เชิญบูชา "เหรียญพระศรีอารย์-ลป.ทวด" เพื่อร่วมสร้างพระมหาธาตุเจดีย์ ลป.ญาท่านสวน

ขอขอบคุณและอนุโมทนาบุญทั้งหมดทั้งมวลกับพี่โก๋และทุกท่านที่มีส่วนร่วมในครั้งนี้ด้วยค่ะ... สาธุ...<!-- google_ad_section_end -->

รูปหล่อพระพรหมที่วางข้างรูปหล่อพระมหาอุปคุตนั้นงามและดูเข้มขลังดีแท้



ต้องขอบอกตามตรงเลยนะคะว่ามีแอบอิจฉาพี่โก๋นิดๆที่ได้มีโอกาสไปร่วมงานบุญสำคัญๆหลายงานเลยทีเดียว ไปแต่ละครั้งก็คุ้มสุดคุ้ม

แอบเห็น "แหวนนพสิทธ์ฤทธิชัยมงคล" ของพี่หมออานุภาพเข้าร่วมพิธีด้วย พี่หมอก็มุ่งมั่นตั้งใจเต็มที่เลยเหมือนกัน ใครที่ได้เป็นเจ้าของแหวนรุ่นนี้ถือว่าวาสนาดีแท้ ต่อไปจะกลายเป็นตำนานแน่เลย



ปล.มีอะไรพิเศษๆในงานก็นำมาเล่าสู่กันฟังบ้างนะคะ... นึกว่าเห็นใจคนที่ไม่มีโอกาสได้ไปร่วมในงานนะคะ :''(<!-- google_ad_section_end -->

 

คุณ Jumbo A ได้แจ้งไว้ในอีกกระทู้นึงค่ะ

ขอเชิญทุกท่านร่วมอนุโมทนาบุญกับคุณ Jumbo A นะคะ

 

ถึงเวลาแล้วหรือยังที่คนไทย (ที่เป็นวิญญูชนทั้งหลาย)
จะทำตามคำสอนของพ่อหลวงที่ได้แนะแนวทางไว้ให้พวกเรานานแล้ว
ก่อนที่ทุกอย่างมันจะสายเกินแก้เกินเยียวยา​

[ame="http://www.youtube.com/watch?v=tSryacIkdy0&feature=related"]คาราบาว - พออยู่พอกิน - YouTube[/ame]

[ame="http://www.youtube.com/watch?v=ZCL8LIRINR4&feature=related"]mv เพลงเพื่อพ่อพอเพียง - YouTube[/ame]

 

ประเพณีการทอดกฐินใกล้เข้ามาแล้วค่ะ วันนี้หนูได้เปิดกระทู้งานกฐินหลวงปู่ญาท่านสวน จึงขอเรียนเชิญพี่ๆน้องๆญาติธรรมทุกท่านมาร่วมบุญกันเพื่อน้อมถวายแด่หลวงปู่อีกครั้งนะคะ

ขอเรียนเชิญร่วมเป็นเจ้าภาพกฐินฯ ลป.ญาท่านสวน วัดนาอุดม อุบลฯ 17.11.55

 

กระซิบบอกคนกันเองก่อน

.


บอกกล่าวให้ทราบในวงพี่น้องญาติธรรมของกระทู้นี้

ราวๆ 5 โมงเย็นวันนี้ ผมจะโพสลงในวัตถุมงคลเพื่อการกุศล
กระทู้ทำบุญปัจจัยถวายสงฆ์อาพาธ

เป็นพระพุทธคุณสูงมาก แต่เช่าหาไม่แพง
มีท่านผู้ใจบุญมอบให้เพื่อการกุศล ได้มาน้อยไม่กี่องค์
ก็เลยอยากกระซิบบอกคนกันเองก่อน

หากสนใจเชิญเข้าชมได้
Linkนี้ เวลา 17.00 น. เวลาจริง (ไม่ใช่เวลาเวบ) ครับ


* ผมจะลงโพสเย็นนี้ ตอน 17.00 น. ตรง (kiss) (deejai)

...
​

 

ขอขอบคุณมากค่ะพี่โก๋

 

พี่ธรรมประทีปได้จัดส่งพระให้ท่านพระคุณเจ้า vingo แล้วค่ะ EX 0418 1055 5 TH

 

.

