ชีวิตของปู่เย็นคงเป็นคำตอบได้ดีสำหรับผู้ใหญ่ยุคนี้อีกเช่นกัน



[/SIZE]</TD></TR></TBODY></TABLE>

<HR width=350 color=#ffa6a6><CENTER>คิดทุกคำที่พูด แต่อย่าพูดทุกคำที่คิด </CENTER>

 

ปู่เย็นรับมอบเรือพระราชทาน

http://www.posttoday.com/news.php?id=9939

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=500 border=0><TBODY><TR><TD>
</TD><TD>วันพุธที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2551
</TD></TR></TBODY></TABLE>
เฒ่าทรงนง สุดดีใจรับมอบเรือพระราชทานลำใหม่ อุทาน "สวยจริง กว้างกว่าเดิมอีก"ก่อนขึ้นเรือกลับถิ่น-ภาพ:ธวัชชัย เข็มกำเหนิด

ผู้สื่อข่าวรายงานจากจ.เพชรบุรี ที่บริเวณท่าน้ำหลังจวนผู้ว่าราชการจังหวัดเพชรบุรี นายศรีเมือง เจริญศิริ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการ นายเฉลียว อยู่เสมารักษ์ เลขาธิการคณะกรรมการการอาชีวศึกษา และนายสยุมพร ลิ่มไทย ผู้ว่าราชการจังหวัดเพชรบุรี พร้อมด้วยประชาชนจำนวนมาก ร่วมกันจัดพิธีมอบเรือพระราชทานของปู่เย็น ซึ่งได้ทำการซ่อมแซมเสร็จสมบูรณ์แล้ว
<TABLE class=content_caption cellSpacing=0 cellPadding=2 width=130 align=left border=0><TBODY><TR><TD class=""></TD></TR><TR><TD class="">ภาพ:ธวัชชัย เข็มกำเหนิด</TD></TR></TBODY></TABLE>ผู้สื่อข่าวรายงานว่า เมื่อปู่เย็นเห็นเรือพระราชทานถึงกับร้องอุทานออกมาด้วยความดีใจว่า "สวยจริงๆ กว้างกว่าเดิมด้วย"โดยปู่เย็นรู้สึกตื่นเต้นที่จะได้กลับลงไปอยู่ในเรืออีกครั้งหนึ่ง และขอลงเรือทันที โดยมีอาจารย์จากวิทยาลัยการต่อเรือพระนครศรีอยุธยา เป็นผู้ขับเรือรับปู่เย็นเดินทางกลับไปยังสะพานลำใย ซึ่งเป็นสถานที่ปู่เย็นพักอาศัย

เรือของปู่เย็นถูกนำกลับไปซ่อมแซมที่วิทยาเขตเทคโนโลยีและอุตสาหกรรมการต่อเรือพระนครศรีอยุธยา หลังจากเรือล่มเมื่อวันที่ 19 ก.ย.ที่ผ่านมา โดยมีการขยายท้องเรือให้กว้างขึ้นจากเดิมอีก 20 ซม. ช่างได้ทำการซ่อมปะรอยรั่ว เสริมท้องเรือให้หนาขึ้นเพื่อความแข็งแรง และเปลี่ยนวัสดุผนังข้างเรือใหม่ทั้งหมด พร้อมติดเครื่องยนต์ขนาดเล็ก 1 แรงม้า พร้อมหาง CLPS เพื่อให้เหมาะกับการบังคับเรือของปู่เย็น.

