พญานาคกับอดีตที่ผ่านมา

วันนี้ต้องมาเล่า...นิทานชดเชยนะคะ ...

 

[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]สายฝนอาบทั่วทั้งหัวใ​

[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]จ

[/FONT][FONT=courier new,courier,monospace]ครั้งวัยเยาว์ได้เล่นฝนสุขล้นหลาย[/FONT]
[FONT=courier new,courier,monospace]ทั่วผิวกายฉ่ำเย็นเป็นเช่นนั้น[/FONT]
[FONT=courier new,courier,monospace]ปรารถนาขอสายฝนหล่นทุกวัน[/FONT]
[FONT=courier new,courier,monospace]เพื่อให้มันอาบร่างหวังชุ่มเย็น[/FONT]
[FONT=courier new,courier,monospace]
ด้วยแรงใฝ่วัยเยาว์เราแค่นี้[/FONT]
[FONT=courier new,courier,monospace]น้ำฝนมีคุณค่าแค่ตาเห็น[/FONT]
[FONT=courier new,courier,monospace]เพื่อดื่มกินอาบชะล้างช่างชัดเจน[/FONT]
[FONT=courier new,courier,monospace]ชื่นฉ่ำเช่นเรือนร่างพร่างฝนพรำ[/FONT]
[FONT=courier new,courier,monospace]
เมื่อกายแห้งแรงร้อนเข้าคลุมร่าง[/FONT]
[FONT=courier new,courier,monospace]ทั่วสรรพางค์เชยชิมเคยอิ่มหนำ[/FONT]
[FONT=courier new,courier,monospace]ครั้งก่อนเคยชื่นใสในทรงจำ[/FONT]
[FONT=courier new,courier,monospace]กลับขุ่นดำมิฉ่ำชื่นคืนกลับกัน[/FONT]
[FONT=courier new,courier,monospace]
ไฉนเลยสายฝนหล่นครานี้[/FONT]
[FONT=courier new,courier,monospace]จึงไม่มีชุ่มเย็นเช่นเคยฝัน[/FONT]
[FONT=courier new,courier,monospace]ผิวกลับร้อนรนทุรายให้อัศจรรย์[/FONT]
[FONT=courier new,courier,monospace]โอ้สวรรค์นั้นแกล้งข้าขัดตาใจ[/FONT]
[FONT=courier new,courier,monospace]
อาบสายฝนหม่นเศร้าเผารุมร้อน[/FONT]
[FONT=courier new,courier,monospace]ระโหยอ่อนสะท้อนเพลิงเริงลุกไหม้[/FONT]
[FONT=courier new,courier,monospace]เงาแห่งธรรมย่อยยับกับเปลวไฟ[/FONT]
[FONT=courier new,courier,monospace]ยากจะพรมน้ำฝนใดให้ฉ่ำเย็น[/FONT]
[FONT=courier new,courier,monospace]
โลกมนุษย์ดุจเพลิงระเริงเผา[/FONT]
[FONT=courier new,courier,monospace]หัวใจเราเมามัวกลั้วขื่นเข็ญ[/FONT]
[FONT=courier new,courier,monospace]เอาแสงธรรมอาบใจใฝ่บำเพ็ญ[/FONT]
[FONT=courier new,courier,monospace]จะแลเห็นสายฝนธรรมฉ่ำรดใจ[/FONT]​

[/FONT]

 

รอฟังเรื่องเล่า...รอชมภาพสวยๆ งามๆ หนอ...

 

หวัดดีพี่นุ๊ก และเพื่อนๆ ทุกท่านคะ
เมื่อแปลกอ่ะ เหมือนมีใครมาเยือน ครึ่งหลับครึ่งตื่น ฝันด้วยว่าเจอหมอดู ชาย หญิง พูดถึงแท่งแก้วประกายรุ้ง พอเราตื่น รู้สึกวูบชาไปทั้งตัว
ตอนนี้พัก รร ไม่รู้ว่าผู้มาเยือนของที่นี่ หรือมาจากที่อื่น
ท่านประธาน ทำนายได้ป่ะคะว่าครายมา

 

หวัดดีพี่นุ๊ก และเพื่อนๆ ทุกท่านคะ
เมื่อแปลกอ่ะ เหมือนมีใครมาเยือน ครึ่งหลับครึ่งตื่น ฝันด้วยว่าเจอหมอดู ชาย หญิง พูดถึงแท่งแก้วประกายรุ้ง พอเราตื่น รู้สึกวูบชาไปทั้งตัว
ตอนนี้พัก รร ไม่รู้ว่าผู้มาเยือนของที่นี่ หรือมาจากที่อื่น
ท่านประธาน ทำนายได้ป่ะคะว่าครายมา

 

หวัดดีค่ะน้องอัญ คิดถึงจังเลย
รู้สึกว่าระบบทางเวปยังไม่ 100% ดีค่ะ
โหลดแล้วหายไปเลย น้องอัญสบายดีนะคะ
เอ๊....คนที่ไปเยือนเนี่ย เป็นแม่หญิงหรือป้อจายหนอ..?

