ปกิณณกะธรรม

แต่สภาวะนี้ผ่านไปนานละ คงจะไม่ได้เจอสภาวะนั้นได้ง่ายๆอีกแล้วอ่ะค่ะ

 

ผมว่าน่าเจอทุกรอบตอนอัพเลเวล
เคยฟังธรรมมาตอนอรหตผล49วันแนะเหลือแค่ความไม่ประมาทเอง

 

ของแนนเหมือนเป็นจังหว่ะฟลุคจิงๆนะ ไม่ได้ทำไรเลย รอให้ฟลุคอีกคงยากกกส์ ต้องเพียรทำเอาเองละต่อจากนี้

 

ปฏิภาคนิมิต ก็เป็นนิมิต ถ้าปฏิภาคนิมิตนี้เกิด
หากคนเข้าใจผิด ก็คิดว่า ตัวเองบรรลุ
ถ้าคิดว่าบรรลุ ด้วยปฏิภาคปรากฎ
อันนี้เรียกว่า เข้าใจผิด จึงเรียกว่าเป็น วิปัสนูกิเลส

เพราะเป็นเพียงปฏิภาคนิมิตที่ปรากฎ ยังไม่เป็นผลวิปัสนา

 

บองใช้มุขให้สวามีมีพันยาเพิ่มเพื่อจะได้ปลง55

 

ใช้มุขสามีซ้ำไม่ได้ละค่ะ เหมือนอารณ์ความรู้สึกหึงหวงแบบนั้นมันขาดไปแระ

 

สันตติ คือ การสืบต่อส่งต่อ
สิ่งนี้เป็นปัจจัยสิ่งนี้ สิ้งนี้เป็นปัจจัยส่งนั้น
ส่งต่อกันไปเรื่อย
จึงเรียกว่า เกิดดับ เกิดดับ เกิดดับ
รูปนามมันเกิดดับ ส่งต่อกันแบบนี้ จึงเรียกว่าเป็น สันตติ

ทำให้เห้นเป็นเส้นเดียว
แต่ในความเป็นจริงไม่ใช้เป็นเส้นเดียว
มันเห็นเหมือนการเกิดดับต่อกัน
รวดเร็วมากแทบไม่มีช่องว่าง

มีเพียงสติที่จะทำให้จิตเข้าไปเห็นช่องว่างรอยต่อของสันตติ
มันจึงไปเจอโอภาสแสงสว่าง รอยเชื่อมต่อของสันตติ

"หลวงปู่หล้าท่านจึงบอกว่า
ใครว่าจิตไม่เกิดไม่ดับผู้นั้นเป็นมิจฉาทิฐิ"


พวก ติดอภิธรรม เขาจะเหมาเอา สันตติขาด
แล้วจะเรียกว่า ตัด สักกายทิฐิ
แต่พอขาดแล้ว ยังต่อกันได้อีกนะ ว่าไปนั่น

 

กั๊กๆๆๆๆๆๆ

ทุกวันยัง สวดบัญชง บ้องชร อยุ่เป่า

พยาบาทวิตกมี

วิหิวสาวิตก บานเบอะ

อย่าไปบอกใครว่า รู้จัก สัมมาฯ สัมมาฯ

 

อืมม อาจจะใช่ค่ะ ที่ว่าสติพาจิตเข้าไปเห็น เพราะจังหว่ะที่เห็นแสง คือตอนที่แนนบอกตัวเองให้เลิกคิดได้ละ..วาง พรึ่บบ

 

ไม่สวดว้นแต่มีป้ายติดตามวัด

 

มีครบหมดละผม55ลำคาญเอ้านี้กิเลสพอใจกันไม่งั้นกะมะโนกันไปเรื่อย

 

ความลุมลึกของธรรมสุขุม คัมภีรภาพ อีกบทนึง
คือ ปฏิจจสมุปบาท
พวกจิตเที่ยงจะตีความไปอีกแบบนึ้ง กลัวไม่มีจิต
พวกจิตไม่เที่ยงก็จะตีความไปอีกแบบนึง กล้วโดนว่า
อายตนะดับใหญ่เลย

อ่านประดับความรู้อ่านได้
ก็รู้แต่เพียงว่า
ฝ่ายเกิดมีคำบัญญัติเรียกว่าอะไร
ฝ่ายดับ มีคำบัญยัญัติเรียกว่าอะไร