 

ขอให้ปู่เที่ยวท่องไปกับเรืออันเป็นที่รักโดยอิสระ
ได้พบบุคคลอันที่รัก และไปสู่สัมปรายภพที่มีความสุข

 

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=661 border=0><TBODY><TR><TD class=textHeadBlue>ปิดตำนานปู่เย็นแห่งลุ่มน้ำเพชรแล้ว</TD></TR><TR><TD height=25>http://www.innnews.co.th/local.php?nid=137463

</TD></TR><TR><TD><B><TABLE height=300 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=664 border=0><TBODY><TR><TD width=1></TD><TD vAlign=top width=660>

<!-- -->
​

</B>

<!-- Show Detail -->
ปู่เย็น ช็อคหมดสติ จนท.รีบนำส่งโรงพยาบาลพระจอมเกล้า จ.เพชรบุรี ล่าสุดได้เสียชีวิตลงแล้ว ทั้งนี้ ผู้ว่าฯเมืองเพชร เตรียมกราบบังคมทูลรายงาน การเสียชีวิต "ปู่เย็น" แด่ สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ ทรงรับทราบ
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" align=center><TBODY><TR><TD height=5></TD></TR>

<!-- Show Image -->

​

​

​

<!-- End Show Image -->​

​

</TBODY></TABLE>

ผู้สื่อข่าวรายงานว่า เจ้าหน้าที่ จากโรงพยาบาลพระจอมเกล้า จ.เพชรบุรี ได้ทำการรักษาอาการป่วยของ นายเย็น แก้วมณี หรือ ปู่เย็น เฒ่าทรนง แห่งลุ่มน้ำเพชรบุรี อายุ 108 ปี หลังจาก พยาบาล ที่ดูแลไป พบ ร่างปู่เย็น นอนหมดสติในเรือเมื่อช่วงเช้าที่ผ่านมา โดย ปู่เย็น มีอาการช็อคหมดสติ ไม่รู้สึกตัว จึงรีบนำส่งโรงพยาบาล โดยขณะนี้ทีมแพทย์อยู่ระหว่างการปั๊มหัวใจช่วยชีวิตอยู่ ส่วนความคืบหน้า จะรายงานให้ทราบต่อไป​

ล่าสุดมีรายงานข่าวด่วน เข้ามาว่า จากอาการป่วย ของ นายเย็น แก้วมณี หรือ ปู่เย็น เฒ่าทรนง แห่งลุ่มน้ำเพชรบุรีได้เสียชีวิตลงแล้ว หลังจากที่ เกิดอาการช็อค หมดสติ เมื่อช่วงเช้าที่ผ่านมา โดยทีมแพทย์ โรงพยาบาลพระจอมเกล้า จ.เพชรบุรี ได้ทำการช่วยชีวิต ปั๊มหัวใจ อย่างสุดความสามารถแล้ว แต่ก็ไม่สามารถเยื้อชีวิตปู่เย็นคืนมาได้ จึงเสียชีวิตลงอย่าสงบ เมื่อเวลาประมาณ 10.30 น. ปิดตำนาน ปู่เย็น เฒ่าทรนงแห่งลุ่มน้ำเพชรฯ แล้ว ล่าสุด ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ผู้ว่าฯเพชรบุรีและผู้เกี่ยวข้อง อยู่ระหว่างการเตรียมข้อมูล เพื่อแถลงข่าว ในเวลา 11.00 น.​

ทั้งนี้ นายสยุมพร ลิ่มไทย ผู้ว่าราชการ จ.เพชรบุรี เปิดเผย ความคืบหน้าการเสียชีวิตของ นายเย็น แก้วมณี อายุ 108 ปี หรือ ปู่เย็นเฒ่าทรนง แห่งลุ่มน้ำเพชรบุรี ว่า จากนี้ไปจะเตรียมกราบบังคมทูลรายงาน การเสียชีวิตของ ปู่เย็น แด่ สมเด็จพระนางเจ้าฯ
พระบรมราชินีนาถ ทรงรับทราบ เนื่องจาก พระองค์ ทรงมีพระมหากรุณาธิคุณกับปู่เย็น เป็นอย่างมาก และติดตามสอบถามอาการของปู่เย็นเป็นระยะ ส่วนเรื่องศพของปู่เย็นนั้น ก็จะติดต่อกับบุตรและญาติพี่น้องของปู่เย็นว่า จะดำเนินการเช่นไรต่อไป สำหรับสาเหตุการเสียชีวิตของปู่เย็นนั้น พบว่า เกิดจาก หัวใจล้มเหลว โดยปกติทุกเช้า แพทย์พยาบาล โรงพยาบาลพระมงกุฎเกล้า เพชรบุรีจะไปตรวจอาการปู่เย็นทุกเช้า ก็พบว่า ไม่มีความผิดปกติแต่อย่างใด จนกระทั่งรุ่งเช้าที่ผ่านมา ก็พบร่างปู่เย็นนอนหมดสติ จึงแจ้งโรงพยาบาล นำเข้าห้องฉุกเฉินช่วยชีวิตเป็นการด่วน โดยทำการปั๊มหัวใจ นานกว่า 2 ชั่วโมง ก็ไม่มีอาการตอบสนอง จึงเสียชีวิตลงอย่าสงบ ปิดตำนาน เฒ่าทรงนงแห่งลุ่มน้ำเพชร​

