พระสงฆ์ฉันเนื้อได้หรือไม่...?

...ปาณาติปาตาเวรมณี ให้งดเว้นจากการทำร้ายและฆ่าสัตว์มีลมปราณ เป็นศีลข้อแรกในพระพุทธศาสนา แล้วทำไม พระสงฆ์ไทยถึงฉันเนื้อสัตว์ เมื่อห้ามฆ่าสัตว์ ก็ไม่ควรฉันเนื้อสัตว์ไม่ใช่หรือ

 

เป็นข้อถกเถียงกันมากมายเลยครับ เกี่ยวกับเรื่องนี้...

ในสมัยพุทธกาลก็มีเหตุกาลเช่นนี้เกิดขึ้น คือ พระเทวทัตได้ยื่นข้อเสนอให้พระพุทธเจ้าทรงพิจารณา หนึ่งในนั้นคือ ห้ามภิกษุฉันเนื้อสัตว์ทั้งปวง เพราะเป็นการบ่งถึงความไม่มีเมตตา ไม่น่าเคารพ

แต่พระพุทธองค์ไม่ทรงรับข้อเสนอนั้น เพราะภิกษุเป็นผู้ขอเลี้ยงชีพ และถ้าเลือกฉันก็จะกลายเป็นผู้เลี้ยงยาก

ตามที่ผมได้อ่านและฟังธรรม มานั้น ภิกษุ มีวินัยห้ามรับประเคน 3 อย่างคือ
1. เนื้อที่ได้ยิน
2. เนื้อที่ได้เห็น
3. เนื้อที่รังเกียจ

1. เนื้อที่ได้ยิน เช่น ได้ยินชาวบ้านเขา สนทนากันว่าจะมีการฆ่า หมูตัวนั้นตัวนี้ เพื่อถวายพระคุณเจ้า เป็นต้น...แบบนี้ห้ามรับประเคน

2. เนื้อที่ได้เห็น เช่น เห็นไก่วิ่งเล่นอยู่ สักครู่เดียวได้ยินเสียงมันร้องด้วยความเจ็บปวด สักครู่กลายเป็นต้มยำไก่ มาถวาย...แบบนี้ก็รู้อยู่แล้วเพราะเมื่อกี๊ก็เห็นมันอยู่ แต่ก็ตายเพื่อมาเป็นอาหารแก่ตนโดยเฉพาะ...ห้ามรับประเคน

3. เนื้อที่ตนรังเกียจ ก็คือ เนื้อที่ตนเองรังเกียจด้วยเหตุแห่ง 2 มูลเหตุ ใน 2 ข้อแรก

อ่านแล้วพระพุทธองค์ ก็ไม่ได้ทรงห้ามไว้ในเรื่องฉันเนื้อสัตว์...

ถ้าจะอ้างถึง บุคคลสำคัญแห่งยุค ก็คงต้องยกตัวอย่าง ท่านพุทธทาสภิกขุ ซึ่งผมก็ได้อ่านหนังสือ เรื่อง "มังสาวิรัติ ในทัศนะท่านพุทธทาสภิกขุ"

ผมอ่านดูแล้วก็แจ่มชัดเลยครับ...ว่าฉันได้แต่ต้องอยู่ในวินัย 3 ข้อ ข้างต้น...
ท่านได้บอกไว้ว่า ถ้าจะว่าเป็นการฆ่าสัตว์ทางอ้อม ก็คงจะกระดิกตัวไม่ได้เลย... แม้แต่หายใจก็คงหายใจไม่ได้ เพราะบางทีการหายใจอาจทำให้จุลินทรีย์เข้าไปในปอดเราและก็ตายในปอด...ถ้าแบบนี้บาปก็คงไม่ต้องหายใจกันเลย...

หรือแม้กระทั่งการ กินผัก ก็อาจจะต้องฆ่าสัตว์ทางอ้อมไปด้วยเช่นกัน เพราะต้องไถดิน ใส่ปุ๋ย อาจทำให้แมลงต่างๆ ไส้เดือนตายได้...ถ้าแบบนี้บาปก็คงไม่ต้องทำสัมมาอาชีพกันเลย...

ถ้าไม่เจตนา ฆ่าก็ไม่เป็นไรน่ะครับ...

