"จรดปลายฟ้า สู่ไอดิน"

"ไอดินเอ๋ย ไอดิน เจ้าปิ่นขวัญ

เจ้านั้นคือ ใครกัน อยากเห็นหน้า

เจ้าผ่องใส เจ้าเด่น ด้วยปัญญา

จิตโสภา งามเด่น เช่นเจ้าเอย"

 

จรดปลายฟ้า สู่ไอดิน

สุดยอด

 

"ขอบคุณครับ ที่ท่านมา อ่านกลอนนี้

ทำให้มี กำลังใจ อีกมากหลาย

สายเรียงร้อย คำบรรจง ถักถ้อยความ

เพียงทำตาม ความคิด ถึงไอดิน"

 

"เจ้าไอดิน ที่เจ้า ส่งสารบอก

ใช่สวยดอก ความงาม ตามรูปโฉม

ที่เจ้าเป็น เจ้าเด่น ไม่เสื่อมโทรม

นั้นคือใจ เจ้าสวยงาม ตามความดี"

 

"ความสวยนั้น สวยได้ ใช่อยู่นาน

สวยสะท้าน ดูงาม เพราะเสริมแต่ง

เปรียบสะพาน ให้ภมร หมู่แมลง

มายื้อแย้ง ดอมดม แล้วโบยบิน"


"สวยแต่รูป จูบก็หอม เพราะกลิ่นแต่ง

กายเสริมแบ่ง ให้สวย เพียงกายษา

จึงสวยรูป สวยกาย สวยหน้าตา

แต่ใจช้า หยาบกระด้าง ไม่พานเจอ"


"คนสวยจริง สวยที่ใจ ใช่ใบหน้า

สวยหน้าตา แต่ใจแย่ แท้นักหนา

เจ้าจอมขวัญ เจ้านั้นสวย ด้วยปัญญา

สวยวาจา สวยความดี ไม่มีโรย"

 

"ความสวยเจ้า ใช่อยู่ รูปกายดอก

ใช่กลับกลอก ปลิ้นปล้อน กะล่อนหนา

ความสวยเจ้า ใช่อยู่ ที่หน้าตา

สวยนั้นหนา เจ้ามี ความดีเอย"

 

"ความดีเจ้า ข้าประจักษ์ นั้นคือใจ

เจ้าผ่องใส ใจสว่าง ช่างงามเหลือ

สัมผัสใจ ไอดิน เจ้าจุนเจือ

มีล้นเหลือ ความดีเจ้า ที่มั่นคง"




"จรดปลายฟ้า สู่ไอดิน"

 

จรดปลายฟ้าสู่ไอดิน

ถึง...คนบนฟ้า...คนดีศรีสังคมออนไลน์

ข้า..มาอาสาดึงศรที่ปักอกท่าน ศรของใครข้า..ไม่รู้ แต่ที่รู้มิใช่ของข้า..แน่เพราะข้าปลดอาวุธแล้ว หรืออาจเป็นของท่านหรือท่านใด? แต่ก่อนอื่นที่ขอต้องให้ทำตามนะ ขอให้กล่าวคำอโหสิกรรม ...ว่าตามเลย
นะโมตัสสะ ...3 จบ ข้าพเจ้าขอขมาต่อท่านคนบนฟ้า ทุกรูปนามทุกภพชาติและปัจจุบันชาติ สิ่งอันใดที่ท่านได้กระทำต่อข้า...ทั้งกาย วาจา ใจ ในอดีตที่ผ่านมา ข้า...ขอขมาและขออโหสิกรรมต่อท่าน และสิ่งอันใดที่ข้า..ได้กระทำต่อท่านทุกรูปนาม ทุกภพชาติในอดีตชาติและปัจจุบันทั้งกายวาจาใจ ขอให้ท่านได้โปรดอโหสิกรรมให้แก่ข้าพเจ้าด้วย

