เเต่งงานกันไปเเล้วมีเเต่ทุกข์เเล้วเเต่งกันทำไม

อย่างสงกรานต์ที่ผ่านๆมา ก็เล่นน้ำกันสนุกนะครับ เวลาได้ที่ทั้งเย็นทั้งเมาได้ที่กันเเล้ว เเต่ละคนที่พอพูดคุยกันได้ ไม่บ่นเรื่องหากิน หรือไม่ก็ บอกเป็นเสียงเดียวกันทั้งนั้นเลย เบื่อลูก เบื่อเมีย เบื่อในที่ไม่ใช่เรื่องอย่างว่า เเต่ปัญหาหลายๆอย่างมันตามมาเยอะ บางคนมีลูก ก็ภาระเยอะเเยะ บางคนก็มีปัญหาเรื่องกิ๊ก เเฟนเก่า นอกใจ อะไรพวกนี้บ้าง ทั้งหญิง ทั้งชาย ผมยังไม่ได้เเต่ง เเต่ได้ยินมาหลายคนละ การเเต่งงานมันคือบ่อทุกข์ดีๆนี่เอง เอ็งยังโชคดีที่ไม่ได้เเต่ง ไม่ต้องเเต่งหรอก คิดเห็นกันประการใด

 

ตามนั้น ทุกข์จริง ๆ

 

ทุกคนต่างมีทุกข์ด้วยกันทั้งนั้น คนที่มีของรักก็ต้องทุกข์จากการพลัดพรากจากสิ่งที่เป็นที่รัก ทุกข์จากการประสบสิ่งไม่เป็นที่รัก ถ้ายังไม่ได้ของรักนั้นมาก็ทุกข์เพราะไม่ได้ตามปรารถนา

 

ถ้ามองแต่ทุกข์คนอื่น แล้วเอามาทำให้ตัวเองทุกข์ ก็เป็นที่ตัวเอง

ที่สุข ก็มี ลองมอง สิ่งดีๆ บ้างก็ได้นะ

 

ที่ใดมีรัก...ที่นั้นมีทุกข์...​

 

เค้าบอกว่าทุกข์ แล้วเชื่อเค้ารึเปล่า เรารู้รึเปล่าว่าทุกข์จริง เราเห็นรึเปล่า ถ้าเห็นว่าทุกข์จริงแล้วเห็นเหตุและปัจจัยของมันไหม ถ้าเห็นแล้วอยากดับใหม อยากพันใหม. ถ้าอยาก เข้าหาพระพุทธวจนะในพระไตรปิฏก อ่านแล้ว ลงมือปฏิบัติแล้วจะเหฺ็นผล. อย่าเที่ยวถามใครเลยไม่มีใครรู้เท่าพระพุทธองค์อีกแล้ว. ( กามทุกชนิดล้วนมีผลเป็นทุกข์). เอวังก็มีชะนี้ สาธุ

 

1 คน 1 กองทุกข์ ... รวมกันกองทุกข์ก็ใหญ่ขึ้น ... มองตามธรรม การอยู่เป็นโสด สันโดษ จึงเหมาะแก่การบรรลุธรรม บรรลุมรรคผล

แต่ก็อย่าลืมว่า ... ยังมีธรรมแห่งการครองเรือนอยู่ แม้จะไม่เป็นสุขแต่ก็ลดกองทุกข์ให้เล็กลงได้

 

การยึดติด การยึดมั่นถือมั่น ทำให้เกิดทุกข์..

เพราะทะเลทุกข์เต็มอยู่ในเบญจขันธ์ของเรา ไม่มีอันบกพร่องเต็มอยู่ด้วยทุกข์ตลอดกาล.. เมื่อทุกข์จงกำหนดรู้..อย่าเห็นทุกข์เป็นเรา และอย่าเห็นเราเป็นทุกข์.. ทุกข์เป็นของเกิดขึ้นดับไป..จิตไม่ได้ดับไปด้วย..สติปัญญาเท่านั้นจะตามรู้ทุกข์ที่เกิดขึ้นในขันธ์ จงพยายามฝึดหัดสติปัญญาให้ติดต่อกัน...ฉะนั้นแล้วการแต่งงานย่อมไม่ทำให้เกิดทุกข์ค่ะ..

