มีแต่คนปรารถนาพุทธภูมิ กัน

ฆ่าคนไม่ว่า คนดีหรือไม่ดี ก็บาปเท่าๆกันละครับ

 

บาปไม่เท่ากันหรอกครับ
อย่างแรก เรามีเจตนาดีในการฆ่าคนชั่ว
อย่างที่สอง คนชั่วมากๆ เราก็อาจบาปนิดเดียว
มันไม่เท่ากันหรอกครับ ผลกรรม

อีกอย่าง เราฆ่าในนามของพญามาร เราไม่ได้อ้างว่าเป็นเป็นคนดี หรือเป็นพระโพธิส้ตว์เหมือนคนแถวนี้

 

อันนี้ เป็นคำถามที่มาจากความสงสัยตามปกติ

เหตุใดหนอพระโพธิสัตว์จึงไม่..อย่างที่ท่าน จขกท กล่าวว่า "พุทธภูมิทั้งหลาย ไม่ ช่วยกัน สร้างบุญบารมี นำพาคนที่ ไม่มีศีลธรรมในปัจจุบัน ทำให้เขาทั้งหลาย เกิดความเกรงกลัว และ ละอายต่อบาป กันมั่งครับ...ทำไม"

ตอนเด็กผมนึกคำถามนี้ เลย แต่จะไปถามใครได้ล่ะ จะถามพระโพธิสัตว์องค์ใดล่ะ

พอบรรพชาสามเณร ระลึกชาติได้ อ้าว ตัวเรานี่ ก็จัดว่า พระโพธิสัตว์ นี่นา

มันกลายเป็นว่า ต้องถามตัวเองนั้นแหละ

มีเพื่อนๆ หลายคนถามผมว่า อ้าว ท่านเป็นพระโพธิสัตว์ ทำไมยัง... ???

โลกนี้ เป็นไปตามยุคสมัย สัตว์ทั้งหลายไหลไปตามกระแส กระแสนี่นับทั้งภายนอกและภายใน ทั้งที่มองไม่เห็นและที่มองเห็น สัตว์โลกมีจำนวนนับไม่ถ้วน ในรอบครอบโลกธาตุนี้พระพุทธองค์ตรัสถึงพระโพธิสัตว์ที่ระดับเข้าขั้นจริง แค่ ๕๐๐ (เอาข้อความมาจากหลวงพ่อฤาษีลิงดำ) จำนวนเท่านี้ มันทวนกระแสได้ยากจริงๆ

พระโพธิสัตว์ อาจมีจำนวนมาก แต่ที่จะถึงนิตยโพธิสัตว์ที่คุณภาพเริ่มเข้าขั้น นั้น น้อยจริงๆ ถ้าเทียบปริมาณสัตว์โลกแล้ว ก็ประดุจที่พระพุทธเจ้าโปรดสัตว์โลกมนุษย์ ในสมัยพุทธกาล ไม่ใช่ว่ามีคนเข้าพุทธศาสนาไปทุกคน แถมที่ตกในห้วงของกลียุค เช่น เข้าสู่สงคราม (เช่นที่ก่อด้วยพระเจ้าอชาตศัตรู) และถ้าเทียบที่ทรงโปรดสัตว์ในโลกอื่นกับจำนวนปวงสัตว์โลก ก็ยังนับว่า น้อยมาก พระพุทธองค์ จึงกล่าวว่า พญามาร หลงผิด คิดว่า พระพุทธเจ้าสามารถโปรดสัตว์ไปนิพพานได้หมด ดูทุกวันนี้ มนุษย์มีเป็นพันล้านคน(เฉพาะคน) แต่ในสมัยพุทธกาล คนทั้งโลก ไม่ได้เยอะเท่านี้

แต่จิตใจของพระโพธิสัตว์ ก็ไม่เกรงกลัว การเป็นพระโพธิสัตว์ หรือการแสวงหาดพธิญาณ หรือการเข้าสู่ทางธรรมของสาวก จึงเป็นการทวนกระแส คำว่าทวนกระแส ก็เหมือนเรา ลองอยุ่ในห้วงน้ำใหญ่ไหลหลาก การว่ายทวนมันเป็นไปไม่ได้ อยู่นั้นเอง

ได้คำตอบเฉพาะตัวเลย เพราะผม พระโพธิสัตว์ บารมียังอ่อนอยู่มาก แถมมีบ่วงกรรม บ่วงกิเลสติดตัวมาด้วย

