วิริยาธิกะพิเศษบันทึก

({) วัดดีจร้าหลานรุ้งดาว หายไปนานสินะ พึ่งเข้ามาแสดงว่า ไป ท่องเที่ยว ยุทธจักรมา และได้ข้อมูลดีๆ เป็นอันว่า ทุกอย่าง เมื่อเกิดมาแล้ว ต้องลองหาประสบการณ์กันก่อน เดี๋ยวเกิดมา จะได้ไม่เสียชาติเกิด ฮ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไหนๆเข็ดแล้ว ก็ทำให้มันหน่ายไปเลย ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ

 

เมื่อวัน อาทิตย์ ที่ผ่านมา ที่ วัดท่าซุง หล่อ หลวงพ่อ ศักดิ์สิทธิ์ ตอนเช้า ตอนบ่ายหล่อ พระที่บ้าน สบายใจ พระ อ.สมปอง ผมก็ฝากเงินไป ๔ คน ก็ ๔๐๐ บาท ๆ ๒ ที่และเขียน แผ่นทอง ฝากไปหล่อ ๕ แผ่นๆ ๒ ที่ ตอนบ่าย ให้พวกบ้าน มาอยู่บ้านแทน ส่วนผม นัด อ.ณัฐวุฒิ ถ้ำเขากะจี ไว้ และหา รถ ๖ ล้อ ไว้ เพื่อนำอิฐบล๊อก ที่ เหลือ ๘๐๐ กว่าก้อน ที่ศาลาเอนกประสงค์ ถวายไปสร้าง ศาลา ปฏิบัติธรรมที่ถ้ำเขากะจี พร้อมเหล็ก ๓ หุน ๒ หุน ๑๐ กว่าเส้น ท่อ พีวีซี อีก ๑๑ ท่อ เหล็กหน้า ๔+๔ อีก ๑ เส้น ท่อใยหิน ๑ ท่อครึ่ง พร้อม บอกท่านจะถวาย สีทองคำ อีก ๑ กระป๋อง ที่ถ้ำเขาพระอีก ๑ กระป๋อง และสีแดง สีเหลืองอีกอย่างละเกือบเต็มกระป๋อง น้ำมัน สนอีก ๒ กระป๋อง เกือบ ๕,๐๐๐กว่าบาท เพื่อเอาไปทาสีพระ



เดี๋ยวมีงานบุญ จะมาบอกบุญครับ ผมว่าจะไม่ทำแล้ว เอาแค่ ฝากไปร่วมๆกับเขา แต่พอถึงเวลาจริงๆ มันเสือก ทุกที แต่ยังไม่บอก ให้รวมตัวกันได้ก่อน แล้วจะบอกข่าวดี

 

ข่าวดีอะไรคะ ตื่นเต้นๆ อ้อแล้วได้ข่าววัดบางนมโคไหมคะ คิดถึงแต่หลวงพ่อปาน หรือไม่ก็สังฆทาน๙องค์(พี่คงจะไปปีนี้แหละ)

 

นั่นแหละพี่ ผมเองหากมีเวลาว่างบ้างผมก็จะนอนนิ่งๆอยู่กับบ้าน ใจนั้นต้องการความสงบสงัดจากสิ่งแวดล้อมภายนอก ใจที่สงบ กายที่สงบมันทำให้มีความสุขตามอัตภาพ สมดังพุทธภาษิต สุขอิ่นยิ่งกว่าความสงบไม่มี

แค่นอนอยู่กับบ้าน พยายามให้ใจมันอยู่กะเนื้อกะตัว ใจก็จะได้เบาเหนื่อย ตัวได้พักผ่อน ใจก็จะได้พักผ่อน

แต่แหมพี่ ตัวนอนอยู่นี่ใจมันพล่านเกาะล้อเรือบินไปหาซือเจ๊โน่น ไม่รู้ว่าเจริญพระกรรมฐานประสาอะไร