 

การแต่งงานย่อมไม่ทำไห้เกิดทุกข์ อธิบายให้ฟังได้ใหมครับ
แล้วทุกข์ให้เห็น และตามดู เราไม่ทุกขอธิบายหน่อยครับ ไม่เข้าใจครับสาธุ

 

เป็นความเห็นส่วนตัวนะคะ หากท่านเชื่อในเรื่องผลของกรรม ไม่ว่าจะเป็นกรรมดีหรือกรรมชั่ว ดิฉันก็เชื่อว่าการแต่งงานก็เป็นผลที่เกิดจากกรรมเช่นกัน และเมื่อแต่งงานดิฉันไม่เคยยึดติดกับความรู้สึกที่ว่า "นี่ของกู" หรือ "ตัวกูมีอยู่" และมีบางสิ่งเป็นของกู ดังนั้นถ้าหากจะมีอะไรที่เข้ามากระทบใจ ก็ไม่ได้ทำให้เกิดความรู้สึกทุกข์ แค่มีสติรู้ตัวทั่วพร้อมที่จะตามดูตามรู้ลมหายใจและความรู้สึกของตนเอง...ยึดมาก ทุกข์มาก ไม่ยึดคือไม่ทุกข์.. ใช้ได้ในทุกๆเรื่องด้วยค่ะ..

 

เดี๋ยวก็ทุกข์ เดี๋ยวก็สุข แต่รู้สึกว่าทุกข์จะมากกว่า

 

