ผม...พระ...และ...สาระยุคก่อน

มาแอบตามติด อิอิ

 

มารอสาระดี ๆ จากคุณอาต่อครับ:d:d

 

สวัสดีครับคุณอา...และสมาชิกทุกท่าน มาติดตามบทความ ความรู้สาระดีๆเหมือนเดิมครับ

 

.......หวัดดี...หลานลินน์
...โมทนา..
...อ๊อด...
...และ..เฉียวฟง...
...............ก็เป๋นอันว่า...เรื่องที่ผมเคยลงไว้...ที่เว็บพุทธคุณ..ก็ลง
น่าจะครบ..แล้ว...ผมเองก็เล่า..เรื่องสารพัดเกี่ยวกับ..พระเครื่องมามาก
จน..เคยไปสำรวจ..ทั้งที่เว็บนี้..และ..เว็บอื่น..ว่า...
...กระบวนกระทู้ทั้งหลาย..ในเว็บบอร์ด..พระเครื่องหลายแหล่..
...กระทู้..ที่เป็นบทความ..ของคนๆเดียว..ทั้งหมด(มีของคนอื่นมาบ้างแต่น้อยมาก)...
และ..เป็นบทความที่เขียนขึ้นมาเอง..ไม่ได้เอาบทความของคนอื่นมาปน...
...ของผม..นี่น่า..จะเป็น..๑ ในกระทู้ที่มีความยาวมากที่สุด...
....เพราะคงไม่มีใคร..มาบ้าเขียน..บ้าถ่ายทอด..อย่างผมอีกแล้ว...

.....ถ้ารวมเป็น..พ็อคเก็ตบุ๊ค..ก็คงหนา..ไม่น้อย
....แต่ไม่ต้องห่วง..ไม่รวมเล่มหรอกครับ.....
.......ที่เกริ่นๆมา...ก็จะบอกว่า..น่าจะถึงเวลาซะที...
..........ผมจะ..ปิดท้าย..ด้วยตอนที่ว่า....
.......................................................
....คนอย่างผม...เล่นพระ...แล้วได้อะไร......
.....................................................

 

เพิ่งผ่านมาเจอ ขอฝากเนื้อฝากตัวติดตามผลงานท่านอาจารย์ลุง modpong ด้วยครับ ^^

 

สวัสดีค่ะ คุณลุงและผู้ร่วมศึกษาทุกๆท่านค่ะ คุณลุงเกริ่นทิ้งท้ายแบบนี้แล้วใจหวิวๆยังไงพิกลเลยค่ะ :'( เป็นกำลังใจในบทความของคุณลุงเช่นเดิมนะคะ ขอบคุณค่ะ

 

สวัสดีครับคุณอา และสมาชิกทุกท่าน อ่านบทความตอนนี้แล้วรู้สึกใจหายเหมือนกันครับ

 

สุดยอดของความรู้ ครับ

 