อย่างทุกวันนี้ พยายามฝึกทุกขณะจิตให้มีเมตตา พร้อมกับทำงานทางโลกไปด้วย พบเจอคนสารพัด ชวนคนไปทำบุญได้กี่คน ชวนไปทำกรรมฐานได้กี่คน พยายามมีจิตเมตตา สะอาด สว่าง เย็น เพื่อให้เพื่อนร่วมงานเลิกอคติต่อกัน เลิกริษยากัน เลิก.... มันยากมาก

บางที คิดในใจ จิตที่ทรงเมตตาฌาณ มันคุ้มครองเราได้ จริง แต่ขนาดจะแผ่คุ้มออกไป มันยังยากมาก

เราต้องอยู่ทางโลก แต่จิตที่จะทำได้ คือ จิตของคนออกบวช
แต่เราจะออกบวชอย่างเดียวไม่ได้ เพราะเราจะสุขสงบไปคนเดียว ผมไปแผ่เมตตาในป่าเขา ชาวบ้าน คนทั่วไปที่ไม่พบเจอ เค้าสัมผัสได้ไหม คนที่อยู่ท่ามกลางสงครามอย่างisis เค้าสัมผัสได้ไหม มันไม่ได้ มันถึงต้องทำบารมีแนวๆ ประโยชน์มหาชน การบริจาคโลหิต การบริจาคช่วยผู้ประสบภัย การทำงานอย่างเที่ยงธรรมในหน้าที่เพื่อกลไกของชาติ

จิตใจที่แผ่แสงสว่างออกจากตัวพุ่งไปรอบทิศทางในจักรวาลนี้ เราเคยเห็นด้วยนิมิต แต่สัตว์อื่นเค้าไม่เห็นด้วย เพราะวิบากกรรม เราจะให้เค้าเห็น เราต้องลงมาเกลือกกลั้วกับเค้า แล้วพยายามดึงพวกเค้าให้สวนกระแส มันเป็นสิ่งที่ต้องทำบ่อยๆ กับทุกสรรพสัตว์ที่พบ เท่าที่จะเป็นไปได้

ไม่ใช่ พระโพธิสัตว์ไม่ทำ ทำอยู่ทุกวัน พยายามอยู่ทุกวัน ภายใต้กระแสที่ไหลมาและเราต้องเกิดมาท่ามกลางกระแสนั้น พระโพธิสัตว์เองต้องรับกระแสนั้นเต็มๆ

แต่ไม่ใช่การแก้ตัว แต่ยอมรับว่า พวกผมไม่มีบารมีมากพอ เพราะผมเองยังเป็นอนิตย เคยตกนรกมาก็มาก บางที ในชาติหนึ่ง เกิดในเมืองเล็ก ตัวเองถือศีลห้้า ศีลแปด บอกญาติพี่น้อง ชาวบ้านชาวเมือง เค้าไม่ทำกัน พอตายเป็นเปรตยกเมือง เราจะทำอะไรได้ เราไม่ได้มีอิทธิฤทธิ์ และถึงมีอิทธิฤทธิ์ คนมันจะฟังธรรมหรือมันจะเอาแต่พึงพาฤทธิ์ ขนาดมีฤทธิ์ยังตกนรก แล้วคนพึ่งพาฤทธิ์จะไม่ตกนรกรึ

สู้ๆ ครับ เราต้องสู้ รักในการสู้เพื่อฝึกฝนบารมี ลองทำทุกรูปแบบ ที่มันจะเป็นวิถีทวนกระแสของเรา

 

มันมีความแตกต่างระหว่าง การบำเพ็ญเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า กับ พระปัจเจกพุทธเจ้า

การที่จะสอนให้คนเขาฟัง ไม่ใช่เรารู้เยอะเพียงเท่านั้นนะ ..
ไม่เช่นนั้น พระปัจเจกพุทธเจ้าพอบรรลุธรรมขึ้นสูง ก็ออกจากป่ามาโปรดใครต่อใครได้แล้วสิ

 

ผมก็เคยเคืองคนสมัยนี้นะ ด่าพระด่าเจ้าเอาสนุก เอาเรื่องผิดศีลมาพูดกันล้อเล่นสนุกๆ เอาธรรมะมาบิดเบือน แล้วก็ทำไม่ดีสารพัดอย่าง คิดว่าเอาตัวเองรอดก็พอ สนุกไปวันๆ

