@@..คำครู ผู้ชี้-นำ-อุปถัมภ์ สู่พระโพธิญาณ & เรื่องเล่าจากกัลยาณมิตร.@@

เห็นกระทู้ของคุณPLASPIRIT ที่เอาคำสอนของท่านอัครฯ มาเล่า
เรื่องผู้มีธรรมต้องโดนมารทดสอบบ้าง ถ้าพิจารณาว่า เป็นธรรมดาของโลก
ถ้าไม่โดนบ้างก็ผิดปกติ และถ้าโดนแล้วยังมีหวั่นไหวอยู่ เราก็ต้องพัฒนากำลังใจหรือบารมีด้านต่างๆขึ้นไปอีก

 

เทคนิคอยู่กับบุญของหลวงปู่ดู่
ตื่นเช้ามา ขณะล้างหน้าหรือดื่มน้ำให้ว่า "พุทธัง สรณัง คัจฉามิ, ธัมมัง สรณัง คัจฉามิ, สังฆัง สรณัง คัจฉามิ"
ก่อนจะกินข้าวก็ให้นึกถวายข้าวพระพุทธ (นับเป็นอนุสติอย่างหนึ่ง)
ออกจากบ้านเห็นคนอื่นเขาทำความดี เช่นว่า ใส่บาตรพระ จูงคนแก่ข้ามถนน บอกข่าวงานบุญต่าง ๆ ก็ให้นึกอนุโมทนากับเขา
เดินผ่านไปเห็นดอกไม้ที่ใส่กระจาดวางขายอยู่หรือดอกบัวในสระข้างทางก็ให้นึกอธิฐานถวายเป็นเครื่องบูชาพระรัตนตรัยโดยว่า "พุทธัสสะ ธัมมัสสะ สังฆัสสะ ปูเชมิ" และต้องไม่ลืมอุทิศบุญให้แม่ค้าขายดอกไม้หรือรุกขเทวดาที่ดูแลสระบัวนั้นด้วย
หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ
ตอนเย็นนั่งรถกลับบ้านเห็นไฟข้างทางก็ให้นึกน้อมบูชาพระรัตนตรัยโดยว่า "โอม อัคคีไฟฟ้า พุทธบูชา ธรรมบูชา สังฆบูชา" (เป็นการบูชาระลึกถึงคุณของพระรัตนตรัย ก่อเกิดอานิสงส์แห่งบุญในดวงจิต)
เวลาไปที่ไหนเห็นข่าวคนตาย คนเจ็บ คนป่วย คนที่กำลังมีความทุกข์ก็ดี ผ่านจุดที่คนตายบ่อย ๆ เห็นศาลเจ้า ศาลพระภูมิก็ดี ให้ระลึกถึงพระพุทธเจ้า บารมีรวมของครูบาอาจารย์ แล้วแผ่บุญไป (เป็นการเจริญเมตตา ฝึกให้จิตมีพรหมวิหาร เป็นการบำเพ็ญบุญ)
ก่อนนอนก็นั่งสมาธิ เอนตัวนอนลงก็ให้นึกคำบริกรรมภาวนาไตรสรณคมน์นี้จนหลับ ... ตื่นขึ้นมาก็บริกรรมภาวนาต่ออีกตลอดวัน
นี่คือตัวอย่างของเทคนิคการตะล่อมจิตให้อยู่แต่ในบุญกุศลตลอดทั้งวัน โดยไม่เสียเงินแม้แต่บาทเดียว และได้บุญมากกว่าการทำทาน ... เป็นการทำให้ดวงจิตของเราเกิดแสงแห่งบุญทุกขณะลมหายใจเข้าออก สะสมบุญได้ตลอดทั้งวัน

 

นอกจากจะได้กำลังของจิต จากการสวดมนต์แล้ว ให้ฝึกแผ่บุญกุศลและเมตตาจิตต่อทุกชีวิตที่เกี่ยวกับเรา ทั้งที่จำได้ จำไม่ได้ นับตั้งแต่อสงไขยในอสงไขยภพชาติมาแล้วไม่ถ้วน หากยังไม่เชื่อมั่นว่า กำลังใจหรือพลังใจตนยังไม่พอที่จะแผ่ได้ ให้นึกน้อม(นึกด้วยความเคารพ) ต่อพระมหาโพธิสัตว์ที่มีบารมีสูงๆสักองค์หรือหลายองค์ก็ได้ ( เช่นหลวงปู่ทวด หลวงปู่ดู่ หลวงปู่ปาน หลวงพ่อวัดปากน้ำ ฯลฯ) ขอให้ท่านช่วยรวมกำลังพระรัตนตรัยและกำลังแห่งความดีงามทั้งหลายที่เป็นธรรมคุ้มครองโลก เชื่อมต่อกับจิตใจเรา แล้วส่งความรัก ความปรารถนาดี ความสำนึกผิด คำขอขมากรรม คำถอนคำสาป ฯลฯ ให้ไปถึงสรรพชีวิต ที่เป็นเจ้ากรรมนายเวร เจ้าบุญนายคุณ ทุกชีวิตที่เกียวข้องกันมา ให้ได้รับ หากรับไม่ได้ ก็ขอให้ส่งไปถึงเทวดาหรือจิตวิญญาณศักดิ์สิทธํิ์ที่คุ้มครองดูแลพวกเค้า ช่วยให้พวกเค้าได้ระลึก สำนึกได้ถึงความดี การให้อภัย ( ตรงนี้สำคัญมาก ต้องนึกถึงเทวดาหรือจิตศักดิ์สิทธิ์ที่ดูแลพวกเค้าอยู่)


ที่ว่าโจทย์ไม่รับ ผู้ถามทราบได้อย่างไรว่าโจทย์ไม่รับ?


