หมดแล้ว ขอเชิญร่วมสร้างเหรียญพระอุปคุต งานแทนคุณแผ่นดิน ด่วนครับ

เรื่องลี้ลับที่เหลือเชื่อ เมื่อผีมาใส่บาตร หลวงพ่อคูณ ปริสุทโธ !!!

--------------------------------------------------------------------------------


เรื่องลี้ลับที่เหลือเชื่อ เมื่อผีมาใส่บาตร
หลวงพ่อคูณ ปริสุทโธ !!!


โดยส่วนตัวมีความเคารพหลวงพ่อคูณท่าน มานานแล้ว พอดีช่วงนี้ มีข่าวท่านอาพาธ ในฐานะที่เคารพนับถือท่าน ก็รู้สึกเป็นห่วงเป็นใยเช่นเดียวกับศิษยานุศิษย์ทั่วไป นึกขึ้นได้ว่าเคยอ่านหนังสือ ที่คุณนที ลานโพธิ เขียนเกี่ยวกับประสบการณ์ทางวิญญาณของพ่อแม่ครูอาจารย์หลายองค์ โดยเฉพาะครูอาจารย์สายกรรมฐาน เมื่อเวลาที่ท่านออกธุดงค์ตามป่าตามเขาในอดีต แสวงหาความสงบมุ่งเน้นการปฏิบัติเพื่อความหลุดพ้น

หลวงพ่อคูณท่านก็เช่นเดียวกัน ตอนที่ท่านออกธุดงค์ ท่านก็พบเจอกับประสบการณ์ทางวิญญาณเช่นเดียวกับครูอาจารย์อีกหลายองค์ เมื่ออ่านแล้วเห็นว่าสนุกดี และพอดีมาเจอที่มีผู้มาโพส์ไว้ในเว็บ ท่องเที่ยวใต้สู่แดนธรรม สาระธรรมอันอุดม: เรื่องลี้ลับ ผีมาใส่บาตร หลวงพ่อคูณ ปริสุทโธ ด้วย


ก็ต้องขอขอบคุณท่านที่โพสต์ไว้ก่อน (จะได้ไม่ต้องพิมพ์ใหม่จากหนังสือ) จึงขอถือโอกาส ตัดตอนและเรียบเรียงขึ้นใหม่ให้กระชับ นำมา เสนอให้ท่านสมาชิกและท่านผู้สนใจเรื่องประสบการณ์ทางวิญญาณได้ลองอ่าน ส่วนจะเชื่อหรือไม่ก็แล้วแต่ท่านจะพิจารณาค่า รู้สึกจะเคยโพสต์ลงเว็บพลังจิตแล้ว บางท่านอาจจะเคยอ่านมาแล้ว ก็ขออภัยค่ะ



เมื่อครั้งที่หลวง พ่อคูณจาริกธุดงค์ ครั้งหนึ่งท่านออกธุดงค์ไปฝั่งลาว โดยออกจากวัดถนนหักใหญ่ อำเภอด่านขุนทด จังหวัดนครราชสีมา มุ่งหน้าสู่จังหวัดหนองคาย โดยท่านได้ยึดเอาแนวชายดงชายเขาอันเปล่าเปลี่ยวเป็นเส้นทาง โคจร จะหยุดปักกลดบำเพ็ญสมณธรรม และถือเอาทำเลชัยภูมิซึ่งห่างไกลชุมชนหมู่บ้านพอสมควร




ท่านเดินเท้าไปเรื่อยๆ กระทั่งถึงจังหวัดหนองคาย จากนั้นก็อาศัยเรือข้ามแม่น้ำโขงไปขึ้นยังฝั่งลาว



พรรษาแรก...ในแผ่นดินลาว ท่านปวารณาจำพรรษาอยู่ที่ภูควาย โดยอาศัยถ้ำแห่งหนึ่งเป็นที่พักบำเพ็ญเพียรตลอดพรรษา โดยมีชาวบ้านป่าเชิงเขาอุปัฎฐากเรื่องอาหารขบฉัน

เมื่อออกพรรษาแล้ว ท่านจึง ลงจากภูควาย จาริกธุดงค์ต่อไปโดยมุ่งหน้าไปทางทุ่งไหหิน และได้หยุดยั้งปักกลดที่ทุ่งไหหิน
ตลอดอาณาบริเวณของทุ่งไหหินเป็นที่ราบกว้างไกลสุดสายตา คล้ายกับว่าเป็นทำเลที่ตั้งเมืองเก่าโบราณซึ่งได้ล่มสลายสูญหายไปหมดสิ้น ไม่เหลือให้เห็นแม้แต่ซากปรักหักพัง




