เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

องค์นี้ 49 ปีที่แล้วเจ้าของเดิม ทำบุญตามราคาทางการตั้ง 500 บาท แต่ตอนผมเปลี่ยนมือ ต้องเติมศูนย์ไปอีกตัวเมื่อ30 ปีที่แล้ว อีกองค์งามกว่านี้หลายเท่า ติดรางวัลประกวดที่ 1 จนเบื่อ เจ้าของไม่ยอมให้ ป่านนี้คงเปลี่ยนมือไปยาว

 

กลัวแต่ผมจะไปเมตตากับหลงเสน่ห์เข้านะสิ
กลัวจริงจิ้งอีลูกนี้น้องเด็กบ่อฯเอ้ย

 

เป็นพุทธศิลป์-พุทธพิมพ์-พุทธคุณ ที่สมควรรักษาไว้เป็นสมบัติ ไม่ต้องคุยเรื่องพุทธพาณิชย์แบบคนรุ่นใหม่ให้รกรุงรังบอร์ด สังเกตเถอะคนขายพระรุ่นใหม่ที่พอเขียนหนังสือเป็น จะขึ้นต้นด้วยเชียร์พระว่าราคาเท่านั้น...เล่นกันเท่านี้ กับศัพท์ติดปาก..."หายาก"!

ถ้า"หายาก"อย่างปากว่าจริง ป่านนี้คนขายพระไม่มีของขายทั้งประเทศไปนานแล้ว-ฮ่า

โม้ขายของกันแต่พอน้อยๆพองามมั่งเหอะ พ่อเจ้าประคุณรุนช่องเอ๋ย หัดเขียนถึงพระคุณพระพุทธองค์ กับคุณของผู้สร้างให้เราเอาของมาขายต่อเบี้ยต่อไส้กันบ้าง อย่าพร่ำกันแต่เรื่องราคากับเรื่องอภินิหารจับฉ่ายแต่งเองมากนัก

 

พระบางอย่างเป็น"วาสนา"ของผู้ครอบครองด้วย บางทีวาสนาบารมีไม่พอ แทนที่จะเป็นคุณกลับเป็นเรื่องไม่ส่งเสริม ผมเจอเหตุการณ์แบบนี้บ่อยครั้ง ถ้าเล่าคงยาวเกินจิ้ม แต่ที่เจอะ ส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องดีมากกว่าแย่อย่างที่ท่านบก.เล่า

 

นั่งมองพระที่เรียงรายตรงหน้าที่เตรียมถ่ายรูปกับเขียนประวัติ ทั้งกรุสุโขทัย กำแพงเพชร ลพบุรี กับอีกหลายหัวเมืองเหนือ-ใต้ เห็นแล้วต้องสารภาพตามตรงว่า เริ่มหมดแรงจิ้ม รู้เลยว่าหาภาระใส่บ่าตัวเองมากเกินไปแล้ว

ก็ต้องพักการขุดกรุพระเนื้อชินไว้เพียงนี้ก่อน เก็บพลังไว้ทำบุญกับเขียนเรื่องเล่าฯ มีแรงเหลือค่อยเล่าเรื่องพระกรุเนื้อดิน กับสารพัดกรุลำดับต่อไป

 

เช้านี้ยังอึมครึม แต่สายหน่อยแดดเริ่มแรง
ก็พอไหวสำหรับแม่บ้านที่ต้องสู้กับการ
วิ่งล่าแดดเพื่อให้ผ้าแห้ง-ฮ่า

 

มุมนั่งชมสวนน่ารักจากน้องมากิ
ชมแล้วเพลินตาเพลินใจ...เขียน

มุมสวนน้อย......คอยคนนั่ง
ดอกสะพรั่ง.......ดั่งแต้มสี
มวลหมู่ไม้.........สบสมดี
เหลือเว้นที่........คนรู้ใจ!

 

ฝนปนหนาวเริ่มอำลาหลังตกสั่งฟ้าเป็นบ้าหลัง ต่อไปริมทะเลทุกแถบจะเข้าโหมดท่องเที่ยวสมบูรณ์ ให้ทุกภาคชายฝั่งทำมาหากินคล่องตัวด้วย

 

ต้องด่าไอ้พวกกากเดนผมทอง-อังกฤษซึ่งยึดครองพม่าแล้ว(เสือก)เจ้ากี้เจ้าการขีดเส้นแบ่งเขตแดนโดยยึดสันปันน้ำ แผนที่ของมัน การสำรวจก็ของมัน จะไปเหลืออะไร

คนไทยที่มีหน้าที่ไปร่วมตรวจตราการแบ่งเขตแดนสมัยโบราณ ก็เป็นพวกพระยาเจ้าขุนมูลนาย พอบริวารจะแบกขึ้นเขาไปทำงานเป็นสักขีพยานขีดเส้นแบ่งปันเขต ไอ้พวกเจ้าขุนมูลนายก็บอกว่า ปล่อยมันขีดเส้นไป ข้ารออยู่ข้างล่างนี่แหละ

