เรื่องเด่น หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ วัดสะแก เล่าเรื่องหลวงปู่โลกอุดร

อีกหนึ่งครูบาอาจารย์ที่ผู้คนนับถือท่านทั่วทั้งแผ่นดินคือพระเดชพระคุณหลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ วัดสะแก หลวง ปู่ดู่ ท่านบวชเรียนกับหลวงพ่อกลั่น วัดพระญาติ จ.อยุธยา เมื่อบวชแล้วท่านก็ตั้งใจทำพระกรรมฐานออกธุดงค์ จนสำเร็จจิตได้อภิญญาเป็นที่ปรากฏ เกียรติประวัติของท่านนั้นเป็นที่นับถือกันว่าท่านคือภาคหนึ่งของ “พระศรีอริยเมตรตรัย” ที่ลงมาบำเพ็ญบารมี และท่านคือภาคหนึ่งของ “หลวงปู่ทวดเหยียบน้ำทะเลจืด” ลงมาสร้างบารมี



ถ้าท่านผู้อ่านเพิ่งรู้จักหลวงปู่ดู่จากข้อเขียนของข้าพเจ้าอาจไม่เชื่อ แต่ผู้เขียนขอกล่าวว่าองค์หลวงปู่ดู่นั้นเป็นพระโพธิสัตว์เจ้าผู้บำเพ็ญบารมีมาเต็มแล้ว ท่านคือองค์เดียวกันกับหลวงปู่ทวดเหยียบน้ำทะเลจืดและเป็นองค์เดียวกันกับพระศรีอริยะเมตรตรัย ทั้งนี้มีครูบาอาจารย์ที่ยืนยันในคุณงามความดีของท่านได้แก่ หลวงปู่บุดดา ถาวโร หลวงพ่อฤๅษีลิงดำ ครูบาบุญชุ่ม ญาณสังวโร หลวงปู่โง่น โสรโย หลวงพ่อเกษม เขมโก หลวงปู่จำเนียร วัดต้นเลียบ หลวงปู่กัสสปมุนี วัดบิปผลิวนาราม จ.ระยอง เป็นต้น เกียรติคุณของท่านด้านการรู้เห็น หยั่งรู้วาระจิตมีมากมาย

เกี่ยวกับหลวงปู่โลกอุดรนี้ หลวงปู่ดู่กล่าวไว้หลายวาระดังนี้คือ ครั้งหนึ่งท่านเล่าให้ลูกศิษย์ฟังว่าสมัยที่ท่านเดินธุดงค์ในป่านั้นท่าน ป่วยเป็นไข้ป่ามาราเรีย เกือบเอาชีวิตไปทิ้งเสียแล้ว คราวนั้นมีพระภิกษุลึกลับรูปหนึ่งรูปร่างสูงใหญ่ผิวดำ เอายาลูกกลอนมาให้ท่านฉัน หลังจากฉันยาจากพระภิกษุลึกลับเพียงเม็ดเดียวอาการอาพาธก็หายเป็นปลิดทิ้ง เมื่อกลับมาหาพระอุปัชฌาย์ หลวงพ่อกลั่นจึงเล่าเรื่องถวาย หลวงพ่อกลั่นได้กล่าวว่าองค์นี้เป็นพระสำคัญท่านอยู่มาหลายยุคหลายสมัยแล้ว คอยช่วยเหลือพระผู้ปฏิบัติดี การได้พบแสดงว่าเป็นผู้มีวาสนามาก

ที่สำคัญกว่านั้นคือท่านเคยเล่าเรื่องหลวงปู่โลกอุดรให้ศิษย์ของท่านฟังว่า หลวงปู่โลกอุดรมีตัวตนอยู่จริง และอธิบายให้ฟังว่าในสมัยอยุธยาท่านใช้ชื่อว่า “คง” เป็นพระอภิญญาอยู่ “วัดกุฏีดาว” และเหตุที่เรียกวาวัดกุฏีดาวนั้นเล่าว่า ครั้งหนึ่งหลวงปูโลกอุดร(คง) ท่านนั่งเสื่อแล้วเสกให้เหาะขึ้นไปบนฟ้า ลอยเข้าไปถึงเขตราชฐาน พวกนางสนมกำลังเล่นน้ำเห็นเข้าก็กลัวรีบไปทูลพระเจ้าอยู่หัวให้ทราบ พระเจ้าอยู่หัวมีรับสั่งให้จับ ตามไปถึงกุฏิท่าน ทหารล้อมเอาไว้หมดท่านก็ไม่ออก จนรับสั่งให้จุดไฟเผา