ทุ่ง ไหหินมีอดีตซับซ้อนทับถมกันอยู่จนยากจะแยกแยะออกมาได้ว่าเป็นยุคใดสมัยใด แต่ที่แน่นอนก็คือ ณ ที่แห่งนี้ เป็นที่สถิตย์ของดวงวิญญาณสัมภเวสีไม่มีที่จะไป นับไม่ถ้วน ได้แต่เร่ร่อนวนเวียนอยู่ด้วยบุรพกรรมของตัวเองอย่างน่าเวทนา ท่านทำได้ก็แต่เพียงสำรวมจิตเข้าสู่กุศลแล้วแผ่เมตตาออกไปไม่มีประมาณ เพื่อชี้ทางสู่สุคติแก่วิญญาณทรมานทั้งหลายเหล่านั้น



ท่านหยุดยั้งอยู่ที่ทุ่งไหหินเป็นระยะเวลาสั้นๆ เพราะเห็นว่าไม่ค่อยสัปปายะสมควรแก่การบำเพ็ญสมณธรรม ประกอบกับมีผู้คนจำนวนน้อยนิดที่อยู่อาศัยในเขตชายทุ่งไหหินและยังไม่นับถือพุทธศาสนา แต่กลับเลื่อมใสบูชาลัทธิผีบรรพบุรุษ มีเจ้าป่าเจ้าเขา ท่านจึงออกธุดงค์รอนแรมต่อไปโดยบ่ายหน้าสู่ทิศที่ตั้งของนครเวียงจันทน์ ในพรรษานั้น หลวงพ่อคูณจำพรรษาอยู่ที่วัดหนึ่งในนครเวียงจันทน์

หลัง ออกพรรษาแล้ว………ท่านธุดงค์ไปเรื่อยๆ หากพบหมู่บ้านก็พอได้อาศัยโคจรบิณฑบาต หากไม่พบพานชุมชนคนอาศัยก็เท่ากับอดอาหารงดฉันไปโดยปริยาย

จาก เวียงจันทน์ หลวงพ่อคูณจาริกไปจนถึงเมืองหลวงพระบางและจำพรรษาที่หลวงพระบางอีกหนึ่ง พรรษา ครั้นออกพรรษาแล้วก็ออกธุดงค์จากทางเหนือล่องลงมาทางใต้ของประเทศ กระทั่งเข้าเขตเมืองผาเลน

และสถานที่แห่งนี้ นี่เอง......

ห่างจาก เมืองผาเลนไปไม่ไกลนัก เมื่อท่านจาริกผ่านเชิงเขาขนาดย่อมก็พบถ้ำแห่งหนึ่งดูร่มรื่นสงัด เงียบเป็นที่น่าพอใจ ไม่ไกลจากถ้ำมีธารน้ำไหลใสสะอาด พออาศัยใช้เป็นน้ำสรง น้ำดื่มได้สะดวก และที่ตีนเขามีหมู่บ้านหลายหลังคาเรือน และชาวบ้านก็มีความเลื่อมใสศรัทธาพระพุทธศาสนาเป็นอย่างยิ่ง



เมื่อ ชาวบ้านเห็นท่านมาปักกลดบำเพ็ญธรรมอยู่ที่นี้ จึงพากันปีนเขาขึ้นมานมัสการถึงในถ้ำ แล้วนิมนต์ให้ท่านอยู่ที่ถ้ำนี้นานๆ เพื่อที่จะได้มีโอกาสทำบุญใส่บาตรสร้างกุศลกันบ้าง เพราะไม่มีพระสงฆ์ผ่านมานานแล้ว ท่านก็รับนิมนต์ ทำให้ชาวบ้านพากันปีติยินดีกันทั่วหน้า และกล่าวย้ำแก่ท่านว่าอย่าได้วิตกกังวลเรื่องภัตตาหาร พวกเขาจะเตรียมอาหารไว้ใส่บาตรทุกๆ เช้ามิให้ขาด

