ร่วมทำบุญบูชา สำเร็จสิทธิพระที่นั่งมหาบัลลังก์(ปรารถนาเป็นหนึ่งกุณฑธานเถระ) พ่ออาจารย์พล

ร่วมเล่นเกมส์ครับ

มาเป็นศิษย์พระดาบส ที่โรงเรียนพระดาบส
โรงเรียนพระดาบส อีกหนึ่งสถานที่เรียนและฝึกอบรมอาชีพที่อยากจะแนะนำให้ไปเรียนกัน หลายๆคนอาจจะเคยได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับ โรงเรียนพระดาสบ โครงการพระดาบส และมูลนิธิพระดาบส แต่ก็ยังมีอีกหลายคนที่ยังไม่รู้จักว่าบทบาทสำคัญมีอะไรบ้าง งั้นวันนี้เรามาทำความรู้จักไปพร้อมๆกันเลยนะครับ

ความเป็นมา
โครงการพระดาบสเป็นโครงการตามกระแสพระราชดำริ ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ตั้งขึ้นเมื่อปี 2518 มีวัตถุ ประสงค์เพื่อสนับสนุนผู้ด้อยโอกาสทางการศึกษาที่ขาดแคลนทุนทรัพย์ยังไม่มีอาชีพ และความรู้พื้นฐานเพียงพอที่จะเข้าศึกษาต่อในสถาบันการศึกษาขั้นสูง หากแต่มีความยินดีสนใจใฝ่ศึกษาและมีความเพียรอย่างจริงจังให้ได้รับโอกาสฝึกวิชาชีพ และฝึกอบรมคุณธรรมศีลธรรมโดยมีจุดมุ่งหมายเพื่อให้เขาเหล่านั้น ออกไปประกอบสัมมาอาชีวะ สร้างตนเอง ช่วยเหลือครอบครัว และ และประเทศชาติ

เมื่อปี 2519 พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวได้พระราชทาน กระแสพระราชดำริให้ดำเนินการทดลองเปิดหลักสูตรวิชาช่างไฟฟ้า วิทยุ โดยได้รับพระมหากรุณาธิคุณพระราชทานทรัพย์ส่วนพระองค์ เป็นทุนประเดิมในการดำเนินโครงการและต่อมาได้ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานพระบรมราชานุญาตจดทะเบียนจัดตั้งเป็นมูลนิธิพระดาบสตามกฎหมายเมื่อวันที่ 17 สิงหาคม พ . ศ . 2533

แนวคิดในการบริหาร
• ดำเนินการในรูปแบบของการศึกษานอกระบบ
• ไม่เป็นเชิงพาณิชย์ แต่เป็นการกุศลอย่างแท้จริง
• ผู้เข้ารับการอบรม ไม่เสียค่าใช้จ่าย แต่ให้ปรนนิบัติครู อาจารย์ เป็นการตอบแทน

หน่วยบริหาร
• โรงเรียนพระดาบส
• โครงการลูกพระดาบสจังหวัดสมุทรปราการ
• สำนักงานมูลนิธิพระดาบส

เริ่มเปิดหลักสูตรวิชาชีพช่างไฟฟ้า วิทยุ โทรทัศน์ เมื่อปี 2519 ต่อมาได้เปิดหลักสูตรวิชาชีพช่างยนต์ (ปี 2521) หลักสูตรวิชาชีพช่างอิเล็กทรอนิกส์ (ปี 2543) หลักสูตรวิชาชีพการเกษตรพอเพียง (ปี 2544) และในปีการศึกษา 2547 เปิดหลักสูตรใหม่เพิ่มเติม 1 หลักสูตร คือ หลักสูตรวิชาชีพช่างซ่อมบำรุง และหลักสูตรวิชาชีพผู้ดูแลงานบ้าน (หญิง) จนกระทั่งปัจจุบันมีผู้สำเร็จการศึกษาจากโรงเรียนพระดาบสแล้ว จำนวน 589 คน

ในปัจจุบันโรงเรียนพระดาบสเปิดสอนหลักสูตร 1 ปี ใน 6 หลักสูตรประกอบด้วย
• หลักสูตรวิชาชีพช่างไฟฟ้า
• หลักสูตรวิชาชีพช่างอิเล็กทรอนิกส์ ( คอมพิวเตอร์ )
• หลักสูตรวิชาชีพช่างยนต์
• หลักสูตรวิชาชีพการเกษตรพอเพียง
• หลักสูตรวิชาชีพช่างซ่อมบำรุง
• หลักสูตรวิชาชีพผู้ดูแลงานบ้าน

การจัดการเรียนการสอนประกอบด้วย

ดาบสอาสา คือ ครูอาจารย์อาสาสมัครที่ปฏิบัติหน้าที่โดย เสด็จพระราชกุศลตามโครงการนี้ เป็นผู้มีกุศลเจตนาที่จะถ่าย ทอดความรู้นี้ และประสบการณ์ ต่างๆ เป็นวิทยาทานโดยไม่หวังผลตอบแทนใดๆ ทั้งสิ้น ต้องเป็นผู้ดำเนินชีวิตในทางที่ชอบเจริญด้วยพรหมวิหารธรรม

ศิษย์พระดาบส คือ นักเรียนที่มีความมุ่งมั่น ตั้งใจและมีความเพียร พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวมิได้ทรงจำกัดเพศ วัย ศาสนา ถิ่นฐานที่อยู่ หรือวุฒิแต่อย่างใด เพียงอ่านออกเขียนได้ก็เพียงพอ โดยทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้มีการอบรมสั่งสอนให้พัฒนาจิตใจแก่ศิษย์พระดาบส ได้แก่ การฝึกให้มีสติ ระลึกรู้ในศีลสำรวม ดำเนินชีวิตในทางที่ชอบที่ควร เป็นผู้มีศีลธรรม มีความประพฤติเรียบร้อยเป็นพลเมืองดี ควบคู่ไปกับความรู้ทางวิชาชีพด้วยปัจจุบันสามารถรับศิษย์พระดาบสประมาณ 150 คน ต่อปี

สำหรับผู้ที่สนใจ ศึกษารายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ : มูลนิธิพระดาบส

 

