ใครศรัทธา หลวงปู่ทวด เหยียบน้ำทะเลจืด มาพูดคุยกันครับ

เมื่อวันที่ 4 กค.57ได้ไปกับคณะศึกษาดูงานIC
ของรพ. และดูงานที่รพ.นาทวีค่ะ ขากลับทางคณะพาเที่ยวชมวัดขวด
ซึ่งสร้างด้วยขวด งดงามมากค่ะ และได้ร่วมทำบุญกับทางวัดค่ะ

 

กำลังจะกลับแล้วค่ะ ก็เลยสอบถามท่านเจ้าอาวาสว่ามีพระพุทธรูปของหลวงพ่อทวดบ้างหรือเปล่าที่นี่ ท่านก็พาไปดู ปรากฏมีพระพุทธรูปของหลวงพ่อทวดซึ่งท่านได้รับมาจากประเทศมาเลเซียค่ะ แต่พระได้มานานแล้ว ซึ่งตั้งอยู่ ฝุ่น ติดองค์พระและมีใยแมงมุมติดเต็ม จึงขออนุญาติท่าน นำองค์พระหลวงพ่อทวด ออกมาถ่ายภาพ
กำลังจะถ่ายท่านก็บอกว่า เดี่ยวโยม จะมีอีกอย่างท่านก็นำมา และตั้งคู่กับพระหลวงพ่อทวดให้ถ่าย
(ถ่ายภาพเสร็จเดินออกมา ตกรถทัวร์ของคณะค่ะรถออกไปแล้ว แต่โชคดีค่ะมีรถส่วนตัวของพี่เขามาอีกคัน แต่เราต้องนั่งเบียดกัน 6 คน กว่าจะไปถึงหาดใหญ่คงหายใจไม่ออกแน่ สัญญาณโทรศัพท์ก็ติดต่อค่อนข้างยาก แต่ก็ขับมาทันรถทัวร์ค่ะ)

นำภาพองค์หลวงพ่อทวดมาให้ชมค่ะ

 

เมื่อวานเดินทางไปร่วมพิธีบำเพ็ญบุญกุศล 100 วัน
พระครูประสูตโสภณ (อั้น คุณกาโม) พ่อท่านเกลื่อน ชายะพันธ ค่ะ

ก่อนท่านมรณะภาพ ท่านได้ ปรารภเรื่อง จัดตั้งมูลนิธิ คนสำนึกบาป ค่ะ
ยังขาดปัจจัยอีกจำนวนหนึ่งค่ะ อยากเชิญชวนทำบุญ เพื่อจัดตั้งมูลนิธิกับหลวงปู่เกลื่อนค่ะ




นำภาพมาให้ชม

 

กองทุน สำนึกบาป
ที่นั่นจะมีตู้รับบริจาคค่ะ
พระคุณเจ้า ท่านสานงานต่อตามคำปรารภของหลวงพ่อค่ะ

 

ออกจากวัดประดู่หมู่ อ.จะนะ จ.สงขลา
ไปวัดศรีมหาโพธิ์ ปัตตานีต่อ จริงๆ ตั้งใจจะไปวัดนาประดู่ และวัดทรายขาว
แต่เราใช้เวลาอยู่ที่วัดศรีมหาโพธิ์นานมากค่ะ
ไปรับพระบูชา หลวงพ่อทวดทรงเรือมาค่ะ...

พระปี 2538 ซึ่งทำการหล่อที่วัด พระอาจารย์นองท่านอธิษฐานจิตค่ะรุ่นนี้
วัดสร้างพระบูชา รุ่นนี้รุ่นเดียว
ที่วัดมีเหลือไม่มากแล้วค่ะ เพราะ ชาวมาเลเซีย มาบูชากันจำนวนมาก

ทางวัดนำมาเช็ด และให้พระคุณเจ้า สลักชื่อให้
พระบูชารุ่นนี้ ดูงดงามมากค่ะ ต้องไปวัด ศรีมหาโพธิ์ถึง 3 ครั้ง
จึงได้นำกลับมาบูชาที่บ้าน

 

ทุกครั้งเวลาพวกเราเดินทางไป ใน 3 จังหวัด
จะนำวัตถุมงคลติดรถไปค่ะ เผื่อได้เจอทหารก็จะนำมอบให้ค่ะ
พี่มลฤดี ท่านนำลูกแก้ว พระคำข้าว ธง ตะกรุด ของหลวงพ่อฤาษีลิงดำติดรถไป
สอบถามพี่เขาถึง วัตถุมงคลที่พี่เขานำมา ท่านเล่าให้ฟังว่าสมัยแม่พี่เขาสาวๆ
ท่านได้ไปปฏิบัติธรรมที่วัดท่าซุง และบูชาวัตถุมงคลของหลวงพ่อฤาษีไว้ จำนวนมาก
พี่เขาเล่าให้ฟังค่ะว่า หลวงพ่อฤาษีบอกว่าวันหนึ่ง จะได้นำวัตถุมงคลมาแจกจ่ายในพื้นที่
ก็จริงดังที่เห็นค่ะ ตอนนี้คุณแม่ของพี่เขาก็อายุ 80 ปี แล้ว.....

