เปิดชมรม sket dance ครับ ใครมีปัญหาอะไรมาถามได้ จะพยายามรีดพลังสมองมาตอบ

คนเดียวควบ 3 ตำแหน่งเลย หาว่าบ้าก็ยอม แค่สิ้นเดือนนี้เท่านั้นนะ เพราะอาจหมดโปร หมดตังจ่ายค่าเนต ชีวิตเกิดมาเพื่อ ประมาณฤๅษีดัดตน บำเพ็ญมันทุกแนว ไม่มีองค์ไหนช่วยแล้ว อาศัยเวิบทูเดาที่ใกล้เคียงที่สุดตอบให้ละกัน

 

มันมีอาถรรพ์อะไรสักอย่างจริงๆด้วย จะคิดเรื่องอะไรดีๆมักจะถูกบล๊อคทำให้ลืม
เหมือน dlc ละมั้งภาษาเกมส์ ต้องเข้าใจสมองผมด้วยนะ บ่นมาหลายกระทู้แล้ว
ใครติดตามผมก็เข้าใจนะ สมองตันที่อายุ 20 แต่ร่างกายไปที่เลข 3 แล้ว
จึงมีแต่ภาษาเด็กๆอ่าน ยังไงคงอ่านกันไม่เกิน 7 บรรทัดละมั้ง

 

ทำไมต้องเป็น sket dance เพราะเป็นการ์ตูนที่ครบทุกแนวจริงๆ
เป็นสิ่งที่ผมไม่ได้ทำในวัยเรียน กิจกรรมไม่ค่อยได้ทำเลยไม่ค่อยมีเพื่อน
เนื้อหาที่เรียนก็ได้เกรดงูๆปลาๆ บางทีความตลกแบบใหม่อาจช่วยคลายความเร่าร้อนในประเทศตอนนี้ได้นะครับ ช่วยชงมุขกันหน่อย

 

ตายหาเกือบติดกับท่านผู้นั้นซะแล้ว ความจริงเรื่องกรรมละเอียดอ่อนมาก
ถ้าเป็นยุคมืดคงโดนเด้งไปแล้วนะเนี่ย เหมือนกับท่านเยซูช่วยคนไว้มาก
จนเริ่มมีคนเขม่น ทำดีแต่พอตัวดีกว่า ชมรมนี้จะไปรอดมั้ยเนี่ย

 

มนุษย์ต่างดาวสามารถไถ่ถอน ป้องกันคุณไสย มนต์ดำ ได้รึป่าวคะ?

 

อยู่ที่ใจคุณครับ ขอแค่เป็นคนดีก็ไม่มีใครทำอะไรคุณได้หลอกครับ ยิ่งช่วงนี้เหล่าเทพออกตรวจตราคนชั่วคงคิดหนักแหละ
เรื่องมนุษย์ต่างดาวความรู้ไม่แน่นพออย่าไปยุ่งเลยครับ ที่สำคัญหาตัวยากมาก

 

มันต้องออาศัยเวลาในการเกิดผล เขาให้โอกาสกลับใจกันมามากแล้ว
ตามหนังสือทำนายอินดกอะ ผมเคยโดนมาหลายข้อแล้ว
ก็ยังงงๆว่ารอดมาได้ไง ฟ้ายังมีตาอยู่ครับ ไม่ทอดทิ้งคนดีง่ายๆ

 

เล่าเป็นธรรมทานหน่อยได้ไหมท่าน?