แล้ววันหยุดที่ผ่านมาชาวบ้านเขาหยุดพักผ่อน สำหรับผมแค่ได้นอนตื่นสาย แล้วก็อดที่จะต้องไปสะสางงานที่สำนักงานไม่ได้ ท้ายที่สุดของคืนวันอาทิตย์ก็กลับถึงบ้านเกินเที่ยงคืน

 

************************
เข็ดแล้วแบบนี้หรือเปล่าคะ
สามหัวใจ - ดาวร้อยเดือน 3

https://www.youtube.com/watch?v=nWi7vyBhz74


**พลังจิต พลังจิต

 

โมทนาสาธุอย่างยิ่งครับพี่ ที่พี่ถวายวัสดุอุปกรณ์ให้กับสำนักสงฆถ้ำเขากะจี ช่วงนี้พี่ก็จะได้มีเวลาพักหายใจหายคอได้

การที่เราชอบแส่เรื่องชาวบ้านนี่ เราก็มั่วของเราว่าต้องโทษคนโบราณ ที่สอนเรามาจนเสียนิสัยว่าอย่าเป็นคนนิ่งดูดาย การไม่นิ่งดูดายมันเลยกลายเป็นความขยันบางทีก็เดือดร้อนเพราะความขยัน

ความขยันนั้น อีตอนแรกมันถูกบังคับให้ขยัน โคนบังคับจากพ่อจากแม่ จากปู่ย่า ตายาย ครูบาอาจารย์ ถูกบังคับจากเมียๆ แถมน้องสาวเมียกะเพื่อนเมียยังบังคับซ้ำเติมเข้าไปอีก ให้ขยันขันแข็ง มันจำใจขยัน

จากนั้นยังถูกบังคับอีกให้เป็นคนมีเมตตาปราณี อีตอนเริ่มจะเมตตาปราณีนี่ก็เริ่มจะติดนิสัยจนชักจะกลายเป็นสันดาน

พอใจมันติดนิสัยจนเป็นสันดานเกิดมาเมื่อไร เป็นเมตตาปราณีติดมาเมื่อนั้น มันก็เลยไม่แปลกนะพี่ ที่พี่บอกว่ามันอดจะเสือกเรื่องชาวบ้านไม่ได้ อันนี้โทษเราไม่ได้เราไม่ยอมรับ ต้องโทษคนโบราณ ที่ไม่สอนให้เราเห็นแก่ตัว ไม่สอนให้เรารู้จักคำว่าธุระไม่ใช่มั่ง นั่งทำเป็นตากระทู้หูกระทะ คือมีตาแต่มองไม่เห็น มีหูแต่ฟังไม่ได้ยิน ทีอีแบบนั้นก็สอนแต่ห้ามเราทำ นั่นเป็นแบบนั้น

แล้วเราก็เชื่อซะด้วยนั่น ไม่เชื่อก็ไม่ได้อีกแต่ละท่านที่สั่งและสอนเป็นผู้มีคุณใหญ่ต่อเราทั้งนั้นนะพี่ ไม่เชื่อก็จะเป็นคนว่านอนสอนยาก หากเป็นเด็กผู้ชายบ้านนอกเรียนหนังสือน้อย แถมยากจนอนาถาอย่างผมนี่โตขึ้นมันยิ่งจะหาเมียยาก ไม่มีใครเขาจะเอาไปทำพันธุ์ กลัวศูนย์พันธุ์ก็ต้องจำใจขยัน จนกลายมาเป็นความเสือกมาแต่เล็กแต่น้อย

เมื่อมันแส่มาตั้งแต่เด็กทั้งพี่ทั้งผมแก่ใกล้จะตายยังไม่ยอมเลิกเสือกนะพี่ อันนี้ขอให้มันตายตามเราไปก็แล้วกัน เราค่อยๆเลือกเรื่องที่จะเสือกก็แล้วกันพี่