พระพุทธองค์ทรงตรัสว่า กามทุกชนิดมีผลเป็นทุกข์ การแต่งงานคือกาม ย่อมอยู่ในกามคุณที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้นั้นหมายความว่า การแต่งงานย่อมมีผลเป็นทุกข์ ท่านกล่าวว่าการแต่งงานไม่ใช่ทุกข์นั้นมิสวนทางกับพุทธวจนะรึครับ ผมถึงให้ท่านอธิบายครับ ส่วนการยึดมั่นถือมั่นนั้น ถ้าไม่ยึด ไม่ยึดอะไร ผู้ที่สามารถดับการยึดมั่นถือมั่นได้คือคุณสมบัติของพระอรหันต์เท่านั้น. มนุษย์ พระโสดาบัน. พระสกทาคามี พระอนาคามีล้วนไม่สามารถดับอวิชชายึดมั่นได้
ที่ท่านว่ายึดมากทุกข์มากนะยึดอะไรครับ. พระธรรมแห่งพระสัมมาสุมพุทธเจ้าเป็นเรื่องละเอียดอ่อนมาก เป็นศาสนาแห่งความจริง เป็นศาสนาแห่งปัญญา ต้องมีสัมมาทิฏฐิ รู้แจ้งเห็นจริง จึงสามารถกล่าวได้ แต่ก็ได้เท่าที่รู้ส่วนไม่รู้ถ้ากล่าวจะกลายเป็นมิจฉาทิฏฐิทันทีโดยไม่เจตนา มิใช่ไม่ยึดแล้วไม่ทุกข์นะครับ ท่านสำคัญผิด ทุกข์ประจำสังขารยังมี ทุกขการผลัดพลาดยังอยู่ ยกเว้นพระอรหันต์เท่านั้นที่ท่านสามารถดับยึดได้คือทุกขก็ทนเอาจิตไม่ทุกข. ท่านทำได้รึครับ ถ้าทำได้ก็เสร็จกิจแล้ว สิ่งที่ควรทำทำสำเร็จแล้ว ไม่มีกิจที่ต้องทำอึกแล้ว แต่ต้องบวชในวันนั้นเลยนะครับ ไม่งั้นต้องปรินิพพานในวันนั้น การกล่าวธรรมนั้นควรกล่าวตามสามารถคือทำได้เท่าไรกล่าวเท่านั้น ถ้ากล่าวเกินเวลาให้อธิบายตะกล่าวไม่ได้เฉกเช่นพระสมมุติสงฆ์ถามธรรมท่านท่านกล่าวได้หมดแต่พอถามกุลศโลบายท่านตอบไม่ถูกเพราะไม่เคยทำ ส่วนพระอริยสงฆ์เจ้าท่านกล่าวได้ทั้งหมดเหตุเพราะท่านทำจริงท่านจึงรู้แจ้งเห็นจริงแต่ท่านจะกล่าวเท่าที่ท่านรู้และทำได้เกินกว่านั้นท่านไม่กล่าวเด็ดขาด.
ท่านกล่าวว่าไม่ยึดมากก็ไม่ทุกขมาก. ท่านรู้จักคำว่ายึดมั่น ถือมั่นแค่ไหนครับ ถ้าตอบว่าไม่ได้ยึดว่าเค้าเป็นสามี แสดงว่าท่านมิได้อยู่กับเค้า แต่ถ้ายังอยู่ด้วยกัน แล้วใครถามท่านยังตอบว่าเค้าเป็นสามีนั้นคือยังยึดครับยังไม่ปล่อย ยังไม่วาง เพียงแต่ท่านทำจิตให้ไม่ยึดเท่านั้นซึ่งไม่มีผลใดๆกับตัวเราเลย. ปล่อยคือต้องปล่อยจริงคือทิ้งนั้นย่อมมิใช่ฐานะคฤหัสจะทำได้ครับ ต้องวางต้องมีเหตุและปัจจัยในการวาง. การจะไม่ยึดมั่นถือมั่นได้ต้องทำให้อารมณ์ไม่มีที่ตั้งได้
อายตนะหาที่ตั้งมิได้ มิได้เป็นไป. หาอารมณ์มิได้ นั้นแหละที่สุดแห่งทุกข์ ท่านเข้าใจและอธิบาย พร้อมกุลศโลบายในการปฏิบัติได้ใหมครับ. ถ้าได้ผมขอฝากเนื้อฝากตัวช่วยแนะนำผมด้วยครับ. แต่ถ้าไม่ได้ การยึดมั่นถือมั่นก็ยังอยู่ครบครับ. ยังไม่ได้ปล่อยวางเลยแม้แต่นิดเดียวครับ. สาธุ
ป.ล. สังโยชน์10คือคุณสมบัติของพระอรหันต์ ท่านทำได้ทั้ง10ข้อ 1-3ข้อแรกคือพระโสดาบัน ข้อ4-5บางเบา คือพระสกทาคามี ทำได้5ข้อคือพระอนาคามี ยึดมั่นถือมั่นคือข้อ10อวิชชา. ถ้าท่านทำได้ แสดงว่าทั้ง9ข้อที่เหลือท่านทำสำเร็จแล้วใช่ใหมครับ. กามในข้อที่4มีกี่ชนิดท่านรู้ใหมครับ แล้วท่านดับกามได้ ทำไมบอกว่าการแต่งงานไม่ทุกขครับ ถ้าไม่ทุกขจริงพระพุทธองค์จะใส่ไว้ให้ดับทำไมครับ.

 

แต่งงานแล้วทุกข์เพิ่มขึ้นจริงครับ แต่สุขก็เพิ่มขึ้นตาม ยิ่งมีลูกก็ทุกข์เป็นทวีคูน สุขก็ทวีคูนเช่นกัน ไม่ว่าอยู่สถานะไหนธรรมะช่วยได้เยอะ

 

คนเเถวบ้าน ฐานะดีมาก ผัวเมีย คู่นี้ หน้าตาดีทั้งผัวเมีย เเบบว่า ดีพร้อมอะนะ เเก่คบกันมาตั้งเเต่วัยรุ่นละตอนนี้ 50-55 กันเเล้ว เเต่ลูกเเกพิการ สังเกตได้เลยว่า ไม่มีความสุข เเต่เหมือนเคยได้ยินมาว่าตอนเเกตอนวัยรุ่น เคยทำเเท้งนะเพราะไม่พร้อม หรือ เด็กไม่สมประกอบ อะไรนี่เเหละก็เลยเอาเด็กออก ต่อมาเเกพร้อม ลูกเเกที่ออกมาปกตินะเเรก เเต่เป็นเพราะอะไรก็ไม่รู้ลูกเเกผิดปกติ

