อัลบั้มพระ ประวัติ และวัตถุมงคล

สวัสดียามดึกครับคุณปู คุณโญ พี่ตี๋ใหญ่ คุณนอร์และทุกๆท่าน

 

หลวงปู่ครูบาชัยยะวงศาพัฒนา (5)

เป็นผู้มีพรหมวิหารสี่

หลวงปู่มีความเมตตากรุณาและพรหมวิหารสี่มาแต่เยาว์วัยอย่างหาที่เปรียบมิได้
เพื่อนของ หลวงปู่ตั้งแต่สมัยนั้นเล่าว่า เมื่อสมัยที่ท่านเป็นเด็กระหว่างทางไปหาของหรืออาหารป่า
ทุกครั้งที่เห็นสัตว์ถูกกับดักของนายพราน ท่านจะปล่อยสัตว์เหล่านั้นให้มีอิสรภาพเสมอ
แล้วจะหาสิ่งของมาทดแทนให้กับนายพราน เพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนกับชีวิตของมัน

ครั้งหนึ่งท่านเห็นตัวตุ่นถูกกับดักนายพรานติดอยู่ในโพรงไม้ไผ่
ด้วยความสงสารท่านจึงปล่อยตัวตุ่นนั้นไป แล้วหยิบหัวมันที่หามาได้จากในป่า
ซึ่งตั้งใจไว้ว่าจะนำไปให้พ่อแม่และน้องๆ กิน ใส่เข้าไปในโพรงไม้นั้นแทน
เพื่อเป็นการชดใช้แลกเปลี่ยนกับชีวิตของตัวตุ่นนั้น

ต่อมามีอยู่วันหนึ่ง ท่านไปพบปลาดุกติดเบ็ดของชาวบ้านที่นำมาปักไว้ที่ห้วย
ท่านเห็นมันดิ้นทุรนทุรายแล้วเกิดความสงสาร เวทนาปลาดุกตัวนั้นมาก
จึงปลดมันออกจากเบ็ด แล้วเอาหัวผักกาดที่ท่านทำงานแลกมา
ซึ่งตั้งใจไว้ว่าจะนำไปให้พ่อแม่และน้องๆ กิน มาเกี่ยวไว้แทน
เป็นการแลกเปลี่ยนชีวิตปลาดุกนั้น หลวงปู่ได้เมตตาบอกถึงเหตุผลที่กระทำเช่นนั้นว่า
ในเวลานั้นท่านมีความเวทนาสงสาร สัตว์เหล่านั้นจึงได้ช่วยชีวิตของมันไว้
ท่านมักจะสั่งสอนลูกศิษย์อยู่เสมอว่า

"ชีวิตของใคร ๆ ก็รักทั้งนั้น เราทุกคนควรจะเมตตาตนเอง
และเมตตาผู้อื่นอยู่เสมอโลกนี้จะได้มีความสุข"

ด้วยความที่ท่านเป็นผู้ที่ไม่ชอบการผิดศีลมาตั้งแต่สมัยเด็ก
เมื่อท่านเห็นว่าคนอื่นจะผิดศีลข้อปาณาติบาต (การฆ่าสัตว์ตัดชีวิต)
ก็รู้สึกสงสารทั้งผู้ทำปาณาติบาตและผู้ถูกปาณาติบาต
ซึ่งท่านไม่อยากเห็นพวกเขามีเวรมีกรรมกันต่อไป
แต่ในขณะเดียวกันท่านก็ไม่ต้องการให้ตัวเองต้องผิดศีลโดยไปลักขโมยของผู้อื่น
ซึ่งในเวลานั้นท่านไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี ท่านจึงต้องหาสิ่งของมาตอบแทนให้กับเขา
แต่ในบางครั้งก็ไม่มีสิ่งของมาแลกกับชีวิตของสัตว์เหล่านั้นเหมือนกัน
แต่ท่านก็สามารถจะช่วยมันได้โดยปล่อยมันให้เป็นอิสระ แล้วท่านจะนั่งรอนายพราน
จนกว่าเขาจะมา และก็ขอเอาตัวเองชดใช้แทน ซึ่งท่านได้เล่าว่า
บางคนก็ไม่ถือสาเอาความ แต่บางคนก็ให้ไปทำงานหรือทำความสะอาด
ทดแทนกับที่ท่านไปปล่อยสัตว์ที่เขาดักไว้ แต่ไม่เคยมีใครทำร้ายทุบตีท่าน
อาจจะมีบ้างก็เพียงแต่ว่ากล่าวตักเตือน

