เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

อนุโมทนาบุญกันดีกว่า อย่าให้ราคา"มัน"พวกรกแผ่นดิน ราคาพวกนี้ต่ำกว่าแม่สาวหมูต้มสี่ขาที่ขอเพียงแค่มีกินไปมื้อๆ ไม่ทำให้ใครเดือดร้อน เธอมีคนให้ก็กิน ไม่มีก็อาศัยข้าวก้นบาตรประทังชีพ

นี่แล สังคมไทยที่อยู่มายาวนานแต่บรรพกาล สงบสุข ร่มเย็น หมาข้างถนนยังไม่อดตาย

ไม่เหมือน"เผด็จการ"อย่างพม่า อย่าง"ซีเรีย" คนหรือมนุษย์แท้ๆ ถูกฆ่าตายข้างถนนเป็นเบือ อดตายนับไม่ถ้วน หนีสงครามหัวซุกหัวซุน บ้านแตกสาแหรกพินาศ หนีอดตายไปตายต่างแดนนับไม่หวาดไหวเป็นศพไร้ญาติ ปราศจากที่กลบฝัง และพิธีศาสนา

อยากเห็นสังคมไทย แผ่นดินไทย เป็นอย่างนั้น ไม่มีแม้กระทั่งศาสนาให้ยึดเหนี่ยว ก็เชื่อไอ้พวก"มัน"เข้าไปเถอะ

แต่ตอนนี้ร่วมอนุโมทนาบุญยามเช้าก่อน

 

ตะวันขึ้น-ลงตามวัฏจักร ยืนยันว่าทุกสิ่งบนผืนโลกบูดเบี้ยวใบนี้ ไม่มีสิ่งใดคงที่ มัน "เกิดขึ้น-ตั้งอยู่-ดับไป" ดั่งพระไตรลักษณ์สอนสั่งไว้ การขึ้นและตกของพระอาทิตย์ ก็เป็นสิ่งที่มนุษย์ "สมมุติเวลา"ขึ้นมาก็เท่านั้น รู้ไว้ก็ดี ไม่รู้ก็ไม่เดือดร้อน

 

ภาพงามสมจินตนาการ
น้องต้อดตามติด"เรื่องเล่าฯ"
จัดกวีแห่งผืนป่า ร้อยเรียงไป...

ยอดพยัคฆ์....ปักหลักล่า
ปืนจ้องฆ่า.....หาหวั่นไหว
ไพรของข้า...ซ่าส์แสบไส้
สมศึกใหญ่...หัวใจสมิง
--'เก้งดง'ล่อ.....แต้มต่อตาย
--เล่ห์เจ้าลาย...ร้ายกลอกกลิ้ง
--ดั่งจิ้งจอก.....ล่อหลอกลิง
--เสือผีสิง.......ยากยิ่งเจอ!

 

ขอบคุณมากๆครับคุณอา
คนอ่านสบาย
กว่าคนเขียน
รออ่านได้เสมอครับ

 

ทำมากว่า 5 ปี ก็ด้วยกำลังใจดีๆอย่างแม่นางน้องจิ้งจอกนี่แหละที่เป็นแรงหนุนให้ยังไม่หมดแรง สมาชิกกระทู้ทุกท่านก็น่ารัก คนเก่าจากไปตามภาระหน้าที่ ก็มีหน้าใหม่ๆและคนเก่าอีกมาก ที่ยืนหยัดช่วยกันร่วมบุญตามความรัก ความชอบ และตามอัตภาพ

ไม่ได้หวังให้ใครทำตาม ไม่หวังพวงมาลัยอย่างนักร้องคาเฟ่ ไม่ต้องการคำแซ่ซร้องสรรเสริญ แต่ทำแล้วมีคนเห็นว่า "ดี" มีคนยิ้มชื่นใจ ชื่นชม ให้กำลังใจร่วมอนุโมทนา ก็เป็น "บุญมโหฬาร"ที่เราสั่งสมไว้

บุญเพื่อพระศาสนาที่ทำได้ยาก ต้องใช้พลังกาย พลังทรัพย์ พลังสมองและสละเวลาแต่ละวันล้นเหลือในการกลั่นสรรสร้างทุกวัน!

