ครูบากฤษดา วัดสันพระเจ้าแดง ลำพูน พระผู้เมตตาไม่มีประมาณ.........

สิ่งที่ผมเจอกับตัวเอง คือ ครูบาท่านสามารถรับรู้ถึงคำถาม หรือ สิ่งที่เราตั้งความหวังไว้ได้อย่างน่าประหลาดใจ ไม่ว่าเราจะคิด จะทำอะไร ท่านรู้ ท่านทราบ ท่านเห็น และท่านก็เมตตาให้ตามบุญและวาสนาของเราครับ (ไม่ต้องเอย ไม่ต้องพูด ไม่ต้องขอ แต่ถ้าบุญเราพอ เพียงแค่รอ ก็สมปรารถนา) สาธุ สาธุ สาธุ

 

เรื่องนี้ผมว่าหลายๆ คนในนี้ได้พบเจอกับตัวเองมาเยอะครับ ผมว่าหลายท่านเลยล่ะ แต่บางทีไม่พูดเพราะ เล่าไปคนที่ไม่รู้ ไม่ศรัทธา ก็จะเป็นปรามาสไป อย่างที่ผมเคยได้บอกบ่อยๆครับ ไม่เจอกับตัวไม่รู้ครับ หุหุหุ

ว่าแต่ได้อะไรมาโชว์บ้างครับ อิอิอิ

 

สำหรับการเดินทางไปกราบครูบา ครั้งนี้ นอกจากจะได้เจอ พี่กวางคำ , พี่bayonet แล้วยังมีโอกาสได้เจอพี่ๆ น้องๆ อีกหลายท่าน เช่น คุณเฟริส์ , คุณสายครูบา , พี่สายบู๊ , คุณเอ๋ , คุณโชติพัฒน์ และอีกหลายๆ ท่าน ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ

 

ดีจัง....ผมไม่เคยเจอใครเลย 555 ถ้าได้กลับไปคราวนี้คงต้อง ขอกราบสวัดาพี่ๆ ทุกคนงามๆ เลยครับ ที่มีส่วนร่วม เผยแพร่ บารมีของท่านครูบาครับ

 

นัมโม. สุเมโธ ผ่อสัก. นัมโม สุเมโธ ผ่อสัก. นัมโม สุเมโธ ผ่อสัก.

 

ผมขอตามอ่านทุกความเห็นของทุกท่านนะครับ

เคยได้พบกับความอัศจรรย์ของครูบาด้วยตัวเองเช่นกัน

ยินดีกับคุณ bayonet ด้วยครับ

 

ขอแสดงความยินดีกับท่านพี่ bayonet ด้วยนะครับ นี่แหละครับ ของมงคลย่อมคู่ควรกับคนที่คู่ควร เพราะความเมตตาของพระคุณครูบาและท่านได้เลือกเจ้าของที่แท้จริงแล้ว สาธุครับ

 

สาธุ ถูกต้องตามพี่เหนือคาด ตามนี้เลยครับ ของทุกๆอย่างในโลกนี้ มีที่มาที่ไป มีเหตุและปัจจัยเกื้อหนุนกันตามเหตุตามผลครับ. ครูบาท่านเคยพูดเสอมๆว่า. ทุกๆสิ่งมีเจ้าของถ้าใช่คือใช่ ถ้าไม่ใช่ ต่อให้กองอยู่บนตักสักพักก็ไปจากเราอยู่ดีครับ สาธุครับ

 

ระหว่างที่รอชมองค์เสด็จของพี่ bayonet เอาองค์ของพี่เหนือคาดมาโชว์ก่อนดีไหมครับพี่เหนือคาด

 

สาธุ ฟังดูแต่ละท่านที่ประสบมา ความอัศจรรย์แห่งอำนาจพลังจิตของพระโพธิสัตว์ท่านนี้ คงเป็นตำนานเล่าขานไปชั่วกาลนานจริงๆน่ะครับ. แหม ถ้าได้ทาง จีน ฮ่องกง มาเล่าด้วยคงจะเข้มข้นมากๆขึ้นเลยน่ะครับ. เท่าที่ทราบมาว่า. แรกที่ท่านเข้าไปโปรดท่านใช้อิทธิแสดงจนคนทางโน้นยอมเลยน่ะครับ ถ้าท่านไหนได้ไปงานกฐินลองสอบถามคนทางจีนฮ่องกงดูน่ะครับ โอ้ว.....ฟังแล้ว...เซียน...ครับ ต่อมาเรื่องอิทธิท่านก็ไม่แสดงปรากฏอีกเลย เหลือแต่สงเคราะห์ธรรมดาแนะนำหลักธรรมภาวนาเข้าแทนครับ สาธุ

 

