ไม่รู้จักกัน

เคยสงสัย พระโพธิสัตว์ เราเลยถาม
ทำไมพวกท่าน ปราถนาไปเป็นพระพุทธ
ไม่ตรัสรู้ บนสวรรค์ เลยละ ได้ไม่ต่องลงไปโลกมนุษย์ ให้เหนื่อย และสอนคนบนสรรค์ได้ไม่ต้องลงไปอีก มีการให้ทานเป็นนิตย์
ตอบว่า เออจริงด้วย เดียวทดลองดูก่อนใครทำได้ค่อยลงไป ได้ไม่ต้องแย่งกัน(เซ็ง)


มีอยู่วันนึง ทำสมาธิ จิต ค่อยๆขึ้นจากน้ำ
ขึ้นมาโลกมนุษย์ ไปสวรรค์ ชั้น3แล้ว
มีคนดันบอกยู่ชั้น4ไม่ต้องลงมา
มีวิมารให้ ความชัดแสงสว่างมา ปัจจุบัน
(มองแทบไม่เห็น) คลำๆเอานะนี้ เหอะไปวิมารโน้น วิมารนี้ เจอพระ บอกทำสมาธิเถอะ
เราก็อยากรู้เลย ไปสวนสระน้ำ พอไปนั่ง
ไปนะมีหญิงมา นั่งข้างๆเลย แล้วพรันเข้าห้องมีจัดให้ด้วย แถวนั้นเลย ก็เลยนั่วเนี่ยกัน
แต่เราเห็นตัวเอง ละหญิงนั้น เหมือนดังสัตว์ป่า เลยไม่เอา ขอออกนอกห้อง กลับไปนั่งวิมารต่อ กะว่าจะทำสมาธิ บนนั้นหละ พอออกจากสมาธิ ก็ไปทำธุระ เข้ามาใหม่ ก็อยู่ที่เดิมนั้นหละ แต่รู้สึกว่าจิต มันจะต้องยึดที่ใดที่หนึ่ง อยู่บนนั้น ก็บนนั้นเลย ทำสมาธิ ตัวจริงไม่ได้ ต้องระลึกข้างบนตลอด เลยไม่เอาไม่ชอบ เลยลงมาดีกว่า(ความแตกต่างคืออารมณ์ อยู่ที่ตัวเรา เล่นเทพบ้าบอได้
อยู่บนสวรรค์ เล่นไรไม่ได้เลย ละไม่ชอบตรงกลางสระนี่หละ ถ้าไม่เหมือนสัตว์ป่า คงไม่น่าลงมาน่ะ

 

“ รูปก็อยู่ตามสภาพของมัน ก็รู้อยู่แล้วว่า รูปนี้คือธาตุ ๔ แน่ะ ดิน น้ำ เป็นสำคัญ ที่เด่นเพราะเป็นธาตุที่หยาบ ก้อนร่างกายเรานี้มันก็ก้อนดินเหนียวนั่นเอง

ฉาบทาด้วยน้ำชื้นๆ แฉะๆ อยู่ในตัวของเราไม่ผิดอะไรกับขี้ตมขี้โคลนที่เปียกแฉะและข้นๆ อะไรเลยแหละ ความร้อนเราก็เห็นอยู่แล้ว ไฟ ตื่นมันอะไร

ไฟในร่างกายนี้ก็เป็นอันเดียวกัน ลม ก็ลมหายใจ หายใจเข้าหายใจออก ตื่นอะไรลม ลมนั้นหรือเป็นคน ลมทั่วโลกทั่วดินแดน ไม่เห็นเป็นคน ทำไมลมในจมูกเป็นคนได้

ถ้าไม่ถูกหลอกเอาเสียอย่างเปื่อย นั่น ถามตัวเองบ้างซิ กิเลสอยู่กับตัวเองต้องถามตัวเอง สติปัญญาซึ่งเป็นเรื่องของอรรถของธรรมอยู่กับตัวเองค้นขึ้นมาใช้ ค้นขึ้นมา ทำลายมัน สิ่งจอมปลอมทั้งหลายเหล่านี้... "

#หลวงตาพระมหาบัว_ญาณสัมปันโน
***********************************
_/|\_ _/|\_ _/|\_

 

วันนี้..วันพระ ขอเล่น.. น้อยลงหน่อยนึง.. นะ

 

เอ ตัม มัง คะ ละ มุด ตะ มัง
พระอริยะเค้าอยู่กันได้งัยเนาะมีความสุขเฉยๆไม่เบื่อเหรอ

 

อาศัยความสงบ... สยบความสุข ...มั้ง ?