คืนนั้น…….หลวงพ่อคูณเข้าไปอาศัยถ้ำใหญ่แห่งนั้นเป็นที่บำเพ็ญเพียรด้วยความ รู้สึกปลอดโปร่งเป็นที่น่าพอใจ มีกระแสลมไหลผ่านวนเวียนตลอดเวลา

จนถึงเวลาเช้าตรู่…..ขอบฟ้าเริ่มเรืองแสงจางๆ ท่านเตรียมตัวออกบิณฑบาต แต่อากาศขณะนั้นยังขมุกขมัวมืดมัวไปทั่ว ภูมิอากาศบนภูเขาก็มีหมอกลงจัดทำให้มองออกไปไกลๆ ไม่ได้เลย ท่านสะพายบาตรออกจากบริเวณหน้าถ้ำเดินลงมาตามทางเล็กๆ ที่คดเคี้ยวและลาดชัน

จนมาถึงทางแยกลงทางที่ทอดลงไปยังหมู่บ้านเชิงเขา จึงตัดสินใจไปทางซ้าย เส้นทางสายนี้อ้อมภูเขาลาดลงไปไม่ชันนัก แต่ทางเดินออกจะรกเรื้อด้วยหญ้าและวัชพืชคลุมหน้าดินค่อนข้างหนา เดิน ตามทางไปสักครู่ฟ้าเริ่มสว่างและหมอกก็จางลง ท่านเพิ่งสังเกตว่าทางที่เดินผ่านไปนั้นกว้างขึ้นเรื่อยๆ จนไปบรรจบที่ราบกว้าง มีเงาตะคุ่มของกองอิฐเก่าๆ ซึ่งทะลายลงมาระเกะระกะ และมีซากกำแพงปรักหักพังเป็นส่วนๆ อยู่ในบริเวณนั้น



ท่านรู้สึกแปลกใจเหมือนกันที่เห็นภูมิประเทศออกจะประหลาดอยู่ เพราะจำได้ว่าตอนที่เดินผ่านหมู่บ้านก่อนจะขึ้นภูเขามาถึงถ้ำไม่เคยเห็นกอง อิฐกองหินหรือซากกำแพงแม้แต่น้อย แต่ทำไมเช้าวันนี้จึงได้มีสภาพแปลกตา หรือว่าท่านอาจจะมาผิดทาง เลยเดินเข้าหมู่บ้านด้านซึ่งไม่เคยผ่านมาก่อน

แล้ว ความคิดไม่แน่ใจก็เปลี่ยนไป เมื่อมองไปข้างหน้า เห็นชาวบ้านทั้งหญิงชายหลายคนยืนถือขันข้าวและถาดใส่อาหารรอใส่บาตรอย่างเงียบๆ อยู่ข้างทางเดิน

ท่านจึงเดินเข้าไปด้วยกริยาอันสำรวม สายตาทอดต่ำเพียงมองเลยไปแค่ 3 – 4 ก้าว ท่านรับข้าวและกับข้าวซึ่งห่อด้วยใบตองเป็นห่อเล็กๆ ไปจนสุดแถว แล้วท่านก็เดินกลับโดยอาการอันสงบเช่นเดิน ขณะที่เดินย้อนกลับขึ้นเขา ท่านยังมีข้อสงสัยอยู่อีกประการ หนึ่งก็คือ ทำไมชาวบ้านที่นำอาหารมาใส่บาตรจึงเงียบเชียบเหลือเกิน

ตลอด เวลาที่ท่านเดินผ่าน ไม่มีใครสนทนาพูดคุยกันเลย ทุกคนที่ใส่บาตรแล้วหรือกำลังรอใส่บาตรต่างก็ยืนนิ่งทื่อๆ ไม่ขยับเขยื้อน หรือเดินไปเดินมาตามประสาคนทั่วไป ไม่มีการทักทายหรือพูดคุยซึ่งกันและกัน ซึ่งผิดวิสัยธรรมชาติของสังคมคนหมู่มาก ทำให้บรรยากาศดูสงัดวังเวงบอกไม่ถูก
ท่านครุ่นคิดเพียงครู่ ก็เลิกใส่ใจ เห็นว่าไร้สาระที่จะนำมาเป็นกังวล จึงเดินมาตามเส้นทางเดิมซึ่งทอดอ้อมเขาขึ้นมาจนถึงถ้ำ

