ไม่รู้จักกัน

ก็เป็นอย่างนี้ทุกชาติ แล้วก็กลับบ้าน เหมือนพ่อแม่ส่งมาเรียนหนังสือ

 

อีกองค์ ก็สีขาว.. องค์เล็ก ลอยอยู่ด้านหลัง ลอยสูงประมาณศีรษะ คุณ อนัตตา ในท่านั่งเดียวกัน.. มั้ง.. ? อิอิ

 

มโน หลอน .. ตั้งแต่กลางวัน ยังไม่ทันได้นอนฝัน .. เล้ย.. 555

 

ธรรมชาติของสังขารคือการปรุงแต่ง ไม่มีวัน/เวลาหยุด เราก็แค่รู้ๆ ไป ไม่เข้าไปยึดถือครองเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ...กิเลส ตัณหา ก็ไม่เกิด พอกิเลส ตัณหา ไม่ได้รับอาหารนานๆ ไป มันก็ค่อยๆ ฝ่อและตายไปเอง ฮาๆ...จากจินตนาการ

 

ธรรมดาแระ.. คนมี.. แบล็คดี.. ก็ งี้แหละ.. 555

 

บอกแล้วว่าเยอะ ดูนานๆ จะเห็นเป็นกองร้อย ฮาๆๆๆ

 

นี่ยัง ไม่นับ อริยะสาวก.. ด้วยใช่ป่าว.. ??

 

ธรรมดา.. ดาวล้อมเดือน.. อิอิ

 

จิตเชื่อถือไม่ได้หรอก ตราบใดที่ยังไม่หมดจดจากกิเลส

 

เด่วก็รู้เองแระ.. ดาวล้อมเดือนเป็นยังไง 55

 

เลยเอามาแปะกับเขา มั่ง.. อิอิ

 

พยายามมองในความมืด สะหรัว นั้น ดูดีๆ นะ..

 

จุ๊ๆๆๆ รู้แล้วก็เฉยไว้

 

เพิกทุกสิ่ง แล้วอยู่กับปัจจุบันไป

 

ธรรมนั้นมีอยู่ทุกหย่อมหญ้าสำหรับผู้มีปัญญา

“จิตได้รับการอบรมที่ถูกต้องแล้ว ปัญญาย่อมเกิดขึ้น จะมองดูอะไรก็เป็นนิยยานิกธรรม ทั้งสิ้น ส่วนผู้ไม่ได้รับการอบรมจิตที่ถูกต้อง ปัญญาแท้จริงไม่เกิด แม้ผู้นั้นกำลังจับพระไตรปิฎกอ่านอยู่ก็ไม่เป็นผล ยิ่งทำให้เกิดความลังเลสงสัยตลอดไป

ส่วนผู้ที่มีปัญญาอบรมมาด้วยจิตที่ถูกต้อง แม้จะไม่ต้องจับพระไตรปิฎก แต่ก็น้อมเอาสิ่งต่างๆ มาเป็นธรรมเป็นยอดพระไตรปิฎกได้ ยกตัวอย่างเช่น สังกิจจะสามเณรไปบิณฑบาต เห็นเขาไขน้ำเข้านาก็น้อมเอามาเป็นอุบายจนเกิดปัญญา แล้วท่านก็สามารถบรรลุพระอรหัตผลได้ เพราะเหตุที่ท่านได้นำเอาดินที่ชาวนากำลังไถมาเป็นอุบายว่า ดินไม่มีใจทำไมเขาจึงนำเอาไปทำตามประสงค์ได้ น้ำไม่มีใจทำไมเขาจึงนำเอาไปทำตามประสงค์ได้ เรามีใจ ทำไมไม่ทำใจให้เป็นไปตามประสงค์ เพราะเหตุนั้น ธรรมจึงมีทุกหย่อมหญ้ามิใช่หรือ... ”

#หลวงปู่มั่น_ภูริทัตโต
*********************
_/|\_ _/|\_ _/|\_

 

ฝัน..ฟุ้ง ตอนบ่ายต่อ.. 5566

 

อาจเกิดจาก.. ธาตุกำเริบ.. เพราะข้าวเหนียว ส้มตำ ก็ เป็น ด้าย..

 

ธรรมในอดีตไม่มี เพราะดับไปแล้ว
ธรรมในอนาคตไม่มี เพราะยังไม่เกิด
ดังนั้น ธรรมจึงมีเพียงปัจจุบัน
จึงได้ชื่อว่า...อกาลิโก...

 

ท่านพ่อลี สอนว่า .....

