ชี้แจงข้อสงสัยเกี่ยวกับบทสวดจักรพรรดิและบทสัพเพ ของวัดสะแก

เวลาปวดหัวมากๆแทบระเบิด ไม่ต้องกินยา ลองดูสิครับ เอาหลวงพ่อมาแปะที่หน้าผากนอนแผ่หลาอยู่บนเตียงนอน แล้วท่องคาถาไปเรื่อยๆ ไม่เจอกับตัวเองไม่รู้หรอกคับ
จิตมันซนเหมือนลิงสงสัยไปเรื่อย สักวันเดี่ยวยอมราบคาบ โดยเฉพาะเวลาปวดทุกขเวทนามากๆ คาถาอะไรเอามาให้หมด ยอมแล้วจ้า

 

นานมาแล้วก่อนโลกอินเตอร์เน็ตแพร่หลาย เดิมทีคาถาจักรพรรดิ์ต้องบริกรรมควบไปกับการอาราธนาพระของหลวงปู่ดู่มากำไว้นะครับ ท่านเคยบอกว่าสวดเฉยๆไม่กำพระเป็นอีกอย่าง ส่วนบทสัพเพนั้นถ้าเป็นผู้สวดมีศีลและสมาธิดีปกติให้สวดเป็นการเชิญพลังคุณพระครับ แล้วเอามาแผ่เมตตาได้เปรียบที่เราไม่ได้ใช้ใจที่เข้าไม่ถึงความเป็นพระมาแผ่ไงครับ คุณพระมาสถิตย์แล้วเรากำหนดไปเลยตามกุศลจริต ใครฝึกมีรักมีความเมตตาอารมณ์สุขเกิดปิติในใจตน ก็นั่นแหละครับ(ใจสุขมีปิติมีตัวรู้ว่านี่แหละใจสุข)แล้วค่อยฝึกแผ่เมตตาออกไป แล้วถ้ากลัวพลังไม่บริสุทธิ์ไม่แรงพอก็อาศัยบทสัพเพฯอีกที อาจจะจาก 70%เป็น100%หรือ100%เป็น
150%ก็ได้นะครับแล้วแต่จิตจะวางเจตนา จะสัพเพก่อนแล้วอาศัยคุณพระสถิตย์แล้วสวดจักรพรรดิ์ก็ได้ครับ ถ้าใจมีศรัทธาแล้วพลังคาถาเป็นที่นิยมเป็นทุนเดิมผมว่าศักดิ์สิทธิ์อยู่มากเลยครับ การไปใช้ตรรกะสร้างข้อแม้ใดๆก็ตัองเข้าใจความเป็นจริงของสิ่งศักดิ์สิทธิ์และใจเราด้วยครับ เรื่องสวด 108 จบต่อวัน 1,000 จบต่อวันเป็นการคล้ายสะสมพลังงานกุศลนะครับถ้าจรดอยู่กับคาถาได้เป็นปกติไม่มีอารมณ์อื่นเป็นอภิญญา ทำให้เป็นผลดีสารพัดนึกได่คล้ายพอเต็มแล้วค่อยๆตกผลึก เพียงแต่ว่าจะพอใจสวดอยู่อย่างนั้นด้วยใจที่เป็นสุข ตลอด3-4 ปีเป็นอย่างต่ำได้ไหม บางคนสวดเป็นพันๆหมื่นจบว่าไม่มีอะไร อาราธนาศีลและขอขมาพระรัตนตรัยก่อนดีไหมครับ (แล้วควรนึกถึงหลวงปู่ทวดด้วยครับ)ทำใจให้สงบหายใจเข้าให้เต็ม หายใจออกให้สุด ล้างลมเก่าออกก่อน แล้วฝึกหายใจเข้ากลั้นทำใจเบาๆใจยิ้มๆนานๆนึกถึงฐานตัวคือท้องน้อยไว้ ทำได้ซัก 15 วินาทีแล้วผ่อนออก ทำให้ชิน ต่อมาจึงหายใจเข้าพร้อมกลั้นแล้วสวดครับ ตอนสวดนึกถึงท้องน้อยไว้ครับว่าศูนย์กลางพลัง(แบตเตอรี่)อยู่ตรงนั้นตรงนั้น กว่าจะเป็นที่มีพลังจริงๆก็ต้องฝึกไปเรื่อยๆสบายๆ ทำจนชิน(นานหน่อย)ชินแล้วค่อยนึกว่าเป็นแก้วครับ จนชัดขึ้นๆ แล้วทรงตรงนี้ไว้ อย่าไปอยากครับ ทำสบายๆ ถ้าได้ตรงนี้จะเกิดวิวัฒนาการเองไปเรื่อยๆอย่าไปสงสัย ใช้เวลาและความพอใจที่จะฝึกเท่านั้นครับ