นี่ผมก็แส่ไปช่วยงานหล่อพระพุทธรูปสมเด็จองค์ปฐมเก้าองค์ที่สำนักสงฆเขาเศรษฐี ใกล้ๆวัดพะโค๊ะของหลวงปู่ทวดนั่นแหละ งานจะเริ่มวันที่17มิถุนายน2558
เดี๋ยวจะทยอยลงรูปที่ไปแส่กะเขามาให้ดูนะพี่

 

ห้องของผมนี่ ห้องมันเล็ก เขาติดแอร์ให้สองตัวก็เปิดทีละตัวนี่แหละ นี่ถือว่าเป็นคนมี คำว่ามีนี่ไม่ได้หมายความว่าเป็นคนรวย คนมีกับคนรวยไม่เหมือนกัน คำว่ามีนั้นขอให้มันมีจนกระทั่งเกินๆแบบนี้ตลอดไปจนกว่าจะเข้าถึงซึ่งพระนิพพาน

อันนี้ก็เป็นอะไรที่สะดุด ขอบันทึกไว้ ห้องทำงานผมนี่มันเป็นตู้คอนเทรนเนอกว้าง 2.4 เมตร ยาว 6 เมตร ไม่พอให้แมวดิ้น คุณแมวๆของผมเวลาจะดิ้นต้องขึันไปดิ้นบนหลังคาตู้ บางวันคงจะดิ้นกันเพลินร่วงจากหลังคาลงมาก็มี

แอร์เดิมมันคุณภาพไม่ค่อยดีนักผมสั่งซื้อเองนี่แหละ แต่เกรงใจบริษัทก็เลยเอาแค่พอใช้ได้ มันทำให้ต้องซ่อมบำรุงมับบ่อย อีทีนี้ลูกน้องผมเองอีกนั่นแหละเห็นว่าแอรมันใช้มาสองสามปีแล้วขี้เกียจซ่อมบ่อยๆ เลยสั่งแอร์ใหม่ เอายี่ห้ออย่างดีที่สุดเอามาติดตั้งให้ใหม่ แต่ก็ไม่ได้ทิ้งตัวเก่าแค่ล้างๆเติมน้ำยาลงไปมันก็ใช้ได้ดี ความจริงมันยังใช้ได้อีกหลายปี ห้องผมเลยกลายเป็นห้องพิเศษห้องเล็กหน่อยเดียวติดแอร์มันสองตัว ใครไปใครมาก็มองหน้าคงจะคิดว่าผมนี่มันเว่อร์ ไม่เป็นไรยอมรับในชะตากรรมประสาคนมี

แต่ห้องทำงานนี่พรรคพวกเขาอยู่กันหรูหรา ของผมเป็นหัวหน้าเขา เลยต้องเป็นตู้พิเศษหน่อยเป็นตู้ที่เขาไม่ใช้งานแล้วมันยังพอคุ้มแดดคุ้มฝนได้เลยเอามาเป็นสำนักงาน ทำห้องน้ำห้องส้วมในตัวให้อย่างดีเชียวแหละเขาคงกะให้ผมอยู่ห่างๆคนเดียวดีเหมือนกัน ส่วนพื้นกระเบื้องเริ่มจะลอกแล้วก็ปล่อยให้มันลอกของมันไป

ส่วนที่ด้านหน้าห้อง ลูกน้องอีกนั่นแหละทำป้อมยามใหม่อย่างดีแล้วเอาไปให้ รปภ อยู่กัน แล้วก็เอาศาลาอันเก่าของ รปภ มาให้ผม นั่นแล้วก็บอกว่า เห็นว่าสภาพยังดีอยู่ก็เลยเอามาให้อาจารย์ครับ นี่คนทำบุญมาดีซะอย่าง ของที่เขาจะทิ้งแล้วยังมีคนคิดถึงเรา แล้วก็อุตส่าห์เอามาให้ถึงที่ ไม่รู้เผลอไปทำบุญอะไรมาอานิสงค์ถึงงามลอออย่างชาตินี้