สำหรับ ประวัติปู่เย็นนั้น ปู่เย็น หรือ นายเย็น แก้วมณี ที่อาศัยกินอยู่หลับนอนบนเรือ แทนบ้าน และยึดอาชีพการหาปลาขาย เลี้ยงตนเองตามลำพัง ได้ถูกเปิดเผยขึ้นและถ่ายทอดผ่านทางโทรทัศน์ รายการ "คนค้นคน" ถ่ายทองเรื่องราวชีวิตของปู่เย็นออกสู่สายตาคนทั้งประเทศถึง 3 ตอน และในวันที่ 23 มีนาคม 2548 เป็นวันที่ปู่เย็น ได้เข้ารับเรือพระราชทาน ต่อหน้าพระบรมฉายาลักษณ์ ของ สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ ที่จัดขึ้นบริเวณท่าน้ำ หลังจวนผู้ว่าราชการจังหวัด ซึ่งงานนี้ประชาชนทั้งจังหวัดเพชรบุรี และ ปู่เย็น ต่างยินดีและซาบซึ้งในพระมหากรุณาธิคุณเป็นอย่างยิ่ง​

สำหรับ ชีวิตของชายชราผู้หนึ่ง ซึ่งหากินเลี้ยงปากเลี้ยงท้องของตนเอง ด้วยการหาปลาขาย ไม่โกงใคร และยึดหลักที่ว่า "หอยไม่มีมือไม่มีตีน ยังหากินได้ นับประสาอะไรกับคน มีทั้งมือทั้งตีนต้องหากินได้"​

​

</TD></TR></TBODY></TABLE></B></TD></TR></TBODY></TABLE>

 

อนุโมทนา
ปิดตำนานเฒ่าทรนง อ่านแล้วเศร้าใจ ขอให้ปู่เย็นไปสู่ที่สุขคติค่ะ

 

พรุงนี้ ทางครอบครัวจะนำร่างปู่เย็นไปฝังที่มัสยึดครับ

--------------------------------------------------------
++++++++++++++++++++++++++++++

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=4 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=headline vAlign=baseline align=left>ปิดฉากเฒ่าทรนง "ปู่เย็น"
http://www.manager.co.th/Entertainment/ViewNews.aspx?NewsID=9510000121101
</TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD bgColor=#cccccc height=1></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=4 border=0><TBODY><TR><TD class=body vAlign=baseline align=left>โดย ผู้จัดการออนไลน์</TD><TD class=date vAlign=baseline align=left>12 ตุลาคม 2551 13:12 น.</TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=4 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=4 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=bottom align=left height=12></TD></TR><TR><TD bgColor=#cccccc><TABLE cellSpacing=1 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle bgColor=#ffffff><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%"><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle width=160><TABLE cellSpacing=4 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=body vAlign=baseline align=middle>คลิกที่ภาพเพื่อดูขนาดใหญ่ขึ้น</TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle width=165 height=1></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></TD><TD width=4 background=/images/linedot_vert3.gif></TD><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=7 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=body vAlign=baseline align=left>"ปู่เย็น" เจ้าของฉายานักสู้ทรนงเสียชีวิตแล้วด้วยวัย 108 ปี หลังมีอาการช็อกอย่างกะทันหันจนต้องถูกส่งตัวเข้าโรงพยาบาลพระจอมเกล้า โดยก่อนหน้านี้ทางแพทย์ได้พยายามเร่งปั๊มหัวใจทว่าก็ไม่สามารถยื้อชีวิตของผู้เฒ่าสัญลักษณ์แห่งแม่น้ำเพชรบุรีได้