โครงการพระราชดำริ
บึงพระราม9 เขตบางกะปิ กรุงเทพมหานคร

เพื่อแก้ไขปัญหาน้ำเน่าเสียในคลองลาดพร้าว มีการสร้างโรงบำบัดน้ำเสียด้วยวิธีการธรรมชาติผสมผสานกับการใช้เครื่องกลเติมอากาศ สำเร็จแล้วเสร็จในปี 2532 ก่อเกิดประโยชน์แก่ชุมชนที่อยู่รอบบึง ให้มีคุณภาพชีวิตและสิ่งแวดล้อมที่ดีขึ้น สัตว์น้ำสามารถอาศัยในบึงในน้ำที่ผ่านการบำบัด เป็นพระมหากรุณาธิคุณอย่างยิ่งแก่ชาวกรุงเทพมหานคร

 

ร่วมเล่นเกมส์

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ได้ทรงมีพระราชดําริและได้พระราชทานแนวคิด แนวทางการปฏิบิติ ต่างๆ ให้กับปวงชนชาวไทย เพื่อเปลี่ยนนการดำเนินชีวิต ทั้งในระดับปัจเจกบุคคล ระดับชุมชน ระดับองค์กร ระดับรัฐ ให้รอดพ้นจากวิกฤตและดําเนินอยู่ในสังคมได้อย่างสมดุล มั่นคง และยั่งยืนภายใต้กระแสโลกาภิวัฒน์และการเปลี่ยนแปลงต่างๆ ซึ่งได้มีการนําแนวพระราชดําริต่างๆ มาจัดทําเป็นโครงการอันเนื่องมาจากพระราชดําริ อันมีบทบาทสําคัญอย่างยิ่งต่อการพัฒนาประเทศอย่างยั่งยืน โดยเฉพาะการพัฒนาชนบท ตามแนวพระราชดําริที่เป็นต้นแบบของการนําแนวคิด และวิธีการพัฒนาชนบทอย่างครบวงจร หรือที่เรียกว่า “บริการรวมที่จุดเดียว”(ONE STOP SERVICES)” เพื่อยกระดับชีวิต ความเป็นอยู่ของประชาชนผู้ยากไร้ ให้สามารถพึ่งพาตนเองได้อย่างยั่งยืนในพื้นที่ทั่วทุกภูมิภาคของประเทศ โดยเน้นการพัฒนาด้านแหล่งนํ้าการเกษตร สิ่งแวดล้อม และการส่งเสริมอาชีพ ซึ่งเป็นแนวพระราชดําริที่สําคัญ และที่ได้ทรงดําเนินการมาต้ังแต่ปี พ.ศ.๒๔๙๓ เป็นต้นมาจวบจนถึงปัจจุบันนี้ โดยที่ประเทศไทยได้มีการพัฒนาหลายรูปแบบผ่านมาเป็นระยะเวลายาวนาน มีการดําเนินการที่คอยเป็นคอยไปตามลําดับข้ันตอนตามความพร้อมของแต่ละท้องถิ่นเป็นหลัก ท้ังนี้เพื่อให้ประชาชนพออยู่พอกินและอยู่ได้ด้วยการพึ่งพาตนเองท้ังด้านเศรษฐกิจและสังคม ในขณะเดียวกันก็ให้ความสําคัญกับการอนุรักษ์และพัฒนาสิ่งแวดล้อมอย่างยั่งยืน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในรัชสมัยขององค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลปัจจุบัน ที่พระองค์ได้พระราชทานแนวทางการดําเนินงานตามโครงการอันเนื่องมาจากพระราชดําริ เพื่อให้องค์กรภาครัฐ และภาคเอกชน สามารถสนองพระราชดําริได้ อย่างมีประสิทธิภาพและสัมฤทธิ์ผลเพื่อประโยชน์สุขของประชาชน สอดคล้องกับแนวคิดของสหประชาชาติ ซึ่งต่อมาในปี พ.ศ.๒๕๓๕ สหประชาชาติได้เน้นความสําคัญการพัฒนาในสามมติ ได้แก่ มิติทางสังคม มิติทางเศรษฐกิจ และมิติทางสิ่งแวดล้อม โดยได้กําหนดให้เป็นแผนแม่บทในระดบโลกในชื่อของแผนปฏิบิตัการ ๒๑ (AGENDA 21)

การดําเนินงานของกรมพัฒนาสังคมและสวัสดิการ ได้น้อมนําเอาพระราชดําริมาใช้ในการดําเนินงานช่วยเหลือผู้ด้อยโอกาสกลุ่มต่างๆท้ังในสังคมเมือง และในสังคมชนบทห่างไกล ตามโครงการพระราชดาริ และโครงการตามพระราชประสงค์ต่างๆ ที่กรมพัฒนาสังคมและสวัสดิการ มีส่วนรับผิดชอบหลายโครงการด้วยกัน ซึ่งหลายโครงการเป็นความรับผิดชอบโดยตรง และบางโครงการเป็นงานที่กรมพัฒนาสังคม และสวัสดิการเข้าไปร่วมดำเนินการกับหน่วยงานอื่นๆ


ประเทศไทย

 

ร่วมเล่นเกมส์ แจกตะกรุดนะถุงเงิน (มีกินไม่รู้สิ้น)

ตามที่กล่าวให้ทราบว่าวิชานี้แต่เดิมเป็นวิชาสำคัญเป็นนะตัวสำคัญที่พระเกจิอาจารย์แต่โบราณนิยมเล่น นิยมใช้กันในการสงเคราะห์ให้ศิษยานุศิษย์มีฐานะดีขึ้น มีความเจริญรุ่งเรือง ท่านว่าพุทธคุณก็สมด้วยชื่อตะกรุดนั่นเอง คือมีกินไม่รู้สิ้น เต็มเปี่ยมไปด้วยความสะดวกสบายมีพร้อมทั้งลาภ ยศ ศฤงคาร

แต่ในปัจจุบันนั้น ก็ไม่ค่อยได้เห็นจะมีใครทำกัน ด้วยเกรงว่าวิชาจะสูญไป ประกอบกับเหตุผลกลใดก็ไม่ทราบ เมื่อมีเวลาว่าง พ่ออาจารย์ท่านจะค่อยๆนั่งชักยันต์และปลุกเสกตะกรุดนะถุงเงิน(มีกินไม่รู้สิ้น)นี้เก็บไว้

ซึ่งกว่าจะได้แต่ละดอกนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเลย เพราะท่านนั้นตั้งใจทำจริงๆโดยรวบวิชาเกี่ยวกับทางด้านทำมาหากิน โชคลาภลงเสริมเข้าไปอีกหลายวิชา เพราะท่านลงนะเศรษฐี นะมี นะเงิน รวมไปถึงจารกำกับด้ายบทพระคาถาหลายบท เช่น หัวใจแม่นางกวัก ขอลาภพระปัจเจก เรียกลาภ เสริมลาภ หาลาภ มีทรัพย์มาก เป็นต้น