ไม่เป็นไรก็ยังถือว่ามี เป็นคนมีกะเขา แต่ไม่ขอเป็นคนที่เรียกว่ารวย แต่เป็นคนไม่มี คนรวยข้างๆผมหลายคน รวยเรื่องสตางค์ เรื่องทรัพย์สินนั้นรวยจริง แต่เอาเข้าจริงเรื่องความมี ของจำเป็นที่จะต้องมีกินมีใช้ กลับไม่มีแม้แต่ถ้วยจานชามให้พนักงานใส่ของกิน ไม่มีสิ่งอื่นใดพอจะเป็นประโยชน์ต่อผู้อื่น ต่อผู้มาเยือน ในครัวแทบจะไม่มีวัสดุอุปกรณ์เครื่องใช้ไม้สอย ถามหาสิ่งของเครื่องใช้ที่เป็นประโยชน์สาธารณะแค่ภายในนี่ก็ไม่มี อย่างนี้เรียกว่าคนไม่มีรวยแบบนั้นสำหรับผมนี่ไม่เอา

ส่วนคนมีแต่ไม่ใช่คนรวย ยกตัวอย่างคนบ้านนอกอย่างผมที่เคยเห็นมา บนบ้านของชาวบ้านชนบท แถบบ้านผม จะมีตู้ใบใหญ่ๆอยู่แทบทุกบ้าน ภายในตู้จะมีผ้าห่ม หมอน อุปกรณ์ เครื่องนอนครบครัน เผื่อว่ามีแขก มีญาติต่างถิ่นมาพักอาศัย พร้อมทั้งถ้วยจานชามเต็มตู้ เขามีใช้ของเขา แล้วยังมีเผื่อไว้สำหรับผู้อื่น แถมบางบ้านที่ซุ้มประตูหน้าบ้านข้างทางเดินสาธารณะ ยังไปสร้างศาลาเล็กๆเข้าไว้หร้อมทั้งโอ่งน้ำดื่มเล็กๆไว้สำหรับคนเดินทางผ่านไปมา หิวน้ำก็ดื่มกินได้เลย เดินมาแต่ไกลเหนื่อยหรือร้อนก็นั่งพักที่ศาลาหน้าบ้านได้เลย แบบนี้ผมอยากมีพร้อมทั้งอยากรวย หากผมจะรวยผมจะเป็นแบบนี้ และหากว่าผมเผลอไปรวยเข้าชาติใดชาติหนึ่ง แล้วไม่เป็นแบบนี้ พี่บุญทรง หรือคุณน้องrungdaoอยู่ข้างบนมองเห็นชัด ช่วยขว้างกะบาล เตือนผมให้ที หาอะไรขว้างไม่ได้ ถอดเครื่องเพชรหรือแก้วมณีรัตนใส่ถาด แล้วสาดโครมลงมาสักถาดสองถาดนี่ไม่ว่าอะไรซักคำ บ่นก็ไม่บ่นที่เครื่องเพชรกระจัดกระจายไปทั่ว

นี่เป็นรูปศาลานั่งเล่นของ รปภ ที่จะทิ้ง นี่ลูกศิษย์ช่างของผมรวมทั้ง คณะ รปภ ช่วยกันยกมาให้ บอกว่ายกให้อาจารย์ครับ มันน่ารักมากทั้งคณะพากันพร้อมใจให้อีตอนมันเก่าใกล้จะพัง อีตอนใหม่ๆไม่ยักกะพากันนึกถึง นี่แสดงว่าผมทำบุญมาดีมาก

แล้ววันนี้ไฟฟ้าดับ แก้วใหญ่เอาข้าวไปส่งให้พอดี เลยมีโอกาสนั่งกินข้าวบนศาลาหน้าห้อง เพิ่งมีโอกาศได้เห็นพระอาทิตย์ยามเย็นในที่ทำงาน เสร็จแล้วได้มีโอกาสนั่งดูวิวทิวทัศหน้าห้องทำงานความจริงเป็นตู้คอนเทรนเนอร์ แก้วใหญ่แกก็ว่างๆก็เลยช่วยบีบนวดขาข้างซ้ายบริเวณเท้าให้ เพราะขาข้างนี้มันชา คล้ายนั่งทับขา แล้วมันมีอาการชาตลอดเวลาไม่เว้นวันหยุดราชการมาตั้งแต่ผ่าตัดหลัง

