นั่งสมาธิแล้วมันโยกเยกอ่ะคับ

คือผมลองฝึกสมาธิมาได้ประมาณ1อาทิตแล้วอ่ะคับ นั่นไปสัก5นาที ตัวมันโยกไปข้างหน้า ข้างหลัง เหมือนคนสัปงกอ่ะคับ แล้วก้อรู้สึกช้าแปบร่างกายไม่มีความรุสึกอ่ะคับ รู้สึกกลัวอ่ะคับ มีวิธีแนะนำบ่างไหมคับ

 

ขอเอาพระเดชพระคุณท่านพระอาจารย์ปราโมทย์มาสิงในตัวตอบหน่อยนะครับ.....
ดีครับให้รู้ว่าโยก...เฉยๆ....แม้ยิ้มกันทุกท่านเลยนิ

 

น่าจะเป็นอาการของปิติครับ ไม่ต้องตกใจ เป็นปรกติของสมาธิ ทำต่อไปครับ ^-^

 

ช่ายคับ

ผมนั่งทีหัวตื้อหมดเลย

 

โดยปกตินี่ธรรมชาติของมนุษย์กลัวตายกันทุกคนครับ...หากท่านมาปฏิบัติธรรมมะแล้วรู้ว่าหากขึนอยู่ตรงนี้ต่อไปไม่ว่าอำนาจมืดทางใด...กิเลส..หรือระเบิด...มันจะลงตรงที่เรานั่งแน่นอน..และขืนอยู่เราตายแน่...เผ่นก่อนเถอะครับ...เอาลมหายใจไว้ต่อครั้งหน้าดีกว่า

แต่หากไม่ตายในขณะปฏิบัติไม่ว่าจะเห็นอะไร.....ดูรู้ไว้แล้วจำไว้...รู้จักไว้ก่อน...เผื่อไปเห็นในการปฏิบัติอีกเพราะเหตุใด
เราต้องเอาความจำของจิตมาจำ....ท่านที่แยกกายแยกจิตได้นี่เข้าใจไหมครับ
กฏข้อหนึ่งพิจารณาในกาย...คือกายและจิต
ฏฏข้อที่สอง...แยกกายและจิตออกจากกันไว้คนละด้าน
กฏข้อที่สาม...หาส่วนประกอบของกายและจิตคืออะไร

ช่วยกันจำนะครับปกตินี่ผมคิดอะไรออกครั้งเดียวแล้วลืม
เพราะอะไรที่เอาจิตไปจำ
ตามันไม่จำไงครับมันไปที่อื่นแล้ว...แว้ปเดียวไปบ้านเจ้าสาวแล้วอ้าวลืมเจ้าบ่าว

ถามว่าจำทำไม.....เคยมาทางไหนก็มาทางนั้นแหละครับ
เอาง่ายๆว่าทางเข้าบ้านท่านอยู่หลักสี่ท่านชอบมาทางแจ้งวัฒนะเพราะรถไม่ติด...จราจรจิตมันไม่มีนี่ครับ....หรือใครมีที่คอยรีดไถจิตของท่านอยู่ที่มีเพราะท่านไปหลงจราจรและไปยึดไปติดเขาต่างหาก....ชอบทางไหนมาทางนั้น
แต่หากไปแสมดำยังไม่รู้ตัวว่าหลงนี่กระหม่อมก็ไม่รู้ว่าจะบอกอย่างไรแล้ว...ทางเคยมาทุกวันเข้าบ้านตัวเองแท้ๆ....หลงไปแสมแดง
จำทำไมเอ้าตอมันอยู่ตรงนี้จะเว้นไหมเว้นได้ไหมเว้น...หรือไม่เว้นข้ามมาได้ตอมันเตี้ยไม่ติดใต้ท้องรถจิตที่ขี่มานี่...จะเว้นทำไม...หรือมันอยู่ข้างทางไปสนมันทำไม...เขาก็อยู่ของเขา....(ผมเริ่มใช้คำไม่สุภาพแล้วเพราะใช้ความเร็วสูง)....ข้างหน้ามีมากมายเสาไฟฟ้าเอย...สนามบินเอย...บางวันเครื่องอยู่บนหัวนี่จะลงสนามเสียงดังบึ้มๆขนพองสยองเกล้าไปหมด...เด็กบ้านนอกอย่างผมนี่ต๊กใจละครับไม่เคยรู้เคยเห็นพึ่งมากรุงเทพครั้งแรก..ใครพามาพระเดชพระคุณหลวงพ่อฤาษีหลอกพามา....อย่าลืมนะครับท่านเป็นลิง...แล้วเราเป็นอะไร...อาจจะเป็นไก่ก็ได้ที่ตื่นเช้ามาหรือเจองูเข้ากระต้ากแล้ว...ไม่พิจารณา...พอมาดูอีกทีโฮ้...กิ่งไม้...ใจหายหมด