ในหนังสือ ฅ คน ฉบับปฐมฤกษ์ ระบุประวัติของปู่เย็นไว้ว่า ปู่เย็นมีชื่อจริงว่า "เย็น แก้วมะณี” ที่อยู่ บ้านเลขที่ 274/4 ถ.มาตยาวงศ์ ต.ท่าราบ อ.เมืองเพชรบุรี อดีตมีอาชีพรับจ้างเลี้ยงวัว อาศัยอยู่ในเรือลำน้อยใต้สะพานลำไยแห่งลำน้ำเพชร

ปู่เย็นชาวมุสลิม มีภรรยาเป็นไทยพุทธ ชื่อ“ย่าเอิบ” อยู่ด้วยกันโดยไม่มีใครเปลี่ยนศาสนา ปู่เย็นไม่มีลูกเพราะเป็นหมัน แต่มีลูกสาวบุญธรรม 2 คนซึ่งเมื่อเติบใหญ่ก็แยกย้ายไปมีครอบครัวของตน

วันที่ 16 มีนาคม 2536 ปู่เย็นต้องสูญเสียภรรยาคู่ชีวิไปอย่างไม่มีวันกลับ เหตุการณ์ดังกล่าวทำให้ชายชราวัย 94 ปีต้องร้องไห้นานกว่า 3 เดือน เมื่อไร้คนที่ตนรักปู่เย็นจึงตัดสินใจขนทรัพย์สมบัติไม่กี่ชิ้นไปอยู่ในบ้านหลังใหม่ที่ไม่มีทั้งเสา ไม่มีทั้งหลังคา หาเลี้ยงชีวิตด้วยการดักอวนหาปลา เหลือกินก็ขายถูกๆ ซึ่งถ้าใครจะเอาเงินให้ฟรีๆ จะทำให้ปู่เย็นรู้สึกโกรธ

หลังใช้ชีวิตมานานกว่า 10 ปี ชื่อของปู่เย็นก็ถูกเผยแพร่เป็นที่รู้จักผ่านรายการ "คนค้นฅน" ในตอนที่มีชื่อว่า “ปู่เย็น เฒ่าทระนง" ออกอากาศเมื่อคืนวันอังคารที่ 22 กุมภาพันธ์ 2548 และอีก 2 ตอนต่อมา

ด้วยหลักการดำเนินชีวิตที่น่าสนใจ มีแง่คิดมากมายโดยตั้งอยู่บนความเรียบง่าย-พอเพียง และความอารมณ์ดีนั่นเองที่ทำให้ชื่อของปู่เย็นเกิดเป็นกระแสโด่งดังขึ้นมา กระทั่งมีการเรียกร้องให้นำเอาเทปรายการดังกล่าวมาออกอากาศอีกครั้ง

23 มีนาคม 2548 ปู่เย็นต้องรู้สึกปลาบปลื้มใจในชีวิตเป็นล้นพ้นเมื่อได้รับพระมหากรุณาธิคุณเพื่อเข้ารับเรือพระราชทานต่อเบื้องพระบรมฉายาลักษณ์ของสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ จากนั้นชื่อของปู่เย็นก็กลายเป็นสัญลักษณ์อย่างหนึ่งของลุ่มแม่น้ำเพชรฯ ไปโดยปริยาย มีคนมากมายจากทั่วสารทิศมาเยี่ยมชนิดที่หัวบันไดสะพานลำไยไม่เคยแห้ง