แต่หาก ภาวนาหมั่นรู้ลงกายใจ ได้ ตลอด
มันถึงจะเริ่มเข้าใจ
พวกปัญญาญานในแต่ละระดับก้เช่นเดียวกัน
ไม่มีความจำเป็นต้องไปอ่าน เว้นแต่ เข้าใจวิธีดีแล้ว
จะอ่านอะไร ก็ฝึกได้หมด

 

ถึงแม้นไม่สวด แต่ ยกให้ผู้อื่นยังเสพ ยังหา ยังซื้อ
นั่นก็คือ มี นะฮับ

ไม่ใช่ไม่มี

ธรรมภายใน เป็นธรรมภายนอก นั่นก็คือ มี ร้อย%
ธรรมภายนอก เอามาเป็นธรรมภายใน ก็ถือว่ามี

ธรรมภายในและธรรมภายนอกเป็นธรรมภายใน
อันนี้จะยากหน่อย แต่ก็ถือว่า มี ( ก็ ประมารการ
อ้างเลห์ ใครๆเขาก็ต้องมี กันปะ ยังเป็น มะนุก )

จะเอา ระฆังครอบตน หรือ กล่าวบอกให้ผู้อื่นยกครอบ

ความเป็น เรา มันไม่ขาด

ตั้งแต่เล็ก จนโต ยังมีความรู้สึก ว่า เป็นเราคนเดิม
อย่ามาโม้วเรื่อง โน้น นี่ ขาดการสืบเนื่อง

ขาดการสืบเนื่องแต่ไม่เห็น ปัจจัยที่ไปที่มา
พ่อแม่หาย โอปป้าไม่มี ฯลฯ ก็อย่ามาโม้วว่า รู้จักสติ
รู้จักการขาด รู้จักความเป็นฆน รู้จักอริยาบทย่อย


โอยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

 

แต่ก่อนก็แบบโง่ๆเลยค่ะ ไม่รู้อะไรสักอย่าง ศัพท์ง่ายๆยัง งง ย้อนไปอ่านที่ตัวเองโพสแรกๆยังรู้สึกอายเลย 55

คนที่นี่เบิกเนตรให้แนนเห็นแง่มุมหลายอย่าง ที่แนนไม่เคยเฉลียวใจมาก่อนเลยนะ ที่อื่นไม่ค่อยคุยแบบเจาะลึกลงดีเทลแบบนี้เท่าไหร่...ชาบูเลย

 

อารมณ์คนเราที่ติดต่อกันเหมือนสายน้ำไหล จนเห็นว่าเป็นอันเดียวกัน ถ้าสภาวะสันตติตัด จะขาดแบบให้เห็นว่าอารมณ์ที่ต่อแบบสายน้ำเส้นเดียวกันนั้น จริงๆ เป็นหยดน้ำเล็กๆ แต่ละอัน ไม่ได้สืบต่อกันเป็นสายน้ำเส้นเดียวกันแบบที่เห็น

 

เขาไม่ได้เรียกว่า มี ครบ ฮับ

การยังสวด ชิงบานชอน ระฆังหงางเหง่ง ฯลฯ

มันเป็นการ พอกพยาบาทวิตก วิหิงสาวิตก
ให้หนา ให้เหนียว ตายเปล่า

กาว้องเลย มีอาการ ปิดป้อง ไม่ให้ใครสอน ไง

ชัดเลย

การตรัสรู้เองโดยชอบ ไม่ใช่ ไม่รับการฟังธรรม

ลองไป พินา เยอะๆ

 

กะร่อนสวดมนต์ชินบัญชรหรอ

 

พินา เยอะๆ น๊า

ที่คุยอยู่นี้ หากยังเห็น เป็น คนคุยกะคน

อย่ามาโม้วเรื่อง ฆนแตก อริยาบทปิดบังตุ๊ก สั่นกระดิกขาด


โอยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

 

ลุงเมามารู้ชีวิต รู้ประวัติหวีหรอ ถึงมั่นหน้าขนาดนี้

แล้วคือหวีคุยกับคนอื่นอยู่ ใครไปขุดกระดูกเรียกลุงเมามาจากหลุมมิทราบ ทำมาดึงโพสกะร่อนบังหน้า แต่ข้อความคือแขวะคนอื่น นี่ลุงเป็นพวกอิจฉาทิฐิใช่ป่ะ