เดินหน้าต่อครับไปยัง....ไปไหนแม้วันนี้ใครไม่มาฟังธรรมก็น่าเสียดายแล้ว
ทีนี้เราบอกให้ท่านจดนั้นท่านจดหรือยังหากกลับมาถามอีก...จะใช้กำลังภายในเศกให้เป็นเขียดเลยลองดู

ไปเฝ้าพระพุทธองค์กับผมเถอะครับ...แต่ใครอยากไปเอาตั๋วผ่านประตูไปด้วยคือวิปัสนาสมาธิใครไม่มีตั๋ว....อด

 

ทำไปเรื่อยๆครับ อย่าเร่งรีบ อย่าบีบเข้นนะครับ
เจริญธรรม

 

กำลังจะได้ดีแล้วครับ
แต่ผมไม่วาสนาทางแนะนำสั่งสอน
เดี๋ยวคงมีผู้รู้มาแนะนำแน่นอน สาธุ ๆ ๆ

 

อย่ากลัวนะครับ ผมคิดว่าเป็นอาการของฌาณ(ชาน) 2ครับแตควร บังคัยให้โยกไปแนวด้านข้าวลำตัว เพราะถ้าโยกหน้า-หลัง หัวอาจจะโขกพื้นได้ครับ ขอให้เข้าไปศึกษาที่ www.wattham.com จะทราบอะไรดีครับ ขออนุโมทนาด้วยครับขอให้ตั้งใจรักษาศีล และทำสมาธิด้วย

 

สติตัวเดียวเท่านั้นครับ ที่ช่วยได้

 

อนุโมทนา กับการสนทนาธรรม
ตอนนี้ข้าพเจ้าก็เป็นเยี่ยงนี้เช่นกัน นั่งไปแป๊บๆ จะโยกเลย โยกของมันเอง แต่ไม่กลัว
รู้ตัวว่าโยก บางครั้งโยกเบา บางครั้งโยกซะแรงเลยก็มี ก็สังเกตดูอยู่บางทีก็
หยุดไม่ให้มันโยก มันก็กลับมาโยกอีก แต่ก็รู้สึกจิตสงบดี บางครั้งคิดไปว่า
เป็นเพราะจิตมันสงบหรือเปล่า เลยทำให้เราสังเกตการเคลื่อนไหวได้ชัดขึ้น
แต่ก็คงไม่ใช่เพราะมันโยกชัดเจนมาก ก็ปล่อยมัน ไม่อยากติดอยู่แค่ตรงนี้ แต่ก็ติดอยู่ตรงนี้
นานแล้วเหมือนกัน เพราะหยุดปฏิบัติไปพักนึงเลย กลับมามันก็ต่อติดแห่ะ
ขอบคุณทุกท่านที่ทำให้ได้มีความรู้เพิ่มขึ้น คงต้องทำต่อไป เพื่อให้ได้พัฒนาในการปฏิบัติ

 

ผมก็เคยเป็นนะ ครับบบบบ ความรู้สึกเหมือนเรากำลังหลุดออกจากร่างอ่ะ ครับ เวลาเราเพ่งจิตมันรู้สึกทุกอย่างว่างเปล่า เห็นแต่เพียงแสงไฟที่สว่างจ้า จนเมื่อนั่งเสร็จเริ่มถอนจิตกลับสู่ปรกติ ลืมตาขึ้น แล้วไปคุยกับเพื่อน เพื่อนบอกว่าเห็นผมตัวโยกเยกไปมา เพื่อนว่าตอนที่ผมกำลังนั่งคิดอะไรอยู่หรอ ผมก็เล่าไปตามที่ผมรู้สึก..........แต่เมื่อนั่งไปเรื่อยๆ จนเป็นประจำก็หายไปเอง...........ต้องนั่งบ่อยๆนะ ครับจิตใจจะสงบมากกกกกกกกก ครับบบบบบบ

 

โยกตามไปเลยครับ
ตามไป อย่าไปกดมันไว้

 

ลองเข้าไปศึกษาการฝึกสมาธิตามแนวสติปัฏฐาน 4 ของพระธรรมสิงหบุราจารย์ วัดอัมพวัน จ.สิงห์บุรี ดูค่ะ
http://www.larnbuddhism.com/webboard/showthead.php?t=1433

 

อืมม..จะว่าไปอย่างนั้นก็ไม่ถูกเลยซะทีเดียวนะครับ
พระท่านบอกว่าอย่าไปตามมัน ตั้งสติรู้ว่าโยกอย่าไปคล้อยตามมัน ให้มีสติไว้แค่รู้อย่าไปเล่นตามมัน อย่าำไปเอามัน เพราะความอยาก(กิเลศ)จะไม่มีมันมาอีก(สมาธฌาิญ)พอไม่มีมันมาเข้าอีกจะถวิลหามัน แต่ก็ไม่เจอมันเพราะมีกิเลศบัง เหมือนเอาผ้าปิดตามองไม่เห็นวิชชา เดี๋ยวจะหลงทาง