ไปโคกโพธิ์ก็ได้แจก ลูกแก้ว และ พระศรีวิไล ของบ้านเหรียญบินฑ์ค่ะ
ช่วงที่เรากำลังมอบวัตถุมงคล ในตัวเมืองค่ะ ก็จะมีทหารคอยดูแลด้วยค่ะ
เพราะเมื่อเดือนกว่าๆ เพิ่งระเบิดที่รพ.โคกโพธิ์ ในตัวเมือง
อนุโมทนาบุญกับพี่นฤมลค่ะ

 

ขออนุญาต ถามพี่ๆ ข้อมูลการสร้าง หลวงปู่ทวด รุ่นอภินิหาร วัดเมืองยะลา หน่อยครับ จำนวนการสร้างเยอะไหมครับ... ขอบพระคุณครับ

 

,น้อมกราบ สมเด็จเจ้า
หลวงพ่อทวดเหยียบน้ำทะเลจืด
​

สวัสดี เพื่อนสมาชิกทุกท่าน

 

น้อมก้มกราบ สมเด็จเจ้า
หลวงพ่อทวดเหยียบน้ำทะเลจืด
กราบ๑
กราบ๒
กราบ๓




​

หลวงพ่อทวด เนื้อเมฆพัตร ออกวัดพิชยญาติ ปี 2538
อาจารย์นอง วัดทรายขาวปลุกเสก[/CENTER]

 

เท่าที่ปรากฏเห็นประจักษ์แล้ว

บันทึกและรวบรวมโดยนายอนันต์ คณานุรักษ์ จำนวน ๓๒ เรื่อง จากหนังสือประวัติ
หลวงพ่อทวดเหยียบน้ำทะเลจืด และคุณอภินิหารพระเครื่องหลวงพ่อทวดฯ วัดช้างให้
จัดพิมพ์เนื่องในงานฉลองโบสถ์วัดช้างให้ ๒๔-๓๐ เมษายน ๒๕๐๔

เรื่องที่ ๑

ในงานพิธีแจกพระเครื่องสมเด็จหลวงพ่อทวดเหยียบน้ำทะเลจืดวันแรก มีเด็กชายกับเด็กหญิงหมนสองคนพี่น้อง ได้รับแจกพระทั้งสองคน เด็กหญิงหมนเมื่อได้รับพระแล้วก็เอาพระเครื่องนั้นห่อชายพกกลับบ้าน ซึ่งอยู่ที่บ้านป่าไร่ ต.ป่าไร่ อ.โคกโพธิ์ จ.ปัตตานี ครั้นถึงบ้านแก้ห่อผ้าจากพกให้แม่ดูปรากฏว่า พระรูปนั้นกลายเป็นถ่านไฟไปเสียแล้ว ส่วนเด็กชายขณะที่เดินกลับบ้าน ได้เอาพระเครื่องโยนขึ้นแล้วใช้มือรับเช่นเดียวกับโยนก้อนหินเล่นตามประสาของเด็ก แต่รับไม่ทันพระจึงตกลงบนพื้นดิน เขาจึงก้มลงเก็บพระด้วยมือ ทันทีนั้นเด็กชายผู้นั้นก็ยืนแกว่งมือตกใจร้องไห้ขึ้น พ่อเขาจึงลงมาดูเห็นลูกยืนแกว่งมือร้องไห้อยู่ จึงเข้าไปจับมือแกะออกดู ปรากฏว่ามีพระหลวงพ่อทวดฯ อยู่ในกำมือ พ่อและแม่ของเด็กทั้งสองเชื่อว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้เกิดจากอภินิหารของหลวงพ่อทวดฯ บันดาลให้เกิดขึ้น เขาทั้งสองจึงนำลูกทั้งสองคนมาพบท่านอาจารย์เจ้าอาวาสที่วัดช้างให้ประมาณเวลา ๒๑.๐๐ น. แล้วเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ท่านทราบ ท่านอาจารย์จึงแนะนำให้เขาพาเด็กทั้งสองไปกราบไหว้ที่สถูปของหลวงพ่อทวดฯ และกล่าวคำขอโทษเสีย คืนนั้นข้าพเจ้ากลับบ้านเวลา ๒๐.๓๐ น. จึงมิได้ประสพด้วยตนเองแต่ได้รับคำบอกเล่าจากท่านอาจารย์ฯ

นายอนันต์ คณานุรักษ์ บันทึก

เรื่องที่ ๒

นายไสว ปลื้มสำราญ ครูประชาบาล โรงเรียนตำบลบ้านไร่ ได้พบกับข้าพเจ้าที่วัดช้างให้ และเล่าให้ข้าพเจ้าฟังว่า คืนวันที่ ๒๔ เมษายน ๒๔๙๗ เวลากลางคืน ภรรยาของเขาถูกตะขาบกัด มีอาการเจ็บปวดทุรนทุรายไม่ได้สติ เวลาค่ำคืนเช่นนี้จะหายาที่ไหนก็ไม่ได้ นายธำรงบุตรชายคนโต จึงนิมนต์พระเครื่องหลวงพ่อทวดเหยียบน้ำทะเลจืดวางลงในน้ำพอเปียกแล้วเอาตั้งลงบนแผลนานประมาณ ๒ - ๓ นาที แล้วก็หายปวดทันที นายไสวบอกว่าเขาได้ประสพอภินิหารของหลวงพ่อทวดฯ ในครั้งแรกจึงเลื่อมใส วันนี้ผมจึงมาขอพระเครื่องอีก

