เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

มากราบสวัสดีคุณน้า Wanwi และสวัสดีเพื่อนๆ ยามค่ำอีกครั้งครับ ปูเสื่อรอครับ อากาศกำลังดี ลมพัดเย็นๆ เมฆลอยตัวสูง ฝนน่าจะไม่ตก ผมปูเสื่อรอละกันครับนั่งกลางๆ ลานนี่ละห่างๆ จอหน่อย จะได้ไม่ต้องแหงนคอดู ><

คุณมากิ ศึกษาละเอียดที่เดียวกับการเลี้ยง อีกทั้งเหมียวเป็นพันธ์ุพื้นเมือง เลี้ยงง่ายไม่ยุ่งยาก แข็งแรงทนทานไม่ต้องเลี้ยงพวกที่มีค่าใช้จ่ายสูงลิ่ว แต่ลืมดูแลเลี้ยงดูคนรอบๆตัว

ระหว่างรอคุณน้าผมมีเรื่องเล่าพื้นๆ อาจไม่ถูกใจท่านใดก็ขออภัยนะครับ

อานิสงฆ์การทำบุญให้ทานแลการเลี้ยงดูบิดามารดา

ในสมัยก่อนนี้ผมได้รู้จักกับคุณตาท่านหนึ่ง ท่านเป็นนักเลงสุรา นารี แต่ก็รับเลี้ยงเมื่อได้มาเป็นภรรยาแล้ว ฐานะท่านก็จัดวาพอมีพอหาได้
ท่านเป็นคนขยันทำมาหากิน หาขายของ อะไรทำกำไรได้ก็จัดการทำกิจการนั้นๆ บางครั้งก็ได้กำไรงาม บางครั้งเสมอตัว
แต่หลายๆครั้งก็ขาดทุน ถึงแม้จะดื่มสุรา มีภรรยาหลายคน ท่านก็ดูแลบิดามารดาเป็นอย่างดีมิได้ขาดตกบกพร่อง สนับสนุนเมื่อท่านต้องไปทำบุญทำทานคอยรับส่งมิได้ขาด
ท่านช่วยกิจการวัดหลายอย่างตามแต่โอกาศจะอำนวย ด้วยเหตุนี้ท่านจึงมีเพื่อนมาก พูดจริงทำจริง
ท่านมีชีวิตอยู่มาจนอายุย่างเข้า ๖๐ ปี ถึงคราวที่ผลบุญสนับสนุนท่านอีกครั้ง วันหนึ่งท่านนอนหลับแล้วฝันไปว่ามีคนมาบอกที่ซ่อนของมีค่าให้ไปรับเอามาไว้ และบอกว่าที่นานั้นอีกไม่นานก็จะขายได้
ตื่นเช้ามาท่านก็มานั่งลำดับเหตุการณ์ในครามฝัน แล้วลงเรือพาย พายออกไปจากบ้าน ไปที่ๆตนเองไปในความฝันเมื่อคืนนี้
สถานที่นั้นเป็นตลิ่งคลองเลยเข้าไปประมาณไม่เกินเมตรเห็นจะได้ เป็นกอไผ่ศรีสุก ในกอไผ่นั้นมีของวางอยู่หลายชิ้น
บริเวณนั้นเป็นรั้วบ้านที่เจ้าของเดิมย้ายบ้านออกไปอยู่ที่อื่นแล้วนานปี
อีกทั้งเป็นที่เก่าแก่ด้วย เมื่อท่านไปถึงโคนกอใผ่ท่านก็ใช้พาย ที่ใช้พายเรือมาเขี่ยไปมา ซึ่งตัวท่านเองก็ยังนั่งอยู่บนเรือ
สิ่งที่ตาเห็นคือแสงที่สะท้อนออกมาจากของนั้นสวยงามออกสีเหลืองอร่าม
ท่านก็เกิดความดีใจว่าเอใครเอาพระมาทิ้งไว้ สีเหลืองสวย ก็ไม่ได้คิดเป็นอื่นคิดเพียงว่าพระทองเหลือง สามองค์ และมีของใช้สามสี่ชิ้น
เมื่อท่านเก็บและนำเข้าบ้านแล้ว ท่านก็ทำการล้งขัดสีฉวีวรรณพระทั้ง ๓ องค์และของใช้รอยสกปรกหลุกออกง่ายๆ
แต่สิ่งที่ไม่น่าเชื่อก็เกิดขึ้น ท่านดีใจเป็นล้นพ้น สีของพระและของใช้นั้นเปล่งปลั่งท่านก็นำทองมาเทียบดู สีเหมือนกับทองที่ท่านใส่อยู่
ไม่นานนักท่านก็เข้าไปในจังหวัด ไปร้านคนที่สนิทกันให้ตรวจดูพบว่าของชิ้นที่ท่านนำไปนั้นเป็นทองคำแท้ ดังนั้นจึงยืนยันได้ว่าของที่เหลือเป็นทองคำเช่นกัน