หลัง จากท่านฉันเสร็จเรียบร้อย จึงนำเศษอาหารที่เหลือจากฉัน นำมากองไว้บนก้อนหินเพื่อให้ทานแก่สัตว์ ตัวเล็กๆ อีกต่อหนึ่ง และนำบาตรไปชำระล้างที่ลำธาร เสร็จแล้วจึงนำบาตรกลับมาผึ่งแดดที่หน้าถ้ำ จากนั้นจึงเข้าที่ปฏิบัติทางจิต นั่งสมาธิสลับกับการเดินจงกรม กระทั่งครบกำหนดเวลาในตอนเย็นจึงไปสรงน้ำที่ลำธาร


คราว นี้ท่านรู้สึกแปลกใจที่เห็นเศษข้าวเศษอาหารซึ่งท่านวางกองไว้บนก้อนหินมิได้ พร่องไปเลย แสดงว่าไม่มีสัตว์เล็กๆ เข้ามากินแม้แต่ตัวเดียว นับว่าแปลกเอาการ เพราะ ตลอดระยะเวลาที่ท่านเดินธุดงค์ หากมีเศษอาหารเหลือจากฉันแล้ว ท่านวางกองทิ้งไว้ สัตว์เล็กๆ จะเข้ามากินจนหมดเกลี้ยงไม่มีเหลือทุกครั้ง
แต่สำหรับครั้งนี้ แม้แต่มดตัวเล็กๆ ก็ยังไม่มาตอมเสียด้วยซ้ำ



เช้าวันต่อมา......ก่อน ออกบิณฑบาต ท่านแวะไปดูกองเศษข้าวและเศษอาหารเพราะกลัวจะบูดเน่า ปรากฎว่าหายไปหมดเกลี้ยงไม่มีเหลือเศษเล็กเศษน้อยตกค้างเอาไว้เลย เมื่อเข้าไปพิจารณาดูใกล้ๆ ยิ่งน่าแปลกหนักเข้าไปอีก เพราะถ้าหากมีสัตว์มากินเศษอาหารจะต้องทิ้งร่องรอยเอาไว้ แต่เท่าที่เห็นบนก้อนหินเกลี้ยงเกลาประหนึ่งไม่เคยวางเศษอาหารใดๆ เอาไว้เลย ดุจ….เศษอาหารทั้งหมดหายวับไปเฉยๆ

ท่านอยู่ปฏิบัติสมณธรรมที่ถ้ำผาเลนได้ 3 – 4 วัน ชาวบ้านตีนเขาหลายคนได้ขึ้นมาหาหลวงพ่อถึงที่ถ้ำด้วยความเป็นห่วง เพราะตั้งแต่ท่านมาอยู่ ไม่เคยลงไปบิณฑบาตที่หมู่บ้านเลยทั้งๆ ที่รับนิมนต์ชาวบ้านไว้แล้ว


หลวงพ่อคูณบอกว่าได้ลงเขาไปบิณฑบาตทุกเช้าไม่ได้เว้นแม้แต่วันเดียว ทำไมชาวบ้านจึงหาว่าท่านไม่ไปบิณฑบาตล่ะ ???

ชาว บ้านก็พากันสงสัย เพราะทั่วทั้งหมูบ้านไม่มีใครเห็นหลวงพ่อ อีกทั้งข้าวปลาอาหารซึ่งทำเตรียมไว้เพื่อใส่บาตรก็ค้างเก้อทุกวัน จะว่าท่านไปบิณฑบาตหมู่บ้านอื่นก็เป็นไปไม่ได้ เพราะตลอดละแวกนี้ไม่มีหมู่บ้านอื่นใดอีกมีแต่ป่าเขาและดงไม้ไปตลอด ชาว บ้านจึงสอบถามว่าท่านลงจากเขาไปทางทิศไหน หลวงพ่ออธิบายว่าออกจากถ้ำแล้วก็ไปตามทางเดินลงเขา พอถึงทางแยกก็เลี้ยวซ้ายเป็นทางอ้อมภูเขาไป

พอชาว บ้านได้ยินดังนั้น พวกเขาก็พูดแทบจะพร้อมๆ กันว่า “หลวงพ่อไปบิณฑบาตกับผีเสียแล้ว” แล้วจึงอธิบายว่าเส้นทางที่จะลงจากเขาเข้าหมู่บ้าน ต้องแยก เข้าทางเดินขวามือ แต่ทางที่ท่านเดินไปนั้น คือทางไปเมืองร้างมาแต่โบราณกาล ไม่มีผู้คนอยู่อาศัยแม้แต่คนเดียว ชาวบ้านตีนเขายังไม่กล้าล่วงล้ำเข้าไปในเขตเมืองร้างแห่งนั้น เพราะเคยมีคนไปเจอภูตผีปิศาจน่าหวาดหวั่นพรั่นพรึงที่เมืองร้างมาแล้ว