ประวัติศาสตร์เหล่านี้ ต้องอ่านจากบันทึกของพวกฝรั่งหัวแดง บันทึกในเมืองไทยคนไทยไม่มีความอัปยศเช่นนี้ให้อ่าน

 

เป็นการเขียนที่ใช้"พลัง"มากกว่าชาวบ้าน เพราะไม่ได้"ก็อปปี้"เรื่องทั้งดุ้นแบบที่ทุกคนชอบทำ

ผมจะอ่านเรื่องราวมากมายหลายสิบบันทึก(รวมทั้งข้อมูลที่ตัวเองบันทึกไว้เก่าก่อนกับพระทุกองค์) แล้วนำมาขยำรวมเป็นเรื่องเดียว เอาเฉพาะ"ข้อมูลจริง" ตัดข้อมูลก็อปปี้ทิ้งจากสมอง ข้อมูลอ้างอิงจะเหลือแค่ชื่อจริง,จำนวน,สถานที่,วันเดือนปี นอกนั้นเขียนใหม่หมด ไม่ซ้ำใคร

นี่คือการเขียนที่ต้องใช้พลังงานสมองกับสำนวนอย่างมหาศาล ถ้าก็อปปี้ทั้งดุ้น ก็แค่พิมพ์ตามกันไปแบบหุ่นยนต์เห็นกันเกลื่อนทุกกระทู้

---แบบนั้น เขียนแล้ว ไม่รู้มีใครอ่านสักกี่คน สู้นอนเกาพุงอยู่บ้านดีกว่า อย่ามาเขียนหนังสือรบกวนสายตาชาวประชาให้เมื่อยนิ้ว

 

อีกโพสท์ที่น้องบานชื่นทักหลายหน น่ากลัวเที่ยวนี้ต้องมีหลวงปู่โต๊ะสักองค์ในรายการ"เพชรดี-กทม."...ก็รอดูเอาเอง จับสลากกำหนดลงชื่อ กำหนดเวลาและจำนวนคน ดวงใคร-ดวงท่านเด้อ

 

วันนี้วันดี เพราะเป็นวันว่าง ก่อนอืนสวัสดิ์ดีปีใหม่ คุณอา และแฟนนานุแฟนชาวนักขุดครับ ไม่ได้เข้ามานานจนผ่านมาเป็นเดือนกว่า ตัดตรงมาหน้าสุดท้ายเห็นพระกรุเนื้อชินของชอบ แต่ละองค์ส่วยๆ ผมก็เป็นผู้หนึ่งที่ชอบพระกรุเนื้อชิน แต่มีเพียงเล็กน้อย เพราะเอาไว้ดูความเก่า ไม่ได้สะสมเป็นกิจลักษณะ ชอบศึกษาครับ เห็นแล้วกิเลสมันขึ้นครับ ขอลงซักรูปนะครับ แต่ลงทางโทรศัพไม่ได้ ครับลองดูแล้ว

 

สุราษฎร์ธานีไม่ตกเลยครับบ้านดอนวันนี้ท้องฟ้าสดใสมากครับพี่
อ่านเรื่องกรุสมบัติพี่แล้วทำให้ผมนึกถึงเรื่องเล่าพันทิปที่มีสาวคนนึงเขียนมาเล่าเกี่ยวกับเรื่องราวความผูกพันของเธอกับวิญญานนักรบโบราณสมัยอยุธยา ประมาณว่ายังไม่ไปไหนจนเจอผู้หญิงคนที่เล่านี้ เธอก็เล่าเรื่องได้สนุกน่าสนใจไม่แพ้กันแต่ตอนนี้ไม่รู้เป็นไงต่อแล้ว ก็เป็นเรื่องแปลกแต่จริงครับเรื่องข้ามภพข้ามชาตินี่ จิตบางดวงล่องลอยไปตามกรรม บางดวงยังติดอยู่ไม่ได้ไปไหน แต่เมื่อถึงเวลาเหตุปัจจัยก็คงต้องไปเหมือนกัน

 

อ่าวอ้างอิงผิดโพส์555 จะอ้างที่พี่ถาามคุณชู คุณแงซาย กับผมว่าสุราษฎร์ธานีฝนตกมั้ย ไหงอ้างโพสต์ผิดได้ไม่ทราบขออภัยครับ

 

น้องดูงานไม่ได้แวะมาแรมเดือน...พระเนื้อชินถ้าจะว่าไป มีเสน่ห์มากมายหลายกระบุง เหมาะสำหรับคนชอบพระกรุ ยิ่งส่องลึกๆแล้ว จะเจอความล้ำลึกสารพัดที่เนื้อหาเก่าแก่กับส่วนผสมดลบันดาล บวกกาลเวลาปรุงแต่งให้เป็นไป

ยิ่งคนชอบอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์...พระเนื้อชินนี่แหละ สำแดงเดชให้เห็นมากที่สุดกว่าทุกเนื้อ ทั้งท่ากระดาน,มเหศวร,ยอดขุนพล,หูยาน,พระร่วง ฯลฯ...ไม่มีพระกรุชนิดใดในโลกนี้ ส่งอิทธิคุณประจักษ์แก่ตา ต่อผู้ใช้มากเท่าเนื้อชินอีกแล้ว