ทั้งเป็น "ความสุข" ที่ประเมินค่ามิได้...ขอบคุณน้องนางจิ้งจอก

 

ยินดียิ่งน้องบานชื่น วันนี้ก็จะต่อให้อีกตอนยาวๆ รับปากกันแล้วต้องทำให้ได้ ช่วงปีใหม่งานเริ่มเบาบางลงหายใจคล่องจมูกหน่อย

อีกสักพักหลังทำบุญกับน้องสี่ขาปักษ์ใต้-ชุมพร เสร็จ เราค่อยไปตะลุยตะนาวศรีให้ฉ่ำทรวง

 

ร่วมส่งทานบารมีน้องสี่ขา
บ้านสวนรัก-ปะทิว ชุมพร!
~~~~~~~~~~~~~~~~
สมาชิกนอกเว็บร่วมบุญ
-----------------------
--อุทิศแด่ วรุณสิริ โลกวัฒน์....1,000
--คุณชัยสิทธิ์ ภูวภิรมย์ขวัญ..1,000
--คุณศุภชัย จันทโรจวงศ์....1,000
--คุณอาวุธ สันทัดกลการ...1,000
--คุณชัยยงค์ มั่นฤทัย.......1,000
=====รวมยอด 5,000 บ.=====

สมาชิกเว็บร่วมบุญ
-------------------
--KEnG & เพื่อน.....500(เหลือ900)
--ทำจิตให้ว่าง........500(เหลือ900)
--khampee............200(เหลือ100)
--thot....................200(เหลือ100)
--tap206...............100
--pryfonny............100
--Wanwi-ค่าโครงไก่...2,000
--บุญต้นน้ำ................6,400
===รวมทุกยอด 15,000===

ดำเนินการจัดส่งสะพานบุญทางด้ามขวานเรียบร้อยดังสลิปที่แนบให้ชม เชิญทุกท่านร่วมโมทนาเป็น "ทานบารมี"เพื่อนร่วมโลกมากกว่า 200ชีวิต ในเดือนมงคลส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ที่กำลังจะมาเยือน เพื่อให้ปีข้างหน้าเป็นปีที่ดี ปีแห่งโชคลาภโภคผล อุปสรรคน้อย-ใหญ่ จงมลายหายพลันด้วยพลังเทอร์โบมากกว่า 800 ขาที่เราได้ร่วมกระทำกันมา

อนึ่ง ยังมีปัจจัยสมาชิกที่ไม่ได้นำร่วม เช่น คุณsepultura 1,300...คุณ Pattana 500 ซึ่งจะได้จัดร่วมบุญสร้างกุฏิสงฆ์ สร้างโบสถ์ สร้างทางเดิน ที่วัดประสพ-สุราษฏร์ธานี ต่อไป รายละเอียดจะแจ้งสมาชิกทราบอีกครั้ง

 

ดูเวลา เลยชั่วโมงดี ทีไทม์ มีงานรุกเข้ามาเล็กน้อย ต้องปล่อยนิ้วหน้าจอ พบกันช่วงค่ำเพื่อตะลุย"ตะนาวฯ"ตอนมหามันส์ ครบเครื่อง ทุกรส ทุกบททุกตอนจากนี้ เป็นโฆษณาหนัง-ละคร เขาบอกว่า..."ห้ามพลาด ห้ามกระพริบตา"-ฮ่า!

 

สวัสดีคุณอาวันวิและแฟนคลับทุกท่าน

 

รับยอดเรียบร้อยแล้วครับพี่วัน
กราบขอบพระคุณทุกรายนามที่ได้ให้ความเมตตาต่อบ้านสวนรักอำเภอปะทิวและอีกหลายร้อยชีวิต
ให้ได้กินอิ่มกันทุกเดือนติดต่อกันมาเป็นเวลาหลายปี

ความจริงข้าวสารจะนำส่งบ้านสวนรักตั้งแต่เมื่อวาน แต่ไม่ทันครับ และวันนี้ทางร้านติดคิวส่งที่อื่น
จึงขอเลื่อนการนำส่งเป็นวันพรุ่งนี้แทนครับ

 