ยังไงก็ลองหาอ่านเพิ่มเติมได้ที่ หนังสือ "มังสาวิรัติ ในทัศนะท่านพุทธทาสภิกขุ"

 

ไปเจอกระทู้ที่คล้าย ๆ กันก็เลยเอามาฝากให้อ่านกันครับ

<TABLE class=tborder id=post1050681 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR><TD class=thead style="BORDER-RIGHT: #ffffff 0px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid">20-03-2008, 03:52 PM <!-- / status icon and date --></TD><TD class=thead style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-LEFT: #ffffff 0px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid" align=right> #32 </TD></TR><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175>slowpork<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_1050681", true); </SCRIPT>
สมาชิก

เข้ามาครั้งล่าสุด: 20-03-2008 03:54 PM
วันที่สมัคร: Jun 2005
อายุ: 35
ข้อความ: 7
Groans: 0
Groaned at 0 Times in 0 Posts
ได้ให้อนุโมทนา: 0
ได้รับอนุโมทนา 19 ครั้ง ใน 5 โพส
พลังการให้คะแนน: 0


</TD><TD class=alt1 id=td_post_1050681 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- message --><!--endemo--> พระพุทธเจ้าทรงห้ามพุทธบริษัทรับประทานเนื้อสัตว์ หรือไม่ <!--emo&:09:--><!--endemo-->
<!--emo&:01:--><!--endemo--> การรับประทานอาหารมังสวิรัติ คือ งดเว้นจากการรับประทานเนื้อสัตว์ เป็นคำสอนในพระพุทธศาสนา ใช่หรือไม่ <!--emo&:01:--><!--endemo-->
<!--emo&:01:--><!--endemo--> การรับประทานอาหารมังสวิรัติเป็นบุญหรือไม่ ..... <!--emo&:01:--><!--endemo-->

อาหารมังสวิรัติ คือ อาหารที่ไม่มีเนื้อสัตว์ มีแต่พืชผัก ผู้ที่รับประทานอาหารมังสวิรัติจะงดเว้นการกินเนื้อสัตว์ทุกชนิด

ผู้ที่รับประทานอาหารมังสวิรัติ แบ่งออกเป็น ๒ กลุ่ม คือ กลุ่มที่เคร่ง และ กลุ่มที่ไม่เคร่ง
๑. กลุ่มที่เคร่ง จะกินเฉพาะอาหารที่มาจากพืชเท่านั้น
ไม่กินอาหารที่มาจากสัตว์ คือ ไข่ นม และเนย
๒. กลุ่มที่ไม่เคร่ง จะกินอาหารที่มาจากพืชไม่กินเนื้อสัตว์
แต่กินไข่ นม และเนย

การไม่กินเนื้อสัตว์ ไข่ นม และผลิตภัณฑ์ที่ทำจากนม ทำให้ร่างกายขาดวิตามินและแร่ธาตุได้ โดยเฉพาะชาวมังสวิรัติที่เคร่งครัด (ไม่กินนมและไข่) อาจขาดธาตุแคลเซียม วิตามินบี และวิตามินดี ทำให้เกิดโรคบางอย่างได้