หลวงพ่อคูณรับฟังเรื่องซึ่งท่านไม่เคยคาดคิดมาก่อน เมื่อชาวบ้านเล่าจบท่านก็ได้แต่หัวเราะหึๆ บอกแก่ทุกคนว่า

“เป็นบุญของผีเมืองร้างที่ได้ใส่บาตรพระ ซ้ำยังช่วยต่อชีวิตพระไปได้อีกหลายมื้อ จะว่าไปแล้วข้าวปลาอาหารของผีนี่มันก็แซ่บหลายอยู่……”

เช้าวันรุ่งขึ้น… เมื่อท่านออกบิณฑบาต เดินลงจากเขามาถึงทางแยก ท่านตัดสินใจเดินไปทางซ้าย และเมื่อเข้าสู่เขตเมืองร้าง คราวนี้ไม่มีใครมารอคอยใส่บาตรเช่นทุกเช้าที่ผ่านมา ที่เห็นอยู่เบื้องหน้าท่ามกลางสายหมอก คือซากปรักหักพังของเมืองโบราณซึ่งล่มสลายไปหมดสิ้น ความรุ่งเรืองของศิลปวัตถุทั้งหลายเหลือเพียงแต่เศษอิฐหินที่รอคอยการผุพังไปตามกาลเวลา ท่านจึงสงบจิตจนแนบสนิทอยู่กับกุศลที่ได้สั่งสมมา แล้วแผ่เมตตาออกไปยังวิญญาณทั้งหลายที่ยังวนเวียนอยู่ในอาณาบริเวณเมืองร้าง แห่งนี้ เพื่อให้พวกเขาได้พบกับทางไปสู่สุคติทีดีกว่า……….

จาก นั้น…ท่านจึงเดินกลับย้อนไปตามทางเดิม เมื่อถึงทางแยกท่านก็เลี้ยวไปตามทางลงเขาที่มุ่งไปสู่หมู่บ้านเชิงเขา ซึ่งชาวบ้านกำลังเตรียมอาหารรอคอยใส่บาตรท่านอยู่


และเรื่องที่เล่ามา คือประสบการณ์เผชิญวิญญาณบนเส้นทางธุดงค์ครั้งหนึ่งของหลวงพ่อคูณ ปริสุทโธ หรือท่านเจ้าคุณพระญาณวิทยาเถระ แห่งวัดบ้านไร่ อำเภอด่านขุดทด จังหวัดนครราชสีมา……

สุดท้ายขอกราบอาราธนาให้หลวงพ่อหายจากอาการอาพาธ มีธาตุขันธ์แข็งแรง เป็นที่พึ่งทางจิตใจของศิษยานุศิษย์ตราบนานเท่านานเทอญ

ที่มา ท่องเที่ยวใต้สู่แดนธรรม สาระธรรมอันอุดม: เรื่องลี้ลับ ผีมาใส่บาตร หลวงพ่อคูณ ปริสุทโธ

และต้องขอขอบคุณภาพประกอบจากหลายๆเว็บค่ะ
รูปขนาดเล็ก



http://palungjit.org/threads/เรื่องลี้ลับที่เหลือเชื่อ-เมื่อผีมาใส่บาตร-หลวงพ่อคูณ-ปริสุทโธ.399163/

 

โอนเงินร่วมบุญแล้วนะครับเมื่อวันที่ 16/12/2012 เวลา8.36 น.