​

เมื่อวาน วันเสาร์ที่ 8 ก.ย. ได้ไปกราบและถวายสังฆทานหลวงพ่อเกิด
ครั้งนี้ เป็นครั้งที่ 2 ห่างจากครั้งแรก 27 พ.ย. 2553 ราวๆ 1 ปี 10 เดือน

ดูแล้ว หลายๆอย่างมีการก่อสร้างเสร็จดีแล้ว ทั้งศาลาหอฉันที่เดิมเป็นโครงไม้เก่า
เปลี่ยนมาเป็นศาลาปูนสร้างใหม่ โดยหลวงพ่อเกิดท่านออกพระรุ่นสร้างศาลา ปี 2554





ส่วนเจดีย์บรรจุพระบรมสารีกริกธาตุ ก็คืบหน้า ดังรูป
หลวงพ่อเกิดบอกว่า จะบรรจุพระบรมสารีกริกธาตุ วันที่ 19 ธันวาคม
แต่ผมเปิดปฏิทินดูถ้าปี 2555 นี้เป็นวันพุธ อย่างไร ลองสอบถามวัดอีกครั้ง






ส่วนรูปข้างล่างเป็นรูปเก่า
ที่ถ่ายตอนไปกราบท่านครั้งแรก 27 พ.ย. 2553
(ห่างราวๆ 1 ปี 10 เดือน) ภาพฟ้าจะใส เพราะช่างนั้นเข้าหน้าหนาว

...

กลับมาที่รูปปัจจุบัน เมื่อวาน
รูปหมู่พระพุทธรูปและครูอาจารย์ของหลวงพ่อเกิด






พระธาตุ ที่หลวงพ่อเกิดท่านเก็บในพาน มอบให้ผู้มาทำบุญ
ผมนำออกมาถ่ายรูปข้างนอกที่มีแสง
ลองเทียบขนาดพระธาตุกับเหรียญบาทในพาน




ท่านใดอยากบูชาพระธาตุ แนะนำ
ไปกราบและทำบุญถวายหลวงพ่อเกิด วัดเขาดิน ชัยนาท
และขอพระธาตุไว้บูชา


แผนที่วัดเขาดิน อ.หนองมะโมง ชัยนาท

...​

 

.


โอกาสดีนี้ ขอหลวงพ่อเกิดท่านอธิษฐานพระและวัตถุมงคล

กราบหลวงพ่อเกิด ปัณฑิโต วัดเขาดิน


ประวัติหลวงพ่อเกิด ปัณฑิตา อ่านได้จาก LINK นี้

ขอประชาสัมพันธ์ เพื่อหาปัจจัยก่อสร้าง
สร้างพระเจดีย์บรรจุพระบรมสาริกธาตุ วัดเขาดิน

" พรหมเศรษฐี "
พระเครื่องที่น่าสนใจ ที่หลวงพ่อเกิดสร้างใหม่เร็วๆนี้

ค่าบูชาไม่แพงเหมือนศูยน์พระสร้าง เช่าจากวัดสร้างเองแบบนี้ดีกว่า
*ที่น่าสนใจ แบบ300บาท ปิดทองเปลวแท้ ด้านหลังมีฝังพระธาตุและตะกรุดเงิน




ท่านใดสนใจ บูชาได้โดยตรงที่วัดเขาดิน ชัยนาทเท่านั้นครับ
ราคาเช่าหาก็ตามที่เห็นในรูป


ขอเชิญร่วมอนุโมทนาบุญถวายสังฆทาน
ถวายหลวงพ่อเกิด ปัณฑิโต วัดเขาดินครับ

...
​

 

.