หลวงพ่อใหญ่โลกอุดร(คง) ท่านก็แสดงฤทธิ์ใช้อภิญญาลอยขึ้นไปบนฟ้า แต่ไม่ได้ลอยเฉพาะตัวของท่าน กลับลอยขึ้นไปทั้งกุฏิ ชาวบ้านเห็นเป็นอัศจรรย์กันทั่วและเหตุที่กุฏิของท่านติดไฟแล้วจึงเห็นเป็นดวงไฟลูกใหญ่ลอยอยู่บนฟ้า คล้ายดาวอีกดวงหนึ่ง ชาวบ้านเลยเรียกว่ากุฏีดาวแต่นั้นมา
นี่คือเรื่องหลวงปู่โลกอุดรที่หลวงปู่ดู่ท่านเปิดเผยและยืนยันว่ามีตัวตนอยู่จริง และใช้ชื่อว่า “คง” ในสมัยกรุงศรีอยุธยา และเมื่อสืบค้นดูเรื่องพระอาจารย์คงจากนิทานพื้นบ้านไทยก็พบและมีเนื้อเรื่องที่น่าสนใจด้วยดังจะนำมาเล่าดังนี้

ตำนานเรื่องหลวงพ่อคง กับนายม่วงวัดกุฏีดาว
เรื่องพระอาจารย์คงหรือสมภารคงนั้น ปรากฏอยู่ในนิทานไทยเรื่อง “กระต่ายสามขา” เรื่องมีว่าพระอาจารย์คงเป็นคนแก่กล้าทางวิชาอาคม มีศิษย์วัดคือนายม่วง อยู่มาวันหนึ่งมีชาวบ้านล่ากระต่ายมาถวาย นายม่วงก็เอาไปย่างตั้งใจจะไว้ถวายพระอาจารย์คง

ตอนย่างกระต่ายกลิ่นกระต่ายย่างหอมจนนายม่วงทนไม่ไหว เลยเด็ดเอาขากระต่าย ข้างหนึ่งมารับประทาน แล้วเอากระต่ายที่เหลือสามขาไปถวายพระอาจารย์คง พอพระอาจารย์รับถวายแล้วพิจารณาเห็นแปลก ว่าทำไมกระต่ายมันมีสามขา ก็นึกรู้ทันทีว่าเจ้าศิษย์คือนายม่วงคงแอบกินไปขาหนึ่ง ก็ถามนายม่วงว่า

“ทำไมกระต่ายมีสามขาวะ”

นายม่วงก็ตอบว่า “มันมีสามขาแบบนี้แหละครับ”

อาจารย์คงเห็นว่านายม่วงไม่รับผิด ก็คาดคั้นอีก นายม่วงก็ยืนยันว่ากระต่ายมีสามขา อาจารย์คงเลยทำโทษที่นายม่วงไม่ยอมรับความจริง การทำโทษสมัยก่อนก็เฆี่ยนใช้หวายเฆี่ยนจนหลังแตก พระอาจารย์คงก็หมายว่านายม่วงโดนเฆี่ยนเจ็บๆ สามสี่ทีก็คงยอมสารภาพเพราะกลัวเจ็บ แต่เหตุการณ์กลับปรากฏว่านายม่วงไม่ยอมสารภาพกลับยืนยันคำเดิมว่า “กระต่ายมันมีสามขา”

พระอาจารย์คงก็ว่า “กระต่ายมันจะมีสามขาได้ยังไง”
นายม่วงก็ยืนยันว่า “ก็กระต่ายมันมีสามขา”

 

พระอาจารย์คงก็เฆี่ยนซ้ำ เฆี่ยนนายม่วงจนท่านเหนื่อย นายม่วงเองเจ็บเจียนตายก็ยังยืนยันคำเดิมว่า กระต่ายมีสามขา พระอาจารย์คงเห็นว่านายม่วงนี่มันปากหนักขนาดตัวจะตายยังไม่ยอมสารภาพคนแบบนี้หาได้ยากนัก เลยอภัยให้แถมยังนึกชอบจริตนิสัยนายม่วงขึ้นอีก



ต่อมาพระอาจารย์คงตั้งใจสอนศิษย์ให้มีคาถาอาคมติดตัว จึงเรียกนายม่วงมาถามว่าอยากหายตัวได้ไหม นายม่วงชอบเรื่องทางนี้อยู่แล้วจึงออกปากว่าอยากครับ พระอาจารย์คงเลยสอนวิชาล่องหนโดยเสกก้านพลูทัดหู เมื่อเรียนสำเร็จก็อาจลองหนหายตัวเข้าไปที่ไหนๆ ได้