เป็นที่น่าประหลาดใจมาก สถานที่ตรงนั้นเป็นคันคลอง คนหาปลา ส่องปลาผ่านไปผ่านมาปีละหลายพันเที่ยว ไม่ได้อยูไกลสายตาคนอื่นๆ แต่ไม่เคยมีใครได้เห็นของเหล่านี้
ของเหล่านี้เป็นของเก่าแก่ พระพุทธรูปเป็นศิลปะสมัยอยุธยา สวยงามมาก มีคนมาถามเช่าแต่ท่านก็ไม่ให้ใครเช่า ต่อมาท่านก็เก็บของนั้นอย่างดี และไม่นำออกมาให้ใครชมอีก

ต่อมาไม่นานนักห่างจากเหตุการณืแรก ไม่เกิน ๔ เดือนที่นาที่อยู่ติดถนนใหญ่ก็มีคนมาซื้อตกลงขายยกแปลงเป็นเงินกว่า ๔๐ ล้านบาท
ท่านจึงนำเงินส่วนหนึ่งไปสร้างสะพานข้ามคลองหน้าวัด และมีบางส่วนทำบุญไปหลายๆที่ โรงเรียนที่ผมเคยทำงานอยู่ก็ได้อานิสงฆ์นี้ด้วยเป็นอาคารเอนกประสงค์
ครับ เหตุการณ์นี้เป็นสิ่งที่ยืนยันได้ว่าผู้ดูแลบุพการีนั้นมิตกต่ำ หรือลำบาก

 

สวัสดีวันศุกร์สบายทั้งกายใจท่านอวันวิและWFCทุกๆท่านค่ะ
*ขอบพระคุณคุณสุทิน ท่านบาส ท่านอัคร ท่านสุธรรมะ และอีกหลายๆท่านที่มิได้ออกนาม(เดี๋ยวต้องไปdouble B12แบบที่ท่านอวันวิบอก)ในเรื่องเล่าและประสบการณ์ทั้งหลายค่ะ

 

สวัสดีเช้าวันศุกร์คุณอาวันวิ และ FC ทุกท่าน ฝนตกแต่เช้าขอให้ทุกท่านมีความปิติชื่นฉ่ำในใจทุกท่านครับ

 

สวัสดีวันศุกร์คุณลุงและสมาชิกทุกๆท่านนะครับ
วันศุกร์อากาศเย็นสบาย บางพื้นที่อาจจะมีพายุฝน
ก็ขอให้ทุกท่านรักษาสุขภาพด้วยนะครับ

 

เรื่องเล่าน้องสุทินเป็นอุทธาหรณ์สอนใจเยี่ยมยิ่ง
ผู้ดูแลบุพการีแม้นไม่ร่ำรวย แต่ก็ดังคำ
"ตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้"ถึงที่สุดแล้ว
มีบางสิ่งยื่นมือเข้ามาช่วยเสมอ...ไม่มีคำกล่าวอื่น
นอกจาก"ขอโทษ"ที่ทำให้ปูเสื่อเก้อวันวาน

น้ำท่วม รถติด งานท่วมสนง.หัวหมุนเป็นลูกข่าง
วันนี้จะพยายามไม่ให้พลาดในช่วงบ่าย รอนิดครับ

 

ความรู้จากหญ้าชนิดนี้ ต้องขอบคุณน้องมากิ
เหมียวที่บ้านน่าจะชอบมั่ง ต้องให้ผบ.ไปหาซื้อ
ส่วนเจ้าเหมียวหมวกเท่นั่น น่ารัก น่าชังเหลือร้าย

 

วิวงาม มหาสมุทรสุดขอบโลกลัดมา
ต้องเขียนให้สบายตาประกอบไป...

มวลดอกไม้...........ไว้ฉากหน้า
คลื่นซัดซ่า............เป็นแนวหลัง
แหลมทอดยาว......ก้าวทรงพลัง
ทุกภาพขลัง...........ดังมีมนต์!

ภาพเล็ก-หนังไทย ตำรวจมักมาทีหลัง
ฝรั่ง-โปลิศของจริงว่องไว มาถึงก่อน-ฮ่า

 

วันนี้ฝนปรอยพอฉ่ำเย็น อย่าถล่ม
ให้กทม.เป็นบาดาลอย่างวันวาน
ขนาดแต่งภาพ"เรือดำน้ำ"โผล่กลางกรุง-ฮ่า

 

กราบสวัสดีค่ะ คุณอา wanwi และสมาชิกทุกท่าน
วันนี้วันศุกร์แสนสุขสันต์ แต่ฝนตกหนักมากตั้งแต่เช้าเลยค่ะ
รักษาสุขภาพกันด้วยนะคะ

 

วันศุกร์ สุขสำราญน้องมากิอีกแย้ววว
ดูนกน้อยเจ้าเบิกบาน อดใจไม่ไหว...

บ้านน้อยนี้.........สุขีจริง
ขาดหลายสิ่ง.....แต่สุขสันต์
เรานกน้อย.......เพียงขอปัน
มุมซุกขันธ์........แต่พอตัว!