เซียนใหญ่ท่านหนึ่งเคยยอกผมว่า คนชอบเล่นพระเนื้อชินกับเนื้อดิน เจอของฟลุ๊คง่าย เพราะความที่ของเยอะบางคนดูผาดๆหรือไม่เป็นก็มองข้ามไม่สนใจ ยิ่งเนื้อดินนี่ฝีมือเก๊ดีมาก แต่ถ้าเป็น ก็ฟลุ๊คแบบแรงๆได้อีก

ผิดกับเนื้อผง เจอฟลุ๊คง่ายเหมือนกัน แต่คนส่วนใหญ่ปักใจว่า สมเด็จราคาแพง จะตั้งท่าขายแพงอย่างเดียว เก๊-แท้ ข้าไม่ยอมตกกระบือให้เอ็งง่ายๆ

การซื้อพระสมเด็จราคาแพง-ขายแพง เราจึงได้ยินข่าวเสมอ
ส่วนพระเนื้อชิน-เนื้อดิน ไม่ค่อยได้ข่าว"ซื้อแพง"... แต่ถ้า"ขายแพง"ได้ยินบ่อย

สะดวกส่งภาพแบ่งกันชมเมื่อใดก็ส่งมาครับ

 

อันนี้ก็ไว้เป็นอุธาหรณ์อย่างดีสำหรับพวกชอบหยิบของจากโบราณสถานไป ขออนุญาตพี่วันลงแชร์เรื่องราวครับพี่

 

ฝนแล้งช่วงนี้ถือว่าดีมาก อากาศดีน่าเที่ยวป่าเขาแถบเขาสก ดูแลง่ายไม่อันตราย

---เรื่องข้ามภพ-ข้ามชาตินี่ เป็นเรื่องจิตเดิมที่มีพลังแรงกล้าติดกันมา คนทั่วไปไม่ค่อยมี เว้นปฏิบัติธรรมหนักหน่วง ก็มี"สัมผัส"ได้บ้าง แต่ที่โม้ว่าเห็นโน่น ถอดจิตไปนี่-นั่น 99%โม้หรือตอแหลทั้งนั้นเชื่อเถอะ ของพรรค์นี้มันยาก เหมือนลิงออกลูกเป็นสุนัข

ผมผ่านการทดลองด้วยตัวเองมาแล้วทุกรูปแบบ สัมผัสได้ทุกขั้นตอน สุดท้ายต้องยอมรับว่า สิ่งที่เกิด สิ่งที่ได้ สิ่งที่เป็น หากมิใช่อริยสงฆ์ มันจะ"เกิดขึ้น-ตั้งอยู่-ดับไป"ไม่สามารถดำรงอยู่ได้ หรือทำได้ดังใจนึก เพราะจิตอันไวยิ่งกว่าสายฟ้าของปุถุชนธรรมดา ไม่มีวันเสถียร ด้วยภาระทางโลกส่งผลให้มัน"เคลื่อน"ลงทางต่ำตลอดเวลา

---จิตเหมือนน้ำ ชอบดิ่งลงที่ต่ำ...ที่ต่ำก็ส่วนใหญ่เป็นอบายเสียแทบทั้งหมด หายากที่จะพบเจอของดีในน้ำครำ

 

ไม่เป็นปัญหาน้องบาสฯ เป็นปกติธรรมดา
ของคุณพ่อป้ายแดง เจ้าตัวเล็กบางที
กวนทั้งคืนจนเบลอ-ฮ่า

 

อ่านเหมือนกันเมื่อเช้า...แชร์ได้เลย สำหรับคนมือบอน จะได้เป็นอุธาหรณ์ว่า ไอ้ที่เขาว่า ไม่เชื่ออย่าลบหลู่มันมีจริง จะเจอะเจอกับตัว เมื่อไหร่เท่านั้น
---คนดวงดี ดวงแข็ง ไม่เคยโดน ก็ว่า เรื่องเหลวไหล-เออ ก็แล้วไป เพราะยังมีคำโบราณอีกประโยคว่า..."คนบางคน ไม่เห็นโลงศพ ไม่หลั่งน้ำตา"-ฮ่า

 

ที่สุราษฎร์ธานี บ้านดอน อากาศดีมากครับ มีแสงแดดตลอด เลยพาเด็กๆมาเที่ยวสวนสาธารณะ เพื่อพักผ่อนสมอง หลังจากเรียนพิเศษ ได้ผ่อนคลาย พูดถึงเรื่องการศึกษา เมื่อไรจะปฏิรูปสักทีนะครับ ให้เด็กเรียนอัดไปเยอะๆ จนต้องมาเรียนพิเศษ ดูประเทศที่เจริญเด็กบ้านเขาไม่เห็นต้องเรียนเยอะเท่ากับเด็กไทยเลยครับ