เมื่อนายม่วงทำวิชานี้สำเร็จก็อยากลองเข้าไปในวังดูบ้าง เลยล่องหนเข้าไปในพระราชวังขณะนั้นกำลังถึงเวลาเสวยพระกระยาหาร นายม่วงเลยแอบเข้าไปกินอาหารกับพระราชา กรมวังสังเกตว่าพระราชาเสวยเพียงนิดเดียวทำไมอาหารพร่องไปเยอะ กราบทูลให้พระราชาทราบ พระราชาโปรดให้โหรหลวงจับยามสมตาดู ได้ความว่ามีคนดีมีวิชาแอบลักลอบเข้ามาเสวยร่วมโต๊ะพระกระยาหาร


นาย ม่วงเองไม่รู้ตัวว่าในวังเขารู้แล้วว่ามีคนล่องหนหายตัวเข้ามาก็ชะล่าใจ คราวต่อไปก็ล่องหนไปกินสำรับพระกระยาหารของพระราชาอีก แต่คราวนี้ในวังเตรียมพร้อมไว้แล้ว โดยโรยผงแป้งเอาไว้ นายม่วงเลยถูกจับตัวได้ พระราชาพิจารณาโทษเห็นว่าให้ประหาร ข่าวนายม่วงจะโดนประหารรู้ไปถึงพระอาจารย์คง ท่านก็คิดจะไปช่วย พอถึงวันประหารพระอาจารย์คงขอไปแสดงธรรมโปรดนักโทษประหาร พระราชาอนุญาต เมื่อไปถึงลานประหารพระอาจารย์คงเห็นนายม่วงถูกพันธนาการเอาไว้ก็เข้าไปกระซิบ ถามนายม่วงว่า

“กระต่ายมีกี่ขา”

นายม่วงตอบว่า “มีสามขาครับ” พระอาจารย์คงยิ้มนึกในใจว่าเจ้านี่มันจะตายยังไม่ยอมสารภาพมันแน่จริงๆ พระอาจารย์คงเลยเสกพลูใบหนึ่งเป็นมายา ตบตาคนทั้งปวงขึ้นเป็นรูปนายม่วงโดนพันธนาการและบังตาเสกเอานายม่วงหลุดจากเครื่องพันธนาการเสียล่องหนออกมา

พอถึงเวลาประหารเพรชฆาตฟันหุ่นนายม่วง พอหัวขาดตกลงพื้นก็กลับกลายเป็นใบพลูเสกไปเสีย พระราชารู้เข้าจึงตามไปจับอีกถึงวัด พระอาจารย์คงกล่าวกับนายม่วงว่าพระราชาพระองค์นี้ ไม่รู้จักคนดีมีความสามารถ ปกติถ้าเป็นเยี่ยงนี้คงพระราชทานอภัยโทษ แต่นี่ไม่มีสติปัญญาไม่มีน้ำพระทัยรู้จักรักษาคนดีเอาไว้ ต่อไปบ้านเมืองเห็นทีจะตกต่ำ พวกเราควรออกเสียจากกรุงจะดีกว่า ว่าแล้วพระอาจารย์คงก็พานายม่วงล่องหนหายไปนับแต่บัดนั้นเป็นต้นมา


ที่มา : TNEWS

 

สาธุ สาธุ สาธุ ครับ

 

ส่วนตัวเรียก พระอาจารย์ในดง
ท่านมีและไม่ได้มีองค์เดียว....
และธรรมกาย ท่าน
จะเหมือน ลป.ท
ขึ้นอยู่กับว่า จะเห็นได้แบบไหน
ตามสัญญาในจิตเราครับ
ตรงนี้เป็นปัจจัตตัง
ไม่ควรเล่า ไม่ควรอ้าง
หากไม่มีเหตุอันควร


แต่เรื่องแบ่งภาคควรฟังหูไว้หู
หากไม่เคยมีประสบการณ์
ด้วยตนเองเช่นกัน มันพูดยาก

แต่ ลป ด นะถือว่าสุดยอดแล้ว
ทางสายพลังงานและบารมีครับ
เลยมีพวกชอบเอาทั้งสองท่าน
มาอ้างยกตนเองมากมาย
ในปัจจุบันนี้ ครับ

 

สาธุ สาธุ สาธุ ครับ