วันนี้วันพระ
​

"บุญเป็นเครื่องหุ้มห่อ กีดกั้นบาป
ไม่ให้งอกงาม หรือปรากฏ
หมดอำนาจบุญเมื่อใด บาปก็จะโผล่ออกมา
และงอกงามสืบไปอีก

ส่วนกุศลนั้น เป็นเครื่องตัด รากเหง้าของบาปอยู่เรื่อยไป
จนมันเหี่ยวแห้ง สูญสิ้นไม่มีเหลือ
ความต่างกันอย่างยิ่ง ย่อมมีอยู่ ดังกล่าวนี้"

ท่านพุทธทาส

​

บุญ กับ กุศล

เมื่อใดมีการพิจารณากันให้ละเอียดถี่ถ้วน เมื่อนั้นจะพบความแตกต่างระหว่าง สิ่งที่เรียกกันว่า "บุญ" กับ สิ่งที่เรียกว่า "กุศล" บ้างไม่มากก็น้อย แล้วแต่ความสามารถ ในการพินิจพิจารณา แต่ว่า โดยเนื้อแท้แล้ว บุญ กับ กุศล ควรจะเป็น คนละอย่าง หรือ เรียกได้ว่า ตรงกันข้าม ตามความหมาย ของรูปศัพท์ แห่งคำสองคำ นี้ทีเดียว

คำว่า บุญ มีความหมายว่า ทำให้ฟู หรือ พองขึ้น บวมขึ้น นูนขึ้น
ส่วนคำว่า กุศล นั้น แปลว่า แผ้วถาง ให้ราบเตียนไป
โดยความหมายเช่นนี้ เราย่อมเห็นได้ว่า เป็นของคนละอย่างหรือเดินคนละทาง

บุญ เป็นสิ่งที่ทำให้ฟูใจพอใจชอบใจ เช่น ทำบุญให้ทานหรือรักษาศีลก็ตาม แล้วก็ฟูใจ อิ่มเอิบ หรือ แม้ที่สุดแต่รู้สึกว่า ตัวได้ทำสิ่งที่ทำยาก ในกรณีที่ ทำบุญเอาหน้า เอาเกียรติ อย่างนี้ ก็ได้ชื่อว่า ได้บุญ เหมือนกัน แม้จะเป็น บุญชนิดที่ไม่สู้จะแพ้ หรือแม้ในกรณีที่ทำบุญด้วยความบริสุทธิ์ใจ เพื่อเอาบุญกันจริงๆ ก็ยังอดฟูใจไม่ได้ว่า ตนจะได้เกิดในสุคติโลกสวรรค์ มีความปรารถนาอย่างนั้น อย่างนี้ ในภพนั้น ภพนี้ อันเป็น ภวตัณหา นำไปสูการเกิดในภพใหม่ เพื่อเป็น อย่างนั้น อย่างนี้ ตามแต่ ตนจะปรารถนา ไม่ออกไปจาก การเวียนว่ายตายเกิด ในวัฎสงสาร ได้ แม้จะไปเกิดในโลกที่เป็นสุคติ

อย่างไรก็ตาม ฉะนั้น ความหมายของคำว่า บุญ จึงหมายถึง สิ่งที่ทำให้ฟูใจ และ เวียนไปเพื่อความเกิดอีก ไม่มีวันที่สิ้นสุดลงได้ ส่วนกุศลนั้น เป็นสิ่งที่ ทำหน้าที่ แผ้วถาง สิ่งกีดขวาง ผูกรัด หรือ รกรุงรัง ไม่ข้องแวะ กับความฟูใจ หรือ พอใจ เช่นนั้น แต่มีความมุ่งหมายจะกำจัดเสียซึ่ง สิ่งต่างๆ อันเป็นเหตุ ให้พัวพัน อยู่ใน กิเลสตัณหา อันเป็น เครื่องนำให้ เกิดแล้วเกิดอีก และมีจุดมุ่งหมาย กวาดล้างสิ่งเหล่านั้นออกไปจากตัว ในเมื่อบุญต้องการโอบรัด เข้ามาหาตัว ให้มีเป็น ของของตัว มากขึ้น ในเมื่อฝ่ายที่ถือข้างบุญยึดถืออะไรเอาไว้มากๆ และพอใจ ดีใจนั้น ฝ่ายที่ถือข้างกุศล ก็เห็นว่า การทำอย่างนั้น เป็นความโง่เขลา ขนาดเข้าไป กอดรัดงูเห่า ทีเดียว ฝ่ายข้างกุศล หรือ ที่เรียกว่า ฉลาด นั้น ต้องการจะ ปล่อยวาง หรือ ผ่านพ้นไป ทั้งช่วยผู้อื่น ให้ปล่อยวาง หรือ ผ่านพ้นไปด้วยกัน ฝ่ายข้างกุศล จึงถือว่า ฝ่ายข้างบุญนั้น ยังเป็นความมืดบอดอยู่