แต่ผมเลิกเคืองละ กว่าจะเลิกเคืองได้ ผมก็ไปด่ากระจาย ไปเถียงจนวุ่นวาย สรุปคือ คนบางคนไม่ว่าจะสอนยังไงก็ไม่ได้ ทั้งไม้แข็งไม้อ่อน แม้แต่พระพุทธเจ้ายังไม่สอนคนทุกคน นับประสาอะไรกับเราคนธรรมดา แค่พุทธภูมิที่บารมีไม่มาก แล้วยุคนี้มันยุคคนเลวมีกำลังมาก จะทำได้ยังไง เราก็ทำได้เท่าที่พอทำได้ มันก็ต้องมีอุเบกขากันบ้างตามประสาสิ่งที่เกินกำลัง แล้วอีกอย่างที่เราสอนเขาไม่ได้ มันก็เป็นกรรมเก่าของเขาด้วย ที่ปิดกั้นสติปัญญาไม่ให้เข้าถึงหลักธรรมที่แท้จริง ต่อให้เห็นทุกข์อยู่ตรงหน้าเราเอาธรรมไปพูดกรอกใส่หูเขายังไม่เอาเลย ลองแล้วนะ ไม่ใช่ไม่ลอง กับคนในบ้านตัวเองนี่แหละ บางอย่างเราทำได้เพียงแต่ว่า ทำตัวของเราให้ดี ทำบุญไปได้แค่ไหนเอาแค่นั้น แต่กว่าจะรู้จุดกลางของตัวเองก็เผลอทำบาปใหญ่ไปมากมายเช่นผมนี่เอง


อันนี้ตามความคิดผมนะ ผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยครับ

 

ขอบคุณครับ ที่ ร่วม แสดงความคิดเห็น...คงได้แต่ให้กำลังใจตนเองเรื่อยไป ต่อไป ว่า..สู้ๆ...ต่อไป

ผมเลยคิดว่า เมื่อเอาดีไม่ได้ กำจัดแล้วเอาไปลงนรกน่าจะดีกว่า เพราะ หนักแผ่นดิน
เหลือเกิน...หรือนี่คือ ..กลียุค

 

ขอบคุณท่านอีกคน ที่ร่วมแสดงความคิดเห็นครับ
ก็คงจะต้อง เห็นตามที่ท่าน บอกมา ว่า มันเอาดีไม่ได้แล้ว...ก็คงต้อง ใช้ไม้ หนัก คือ ภัยพิบัติ..กรรมตามทัน ..กลียุค...แหล่ะนะครับ

แต่ก็อย่างที่ผมว่ามา ถ้าผมเป็นพญามารได้ จะลงมือทันทีเลย...เหลือจะทนจริงๆ คนชั่วทุกวันนี้..มันไม่สำนึกกันบ้างเลย

 

ก็ไม่รู้ว่า ประธานาธิบดี นายกทุกประเทศ คนรวยทั้งโลก...จะพากันคิดได้ หรือคิดไม่ได้กันแน่

โลกเลย กลายเป็นเหมือน...อะไรที่ พูดคุยกัน ไม่รู้เรื่อง...มีแต่ปัญหาของตนเอง...ทั้งที่มันคือปัญหาของทุกคน..แต่ไม่คิดร่วมมือกัน แก้ไข ปรับปรุง

ได้แต่ปล่อยเลยตามเลย และตามเลย ไปเรื่อยๆ แบบ..ควบคุมไม่ได้

แบบนี้ ..จุดจบก็เห็นชัดๆว่า เละ แน่ๆ.....เลย

ไม่อยากเห็น คนฆ่าแกงกัน กินเนื้อคนด้วยกัน..เหมือนในหนัง น่ะครับ

ขอเป็นพญามาร จัดการเอง น่าจะทัน ท่วง ที ดีกว่า ปล่อยให้มัน..แก้ไม่ได้

 

ถ้าอย่างนั้นผมว่าเป็นทั้งบาปและบุญ เป็นการเจตนาช่วยเหลือคน แต่การฆ่าคนเป็นบาปก็คือบาป แทนกันไม่ได้ ส่วนเรื่องบาปมากน้อย ขอไม่พูดต่อละกันครับ เพราะ กรรมวิสัย เป็นเรื่องอจินไตย