โดยตะกรุดนะถุงเงินนี้ท่านว่าแค่พกไว้ก็เหมือนมีสิ่งดึงดูดโชคลาภเข้าหาตัวแล้ว ถึงใครเขาจะลำบากตัวเราไม่ต้องกลัวไป เอาว่าครูไม่ปล่อยให้อด ไม่ปล่อยให้ตกทุกข์ได้ยากแล้วกัน ซึ่งตะกรุดนี้ท่านต้องลงพระคาถาหลายบท กว่าจะทำได้แต่ละดอกจึงต้องใช้เวลาลงตามวาระที่มีฤกษ์เกี่ยวกับเศรษฐีความร่ำรวยต่างๆเท่านั้น จึงทำให้ทำได้ไม่มากนัก และที่สำคัญกว่านั้นก็เป็นวิชาที่หลายๆคนต้องการเนื่องจากท่านเคยเมตตาแจกให้คนนำไปสร้างตัว ให้ตั้งตัวจนมีฐานะมั่นคงเห็นคาตากันมาแล้ว ซึ่งวาระนี้ท่านก็เมตตาทำเก็บสะสมไว้และนำมาให้ร่วมเล่นเกมส์เพื่อจะรับไปบูชากันอีกคราวหนึ่ง

พระคาถาบูชา
สิริโภคา นะมาสะโย ธะนังโภคังทุสะมะนิ ธะนังโภคังทุสะมะนิ

* ซึ่งครั้งนี้ก็มีผู้ร่วมเล่นเกมส์ทั้งหมด 28 ท่าน ก็จะทำการมอบตะกรุดให้ไปโดยใช้กติกาเดิม ก็คือโอนค่าส่ง 100 บาท มาตามหมายเลขบัญชีด้านหน้ากระทู้ เสร็จแล้ว PM รายละเอียดที่อยู่เข้ามา โดยจะมีกำหนดเวลาให้ภายในวันพรุ่งนี้แล้วจะรีบทำการจัดส่งให้แล้วเสร็จต่อไป ถ้าเกินเวลาผมถือว่าสละสิทธิ์นะครับ

 

พูดคุยยามเช้า

อรุณสวัสดิ์นะครับ

มีคำถามน่าสนใจเข้ามาเห็นว่ามีประโยชน์จึงได้นำมาเสนอให้รับทราบกันอีกที เนื่องจากมีคำถามว่าแพะ ทำไมเดี๋ยวนี้ออกกันทุกวัดเลย จะขลังเหมือนของวัดหนองกระบอกมั๊ย

ได้เรียนถามพ่ออาจารย์มาให้จึงได้ทราบว่า เครื่องรางวิชาแพะนั้นเป็นวิชาเฉพาะสาย ต้องเรียนเฉพาะมีคาถามีหัวใจ ซึ่งท่านว่าการเสกเครื่องรางบางชนิด เช่นเสือ สิงห์ แพะ หนุมาน องคต พาลี วัวธนู ควายธนู สิ่งต่างๆเหล่านี้ก็จะมีคาถาและวิธีเสกที่แตกต่างกันไป มันมากกว่าการผูกธาตุผูกนามตั้งรูปตามปกติ

ดังนั้นผมจึงตอบโดยรวมเลยว่าจะขลังเหมือนหลวงพ่ออ่ำ หลวงพ่อลัดทำมั๊ย สำหรับแพะที่มีกันเกร่อไปหมด ก็ถือว่าถ้ารู้และเรียนมา ทำได้ เสกเป็น เอาว่าขลังแน่ แต่ถ้าทำแค่เอาตามกระแสนิยม ทำอย่างไรก็ไม่ขลัง ซึ่งคำตอบนี้ไม่ใช่เฉพาะแพะเท่านั้นแต่รวมไปถึงทุกอย่างด้วย

สุดท้ายก็ต้องพิจารณากันให้ดี เพราะหลายๆที่เวลาสร้างอะไรส่วนมากจะเป็นการจับกระแสขึ้นมาและทำตามๆกันไปจนกลายเป็นค่านิยมหรือวัฒนธรรมเลียนแบบ ซึ่งตัวผลักดันวัฒนธรรมนั้นก็คือคนที่สนใจและไปเชื่อตามเค้านั้นเอง

ยกตัวอย่างง่ายๆเลย พระกริ่ง พระกริ่งนี้มีการสร้างมานานแล้วตั้งแต่ราชวงศ์ถัง หรือมีอีกหลายวัฒนธรรมหลายรูปแบบเช่นกริ่งเขมร ทีนี้แบบที่นิยมก็คือแบบกริ่งจีน เมื่อสมเด็จพระสังฆราชแพท่านสร้างพระกริ่งนั้น ท่านก็ทำด้วยความปราณีตใส่ใจในพิมพ์พระตลอดจนวัสดุมวลสารการเทหล่อพิธีกรรมฤกษ์ยาม

กว่าจะได้พระกริ่งที่มีค่ามีพุทธคุณสูงนั้น จึงไม่ใช่เรื่องง่ายเลย แต่ในปัจจุบันนั้นเห็นหรือไม่ว่าเวลามีเปิดจองพระแทบจะทุกรุ่นต้องมีพระกริ่งอยู่ด้วย และที่สำคัญเลยคือเนื้อนวโลหะ ที่นำมาใช้สร้างและเทพระนั้นต้องมีการหาโลหะมวลสารเก้าชนิดมาผสมกันตามสูตรปริมาณที่กำหนดไว้ พระกริ่งของสมเด็จพระสังฆราชแพจึงขลังตั้งแต่เนื้อใน มาถึงสมัยนี้นวโลหะนั้นแทบจะไม่ได้ผสมทองคำเลย เจ้าน้ำเงินก็ไม่รู้จัก และมันสร้างมันเทกันเป็นเรื่องสนุกด้วยการคิดสูตรหลอมโลหะของตัวเอง ไม่ใช่พระกริ่งวัดไหนแต่กลับกลายเป็นว่าแต่ละเนื้อนั้นขึ้นอยู่ที่วัดจ้างโรงหล่อโรงไหน พระก็จะได้สูตรการทำของโรงงานนั้นๆ ลองมองย้อนกลับไป นี่หรือคือมรดกวิชาของสมเด็จพระสังฆราชแพ เมื่อคิดจะสร้างทำไมถึงสุกเอาเผากินเช่นนั้น