แต่ว่า บุญ กับ กุศล สองอย่างนี้ ทั้งที่มี เจตนารมณ์ แตกต่างกัน ก็ยังมี การกระทำทางภายนอกอย่างเดียวกัน ซึ่งทำให้เราหลงใหลในคำสองนี้อย่างฟั่นเฝือ เพื่อจะให้เข้าใจกันง่ายๆ เราต้องพิจารณา ดูที่ตัวอย่างต่างๆ ที่เรา กระทำกัน อยู่จริงๆ คือ

ในการให้ทาน ถ้าให้เพราะจะเอาหน้าเอาเกียรติ หรือ เอาของตอบแทน เป็นกำไร หรือ เพื่อผูกมิตร หาพวกพ้อง หรือ แม้ที่สุดแต่ เพื่อให้บังเกิดในสวรรค์ อย่างนี้ เรียกว่า ให้ทานเอาบุญหรือได้บุญ

แต่ถ้าให้ทาน อย่างเดียวกันนั่นเอง แต่ต้องการเพื่อขูดความขี้เหนียวของตัว ขูดความเห็นแก่ตัว หรือให้เพื่อค้ำจุนศาสนา เอาไว้ เพราะเห็นว่า ศาสนาเป็น เครื่องขูดทุกข์ ของโลก หรือ ให้เพราะ เมตตาล้วนๆ โดยบริสุทธิ์ใจ หรืออำนาจเหตุผล อย่างใดอย่างหนึ่ง ซึ่ง ปัญญาเป็นผู้ชี้ขาดว่า ให้ไปเสีย มีประโยชน์มากกว่าเอาไว้อย่างนี้ เรียกว่า ให้ทานเอากุศล หรือได้กุศล

ซึ่งมันแตกต่างๆ ไปคนละทิศ ละทางกับการให้ทานเอาบุญ เราจะเห็นได้กันสืบไปอีกว่า การให้ทานเอาบุญนั่นเอง ที่ทำให้เกิดการฟุ่มเฟือยขึ้นในสังคม ฝ่ายผู้รับทานจนกลายเป็นผลร้ายขึ้น ในวงพระศาสนาเอง หรือในวงสังคมรูปอื่นๆ เช่น มีคนขอทานในประเทศมากเกินไป เป็นต้น

การให้ทาน ถูกนักคิดพากันวิพากษ์วิจารณ์ในแง่เสื่อมเสีย ก็ได้แก่ การให้ทานเอาบุญนี้เอง
ส่วนการให้ทานเอากุศลนั้นอยู่สูงพ้นการที่ถูกเหยียดอย่างนี้ เพราะว่ามีปัญญาหรือเหตุผลเข้าควบคุม แม้ว่าอยากจะให้ทาน เพื่อขูดเกลา ความขี้เหนียว ในจิตใจ ของเขา ก็ยังมีปัญญา รู้จักเหตุผลว่าควรให้ ไปในรูปไหน มิใช่เป็นการให้ไปในรูปละโมบบุญหรือเมาบุญ เพราะว่ากุศลไม่ได้เป็นสิ่งที่หวานเหมือนกับบุญ จึงไม่มีใครเมา และไม่ทำให้เกิดการเหลือเฟือ ผิดความสมดุลขึ้นในวงสังคมได้เลย นี่เราพอจะเห็นได้ว่า ให้ทานเอาบุญ กับให้ทานเอากุศลนั่น ผิดกันเป็นคนละอันอย่างไร



... ยังมีต่อ ...