 

3 ตำแหน่งคือ คนชง คนตบ และคนรับมุข เหมือนเกมโชว์อะไรสักอย่าง
ชอบครับตอนเด็กๆชอบเล่นตะกร้อมาก

 

หงะ ไม่เคยไปวัด กับโรงพยาบาลเหรอ เขาน่าจะมีพิมพ์แจกนะ
ลองหาๆดูนะผมก็จำรายละเอียดไม่ค่อยได้ โดนเกี่ยวกับเรื่องทานเนื้อสัตว์มาก
บุญก็ไม่ค่อยได้ทำแล้ว ไม่มีตังมากอะ เล่นซะฟันหรอไปซี่เลย ปวดมากๆ
เขาให้ผมเหมาะเป็นพระโพธิสัทมากกว่า เลยไม่ค่อยอยากยุ่งกับก้อดมากแล้ว
ยิ่งชื่อตำแหน่งเขาแรงก็ยิ่งเครียดมากเท่านั้น เป็นโรคทางใจที่แสนประหลาด
มีใครได้ยินคำว่าพระเจ้าแล้วเครียดบ้างมั้ยเเนี่ย รึผมเป็นอยู่คนเดียว

 

ขอเป็นคนตบ เบิ๊ดกระโหลก ด้วยบาทาซัก ร้อยสองร้อยป๊าบ นะ เบื่อจริงๆ
มันจะไม่ไปไหนมาไหนเลยรึไง สมงสมอง ปัญญาน่ะ ติดอยู่แต่กับเรื่องเก่าๆซ้ำซาก คนอื่นเขาพูดเรื่อง ในโลกกันแล้ว นี่ ยังมาเพ้อเรื่อง นอกโลก อยู่อีก
น่าเบื่อ ค๊วดๆ

 

เนี่ย อาการ ของพวก ความคิดวนในกะละมัง มันไม่สามารถ ถ่ายเท เรื่องเก่าออกไปได้ เลยรับเอาเรื่องใหม่ๆ เข้ามาแทนก็ไม่ได้ พวกด้อยปัญญาครับ

เรียกว่า จิตพัฒนา แต่กายไม่พัฒนาตาม ครับ มันเลยดูเหมือน ว่า จิตจะพัฒนาไปได้มากกว่านี้ แต่ก็ไม่พัฒนา นั่นเพราะ กายเป็นตัวถ่วง ตัวดึง เรียกว่า รูปนาม ไม่สัมพันธุ์กัน
ผมเรียก พวกมีเวร มีกรรม บุญมีแต่กรรมบังครับ อิอิ สมนาน่า จริงๆ

 

วนยังไงผมแค่เอาความรู้เก่ามาปรับปรุงให้อ่านดูแล้วสบาย
ไม่ใช่อ่านแล้วเครียดจิตตก ทำไมผมถึงไม่พูดเรื่องนรกเลย
เพราะคนทุกข์มากๆยิ่งอ่านยิ่งเครียดอะครับ ผมกว่าจะผ่านจุดนี้ได้เหนื่อย
จะรีบไปไหนบอกหมดก็ปลงกันหมดสิ ที่สำคัญผมเป็นอาการไรไม่รู้คิดอะไรดีๆได้ชอบลืมทันทีเลย
อยากจะให้พัฒนาด้านไหนเหรอครับ ผมไม่มีครูอะ อาศัยลองผิดถูกด้วยตัวเองทั้งนั้น
เพราะคิดได้แล้ว ว่ามีแต่ตนเองเท่านั้นที่ช่วยตัวเองได้ตอนนี้ ก็เลยอยากบอกให้คนอื่นถึงประสบการณ์ชีวิต ที่สำคัญแต่ละคนชีวิตไม่เหมือนกัน ความจริงผมก็อยากบวชยาวเลย แต่ติดตรงมีหนี้เยอะอะ
ก็บ่นไปเรื่อยหวังให้สังคมดีขึ้น ให้หลายคนหายป่วย ไม่งมงายอะไรมากนัก

 

Sket Dance เวอร์ชั่นอนิเม สตูดิโอ Tatsunoko Pro รับหน้าที่ผลิตอนิเมชุดนี้
และได้ คาวางุจิ เคยอิจิโร่ มาเป็นผู้กำกับ ซึ่งก็รับประกันความฮาได้แน่ เพราะ เขาเคยอยู่เบื้องหลัง
อนิเมเบาสมองอย่าง GTO ,Hayate the Combat Butler พ่อบ้านลูกหนี้ และ Zettai Karen Children เป็นต้น
อีกทั้ง ยังได้ อิโนซึเมะ ชินอิจิ กับ นาคาทาเกะ มานาบุ มารับหน้าที่ วางสตอรี่บอร์ด กับ ออกแบบตัวละคร ตามลำดับ