ยกตัวอย่างคนทำดี แต่ยังต้องใช้กรรม พระเตมีย์ใบ้ เป็นกษัตริย์ได้ 20 ปี แค่สั่งประหารชีวิตคนทำผิดไป ยังต้องตกนรกถึง 80000 ปีโดยระยะเวลาในโลกกับนรกไม่เหมือนกันด้วยและก็ยังต้องรับเศษกรรมอยู่ 80000 ปี

ส่วนพญามารที่คุณพูดถึง ถ้าหมายถึงพญามารบนสวรรค์ เป็นสำหรับคนที่ยึดถือในกิเลสนะครับ เช่น ยึดติดว่าทำบุญมากๆๆๆๆๆๆแล้วจะได้อยู่ในสวรรค์หรือยึดติดในตัวตน ทำให้คอยขัดขวางผู้ที่จะหลุดพ้นจากอำนาจของตน เช่นพระพุทธเจ้าท่านจะหลุดพ้นจากกิเลส มารก็พยายามส่งอะไรที่เป็นกิเลสไปให้พระโพธิสัตว์ติดในสิ่งนั้น เช่น หญิงสาวลูกพญามาร
ไม่ใช่มารแบบไปไล่ฆ่าคนชั่ว แบบที่คุณเข้าใจนะครับ ถ้าทำอย่างนั้น

จิตคุณส่วนใหญ่ไปอยู่ในนรกครับ ไม่ใช่เป็นพญามารบนสวรรค์

 

นั่นสินะ เมื่อกี้ผม รู้สึกหนาวๆสั่นๆ..ขึ้นมา..ไช่นรกหรือเปล่านะ

เอาเป็นว่า ถ้าผมกำจัดคนชั่วไปลงนรกได้..จริง..ผมจะบาป ผมก็ไม่ว่าครับ
เบื่อเหลือเกิน...คนชั่วๆ

 

มารเดินดิน ขอสมัครเป็นลูกน้องพยามารด้วยคน

แดนสมมุติเหมือนละครน้ำเน่า มีพระเอก นางเอก
มีตัวโกง ผู้ช่วย ฯลฯ จะเอาอะไรกับมัน...

ยุคอย่างนี้ ได้แค่นี้ ณ ตอนนี้ ก็บุญแล้ว...

 

โลกมนุษย์ โดยเฉพาะยุคนี้ ยิ่งต้องการที่พึ่ง .. มีไปทุกย่อมหญ้าและแม้กระทั้งสัตว์ในป่าและในเมืองก็ตาม

การเป็นที่พึ่งให้มนุษย์ สัตว์ หรือวิญญาณทั้งหลาย จึงเป็นสิ่งท้าทาย สำหรับนักเสียสละ

 

จะเอา งั้น ได้ ไง ล่ะ ท่าน เราอนุเคราะห์ ได้ ตามกำลัง บารมีของเรา ได้เท่านั้น.....ช่วยได้ ก็ ช่วย โปรดได้ ก็ โปรด...ถ้า โปรดสอน ไม่ได้ ก็ ตัวใคร ตัวมัน.......บางที บารมีเรามัน น้อย เกินกำลัง ก็ อนุเคราะห์ ไม่ไหว... บางที ก็ แหม...สงสาร จัง ผู้คน เขาไม่รู้ อะไรเลย หรือ...บางที ก็ น่า เขก น่า เบิร์ด กะโหลก จริง ๆ พวกลื้อ นี่.....เห็นแก่ตัวกันจัง........:'(

สงเคราะห์ ได้ตามกำลัง ครับ.....เดี๋ยว คน โปรด....ตกไปอยู่ใน โทสะ ไปกันใหญ่เลยทีนี้.... เฮ้อออ....อ่อนใจ pity_pig

 