จบมื้อเย็น เข้ามารับทักน้องปรายฯ เพื่อจูงเข้า "ตะนาวศรี" เหมือนทุกคนเดินเข้าไปอยู่ร่วมในเหตุการณ์ทุกฉากทุกซีนด้วยตัวเอง

รอการจิ้มกับแก้ตัวผิดที่มีมากมายเหมือนเคย ประสาเครื่องมือเก่าที่มักรวนเร แต่ใช้คล่องมือ ทำใหัไม่อยากเปลี่ยน เช่นรองเท้าคู่เก่าที่ยังใส่สบาย

 

รับข่าวคราวจากบ้านสวนรักสักหน่อย ต่อไปก็ใช้สมาธิเดินป่าจริงๆ ห้ามเคาะห้อง ห้ามโทรหา ห้ามรบกวนทุกกรณี-ฮ่า

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้าเจ้าถัำ!!!
=================
ความเดิม...ไม้ค้ำยันขาเป๋ที่ไม่ได้ใช้มาสักพักเมื่อกลับถึงน้ำตกผีสิง ถูกหยิบกลับมาวางเป็นขาที่ 3 ให้หนุ่มกรุง แบบเป็นเนื้อคู่กันแล้ว ไม่แคล้วต้องใช้...!
--------------------------------------

อีกเกือบชั่วโมง ลุงพรานกับ 2 หนุ่มน้อยพลังกรรมกร อึด ถึก ทน ก็กลับถึงแค้มป์ มีกวางตัวขนาดพอเหมาะที่โดนลูกโดดนัดเดียวจอดฝีมือคุณชาติ เถาวัลย์ผูกรวบขาหน้า-หลัง สอดคานหาม

บักสมกับมะวางเหยื่อ ทั้งคู่เอามือปาดเหงื่อท่วมหน้า คว้ากระติกน้ำซดอั้ก ๆ ไม่กลัวสำลัก ก่อนหย่อนก้นนั่งแผละลงกับพื้นเป่าปากพรู ออกอาการราวกับ นักมวยหมดยก 5 กลับเข้ามุมอย่างบ้อลัก สิ้นเรี่ยวแรง!

พวกเรากรูเข้าชมเหยื่อตัวงาม กวางตัวนี้แปลกพิกล ลำตัวสีน้ำตาลเข้มไล่สีอ่อนลงไปด้านล่างช่วงท้อง ขาดันเป็นสีดำ เขาสั้นมองอย่างไรก็ห่างไกลความเป็นเขากวางสุดกู่

"เก้ง"...ผมเรียกชื่อเหยื่อล้ำค่าให้ถูกต้อง หาใช่กวางตามที่คุณชาติกับบักสมพูดทีแรก

"เก้งดง"....ลุงพรานช่วยเสริม

ใช่แล้ว...เจ้าตัวนี้บางทีเรียกกันว่า "เก้งดำ" ก็ได้ หรือจะยกให้มันเป็นกวาง ก็มีชื่อเฉพาะเรียก คือ "กวางเขากุด"ตามบุคลิคเขาสั้นกุดบนหัว

คุณชาติเล่นซัดเจ้าเก้ง สปีซีส์หายากเข้าให้แล้ว ผมเคยรู้จากลุงพรานว่า เจ้ากวางเขากุดมีมากอยู่แถบเทือกเขาตะนาวศรีฝั่งพม่า ซึ่งอาจเป็นแผ่นดินที่พวกเราปักหลักอยู่ตรงนี้ มันเป็นสัตว์กีบที่มีโอกาสสูญพันธุ์น้อง ๆ เลียงผา เพราะวิสัยสัตว์สันโดษ รักอิสระ ชอบสวมพฤติกรรมศิลปินเดี่ยว หากินเดียวดาย การหาคู่ผสมพันธุ์จึงไม่ง่ายนัก คู่ของมันอาจโดน 'พราก' ไปก่อน เหมือนเจ้าตัวที่นอนแอ้งแม้งอยู่ตรงหน้าเรา

ยิงมาแล้ว...จำต้องใช้ประโยชน์ให้คุ้มตามความตั้งใจ ชีวิตแลกชีวิต ไอ้ลายทำคนตายไปหนึ่ง เป็นสาเหตุตัองสังเวยเก้งไม่รู้อิโหน่อิเหน่อีกหนึ่ง มันต้องชดใช้ตามกฏของนักล่าวิถีเถื่อน เมื่อเป็นผู้ล่า ก็ต้องรับสภาพการโดนล่าบ้าง

