ปกิณณกะธรรม

​

 

ผมไม่เคยอิจฉาใครเรื่องความหล่อนะ55
ทุกข์แลกมาทั้งนั้นสมบัติประจำโลก
ต่าง

 

สัง เกะ มึ

 

อ้างอิงจากโพสต์ #443 (กระทู้ถูกปิด ไม่สามารถโพสต์ตอบกลับได้) … ผมขออนุญาตใช้พื้นที่ตรงนี้โพสต์ตอบคุณพี่ @สุรีย์บุตร นะครับ… ตลอดปีที่ผ่านมานั้นถึงคุณพี่ @สุรีย์บุตร จะไม่เคยได้ล่วงเกินสิ่งใดหรือมีข้อผิดพลาดอะไรกับผมแต่อย่างใด… แต่ผมก็มีบางสิ่งอยู่ในใจที่อยากจะบอกคุณพี่ @สุรีย์บุตร ว่า…

Spoiler: ... อยากจะบอกคุณพี่ว่า…

ขอให้คำอวยพรนั้นจงมีแด่คุณพี่ @สุรีย์บุตร และจงย้อนกลับไปสำเร็จแก่คุณพี่และครอบครัวและทุกๆท่านใน Website พลังจิตเป็นร้อยเท่าพันทวีด้วยครับ… สาธุครับ

 

นางกากี



ในสมัยหนึ่งพระพุทธเจ้าประทับอยู่วัดเชตวัน เมืองสาวัตถีทรงปรารภภิกษุผู้กะสันจะสึกรูปหนึ่งตรัสให้โอวาทว่า "ภิกษุ ธรรมดามาตุคาม (แม่บ้าน) ใคร ๆ ก็รักษาไว้ไม่ได้ โบราณบัณฑิตในครั้งก่อน ถึงจะยกมาตุคามขึ้นไปไว้ในวิมานฉิมพลีในท่ามกลางมหาสมุทรก็ไม่อาจรักษาสตรีได้" แล้วได้นำอดีตนิทานมาสาธก ว่า...

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว พระโพธิสัตว์เกิดเป็นพระราชาผู้ครองเมืองพาราณสี มีมเหสีพระนามว่า กากาติ มีพระรูปโฉมงดงามยิ่ง ใครเห็นใครก็ลุ่มหลงในความงาม ในวันหนึ่งมีพญาครุฑตนหนึ่งแปลงร่างเป็นมนุษย์มาเล่นสกา (การพนันชนิดหนึ่ง)กับพระราชา ได้พบเห็นพระนางกากาตินั้นแล้วเกิดความรักใคร่ในนาง จึงแอบพานางหนีไปอยู่ที่วิมานฉิมพลีอันเป็นที่อยู่ พระราชาเมื่อไม่พบเห็นพระเทวีจึงตรัสเรียกคนธรรพ์ชื่อ นฏกุเวรมาเข้าเฝ้า พร้อมมอบหมายให้นำพระเทวีกลับมาให้ได้

ฝ่ายคนธรรพ์ทราบที่อยู่ของครุฑแล้ว จึงไปนอนแอบซุ่มอยู่ในดงตะไคร้ข้างสระลูกหนึ่ง พอครุฑบินไปจากสระก็แอบกระโดดเกาะระหว่างปีกครุฑไปจนถึงวิมานฉิมพลี แอบได้เสียกับพระนางกากาติที่วิมานนั้น แล้วก็อาศัยครุฑนั้นแหละกลับมาเมืองพาราณสีอีก ในวันหนึ่งขณะที่พญาครุฑเล่นสกากับพระราชาอยู่ คนธรรพ์ก็ทำทีเป็นถือพิณมาที่สนามสกา ขับร้องเป็นเพลงว่า

"หญิงรักคนรักของเราอยู่ ณ ที่แห่งใด กลิ่นของนางยังหอมฟุ้งมาที่แห่งนั้น ใจของเรายินดีในนางใด นางนั้นชื่อกากาติ อยู่ไกลจากที่นี้"

พญาครุฑพอได้ฟังแล้วสะดุ้งจึงถามเป็นนัยว่า "ท่านข้ามทะเลมหาสมุทรทั้ง ๗ แห่งไปได้อย่างไร ท่านขึ้นวิมานฉิมพลีได้อย่างไร" นฏกุเวรจึงตอบว่า "เราข้ามทะเลมหาสมุทรทั้ง ๗ แห่งได้ก็เพราะท่าน ขึ้นวิมานฉิมพลีได้ก็เพราะท่านนั้นแหละ"

พญาครุฑพอได้ทราบความจริงแล้ว ก็กล่าวติเตียนตนด้วยความเสียใจว่า "ช่างน่าติเตียนเสียนี่กระไร เรามีร่างกายใหญ่โตเสียเปล่าไม่มีความคิด จึงเป็นพาหนะให้ชายชู้ของเมียทั้งไปและกลับ น่าเจ็บใจจริง ๆ" กล่าวจบก็คืนร่างเป็นพญาครุฑไปนำพระนางกากาติมาคืนพระราชาแล้วไม่หวนคืนกลับมาเล่นสกากับมนุษย์อีกเลย

 

เก้าแสนแล้ว เว้ย ร่อนเว้ย

 

หาตังง่ายแท้เจ้55

 

เงินดิจิตัล หาง่าย เป็นช้าจะเสียโอกาส เป้นก่อนได้เงินก่อน

 

ผมชอบอะไรที่เป็นรูปธรรมมากกว่า
ลูปได้คลำได้55

 

อันนี้ ไปลัลล๊าตรงไหนก็ได้ตัง

 

มันกะดูดีอะผมว่า
แต่ว่าคนเราต้องเสียอะไรบางอย่างเพื่อจะได้บางอย่าง

ซึ่งผมยังสับสนอยู่
อะไรคือความคุ่มค่าของเรา

 

หาเงินง่ายในอากาศ สำหรับยุคนี้ ง่ายๆ

งานที่ทำอยู่ปัจจุบันกะทำไป

 

แล้วปัญหามันคืออะไรเหรอ
อะไรคือความเสี่ยงเหรอครับ

 

ปัญหา คือ ไม่ยอมเรียน รู้ มีแค่นั้น

 

สะบายเลยที่เดียวแบบนี้55

 

เคยเรียนมหาลัยบ่20กว่าปีผมรู้สึกไม่คุ่มค้าเรียนเลย