............
........................................................
..ขอบคุณ...หลานลินน์..เฉียวฟง..และ..อ๊อด..สำหรับความปราถนาดี..
..และ..ยินดีต้อนรับ..คุณพรอริยะ................................
..................................................................................
...คนอย่างผม..เล่นพระ..แล้วได้อะไร....
............................................................................
.....ไม่ได้มา..อวดอ้างว่า..ตัวเอง..วิเศษอะไรหรอกครับ.......
.....คนที่อ่านตอนต้นมานิดหน่อย...หรือ..พึ่งมาอ่านเอา..บทความนี้เลย..
...อาจหมั่นไส้..ว่า..ต้องมาบอกทำไม........
......แต่...คนที่ติดตามอ่าน..มาตั้งแต่ต้น..แล้วก็เป็นลูกศิษย์ผม...จะทราบดี..
.....เพราะ..พอจะเข้าใจว่า..ผมเป็นคนแบบไหน...แล้วผมเล่นพระ...
มีแนวคิดแบบไหน...รวมถึง..ลักษณะนิสัยผม..เป็นยังไง...ผมต่างจากนักเลงพระ
คนอื่นยังไง.....
..............ฉะนั้น..ต้องไปเริ่มอ่านมา..ตั้งแต่ต้นจนจบ..ซะก่อน...ถึงจะมาอ่าน...บทความ
ส่งท้าย..ของผม....เพื่อ..จะได้..รู้จักว่า.." คนอย่างผม " เป็นยังไง.........
........ไม่งั้นจะไม่เข้าใจ..และบางช่วงผมจะอ้างอิงไปถึง..บทความบางช่วงบางตอน
ที่..ผมเคยลงไปแล้ว.....ดังนั้น..ถ้าคุณไม่เคยอ่าน..คุณจะงงแน่นอน........
...............................................................................................
..............ที่มาเขียน..บทส่งท้ายนี่..ก็เพราะมันนานมากแล้ว...ผมมาสังเกต..ว่าปริมาณ
คนอ่านในแต่ละวัน..ก็น้อยลงมาก....ก็เลยมาคิดว่า..น่าจะถึงเวลาสักที.....อีกอย่างเรื่อง
ความรู้ด้านพระ...เราก็บอกไปเกือบจะหมดแล้ว...การช่าง..เทคนิค..สารพัดแบบ..ก็
สาทยายไปมากมาย....ผมว่า..ผมคืนคุณค่าให้สังคมไปเยอะมากแล้ว...น่าจะพอซะที
....อีกอย่างผมก็เลิกเล่นพระมานาน...สังคมพระ..ยุคนี้...ผมก็ไม่ค่อยทราบ...จะให้
ผม..นั่งตอบ..คำถาม...ผมก้รู้ไม่หมด..สิบปีมานี่..ใครดังบ้างก็ไม่ทราบ............
.................ที่สำคัญ...ด้วยวัยผม..อีกปีเดียว...ผมก็จะ..๖๐ แล้ว...ความทรงจำสมัยก่อน
หลายประการ..มันก็จำไม่ได้..ลืม....อย่างพระ..รุ่นเก่าๆไม่น้อย..ที่เดี๋ยวนี้..ผมมาเห็น
รูป..แล้วนึกชื่อไม่ออก..ทั้งๆที่เดิม..นี่..เมื่อสิบกว่าปีก่อน...ยังจำได้หมด.........
......ผมประเมิน..คุณสมบัติ..ของตัวเองแล้ว..รวมถึงที่กล่าวมาตอนต้น...มันด้อยลงไปมาก.......
.........................สรุปจาก..ผลการประเมิน..ก็คือ..ควรหยุดได้แล้ว................
....การหยุดครั้งนี้..คือ..หยุดจริงๆ..ไม่ใช่แบบที่..มีคนมากระแนะกระแหน...เว็บเข้ายาก
....หรือ..ไม่ชอบใจ..ระบบปฎิบัติการของเว็บ..แบบคราวที่แล้ว.......
..............แต่สมัครใจ..หยุดเอง...ด้วยตนเอง......
......................หวังว่าทุกท่าน...................คงเข้าใจ...................
.................................ต่อตอนหน้าครับ..............................................

 

สวัสดีค่ะ คุณลุงและผู้ร่วมศึกษาทุกๆท่านค่ะ ลินเชื่อว่ามีหลายๆท่านเข้ามาอ่านแต่ไม่ได้เม้นท์ และหลายๆท่านก็คงจะเสียดายมากที่จะไม่ได้อ่านบทความมากสาระของคุณลุงอีก งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกลา ลินเคารพการตัดสินใจของคุณลุงเสมอค่ะ ถ้าคุณลุงเหงาๆหรือวันไหนอยากจะมาพิมพ์เล่าเรื่องต่างๆประสบการณ์พระเครื่อง วัตถุโบราณ หรือเงินสตางค์เก่า ทุกเรื่องที่คุณลุงอยากบอกเล่าลินจะรอคอยอ่านและรอคุณกลับมาอีกครั้งอย่างใจจดจ่อค่ะ เป็นกำลังใจในบทความของคุณลุงเช่นเดิมนะคะ ขอบพระคุณมากๆกับทุกความรู้และทุกตัวหนังสือที่คุณลุงได้สละเวลามาถ่ายทอดให้คนรุ่นหลังได้เข้ามาศึกษาค่ะ pity_pig;41

 

คุณอาบอกแบบนี้แล้วใจหายครับ ยังไงกระทู้นี้ก้อจะป็นกระทู้อมตะของเวปนี้ครับ

 