"เมื่อเราหยุดหมุนตามโลก เราก็จะมองเห็นโลก คือตัวของเราได้ชัดเจน

จิตของเราหยุด เราจึงมองเห็นกาย

ฉะนั้น เราทั้งหลายจึงควรจะพากันสกัดความหมุนแห่งกายให้น้อยลง คือ กลั่นกรองในธาตุทั้งสี่ให้ละเอียดมากๆ สกัดวาจาให้สงบ และสกัดใจให้ตั้งเที่ยง โดยการเจริญสมาธิวิตกวิจารณ์อยู่ในลมหายใจของตน

เมื่อจิตของเราหยุดหมุนไปตามสัญญาอารมณ์ต่างๆ กาย วาจา ก็จะหยุดตาม เมื่อต่างคนต่างหยุดก็จะมองเห็นกันได้ถนัด

จิตก็จะรู้เรื่องของกายได้ตลอด เกิดวิปัสสนาญาณ เป็นการสกัดความหมุนเวียนแห่ง สังสารจักร ให้ช้าลง ชาติภาพก็จะน้อยเข้าๆ จนในที่สุด เราก็จะไม่ต้องกลับมาอยู่ในโลกนี้อีก"

_/|\_ _/|\_ _/|\_

 

'ทิฐิมานะ ตัวขวางธรรม'

สมัยที่คุณแม่ไปปฏิบัติอยู่กับหลวงปู่กงมานั้น ปฏิบัติอย่างไร ภาวนาอย่างไร จิตก็ไม่ยอมลง เพราะถือความรู้ตัวเองมากจนเกินไป “นิพพานก็รู้แล้วทางไปก็รู้แล้ว ประตูนิพพานก็รู้แล้ว ญาท่านมั่นท่านก็สอนไว้ทุกอย่าง”

ที่นี้พอภาวนา ใจก็ไม่ยอมลงให้หลวงปู่กงมา ทำอย่างไรจิตใจก็ไม่อ่อนไม่ลง จิตไม่รวมแข็งกระด้างอยู่อย่างนั้น ก็ได้แต่นึกด่าตัวเองอยู่ในว่า “อีทิฐิ อีมานะ อีหยาบอีดื้อ อีหม้อนรกอเวจี”

นั่งภาวนาก็ด่า เดินจงกรมก็ด่า ปวดท้องบิดก็ปวดฝนก็ตกกระหน่ำ เดินจงกรมตากฝนตลอดคืน จนค่อนสว่าง จึงทบทวนตรวจดูตนเองว่าเป็นอย่างไร จึงแข็งกระด้างหนักหนาจิตใจดวงนี้

มาคิดได้ว่า กิจของตนก็ประกอบอยู่แล้ว ข้าวปลาอาหารก็อาศัยอยู่กับครูบาอาจารย์ มันดื้อ มันอวด มันประจานตัวเอง ไม่ยอมลงแก่ใคร ๆ อยู่นี่ เพราะมาถือว่าตนรู้ถือผู้รู้นี้หรือ..

ทีนี้ก็เลยตั้งจิตอธิษฐานขออโหสิกรรมพ่อแม่ครูบาอาจารย์ ไหว้พระ สวดมนต์ เจริญเมตตา จิตจึงลั่นครึบ ตกวูบลงภายใน สงบนิ่งอยู่สักพัก แสงสว่างภายในจากจุดน้อย ๆ ก็สว่างมากขึ้น กว้างขึ้น ขยายกว้างจนสว่างหมด แต่ก่อนมันไม่สว่าง ไม่ชัดเจนหรุบหรู่อยู่

พอจิตยอมแล้วก็สว่างแจ้งใส ใจก็ชัดเจน พิจารณาอะไรมันก็ควร จิตอ่อน จิตเบา จิตควรแก่การงาน มีธรรมะอบรมอยู่ในใจ พิจารณาธรรมะอันใด ก็ชัดเจนหมด
{ส่วนหนึ่งในอัตชีวประวัติ : คุณแม่ชีแก้ว เสียงล้ำ}

คติธรรมเตือนใจ

' อย่าได้กินแล้วนอนคือหมูคือหมาเด้อลูกแม่เด้อ ลูกเอ๋ยให้ฟังความแม่ให้แน่ความหน่าย ให้อายความเกิด ให้เปิดความสุข อย่าเมานั่งจุกนั่งเจ่า อย่าเฝ้าแต่กองขี้เถ้าของตน '

คุณแม่ชีแก้ว เสียงล้ำ
สำนักชีบ้านห้วยทราย จ.มุกดาหาร
กราบสาธุ ๆ..

http://tamroiphrabuddhabat.com/xmb/viewthread.php?tid=444