ในปัจจุบันนี้ก็เช่นกัน หลวงปู่ชอบปล่อยสัตว์ ปล่อยปลามาก
มีอยู่หลายแห่งที่ท่านไปโปรดญาติโยม แล้วญาติโยมซื้อสัตว์มาให้ท่านปล่อย
สัตว์พวกนี้ดีใจมากเมื่อปล่อยให้มันเป็นอิสรภาพ ขณะที่ท่านปล่อยสัตว์โดยเฉพาะสัตว์น้ำ
เช่น ปลาช่อน ปลาดุก ปลาหมอ เหมือนหนึ่งว่ามันไม่อยากจากท่านไป
เมื่อท่านให้ศีลให้พรจะดำผลุบดำโผล่อยู่ที่หน้าท่านเป็นเวลานาน
บางตัวก็ขึ้นมานอนสงบนิ่งเพื่อรับพรจากท่าน บางตัวขึ้นมาเคล้าเคลียที่เท้าของท่านที่จุ่มลงในน้ำ
แสดงถึงความรักและความเมตตาจิตที่ได้รับจากท่าน
และสมัยเมื่อท่านจำพรรษาอยู่ป่าแม่ระได้ ๔ ปี ช้างจะมาล้อมฟังเสียงสวดมนต์ทุกเช้า
เมื่อฟังจบแล้วต่างก็แยกย้ายกันไปหากิน เมื่อหลวงปู่ตีระฆัง ช้างก็จะมาขอกินข้าว
หลังจากได้กินข้าวแล้ว ก่อนจากไปช้างที่เป็นหัวหน้าจะครางฮือๆ
เพื่อแสดงความเคารพและขอบคุณ แม้แต่เสือก็ยังมีความเกรงใจ
คือถ้าเสือเดินมาในระยะไกลๆ มันจะร้องมาเรื่อย
เมื่อเดินเข้ามาใกล้ที่ หลวงปู่พักอยู่มันจะไม่ร้อง จะร้องอีกต่อเมื่อออกห่างไปไกล

ท่านได้พูดกับผู้เขียนว่า

"แม้ว่าบางครั้งจะต้องทำงานหนักเพื่อใช้ชีวิตของสัตว์ที่ท่านได้ปล่อยไป
แต่ท่านก็รู้สึกยินดีและปิติใจเป็นอันมากที่ได้ทำในสิ่งที่ดีงามเหล่านี้"

ที่มา: ธรรมจักร

 

ครูบาธรรมชัย วัดทุ่งหลวง

 

สวัสดียามเช้าครับพี่วรรณ พี่เอ๊ะ พี่กูน พี่ตี๋ พี่โญ พี่ช้าง พี่รุ่ง คุณบอย น้องโอ๊ต น้องเอ็ม น้องเขี้ยว น้องนิก คุณตั้น คุณกันตปัญโญ คุณหมอ คุณhmoomoo คุณsellcat คุณEYEOFVENUS และพี่ๆน้องทุกท่าน ขอบคุณทุกภาพสวยๆและเรื่องราวดีๆจากทุกท่านครับ

 

ทำไมถึงเป็นรุ่นแรกกับรุ่นหนึ่ง เล่านึดนึงคร๊าบบ

 

;aa44 อรุณสวัสดิ์ครับพี่ตี๋ พี่วรรณ พี่ปู คุณวุฒิและทุก ๆ ท่าน

​

 

เดาว่าน่าจะออกมาปีเดียวกันรึเปล่า

หาข้อมูลไม่เจออ่ะพี่ปูเวปเขาตัดระบบสืบค้นไปแว๊วครับ :'''(

 

เล่าเรื่องหลวงปู่อ่อนสา โดยครูนก
โพสต์ที่ 4794 หน้าที่ 480

นโม วิมุตฺตานํ

ขอความนอบน้อมของข้าพเจ้า จงมีแด่ท่านผู้พ้นแล้วทั้งหลาย

นโม วิมุตฺติยา

ขอความนอบน้อมของข้าพเจ้า จงมีแด่วิมุตติธรรมความหลุดพ้นของท่านเหล่านั้น

​

 

อืมม.. พอจะเข้าใจคร๊าบบ คล้ายๆเหรียญรุ่นแรกหลวงปู่หงษ์ คือเป็นรุ่นแรกของคนสร้างน่ะครับ แต่จะเป็นรุ่นแรกของหลวงปู่เลยรึเปล่าก็ต้องหาข้อมูลกันอีกทีคร๊าบบ

 

ดื่มกาแฟกันครับพี่ปู

​

 

catt3 แสดงว่าเราก็ยังไม่มีเหรียญรุ่นแรกกันเลยอ่ะดิ

ปล.พี่ปูนี่เห็นเอวเล็ก ๆ แต่ความรู้รอบเอวเยอะพอ ๆ กับคุณเอ๊ะเลย

 