อันนี้เป็นประสบการณ์ส่วนตัว เคยจองพระกริ่งของหลวงปู่ชื่อดังมากรูปหนึ่ง แต่ติดใจตัวเองจนต้องโทรไปที่ประชาสัมพันธ์ตามที่เค้าลงเบอร์โทรไว้ ถามเค้าว่าพระกริ่งมีมวลสารอะไรบ้าง หล่อตอนไหนฤกษ์อะไร คือที่ถามก็เพื่อความสบายใจของตนเอง ปรากฏว่าเค้าตอบว่าหล่อที่โรงงาน มวลสารบอกเราว่ามีมากมายสารพัดหลวงพ่อทั่วประเทศ พอเราไล่เรียงกลับบอกว่าก็มวลสารของโรงงานหล่อพระ คือมันเป็นแบบนี้หลายๆคนอาจจะงงกันอยู่ ก็โรงหล่อพระเหล่านี้เค้ารับงานหล่อกันทั่วประเทศ เวลาหล่อมีพระเหลือได้เสกหรือเปล่าไม่รู้ก็จะถือว่านั่นเป็นชนวนของหลวงพ่อต่างๆ ซึ่งมันใช่หรอของแบบนี้มันใช่ชนวนหรอ แล้วสำหรับพระกริ่งนั้น เนื้อที่สุดยอดเลยก็คือเนื้อนวโลหะ พอเราถามถึงผสมทองคำกี่บาท ที่จริงควรถามว่ากี่กิโลด้วยเพราะดูจากจำนวนการสร้าง แค่นี้ก็ตอบไม่ได้แล้วเพราะว่าไม่ได้ใส่ วัดปัดงานไปให้โรงหล่อเรียบร้อย เหลือแค่เปิดจองขายใบจองรอเข้าพิธีเสกแค่นั้นจบ

กว่าจะได้พระกริ่งแต่ละองค์นั้นมันไม่ง่ายถึงเพียงนี้ เทเสร็จไหนจะต้องเอามาแต่งอีกทีละองค์ นี่คือค่านิยมที่ทำซ้ำๆสืบๆกันมาจนคนที่บริโภคอยู่นั้นแทบจะลืมไปแล้วว่าของจริง ของต้นตำรับนั้นท่านทำประณีตเพียงใด

กรณีเช่นนี้มักเกิดขึ้นเสมอๆ ไม่ว่ากับพระกริ่ง พระเจ้าสัว จตุคาม พระสมเด็จ พระขุนแผน หนุมาน เสือ แพะ วัว ควาย ตะกรุด จนมันกลายเป็นคำว่าพุทธพาณิชย์ไป ที่เป็นโลหะก็มีโรงหล่อ ที่เป็นผงก็มีโรงปั๊ม ที่เป็นงานแกะสลักก็มีมือรับจ้างแกะ ที่เป็นตะกรุดก็มีคนรับจ้างจาร จนกระทั่งสร้างอะไรขึ้นมาตัวพระเกจิเจ้าของวัตถุมงคลนั้นยังไม่รู้ก็มี ได้แค่เสกคือนิมนต์ท่านไปเสกท่านก็ไป ทำเอาคนเช่างงเป็นไก่ตาแตกมาแล้ว เวลาท่านบอกว่าไม่เคยทำแล้วของทำไมออกในนามวัด ประชาสัมพันธ์ไปทั่ว เรื่องเช่นนี้มีมานานแล้วสุดท้ายมันก็ขึ้นอยู่กับตัวเราเอง เอาว่าคิดและไตร่ตรองกันให้ดี

 

แจ้งโอน ค่าจัดส่ง ร่วมเล่นเกม
ที่อยู่ ทาง PM ครับ

 

แจ้งการโอนเงินครับ
ตามไฟล์ที่แนบมา

ที่อยู่ตาม PM ครับ

 

โอนค่าส่ง

โอนค่าส่ง ที่อยู่แจ้งในpm ครับ

 

แจ้งการโอนเงินค่าจัดส่งครับ
ที่อยู่ตามPMครับ

 

แจ้งโอน 14.02 น. 04/07/2559 ค่าจัดส่ง ร่วมเล่นเกม ตะกรุดนะถุงเงิน-มีกินไม่รู้สิ้น-พ่ออาจารย์พล
ที่อยู่ ทาง PM ครับ

 

แจ้งโอนค่าจัดส่งตะกรุด ณ ถุงเงินครับ

 

โอนแล้วครับ

 

โอนแล้วที่จัดส่ง PM

 

วันนี้ผมได้โอนค่าบูชาพระและค่าจัดส่งให้แล้วครับ รายละเอียดแจ้งทางPM ครับ

 

นายชูกิจ พาพันธ์และนายกิติภูมิ พาพันธ์ โอนแล้วครับแจ้งทางไลน์แล้ว
ยังไม่ได้รับตะกรุดครับ

 

อรุณสวัสดิ์ครับ

ก็ได้รับเรื่องมาเมื่อวานเป็นเรื่องของตะกรุดตัวนึงที่ส่วนตัวแล้วผมถือว่าเป็นของมหามงคลอย่างสูงเพราะด้านในนั้นท่านผนึกธาตุขันธ์ของครูบาอาจารย์เอาไว้ด้วย

ช่วงปีก่อนหลังจากมีพี่ที่อยู่แถวบางแคโทรมาหาผม เค้าเล่าให้ฟังว่าชีวิตเค้าอยู่ตัวแล้ว หลายๆอย่างดีขึ้นอย่างต่อเนื่องจนรู้สึกผิดสังเกตุตั้งแต่ที่ได้บูชาเครื่องมงคลของพ่ออาจารย์ท่านไป

ทีนี้ก็มีโจทย์ยากเข้ามาหาผม นั่นคือมีอะไรแนะนำเขามั๊ย เขาอยากได้ของดีแบบที่แค่พกเอาไว้เฉยๆก็มีทุกอย่างเพิ่มเข้ามา ในความหมายของเค้าก็คือประมาณว่าเงิน สังคม ลูกน้อง บริวาร ครอบครัว กิจการ คือพูดโดยรวมว่าทุกอย่างต้องดีขึ้นไปอีก เจริญขึ้นไปอีก พี่เค้าเล่าว่าทุกวันนี้มันดีมันเจริญขึ้นมากก็จริง แต่เค้าก็ใช้แรงและสติปัญญาจนสุดกำลังของเขาแล้วเหมือนกันไม่ได้งอมืองอเท้า คือมันอยู่ตัวจนตัวเค้าเองก็คิดไม่ออกแล้วว่าต้องทำอะไรต่อ เค้าตันมากๆ หลังจากนี้เค้าอยากได้ความสุขสบายในบั้นปลายบ้าง