รายชื่อนักพากย์ก้มี ดังนี้นะคับ
ฟูจิซาคิ ยูสุเกะ "บอสเซน" = ฮิโรยูกิ โยชิโนะ (พากย์อาเลลูย่า ในกันดั้มดับเบิ้ลโอ)
โอนิซึกะ ฮิเมะ "โอนิฮิเมะ" หรือ ฮิเมโกะ = ชิราอิชิ เรียวโกะ (พากย์นินจาคาเอดะ ในเนกิมะ / ฮายาเตะ ในเรื่องพ่อบ้านประจัญบาน)
อุซุย คาซึโยชิ "สวิตช์" = โทโมคาสุ ซึงิตะ (เคียวน์ จากฮารุฮิ / กินโทกิ จากกินทามะ / เดนมาร์ค จากเฮทาเลีย และเคยได้รับรางวัลนักพากย์สมทบชายยอดเยี่ยม ในงาน seituu award ครั้งที่ 3 ในปี 2552 นี้)

Sket Dance เป็นผลงานของ อ.เคนตะ ชิโนฮาระ ลงประจำในนิตยสารโชเน็นจัมป์ในญี่ปุ่น ต่อมาก็ลงในนิตยสารบูมในบ้านเรา ในปี 2007 และมีฉบับรวมเล่มออกวางขายในบ้านเรา 15 เล่มแล้ว (ยังไม่จบนะเออ)ของ NED COMIC (พิมพ์ถูกปล่าวไม่รุ้)

Review

SKETDANCE ก็คือการ์ตูนตลกที่ใช้ฉากหลังเป็นโรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่งนี่แหล่ะครับ พล็อตก็เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับชมรมหนึ่งในโรงเรียนที่เรียกตัวเองว่า ชมรมสนับสนุนการใช้ชีวิตในโรงเรียนหรือ 'สเก็ตดัน' มีสมาชิกอยู่ 3 คน อันได้แก่ ฟูจิซาคิ ยูสึเกะ หรือ บอสเซน หัวหน้าชมรม ที่ปกติแลดูจะเป็นคนพึ่งพาไม่ได้เอาเสียเลย แต่เมื่อไหร่ก็ตามที่สวมแว่นตากันน้ำที่คาดอยู่บนหมวก จะทำให้มีพลังสมาธิล้นปรี่ และคิดหรือทำอะไรได้อย่างเมพขิงๆ (^^") คนที่สองคือ โอนิซึกะ ฮิเมะ หรือ ฮิเมโกะ หญิงสาวคนเดียวในชมรม ในอดีตเธอเคยเป็นนักเลงมาก่อนครับ มีฉายาว่า โอนิฮิเมะ(ธิดาอสูร) เป็นคนชอบกินอมยิ้มรสชาติประหลาด ฮิเมโกะเปรียบเสมือนตัวละครขาลุยของชมรมเลยล่ะครับ ส่วนคนสุดท้ายคือ อุซุย คาซึโยชิ หรือ สวิตช์ หนุ่มแว่นตัวรวบรวมข้อมูลประจำชมรม ที่มีลุคถอดแบบมาจากโอตาคุ(หมายถึงพวกหลุดโลกที่มักจะหมกมุ่นกับเรื่องราวของการ์ตูนหรือแอนิเมชั่นมากกว่าคนปกติทั่วไป) ยังไงยังงั้น (^^") แถมตัวละครตัวนี้ก็ไม่ชอบพูดจา แต่ใช้วิธีการพิมพ์แป้นพิมพ์บนโน้ตบุ๊คแล้วให้โปรแกรมสังเคราะห์เสียงพูดแทนปาก (พี่แกเวลาจะไปไหนมาไหนต้องหอบโน้ตบุ้คห้อยติดตัวไปด้วย ดูแล้วคล้ายๆ กับตัวละครในเกมส์ Typing of the Dead ยังไงยังงั้น 55+)