 

ไอ้แบบนี้ผมต้องรีบไม่เกลียดแต่ไม่เอา เพราะคุณน้องrungdaoบอกว่าเกลียดอะไรมักได้อย่างนั้น


https://www.youtube.com/watch?v=sIi1OBQjWww

 

เอว่าแต่ว่าท่านscorpion กับท่านธัมมะสามีหายไปไหนนานจังเลย:'(

 

({) สวัสดีครับพี่ ต้องอนุโมทนาสาธุการเป็นอย่างยิ่ง ในบุญกองการกุศลในครั้งนี้ กับคณะของพี่ อธิบายได้ละเอียดดี ผมเข้าใจ ที่พี่ว่ามา ทุกๆอย่างและหลายอย่าง มันติดเป็นนิสัยเสียแล้ว แต่อย่างพี่ว่า อีตอนเจ็บ ตัวน่ะ ไม่เท่าไหร่ แต่เจ็บใจนี่ มันแก้ยากมากๆ มันติดใจเราไปนาน ในด้าน ความไม่ชอบใจ ไม่พอใจ บางที มันไปโดน คนที่สนิท สนมมาก การทำอะไร ในความไม่ชอบของเขา มันก็มีโทษ นะพี่ แต่มันแกะไปจากใจเรา อันนี้ผมยอมรับว่า แกะออกยาก และต้องใช้เวลาพอสมควร แต่ถ้า มันมีคุณ มากกว่า บางอย่าง ก็ต้องยอมเจ็บตัว เจ็บใจ ถึงจะ ใครไม่ชอบใจก็ตาม



ถ้าสิ่งเหล่านั้น มันมีประโยชน์ มากกว่าโทษ และถ้าสิ่งเหล่านั้น เกิด ประโยชน์ ต่อส่วนรวม แม้คนส่วนใหญ่จะไม่เห็นด้วย ในเมื่อเราทำไปแล้ว อันนี้ก็ต้องดู สถานะการณ์ ใช่ไหมพี่ เหมือนที่ผ่านๆมาครับ มีเวลาเดี๋ยวมาต่อไปทำระก่อนครับ

 

สุขสันต์วันครบรอบ๕ปีกระทู้ค่ะ

 

ส่งต่อให้กับทุกๆท่านครับ ขอให้ได้อย่างที่ซือเจ๊ปรารถนา

 

({) สวัสดีครับอาซือเจ๊ พี่ๆน้องๆทุกๆท่าน ข่าวดีบอกเลยแล้วกันครับ ไม่ได้มาอวด และถือโอกาศคุยแล้วกันครับ ที่ไม่บอก เพราะยังไม่ถึงเวลา มีข่าวดี คือ ขออธิบายหน่อยครับ คือว่า ห้องธัมมะวิโมกข์เก่า ที่ก่อนจะเข้า ตึกกลางสระน้ำ ที่หลวงพ่อ ท่านเคยพักผ่อน เป็นเวลา นับ สิบๆปี ตึกธัมวิโมกเก่า เป็นที่เรียบเรียง คำสอนของท่านพ่อ คือหลวงพี่ สมพงค์ สมจิตโต อดีด มือขวา ท่าน ฮิตเลอร์ ท่านเคยเป็นครูสอน เด็กนักเรียนพระสุธรรมยานเถระ วัดท่าซุง ในสมัยหลวงพ่อ สอนอยู่หลายปี และตอนหลังจาก ออกจากความเป็นครูสอน เด็กนักเรียน ท่านได้ ถวายชีวิต เกี่ยวกับคำสอน ของพ่อ จนอวสาน ชีวิตของท่าน