โจทย์นี้พอฟังปุ้ปเราอื้ออึงเอาเรื่องเลย เพราะมันคิดไม่ออก จะเอาอะไรแนะนำเค้าจนต้องติดเรื่องไว้เอาไปปรึกษาพ่ออาจารย์ท่านว่าจะเอาอะไรให้เค้าบูชาดี ท่านจึงพูดสั้นๆว่างั้นเอาครูเราไปบูชา เสร็จแล้วท่านก็ค้นห่อตะกรุดและหยิบตะกรุดขึ้นมาดอกหนึ่งซึ่งท่านว่าให้เขาเชิญตะกรุดนี่ไปประดิษฐานไว้กับตัว นี่แหละเหตุแห่งความเจริญ ท่านเรียกของท่านว่าตะกรุดเพิ่มบุญ ด้านในตะกรุดนั้นท่านผนึกบรรจุพระธาตุที่เกิดจากโลหิตธาตุและน้ำเหลืองของครูบาเจ้าศรีวิชัยที่ท่านได้รับมอบสืบทอดมาเอาไว้

เราก็ถามรายละเอียดจากท่านและอธิบายให้เค้าฟังคร่าวๆไปว่าตะกรุดนี้นะ เป็นตะกรุดใหญ่เป็นคาถาและวิชาเฉพาะของครูบาเจ้าศรีวิชัยเลย ตัวดอกตะกั่วนี่คือวิชาที่ท่านใช้ชุมนุมเทพเจ้า ชุมนุมผู้คนมากมายมาสร้างทางขึ้นดอยสุเทพได้ นี่คืออยู่ไหนจะทำอะไร ถึงเป็นการณ์ใหญ่เพียงใดธรรมชาติและผู้คนต่างๆก็เป็นใจพร้อมจะเกื้อกูลให้สำเร็จ แม้เจออธิกรณ์คนใส่ร้ายป้ายสีเรื่องจะใหญ่เพียงใดก็ผ่านไปได้ ครูบาเจ้าศรีวิชัยนั้นท่านทำยันต์นี้ไว้กราบไหว้ประจำตัวพร้อมกับภาวนาพระคาถาเป็นประจำ ก็อธิบายเขาคร่าวๆ ในส่วนของปลอกทองแดงนั้นท่านว่าเป็นวิชาของพระสำเร็จ พระอาจารย์ใหญ่ตั้งแต่ยุคกรุงศรีอยุธยา ท่านเรียกว่าวิชาเทพนิมิตร ไม่ใช่เทพมาบอกมาสอน แต่เป็นเทพที่นิมิตรข้าวของความเจริญรุ่งเรืองให้ผู้ถือครอง ซึ่งพ่ออาจารย์ท่านบอกว่า บันดาลทรัพย์ เพิ่มลาภยศสักการะศฤงคาร ปรากฏศักดิ์ศรีเกียรติยศ เพิ่มพูนข้าทาสบริวาร ผู้คนเคารพนพไหว้ยำเกรงเรานักหนาดุจท้าวพระยามหากษัตริย์ทีเดียว วิชานี้แต่เดิมหวงแหนกันนัก มักใช้กันในหมู่ท้าวพระยาหรือมีแต่ในเวียงวัง มาทุกวันนี้ยิ่งสาบสูญกันเข้าไปอีก สิ้นกรุงศรีแล้วก็แทบจะไม่มีใครสืบทอดต่อไป โดยรวมท่านถึงเรียกว่าตะกรุดเพิ่มบุญ

ก็อธิบายเค้าคร่าวๆไปที่จริงยาวกว่านี้แต่คือตอนนี้จำไม่ค่อยได้แล้ว พี่เค้าดีใจมากรีบเอาไว้เลยเพราะเค้าศรัทธาบารมีครูบาเจ้าศรีวิชัยมาแต่เดิม

เมื่อบูชาไปแล้วเค้าเล่าให้ฟังว่าแปลกดี เค้าเอาตะกรุดใส่พานวางพวงมาลัยมะลิไว้สักการะโดยเฉพาะข้างที่นอนเค้า เค้าว่ามักจะหูแว่วได้ยินเสียงคนซุบซิบพูดคุยกันอยู่เป็นประจำจนเค้าชิน เลยลองถามพ่ออาจารย์ ท่านว่าก็พวกเจ้าที่เจ้าทาง เทวดาในภูมิอากาศและบริเวณโดยรอบ วางอยู่ไหนเค้าก็ลงมาตรงนั้น มาสักการะพระธาตุครูบาศรีวิชัย ก็ได้คำตอบบอกพี่เค้าไป หลังจากนั้นพี่เค้าเล่าว่าเค้าฝันเห็นครูบาศรีวิชัยอยู่หนหนึ่ง บอกว่าแต่นี้ไปจะมาอยู่ด้วย ชีวิตคุณบ่ได้มีวาสนาเพียงนี้ ผมจะช่วยเอง เค้าดีใจมากแล้วโทรมาบอกเรา ในฝันนั้นเค้าว่าปิติจนน้ำตาไหลเลย

ทีนี้ก็แทบจะไม่ต้องถามอะไรกันแล้ว เค้าว่าทุกอย่างมันเพิ่มขึ้นจริง ไม่ใช่แต่รายรับ กิจการ แม้ลูกน้องหรือบริวารก็ยังต้องรับเพิ่มเพราะงานทำไม่ทัน เค้าว่าคู่ค้าไปพูดไปแนะนำตัวเองให้คนอื่นฟังพูดกันต่อๆไป ทีนี้งานมันยิ่งเข้ามามากไม่ต้องเหนื่อยตัวเองแบบเมื่อก่อนเลย ล่าสุดเค้าว่ามาได้ที่ดินในกรุงเทพสามไร่กว่าในราคาสี่ล้านซึ่งอยู่ในชุมชนที่เจริญใกล้กับห้างสรรพสินค้าและรถไฟฟ้าแบบเดินถึง เค้าว่าผมโคตรฟลุ้คเลยคือราคานี้อย่าว่าแต่สามไร่กว่าเลยซักครึ่งไร่ยังไม่มีใครขาย เจ้าของเก่าคือคนแก่ติดต่อผ่านเข้ามาผ่านทางคนขับรถของเค้า พูดง่ายๆคือป่วยและชราภาพมากแล้วจึงจะขายที่ให้เอาเงินไปรักษาตัวแถมขายราคาที่ซื้อมาหลายสิบปีที่แล้ว คือมีแต่เรื่องฟลุ้คๆเข้ามาจนตัวเองเริ่มงงว่ามันเพิ่มขึ้นทุกอย่างจริงๆสมกับชื่อว่าเพิ่มบุญ