จากการกลายเป็น "ดารา" นั่นเองที่ทำให้หลายคนเกิดความเป็นห่วงว่าผลการเปลี่ยนแปลงต่างๆ จากคนรอบข้างจะเกิดผลกระทบกับชายชราวัย 100 กว่าปีคนนี้ทั้งในเรื่องของสุขภาพและรูปแบบการดำเนินชีวิต

เหมือนกับคำบอกกล่าวของปู่เย็นที่ว่า...ชีวิตคนนั้นเหมือนสะพาน มีขึ้นก็ต้องมีลง...ระยะหลังๆ ชื่อของปู่เย็นค่อยๆ เงียบหายไปตามกระแสธารกาลเวลา จะมีข่าวคราวบ้างเป็นครั้งคราวเกี่ยวกับอาการเจ็บป่วยทั้ง กรณีฝีที่คอ ปอดติดเชื้อ อุบัติเหตุจากการหกล้ม

อย่างไรก็ตามนับตั้งแต่ปี พ.ศ. 2548 กระทั่ง พ.ศ. 2551 นี้ ปู่เย็นก็ได้พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าชายวัยชราคนนี้เป็น "ดารา" นอกจอตัวจริงเพียงใด

เพราะห้วงเวลาที่ผ่านมาแม้สังคมและคนรอบข้างจะเปลี่ยนไป แต่ปู่เย็นยังคงเป็นปู่เย็นคนเดิมผู้สมถะ ไม่อยากให้ใครมาสงสารหากมีแต่ความสงสารและเกรงใจคนอื่นๆ...“ไม่เอาง่ะ เกรงใจมัน” คือคำตอบที่ยืนยันต่อนิสัยดังกล่าวของเฒ่าชรา ต่อคำถามที่ว่าทางจังหวัดเพชรบุรีได้ให้เงินเดือนในฐานะของการเป็นพรีเซ็นเตอร์การท่องเที่ยวจังหวัดหรือไม่?

ถึงจะเป็นคนทรนง ทว่าช่วงปลายเดือนกันยายนที่ผ่านมาเราก็ได้เห็นน้ำตาของปู่เย็นมาแล้วจากกรณีที่เรือพระราชทานฯ ถูกพายุฝนซัดกระหน่ำจนพลิกคว่ำได้รับความเสียหาย

ค่ำคืนดังกล่าวตัวของปู่เย็นอาจจะทุลักทุเลอยู่ในน้ำนานร่วมชั่วโมง แต่ทั้งใจของแกนั้นกลับอยู่ที่เรือ ซึ่งคงไม่ต่างอะไรจากวันนี้ที่แม้จะไร้ตัวตน หากคำสอนที่มาทั้งจากกระทำรวมถึงคำพูดง่ายๆ ของปู่เย็นคงจะยั่งยืนอยู่ในหัวใจของคนไทยหลายต่อหลายคน
</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE>

 

<TABLE height=34 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD style="PADDING-LEFT: 10px">แพทย์เผยสาเหตุหัวใจล้มเหลวเฉียบพลันคร่าชีวิตปู่เย็น [12 ต.ค. 51 - 13:01]

</TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE class=text cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD align=middle><TABLE class=text cellSpacing=0 cellPadding=10 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD>

นพ.สาธิต รัตนศรีทอง รองผู้อำนวยการโรงพยาบาลพระจอมเกล้า จ.เพชรบุรี กล่าววันนี้ (12 ต.ค.) ถึงสาเหตุการเสียชีวิตของนายเย็น แก้วมณี หรือ ปู่เย็นอายุ 108 ปี เฒ่าทรนงแห่งลุ่มแม่น้ำเพชรบุรีว่า เกิดจากภาวะการทำงานของหัวใจล้มเหลวเฉียบพลัน เพราะในช่วงเช้าที่ทีมแพทย์และพยาบาลได้ไปดูแลปู่เย็นตามปกติ แต่กลับไม่มีการตอบรับจากปู่เย็น