 

ขอโทษครับผมยังไม่ตอบท่านแต่อาศัยกระทู้ท่านตอบคนอื่น ขอท่านทำจิตให้เป็นกลางก่อนครับ. จะขอแยกตอบ2ทางให้ท่านเลือกเองนะครับ
1ในทางโลกการแต่งงานคือความสุขที่ได้สมปราถนาในความรัก มีครอบครัว มีสามี-ภรรยา มีลูกนั้นคือธรรมชาติของมนุษย์ แต่เมื่อมีเหตุการณ์ทึ่ไม่เหมาะสมเกิดขึ้นนั้นคือทุกขที่เกิดตามวิบากกรรมที่ส่งผล บางครั้งก็ทุกข บางครั้งก็สุข หมุนเวียนสลับกันไปตามกาล บางคู่ก็อยู่กันจนแก่จนเฒ่า บางคู่ก็เลิกรากันไปแล้วต่างก็มีใหม่หรือไม่มีก็กรรมใครกรรมมันครับ
2ในทางธรรม พระพุทธองค์ทรงรู้แจ้งเห็นจริง ท่านรู้จักกิเลส. รู้จักทุกข รู้เหตุและปัจจัยแห่งทุกข ท่านจึงกล่าวว่ากามทุกชนิดมีผลเป็นทุกข. คือต่อให้สมปราถนาตามความรักคือกิเลสกาม มนุษย์เห็นแต่สุขเพราะกำลังเสวยสุข แต่ทุกขรออยู่เบื่องหน้ามากมายเช่น ต้องหาเลี้ยงครอบครัวเพิ่ม ทุกขจากการที่คนรักเจ็บ ทุกขจากการพลัดพราก ทุกขจากการไม่พึงใจในการกระทำบางอย่างตามกิเลสของฝ่ายตรงข้าม ทุกขจากการที่ฝ่ายตรงข้ามไม่ทำตามกิเลสเรา เช่นเราอยากได้นั้นโน้นนี่แล้วเค้าขัด หรือเค้าอยากได้ผู้หญิงคนน้้นตามกิเลสกามแล้วเราขัด ย้งงี้เป็นต้น และเป็นบ่อเกิดแห่งการผิดศีลข้อ4มุสาฯ เหตุเพราะบางครั้งต้องมุสาเพราะไม่ต้องการเกิดปัญหาจากพฤติแห่งเราบางอย่างที่ไม่เหมาะสม. ฯลฯ ที่นี้ท่านคงเข้าใจแล้วนะครับว่าอะไรเป็นอะไร ท่านก็เลือกเอาว่าท่านจะเดินทางไหนครับ สาธุ

 

แต่งงานแล้วมีสุข มีมากนะครับ ไม่ใช้ว่ามีแต่ทุกข์ ตามที่ จขกทฟังจากเพื่อนๆ

 

สุขตรงไหนคร้บ บอกหน่อยครับ คู่ที่แต่งด้วยเจ็บ-ตายนี่สุขรึครับ มีลูกๆเจ็บ-ตายนี่สุขรึครับ ทำงานมีคนอื่นมาช่วยใช้ ต้องเหนื่อยกว่าจะหาเงินมาได้นี่สุขรึครับ คู่ที่แต่งด้วยไปมีคนใหม่นี่สุขรึครับ วันนี้เค้ารักเรา อนาคตเค้ารักคนอื่นในขณะที่เรายังรักเค้านี่สุขรึครับ ท่านบอกไม่ทุกขช่วยยกตัวอย่างมาสิครับ สาธุ

 