ข้าจะเริ่มนับ 1...2...3 ได้โปรดส่งพลังใจมา พร้อมดึงศรที่ปักอกท่านออกแล้วนะ ขอให้ความทุกข์กายทุกใจกลายมลายหายโดยพลัน!!! ขอเก็บศรนี้ไว้เป็นที่ระลึกไม่ให้ท่านไปทำร้ายตัวเองและผู้อื่นอีกนะ

ปฎิบัติงาม จิตใจงาม คนงาม สังคมงาม และจะได้พบกันที่ปลายฟ้านะจ๊ะคนดี

อ้อ! เกือบลืมเพิ่งรู้นะเนี่ยว่า เจ้าคารมลำนำคำกลอนอักษรสำนวนหวานซึ้งแสนไพเราะทุกถ้อยคำประทับใจ สงสัยจะต้องเป็นคู่แข่งกับนาม "ดวงดิน กลิ่นปลายฝน" ซะแล้ว เหนือสิ่งอื่นใดสัมผัสใจที่เป็นสุขไร้พรมแดนแม้ภูเขาสูงชันที่ขวางกั้น กำแพงหนา ถึงแดนฟ้าสู่แดนดินแค่คลิกกระพริบเดียวก็ถึงกันแล้วนะ

กลับบ้านได้แล้ว ให้อภัยหมดแล้ว
ขอบคุณนะคะ

 

ตรงประเด็นจร๊า.โมทนาด้วย..

 

อ่านไป ยิ้มไป สุดยอดจริงๆ (เขียนได้ไพเราะเสนาะใจมากจร๊าา)
ปล. ..ทองเนื้อ9..สมชื่อมว๊ากก555++

 

อเนจอนาถ รำพาดรำพึง คะนึงคณา
วจีวาจา ดูค่าดูค่อย ให้ลอยให้ล่อง
กลบทกลกาพย์ ยภาพยถา ต้องตาต้องลอง
คำถ้อยคำจอง จักคล้องจักเพราะ เสนาะสนาน....

 

"แสนยินดี ยินดี และยินดี

ที่ท่านมี กำลังใจ มามอบให้

อ่านกลอนแล้ว ท่านบอก ท่านชอบใจ

เหนืออื่นใด คือท่านมี ไมตรีกัน"


"นามในฝัน นามนี้ ใครกันหนอ

ไม่รีรอ ส่งสาร ขานอักษร

มาขอบคุณ ได้อ่าน ในบทกลอน

ของคนจร ปลายฟ้า สู่ไอดิน"

 

"เอ๊ะ! นี่ใคร ใครกัน มาทายทัก

ขอศรปัก กลางใจ เสน่หา

ขอไปแล้ว ไม่รับ กลับคืนมา

ขอรบกวน ยาพารา ด้วยเป็นพอ"


"อ่ะ! ล้อเล่น เฮฮา ล้อกันนิด

อย่ามีจิต คิดโมโห และโทสา

ขอขอบคุณ ขอบใจ ที่ท่านมา

สื่อภาษา พาที ทักทายกัน"

 

"สิ่งที่เขียน มีคนอ่าน มาพานพบ

ให้บรรจบ บทกลอนหวาน สานอักษร

อ่านแล้วยิ้ม อ่านแล้วแย้ม กับบทกลอน

ให้คนจร ปลายฟ้านี้ มีกำลังใจ"

 

"คนปลายฟ้า แต่งกลอน ยังด้อยนัก

ท่านประจักษ์ บทใด ไม่สมหมาย

ต้องขอโทษ ขออภัย ที่กลอนคลาย

ให้กลับกลาย ความไพเราะ เสนาะลง"


"แต่ถ้าชอบ ก็ยินดี มีความสุข

เพียงได้หยุด ภาระงาน สานอักษร

บรรจงแต่ง บรรจงแต้ม ถึงบังอร

จากคนจร จรดปลายฟ้า สู่ไอดิน"