<O</O

รองผู้อำนวยการโรงพยาบาลพระจอมเกล้า กล่าวต่อว่า เวลา 09.00 น. ทีมแพทย์เดินทางจากโรงพยาบาลไปถึงเชิงสะพานลำไยที่ปู่เย็นจอดเรือประมาณ 09.15 น. หลังจากนั้น เมื่อเรียกปู่เย็นปกติปู่เย็นจะออกมาเปิดม่านเรือและออกมาที่หัวเรือ แต่วันนี้ เรียกหลายครั้งไม่มีการตอบรับทีมแพทย์จึงลงไปในเรือและพบว่า ปู่เย็นนอนไม่รู้สึกตัว ร่างกายซีดขาว ไม่หายใจและคลำชีพจรไม่ได้<O</O
<O</O

นพ.สาธิต กล่าวอีกว่า ขณะนั้น จับชีพจรไม่ได้ปู่เย็นไม่ได้จึงช่วยหายใจด้วยการให้หน้ากากออกซิเจน ก่อนประสานงานตำรวจและมูลนิธินำตัวปู่เย็นออกจากเรือเพื่อนำส่งโรงพยาบาลที่มีเครื่องมือพร้อมกว่า โดยเริ่มช่วยชีวิตปู่เย็นตั้งแต่เวลา 09.35 น. ด้วยการใส่ท่อช่วยหายใจ ให้สารน้ำ นวดหัวใจและให้ยากระตุ้นหัวใจ จนชีพจรกลับคืนมา แต่สุดท้ายก็ไม่สามารถยื้อชีวิตปู่เย็นไว้ได้ <O</O
​

</TD></TR></TBODY></TABLE>

http://www.thairath.co.th/online.php?section=newsthairathonline&content=107400​

</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

อนิจจัง ทุกขขัง อนัตตา สำหรับทุกชีวิต ขอให้ปู่เย็นสู่สุขคคิต คะ ความดีเท่านั้นที่จะอยู่กับเราตลอดไป

 

ร่วมไว้อาลัยกับปู่เย็นปูชนียบุคคลแห่งลุ่มน้ำเพชร
ขอให้ไปสู่สุคติครับ

VDO สารคดี คนค้นฅน ตอน ปู่เย็น
http://www.clipmass.com/movie/72555752640896

 

เพิ่งได้รู้ว่าปู่เย็นน่ารักดีนะ
ได้เห็นอัชยาศัย ของท่านจาก วีดีโอ
แต่ก็นั่นแหละ ทุกสรรพชีวิต เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป ไม่พ้นมรณภัยไปได้
คงเหลือไว้แต่คุณความดีซึ่งมีหลักแห่งใจ อย่างเฒ่าทระนง ปู่เย็น....


VDO สารคดี คนค้นฅน ตอน ปู่เย็น
http://www.clipmass.com/movie/72555752640896

 

ขอคารวะและอาลัย ปู่เย็น นักสู้ผู้ยิ่งใหญ่ที่แท้จริง

 

'พระราชินี' พระราชทานเงิน2แสนบ. ช่วยพิธีศพ'ปู่เย็น'

​

​

<TABLE style="WIDTH: 480px"><TBODY><TR><TD vAlign=top></TD><TD vAlign=top>วันนี้(12 ต.ค.) นายสยุมพร ลิ่มไทย ผู้ว่าราชการจังหวัดเพชรบุรี เปิดเผยว่า ได้รับทราบผ่านทาง ท่านผู้หญิงฉัตรแก้ว นันทาภิวัฒน์ นางสนองพระโอษฐ์ ในสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ ว่า สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ จะพระราชทานพระราชทรัพย์ส่วนพระองค์ 2 แสนบาท เพื่อช่วยเหลือการจัดพิธีศพของปู่เย็น อย่างไรก็ตาม ในวันนี้ทางจังหวัดจะทำหนังสือกราบบังคมทูลถวายรายงานอย่างเป็นทางการ ขึ้นไปอีกครั้งหนึ่ง.