ถ้ารู้เท่าทัน ไม่มีทุกข้ครับ
- การ เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นเรื่องธรรมดา ทุกคนต้องผ่านอยู่แล้ว
- เงินเป็นสิ่งจำเป็น แต่ไม่สำคัญที่สุด เงินเดือนผม ไม่เคยมีเงินเก็บ ให้ครอบครัวหมด แต่เงินก็มาหลายทางมาก เพราะตอนนี้มีกำลัง ทำให้ลูกในอนาคต เพราะว่ามันเหมือนบุญนะครับ ให้เท่าไร ก็กลับมามากขึ้น (แฟนเก็บให้หมด)
- ก่อนแต่ง เราดูแล้ว ว่าเค้าเป็นคนแบบไหน ถ้าแต่งไปแล้วเค้าไปมีคนใหม่ ถ้ามีจริง เนื่องจากอะไรครับ ลองพิจารณาดู เพราะเรา รึว่าเพราะเค้า แล้วลูกเราล่ะทะเราะกัน ก็บ่อย ลูกเรารู้แล้วว่า ถ้าต้องเลิกกันเพราะอะไร เพราะแม่รึเพราะพ่อแล้วอนาคต ลูกจะคิดแบบไหน ถ้าเค้าจะไปจากเราจริงๆ มันต้องมีสาเหตุครับ
เป็นปกติ ต่างครอบครัวเลี้ยงลูกไม่เหมือนกัน ในเมื่อมาอยู่ด้วยกัน ต้องมีปัญหาบ้าง แล้วจะแก้กันอย่างไร

 

พระพุทธองค์ทรงตรัสว่ากามทุกชนิดมีผลเป็นทุกข์ ที่ท่านกล่าวมาล้วนทุกข์ทั้งนั้น ทุกอย่างมีเหตุ เหตุทางโลกคือกิเลส โลภ โกรธ หลง เมื่ออยู่กับใครมาก-น้อยแค่ไหน ล้วนก่อทุกข์ ทั้งนั้นมีมากทุกข์มาก มีน้อยทุกขน้อย ไม่มีไม่ทุกข ใครก็กล่าวได้เจอของจริง พูดไม่ออก เห็นลูกถูกเค้าฆ่านั่งทำใจไม่โกรธ แม้แต่พระโสดาบันยังทำไม่ได้เลย อย่าว่าแต่มนุษย์ธรรมดาเลย. ถ้ารู้ทันจริงต้องตัดไฟแต่ต้นคือไม่หาทุกข แต่พอหาแล้วบอกรู้ทันคือทันอะไรครับ สิ่งที่พระพุทธองค์กล่าวคือความจริง คือสัทธรรม ถ้ากามมีผลเป็นสุขตามท่านว่าท่านก็เถียงพระพุทธเจ้าแล้ว. แสดงว่าถ้ารู้ทันกามคือสุข รึครับ ถ้ายังงั้นพระพุทธเจ้าจะเสด็จหนีจากวัง จากภรรยา ออกค้นหาพระสัทธรรมทางพ้นทุกขจนตรัสรู้โพธิญาณเป็นองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นบรมครูของเทวดาและมนุษย์ บอกทางไปพระนิพานให้เหล่าสรรพสัตว์เดินตามเพื่อพ้นทุกข ท่านไปศึกษาธรรมมะก่อนอย่าได้กล่าวตามอำเภอใจท่าน คนทุกคนในโลกย่อมมีโลกธาติ8 วนเวียนอยู่กับมัน เกิด-ดับๆๆ ไม่เทียง ไม่มีใครบังคับบัญชาได้ คนมีกิเลสย่อมไม่เห็นตนผิด ถ้าเห็นความผิดตนได้คือสติเมื่อมีสติมีศีลย่อมไม่กล่าวสิ่งที่ตรงข้ามพุทธวจนะ ถ้าแต่งงานมีสุขไม่ทุกข พระสงฆ์หรือผู้ปฏิบัติธรรมทั้งหลายไม่ต้องปฏิบัติธรรมละกามแล้ว นิพานไม่ต้องไป แต่งงานดีกว่ามีสุขไม่ทุกข ถ้ารู้ทัน เชื่อท่าน พระพุทธเจ้าไม่ต้องเชื่อ. มาเชื่อท่านดีกว่า

 

แต่งงานเพื่อให้เห็นทุกข์นะซิ
ประจักษ์ด้วยใจตัวเอง ที่เคยมองว่าสุขน่ะ ไม่ได้สุขจริงๆ เลย เต็มไปด้วยทุกข์ทั้งนั้น
หมดสงสัย เห็นธรรม
จะได้เห็นทุกขัง อนิจจัง อนัตตาเร็วๆ
ตอบขำๆ นะ