ความปรารถนาเป็นพญามารเพื่อทำลายล้างคนชั่วนั้น นอกจากไม่แก้ปัญหาที่ต้นเหตุแล้วยังกลับทำให้เหตุการณ์ลุกลามบานปลายยิ่งขึ้นไปอีกด้วยเพราะก่อให้เกิดความเดือดร้อนกระทบไปทั่วรวมทั้งกับตนเองด้วยครับ เหมือนกับเอาไฟไปดับไฟก็ย่อมเร่าร้อนเพิ่มขึ้นเช่นนั้น ทางที่ถูกคือใช้น้ำที่เย็นมาช่วยดับไฟถึงจะพอแก้ไขได้บ้าง ซึ่งเป็นแนวทางของพระโพธิสัตว์ทั้งหลายท่านช่วยกันอยู่ แต่เนื่องจากจำนวนของคนดีมีศีลธรรมยังมีน้อยเมื่อเทียบกับคนชั่วที่ขาดศีลธรรมซึ่งมีจำนวนมากมายยิ่งนักโดยเฉพาะในยุคที่คนชั่วมาเกิดมากแบบนี้ จึงมีความเดือดร้อนมากขึ้นเป็นธรรมดา หนทางที่ถูกต้องคือการละกรรมชั่วทั้งกายวาจาใจของตนเองให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้(ละไฟกิเลสที่แผดเผาตนเองและคนอื่น) ทำความดีด้วยกายวาจาใจให้มากขึ้น(เพิ่มความสุขให้กับตนเองและผู้อื่น)และหมั่นชำระจิตใจให้ผ่องใสบริสุทธิ์ด้วยการฝึกสมาธิภาวนา(เพื่อให้ใจเกิดความสงบเย็นและเกิดปัญญาแก่ตนเอง)

ถ้าช่วยกันคิดช่วยกันทำสิ่งที่ดีงามกันมากๆจะช่วยลดปัญหาลดความเดือดร้อนกันได้มากเช่นกันครับ เหล่ามารเขามีมากมายจนทำให้มนุษย์และสรรพสัตว์เดือดร้อนกันมากพออยู่แล้วครับ อย่าไปช่วยเสริมกำลังให้กับเขาเลย เพราะความเดือดร้อนนั้นยิ่งมีมากเท่าไรทำให้มนุษย์ที่มีบุญบารมีน้อยเข้าถึงธรรมได้ยากมากขึ้น เพราะต้องเสียเวลาไปกับการเอาชีวิตให้รอดพ้นจากความเดือดร้อนต่างๆนานา เพราะถ้ากินยังไม่อิ่มใจยังไม่สงบแล้วจะไปให้เขาปฏิบัติธรรมนั้นนับเป็นเรื่องที่ยากมากๆทีเดียวครับ

 

ก็ ท่านคิดว่า มันยังมีทางแก้ไขจริง..หรือแค่ทางทำให้จุดจบมันแค่ช้าลงไป ล่ะครับ

ผมว่า อย่าแก้ อย่าดึงให้เนิ่นช้าเลยครับ...ทำลายได้แล้วครับ ผมว่า

 

อะไรคือปัญหาต้นเหตุ ผมว่า ไม่มีใครมองเห็นมั่นแล้วล่ะครับ
ผมว่าที่ทุกคนมองเห็นและท้อแท้ใจก็คือ..เพราะเห็นอนาคต เห็นจุดจบแห่ง มนุษยชาติแล้วล่ะครับ...หรือพากันมองไม่เห็นอนาคตที่ดีงามกันแล้วล่ะ..แปลว่า สิ้นหวัง กันแล้วนั่นเอง...ทำลายล้างเถอะครับ อยู่ไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้น..ทำลายล้างตอนนี้ อย่างน้อยก็ยังเหลือต้นทุนบ้าง ดีกว่า ต้นทุนเริ่มใหม่ หายหมด นะครับ

 

มารไม่มี บารมีไม่เกิดประเสริฐ ไม่ได้ ผมจำของหลวงพ่อ จรัญมา

 

อ่านแล้วรู้สึกกำลังเหมือนกำลังอ่านข้อความที่ว่า "พระอาทิตย์ครับ จะร้อนไปไหน กรูจะสุกอยู่แล้วเนี่ย" เลย

พระอาทิตย์ร้อน เพราะ มันเกิดขึ้นมาด้วยสภาวะที่ทำให้มันมีความร้อนในตัวเอง การจะไปขอให้มันเย็นลง มันเป็นไปไม่ได้ จนกว่ามันจะเย็นลงของมันเอง

เราจะทำให้พระอาทิตย์เย็นลงทันที มันเป็นไปไม่ได้ สิ่งที่เราควรทำให้เย็นคือตัวของเราใจของเรา