ท่านจะมีหน้าที่ เป็นหัวหน้า ทำงานพระศาสนา หนังสือธัมมะวิโมกข์ เสมือนพระไตรปิฎกเครื่อนที่ ให้บรรดา ลูกศิษย์ ลูกหลานของพ่อ ได้ติดตามอ่านกัน และเหล่าบรรดา ลูกศิษย์ หลายๆท่าน และสาวกขององค์สมเด็จ พระผู้มีพระภาคเจ้า องค์ปัจจุบัน ได้รู้ อะไรถูกผิด ตั้งแต่ เบื้องต่ำ ถึงเบื้องสูง ทั้งทางโลกและทางธรรม จนจบไตรโลกา คำสอนของพ่อ ที่นำคำสอนของสมเด็จมาสอน สอนแบบง่ายๆ เปรียบเสมือนยาหม้อใหญ่ ใครชอบแบบไหน ก็ให้นำ คำสอนหรือ ธรรมะที่ตนชอบไปปฏิบัติตาม ให้ถึงที่สุดของความพ้นทุกข์ ถ้ากำลังใจ ไม่ถึง ท่านก็สอน ไว้ให้ครบแล้ว

ผมก็อธิบายมาเสียจนยึดยาวเลย คือว่า ในห้องที่ท่านเคยอยู่ มา ณ บัดนี้ ได้ชำรุด ทรุดโทรมอย่างหนัก อยู่ๆ เมื่อ ๑ อาทิตย์เศษๆ มีหลวงพี่ นิคม ท่านโทรไปหาผม ว่า หลวงพี่ มาอยู่แทนห้อง หลวงพี่ สมพงค์แล้ว หลวงพ่อ นันท์ ท่านเจ้าอาวาส ขอร้องให้มาอยู่ เพราะว่า ท่านออกไปจาก วัดท่าซุง นับเป็นสิบๆปีแล้ว เคยไปอยู่ อ.เชียงคาน จ.เลย และ อดีดใกล้ปัจจุบัน ท่านไปอยู่ จ.สุราษฐธานี ท่านอยู่ช่วยสร้างวัดอยู่ ประมาณ ๕ ปี จึงออกมา และตอนนี้ ท่านพักอยู่ ที่ห้องหลวงพี่ สมพงค์ มาอยู่เป็นเดือนแล้ว เมื่อผม รู้เรื่องจึงเข้าไปหาท่าน และสนธนากันพักหนึ่ง ผมเข้าไป ผมก็ ตอตลึง เมื่อเห็นห้องหลวงพี่ พื้นห้องทุกๆห้อง ได้ ระเบิด พื้นห้องออกเกือบหมด ที่พื้นห้อง ปูด้วยไม้ ปาเก้ ชิ้นเล็กๆยาวประมาณ ๑ คืบ กว้าง ไม่ถึง ๒ นิ้ว เมื่อเห็นดังนั้น หลวงพี่ท่าน ปรึกษา ผมเลยเสนอ เพื่อ ตอบแทนคุณท่าน และตอบแทน คุณหลวงพ่อ และพระพุทธศาสนา ผมบอกที่นี่ เคยเป็นที่นอนที่กิน ของผม


ผมเลยเสนอ บรรดา ที่หลวงพี่ เคยมีคุณ ต่อ บุคคล แกนนำ ขอประสาน ให้รวมตัวกัน ท่านบอก ไม่อยากให้เอิกเกิก จนเกินไป เดี๋ยว ท่านที่ไม่ชอบ จะมีปัญหา ในภายหน้า ผมบอก ก้เอาระดับแกนนำ ไม่กี่คนก็แล้วกัน ให้มารวมตัวกัน ผมเลยโทรบอก ท่านที่มีความเกี่ยวข้องกัน ๔-๕ คน ถ้าลงตัว จะโทรบอกอีก คงไม่เกิน ๑๐ คน ไม่รู้ทุกคนจะเห็นด้วยไหม เพื่อเป็นความสามัคคี เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน และหลวงพี่ ท่านเคยทำงาน เกี่ยวกับคำสอนของพ่อมาแล้ว และท่านบอก จะรวบรวม คำสอน ของพ่อ เกี่ยวกับ พิธีกรรมต่างๆที่ ทางวัด ยังรวบรวม ไม่หมดจะทำให้สมบูรณ์แบบขึ้น และจะค่อยๆทำไป แต่ละอย่าง ผมเองเมื่อได้ฟัง เห็นความสำคัญ ตรงนี้ การให้ธัมมะ เป็นทานให้ การชนะทั้งปวง