เรื่องนี้ชื่อว่า "เรารู้หมดแหละ"
เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นนานมาแล้ว เป็นเรื่องเล่าสู่กันฟังที่ผมได้ยิน ได้ทราบมา วันเดือนเคลื่อนคล้อยมิอาจจำได้ว่านานเท่าใด เรื่องมีอยู่ว่ามีลูกศิษย์ที่นับถือท่านมักจะห้อยล๊อกเก็ตรูปหเมือนท่านอยู่ตลอดติดตัวประจำ หลายครั้งที่เขาเจอหน้าครูบาฯท่านก็มักจะพูดดักทางออกมาก่อนเลยว่า เธอไปนู่น ไปนั่น ไปนี่ ไปทำนู่นทำนี่ อันนี้ผิด อันนั้นถูก ควรแก้ไข จนบางครั้งเขาคนนี้ไปอยู่สถานที่อโคจรที่ไม่สมควรเข้าไป และเกิดความอยากรู้เขาจึงถามพระคุณครูบาว่า ทราบไหมว่าไปไหนมา อะไรอย่างไร ปรากฎว่าพระคุณครูบาท่านได้ร่ายมาเป็นฉาก เหมือนหยั่งกะเดินตามไปด้วย และพูดตอกเตือนสติ เอาซะแทงใจดำลูกศิษย์คนนี้ไปเลย ลูกศิษย์คนนี้ได้แต่อึ้งเพราะมันเป็นเรื่องจริงทุกอย่างที่มิอาจปฏิเสธหรือโกหกได้ ทิ้งท้ายพระคุณครูบาท่านยังเปรยๆไว้ให้คิดว่า
ทีหลังหากไปไหน ในสถานที่มิสมควรที่จะนำพระเครื่องวัตถุมงคลเข้าไป ควรถอดเก็บไว้ในที่ๆเหมาะสม ไม่ควรนำติดตัวเข้าไปด้วย แล้วเธอเองจะไม่ให้ฉันรู้ได้อย่างไร ก็ในเมื่อล๊อกเก็ตที่เธอห้อยคอก็รูปของฉัน เส้นเกษาที่ฝังอยู่ด้่านหลังก็ของฉัน ผ้าจีวรก็ของฉัน การมีของมงคลติดตัว ควรจะไปในสถานที่ๆเป็นมงคลด้วย ผมได้ฟังเรื่องเล่าแบบนี้มายิ่งศรัทธาในบารมีและความห่วงใยลูกศิษย์ของท่านมากครับ

**มาถึงตรงนี้ในส่วนตัวผมเองจึงคิดเอาเองว่าล๊อกเก็ตรูปเหมือนท่านพระคุณครูบาต้องเป็นของดีแน่ๆ เพราะสามารถสื่อสารบอกกล่าวท่านได้ เหมือนมีมือถือกดโทรเบอร์ตรงเข้าเครื่องรับของท่าน แต่ในมุมกลับกันเวลามีรูปท่านอยู่กับตัวเราก็ต้องทำตัวดีๆให้ท่านเห้นด้วยเช่นกัน จบดื้อๆแบบนี้ล่ะครับ สวัสดี

 

งั้นรอผมไปเอาองค์ของพี่ bayonet มาถ่ายรูปก่อนนะครับพี่กวางาคำ ใจจริงลึกๆก็อยากได้อีกนะ(กิเลสกับวัตถุมงคลนี่ตัดไม่ได้จริงๆ)

 

ขอบคุณมากครับคุณ thanasade45

 

เรื่องนี้เป็นกุศโลบายของครูบาอาจารย์ที่ท่านเก่งๆ มักจะแสดงบ้างเพื่อสร้างศรัทธา การยอมรับนับถือ เมื่อทุกคนมีความศรัทธาแล้วต่อไปจะสอนอะไร จะดึงให้เขาเข้ามาในปฏิบัติที่ดี มันก็ง่ายครับ ครูบาฯเคยบอกว่าบางครั้ง บางคนก็ต้องใช้วัตถุมงคลบ้างเพื่อเป็นการดึงคนเข้ามาวัด มาบ่อยๆ เดี๋ยวต่อไปเขาก็จะอยู่ในกระแสแห่งธรรมเอง สาธุ
อย่างผมเมื่อเข้าวัดตอนแรกก็ด้วยความเก่งและบารมีของท่าน แต่เมื่อเข้าวัดบ่อยๆ เห็นจาริยวัตร การปฏิบัติดีปฏิบัติชอบของท่านแล้ว ความคิดตอนแรกก็เปลี่ยนไป และคิดว่าต่อไปท่านจะเป็น ตนบุญแห่งเมืองบุญหลวงอีกองค์หนึ่งซึ่งพระโพธิสัตว์หลายพระองค์เคยลงมาสร้างบารมีอยู่ที่เมืองนี้ครับ

 

แบ่งคนอื่นเก็บบ้างก็ได้นะครับพี่เหนือคาด คอผมก็ยังว่างนะครับ 555

 