ยอดเงิน 500.99 บาทครับ

ขออนุโมทนาบุญกับทุกๆท่านด้วยนะครับ

ขอบคุณมากๆครับ

 

<a href="http://image.ohozaa.com/view2/wwwwl0ZGqYMnUWI1" target="_blank"><img border="0" src="http://image.ohozaa.com/i/e04/0K8VtN.JPG" /></a>

 

แล้วจะให้ส่งที่อยู่การจัดส่งเหรียญไปที่ใครครับ ^^

 

คุณกมล แจ้งโอนแล้วครับ ๕๐๕๐ บาท

 

ส่ง PM ให้กับพี่ woottipon ค่ะ.....^^

 

<a href="http://image.ohozaa.com/view2/wwy1RRfIXLujLAxJ" target="_blank"><img border="0" src="http://image.ohozaa.com/i/cff/xACPmk.JPG" /></a>

 

สรุปยอดปิดรับโอน ณ วันที่ 15 ธ.ค. 2555

มียอดจองทำบุญค้างโอนอยู่ 1,500.- บาทค่ะ

<a href="http://image.ohozaa.com/view2/wwI4mSOlmFyynLr5" target="_blank"><img border="0" src="http://image.ohozaa.com/i/g8e/1V4ocM.JPG" /></a>

 

ตัดยอดเลยครับคุณหมูน้อย ส่วนที่เหลือผมรับยอดไว้เองครับ

สรุปงานบุญนี้ปิดรับเพิ่มครับ ท่านที่ต้องการ รอรับการแจกครับ

 

<a href="http://image.ohozaa.com/view2/wwI2WY5d2zuJtLBv" target="_blank"><img border="0" src="http://image.ohozaa.com/i/a49/nZ5zro.JPG" /></a>

 

ปิดยอดงานบุญ ก็ด้วยโอกาสนี้ ขออนุโมทนาบุญกับทุกๆท่าน ทุกความตั้งใจ ทุกเจตนาในการร่วมมือร่วมใจจัดสร้างเหรียญเพื่อแจกจ่ายเป็นสังฆานุสติ ในงานบุญนี้ สาธุ

 

จำนวนเหรียญที่แจก จะได้รับมากกว่าที่ระบุไว้แน่นอนครับ พร้อมเหรียญตอกโค๊ดกรรมการร่วมสร้างเป็นพิเศษ ส่วนเหรียญที่แจก จะตอกเพียงโต๊ดเดียว มีเช่น กงจักร นะ อุ ชุดเงิน รันหมายเลขตามตัวอย่าง มีแค่ ๑๗ ชุด สั่งไป ๑๖ เขาทำมาให้ ๑๗ เนื้อนวะ ตอกเลขทุกเหรียญ มี ๑๑๓ องค์
มีเนื้ออัลปาก้าสั่งเพิ่ม ๒๐๐ เหรียญ จะรันหมายเลขเหมือนกัน
พิเศษเนื้อชนวนพระกริ่งเจริญลาภยศบารมี นวะ ทำได้ ๑๐ เหรียญ จะพิจารณาอีกครั้งว่าจะแจกอย่างไรครับ

 

ร่วมอนุโมทนาบุญนี้กับพี่วุฒิและเพื่อนๆ สมาชิกทุกท่านด้วยค่ะ

_/\_

 

เตรียมเดินสายกราบขอครูบาอาจารย์อธิฐานจิตครับ

 

โมทนาครับ

 

เมื่อตะกี้ เชียงรายแผ่นดินไหวอีกแล้วครับ

 

จริงเหรอครับ เอาอีกแว้วววว

 

ห่างแม่สาย ๒๐ กม.เอง ใกล้มากครับ รับรู้ถึงเชียงใหม่

 

งานแทนคุณแผ่นดินผ่านไปแล้ว เรามีส่วนร่วมในบุณนี้ พระมากันห้าพันกว่ารูป คนมากันเป็นหมื่น ดีที่ไม่ส่งพระไปเข้าพิธี เพราะโกลาหลมาก ผู้คนต่างแย่งกัน มีพระพิเศษของแม่อี๊ดหายไปหลายร้อยคง มูลค่านับสิบล้านบาท น่าเศร้าใจจริงๆ

 

เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ตอนแรกก็ตั้งใจจะไปร่วมงานที่ อ.พนมทวน แต่ด้วยความไม่ลงตัวด้านเวลา จึงเปลี่ยนแผนไปเป็นการไปบริจาคเลือดแทน

ได้ยินข่าวแบบนี้ ก็รู้สึกโมทนากับผู้ที่มีโอกาสได้ไปร่วมบุญ


แต่ ณ เวลาที่มีคนมารวมกันมากมายเช่นนี้ ย่อมมีพวกเหลือบ ริ้น ไร และ อสูรกาย แฝงมาด้วยแน่ๆ ..... ได้รับทราบข่าวแบบนี้ก็รู้สึกเศร้าใจไปด้วยเช่นกันค่ะ.....:'(