เรื่องเอาพระเครื่องรักษาคนถูกตะขาบกัดมีมากราย ปรากฏว่าศักดิ์สิทธิ์นัก แต่ผู้เขียนเห็นว่าไม่จำเป็นจะบันทึกลงทุกๆ คน เพราะยังมีเรื่องอื่นๆ อีกมาก

นายอนันต์ คณานุรักษ์ บันทึก

เรื่องที่ ๓

เมื่อปลายเดือนเมษายน ๒๔๙๗ ในค่ำวันหนึ่งเวลาประมาณ ๑๙.๐๐ น. ข้าพเจ้าออกจากบ้านเพื่อจะไปซื้อของบางอย่างที่หน้าโรงภาพยนตร์ปัตตานี ก่อนจะออกจากบ้านข้าพเจ้าได้พนมมือที่หน้าหิ้งพระ ระลึกถึงหลวงพ่อทวดเหยียบน้ำทะเลจืด อธิษฐานในใจว่า ขอให้หลวงพ่อทวดคุ้มครองบ้านและบุตรด้วย แล้วก็ออกจากบ้านไป เวลาประมาณ ๒๒.๐๐ น. จึงกลับบ้าน ขณะที่ข้าพเจ้าเดินกลับเข้าบ้านนั้น ได้มองไปที่ประตูชั้นล่างอาศัยแสงสว่างข้างแรมสลัวๆ เห็นรูปคนดำทมึนยืนอยู่ ณ ที่นั้น ข้าพเจ้าสะดุ้งตกใจนึกว่าคนร้าย จึงเหลียวกลับหลังเอาดุ้นฟืนมาถือไว้ แล้วร้องถามไปว่าใคร แต่เงาดำรูปคนคงยืนโยกตัวโงนเงนอยู่ไปมา ณ ที่เดิม ในขณะอึดใจนั้นข้าพเจ้าก็ระลึกขึ้นได้ว่า อ้อ หลวงพ่อทวดนี่เอง ข้าพเจ้าจึงโยนดุ้นฟืนทิ้งแล้วยกมือขึ้นพนมไหว้แล้วเดินเข้าไปหาเงาดำรูปนั้น เมื่อเดินเข้าไปในระยะใกล้ เงานั้นก็สลายตัวจากรูปคน คล้ายๆ กับควันบุหรี่ ค่อยๆ จางหายไปทีละน้อยจนหมด นี่คืออภินิหารของหลวงพ่อทวดฯ ซึ่งข้าพเจ้าได้ประสพด้วยตนเอง

เผด็จ ณ นคร
แผนกช่างเทศบาลเมืองปัตตานี
๑๕ พฤษภาคม ๒๔๙๗

เรื่องที่ ๔

เมื่อปลายเดือนเมษายน ๒๔๙๗ นางมาลี ภรรยาของนายล้วน สมประสงค์ กรรมกรรถไฟ โรงกุลีนาประดู่ เจ็บท้องจะคลอดบุตรมาสองวันแล้ว แต่คลอดไม่ออก ผู้เจ็บมีอาการหนักมาก เนื่องจากความยากจนจึงไม่สามารถจะนำไปทำการคลอดที่โรงพยาบาลได้ เพราะไม่มีเงินว่าจ้างเหมารถ จึงต้องนอนรอวาระสุดท้ายอยู่ บังเอิญเพื่อนร่วมงานของนายล้วนรู้เรื่องนี้ เขาจึงบอกให้นายล้วนนำเอาพระเครื่องหลวงพ่อทวดฯ มาวางลงในขันน้ำ แล้วจุดธูปเทียนบูชาขอเป็นน้ำมนต์เสดาะแล้วเอาน้ำมนต์ให้นางมาลีดื่มและพรมศีรษะ ต่อมาชั่วครู่ นางมาลีผู้เจ็บคลอดก็เกิดมีกำลังและลมเบ่งคลอดลูกออกมาได้ แต่ปรากฏว่าเด็กนั้นได้ตายเสียนานแล้ว

นายชาติ สิมศิริ
กำนัน ตำบลนาประดู่ ผู้เล่าเรื่อง

เรื่องที่ ๕

เมื่อปลาย พ.ศ. ๒๔๙๘ มีผู้หญิงไทยอิสลามคนหนึ่งคลอดบุตรเอามือออกมาก่อน แต่ติดอยู่เพียงนั้น เวลาผ่านมา ๓ วัน ๒ คืน บุตรจึงตายอยู่ในท้อง คนเจ็บหมดกำลังและลมเบ่ง อาการเข้าเขตอันตราย ญาติคนเจ็บมาตามภรรยาข้าพเจ้าซึ่งเป็นนางผดุงครรภ์แผนปัจจุบัน เมื่อภรรยาของข้าพเจ้าได้ไปตรวจดูแล้ว ก็ทราบว่าไม่มีทางใดจะช่วยได้ จึงแนะนำญาติของผู้ป่วยให้นำส่งโรงพยาบาลปัตตานี แต่เขาไม่ยอมนำไปได้แต่ขอร้องให้ภรรยาของข้าพเจ้าช่วยแต่อย่างเดียว เมื่อไม่มีทางใดที่จะใช้วิชาความรู้ช่วยได้แล้ว เขาก็ระลึกถึงพระเครื่องหลวงพ่อทวดฯ ซึ่งเขาเชื่อมั่นเป็นที่ประจักษ์มาแล้ว เขาจึงอาราธนาให้ท่านช่วยเสดาะลูกในครั้งนี้ให้ด้วย พอจบคำอธิษฐานในใจ (ผู้เจ็บ)ก็ร้องครวญครางขึ้น ภรรยาข้าพเจ้าจึงจับมือเด็กนั้นเขย่าเบาๆ ทันทีนั้นเด็กก็เปลี่ยนเอาก้นออกมา เขาเห็นที่เป็นเช่นนั้นเพราะถูกหลักซึ่งจะช่วยด้วยวิชาความรู้ได้ จึงจัดการเอาเด็กออกจากท้องแม่ได้โดยง่ายดาย ภรรยาข้าพเจ้าเชื่อมั่นว่าเป็นด้วยคุณอภินิหารของหลวงพ่อทวดฯ ท่านดลบันดาลให้แน่ เพราะประสพมาแล้วเป็นที่ประจักษ์