....ขอบคุณหลานลืนน์..ที่เข้าใจ..และ...ขอบคุณสำหรับตำชม...แต่ผมคงรับไม่ไหวหรอกครับ..มันไม่ดีขนาดนั้น....ครับคุณอ๊อด
.........................................
.....มาเข้าเรื่องกัน.......................................
.....เกือบทุกคนจะมี...งานอดิเรก..กัน....ซึ่งก็แล้วแต่ความชอบ..และ
ลักษณะนิสัย..พื้นฐานเดิมจนถึงปัจจุบัน...เพศ...สภาพความเป็นอยู่..แต่ที่แน่ๆ..
ถ้าจะเรียกว่า..งานอดิเรกนั้นจริงๆแล้ว....ก็ส่วนใหญ่จะไม่เกี่ยวข้อง..กับงานที่ทำ
อยู่ประจำ...เพราะธรรมชาติคนเรา..จะไม่ค่อยมีแรงกระตุ้นพิเศษ..กับงานที่ทำ...
...แล้วงานอดิเรก..ก็คืออะไร...ที่ให้เรา..ในสิ่งที่..นอกเหนือ...จากงานประจำ...
.....................นั่นคือ.....ความสุข....ความกระตือรือล้น.....ความผ่อนคลาย........
.....นี่คือ...สิ่งที่ได้..อย่างแจ่มชัด...จาก....งานอดิเรก.......
.............การเล่นพระ..ที่ไม่ได้เล่นเป็นอาชีพ....ก็คือ..งานอดิเรก..หรือ..ที่ฝรั่ง
เรียกว่า..HOBBY...อย่างหนึ่ง...และไม่ได้พ้นไปจาก...งานอดิเรกอื่นที่ให้เรา
กลับมา..แน่ๆ..คือ...๓ สิ่งที่กล่าวมาแล้วข้างต้น...................
......แต่บรรดา..งานอดิเรกทั้งหลายหลากที่..มีอยู่ในโลกนี้...มันจะมีรายละเอียด
ที่จะได้...เพิ่มเติม..แตกต่างกันไป.....การที่คน..แตกต่างจากสัตว์..ก็คือ..ความคิด
..นิสัย...ความรู้สึก..ความชอบที่..หลายหลากมากมาย.....
.....งานอดิเรกแบบนี้..จึงเหมาะกับ..คนแนวนี้...แบบนั้น..จึงเหมาะกับ..คนแบบนั้น
...แถม..มีไม่น้อยที่..คนๆเดียวมีงานอดิเรก..มากกว่า ๒ อย่างขึ้นไป...โดยที่..มันอาจ
จะเกี่ยวเนื่องกัน...หรือ..ไม่เกี่ยวกันเลย..ก็ได้......
.....แต่คนอย่างผม........งานอดิเรกหลักคือ.............เล่นพระ.......................
...........งานอดิเรกรอง..คือ..ถ่ายรูป...ดำน้ำ(SKIN DIVE)ดูปะการัง........
......แต่ตอนนี้....ผมไม่มีงานอดิเรกแบบนั้นแล้ว...และก็ไม่ได้ยุ่งกับทั้ง..๓ อย่าง...
....ปัจจุบัน..แค่เล่นเน็ต...แกะสลักไม้...และก็ต้องมาเขียนบทความ..เท่านั้น...
....งานหลักคือ...งานบ้าน..รดน้ำต้นไม้..ซ่อมแซมสารพัด(บ้านตัวเอง).........
...........แต่..การเล่นพระ...เป็นสิ่งที่..ผมได้อะไรจากมัน...กับชีวิตผม..มากที่สุด...
....มันส่งผล..กับชีวิต..การทำงานของผมเอง...ด้วยซ้ำ...เพราะผมอยู่กับมันนานมาก
...สามสิบกว่าปี...มันเข้าไปแทรกใน..แนวคิด..วิถีชีวิต..ผม.....
......ไอ้ที่ว่า.."ได้"...นั้น..อย่าไปเข้าใจผิด..ว่า...มีแต่สิ่งดี...อย่างเดียว..ไอ้สิ่งไม่ดี
.........มันก็ได้ด้วย....ครับ...........................
..................................ต่อตอนหน้าครับ................................