 

.



ในการรักษาศีล ก็เป็นทำนองเดียวกันอีก
รักษาศีลเอาบุญ คือรักษาไปทั้งที่ไม่รู้จักความมุ่งหมายของศีล เป็นแต่ยึดถือในรูปร่างของการรักษาศีล แล้วรักษาเพื่ออวดเพื่อนฝูง หรือ เพื่อแลกเอาสวรรค์ ตามที่ นักพรรณนาอานิสงส์ เขาพรรณนากันไว้ หรือ ทำอย่างละเมอไปตามความนิยมของคนที่มีอายุล่วงมาถึงวัยนั้นวัยนี้ เป็นต้น ยิ่งเคร่งเท่าใด ยิ่งส่อความเห็นแก่ตัว และความยกตัว มากขึ้น เท่านั้น ยิ่งมีความยุ่งยากในครอบครัว หรือวงสังคม เกิดขึ้นใหม่ๆ แปลกๆ เพราะ ความเคร่งครัด ในศีลของบุคคลประเภทนี้อย่างนี้ เรียกว่ารักษาศีลเอาบุญ

ส่วนบุคคลอีกประเภทหนึ่ง รักษาศีลเพียงเพื่อให้เกิดการบังคับตัวเอง สำหรับจะเป็นทางให้เกิดความบริสุทธิ์ และความสงบสุขแก่ตัวเองและเพื่อนมนุษย์เพื่อใจสงบ สำหรับเกิดปัญญาชั้นสูง นี้เรียกว่า รักษาศีลเอากุศล รักษามีจำนวน เท่ากัน ลักษณะเดียวกัน ในวัดเดียวกัน แต่กลับเดินไป คนละทิศละทาง อย่างนี้เป็นเครื่องชี้ ให้เห็นภาวะ แห่งความแตกต่าง ระหว่างคำว่า บุญ กับคำว่า กุศล

คำว่า กุศลนั้น ทำอย่างไรเสีย ก็ไม่มีทางตกหล่ม จมปลักได้เลย
ไม่เหมือนกับคำว่า บุญ และกินเข้าไป มากเท่าไร ก็ไม่มีเมา ไม่เกิดโทษ ไม่เป็นพิษ ในขณะที่ คำว่า บุญ แปลว่า เครื่องฟูใจนั้น
คำว่ากุศล แปลว่า ความฉลาดหรือ เครื่องทำให้ฉลาด และ ปลอดภัย ร้อยเปอร์เซ็นต์






ในการเจริญสมาธิ ก็เป็นอย่างเดียวกันอีก คือ
สมาธิเอาบุญ ก็ได้ เอากุศลก็ได้
สมาธิเพื่อดูนั่นดูนี่
ติดต่อกับ คนโน้นคนนี้ ที่โลกอื่น ตามที่ ตนกระหาย
จะทำให้เก่งกว่าคนอื่น หรือ สมาธิ เพื่อการไปเกิด ในภพนั้น ภพนี้
อย่างนี้เรียกว่า สมาธิเอาบุญ หรือ ได้บุญ
เพราะทำใจให้ฟู ให้พอง ตามความหมายของมันนั่นเอง
ซึ่งเป็นของที่ปรากฏว่า ทำอันตราย แก่เจ้าของ
ถึงกับต้อง รับการรักษาเป็นพิเศษ
หรือ รักษาไม่หาย จนตลอดชีวิต ก็มีอยู่ไม่น้อย
เพราะว่า สมาธิเช่นนี้มีตัณหาและทิฎฐิเป็นสมุฎฐาน
แม้จะได้ผลอย่างดีที่สุดก็เพียงได้เกิดในวัฏสงสารตามที่ตนปรารถนาเท่านั้น
ไม่เป็นไป เพื่อนิพพาน