[See the image]
บอสเซนโหมดสมาธิ (ไม่รู้ว่าเค้าจะลอยไปไหน --')

ภารกิจของชมรมสเก็ตดัน ก็คือการรับเป็นที่ปรึกษาให้กับนักเรียนหรือคนในโรงเรียนที่ต้องการความช่วยเหลือต่างๆ ก็อย่างว่าแหล่ะครับว่าชื่อชมรมคือ สนับสนุนการใช้ชีวิตในโรงเรียน (SKET เป็นคำย่อของคำในภาษาอังกฤษ 4 คำ คือ S-Support,K-Kindness,E-Encourage และ T-Troubleshoot) ภารกิจต่างๆ ก็เลยมีตั้งแต่เรื่องเล็กๆ ขี้ปะติ๋วไปจนถึงเรื่องใหญ่โตที่แม้แต่อาจารย์ในโรงเรียนไคเมย์(ชื่อโรงเรียนในเรื่อง) ยังต้องมาขอความช่วยเหลือจากชมรมนี้เลยล่ะครับ

อ่านมาถึงตรงนี้ นึกๆ ดูชมรมสเก็ตดันก็อาจจะแลดูคล้ายกับชมรมสะดวกใช้ประจำโรงเรียน (หรือที่เรียกกันว่า 'เบ๊' นั่นเองนะครับ ^^") แต่สิ่งที่ชมรมเหล่านี้ได้ทำกันก็ได้ส่งผลต่อเหตุการณ์หลายๆ อย่างที่เกิดขึ้นมากมายนะครับ เพราะหากลองได้อ่านกันดูแล้วจะพบว่าเนื้อเรื่องนั้นมีหลากหลายอารมณ์มากมาย แน่นอนว่าเน้นตลกเป็นหลัก แต่ part ที่ให้อารมณ์จริงจัง ประทับใจบ้าง สุขบ้าง เศร้าบ้างก็ทำได้ดีไม่แพ้กันเลยล่ะครับ (และที่สำคัญเลยก็คือการเน้นไปยังมิตรภาพเรื่องราวระหว่างเพื่อนและพวกพ้อง)
แต่มันก็อาจจะทำให้คนที่อยากอ่านการ์ตูนที่มีเส้นเรื่องชัดเจน คงไม่ค่อยประทับใจสักเท่าไหร่ ก็อย่างว่าแหล่ะครับการ์ตูนแนวเบาสมองมันออกเรื่อยๆ เปื่อยๆ มากกว่า ก็อย่างที่บอกไปตั้งแต่ต้นแหล่ะครับว่ามันเน้นเรื่องราวในโรงเรียนมากกว่า ถ้าใครที่อ่านการ์ตูนเรื่องนี้แล้วอดนึกถึงวีรกรรมเด็ดๆ เหตุการณ์สนุกๆ ที่ได้ทำร่วมกับเพื่อนๆ สมัยมัธยม น่าจะประทับใจกับการ์ตูนเรื่องนี้เป็นพิเศษนะครับ