 

สวัสดีครับคุณอา..ติดตามบทความของคุณอาตลอดครับ

แต่ช่วงหลังจะอ่านผ่านโทรศัพท์ตอนก่อนนอน ก้อเลยไม่ได้โพสต์และกดอนุโมทนาบอกตัวตน

เคารพในการตัดสินใจของคุณอา และต้องขอบพระคุณในความรู้ที่มีให้แก่คนรุ่นหลัง สิ่งนี้จะเป็นประโยชน์อย่างมากต่อไปในอนาคต

จะเข้ามาหาคำตอบในศาสตร์นี้อีกแน่นอน และจะระลึกถึงคุณอาตลอดไป

กราบสวัสดีครับ

 

เห็นด้วยกับทุกท่านครับ...ผมก็ไม่อยากให้จบเลยครับเสียดายความรู้ และประสบการณ์ของคุณอามากครับ กว่าจะมาเจอกันก็ไม่ใช่เรื่องง่าย จากกันไปก็น่าเสียดาย...:'(

 

...............................................................................................................
....ขอบคุณ..สำหรับ..ความคิดเห็น..ของทุกท่าน...........
...เฮ้อ......มันก็ลำบากใจจริงๆ...ทำใจลำบาก.....ไม่ใช่ว่าจะไม่ห่วง...
น้องๆ..หลานๆ..ลูกศิษย์..ทั้งหลาย....เอาไว้..จบตอนนี้..ก่อน..แล้วค่อย
มาว่า..กัน...........
.........สำหรับ...ตอนปิดท้ายนี่...ผมตั้งใจ..จะให้เป็นตอน..แบบสบายๆ..
ตามสไตล์..ของ..จังหวะชีวิตผม..ที่โลดแล่นไป..กับ..การเล่นพระ...
ดังนั้น..ก็อาจเป็นการเห็นแก่ตัวบ้าง...เพราะพูดถึง...ตัวเอง..เป็นหลัก
..แต่คง...ไม่ผิด..หัวข้อกระทู้คือ....ผม..พระ...............
......เรื่องมัน...ดูผิวเผิน..จะไม่มีอะไร....แต่คนที่คุ้นเคย..จะรู้ว่า..ไม่ว่า..
ผมจะเล่าอะไร...ผมจะสอดแทรก..ข้อคิดเพื่อ..เอาไป..พิจารณา..เสมอ...
....ดังนั้น..มันจะออก..แนว..ดราม่า..หน่อยๆ...ก็ลองอ่านดู..........................
....................................................................................................
........ในบทความตอนต้นๆ..ของ..ผม..พระ...ท่านจะทราบว่า....ผม
เริ่มเล่นพระจริงๆจังๆ..มาพร้อมๆกับพ่อผม....ตั้งแต่..ผมอยู่มัธยมต้น..เรียกว่า
ยังไม่ได้เป็นวัยรุ่น..ด้วยซ้ำ....ยังเป็นเด็กอยู่ว่าหยั่งนั้น.......
...ความคิดความอ่าน..ก็เป็นเด็ก....เนื่องจากนิส้ย..ชอบรื้อ..ชอบค้น
ชอบสงสัย..ถามโน่น..ถามนี่..ตลอดจน..พ่อแม่รำคาญ.....
.............ประโยคขึ้นต้น..ยอดฮิตคือ...."ทำไม...."............
....ถ้าเป็นยุคนี้..ก็ไม่จำเป็น...เพราะไปถามจากพ่อ-แม่บุญธรรม..ที่ชื่้อ
.............Google...Wikipedia..ได้......................................