 

ทำได้ยากความสุขเนื่องมาจากความสงบ

 

แต่ ขอ ฮา ... เยอะ ๆ เหมือนเดิม ... น้าาาาาาาาาา...

 

ทำใจ ให้ สงบ..

แต่ ปาก ยิ้ม

ไหน.. ลองดู ซิ..

 

จะต่อสู้กะความทุกข์ความทุกข์กะหายไปไหนหมด
ตามหาสุขที่ปราณีกว่ากัเหนือยอีก
เพราะเหตุอะไรความเป็นกลางมันถึงปรากฎนะ

 

ติด สุข..ที่ ปราณีต ก็ยังมีประโยชน์ ช่วยบำบัดให้ใครบางคน กลับมองโลกในแง่ดีนะ..

(คิดบวก แต่อย่าคิดเกิน..)

แต่ถ้าเกิน.. พอดี ก็อาจ มีหลอน .. เอาได้นะ..

 

อาศัย ..รู้ แล้ว วาง..
แทงกั๊ก.. 50/50
(ไม่สูง - ไม่ต่ำ)

 

ตามวิสัยพวกไม่รู้จักพอ
แต่มันเจ้าเล่ห์เลยกั้กแต่ความสุข55

 

คิดแทนเค้า... มั้ยเนี่ยะ...???

 

เป็นสุขที่เรียบ
เหมือนคนเป็นหนี้ แล้วใช้หนี้หมด
ไม่ต้องกระวนวายว่าจะ ถึงวันจ่ายดอกเบี้ย
เราจะหาคืนได้ไหม หามาพอจ่ายหนี้ไหม
สุขแบบพระอริยะแบบนั้น
ไม่ใช่สุขที่ฉูดฉาด
แต่เรียบๆ เหมือนอิสระของคนใช้หนี้หมด
เงินที่หามาได้ แม้น้อยก็เป็นสุข
เพราะไม่ต้องเเบ่งไปใช้หนี้ เหมือนภาระถูกปลด
แบบที่เขาชอบพูดกัน "แค่ไม่ทุกข์ ก็สุขแล้ว"

 

กะว่าอยู่ทามมัยผมดิ้นรนเป็นหนี้อยู่นี้เอง
จะมีความสุขกะนึกถึงเจ้าหนี้
จะไม่ให้มีความสุขเลยเสียดายชีวิตเห้อ
(ขอฮาเงียบๆเดียวเจ้าหนี้รู้ว่าเราไม่ทุกข์ร้อน555)

 

มีความทุกข์ ก็ปลดปล่อยออกไป เปรียบดังอารมณ์ ที่รุ่มร้อน ถึงเวลาออก ก็พัดออกบินไปคล้ายหยอดน้ำ พ่นออกมา ถึงรู้คราวว่าจิตใจ

 

ทุกข์.. มันร้อน (มันรู้ชัด)
สุข.. มันเพลิน (น้ำนิ่งซึมลึก)

 

อันความสุข จากโลกี ที่มีได้ ก็หมายความว่ากายคือวิจิตร ล้วนแต่เนรมิต ให้สมประสงค์
อารมณ์ รสชาติ มันเผ็ดสเด็ดเข็ดฟัน ทำให้มั่วมันในอารมณ์ เท่านี้เอง อันตัวเรา อันมีสุข อันเนรมิตได้ จะสุขกาย หรือ สุขใด ไม่เท่าสุขใจ วายชีวัน เลยพัวพันให้ติด อนิจจัง

 

อารมณ์ไม่เกิดเลย ไม่มีคนนำพา

 

คงกำลัง .. พิจารณา ทวนหาต้นเหตุ แห่งทุกข์ กะมัง..??