พี่เค้าโทรมาเล่าให้เราฟัง เราตื่นเต้นที่สุดก็เรื่องที่นี่แหละดีใจกับเค้าจริงๆยิ่งกว่าถูกหวยรางวัลที่หนึ่งชุดใหญ่อีก ถ้าไม่ได้มาด้วยบารมีจะไปควานหาที่ดีๆราคาถูกแบบนี้ได้จากไหนอีก เลยบอกเค้าว่าให้บูชาดีๆ เดี๋ยวก็เห็นอะไรมากกว่านี้เอง เพราะพ่ออาจารย์บอกว่าครูบาศรีวิชัยนั้นท่านเป็นมหาโพธิสัตว์ใหญ่มีพระชาติแน่นอนได้รับพยากรแล้ว ให้บูชาดีๆเดี๋ยวก็รู้เองเพราะงานท่านคือช่วยคนโดยตรงอยู่แล้ว

ตั้งแต่นั้นบางเดือนพี่เค้าก็ชวนผมไปเลี้ยงข้าวบ้าง เล่าเกี่ยวกับบารมีตะกรุดและครูบาศรีวิชัยให้เราฟังว่างานพี่มีแต่ฟลุ้คจริงๆต่างๆนานาเดี๋ยวไปลาว เดี๋ยวไปพม่าดูงานอีกแล้วคืองานมันขยายตัวออกไปมาก ก็อนุโมทนากับเขาไปด้วย มาคิดว่าเออนะ แกก็เป็นคนดีคนหนึ่ง มีเรื่องดีๆแล้วก็ยังทำบุญสร้างบารมีไม่หยุดไม่ใช่คนงอมืองอเท้า ก็คู่ควรกันทุกสิ่งแล้วจริงๆนั่นแหละ ก็เล่าให้ฟังกันในส่วนนี้เป็นมหาบารมีของครูบาเจ้าศรีวิชัย

 

ได้รับตะกรุดและสมเด็จรัศมีโลกุตรธรรมแล้ว

 

ได้รับของเรียบร้อยเเล้วครับ

 

พุทธานุภาพ

วันนี้ก็มีเรื่องมาพูดคุยกันสบายๆนะครับ

จิตใจที่ดี ย่อมอยู่ในร่างกายที่ดี ตรงนี้ต้องบอกก่อนว่าผมเชื่อเรื่องของเวรกรรม ซึ่งหลายๆคนอาจจะไม่เชื่อหรือมองว่าเป็นเรื่องเหลวไหล

ช่วงก่อนนั้น มีโทรศัพท์ปริศนาโทรเข้ามาหาผม ปกติผมจะไม่รับเบอร์แปลกๆเท่าไหร่ แต่เบอร์นี้เราก็เผลอรับไป เค้าโทรมาหาเราพูดคุยเรื่องของตัวเองว่าติดตามพ่ออาจารย์มาระยะหนึ่งอยากจะบูชาของเสน่ห์ มีอะไรเหลือบ้างมั้ย ขอแบบจี๊ดๆที่มันแรงสุดๆไปเลย

คำถามแบบนี้มันทำให้เราน้ำท่วมปาก เวลาคนถามอะไรเหมือนจะยัดเยียดคำถามเข้ามาว่าจะเอาดีที่สุด แรงที่สุดเหล่านี้ บางทีเราก็นึกไปว่าแล้วคนห้อยล่ะ ทำตัวเองดีเสมอพระที่ห้อยคอรึยัง ส่วนตัวผมถ้ารู้ว่าวันไหนจะทำเลว จะเที่ยวหรือจะทำกรรมอะไรผมจะไม่ห้อยพระเลย เวลาที่ผมจะห้อยก็คือตอนสวดมนต์และวันนั้นใจต้องบริสุทธิ์จริงๆ

ก็เข้าเรื่องต่อ คือเค้าเหมือนจะถามไร่เรียงหลายรายการ ผมก็เลยบอกว่าให้แอดไลน์ผมมาดีกว่า จะได้ไม่ต้องเปลืองค่าโทรศัพท์คุยกับเรา หลังจากนั้นพี่คนนี้กแอดไลน์มาหาเรา

ผมก็ไล่เรียงถามตามปกติ คือก่อนจะไปที่ต้องการอะไร ผมจะเริ่มถามจากมีปัญหาอะไร อันนี้ไม่ใช่หาเรื่องนะแต่หมายถึงมีปัญหาในชีวิต เพราะคนที่จะพึ่งพระ พึ่งเครื่องมงคล ผมคิดว่าชีวิตเค้าคงจะเจออะไรมาแน่นอน พี่เค้าก็บอกผมว่าอยากมีคู่ เค้าจีบผู้หญิงไม่เคยติดเลย เราก็เริ่มประหลาดใจเพราะโปรไฟล์พี่แกก็หน้าตาดีดูเรียบร้อย เรื่องพวกนี้มันไม่น่าจะยาก