ผมบอก อีก ๒-๓ วัน ถ้าผมได้ของคืน ผมจะทำบุญ บูรณะเบื้องต้น ๑๐,๐๐๐ บาทครับ ทั้ง วิหารทาน ทั้งธรรมทาน อีกทั้ง ความสามัคคี ในหมู่คณะ ถึงไม่ใหญ่ แต่เป็นจุดเล็กๆน้อยๆก็ยังดี หลวงพี่ท่านได้ นำเสนอ ท่านหลวงพ่อ ภาวนากิจวิมล เป็นที่เรียบร้อยแล้ว ท่านอนุมัติมาแล้ว ขอให้อนุรักษ์ของเดิมไว้ พอดีเมื่อ วาน ผมได้ ของคืนแล้ว สมประสงค์ตามที่ได้ ตั้งใจไว้ และได้ ถวายเงินท่านไปเป็นปฐมฤกษ์ แล้วครับ ๑๐,๐๐๐ บาท ตามสัญญาเดิม นี่ครับ พี่ พีซีโอ อาซือเจ๊ ผมมันชอบเสือก แบบนี้ คนจึงไม่ค่อยชอบ

 

({) ขอต่ออีกหน่อยแล้วกันครับ อาซือเจ๊ เรื่องวัด บางนมโค หลวงปู่ปาน อันนี้ ผมเมื่อก่อน ก็คิดไปแบบนั้น แต่เมื่อฟัง หลวงพ่อพูดแล้ว ผมก็เฉยๆ ทำที่ไหนก็ได้ ในสายปฏิบัติ วัดหลวงพ่อ เป็นหลัก อยู่ที่ใจครับ หลวงพี่ ติงลี่ ท่านไปบูรณะมา ๒ ปี โรงเรียนกับวัด ท่านบอก ไม่ไปแล้ว หรือไป ก็คง ไม่ทำแบบนั้นอีก ตอนนี้ท่านไปเป็นเจ้าอาละวาสอยู่ที่ วัดประตูด่าน เมืองกาญจนบุรี ส่วนหลวงพ่อ ทั้ง ๙ องค๋ คงไม่เป็นห่วงแล้ว ได้ทำบุญไปแล้ว โมทนาสาธุไปแล้ว เพราะ เจ้าอาวาส กระทู้ นี้เป็นเจ้าภาพหลัก ทั้งคณะและครอบครัวครับ คงไม่มีอะไรหนักใจ เหมือนเรื่องของกระผมครับสวัสดี

 

*****************************
นึกว่าไม่เห็นข้อความ แอบน้อยใจนิดๆ ตกลงเมื่อไหร่จะเริ่มลงมือซ่อมคะ

 

โมทนาสาธุครับพี่ เรื่องบุญทานกองการกุศลหากป็นไปตามคำสอนของพระเดชพระคุณหลวงพ่อเราก็เสือกกะเขาเรื่อยไป ใครไม่บอกเราหากเป็นเรื่องของหลวงพ่อเราก็จะเสือกไป เสือกทำของเรา แต่หากว่าบางที่บางแห่งมันมีอาการทะแม่งๆ แม้เขาบอก เขาเรียกเรา เราก็เสือกไม่ไป ไม่ทำมันซะก็ยังได้นะพี่ แต่ที่วัดท่าซุงแห่งนี้ไม่ว่าใครเขาจะบอกหรือไม่บอกหากเรามีความพร้อมเราก็จะเสือกซะอย่างเพราะนี่คือสถานที่ของพ่อ คนเป็นลูกเป็นหลานมันต้องมีหน้าที่ดูแลรักษา ไม่งั้นมันก็จะดูว่าหน้าที่ควรทำแต่ไม่สือกทำ หากยังไม่มีเมีย อันนี้หาเมียยากนะพี่