อาหารหลัก ๕ หมู่
นักวิทยาศาสตร์ทางอาหาร หรือที่เรียกว่า นักโภชนาการ ได้แยกธาตุอาหารออกเป็น ๕ ประเภท นิยมเรียกกันว่าอาหารหลัก ๕ หมู่ คือ
หมู่ที่ ๑ โปรตีน เป็นสารอาหารที่อยู่ในอาหารประเภทเนื้อสัตว์ ไข่ นม และเมล็ดถั่ว อาหารประเภทโปรตีนสร้างความเจริญเติบโตแข็งแรงให้แก่เซลล์ และเนื้อเยื่อต่างๆ ของร่างกาย
หมู่ที่ ๒ คาร์โบไฮเดรต เป็นสารอาหารที่มีอยู่ในอาหารประเภทแป้งและน้ำตาล ประโยชน์ของคาร์โบไฮเดรต คือ ให้พลังงานแก่ร่างกาย
หมู่ที่ ๓ ไขมัน เป็นสารอาหารที่อยู่ในอาหารประเภทไขมัน ซึ่งได้มาจากไขมันสัตว์ และไขมันจากพืช ประโยชน์ของไขมัน คือ ให้พลังงานแก่ร่างกาย ละลายวิตามิน และแทรกอยู่ในส่วนต่างๆ ของร่างกาย ช่วยป้องกันการกระทบกระเทือนของอวัยวะต่างๆ ในร่างกาย
หมู่ที่ ๔ เกลือแร่ เป็นสารอาหารที่มีอยู่ในอาหารประเภทเนื้อสัตว์ เมล็ดถั่ว และผักใบสีเขียว เกลือแร่ที่สำคัญ เช่น แคลเซียมและฟอสฟอรัส ทั้งสองชนิดนี้ร่างกายใช้เป็นส่วนประกอบที่สำคัญของกระดูกและฟัน ธาตุเหล็กเป็นส่วนประกอบที่สำคัญในเม็ดโลหิตแดง อาหารที่มีธาตุเหล็กมาก ได้แก่ เครื่องในสัตว์ พวกตับและหัวใจ
หมู่ที่ ๕ วิตามิน เป็นสารอาหารที่มีอยู่ในอาหารประเภทตับ หัวใจ ไข่ น้ำนม และผลไม้บางชนิด ถ้าร่างกายขาดวิตามิน หรือ มีปริมาณน้อย ไม่เพียงพอกับความต้องการของร่างกาย จะทำให้ร่างกายผิดปกติขึ้นได้ เช่น ขาดวิตามินบี ๑ ทำให้อ่อนเพลีย และเป็นโรคเหน็บชา ขาดวิตามินดี เป็นโรคกระดูกอ่อน ขาดวิตามินเอ ทำให้ตาพร่ามัว มองไม่ชัดเจนและถึงกับตาบอดได้ ขาดวิตามินซี ทำให้เป็นโรคลักปิดลักเปิด มีอาการเลือดออกตามไรฟัน เหงือกบวม และเกิดโรคโลหิตจาง

การรับประทานอาหารมังสวิรัติ กับ การกินเจ
การรับประทานอาหารมังสวิรัติกับการกินเจ แม้จะมีพฤติกรรมเหมือนกัน คือ งดเว้นการกินเนื้อสัตว์เหมือนกัน แต่มีวัตถุประสงค์ต่างกัน คือ
ผู้ที่รับประทานอาหารมังสวิรัติ ก็เพราะมีเจตนาจะละเว้นการกินเนื้อสัตว์ เพื่อหลีกเลี่ยงการเบียดเบียนสัตว์ คือ ไม่กินเนื้อสัตว์ เหตุให้ไม่ฆ่าสัตว์ เพื่อเอามาเป็นอาหาร
แต่การกินเจ เป็นประเพณีของชาวจีน การกินเจ ไม่ใช่งดเว้นเนื้อสัตว์ตลอดเวลานาน แต่งดกินเนื้อสัตว์ชั่วระยะเวลาเทศกาลกินเจเท่านั้น คือ ตั้งแต่วันขึ้น ๑ ค่ำ ถึงวันขึ้น ๙ ค่ำเดือน ๙ ของจีน เป็นเวลา ๙ วัน ตรงกับวันขึ้น ๑ ค่ำ ถึง ๙ ค่ำเดือน ๑๑ ของไทย (แต่เฉพาะในปีที่ปฏิทินจีนมีเดือน ๕ สองครั้ง จะตรงกับ ขึ้น ๑-๙ ค่ำเดือน ๑๒ ไทย) การกินเจมีวัตถุประสงค์เพื่อบูชาพระเจ้าเก้าพระองค์ (เก๊า-ฮ้วง-ฮุดโจ้ว) ซึ่งเป็นเทพเจ้าอยู่บนสวรรค์ ในหนึ่งปีพระเจ้าเก้าพระองค์จะลงมาตรวจดูคนในมนุษยโลกว่าใครทำดีทำชั่ว แล้วจะจดบัญชีไว้ เพราะเจ้าทั้งเก้าจะลงมาในมนุษยโลก ผู้ที่ต้องการให้พระเจ้าทั้งเก้าช่วยเหลือ ก็ต้องรักษาศีลกินเจเป็นเวลา ๙ วันนอกจากไม่กินเนื้อสัตว์แล้ว ยังต้องไม่กินผักที่มีกลิ่นแรงก่อให้เกิดราคะ ๕ ชนิด ที่มีในเมืองไทย ๓ ชนิด คือ หอม กระเทียม และกุยช่าย (อีก ๒ ชนิด คือ หลักเกี๋ย และเฮงกื๋อ ไม่มีในประเทศไทย)
ดังนั้น ในวันขึ้น ๑ ค่ำ ถึง ๙ ค่ำเดือน ๙ ของจีน คนจีนจึงกินเจ เพื่อทำความดีให้เก๊าฮ้วงฮุดโจ้ว เห็นจะได้จดบันทึก และบันดาลให้มีอายุยืนต่อไป