ก็เลยคุยกันสัพเพเหระถามไถ่ทุกข์สุข จนเค้าเริ่มเล่าให้เราฟังว่า เค้าหน้ามืดเป็นลม ล้มหงายๆเช่นนี้บ่อยๆ เป็นมาตั้งแต่เด็ก เวลานอน เพื่อนหรือใครที่มีโอกาสนอนกับเค้ามักจะเล่าให้เค้าฟังว่ามีเงาดำนอนอยู่ข้างเค้าบ้าง นอนกดทับเค้าบ้างเสมอแต่ตัวเค้าเองไม่เคยเห็น พูดไปก็ขนลุก คือมันเริ่มจะไม่ใช่เรื่องดีแล้ว เราเลยบอกพี่เค้าว่า มาสนใจ มาแก้ไอ้สิ่งที่ควรจะแก้นี้กันก่อนมั๊ย ไอ้เรื่องเสน่ห์กินขี้ปี้เยี่ยวเนี่ย มันแค่อารมณ์ฉาบฉวยไม่ใช่สาระของชีวิต ไม่มีก็ไม่ตาย แต่ไอ้เรื่องที่ไม่ควรจะมีนี่แหละจะทำยังไงให้มันหายไป ตอนนั้นที่เราบอกเค้าไปแบบนี้ เพราะเราคิดว่ามันต้องเป็นสิ่งนี้แน่ๆที่ทำให้ชีวิตพี่เค้าไม่เจอเนื้อคู่ แล้วก็ทำให้หน้ามืดเป็นลมอยู่ตลอดเหมือนคนโดนวิญญาณเกาะกินพลังงานชีวิตอยู่

ซึ่งพี่เค้ายอมเชื่อเรา พักเรื่องเสน่ห์ไว้ เราก็เอาเรื่องนี้ไปคุยกับพ่ออาจารย์ให้ ประกอบกับช่วงนั้นเปิดให้จองพระสีวลีที่ฝังพระพุทธทีปังกรกับพระพุทธกัสสปะด้านหลัง ซึ่งเค้าเห็นเค้าก็ถามผมว่าห้อยนี่จะมีเสน่ห์มั๊ย ซึ่งผมก็แอบหมันไส้เลยตอบว่าดียิ่งกว่าเสน่ห์อีก ทำให้เค้าจองมาองค์หนึ่ง ทีนี้ตอนเจิมประสิทธิ์ของเราก็บอกกับท่านว่าเป็นของพี่ที่มีอาการพิกลคนนั้นที่เคยเล่าให้ฟัง ซึ่งระหว่างเจิมปกติท่านจะเงียบเหมือนจะภาวนาไปด้วยแต่กับของพี่ท่านนี้พ่ออาจารย์ท่านก็ตะโกนเป็นคาถาภาษาบาลีออกมายาวมากตัวผมเองก็ฟังไม่ได้สรรพ จับได้แต่คำว่า อาทามะสะ อากาเสจะ ทีปังกะโร เพราะคำนี้ท่านแผดเสียงออกมาสูงมากถึงกับทำให้เราขนหัวลุกรู้สึกว่าบรรยากาศตรงนั้นมันกำลังหวาดผวา ไม่ปกติทีเดียว รู้แน่ว่าท่านต้องขอบารมีสมเด็จพระพุทธทีปังกรทำอะไรซักอย่าง พร้อมกับกำชับมาให้เค้าเอาติดตัวไว้ตลอดอย่าให้ห้างจากตัวเลยอาทิตย์นึง พร้อมกับนำด้ายสายสิญจน์มาบริกรรมคาถามัดขมวดปมแล้วมอบให้มาสองวงสำหรับใส่ไว้ที่มือซ้ายและขวา ท่านว่าให้ใส่ไว้จนกว่ามันจะเปือยขาดไปเอง

หลังจากส่งของไป เราก็บอกเค้าตามนั้น แต่ยังไม่ถึงสามวันเค้าก็ทั้งโทรทั้งไลน์มาหาเราบอกว่าสายสิญจน์ทั้งสองวงที่ข้อมือนั้นขาดหมดแล้ว องค์พระที่นำไปเลี่ยมพลาสติกห้อยคอก็รู้สึกได้ว่าร้อนจนผิดปกติ เราก็บอกเค้าว่าทนต่อไปเพราะท่านว่าให้ใส่จนขาดไปเองอย่าไปใส่ใจ ส่วนพระก็ห้อยไว้อย่าถอดจนครบเจ็ดวัน แล้วก็บอกเค้าว่าให้สวดอิติปิโสบทพระพุทธคุณเกินอายุเช้าเย็นทุกวันด้วยจะดีมาก

ทีนี้หายไปสองวันก็โทรมาใหม่ บอกว่าเค้าแทบไม่เชื่อตัวเองเลย เค้านำลูกประคำมานับนั่งสวดบทพระพุทธคุณอิติปิโสเกินอายุ เค้าว่าพอทำแล้วรู้สึกเหมือนพระที่ห้อยอยู่ท่านมีชีวิตท่านทั้งสั่นทั้งตอดอกเรา จนพอเราจะวูปท่านก็ตีอกเราดังปั้ปๆๆ พี่เค้าบอกว่าจากที่คิดว่าจะเป็นลมล้มไปกลายเป็นรู้สึกปกติ ตั้งแต่ห้อยพระมาไม่มีความรู้สึกวิงเวียนเกิดขึ้นอีกเลย พอครบเจ็ดวันเค้าเล่าให้เราฟังว่าเค้าฝันเห็นสาเหตุที่วิญญาณร้ายมาเกาะกินเค้า เพราะเป็นบ่วงกรรมที่เค้าไปทำเอาไว้เอง สุดท้ายในฝันนั้นเขาว่าได้เฝ้าพระพุทธเจ้าซึ่งมีพระวรกายสูงใหญ่ยิ่งกว่าลำตาล อยู่ดีๆท่านก็ปรากฏขึ้นมา พี่เค้าว่าไม่รู้จะเรียกว่าอย่างไรท่านสูงใหญ่มากแต่พอท่านนั่งลงทำไมเรากลับเห็นภาพท่านเหมือนคนปกติทั้งที่ตัวทานก็ยังสูงใหญ่ขนาดนั้น แล้วท่านก็พูดอะไรต่างๆมากมายฟังเหมือนบาลี เพราะเค้าแปลไม่ออกจึงคิดว่าเป็นภาษาบาลี หลังจากนั้นก็มีร่างกายคนที่เค้าเคยไปล่วงเกินนั้นแยกออกมาจากตัวเขาเองพร้อมกับกราบสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้านั้น พี่เค้าบอกเราว่าเค้ารู้อยู่ภายใน มันเป็นความรู้ที่เกิดขึ้นเองว่าสิ่งที่เห็นนั้นคือสมเด็จพระพุทธทีปังกร

