มนุษย์ทุกคนต้องตาย

มนุษย์ทุกคนต้องตาย

​

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%"><TBODY><TR><TD class="style111 style121" width="20%">


</TD><TD class="style111 style121">นี่เป็นสิ่งที่จริงแท้แน่นอน ไม่ว่าคุณจะเป็นคนรวยหรือคนจน คุณก็ต้องตาย
ไม่ว่าคุณจะเป็นคนที่มีการศึกษาสูงหรือคนไร้การศึกษา คุณก็ต้องตาย
ไม่ว่าคุณจะเป็นคนที่มีอำนาจ มีตำแหน่ง หรือเป็นคนธรรมดาเดินดินกินข้าวแกง คุณก็ต้องตาย
ไม่ว่าคุณจะเป็นคนที่มีอวัยวะครบ 32 ประการ หรือเป็นคนพิการ คุณก็ต้องตาย
ไม่ว่าคุณจะเป็นคนจีน คนลาว คนฝรั่ง คนอินเดีย หรือคนไทย คุณก็ต้องตาย
และไม่ว่าคุณจะเป็นคนที่กลัวตาย หรือไม่กลัวตาย คุณก็ต้องตายอยู่ดี
ในประวัติศาสตร์ของมนุษยชาตินั้น มีคนมากมายหลายคนที่พยายามที่จะเอาชนะความตาย แต่ก็ต้องพบกับความล้มเหลว เช่น

• <LI class="style20 style123 style111">จิ๋นซีฮ่องเต้ผู้ยิ่งใหญ่ ผู้ที่ได้สร้างกำแพงเมืองจีนที่เป็นหนึ่งในสิ่งก่อสร้างมหัศจรรย์ของโลก เมื่อมาถึงจุดหนึ่งของชีวิต พระองค์ก็เกิดกลัวตายและไม่อยากตาย พระองค์จึงได้ส่งคนไปยังทะเลตะวันออก เพื่อที่จะแสวงหายาอายุวัฒนะที่กินแล้วจะไม่ตาย ผลสุดท้ายเมื่อพระองค์ครองราชย์มาถึงปีที่ 37 ก็ถูกกลบลงในดิน ปัจจุบันกำแพงเมืองจีนยังอยู่ จิ๋นซีฮ่องเต้ไปไหนแล้ว
• สลาติน (ผู้ก่อตั้งลัทธิคอมมิวนิสต์) ก็เป็นหนึ่งที่อยากจะได้ยาที่กินแล้วไม่ตาย จึงสนับสนุนบรรดานักวิทยาศาสตร์ในเวลานั้น ให้คิดค้นประดิษฐ์ยาที่กินแล้วไม่ตาย ผลสุดท้ายบรรดานักวิทยาศาสตร์ที่ทำการทดลองเหล่านั้น ก็ตายไปทีละคนทีละคน และต่อมาสลาตินก็เข้าร่วมขบวนการตายนี้กับพวกเขาด้วย

</TD></TR></TBODY></TABLE>
มีคนหนึ่งเคยพูดว่า "ถ้าเราหยุดเวลาได้ เราคงไม่ตาย"
แน่นอน ถ้าพวกเราทำได้เช่นนี้ เราก็ไม่ตาย แต่ในเมื่อความเป็นจริงแล้ว พวกเราไม่สามารถที่จะหยุดเวลาได้เลย ดังนั้นพวกเราทุกคนหนีมันไม่พ้น นั่นก็คือพวกเราทุกคนต้องตาย

 

เรามีความตายเป็นธรรมดา เราอาจจะตายเดี๋ยวนี้ก็ได้ วันนี้ก็ได้ เราไม่อาจรู้ได้..
เป็นอารมย์.........

 

เรามีความตายเป็นธรรมดา เมื่อตายแล้วก็เอาอะไรไปไม่ได้เลย

 

ถ้าความแก่ ความเจ็บ ความตาย ไม่มีในโลก อรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าก็ไม่จำเป็นต้องอุบัติขึ้นมาบนโลก (พระพุทธองค์กล่าวไว้เช่นนั้น)

 

จริงไหมหากจะตายอยู่ที่ไหนก็ตาย

สวัสดีค่ะ ตอนนี้ได้ย้ายตามสามีซึ่่งมารับราชการทหารอยู่ที่จังหวัดปัตตานี มีลูกสาวอายุสองขวบหนึ่งคนมาอยู่ด้วยนี่ก็อยู่มาประมาณปีกว่าแล้วค่ะ บางครั้งก็ทำใจได้แต่เวลาเหตุการณ์หรือมีข่าวอะไรมากระทบจิตใจ มันจะเครียดและเป็นกังวลมากเป็นห่วงลูกสาวไม่รู้ว่าวันไหนที่จะเป็นเราที่จะเจอกับเหตุการณ์บ้าง และกังวลไปไกลถึงว่าถ้าลูกไปโรงเรียนเราจะทำยังไงคงจะทุกข์ใจทุกวันจนเป็นประสาทแน่ๆเพราะคงอีกนานเป็นห้าปีหรือสิบปีกว่าสามีจะได้ย้ายกลับไปอยู่ชุมพร ทำอย่างไรให้ทำใจได้และเชื่อว่าจริงๆแล้วคนเราอยู่ที่ไหนก็ตายค่ะ จะให้ทิ้งสามีให้อยู่คนเดียวรึเราก็เลือกแล้วก็ต้องต่อสู้ไปด้วยเพราะเราได้เลือกให้เขามาเป็นสามีและเป็นคู่ชีวิตแล้วก็ต้องอยู่เป็นกำลังให้กันต่อไป ครอบครัวก็ต้องอยู่ด้วยกัน แต่ไม่อยากเครียดจนเป็นโรคประสาท ใครมีข้อคิดดีๆช่วยสอนเตือนสติหน่อยเถอะค่ะ ขอบคุณล่วงหน้านะค่ะ

 

หากถึงคราวตาย อยู่ที่ไหนก็ตาย ถูกต้องแล้วครับ

แล้วก็ไม่ใช่แค่มนุษย์ ที่ตาย..