นกน้อยทำรังน้อยแต่พอตัว...
ภาษิตนี้สอนพอเพีียง-ใช้ได้เสมอ

 

ได้รับพระแล้วครับ สภาพดีเยี่ยมเลยครับ สำหรับพระอายุ ๔๐ ปี แสดงถึงการเก็บรักษาอย่างดีเยี่ยม วันนั้นที่ได้ไปกราบสรีระท่านที่วัด แล้วอธิษฐานขอให้พระที่ท่านช่วงที่ท่านมีชีวิตอยู่สักองค์ ท่านคงสงเคราะห์ให้ ขอบคุณคุณอามากครับ

 

ฝนไม่ตกก็ร้อนอบอ้าว ฝนมาก็ท่วมทุกข์
เออ...มนุษย์ขี้เหม็นนี้หนอ เคี่ยวเข็นเทวดา
ทุกเช้า-ค่ำไม่มีคำว่าพอดี

ทักจากน้องตั้มแสดงว่ามีฝนทั่วทุกแห่ง
รักษาสุขภาพถ้วนหน้าครับ

 

ไหมล่ะ?...ทักจากอีสานไม่ทันขาดหาย
น้องชุฯจากปักษ์ใต้รายงานฝนหนักแต่เช้า
ทั่วทุกถิ่นประเทศไทย ยังเหลือภาคเหนือ
รายงานมาให้กรมอุตุฯอายสักหน่อย-ฮ่า

 

โมทนาน้องแงซาย-40ปีพระชุดนี้
คงถูกมือเป็นหนสอง คือผมตอนห่อ
กับน้องตอนแกะนี่แหละคร้าบ
สุขใจได้ว่า...ซู้ดย้อด!

 

ไล่ถอยหลัง หาโพสท์คงค้าง
ของน้องบาสข้องใจเรื่องคาถาหาศพอาถรรพ์
ศพเหล่านี้ อาจจมขัดรากไม้ใต้น้ำด้วยบังเอิญ
หรือต้องอาเพศใดก็แล้วแต่...

สิทธิการิยะ... ท่านให้จุดธูป16 บอกกล่าวเจ้าที่เจ้าทาง เจ้าน้ำ
เจ้าท่า แม่พระคงคาจากนั้นจุดอีกหนึ่งดอก บอกภูติผีน้ำ รากษส ภูติพรายทั้งหลายจงกลีกทาง อย่าขัดขวาง ปักข้างริมน้ำแล้วร่าย...ชัยมงคลพระคาถาบทที่ว่า

.....มาราติเรกะมะภิยุชฌิตะสัพพะรัตติง
.....โฆรัมปะนาฬวะกะมักขะมะถัทธะยักขัง
.....ขันตีสุทันตะวิธินา ชิตะวา มุนินโท
.....ตันเตชะสา ภะวะตุ เม ชะยะมังคะลานิ

แปลว่า...เหล่าอาฬะวกะยักษ์จิตกระด้าง ไร้ซึ่งความยับยั้ง มีฤทธิ์ยิ่งพญมาร มาประทุษร้ายอยู่ทั้งรุ่งตลอด องค์พระจอมมุนีก็พิชิตได้ ด้วยขันติบารมี ด้วยเดชะนี้ ขอชัยมงคลจงบังเกิดแก่เรา!!!

จากนั้น ก็ยัดลูกปืนลงน้ำดังท่านบก.ว่า เป็นอันเสร็จพิธี
ถ้าศพไม่ลอยขึ้นมา ส่งประดาน้ำดำหาอีกรอบเดียวก็เจอ...

เอ เขียนเรื่องเล่า ทำไป-ทำมา ผมกับท่านบก.
ทำท่า จะกลายเป็นจอมขมังเวทย์ซะเอง-ฮ่า

 

พระพุทธองค์ประทานพร จีบนิ้วงามนัก
ขอบคุณน้องบัวฯ-สาธุธรรมทุกโมงยาม
ฟ้าครืนโครมใกล้เข้ามา ต้องเผ่นก่อนล่ะ
เพราะหน้ายักษ์รุนแรงกว่ารามสูรข้างหลัง-ฮ่า

 

มีทักน้องสุทินจากวันวาน ต้องรีบทักตอบ
เรื่องเล่า ว่ายข้ามน้ำก็ให้ข้อคิดเตือนใจที่ดี
ผมก็ว่ายข้ามแม่น้ำบ่อยตอนเด็ก ว่ายเฉยๆไม่เป็นไร
เคยไปเยี่ยมพี่สาวที่ปัตตานี ทะลึ่งแข่งกับเพื่อน
ว่ายข้ามแม่น้ำสายบุรี หวิดเป็นผีจริงๆเพราะหมดแรง
ดีว่าใกล้ถึงฝั่ง ปล่อยตัวลอยตามน้ำทัน รอดหวุดหวิด
หาไม่นักบันทึกเรื่องเล่า ต้องหาคนอื่นเขียนแทน-ฮ่า