ถ้าให้ผมนึกถึงว่าการ์ตูนเรื่องนี้มันเหมือนกับเรื่องไหน ผมว่ามันก็คล้ายๆ กับชินจังอยู่พอสมควรนะครับ (มีบางคนบอกว่าคล้ายเรื่อง กินทามะ อย่างเช่นมีตัวละครหลัก 3 ตัวเหมือนกัน แต่โดยส่วนตัวผมไม่เคยอ่านครับ แหะๆ.... ^^") ที่บอกว่าคล้ายคือมันมีเรื่องราวที่ไม่เกี่ยวกับพล็อตเรื่องภายในโรงเรียนเข้ามายุ่งด้วย ตัวอย่างเช่นชินจังก็จะมีพล็อตที่เอานิยายสำหรับเด็ก (เช่น เรื่องหนูน้อยหมวกแดง ซินเดอเรลล่า ฯลฯ) หรือหนังดังๆ มาปรับปรุงเปลี่ยนแปลงแก้ไขซะใหม่หมดแล้วให้พวกชินจังเล่นกันเป็นตัวเอกแทน SKETDANCE ก็มีกับเค้าเหมือนกันครับ มีทั้งผจญภัยย้อนยุคแบบนินจาแล้วก็ออกนอกโลกไปตะลุยอวกาศก็มี แล้วก็ที่สำคัญอย่างที่บอกไปก่อนหน้าแหล่ะครับว่ามันให้หลายๆ อารมณ์ในตัวเนื้อเรื่องมีทั้งสุข เศร้า ซึ้ง อ่านแล้วก็ประทับใจครับ เพียงแต่การสะท้อนสภาพสังคมมันแตกต่างกัน อย่างในชินจังถ้าเราลองสำรวจดีๆ จะพบว่าชินจังจะสะท้อนความสัมพันธ์ของครอบครัวชาวญี่ปุ่นชนชั้นกลางทั่วๆ ไป (ดูได้จากครอบครัวของชินจังที่มีพ่อเป็นพนักงานกินเงินเดือน แม่เป็นแม่บ้าน) ขณะที่ SKETDANCE เป็นเรื่องราวที่สะท้อนความสัมพันธ์ของเพื่อนหรือพวกพ้องในโรงเรียน

สิ่งสำคัญของการ์ตูนตลก ก็คงหนีไม่พ้น 'มุขตลก' ที่ใช้ เรื่องนี้ก็มุขเยอะมากมายเลยล่ะครับ เท่าที่อ่านก็คงไม่ถึงกับว่าฮาตลอดทั้งเรื่อง (ความตลกนี่มันก็เป็นเรื่องที่พูดยากด้วยแหล่ะครับ บางคนอ่านนิดอ่านหน่อยก็อาจจะขำ บางคนอ่านแล้วไม่ฮาก็มี อย่าง review อันนี้ผมก็ลืมบอกไปว่าความเห็นส่วนตัวน่ะคร้าบบบ) สำหรับผมอ่านแล้วก็มีแป้กบ้างเหมือนกันแหล่ะครับ เพราะอย่างเวอร์ชันต้นฉบับของญี่ปุ่นเค้า ตัวละครฮิเมโกะจะเป็นคนเหนือ (ของญี่ปุ่น) พอมาแปลเป็นไทยก็เลยกลายเป็นสาวอู้กำเมืองไปแทน เวลาฮิเมโกะจะพูดอะไรก็เลยเป็นคำภาษาเหนือ บางคำนี่ผมไม่รู้จักเลยก็มีครับ ก็เล่นเอาอ่านกันเหนื่อยไปเลยเหมือนกันในบางครั้ง (แม้จะมีคำแปลแทรกเป็นเชิงอรรถอยู่บ้างก็ตาม) แต่ยังไงซะก็คงต้องขอชมคุณอิศเรศ ทองปัสโณว์ ผู้แปลด้วยนะครับที่แปลได้สนุกสนานดีจริงๆ (ถ้าจำไม่ผิดก็คือคนเดียวกับที่แปลเรื่องชินจังและการ์ตูนในเครือเนชั่นอีกหลายๆ เรื่อง) บางประโยคก็ต้องยอมรับแหล่ะครับว่าถ้าไม่แปลให้ออกเป็นเรื่องราวแบบไทยๆ หรือใช้สำนวนแบบวัยรุ่นเค้าที่ใช้กัน (อย่างเช่นคำว่า เมพขิงๆ) เรื่องนี้ก็คงขาดอรรถรสในความสนุกไปอีกพอสมควรเหมือนกัน แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ต้องชมคนเขียนด้วยแหล่ะครับที่ขยันปั้นตัวละครใหม่ๆ ออกไม่ซ้ำหน้าแถมมีเอกลักษณ์ฮาๆ เฉพาะตัวที่ไม่เหมือนกัน (ก็อย่างว่านี่มันการ์ตูนโรงเรียนนี่เนอะ ตัวละครเลยคลอดกันออกมาได้มากมายไม่หวาดไม่ไหว ^^")