จัดไปตามคำขอ เพื่อคั่นเวลารอชมองค์จริงของท่านพี่ bayonet ที่เสด็จได้ แต่พระกริ่งเทียนหลงซีฝู 2 องค์ของผมนี้ไม่มีเสด็จมานะครับ มาจากน้ำพัก น้ำแรงล้วนๆ



นี่ด้านหน้าครับ องค์เลี่ยมทองได้มาก่อน ได้มาตอนเย็นตอนเช้าก็พาท่านไปห่มจีวร แต่คล้องคอแค่หนเดียว ปกติจะอยู่กับประคำที่ใช้ภาวนา ส่วนองค์ขวายังไม่ได้เลี่ยมครับ



นี่ด้านหลังครับ



นี่ใต้ฐานองค์ที่ไม่ได้เลี่ยมครับ



หน้าพระพักต์องค์ที่เลี่ยมครับ



หน้าพระพักต์องค์ที่ไม่เลี่ยมครับ

หมายเหตุ-มีกับเขาแค่2องค์นี่แหละครับ พระกริ่งเทียนหลงซีฝู ในใจยังหวังลึกๆอยากได้มาเก็บไว้เป็นสมบัติประจำตระกูลครับ ส่วนรายละเอียดพระกริ่งรุ่นนี้ ผมไม่มีความรู้อะไรเลย แม้แต่เรื่องเดียว ไว้ติดตามองค์ปาฏิหารย์ของท่านพี่bayonet ต่อไปครับ

 

ส่งมาให้ผมยืมบูชาก่อนครับ...พี่เหนือคาด(ขอองค์เลี่ยมทอง...จะได้ไม่ต้องไปเลี่ยมอีก)

 

พระเจ้าช่วยกล้วยทอด
แค่องค์เดียวก็แทบผลิกแผ่นดินหากันแล้ว คุณพี่เหนือคาดเล่นนำมาโชว์ 2 องค์ คืนนี้คงจะหลับตาไม่ลงครับ (ตามันร้อนครับ) 555

 

กราบ กราบ กราบ โมทนาสาธุในบุญทุกๆท่านครับ
ช่วงวันวิสาขะ กราบพระบรมธาตุลำปางหลวง และเวียนเทียนที่บรมธาตุพระแก้วดอนเต้า ลำปางนี้ก็ถิ่นครูบาเก่าเช่นกัน น้องโต้งน่าเล่าให้ฟังหน่อยนะครับ

 

สวัสดีครับพี่ๆน้องๆลูกศิษย์ท่านครูบากฤษดาทุกคนครับ วันนี้ก็เป็นวันดีครับตอนเช้าวันนี้ผมก็ได้เข้าไปทำบุญวันเกิดผมครับ ไปกับภรรยาและลูกๆ ได้รับพรจากท่านเป็นของขวัญวันเกิด พรนี้ ดีสุดยอดเลยครับ วันนี้ผมมีประสบการณ์จริง ที่เกิดกับตัวกระผมบางส่วนมาเล่าครับ เรื่องมีอยู่ว่า มีอยู่วันหนึ่งช่วงประมาณสัก 17 นาฬิกาผมได้เข้าไปกราบเยี่ยมท่านปกติเหมือนทุกๆครั้ง ผมอยู่กับท่านสักพักก็ขออนุญาติท่านกลับบ้าน ท่านว่าเดี๋ยวให้เธอไปตลาดบ้านธิน่ะ ให้เธอไปซื้อผักชะอม4มัด ผักตำลึง2มัดน่ะ แก้เคล็ดทำบุญไปนะสงสารคนแก่(ผมก็งงอยู่ในใจนิดๆคนแก่ที่ไหน)ผมก็บอกท่านว่า ครับ เพราะผมทำตามท่านตลอดครับและไม่มีอะไรติดใจสงสัยใดๆ ผมก็ไปถึงตลาดบ้านธิเป็นอะไรที่เเปลกมากๆมียายแก่ๆคนหนึ่งนั่งขายผัก ฝนก็เริ่มตกลงมาปรอยๆ แล้วครับ แต่แปลกตรงที่ว่า มีผักชะอมอยู่4มัด กับผักตำลึง2มัดวางอยู่ข้างๆจริงๆและก็เป็นคนแก่ผู้หญิงตรงกับท่านบอกทุกประการ ผมกลับมาบ้านก็มานั่งคิดอยู่ว่า มีอะไรหรือเปล่า งง สักพัก แต่ผมก็ถึงบางอ้อว่า ท่านครูบาท่านสงสารคุณยายแน่ๆ เพราะฝนเริ่มตกมาสักพักเกิดพายุใหญ่ ท่านคงกลัวอันตรายจะเกิดแก่คุณยายคนนั้นแน่ๆเลย เพราะยายบอกว่าผักนี้หมดก็ต้องรีบกลับบ้านอยู่ไกลถีบจักรยานมา ครับ ผมกลับถึงบ้านสักพักเกิดพายุหนัก เลยครับ สาธุเมตตา ไม่มีประมาณจริงๆ ครับ