 

สวัสดีค่ะ ..ท่านประธานและเพื่อนๆธรรมทุกท่านจ้า

ช่วงนี้พี่มีแต่เรื่องราวที่บันทึกไว้นะคะ ..ยังรอเรื่องใหม่ๆอยู่ค่ะ...

 

พี่ว่าจะเลิกเล่านิทานแล้วนะคะ ..แต่ดูเหมือนว่า
มีสิ่งหนึ่งที่ไม่อาจ ทำได้ยิ่งมารู้เรื่องที่น่า อัศจรรย์ยิ่ง
ไม่อาจหยุดได้...

ขอแสดงความยินดีกับ .. ท่านสโรบล ที่เจอ ท่าน สโรทัย
อยู่กันคนละภพภูมิ แต่สามารถเข้ามาสนทนาทางตัว
อักษรออนไลน์ได้ เป็นครั้งแรกที่พี่พบและดีใจอย่างยิ่ง

ที่ทำให้พี่น้องได้กล่าวคำอำลา หลังจากที่ท่าน สโรบล
ถูกส่งตัวไปที่เมืองกาญจน์ เพื่อเป็นชายา ที่เมืองนี้และ
ท่านสโรทัย มิอาจช่วยอะไรน้องได้เลย

สองพี่น้องพบกัน ด้วยปิติทั้งน้ำตา ....

 

มีเพื่อนๆ รีเควสมาว่าอยากทราบความเป็นมา
ที่ ท่าน สโรบล กับ ท่าน สโรทัย มาสนทนา
ด้วยตัวอักษรออนไลน์ ได้ไง....

พี่ขอเล่าแบบ บังชื่อน้องเค้านิดนึงนะคะเพราะ
อาจล่วงเข้าส่วนตัวน้องเค้าค่ะ แต่เธอยินดีที่จะ
ให้พี่นำมาเล่าได้...

 

มีเพื่อนในเฟสพี่นามว่า.. รตีเธออ่านเรื่องที่เล่าของท่าน<wbr>สโรบล
จากนั้นเธอก็คิคว่าคนนี้น่าจะเป็น ท่านสโรบล เธอจึงขอแอ๊ดเป็นเพื่อน
ด้วยอยากรู้จักและสนทนาด้วย

ในช่วงเวลาที่น้องรตี ขอแอ๊ดเป็นเพื่อนนั้น ท่านสโรบล ออนไลน์
อยู่พอดีจึงได้ทักทายกันพอทักทา<wbr>ยแนะนำตัวกันแล้ว
ก็ปรากฏว่า น้องรตีพิมพ์คุยกับท่านสโรบล แต่เรียกตัวเองว่า
ท่านสโรทัย ทำให้ ท่านสโรบล ตื่นเต้นมากเพราะเป็น

คำพูดที่เธอคุ้นเคยในการเรียกชื่อเธอ และ ท่านสโรทัย
ก็พูดถึงเรื่องนาคาหนุ่มที่หมาย<wbr>ปองกันกับ ท่านสโรบล
จากนั้น ทุกคำพูดก็พร่างพรูออกมาราวกับ คนที่จากกันมานาน
แสนนาน เฝ้าเว้าวอนและเอ่ยถึงวันที่ต้อ<wbr>งจากกัน

ในอดีตนั้นทุกเรื่องราวซึ่งมีเธ<wbr>อสองคนเท่านั้นที่จำได้.
คุยกันนานมากและเข้าใจและได้กล่<wbr>าวคำอำลากัน
ซึ่งเธออยากกล่าวคำนี้มาก ...

จากนั้น ท่านสโรบล ก็พีเอ็มมาขอบคุณที่ทำให้เธอมีวันนี้
วันที่เธอได้พบกับ ท่านสโรทัย อีกครั้ง ......

นี่คือเรื่องราวบนโลกออนไลน์ ที่น่าฉงนและเป็นไปแล้วจริงๆค่ะ

(ขอให้ใช้วิจารณญาน นะคะ)

 

แวะมาทักทายค่ะ รักษาสุขภาพกันด้วยนะคะ

 

ฝากความยินดีไปถึงสองพี่น้องด้วยนะคะพี่รั้ง ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ที่จะมีโอกาสแบบนี้เกิดขึ้นได้ มหัศจรรย์ดีแท้เจ้าค่ะ

 

กำลังสนุกเชียวน้อง ปอล เลิกประชุมค่อยพิมพ์มาใหม่นะคะ

 

ชื่อน่ารักจังเลยนิ อิอิ.... เข้าใจผิดนิดเดียว เกิดเป็นถ้ำเลย รออ่านหนอ

 

สวัสดีตอนบ่ายๆค่ะ เข้าเวปไม่ได้เลยค่ะ พึ่งจะเข้าได้ดีใจมากเลยค่ะ:z12เหงื่อตกเลย