เปี่ยม จุลวัธน์ ธ.บ.
ทนายความจังหวัดปัตตานี

เรื่องที่ ๖

มีอีกรายหนึ่งเมื่อ พ.ศ. ๒๔๙๙ เวลากลางคืน ผู้หญิงจีนมาที่บ้านข้าพเจ้า และบอกว่าเขาปวดท้องจะคลอด (ผู้หญิงจีนคนนี้ฝากท้องกับภรรยาข้าพเจ้า) ข้าพเจ้าว่าเขายังคลอดไม่ได้ เพราะภรรยาข้าพเจ้าไปทำคลอดที่อื่นยังไม่กลับมา เขาว่าเจ็บเต็มทนจะคลอดอยู่แล้ว ข้าพเจ้าจนใจจึงรีบเข้าห้องพระ กราบบูชาหลวงพ่อทวดฯ แล้วกล่าวว่า ขอให้หญิงจีนคนนี้อย่าพึ่งคลอด และขอให้ทางโน้นคลอดง่ายและให้ภรรยาข้าพเจ้ากลับเร็วๆ เถิด ประมาณ ๑๐ นาที ภรรยาข้าพเจ้าก็กลับมาได้นำหญิงจีนเข้าห้องประมาณ ๕ นาที ก็คลอดอย่างง่ายดาย

เมื่อภรรยาเสร็จธุระ ข้าพเจ้าถามเขาว่าทำไมจึงได้กลับเร็ว ทางโน้นคลอดแล้วหรือ เขาตอบว่าคลอดแล้ว ขณะเขาล้างมือและทำความสะอาดอยู่นั้น ได้ยินเสียงปลาดกระซิบที่ข้างหูอยู่ว่าจงรีบกลับ เขาสนใจในคำกระซิบนั้นจึงรีบกลับมาทันที เจ้าของบ้านขอร้องให้นั่งพักเขาก็ไม่ยอมนั่ง นี่ก็เกิดจากอำนาจอภินิหารของหลวงพ่อทวดฯ ที่ภรรยาข้าพเจ้าได้ประสพมาทั้งสองเรื่อง

เปี่ยม จุลวัธน์ ธ.บ.
ทนายความจังหวัดปัตตานี

เรื่องที่ ๗

ข้าพเจ้าป่วยเป็นโรคหืดหอบมาช้านาน ได้รักษาด้วยยาแผนใหม่และแผนโบราณมามาก แต่ก็ไม่หาย ข้าพเจ้ามีวัยชราแล้วคิดว่าคงจะมีชีวิตอยู่ไม่เกิน พ.ศ. ๒๔๙๘ เป็นแน่ อยู่มาวันหนึ่งอาการหืดหอบกำเริบมากขึ้น ไม่มีทางใดจะดับทุกข์ทรมานให้โรคนี้หายได้ บังเอิญนึกถึงหลวงพ่อทวดเหยียบน้ำทะเลจืดเขาเล่าลือกันว่ามีคุณอภินิหารศักดิ์สิทธิ์นัก จึงบอกให้นางนุ้ยภรรยาของข้าพเจ้า ซึ่งเขาเป็นนักวิปัสสนา จัดดอกไม้ธูปเทียนเครื่องบูชา แล้วนิมนต์พระวิญญาณของหลวงพ่อทวดฯ เข้าประทับทรงนางนุ้ย เวลาชั่วครู่ต่อมานางนุ้ยก็ทรง ข้าพเจ้าจึงได้พรรณนาถึงเรื่องที่ได้รับความทุกข์ทรมานทางโรคหืดและหอบพร้อมทั้งขอยา ท่านอยู่ในทรงได้บอกยาสมุนไพรให้พร้อมด้วยคาถาปลุกเสก ให้ข้าพเจ้าต้มกินเป็นยาประจำ แล้วท่านสั่งว่าถึงจะต้มยานี้ให้ผู้อื่นกินก็ได้และมึงอย่าเรียกร้องเอาค่ายาจากเขาแพงๆ จงนึกถึงการกุศลเป็นสำคัญ ข้าพเจ้าจึงจัดการหายามาต้มกิน หม้อที่ ๑ อาการป่วยก็ทุเลาลง หม้อที่ ๒ น้ำยาไม่ทันจะจืด อาการหืดหอบที่เคยเป็นก็หายเป็นปกติมาจนบัดนี้ เพื่อนๆ รู้ข่าวก็ขอให้ข้าพเจ้าต้มยานี้ให้กินรักษาโรคหืด ปรากฏว่าหายมาหลายคนและข้าพเจ้าขอรับรองว่า เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงซึ่งเกิดขึ้นแก่ตัวข้าพเจ้าเองและมีผู้รู้เห็นกันมา