------------

วันอาทิตย์ที่ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2551 เวลา 18:18 น.
http://www.dailynews.co.th/web/html/popup_news/Default.aspx?Newsid=179500&NewsType=1&Template=1




</TD></TR></TBODY></TABLE>
รูปภาพประกอบจากอินเตอร์เนต

 

อ้างอิงข้อมูลดั้งเดิม..!!

"ปู่เย็น" เปรย "ฉันคงตายปีนี้"

​

วานนี้ (25 พ.ค.) นายสยุมพร ลิ่มไทย ผู้ว่าราชการจังหวัดเพชรบุรี พร้อมคณะแพทย์ เดินทางไปยังท่าน้ำสะพานลำไย ริมแม่น้ำเพชรบุรี จ.เพชรบุรี เพื่อเข้าเยี่ยมอาการ นายเย็น แก้วมณี หรือ ปู่เย็น อายุ 107 ปี เฒ่าทระนงแห่งลำน้ำเพชรบุรี หลังได้รับรายงานว่าปู่เย็นเป็นแผลในลักษณะฝีที่หลังข้อมือซ้าย 1 หัว และข้างข้อมือซ้าย 2 หัว ​

โดยพบปู่เย็นยังคงอาศัยอยู่ในเรือได้ที่รับพระราชทานจากสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถเมื่อ 2 ปีที่ผ่านมา โดยปู่เย็นยังอารมณ์ดี และยิ้มแย้มแจ่มใส ​

ทั้งนี้ คณะพยาบาลจะมาทำแผลฝีบริเวณหลังมือและข้างข้อมือซ้ายให้ทุกวันจนกว่าแผลจะหาย นอกจากนี้พบว่าปู่เย็นมีความดันโลหิตอยู่ในเกณฑ์สูง มีน้ำตาลในเลือดสูงถึง 187 มีอาการของโรคเบาหวาน ต้องควบคุมความดันและลดอาการของโรคเบาหวาน รวมทั้งมีอาการหอบ เหนื่อยง่าย เนื่องจากปอดเสื่อมสภาพตามอายุขัย ​

จากนั้น นายสยุมพรได้มอบเงินแก่ปู่เย็น 3,000 บาท รวมทั้งมอบผ้าห่มนวม หรือสิ่งอำนวยความสะดวกอื่นๆ แต่ปู่เย็นไม่ยอมรับ โดยแจ้งว่ามีมากแล้ว เกะกะเรือ ขอให้เอากลับไปให้คนอื่นที่ต้องการ
​

โดย ปู่เย็นกล่าวว่า ฉันว่าฉันคงตายในปีนี้แน่นอน แต่ก็คิดว่าจะอยู่ต่อไปอีก 2 ปี แต่ไม่รู้อยู่ถึงหรือเปล่า
​

​

ข้อมูลจาก
​

----------
สรุปประเด็นข่าวโดยกระปุกดอทคอม
ภาพประกอบทางอินเทอร์เน็ต
http://hilight.kapook.com/view/11449​

 

ขอแสดงความเสียใจกับชาวเพชรบุรี และพี่น้องชาวไทยทุกท่านครับ ท่านปู่เย็นผมเคยไปกราบท่านมาแล้ว ตอนไปเที่ยวทัวร์ 9 วัด กับ ขสมก.

ขอบุญบารมีอันใดที่ข้าได้สร้างมา จงช่วยให้ปูเย็นจงไปสุ่สุขคติด้วยเทอญ

 

เมื่อแก่เฒ่า..จะอยู่อย่างปู่เย็นได้หรือเปล่า..ไม่รู้
ขอบุญที่ข้าพเจ้าสร้างสมมาจงช่วยให้ปู่เย็นได้สู่สุขคติ

 

ไปดีเถิดนะปู่ ไม่ต้องมีห่วงกังวลกับข้างหลังหรอก

ขอให้สุขสบายในสัมปรายภพนะครับ