ส่วนสมาธิ ที่มีความมุ่งหมายเพื่อการบังคับใจตัวเอง ให้อยู่ในอำนาจ
เพื่อกวาดล้าง กิเลส อันกลุ้มรุมจิตให้ราบเตียน ข่มขี่มิจฉาทิฎฐิ อันจรมา ในปริมณฑลของจิต ทำจิตให้ผ่องใส เป็นทางเกิดของวิปัสสนาปัญญา อันดิ่งไปยังนิพพาน เช่นนี้เรียกว่า สมาธิได้กุศลไม่ทำอันตรายใคร ไม่ต้องหาหมอรักษา ไม่หลงวนเวียน ในวัฎสงสาร จึงตรงกันข้าม จากสมาธิเอาบุญ



... ยังมีต่อ ...

 

.



ครั้นมาถึงปัญญา นี้ ไม่มีแยกเป็นสองฝ่าย
คือไม่มีปัญญาเอาบุญ
เพราะตัวปัญญานั้น เป็นตัวกุศล เสียเองแล้ว
เป็นกุศลฝ่ายเดียว นำออกจากทุกข์ อย่างเดียว
แม้ยังจะต้อง เกิดในโลกอีก เพราะยังไม่แก่ถึงขนาด
ก็มีความรู้สึกตัว เดินออกนอกวัฎสงสาร
มีทิศทางดิ่งไปยังนิพพานเสมอ
ไม่วนเวียนจนติดหล่ม จมเลน โดยความไม่รู้สึกตัว

ถ้ายังไม่ถึงขนาดนี้ ก็ยังไม่เรียกว่าปัญญาในกองธรรม หรือ ธรรมขันธ์ ของพุทธศาสนา ดังเช่น ปัญญาในทางอาชีพหาเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง เป็นต้น

ตามตัวอย่าง ที่เป็นอยู่ในเรื่องจริง ที่เกี่ยวกับ การกระทำ ของพวกเราเอง ดังที่กล่าวมาแล้วนี้ ทำให้เราเห็นได้ว่า การที่เราเผลอ หรือ ถึงกับหลงเอาบุญ กับ กุศล มาปนเป เป็นอันเดียวกันนั้น ได้ทำให้เกิด ความสับสนอลเวงเพียงไร และทำให้คว้าไม่ถูกตัวสิ่งที่เราต้องการ จนเกิดความยุ่งยากสับสนอลหม่าน ในวงพวกพุทธบริษัทเองเพียงไร ถ้าเรายังขืนทำสุ่มสี่สุ่มห้า เอาของสองอย่างนี้ เป็นของอันเดียวกัน อย่างที่ เรียกกัน พล่อยๆ ติดปากชาวบ้านว่า "บุญกุศลๆ" เช่นนี้อยู่สืบไปแล้ว เราก็จะไม่สามารถ แก้ปัญหา ต่างๆ อันเกี่ยวกับการทำบุญกุศล นี้ ให้ลุล่วงไป ด้วยความดี จนตลอดกัลปาวสาน ก็ได้

ถ้ากล่าวให้ชัดๆ สั้นๆ
บุญเป็นเครื่องหุ้มห่อ กีดกั้นบาป ไม่ให้งอกงาม หรือปรากฏ หมดอำนาจบุญเมื่อใด บาปก็จะโผล่ออกมา และงอกงามสืบไปอีก

ส่วนกุศลนั้น เป็นเครื่องตัด รากเหง้าของบาป อยู่เรื่อยไป จนมันเหี่ยวแห้ง สูญสิ้นไม่มีเหลือ ความต่างกัน อย่างยิ่ง ย่อมมีอยู่ ดังกล่าวนี้


คนปรารถนาบุญ จงได้บุญ
คนปรารถนากุศล ก็จงได้กุศล
และปลอดภัย ตามความปรารถนา
แล้วแต่ใคร จะมองเห็น และจะสมัครใจ
จะปรารถนาอย่างไร ได้เช่นนี้

เมื่อใดจึงจะชื่อว่า พวกเรารู้จัก บุญกุศล กันจริงๆ รู้ทิศทางแห่งการก้าวหน้า และทิศทางที่วกเวียน ว่าเป็นของที่ไม่อาจจะเอามาเป็นอันเดียวกัน ได้เลย แม้จะเรียกว่า "ทางๆ" เหมือนกัน ทั้งสองฝ่าย

วัดธารน้ำไหล

๒๕ มิ.ย. ๒๔๙๓

...​

 

.