สัตว์โลกทั้งหลาย ทุกภพภูมิ แม้แต่ เทวดา พรหม ก็ต้องตาย...

 

อยู่ที่ไหนก็ตาย นั้นเป็นสัจจะความจริงไม่มีใครหนีได้ แต่มนุษย์มีสิทธิ์ที่จะเลือกใช้ชีวิต มีสิทธิ์เลือกมีทางเลือกการดำเนินชีวิตที่ต้องการได้ อันนี้ใช้ัปัญญาพิจารณาได้นะครับ ลองพิจารณาให้ถี่ถ้วนบนหลักความจริง

 

เรื่องของ บุญ กุศล กรรม วิบาก นั้นมีจริง 100%
แต่กรรม นั้นก็มีทั้งของอดีต และ ปัจจุบัน

ขอให้ใช้ชีวิตโดยความไม่ประมาท อย่างดีที่สุดทุกวัน และ ไม่ต้องไปกังวล กับสิ่งที่ยังมาไม่ถึง

ผู้ใด ไม่ถึงคราวตาย อย่างไรก็จะไม่ตาย จะมีเหตุให้รอดได้เสมอ หรืออาจจะไม่บาดเจ็บเลยด้วยซ้ำ

และ การตาย ก็ไม่ใช่การสิ้นสุดของความทุกข์
หากผู้ใด สัมผัสภพภูมิได้ จะรู้ว่า ที่เราเห็นความทุกข์ของมนุษย์ ทุกข์แสนสาหัสนั้น เทียบกับความทุกข์หลังตายไปแล้วไม่ได้เลย

สัมภเวสีบางตน ต้องวนเวียนอยู่กับความเศร้าโศก ความเสียใจ
เปรต อสุรกาย ต้องอยู่กับความรู้สึกทุกข์ทรมาน
สัตว์นรก ต้องอยู่กับความรู้สึกถูกแผดเผาตลอดเวลา

สัมภเวสีบางตนนั้น อยู่บนโลกมนุษย์มานานหลายสิบปี โดยไม่มีอารมณ์อื่นใด นอกจากจมอยู่ในความหม่นหมอง ความเศร้า เรื่องเหล่านี้เป็นเรื่องจริง ไม่ใช่นิทานเล่าสู่กันฟัง

อย่ากลัวการตาย แต่จงกลัวการเกิด เพราะการเกิดเป็นมนุษย์นั้น ทุกข์ยากแสนสาหัส และความทุกข์ที่ท่านได้ประสบอยู่นี้ ก็ไม่ได้เจอชาตินี้ชาติแรก ท่านได้เจอความทุกข์นี้มาหลายครั้งแล้ว ในชีวิตที่ผ่านๆ มา หลายชาติ

น้ำตาของท่าน ที่ได้หลั่งรินลงมานั้น รวมกันแล้ว มีปริมาณมากยิ่งกว่ามหาสมุทรทั้งหมดของโลกรวมกัน

ซากกองกระดูกของท่าน ที่ได้เกิดมาแล้วตาย ทับถมกันนั้น ได้กองสูงกว่าภูเขาที่สูงที่สุดในโลก

ไม่มีชาติใดเลย ที่เกิดมาแล้ว ท่านไม่ได้รับทุกข์ จากการ เกิด แก่ เจ็บ ตาย การพลัดพรากจากของที่รัก การต้องประสบกับสิ่งที่เป็นทุกข์

ขอให้ปฏิบัติธรรม หาทางเพื่อให้การเกิดครั้งนี้ เป็นครั้งสุดท้าย จะได้พ้นจากการตาย อย่างถาวรเป็นนิรันดร์

 

สำหรับผู้ที่ไม่เคยฝึกจิตมาก่อน แต่มีชีวิตอยู่ในระยะสุดท้ายของชีวิต
เผชิญความตายอย่างสงบ

 

ระลึกถึงความตายสบายนัก
มันหักรักหักหลงในสงสาร
บรรเทามืดโมหันต์อันธการ
ทำให้หาญหายสะดุ้งไม่ยุ่งใจ

พระศาสนโสภณ (จตตสลลเถร)
http://www.visalo.org/book/raluktung2.htm

 

ระลึกถึงความตายสบายนัก

 

"ถ้าหยุดเวลาได้..เราก็ตาย"

ลองคิดดูเซ่...ข้างที่โดนแสงอาทิตย์ตลอดจะมีอุณหภูมิเท่าไหร่?

และข้างที่ไม่โดนแสงอาทิตย์เป็นน้ำแข็งจะมีอุณหภูมิติดลบเท่าไหร่?

และที่สำคัญต้นไม้ถ้าไม่เหลือน้อย..ก็คงจะตายเกือบหมด..แล้วเราจะ

เอาอากาศที่ไหนมาหายใจ?

ตายชัวร์..อั่นนี้..ฟันธง.