.....พอมา...เจอเรื่อง..พระ...เข้า...มันก็มีเรื่อง..สงสัย..เป็นไปหมด......
....................ดังนั้น.....สิ่งแรกที่ผม..ได้จากการเล่นพระ..คือ..............
..........................ความสนุก.....................................................
.............ก่อนหน้า..เล่นแสตมป์...ก็เล่นตามพี่เขา.....มันก็สนุกเหมือนกัน
...แต่ก็ไม่มาก...เพราะมีแต่..รูป..ขนาด..ประเทศ...ความเก่า...แต่ยังไง
....มันก็เป็นแค่..................กระดาษ...ที่มีรอยฟัน..อยู่ข้างๆ....พอมาเจอ
.................พระ..เข้า..มันคนละเรื่องเลย........................
...มีทั้ง..เป็น..โลหะเนื้อต่างๆ....เนื้อดิน...เนื้อผง...เนื้อว่าน......
...รูปร่าง...ขนาด...รูปแบบ..มันหลากหลายไปหมด.....และอาจเป็น
เพราะ..ผมชอบงานศิลปะ..มาตั้งแต่เด็กด้วย...มันก็เลยเสริมเข้าไปใหญ่
..........มันก็เลย...............สนุก.........ที่จะดู...คำถามต่างๆเจ้ามาในกบาล
เยอะแยะ....ทำไม....ทำไม.....ทำไม.....ถามพ่อมั่ง....คิดเองมั่ง.........
..........ก็เพลินไปเลย............
.........ทำไม...เขาต้องใช้วัสดุ..แบบนี้ทำ......
........ทำไม....เขาต้องทำรูปแบบ..แบบนี้......
........ทำไม..พระพุทธรูป..มีหลาายปาง....
........ทำไม...ต้องมียันค์...แล้วยันต์..ทำไม..มันเยอะจัง...แล้วแตกต่างกันยังไง..
.............ฯลฯ.....................
............อย่าลืมว่า...ปี ๒๕๑๑ ...ที่ผมเคยเล่าไปแล้ว...ไม่มีนิตยสารราย
เดือนพระเครื่อง...ในเมืองไทย..แม้แต่เล่มเดียว...มามีทีหลังตั้ง..๕-๖ ปี....
.................มีแต่..หนังสือ..ปกแข็ง..ปกอ่อน..อยู่จำนวนน้อยมาก..ที่ขาย...
หาก็ยาก..ต้องไปแถว..พระแม่ธรณีบีบมวยผม..แถวสนามหลวงนั่น.......
....ซึ่งกว่า..จะไปหาอ่าน..ก็อีก ๒-๓ปี..จากนั้น.....
..................อะไรที่คิดไม่ออก..ก็มาคิดเอาเอง.....ฟัง..ผู้ใหญ่คนอื่นเขาบอก
.....แต่ด้วย..สันดานในตัว..ผมเองไม่ค่อยเชื่ออะไรง่าย..ตั้งแต่เด็ก......
..................จากที่ได้...จุดแรก...ความสนุก...จากความหลากหลาย..ของพระ...
......ก็จึง....นำมาสู่สิ่งที่ได้มา.....สิ่งที่..สอง..คือ.........
..........................ปลูกฝัง...เรื่องการค้นคว้า..............................
..................ต่อตอนหน้าครับ....................................