นายสุนทร หะวิเกตุ
ต.เจาะปริง อ.สายบุรี

เรื่องที่ ๘

วันหนึ่งในต้นเดือนตุลาคม พ.ศ. ๒๕๐๐ ร.ต.ต.ไพจิตร์ เกตุวิลัย และจ่านายสิบวีระ กองบังคับการตำรวจภูธร ภาค ๙ จังหวัดสงขลา ได้มาราชการที่จังหวัดปัตตานีและไปเยี่ยมข้าพเจ้าที่บ้าน การสนทนาตอนหนึ่ง จ่าวีระแจ้งเรื่องอภินิหารความศักดิ์สิทธิ์ของหลวงพ่อทวดฯ ให้ฟังว่า เขาเป็นโรคหืดหอบเรื้อรังมานาน รักษามามากแล้วก็ไม่หายวันหนึ่งอาการหืดหอบแรงขึ้น เขาแสนจะทุกข์ทรมานบังเอิญได้นึกถึงคำเล่าลือว่า พระเครื่องหลวงพ่อทวดฯ มีความศักดิ์สิทธิ์ขลังนัก อาราธนาทำน้ำมนต์กินแก้โรคทุกชนิดได้ เขาเข้าใจว่าเนื่องจากพระเครื่องประกอบขึ้นด้วยว่าน ๑๐๘ จึงมีสรรพคุณเช่นนี้ เขาคิดว่าโรคหืดหอบของเขานั้นใช้แรงน้ำมนต์แช่พระเห็นจะไม่มีแรงพอ ควรจะกินเนื้อพระเครื่องทั้งองค์คงจะได้ผลแน่ เขาจึงนำพระเครื่องเข้าในครัว ซึ่งทุกๆ คนในบ้านไม่มีใครรู้ เขาจึงตำพระเครื่องหลวงพ่อทวดฯ จนละเอียดดีแล้วละลายน้ำกินจนหมด โดยเขาคิดว่าได้กินผงว่านในองค์พระจะได้แก้โรคร้ายของเขา แต่ปรากฏว่าโรคร้ายก็ไม่ทุเลาลงเลย กลับต้องทนทุกข์ทรมานมาเป็นแรมเดือน ต่อมาวันหนึ่งเขามาราชการที่จังหวัดปัตตานี ได้รับคำแนะนำจากนายสามารถ หะวิเกตุ บอกให้เขาไปขอยาแก้โรคหืดหอบจากนายสุนทร หะวิเกตุ มารักษาโรคนี้

หลังจากนี้มาไม่นานจ่าวีระ ได้ไปหานายสุนทรเพื่อขอยา นายสุนทรจึงให้นางนุ้ยภรรยาเชิญหลวงพ่อทวดฯ ทรงเสกยาให้ เมื่อหลวงพ่อทวดฯ ทรงในนางนุ้ยแล้วก็ลุกขึ้นยืนเดินตรงเข้ามาที่จ่าวีระ ทรงแสดงกิริยาเกรี้ยวกราดมาก ทำท่าจะทุบตีและชี้หน้าจ่าวีระ แล้วพูดว่า มึงนะใจดำกินกูเข้าได้ (หมายถึงว่าจ่าวีระกินพระเครื่อง) แสดงกิริยาขึ้งโกรธจ่าวีระอยู่ชั่วครู่ จ่าวีระก็งงงันเพราะไม่รู้เรื่องอะไรได้แต่พนมมือไหว้ นายสุนทรจึงแนะนำว่า ผู้ที่ทรงนั้นคือหลวงพ่อทวดฯ จ่าวีระนึกถึงเรื่องที่เขาเอารูปท่านหลวงพ่อทวดฯ ตำแล้วกิน ยิ่งเพิ่มความตกใจมากขึ้นในการกระทำของเขาครั้งนี้ จึงก้มลงกราบขอขมาโทษในสิ่งที่ผิดพลาดล่วงเกินท่านมาแล้วนั้น นางนุ้ยผู้ประทับทรงจึงพูดว่า เอาละกูจะยกโทษให้มึง ต่อไปมึงอย่าทำเช่นนั้นเป็นอันขาด และปลุกเสกยามอบให้จ่าวีระไปต้มกิน

จ่าวีระแจ้งแก่ข้าพเจ้าว่าเขาได้ต้มยากินหลายหม้อ อาการป่วยจึงได้หายเป็นปกติจนถึงบัดนี้ (ขณะที่มาเยี่ยมข้าพเจ้า) จ่าวีระได้ขอพระเครื่องหลวงพ่อทวดฯ จากข้าพเจ้าหนึ่งองค์ ข้าพเจ้าถามว่ายังไม่มีหรือ เขาตอบว่าแต่ก่อนมีหนึ่งองค์ เขาตำกินเสียแล้ว ข้าพเจ้าจึงให้เขาไปบูชา ๑ องค์