ทำไปเรื่อยๆ ดูจิตตัวเองเอาสตินำหน้าอย่าเอาสมาธินำหน้านะครับ
ขอให้ใช้สติปัญญาพิจารณา ด้วยเถิด..อนุโมทนาครับ
เจริญธรรม

ปล.ตัวกระผมเองยังว่ายน้ำไม่แข็งนะครับ ยังไม่อยากจะลงไปช่วยมากกว่านี้เดี๋ยวจะจมน้ำกันทั้งคู่

 

เพิ่งไปสนทนาธรรมกับหลวงปู่ท่านหนึ่งมาเมื่อคืน ได้ความรู้มาดีมากๆ และสามารถตอบคำถามได้หลายๆอย่าง ตามที่ผมเข้าใจนะครับ ท่านให้พิจารณาว่านิพพานคือชั้นบนสุดของตึกที่สูงมาก ๆๆๆๆๆ พุท-โธ ก็คือขาสองข้าง เราไม่ต้องสนใจอะไรตอนนี้ ให้แค่ภาวนาว่า พุท-โธ ซึ่งก็เปรียบเหมือนการใช้ขาสองข้างก้าวขึ้นบันได ขึ้นไปแต่ละชั้นก็เจออะไรที่ต่างกัน เดินดูจนทั่วชั้นแล้วก็เดินขึ้นต่อไป ไม่อยากดูก็เดินต่อไปเรื่อยๆ

อาการโยกเยกก็เป็นสิ่งที่เจอในชั้นแรกๆ ไปสนใจมันมากก็เหมือนเดินเล่นอยู่ในชั้นนี้ ถ้าเดินดูในชั้นนี้ต่อก็จะเจออะไรดีๆอีกเยอะ แต่เดินขึ้นชั้นต่อไปเลยก็ได้ครับ

 

การไปบังคับให้หยุด คือกิเลสครับ

สภาพธรรมชาติแท้จริงของกายและจิต
เป็นอนัตตา ควบคุมบังคับบัญชาไม่ได้

การตามไป
ไม่ได้หมายความว่าจะต้องไปเล่นด้วย ไปอยากตามด้วย

กายที่โยกนั้น-จิตที่ไม่ได้อยากจะไปโยกอยู่แล้ว มันโยกตามเหตุปัจจัย(ปิติ)

การไปกดมันเอาไว้ คือความอยาก
การไปเพลิดเพลินตามการโยกก็เป็นความอยากเช่นกัน

แต่การตามอาการไปตามธรรมชาติที่มันเกิด
เป็นการเข้าไปเรียนรู้สภาวะธรรมการโยกนั้น
วิปัสสนา คือการไปเรียนรู้ให้รอบทั้งหมด
ไม่ใช่การกระโดดข้ามขั้น
หรือไปเอาความอยากไปกดอาการใดๆ


การจะแยกสภาวะธรรมอย่างละเอียดไม่ใช่เรื่องง่ายๆครับ

 

ไม่มีภูมิแนะนำครับ แต่ของผมหัดนั่งแล้วมีความรู้สึกจะเอนไปทางด้านหลัง เหมือนกับจะหงายหลังครับ

 

เป็นอาการของปีตีค่ะ เมื่อเข้าสู่อุปจารสมาธิจะเกิดปีตี 5 อย่าง บางท่านก็เกิดครบ 5 อย่าง บางท่านก็ไม่ครบ ไม่ต้องกลัวไม่ต้องตกใจค่ะ อุปจารสมาธิเป็นสมาธิที่เกือบจะเข้าสู่ปฐมฌาณ (ฌาณ 1) ท่านเปรียบว่าห่างจากปฐมฌาณแค่เส้นผมเดียว จิตทรงความดีระดับนี้ถ้าตายในขณะอุปจารสมาธิเลือกสวรรค์เป็นแดนเกิดได้ค่ะ ถ้าเราตัดนิวรณ์ (เครื่องกั้นความเจริญของจิต) ได้จิตจะเข้าสู่ปฐมฌาณค่ะ

 

คือว่ามีวิธีไหนที่ทำให้จิตใจสงบบ้างไหมคับ คือช่วงนี้จิตใจมันไม่สงบเลยคับ มันส่ายไปส่ายมาเลยยังไม่ค่อยนิ่งเท่าไร

 

นั่งแล้วสงบยาก
เปลี่ยนเป็นเดินจงกรมบ้างครับ