วันนี้ผมเองก็กำลังเตรียมตัวไปเสือกกะเขาที่สำนักสงฆ์เพื่อเตรียมความพร้อมในการที่จะหล่อพระในวันที่ 17 มิถุนายนนี้ วันนี้ก็ตรงกับการเข้าเวรเฝ้าพระวิหารน้ำน้อยของแก้วใหญ่พอดี ต้องหาคนที่เป็นกรรมการที่ว่างอยู่พอดีมาเปลี่ยนเฝ้าแทนครึ่งวัน แล้วจะไปกันตอนบ่าย ส่วนแก้วเล็กติดดูแลพนักงาน ต้องคุมงานเลยไปด้วยไม่ได้

 

({) สวัสดีครับ อาซือเจ๊ เดี๋ยวให้ท่านจัดการไปก่อน เพราะเรื่องบางอย่าง ท่านเกรงว่า มันจะ ล้ำหน้า เกินไป ค่อยๆทำไป ในเขตุ ของเรา ท่านบอก จะทำ ในห้องทำงานก่อนครับ เพราะ คอมพิวเตอร์ ท่านหาทุนมาเอง ไม่ได้ เอาเงินสงฆ์ มาทำ ผมบอกท่านว่า ค่อยๆทำไป ถ้าหลวงพี่ ทำแบบนี้ เดี๋ยวมีคนมาช่วยเอง ว่างๆ ผมจะได้ มานอนเล่นบ้าง ผมไม่ได้ เข้ามาเขตุนี้ เกือบ ๔ ปีแล้ว ท่านบอก จะทำ แบบเร็วๆ ใช้ แบบที่นิ่มๆหน่อย ลงทุนไม่มาก ผมเรียกแบบท่านไม่ถูกครับ แต่ก็ คงเป็นแสนๆครับ เพราะพื้นที่ กว้าง เป็นห้องโถงก็มี ผมเองไม่กล้าบอกใคร กลัวหัวขาดเหมือนกัน

 

พี่บุญทรง พี่Amaramy ซือเจ๊และทุกๆท่านที่ไม่เอ่ยนาม วันนี้ ช่วงบ่าย ผมและแก้วใหญ่ไปรวมตัวกะพรรคพวกที่สำนักสงฆ์เขาเศรษฐี เตรียมความพร้อมในการที่จะหล่อพระพุทธรูปสมเด็จองต์ปฐมเก้าองค์

ก็มีการทำหนังสือถึงคณะกรรมการพระวิหารน้ำน้อยขอยืมข้าวของเครื่องใช้จากพระวิหารน้ำน้อยหลายรายการไปช่วยงาน
วันนี้ก็ดูความพร้อมทั่วไป ตระเตรียมถากถางตัดแต่ง ต้นไม้ เกลี่ยพื้นดินปักธง เช็ดถูทำความสะอาดพระพุทธรูป หลายแห่ง วันนี้มีการตัดสินใจซื้อทรายขาวหนึ่งคันรถมาโรยพื้นบริเวณที่เป็นที่หล่อองค์พระ คุณแก้วใหญ่พอรู้ข่าวก็ทำบุญก่อนทันที
และอีกหลายรายการ รวมทั้งไปดูความคืบหน้าแบบพิมพ์ที่จะหล่อองค์พระ

ขอทุกๆท่านที่รู้ข่าวจงโมทนาและจงได้รับผลเช่นเดียวกันนะครับ

 

พากันทำความสะอาด พระพุทธรูปทั้งหลายทุกๆสถานที่ภายในสำนักสงฆ์

 

แบบพิมพ์ที่จะหล่อองค์พระ