"อย่าถูกตัวมันให้กลิ่นคนติด...ไอ้ลายสากลิ่นไว"!!!

ลุงพรานรีบเอ่ยก่อนจะมีใครอยากรู้อยากเห็นลูบคลำ ยิ่งตรงเขากุดมันสวยน่ารัก น่าพิศวง...แถมลุงยังสำทับซ้ำ ต้องรีบไปจัดวางเหยื่อ จัดแต่งที่ทางก่อนค่ำ

"ไหวมั้ย สม...มะ?" หัวหน้าคณะถาม 2 หนุ่มพลังม้าอย่างเป็นห่วง เพราะเห็นยังนั่งแผ่หรา กางขาอ้าซ่า สองมือค้ำยันพื้นเอนตัวไปด้านหลัง ท่าทางอยากทิ้งตัวเอาแผ่นหลังทาบพื้นแม่พระธรณีเต็มประดา

บักสมยันกายหันมองเจ้ามอญจอมแกร่ง บุ้ยใบ้วาจาสั้นๆ

"ไหวบ่..ไอ้เกลอ?"

มะจับใจความรู้เรื่อง ลุกขึ้นเอามือปัดดินที่ก้น ปล่อยพลังภายในก๊อกสองกระฉับกระเฉง หล่นคำพูดที่ทำอึ้งทั้งวง

"เพื่อพี่น้องมอญ"!

โอ้โห...สปิริตหนุ่มมอญใจสู้สำแดงชัด งานนี้ไม่ถอยถ้าไม่ได้ล้างแค้นให้คนตาย!!!

คานหามคนละข้างถูกยกขึ้นบ่าอีกครั้ง ลุงพรานนำทางเช่นเคย ผมรีบตามติด จะปล่อยเพื่อนร่วมตายลุยลำพังได้ไฉน รังสีอำมหิตไอ้ลายยังล่องลอยรอบทิศ ไม่ลืมสะกิดคุณเทพระวังหลังให้พร้อม

เราไม่ได้เป็นฝ่ายจ้องล่ามันข้างเดียว เจ้าป่าอันธพาลก็จ้อง 'เล่น' เราตลอดเวลา โอกาสเป็น "ผู้ล่า" กับ "โดนล่า" ล้วนพลิกผันไปมา เกิดขึ้นได้ทั้ง 2 ฟากฝั่ง

แต่คุณเทพกำลังฮึกเหิม คันไม้คันมือเต็มแก่ เป็นนาทีที่ต้องพูดว่าหนุ่มใหญ่มีอาการ..."เห็นช้างเท่าหมู"!

"ไปเถอะ มีเวลาถมเถ ผมเป็นกองหลังเฝ้าทางนี้เอง อย่าห่วง"

ทีมทรหดใช้เวลาไม่สิ้นเปลืองบนเส้นทางคุ้นเท้า ห้างหลังเดิมบนต้นไม้ใหญ่ข้างหน้า ดูแปลกตากว่าเดิม หลังคาใบไม้ดกหนาฝีมือชาวเหมืองเนรมิตคลุม เหมือนกระท่อมน้อยลอยอยู่บนไม้ใหญ่ มองผ่านๆน่ารัก น่าขึ้นไปรับลม ส่องสัตว์กลางคืน!

ผมคว้าขั้นลูกทอยเหนี่ยวตัวขึ้นห้าง สำรวจที่ทางอย่างพึงใจ หลังคามุงเสร็จใหม่เรียบร้อยไร้ช่องโหว่ น้ำค้างแรงแค่ไหนก็เอาอยู่ ด้านข้างซ้าย ขวา ถูกเสริมด้วยกิ่งไม้ใบดกเพิ่มเติม กั้นลมแรงยามราตรีชงัด เหลือช่องว่างด้านหน้าไว้เล็งเป้า ลั่นไกสะดวกนิ้ว ไม่บังตา

ปลดไอ้ปืนโตออกจากบ่า เป็นกระบอกที่นายหัวเหมืองมั่นใจและเชื่อมั่นหนักหนาว่าโป้งเดียวจอด ปราบยอดเสือสมิงด่าวดิ้นสิ้นชื่อมาแล้ว...ผมประทับเล็ง กะเก็งจุดวางเหยื่อล่อให้ลุงพรานที่กำกับอยู่ข้างล่าง คุณเทพก็ใช้ไอ้ปืนโต จุดยิงของเราเป็นระยะกับมุมเดียวกัน

เราทำงานฉับไว ไม่มีคำว่าโอ้เอ้วิหารราย มืออาชีพถ่องแท้ ไม่เกินครึ่งชั่วโมง เก้งดงตัวเขื่องงาม เนื้อนุ่มหวานโอชะ จะลิ้นคนหรือลิ้นเขี้ยวพยัคฆ์ลองได้ลิ้ม รับประกันต้องฝันถึงมื้อต่อไป เพราะมันอร่อยติดตรึงลิ้นไม่รู้ลืม!