นายสุนทร หะวิเกตุ ได้บอกต้นยาขนานนี้ของท่านหลวงพ่อทวดฯ ให้แก่ข้าพเจ้า แต่ไม่ให้คาถาปลุกเสก คือ ๑.ต้นเข็ตมอญเหยียทั้ง ๕, ๒.รากไม้เท้ายายหม่อม ๓.รากเค็ตเคล้า ๔.รากเชียดเขา ๕.รากปรางหวาน ๖.รากพุดซ้อน ๗.รากพุดชนิดไม่ซ้อน ๘.รากชมภูยาหมู (รากต้นฝรั่ง) ๙.รากสาวหยุด หากผู้ใดจะทดลองยานี้ต้มแก้หืดหอบ ก็ให้ระลึกถึงหลวงพ่อทวดฯ เจ้าของยา โดยมีธูปเทียนอาราธนาให้ท่านปลุกเสกและขอความประสิทธิ์จากท่าน เวลาจะดื่มยาทุกครั้ง ข้าพเจ้าคิดว่าคงจะได้ผล

นายอนันต์ คณานุรักษ์ บันทึก

เรื่องที่ ๙

เหตุเกิดที่บ้านหนองกรก อ.โคกโพธิ์ จ.ปัตตานี ในคืนวันที่ ๒๒ เมษายน ๒๔๙๗ เวลาประมาณ ๒๑.๐๐ น. นายแดงและภรรยากลับจากทำงานมากินข้าวแล้วเตรียมเข้าห้องนอน พอใกล้จะหลับได้ยินเสียงกริ่งๆ อยู่ในขวดโหลบนหิ้งพระ ซึ่งมีพระเครื่องหลวงพ่อทวดฯ ขอมาจากวัดช้างให้ใหม่ๆ และได้เก็บไว้บนขวดโหลใบนั้น เขาคิดว่าหนูได้กลิ่นน้ำมันจึงลงไปคาบพระแล้วกระทบกับขวดจึงเกิดเสียงดังขึ้น นายแดงจึงลุกขึ้นจุดตะเกียงส่องดูก็ไม่เห็นมีอะไรผิดปกติ จึงล้มตัวลงนอนต่อไปจนถึงเวลา ๒๒.๐๐ น. เขากับภรรยาก็ตกใจตื่นขึ้นทันทีเพราะเสียงปืนดังขึ้นที่ชานเรือนสามนัด นายแดงนึกได้ทันทีว่าตนถูกผู้ร้ายปล้นบ้าน จึงตื่นขึ้นจับมีดตัดฟากพื้นเรือนขาดเป็นช่อง แล้วรอดหนีไปทางช่องใต้ถุนเรือน

ฝ่ายภรรยากำลังตกตลึงไม่ได้สติ จึงลุกขึ้นไปจะเปิดประตูให้พวกโจร ขณะที่พวกโจรกำลังกระแทกบานประตูอยู่ พอเขายื่นมือจับกลอนประตู ก็มีมือประหลาดมาผลักหน้าอกเขาก้นกระแทกพื้น เขานึกถึงหลวงพ่อทวดทันที จึงลุกขึ้นไปที่หน้าหิ้งพระพนมมืออ้อนวอน ขอให้หลวงพ่อทวดช่วยคุ้มครองรักษา ฝ่ายพวกโจรก็ออกกำลังพังประตูห้องอยู่โครมครามสั่นสะเทือน เขากลัวจนไม่สามารถจะทนอยู่ได้ จึงพนมมือกล่าวขอให้หลวงพ่อทวดฯ ช่วยคุ้มครองบ้านให้ลูกหลานด้วยเถิด กล่าวจบแล้วลอดหนีทางช่องตามสามีไป ปรากฏว่าพวกโจรใช้ปืนยิงติดตามมาข้างหลังแต่ไม่ถูก พวกโจรเมื่อโถมพังประตูไม่ออกจึงพากันหนีเข้าป่าไป

นายชาติ สิมศิริ
กำนันตำบลนาประดู่ เล่าเรื่อง

วันหนึ่งข้าพเจ้าพบกับพนักงานสอบสวนอำเภอโคกโพธิ์ เขาว่าผมได้ไปสอบสวนพร้อมกับนายอำเภอได้ตรวจดูความแข็งแรงของบานประตูห้องนอนของนายแดงแล้ว ปรากฏว่าเก่าแก่และแบบบางมาก ใช้แรงผลักดันคนเดียวก็พังเพราะประตูมีบานเดียว และสอบถามคนแก่ที่อยู่นอกห้องได้ความว่าพวกโจร ๖ คนโถมพังประตูอยู่นานประมาณ ๒๕ นาที เจ้าพนักงานสอบสวนคนนั้นบอกข้าพเจ้าว่า มันเป็นเรื่องน่าอัศจรรย์ยิ่งนัก

นายอนันต์ คณานุรักษ์ บันทึก

เรื่องที่ ๑๐

คืนวันที่ ๑๐ พฤศจิกายน ๒๔๙๗ เวลาประมาณ ๑๙.๐๐ น. นายซัว นิลกำแหง ผู้ใหญ่บ้านหมู่ที่ ๓ ต.ลำพะยา จังหวัดยะลา ได้เอาพระเครื่องหลวงพ่อทวดใส่ไว้ในกระเป๋าเสื้อแล้วลงจากเรือนไปวัดลำพะยา เพื่อฟังพระแสดงธรรม วันนั้นเดือนขึ้น ๑๕ ค่ำ พระจันทร์เต็มดวงส่องแสงสว่าง เวลาประมาณ ๒๒.๐๐ น. พระแสดงธรรมเสร็จแล้วก็กลับบ้าน ขณะเดินมาพบคนร้าย ๓ คนเป็นที่เขารู้จักดีและจำได้ดี เพราะแสงสว่างของดวงเดือน ผู้ร้ายคนหนึ่งวิ่งมาใกล้เขาแล้วใช้ปืนสั้นยิงเขาในระยะใกล้ชิดรวม ๔ นัด ๓ นัดแรกไม่ถูก กระสุนนัดสุดท้ายถูกข้างตะโพกของนายซัวล้มลง ผู้ร้ายเข้าใจว่าเขาถูกกระสุนปืนตายเสียแล้วจึงได้พากันหนีไป