กรณีที่โจทย์ไม่รับ อาจแบ่งได้สองกรณีคือ 1. ในชีวิตประจำวันคนเราจิตใจไม่ว่างจากอารมณ์ต่างๆที่เกิดจากอายตนะทั้งหก และต้องคิดเรื่องสารพัด กำลังของเราที่ส่งไปก็อ่อนมาก จะเข้าถึงเค้าได้อย่างไร

2. กรณีนี้ เค้ารับกระแสจิตที่ขอขมาได้ ซึ่งส่วนใหญ่ผู้รับได้มักจะเป็นคนที่มีประสาทสัมผัสที่หกดี หรือ เป็นชีวิตในภพอื่นที่ไม่ใช่ภพทุคติที่ได้รับทุกข์ทรมานมาก (ไม่ติดในอารมณ์ทุกข์ก่อนตาย).....แต่ ไม่ยอมรับการขอขมา
เพราะกำลังบุญของผู้ขอขมา ยังอ่อน ไม่พอที่จะน้อมจิตใจเค้าให้อ่อนลงได้



ดังนั้น จึงต้องพึ่งพิงพระรัตนตรัย และพระมหาโพธิสัตว์ผู้มีกำลังสูง เป็นที่ยอมรับในทุกภพภูมิ เป็นองค์กลางที่จะช่วยดำเนินเรือ่งราวให้จบลงด้วยดี



ถ้าถามว่า...ได้ผลหรือไม่ ต้องย้อนถามว่า ต้องการอะไรจากการขอขมา

ถ้าต้องการการตอบรับเป็นรูปธรรม แล้วไม่เห็น ไม่รู้สึกสักที เช่นถ้าเป็นคน แล้วเค้าไม่มาคุย ไม่ติดต่อ ไม่แสดงอาการที่เราต้องการ กรณีนี้ก็ต้องย้อนถามว่า ..แค่เค้าไม่คิดโกรธเคือง ไม่ใส่ใจที่จะคิดอาฆาต พยาบาท ก็น่าจะพอใจแล้ว ถ้าต้องการให้เค้าคิดเป็นบวกที่จะมาแสดงอาการดีเหมือนเดิมทุกอย่าง นั้นเป็นเรื่องความต้องการที่มากกว่าการขอขมากรรม

ทันทีที่ผู้กระทำกรรมไม่ดี สำนึกรู้สึกผิด ก็มีผลดี อันเป็นกุศลธรรมเกิดขึ้นในใจแล้ว เป็นการทำลายทิฐิ มานะ สักกายทิฐิ ลงไปได้บางส่วน จะเป็นอุปการคุณที่จะทำให้ความดีและสิ่งดีอื่นๆเกิดขึ้นตามมาได้อีก ขึ้นกับเหตุ-ปัจจัย ที่จะเกิดจะทำต่อไป

 

ลองหาเวลา ที่คนทั่วไป หรือโจทย์นอนหลับพักผ่อน หรือ คลายจากเรื่องมากมายทางอายตนะในชีวิตประจำวัน ไม่มีคลื่นกระแสต่างๆขัดขวางรบกวน เช่น เวลาดึกๆ หลังเที่ยงคืน หรือเช้ามืด แล้วสวดมนต์ ภาวนา อธิษฐานจิตต่อพระและพลังงานความดีทั้งปวง เป็นองค์กลางที่จะเชื่อมกระแสขอขมาไปยังโจทย์ดู .......


การสร้างสรร ทำความดี ต้องการเวลาและความละเอียดอ่อน

ไม่เหมือนการทำสิ่งไม่ดี และการทำลาย ที่ใช้เวลาสั้นๆ

 

เทคนิค การใช้กำลังจิตทางพระ เพื่อสลายอคติจิต ที่มีต่อกัน มีหลายวิธี

เอาวิธีง่ายๆ แต่ต้องใช้เวลา และความเพียร ตามที่กล่าวมา


เหมือนเราค่อยๆปลูกดอกไม้ขึ้นสักต้น เพื่อรอเด็ดดอกมาบูชาพระ แบบนั้นแหละครับ *U*



...มีอีกวิธี ทำได้เวลาสวดมนต์ภาวนา และยามที่หลายชีวิตพักผ่อนหลับไหลกัน คือ อาธาธนากำลังพระ และพลังงานที่ดี น้อมกายทิพย์หรืออทิสมานกายของเค้าให้มาสวดภาวนากับเรา เมื่อสวดมนต์ภาวนาเสร็จแล้ว ให้เค้าน้อมรับบุญและการขอขมาจากเรา โดยมีพระฯ ท่านเป็นตัวกลาง ก็ได้ครับ

มีคนใช้ได้ผล

ขอให้มีศรัทธา ความเพียร มีใจรักที่จะทำอย่างเต็มใจ(ฉันทะ) จะเห็นผล

 

เมื่อเราสำนึกผิดอย่างจริงใจ ต่อเหตุที่ได้ทำผิดจริง การชดใช้กรณีที่เจ้ากรรมนายเวรไม่ยอม ก็ตามเหตุเท่านั้น

ถ้าคู่กรณีจะทำเกินกว่าเหตุ ด้วยอานุภาพที่ผู้ปฏิบัติสวดมนต์ภาวนา มีศรัทธาต่อพระรัตนตรัยและความดี เชื่อกฏแห่งกรรม ....ก็สามารถดำรงชีวิตได้ปกติสุข อานุภาพของการแผ่เมตตา พรหมวิหาร จะคุ้มครองผู้ปฏิบัติ

สมกับคำว่า ธรรมย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรม