เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

ตั้งสมาธิ ด้นกลอน
วิวสวยดีให้น้องเมษ

คุ้งน้ำเช้า..........คละเคล้าคราม
ฟ้าแลงาม.........ยามร้างฝน
เกาะแก่งน้อย.....ดั่งลอยบน
มหาชล..............น่ายลเอย!

 

ตามกันมาหนูชุ เดี๋ยวรู้เจออันหยัง
แต่ลุงพรานเมื่อปีสองกว่าที่สนิทกัน
ยังหนุ่มใหญ่ หุ่นยังดูดีหล่อเข้าทีมาก
เข้าตำรา สูงชลูดตูดปอดยอดอาชาไนย
ฝรั่งเรียก...A man call Horse นั่นเทียว

 

งามดอกไม้เหลือง เรืองอร่ามตา
ให้น้องมากิ ทำงานอย่างมีความสุข
ตบท้ายด้วยอ่านลุย"ตะนาวฯ"ให้สนุก
ชีวิตวันนี้ ก็ผ่านทุกข์ไปอีกวัน-ฮ่า

 

คุณสุวินทักทายมายามใกล้เที่ยง
สุดยอดอมตะนิรันดร์กาล เขียน...

ยลพุทธะ.......ชินะราช
รังสีสาด.........สว่างใส
พระคู่บ้าน.......ผ่านเมืองไทย
งามจับใจ........ชื่นนัยนา!

ขอบคุณภาพดี
ชื่นสุขใจที่ได้ชม

 

ยินดีต้อนรับคุณน้องภรณ์ฯ
สมาชิกหน้าใหม่ซิงๆ ล่าสุด
เพียง4วันขุดอ่านกว่า300
ถือว่าเป็นนักอ่านไม่แพ้ใคร

ดีใจที่เรื่องเล่าฯ ทำผู้คนทุกวัย
รักการอ่านมากมาย มีความรู้
ให้ขุดคุ้ยหาอีกเป็นกระบุงโกย
ติดตามต่อไปอย่าละตา

ว่าแล้ว ก็เพิ่มหน้าให้หนูภรณ์ฯอีกนิด
เข้าป่าตอนสนุก...รอจิ้มตามระเบียบจ้า

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความเดิม...อีกต้นไม่ไกลกันนัก 2พรานต่างวัย พุ่งจู้ดเข้ายึดเป็นทำเล ไอ้ปืนโตกับอีแก่ จ้องเขม็งทางป่าพรุพร้อมกันคนละฟาก...!
_____________________________________________

นี่คือวิธีหนีภัยเบื้องต้นในป่าใหญ่ มหันตภัยคุกคามจากจตุบาทที่เรายากประจัญหน้าตัวต่อตัว

หลบหลังต้นไม้พร้อมเขี้ยวเล็บในมือ ผมพิสูจน์ชนิดเอาชีวิตวางเป็นเดิมพัน ริมปากเหวมัจจุราชหลายหน...วิธีนี้ดีที่สุด อย่าทำเป็นพระเอก ยืนจังก้า ท้ามฤตยู

ภูเขาขนาดย่อม สีน้ำตาลแก่ เข้มเกือบดำ คล้ำด้วยโคลนพอกตัว ปรากฏกายออกจากหญ้ากก ดงหญ้ายาวป่าพรุ พ้นพงอ้อ พงแขมรกชัฏ

1 ใน เบญจเทพขี้โมโห อารมณ์ร้าย...กระซู่ เจ้าแรด 2 นอที่เราพบเจอหลายหน หากเทพดาลดลพ้นปะทะ แคล้วคลาดการหลั่งเลือดมาตลอด

ฤาหนนี้ ตานี้ หมากเดินเข้ามุมรุกฆาต จำต้องพิฆาตฟาดฟันกันให้ตักษัย ต้องไสม้า-เรือเข้ากินขุน...

เป็นลิขิตแห่งชะตายากจะเลี่ยง!!!