นายซัวจึงลุกขึ้นดูรอยที่ถูกกระสุน ปรากฏว่ากางเกงทะลุตามแรงกระสุนปืน แต่ที่ตะโพกไม่มีบาดแผล เขาจึงรอดชีวิตมาได้ก็เพราะอำนาจหลวงพ่อทวดฯ คุ้มครอง เขายังพูดให้ผู้ไปสอบถามฟังว่าถ้าหลวงพ่อทวดไม่คุ้มครองผมคงตายแน่เพราะมันยิงผมในระยะเผาขน

นายชาติ สิมศิริ นายกวี จิตต์กุล นายวิศิษฐ์ คณานุรักษ์
ได้ไปสอบถามปากคำนายซัวด้วยตนเองทั้งสามคน

เรื่องที่ ๑๑

กองวิทยาการ กรมโลหกิจ

๒๓ ตุลาคม ๒๔๙๙

นายอนันต์ คณานุรักษ์ ที่นับถือ

คงจำผมได้เมื่อคราวไปเยี่ยมที่บ้านปัตตานี และรับแจกพระเครื่องหลวงพ่อทวดเหยียบน้ำทะเลจืด จากคุณมา ๔ องค์ บัดนี้ผมมีจิตเลื่อมใสศรัทธา อยากจะร่วมสร้างโบสถ์ ณ วัดช้างให้ และปฏิสังขรณ์เจดีย์ที่บรรจุอัฐิหลวงพ่อทวดฯ จึงได้ส่งเงินมาพร้อม จ.ม. นี้ ๑,๐๐๐ บาท (หนึ่งพันบาท) ในนามคุณเป็นผู้รับ ขอได้รับเงินนี้และดำเนินการทำบุญตามที่ผมศรัทธาด้วย

ขอแสดงความนับถือจากผม
ขุนโลหภูมิพิทยานุการ

เรื่องที่ ๑๒

เป็น จ.ม. ของท่านขุนโลหภูมิพิทยานุการ ถึงข้าพเจ้าฉะบับที่ ๒ ความว่า
เรื่องเกี่ยวกับพระเครื่องหลวงพ่อทวดฯ สำหรับผมได้รับความคุ้มครองจากท่านเป็นอย่างดี ผมนำท่านติดตัวไปเสมอ ปรากฏว่าได้มีอภินิหารที่ท่านได้ช่วยคุ้มครองภรรยาของผม คือเวลาภรรยาของผมไปไหนมาไหนได้นำพระเครื่องติดตัวไปเสมอ วันหนึ่งนั่งรถยนต์ที่บ้านจะไปธุระ พอถึงถนนสี่แยกรถเกิดเครื่องดับทันที สตาร์ทก็ไม่ติด ทันทีนั้นก็มีรถยนต์อีกคันหนึ่งวิ่งตัดหน้าผ่านไป และเกิดชนกับรถยนต์อีกคันหนึ่งที่วิ่งสวนมา ทำให้รถยนต์คันนั้นแฉลบขึ้นทางเท้าเกิดเสียหายมาก เมื่อรถเขาชนกันแล้ว รถของภรรยาผมก็สตาร์ทติดวิ่งได้ต่อไปเป็นปกติ ผมคิดว่าหลวงพ่อทวดฯ ท่านคงแสดงอภินิหารคุ้มครองไว้ รถผมจึงปลอดภัยจากการถูกชน และก็มีบ่อยๆ ที่ผมขับรถไปมักจะแคล้วคลาดจากอุปัทวเหตุนานาประการเสมอ ส่วนโชคลาภนั้นพอประมาณ​

 

กราบสมเด็จเจ้า
หลวงพ่อทวดเหียบน้ำทะเลจืด วัดช้างให้ ปัตตานี​

 

​

กราบสมเด็จเจ้า
หลวงพ่อทวดเหยียบน้ำทะเลจืด



เข้าพรรษา ปีนี้ ดวงดีที่สุด เป็นปีแรกที่มีโอกาสตักบาตรทุกเช้า หน้าบ้านตนเอง
ได้อุทิศบุญกุศล ถวายสมเด็จเจ้า และพ่อต่างๆได้สะดวก
ขอเชิญเพื่อนสมาชิก ได้ร่วม อนุโมทนา ด้วย ขอรับ

ขอบคุณมายังน้องภัทร สำหรับข้อมูลเมืองหนองจิก
หลวงพ่อทวดนวล ทำให้ย้อนอดีตในวัยเด็กกับสภาพดังกล่าว
ขอบคุณครับ

 

รบกวน อาจารย์จงอาง หรือผู้รู้หน่อ่ยครับ องค์นี้ น่าจะของที่ใหน แท้ใหมครับ ขอบพระคุณล่วงหน้า

 