สุดยอดเหยื่อถูกจัดวางท่าตะแคงนอนเป็นธรรมชาติ ใต้โคนไม้ที่เคยมีร่างมอญเคราะห์ร้ายเป็นเหยื่อล่อ เถาวัลย์ด้านขาคู่หน้าถูกตัดออก เหลือขาหลังรวบผูกไว้ดังเดิม โยงไปมัดกับรากไม้ที่โผล่ขึ้นมาเหนือพิ้นดินค่อนข้างแข็งแรง

เส้นเชือกธรรมชาตินี้ เราใช้ใบไม้กับดินร่วนโปรยกลบ เกลี่ยกลมกลืนกลายเป็นพื้นป่าไม่ผิดสังเกต หากเจ้าลายเกเรขย้ำกระชากเหยื่อ มันต้องใช้เวลาพักหนึ่ง กว่าจะดึงลากเก้งหลุดจากเงื่อน

เวลาพักหนึ่งนั่นแหละ..."วินาทีทอง" ของคุณเทพจากมุมยิงที่จัดไว้!!!
-------------------------
*** เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ ทุกตอน มีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลง ทำซ้ำทุกกรณีโดยมิได้รับอนุญาต มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมายสูงสุด ***

 

ขอบคุณ คุณอา wanwi ครับ ได้เข้าป่าผจญภัย ก่อนนอน

 

วันที่ ๒๓ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๖๔ ตรงกับวันพฤหัสบดี แรม ๔ ค่ำ เดือน ๑ ปีฉลู
ใส่บาตรในเช้าวันนี้
โมทนาบุญร่วมกันครับ
สุทินนัง วะตะเม ทานัง อาสะวักขะยาวะหัง
นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ อนาคะเตกาเล

 

ยามเช้าที่ผู้ทำบุญตั้งโต๊ะเตรียมใส่บาตรเป็นเรื่องเป็นราว ร่วมอนุโมทนาบุญวันพฤหัสฯ วันครูวันดี ส่งเสริมราศีแก่ตนตลอดวัน

 

อีกหนึ่งความรอบรู้เรื่องสัตว์ เสมือนวิตามินเสริมที่ท่าน บก.ใหญ่มอบให้แฟนานุแฟน เป็นความรู้แน่น ๆ ไม่แน่นหัวอกรกสมอง เอาไปสอนสั่งเด็กรุ่นหลัง ให้เกิดสำนึกรักป่า รักสัตว์ป่าที่นับวันเหลือน้อย วิญญาณการอนุรักษ์ต้องสร้างตั้งแต่ตัวน้อย จะมัวคอยเติบใหญ่ เป็นผู้ใหญ่แล้วพล่าผลาญป่าเหี้ยนเตียน แล้วค่อยมาสอนไม่ทันรับประทาน

ขอบพระคุณท่าน บก.สำหรับ วิตามินเสริมชั้นเยี่ยมบทนี้

 

ความขรึมร้ายผสมงดงาม
ป่ายามมืดเปลี่ยว ชวนเขียน...

***เงาตะคุ่ม...สุมทุมเถื่อน
แลลางเลือน...เตือนตัวร้าย
ใต้เขี้ยวคม....บ่มอบาย
พยัคฆ์ลาย....หมายมั่นเหยื่อ
--เนื้อโอชา......เชิญมาชิม
--ลิ้นลองลิ้ม......เอมอิ่มเหลือ
--เพื่อเพื่อนพ้อง..ต้องกอบเกื้อ
--ประจันเสือ.......เหนือคาดเดา!

 

ได้เวลาดีทีไทม์ บรรจงหยิบต้นฉบับบันทึกขึ้นมาเกลา ใส่ความเมามันส์ลงไปให้หัวใจฮึกเหิม เติมชูรสเรียบร้อย เราท่องตะนาวศรี ณ บัดนาว รอการจิ้มกับการแก้ผ้า...เอ้ย ตัวผิดถูกที่ชักชุกชุมสักพัก เชิญซดกาแฟ ชา ไปก่อนตามสะดวก