อย่างตัวละครนำทั้ง 3 ตัวนี่ก็ถือว่าเป็นตัวชูโรงในความฮาเลยล่ะครับ เพราะอย่างบอสเซนกับฮิเมโกะนี่คือตัวส่งมุขตบมุขกัน ส่วนสวิตช์นี่อาจจะเงียบๆ แต่บางทีความเงียบนี่เป็นเงียบนิ่ง บางทีมาอารมณ์ประมาณตลกหน้าตายก็ฮาเข้าไปใหญ่เลยล่ะครับ ชมรมเสก็ตดันนอกจากจะต้องรับมือกับปัญหาสารพัดจากคนที่เข้ามาปรึกษาแล้ว ก็ยังต้องรับมือกับเหล่าสมาชิกจากสภานักเรียนด้วยเช่นกัน โดยเฉพาะซึบากิ-ตัวแทนของสภา ชอบจ้องที่จะยุบชมรมสเก็ตดันอยู่เนืองๆ (ข้อหาเป็นชมรมหลักลอย ไม่มีทิศทางที่แน่นอน....ฟังดูน่าสงสารยังไงไม่รู้แฮะ ^^") ก็เลยเป็นเรื่องที่เขม่นกันตลอดเวลาระหว่างชมรมเสก็ตดันกับสภานักเรียน (โดยเฉพาะคู่กัดอย่างบอสเซ็น-ซึบากิ)

 

SKET เป็นคำย่อของคำในภาษาอังกฤษ 4 คำ คือ S-Support,K-Kindness,E-Encourage และ T-Troubleshoot
การช่วยเหลือ
ความมีน้ำใจ
ให้กำลังใจ
แก้ปัญหา

หัวใจหลักของเรื่องนี้เลย

 

คนเราถึงจะเริ่มต้นไม่ดี แต่ได้พลังแห่งมิตรภาพ
ก็ทำให้เรื่องร้ายๆกลายเป็นเรื่องดีได้
การเจอกันครั้งแรกของผมกับคนในห้องนี้
ทำให้ตระหนักแล้วถึงความบ้าบิ่น
ที่จะช่วยขจัดปัญหาและอุปสรรคต่างๆนาๆ
ด้วยจินตนาการ พลัง และการคำนวณ ที่เหนือกว่าคนธรรมดา

 

ความจริงมันเป็นการ์ตูนสำหรับคนชั้นกลางดูกัน
แต่ด้วยความอุตสาหะ และดันทุรังของผม ทำให้มีโอกาสได้ดูจนได้
เนื้อเรื่องก็บางทีซับซ้อน คนไอคิวระดับไอสไตร์
สำหรับพระเอกแล้วแค่มีจินตนาการระดับเทพเจ้าก็อาจทำให้ชนะอุปสรรคต่างๆนาๆได้
ที่ชอบเรื่องนี้ก็เพราะพลังความโมเอ้ของตัวละครบางตัว สปอยเนื้อเรื่องรึเปล่าเนี่ย
เป็นเรื่องที่อยากให้ชมรมนี้มีจริงๆ ไม่รู้ผู้เขียนเอาพลังจากไหนมาเขียนได้สนุกขนาดนี้

 

มาผิดที่รึเปล่าเนี่ย นี่มันเวบพระนี่
แต่ก็เอาเถอะพอถูๆไถๆไปสักกระทู้
คนที่เข้าเวบนี้ก็มีแต่ปัญหาทั้งนั้นหนิ
ระบายออกมาให้หมด เผื่อชีวิตจริงจะดีขึ้นบ้าง

 

สังคมไทยเน้นเรียนเกินไป จะเข้าหมอ วิศวะ กันลูกเดียว
เพราะเงินมันดี คุณค่าของคนมันอยู่ที่จิตใจนะ
สังคมไทยตอนนี้ต้องการเยียวยาอย่างมาก
แต่เฮ้อพรุ่งนี้ต้องทำงานแล้วอาจไม่ว่างมาตอบ