ทำไมพระมหายานจึงฉันอาหารเจ
พระสงฆ์มหายาน คือ พระจีนและพระญวน มีอุดมคติ หรือจุดหมายสูง
สุดในการปฏิบัติธรรมต่างกับพระสงฆ์เถรวาท
พระสงฆ์เถรวาท คือ พระสงฆ์ไทย ลังกา พม่า ลาว เขมร มีจุดมุ่งหมายสูง
สุดในการปฏิบัติธรรม คือ ทำจิตให้บริสุทธิ์ หมดกิเลส
เป็นพระอรหันต์ หรือเรียกว่า บรรลุนิพพาน
นิพพาน คือ จุดหมายสูงสุด

แต่พระสงฆ์มหายาน ไม่ต้องการบรรลุนิพพานแต่ลำพังตนเอง แต่ต้องการช่วยให้มหาชน บรรลุนิพพานทั้งหมด จึงต้องบำเพ็ญบารมีให้ได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า ในระหว่างที่บำเพ็ญบารมีอยู่นี้เรียกว่า เป็นพระโพธิสัตว์ คำว่าพระโพธิสัตว์ หมายถึง ท่านผู้จะได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า พระโพธิสัตว์จะต้องรักษาศีลเรียกว่า

 

รู้แต่ไม่ทั้งหมด

มันเรื่องของเขา เราไม่เกี่ยว มันต้องดูที่เจตนาว่าเปนงัยอยากกินเขามั้ยถ้าอยากก็เลิกคุย เพราะมันอยากให้เขาตายเพื่อจะกินศีลข้อ1ขาดชัว แต่ถ้ากินเพื่อดำรงอยู่ของสังขารมีก็กินไม่มีก็ไม่กิน ไม่คิดรัยมันก็อีกเรื่อง ความเหนส่วนตัวไม่เกี่ยวกะคัยนะ 55555 แล้วจะวุ่นวายทำมัยเนี่ย เฮ้อ งง

 

สมัยพุทธกาล ท่านเทวทัต เคยเข้าไปเฝ้าพระศาสดา แล้วขอให้ออกกฏ้ภิกษุฉันเนื้อ
พระพุทธเจ้า ไม่ทรงอนุญาติตามคําขอของเทวทัต พระพุทธเจ้าท่านตรัสกับเทวทัตว่า
อาหารทุกอย่างเป็นธาตุ เป็นอาหาเลปะฏิกูล ฉันไปเพื่อยั้งชีพ อีกอย่างความเป็นอยู่ของพระ
ต้องอาศัยชาวบ้าน จึงเรื่องมากไม่ได้
ส่วนวินัยของพระ พระพุทธเจ้า ห้ามพระฉันเนื้อ10อย่างคือ
1. เนื้อมนุษย์ 2. เนื้อช้าง 3. เนื้อม้า 4. เนื้อสุนัข 5. เนื้องู
6. เนื้อราชสีห์ 7. เนื้อเสือโคร่ง 8. เนื้อเสือเหลือง 9. เนื้อหมี 10. เนื้อเสือดาว และเนื้อที่ฉันต้องไม่ได้สั่งให้เขาฆ่า ไม่เห็นเขาฆ่าและเขาไม่ได้ฆ่าเพื่อเราเช่นเขาฆ่าเพื่อค้าขายเป็นต้น ด้วยครับ
พระท่านก็ทําตามพระไตรปิฏก อย่าไปตําหนิท่านเลยครับ พระสงฆ์ในไทยเป็นพระอริยะก็มาก
พูดไปพลาดไปคุณอาจจะเป็นบาปครับ
บาปต่อว่าพระอริยะ โทษถึงต้องไปอยู่กับเทวทัตนะครับ
ด้วยความเป็นห่วงที่ออกมาจากจิตใจจริงครับ
กัลยาณมิตร..ครับ

 

อนุโมทนาสาธุค่ะ^-^ ขอบคุณเฮียปอมากๆนะคะ สำหรับความรู้ดีๆค่ะ

 

ขอบคุณครับ