คนชั่ว โตมาชั่ว เพราะ พื้นฐานทางความคิด และสิ่งแวดล้อมที่โตมาหลาย ๆ สิ่งหลาย ๆ อย่าง หลาย ๆ ปัจจัย ทำให้เขาชั่ว อยู่ ๆ จะไปบอกให้เขาทำความดี มีศีล รักษาพรหมจรรย์ เป็นไปไม่ได้

ถ้าเห็นใครชั่วอย่าไปเดือดร้อนกับเขาเลย เขาย่อมได้รับกรรมในภายหลังตามแรงกรรมของเขา เพียงแต่เราต้องหมั่นขัดเกลาตัวเอง ให้เป็นคนดีก็พอ

โลกมันไม่ได้ร้อนขึ้นเพราะดวงอาทิตย์ร้อน แต่โลกขาดสิ่งที่จะทำให้โลกเย็น



การฆ่าทำให้คนชั่วเปลี่ยนเป็นคนดีได้เหรอ ไม่ ก็แค่เปลี่ยนสถานะจากคนเป็น เป็นคนตาย แต่จิตใจเขาก็ไม่ได้ดีขึ้นเลย

แม้จะไปรับโทษในนรก แต่ ถ้าได้มาเกิดอีก ไม่มีโอกาสเรียนรู้ที่จะเป็นคนดี ก็ยังโตขึ้นมาเป็นคนชั่วเหมือนเดิม

การฆ่าฟันไม่ได้เปลี่ยนอะไรเลย

พระโพธิสัตว์ทั้งหลายก็ทำหน้าที่ตามภูมิปัญญาของตัวเองอยู่แน่นอนครับ เพียงแต่เขาไม่จำเป็นจะต้องบอกกล่าว

อ้อ อีกอย่าง เราไม่สามารถบังคับใครให้เป็นคนดีหรือชั่วได้หรอก ต้องให้เขาเรียนรู้และเลือกที่จะเป็นคนดีหรือชั่วด้วยตัวของเขาเอง

กฏเกณฑ์ถึงจะตั้งเอาไว้เพื่อความผาสุขของผู้คนมากสักเท่าใด ถ้ามันมีคนไม่เข้าใจในกฏเกณฑ์นั้น กฏเกณฑ์นั้นก็คงไม่ต่างอะไรจากคุกหรอกครับ


มาลองเป็นพุทธภูมิดูมั้ย พญามาร

 

ไม่ลองหรอกครับ...เพราะเห็นช่วงหนึ่งที่ผ่านมา
ชาวที่ปรารถนาพุทธะภูมิ พากันใฝ่หากันแต่นางแก้ว บริวารแก้ว
พากันเอานางแก้ว มาอวดกัน ยังกะเทวดาบนสวรรค์ชั้นมีเมียมีลูกได้ ยังไงยังงั้น

ผมว่า เหมือน...จะหลงๆ อะไรกันก็ไม่รู้ครับ ชาวปรารถนาพุทธภูมิ

แต่ความเห็นคุณ ก็ดีครับ...แต่ผมว่า เป็นพญามาร น่าจะทำร้ายคนชั่ว สั่งสอนคนชั่ว ได้ดีกว่า นะครับ....เพราะรู้สึกว่า คนชั่วทุกวันนี้...ล้วนแต่เห็นผิดเป็นชอบ มีเหตุผลดีดีในการทำความชั่วเสียเหลือเกิน...อ้างได้เรื่อยๆ..อ้างว่าคนดี ก็ไม่เห็นได้ดี ทำดีก็ไม่เห็นได้ดี..หมือนสวรรค์ไม่มีตา..ยังงั้นแหล่ะ เหมือนสวรรค์ไม่เห็นจัดการอะไรกันคนชั่วเลย...แบบนี้

 

พอดี มีเพื่อนคนนึง เขาบอกมาว่า พึ่งเปลี่ยนสุริยเทพ องค์ใหม่....และองค์ใหม่ก็เก่งด้าน กสิณไฟ ด้วย...เลยร้อนขึ้นมา นีสนึง...

ผมว่า ก็ดีนะ...พอโลกร้อน อุณหภูมิโดยรวมร้อน....ลาวาก็ร้อนขึ้นด้วย การขยายตัวก็มากขึ้น เปลือกโลกก็เคลื่อนขยายตัวมากขึ้น..แผ่นดินไหวก็มากขึ้น..คนก็จะได้ตายมากขึ้น

อันนี้..ช่างถูกใจพญามารอย่างผม..เป็นยิ่งนัก