กราบสมเด็จหลวงพ่อทวดค่ะ
สวัสดีค่ะ

เมื่อวันที่ 13 กค.57 เดินทางไปจังหวัดปัตตานีอีกครั้งค่ะ

ไปร่วมทอดผ้าป่า ที่พักสงฆ์ อุทยานวิสุทธิเทพ

พี่เขาได้ซองบุญมาค่ะ ท่านอยากไปร่วมทำบุญที่แห่งนี้
ซึ่งพระอาจารย์ ท่านกำลังสร้างสมเด็จองค์ปฐมบนเขา

เป็นครั้งแรกค่ะที่เดินทางไป รู้แต่เพียงว่า อยู่แถวทางไปน้ำตกทรายขาว

วันที่ 13 กค.57 จึงเดินทางไปร่วมทำบุญที่นั้นค่ะ
พอเข้าเขตปัตตานี ก็โทรสอบถามเส้นทางพระคุณเจ้าตลอด
กลัวหลงค่ะ เพราะไปกัน 2 สาว....(f)
ทราบว่าเข้าทางนาประดู่ ไปวัดทรายขาว แล้วเลี้ยวซ้าย ไปทาง
บ้านมะปรางมัน ต.ช้างให้ตก....

สถานที่ก่อสร้างต้องขึ้นไปบนเขาค่ะ....
เป็นสถานที่ก่อสร้างอุทยานวิสุทธิเทพ

นำภาพมาให้ชมค่ะ

 

อุทยานวิสุทธิเทพ
พระคุณเจ้าท่านใช้เวลาเพียง 2 เดือนในการปรับพื้นที่
มีคนมาร่วมงานน้อยเพราะเป็นพื้นที่เสี่ยง....

 

อุทยานวิสุทธิเทพ

 

วันอาทิตย์ที่ 20 กค.57
เดินทางไปลานสะกา จ.นครศรีธรรมราชค่ะ

ไปทำบุญ และร่วมถวายเทียนพรรษาค่ะ

สถานที่แห่งนี้งดงามมากค่ะ



อาศรมวังวิเวกสามแก้ว
อยู่ใกล้น้ำตก
มีต้นมังคุด กระท้อน ลองกอง ฯลฯ

 

ขากลับแวะวัดเสมาเมือง ในตัวเมืองนครศรีธรรมราช
กราบสมเด็จหลวงพ่อทวดค่ะ

 

:d:dเรื่องเล่า จากพี่ธงไชย

พี่ธงไชย ท่านชอบจับพลังค่ะ โดยเฉพาะ พระของหลวงพ่อทวด.....
ท่านเล่าให้ฟังว่า เริ่มจับพระ ตั้งแต่ปี 47 จนถึง 49
ท่านบอกว่าท่านจับพลัง หลายรุ่นแล้ว พระหลวงพ่อทวด

ถามพี่เขาว่า แล้วเวลาจับจะมีความรู้สึกอย่างไร ด้วยความสงสัย
ท่านก็บอกว่า มือจะเหมือนไฟซ็อต (ท่านพูดว่าท่านสามารถสัมผัสพลังได้):d

มีอยู่ครั้งหนึ่งค่ะ มีคนนำพระหลวงพ่อทวดมาให้ท่านจับพลังดู....
เมื่อท่านจับแล้ว ก็บอกเจ้าของพระว่า ต้องนำไปให้พระท่านปลุกเสก เพราะท่านรู้สึกว่าจับแล้ว ไม่มีพลัง..???!!!!

ท่านและเจ้าของพระ ก็พากันไปขึ้นบนภูเขาหลง (ให้ท่านเจ้าคุณผันปลุกเสกให้)
ขณะที่ขี่รถมอเตอร์ไซด์ขึ้นไป เกิดอุบัิติเหตุเสียหลัก ตกลงไหล่เขา ไปไม่ถึงวัดเจ้าคุณผัน
ท่านและเจ้าของพระ ซึ่งก็แขวนพระหลวงพ่อทวดองค์ที่ท่านจับพลัง คิดว่าไม่รอดแล้ว
โชคดีที่ไม่ตกเหวลงไปข้างล่าง มีแต่รอยถลอก จึงตัดสินใจกลับค่อยไปวัดวันหลังใหม่ เพราะฤกษ์ไม่ดีแล้ว

เมื่อท่านกลับมาบ้าน กลางคืนประมาณเที่ยงคืน ท่านฝันเห็นหลวงพ่อทวดมานิมิตรให้เห็น
ซึ่งท่านนั่งอยู่ ที่หัวเตียงนอนห่มจีวรสีเปลือกหมากสุก และพูดว่า " ทำไมไม่เชื่อ หรือ อย่าเที่ยวลบหลู่ ถ้าหากท่านไม่ช่วย ตายหมด"

จากนั้นมาท่านไม่กล้าจับพระ
(จับพลังอีกเลย ยกเว้นบางกรณี ท่านบอกว่าหากจับพระต้องขอขมาหลวงปู่ทวดทุกครั้ง)

 

สวัสดีครับ ท่านเจ้าของกระทู้และสมาชิก ผมติดตามอ่านกระทู้มานานแล้วครับแต่ยังไม่ถึงหน้าปัจจุบันสักที วันนี้อยากเรียนถาม พระหลวงปู่ทวดครับไม่ทราบรุ่นอะไรครับ หาข้อมูลไม่เจอเลยครับ ไม่ทราบสร้างจากวัดไหนครับ