จอมปลวกเคลื่อนที่ หนักไม่หนี 1 ตัน โตเต็มวัย นอหน้ายาวสวยงาม อีกนอช่วงหว่างคิ้วปูดโปนเห็นชัด มันเป็นตัวผู้ สวย สง่าสมเป็นสัตว์สูงค่า หายาก

รถถังมีลมหายใจ มีชีวิตเลือดเนื้อ หลุดจากปลักในป่าพรุมายืนหันรีหันขวาง ตรงหน้าพวกเราทุกคน ห่างกันเพียง สิบหลาหรือกว่าเล็กน้อย แค่ต้นไม้กางกั้นระหว่างเรากับเจ้าพญายมจอมฉุนเฉียว

กลิ่นสาบโคลนจากตัวโชยคละคลุ้ง ปนอีกกลิ่นที่ยังเดาไม่ถูก...เราใกล้ชิดกับมันขนาดนั้น!

แต่โดยธรรมชาติเนื้อแท้ กระซู่เป็นสัตว์รักสงบ ไม่ชอบตอแยหาเรื่อง ยกเว้นบาดเจ็บ...!?

คุณพระช่วย กระซู่หนุ่มร่างยักษ์ มีแผลตรงส่วนหลังค่อนไปทางสะโพก เนื้อหนังยับย่นที่อ้อมพาดตัวประดุจเกราะปกป้องตามธรรมชาติ แหกเป็นริ้วเห็นชัด

กลิ่นอีกกลิ่น ก็คือกลิ่นคาวเลือดตัวมันนั่นเอง!

มันพยายามนอนเกลือกกลิ้ง เอาแช่แผลแช่ปลักโคลน แต่ความที่แผลใหญ่มากอยู่เกือบบนหลังทำให้แช่ไม่ถนัด เลือดคงซึมไหลเป็นทางช่วงบั้นท้าย แผลสดๆเพิ่งเกิด

เหยื่อกระสุนปืนกลนักบิน...ผมครางในลำคอ กระซิบข้างหูคุณชาติ...

"มันถูกยิง ไอ้นักบินยิง"!!!

แผลอาจไม่สาหัส หากมันกำลังโกรธจัด ความเจ็บปวดที่มนุษย์จอมโหดหยิบยื่นให้มันจากฟากฟ้า ส่งความคลุ้มคลั่งถะถั่งทั่วเรือนกายยักษ์ปักหลั่น

ช้างเจ็บ...เสือป่วย...มหิงสาลำบาก เราเผชิญครบทุกจอมโหด ในกระบวนเบญจเทพแห่งป่าดิบ

แรดบาดเจ็บกราดเกรี้ยว กำลังผจญซึ่งหน้าหนแรก!

 

(ต่อ)...เหล็กไหลฯ
~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~

เทพวายุไม่เป็นใจอีกแล้ว พัดจากต้นไม้ไปทางป่าพรุไม่หยุด

พวกเราอยู่เหนือลม กลิ่นสาบสางมนุษย์ กลิ่นแปลกปลอมพิกลที่เจ้าแรดสุดจะทนทานสะกดกลั้นโทโส

รถถังแห่งป่าดิบหันรี หันขวาง เงยหน้าใช้จมูกสูดลม ดมหากลิ่นครืดคราด สายตาสั้นมันได้รับการทดแทนด้วยหูไว เฉียบคม ประสาทรับกลิ่นสุดยอด เป็นหนึ่งในแถวหน้าเบญจเทพแห่งไพร

"แกร็กกกก!"... เสียงกระชากลูกเลื่อน ขึ้นลำ

บรรลัยจักร บักสมเสือกขึ้นลำปืนผิดเวลา กระซู่ยักษ์ ทะยานเข้าหาเสียงทันควัน มันกำลังบ้าเลือดสุดยั้ง...

"ตูม...พลั่ก"!

ร่างหนักกว่าตัน สูงใหญ่เกินเมตรครึ่ง ขาสั้นม่อต้อปานโอ่งไหกระเทียม แข็งแกร่ง ทรงพลัง กระแทกด้านหน้าต้นไม้ที่ 2 พรานต่างวัยแอบ

พลังกระแทกส่งคลื่นสะเทือน ต้นไม้ขนาดย่อมไหวเยือก ใบไม้ร่วงพรู กิ่งไม้แห้งหล่นกราว ...