เค้าก็โทรมาเล่าให้เราฟังตอนครบเจ็ดวัน เราก็เลยบอกว่าเห็นมั๊ย ไม่สนของเสน่ห์แล้วนะ 555+ เค้าว่าหายอยากแล้วต่อไปจะตั้งใจสวดมนต์ให้ยิ่งกว่าเดิม พี่เค้าว่าผมเกิดมาคุ้มแล้ว ไม่เคยคาดคิดว่าจะมีบุญได้เห็นสมเด็พระทีปังกร เราก็ได้แต่จ้าและอนุโมทนา อะไรดีอะไรเป็นบุญเป็นกุศลก็ทำไปเถอะ เชื่ออย่างยิ่งว่าจากหน้าตาเขา ขอแค่ไม่มีสิ่งนั้นอยู่ เดี่ยวสตรีก็เข้ามาเองนั่นแหละ

ก็เอามาเล่าให้ฟังกัน นอกจากจิตใจที่ดี จะอยู่ในร่างกายที่ดีแล้ว พระและสิ่งศักดิ์สิทธิ์นั้นก็ยังต้องอยู่กับคนดีด้วยเช่นกัน

 

ตะกรุดหากินคล่อง

หลายท่านไลน์มาถามว่าข่าวดีอะไร ก็จะลงไว้เลย ความจริงกะจะเอาไว้เซอร์ไพร้ส์ ที่จริงมีตะกรุดอยู่ตัวหนึ่งเป็นวิชาของหลวงปู่ปาน วัดบางนมโค ซึ่งท่านว่าลงยากมากท่านมอบให้มาเล่นเกมส์กันไม่ถึง 10 ดอก ไหนๆก็เปิดจองเหรียญมหาศักติแล้ว เลยตัดสินใจว่าจะแถมไปให้พร้อมกัน จะได้ไม่ต้องมาเล่นเกมส์และจับฉลากทีหลังเนื่องจากของมีจำนวนน้อยมาก

สำหรับตะกรุดนี้ท่านก็เรียกชื่อตรงตัวเลยว่าตะกรุดทำมาหากินคล่อง เป็นวิชาที่หลวงพ่อปานท่านจะใช้เสกพระพิมพ์ทรงสัตว์ ซึ่งวิชานี้ท่านจะเมตตาเป่ายันต์กำกับไว้ในพระพิมพ์ทรงไก่นั่นเอง พ่ออาจารย์ท่านจึงนำมาลงเป็นตะกรุด ท่านว่าไม่มีคนทำเลย วิชาครูบาอาจารย์ที่สืบมาจะสูญไปเสีย ท่านจึงได้ลงไว้ ท่านว่าตะกรุดนี้เหมาะแก่กาลยิ่งนัก เพราะยุคนี้คนมีอาชีพทุกคน จะเหนือจะจนกว่ากันก็เพียงแต่ว่าอาชีพของตนนั้นมันไปได้หรือไม่ ซึ่งวิชานี้จะช่วยให้การทำงานคล่องตัว ทำมาหากินหยิบจับสิ่งใดก็คล่องไปหมด ไม่ขาดช่วงขาดตอน

ซ้ำยังดีเรื่องลาภผลด้วย ท่านว่าจะได้ลาภต่อเนื่องไม่ว่าลาภใหญ่ลาภน้อย ไม่มีหมดหรือแห้งเหือดไป ท่านว่าเชิญหลวงปู่ปานมาลงเสกจนเกิดนิมิตมีปลาเต็มไปหมด หลวงปู่ท่านว่าแล้วแต่จะเลือกหยิบเอาเลย ท่านว่าวิชานี้สำคัญเพราะทุกวันนี้จริงอยู่คนทำมาหากิน มีอาชีพมีรายรับ แต่บางครั้งมันสะดุด มันขาดช่วง ได้ๆหายๆ ท่านว่าแล้วจะรวยจะเป็นเศรษฐีกันอย่างไรได้ ในเมื่อทรัพย์นั้นมันไม่มากพอที่จะเก็บหรือนำมาใช้จ่ายได้

หลายคนสำรวจตัวเอง ไม่ใช่ว่าไม่มีงานมีการทำ ไม่ใช่ว่างอมืองอเท้า แต่โชคชะตานั้นกลับไม่เข้าข้าง ดวงไม่เปิด พูดง่ายๆคือทำอะไรไม่ขึ้นดีวันนึงหยุดไปอาทิตย์นึงสลับกันไปๆมาๆเช่นนี้ ท่านว่าให้เอาวิชาตัวนี้ไปแก้กัน เอาว่าถ้าเป็นเรื่องทำมาหากินหมั่นขอหมั่นอธิษฐานขอบารมีหลวงปู่ปานท่าน รับรองว่าที่เคยหายเคยหยุด ต่อไปจะไม่มีสะดุดเลย ท่านว่าดูอย่างคนที่มีพระพิมพ์ทรงไก่แท้ๆของหลวงปู่ท่าน เค้าหากินคล่องไม่มานั่งกลุ้มนั่งคิดว่าเศรษฐกิจจะดีหรือแย่ เพราะเค้าไม่มีสะดุดจะทำอะไรก็ลื่นไหลไปหมด คนแบบนี้ประเสริฐกว่าคนที่มีลาภเป็นพักๆมากทีเดียว ท่านว่าตรงนี้บารมีครูบาอาจารย์สำคัญนัก

ซึ่งพ่ออาจารย์ท่านก็เคยลงให้เถ้าแก่โรงสีไป กิจการดีวันดีคืนจนกลายเป็นคนที่มีอำนาจกำหนดราคาข้าวในตลาดค้าข้าว ซ้ำยังมีอีกหลายคนที่หน้าที่การงานไม่ฝืดเคือง ยังดำเนินต่อไปได้ ไม่มานั่งคอยยึดติดอยู่กับยุคสมัยด้วยอานุภาพตะกรุดหากินคล่องตัวนี้

คาถาบูชา(นึกถึงหลวงพ่อปานเป็นที่สุด) นะโม 3 จบ
อิติปิโสภควา พระอะระหังพุทโธ นะโมพุทธายะ มะอะอุ สัพเพชนา พหูชนา นะชาลีติสิทธิลาภา นะชาลีติเอหิมามา นะอุพะยะอะ ฤ ฤา ฤ ฤา

* ซึ่งตะกรุดหากินคล่องนี้ พ่ออาจารย์ท่านลงเต็มวิชาขนาดจึงไม่เล็ก ประกอบกับต้องลงตามฤกษ์ยามเฉพาะทำให้สร้างได้น้อยมาก ก็จะถือว่าแถมกันไปกับคนที่จองพระมหาศักติเข้ามาเลย สำหรับผู้ที่จองมาก่อนแล้วนั้นก็ให้สิทธิ์ด้วย