จิบกาแฟชมดอกไม้ไปด้วยคร๊าบบ ดอก"คอร์เดีย"

 

สมัยเรียนก็ใช้ความรู้รอบโต๊ะเยอะเหมือนกันนะคร๊าบบ

 

พระแก้วมรกตเนื้อผงพุทธคุณ สร้างปี ๒๕๓๔
หลวงปู่คำพัน หลวงปู่สิม ครูบาเจ้าเกษม อธิษฐานจิต
จัดสร้างโดยท่านอาจารย์อนันต์ สวัสดิเสาวนีย์ หัวหน้ากองช่างสิบหมู่ กรมศิลปากร
มวลสารศักดิ์สิทธิ์ ประกอบไปด้วย
ผงจิตรลดา ผงบุษบกพระแก้ว ในคราวบูรณะบุษบกพระแก้ว ณ วัดพระศรีรัตนศาสดาราม และ หินปฐวีธาตุหลวงปู่คำพัน เป็นต้น​

 

เล่าเรื่องความหลังครั้งวัยเยาว์สักนิด
มีอยู่วันหนึ่งหลังจากให้เพื่อนลอกการบ้านแล้ว
ถึงเวลาครูตรวจก็คงพบว่าทำไมคิดได้เหมือนกันเช่นนั้น
ครูก็เลยถามเพื่อนว่า
"ทำเองหรือเปล่า"
เพื่อนก็อึกอัก อึกอัก ไม่รู้จะตอบอย่างไร
ก็เลยต้องช่วยให้สุดทาง ตอบแทนไปว่า
"เขียนเองครับ"

ฮากันทั้งห้อง

ครูหันมายิ้มอย่างมีเมตตา กรุณา มุทิตาและอุเบกขา
ผมเลยซวยโดนเขกโต๊ะอยู่คนเดียว
​

 

ไม่มีดอกไม้มาให้ชม
เพราะยังมืดอยู่ ออกไปถ่ายภาพมาแบ่งให้ชมไม่ได้
เดี๋ยว รปภ.เข้าใจผิดคิดว่าไปซุ่มแอบถ่ายเข้าจะยุ่่ง :'''(

 

ขอบคุณที่เล่าสู่กันฟังคร๊าบบ

ต้องไปเป็นแจ๋วก่อนแล้ว

 

http://image.ohozaa.com/view2/xamMqckXbXwOF8Bg][/url]


http://image.ohozaa.com/view2/xamMpunACPx7KBFz][/url]

พระชัยวัฒน์ โฆสปัญโญ
ปีที่สร้าง พ.ศ. 2534
จัดสร้างโดยคณะสงฆ์ จังหวัดนครพนม โดยเจ้าคณะจังหวัดเป็นประธาน
จำนวนสร้าง เนื้อทองคำ 7 ชุด
เนื้อเงิน 145 ชุด
เนื้อนวะ 2534 ชุุด

เนื้อหามวลสารในการจัดสร้าง
-แร่ธาตุศักดิ์สิทธิ์ 9 อย่าง ตามตำราโบราณ คือ ชิน,เจ้าน้ำเงิน,เหล็กละลายตัว,ตะกั่ว,ปรอทสตุ,สังกะสี,ทองแดง,เงิน,และทองคำ
-แผ่นจารอักขระจากพระคณาจารย์ต่างๆ จากภาคอีสาน ลงยันต์ 108
-แผ่นจาร นะปัทมัง 14 นะ
-ยอดโลหะธาตุ ขององค์พระธาตุพนมองค์เดิม
-ผอบเงิน และผอบทองที่ใช้บรรจุพระบรมสารีริกธาตุ ขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้มาเมื่อครั้ง กรมศิลปากรทำการขุดค้นและบูรณะองค์พระธาตุพนมองค์เดิมและส่วนผอบชำรุดได้มอบไว้ให้กับ ทางเจ้าคณะจังหวัดนครพนม ในโอกาสที่สร้างพระกริ่ง-พระชัยโฆสปัญโญ ทางเจ้าคณะจึงมอบผอบเงิน-ทองที่ชำรุดแล้วให้ทางวัดธาตุมหาชัย เพื่อนำมารวมหลอมพระกริ่ง-พระชัยอันสูงค่าและศักดิ์สิทธิ์ยิ่ง

หลวงปู่คำพันธ์ เป็นประธานเททองหล่อ บริเวณหน้าพระอุโบสถวัดธาตุมหาชัย วันที่ 24 พฤษภาคม 2534 และมีพิธีมหาพุทธาภิเษกในพระอุโบสถวัดธาตุมหาชัย

 

อรุณสวัสดิ์สมาชิกทุกท่าน..