2 พรานร้อง เอิ้บ ผสม เฮ้ย ตาเหลือก ไม่คิดจะโดนโจมตีก่อน

นอใหญ่ใช้สำหรับขุดดินทลายโป่ง มุดควักตักเลนทั้งวันอันเป็นของชอบ กลายเป็นอาวุธพิฆาตชั่วคราว อาจแทงงัด แทงเสยสะบัดใส่เนื้อช่วงใดก็ได้ ถ้ามันสัมผัสเจอ

หรือโดนมันกระแทกเต็มๆ ก็ดังรถถังขยี้บดเนื้อ บดกระดูก...

เสียงอุทาน 2 พราน ยิ่งทำมันคลั่ง กระซู่ยักษ์ถอยหลังตั้งหลัก พุ่งชาร์จอีกหน แต่ไม่พุ่งชนอย่างตอร์ปิโดเช่นคราทีแรก มันวิ่งอ้อมต้นไม้ ก้มหัวสะบัดงัดหาสิ่งแปลกปลอมหลังต้นไม้

เจอแรดยักษ์ฉลาดสู้ มีสมองเข้าให้อีกแล้ว...มันไม่ซุ่มซ่าม เซ่อซ่า เพราะสายตาสั้นอย่างโดนนินทา

2 พรานถลาวูบไปอีกด้านของต้นไม้พร้อมกัน ต้นไม้ขนาด 2 คนโอบ ไม่ถือว่าใหญ่มาก หัวกระซู่แทบสัมผัสชายเสื้อทั้งคู่ ใกล้ชิดขนลุก ขนพอง

ที่น่าเป็นห่วง ต้นถัดไป ดันเป็นที่แอบของคุณนง เธอมือเปล่า เล่าเปลือย แถมอยู่คนเดียว เดี่ยวโดด!!!

 

ขอบคุณมากๆครับคุณอา
สองท่อน
ฉากป่า
อันดุดัน
ถูกที่ถูกเวลา
บทบู๊ก็สำแดง

 

สวีสดียามบ่ายครับคุณอาและทุกท่าน กำลังมาลุ้นกันว่าจะปู่เอ็กส์จะกลับมารวมทีมกันเมื่อไหร์ จะเลย900 หน้าไหม แถมเอาของประหลาดมาขอความรู้ครับผม ว่าออกสำนักไหน ขอเมตตาช่วยเพ่งหน่อยนะ ครับ คุณอาและท่านบอกอ และทุกท่านครับผม

 

มีคำถามมาสอบถามพี่ wanwi กับพี่ suthamma อีกแล้วครับ ผมได้ลูกอมชานหมากลป.ทิม วัดพระขาวมา 1 ลูก แต่เนื่องจากการจัดส่งทางไปรษณีย์ไม่ดี มาถึงผมกลายเป็นผงชานหมากไปเสียแล้ว ทำอย่างไรต่อดีครับ?

 

มีอยู่ลูกเดียวด้วยสิครับคุณอาบอกอ เอามาแกะก็คงไม่ไหวมั้งครับ ตอนแรกผมคิดว่าเป็นลูกกระสุนคด ของหลวงพ่อกวย แต่ก็หาเทียบรูปไม่ได้เพราะไม่เคยเห็นรูปกระสุนคด แต่หลวงพ่อกวยมีพระสังกัจจายน์ เนื้อหาใกล้เคียงกันแต่ก็ไม่มั่นใจ ตามลิงค์ นี้ http://www.watkositaram.com/forum/index.php?topic=6900.0 ไม่แน่ใจว่าเนื้อใกล้เคียงกันไหม ครับ ขอบพระคุณคุณอาบอกอที่ช่วยชี้แนะ ครับผม

 

หากไม่สะเทือนกับ
คำนินทาและสรรเสริญ
นี่ เป็นอันว่า กำลังใจของเรา
ทรงอุเบกขา เป็นอย่างยิ่ง

พระราชพรหมยาน (หลวงพ่อฤาษีลิงดำ)
วัดท่าซุง จ.อุทัยธานี

ธรรมมะสวัสดียามค่ำคืนนี้ครับ

 

ส่ง x-ray เลยครับ

 

สวัสดียามเช้าครับพี่วันและทุกๆท่าน

 

สวัสดียามเช้าคุณอาวันวิและแฟนคลับทุกท่าน

 

สวัสดีตอนเช้าครับอาจารย์wanwi และFCทุกท่าน#ขนมเข่งกันหน่อยไหมครับ