 

เสียดายครับคุณอาที่จะยุติแล้ว

ยังไงก็จะขอติดตามตลอดไปนะครับ

 

กำลังมันส์เลยครับ อ่านไปนึกภาพตามไป....
เสียดายยังไม่อยากให้จบเร็วขนาดนี้เลยครับ พี่มดพงษ์
อย่างไรจะรอตามอ่านไปเรื่อยๆแล้วกันครับพี่

 

.............................................................................................
...ขอบคุณ..เขมทัต..และ..โมทนา.......
...................................................................
....อย่าลืมว่า..ผมเริ่มเล่นพระ...ยังเป็นเด็กอยู่...ไม่มีเรื่องการค้า..ในสมอง
...หรือ..แม้แต่จะเช่าพระ...อย่างนึง..พระที่บ้านนี่..ทั้งๆ..ที่พ่อผม..ยังไม่เริ่ม
เล่นพระ..แต่ได้มา..หลายกล่องแล้ว...๙๐ เปอร์เซนต์ขึ้นไป..ไม่รู้ชื่อ..ที่มา
..แถมใครให้บางที..พ่อยังจำไม่ได้..มีแต่แม่ที่ความจำ..เป็นเลิศ..แต่ได้แค่..
ใครให้มา...เท่านั้น............
........มันทำให้เกิด..ความอยากรู้จัก...พระที่เรามีบ้าง...อยากรู้ว่าพุทธคุณ
เป็นยังไง....
.........นั่นคือ..แรงจูงใจ..เสริม..และ..ผลพลอยได้...ที่จะเกิดขึ้น....
...เพราะ.....ผมเป็นเด็กนี่....เนื่องจากซนมาก..ชอบแคะ..แกะ..สารพัด
......สิ่งที่ตามมา..คือ...แผล...ที่เกิดจาก..มีด..จาก..อะไรก็ได้..ที่มันคมๆ...
.....ก็เลยอยากได้..พระ..เป็นแบบ...คงกะพัน.........
.......อีกอย่าง....เนื่องจากชอบถีบจักรยานไปไกลๆ...เช่น..ไปช้อนปลากัดป่า
เอามาเลี้ยงไว้...มันต้องผ่าน..หมา..หลายบ้าน....ก็เลยอยากมีแบบ..
.....ที่..หมากัดไม่เข้า..........ความมุ่งหวัง...เริ่มแรก..ก็มีแค่นี้จริงๆ....
..........ปกติ...ที่บ้านผม....เกือบทุกเสาร์-อาทิตย์...ก็จะไป..สนามหลวง..ซะ
๑ วัน....พ่อ..ก็..เลยถือโอกาศไป..สนามพระวัดมหาธาตุซะเลย...ก็แน่นอน
..ผมก็ต้องตามไปด้วย..ก็เลยมีโอกาศ..เข้าสนามพระครั้งแรก....
.......มันตื่นตา..ไปหมด..พระทุกรูปแบบ....
...ยิ่งทำให้...เราอยากรู้มากขึ้น.....จำได้ว่าครั้งนึง..ก็ไปถามคนขายพระ..ที่แผง
ว่า..อยากจะรู้เรื่องพระ..ต่างๆ...จะหาจากไหนได้...เขาก็แนะนำ..ไปที่รวมแหล่ง
ขายหนังสือ..ที่..พระแม่ธรณีบีบมวยผม..ติดกับสะพานผ่านพิภพลีลา(เดี๋ยวนี้..
ท่านจะไม่เห็นสะพานนี้แล้ว...เป็นสะพานข้ามคลองหลอด).....
......ตอนหลังไปสนามหลวงกับ..แม่..ก็มีโอกาศแว๊บไป..หา..หนังสือพระ..แล้ว
ก็ยืนอ่านมันตรงนั้นแหละ..ไม่ได้ซื้อ...แต่กว่าจะหาเจอ..ก็เลือดตาแทบกระเด็น
เพราะ..มันมีน้อยมาก...
........คนสมัยนั้น..ก็ใช้วิธีถ่ายทอดกัน..ทางปากซะเป็นส่วนใหญ่...พวกน่าเชื่อถือ
ก็มี...พวกมั่วก็เยอะ....แต่นั่นมันเมื่อ..สี่สิบกว่าปีมาแล้ว.....ไม่เชื่อพวกนี้...แล้ว
จะไปเชื่อใคร...มันไม่มีมาตรฐานจริงๆจังๆ....ยกเว้นแต่..แผงมาตรฐานในวัด
มหาธาตุ..และวงกาแฟของปรมาจารย์เซียน..ที่นั่งกันอยู่........
.....บางที..เราเอาพระไปถาม..คนนี้..บอกอย่างนึง...ไปหาอีกคนบอกอีกอย่าง..
...ช่วงปีแรกถึง..ปีที่สอง..ก็..ก้าวหน้าไม่เท่าไหร่...จนเราเริ่มมีคนที่น่าเชื่อถือ
เป็นหลัก..จึงดีขึ้น..........
.......แต่หลังจากนั้นไม่นาน...ผมก็ไม่หยุดนิ่ง...เพราะเราเริ่มรู้จักสังคมพระมาก
ขึ้น...จึงรู้ว่า..ไอ้พวกมั่วนี่เยอะ...พระจำนวนมากที่บ้าน..ก็ยังรู้จักไปไม่เท่าไหร่..
......ตอนนี้..เรื่องเก๊เก๊อ..เอาไว้ทีหลัง...อยากจะรู้จักพระ..เยอะๆ.....
........ช่วงมัธยมปลาย(ผมอยู่..อำนวยศิลป์พระนคร)...ผมก็นึกถึง..สถานที่นึงได้
...น่าจะตอบโจทย์..ผมได้..หลายข้อ...นั่นคือ..
.................พิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติพระนคร....................
.................ต่อตอหน้าครับ.......................

 

สวัสดีค่ะ คุณลุงและผู้ร่วมศึกษาทุกๆท่านค่ะ สไตล์แบบนี้ที่เป็นตัวตนของคุณลุงจริงชอบๆเรื่องเล่าแบบนี้ค่ะ เป็นกำลังใจในบทความของคุณลุงเช่นเดิมนะคะ ขอบคุณค่ะ