เรื่องที่ผมโพสไปก่อนหน้านี้เกี่ยวกับความแตกต่างระหว่าง บุญ และ กุศล
เป็นเรื่องที่โดนใจผมเองมากๆ , ขออภัย หากทำให้หลายคนรู้สึกหนัก หรือไม่ถูกใจ
แต่ท่านพุทธทาสภิกขุ ท่านเทศน์ไว้ดีจริงๆและตรงกับสภาวะธรรมในตอนนี้จริงๆ

ใครยังไม่อ่าน ลองย้อนไปดูข้างบนครับ

.....


คราวนี้ มาเล่าถึงเรื่องของบุญ วันนี้บ้าง

เช้าวันนี้ 10 ก.ย. 2555
ผมได้ไปกราบหลวงน้าสายหยุด ถวายภัตราหารพร้อม ปัจจัยรักษา 1,000 บาท
และถวายชุดสังฆทาน (ของวัดอัมพวัน สิงห์บุรี ที่ฝากคุณออฟนำถวายพระ)

หลวงน้าสายหยุดท่านแจ่มใสและสุขภาพดีขึ้นมาก
และท่านยังเมตตาชี้แนะและคุมการนั่งสมาธิให้ผมด้วย
ขอกราบขอบพระคุณในเมตตานี้ต่อลูกหลาน

หากใครสนใจอยากปฏิบัติธรรมทางสายวัดสะแก
เชิญมาฝึกการเจริญสมาธิกับหลวงน้าสายหยุดได้
ช่วงเวลาสะดวกเช้า 8.30 - 11.00 น.
(ท่านใดสนใจ PM.สอบถามแผนที่มาได้ครับ)

ขอเชิญร่วมอนุโมทนาบุญครับ







ปล.
หลวงน้าสายหยุด ท่านยังมีแหวนพระตกค้างอยู่
แบบจอสี่เหลี่ยม เนื้อทองแดง/ทองเหลือง ขนาดเล็ก
ผู้ชายใส่ได้ด้วยนิ้วก้อย, ผู้หญิงน่าจะใส่ได้นิ้วปกติ

ค่าบูชา 500 บาท/วง

แหวนชุดนี้สร้างไว้นานแล้ว ราวปี 254_ กว่า ผมจำปีไม่ได้แล้ว
แม้จะเป็นชุดที่สร้างหลังปี 2533ก็ตาม แต่หลวงปู่ดู่ท่านมาให้นิมิตให้ทำและเสกให้
ตอนสร้าง มีทั้งแหวนพระจอสี่เหลี่ยมและปลอกมีด เนื้อเงินและทองแดง/ทองเหลือง
แต่ปัจจุบัน เหลือแค่จอสี่เหลี่ยม เนื้อทองแดง/ทองเหลือง ขนาดเล็ก จำนวนน้อยหลักสิบแล้ว

หากใครสนใจ ไปกราบทำบุญแล้ว ให้เรียนถามหลวงน้า (ถ้าไม่ถามเอง ท่านก็จะไม่บอก)

...​

 

ขอขอบคุณและอนุโมทนาบุญทั้งหมดทั้งมวลกับพี่โก๋ด้วยค่ะ... สาธุ...

 

หวัดดีครับ ทั้งแม่ยายแล้วก็พี่โก๋ สบายดีเนอะพี่ ผมยุ่งๆกับการเปิดร้านกาแฟอยู่ ไว้มีทุนทรัพย์จะมาร่วมทำบุญกฐินสักกะหน่อย ช่วงนี้จนครับ 555+

 

หวัดดี... พี่สบายดี... ส่วนพี่โก๋ก็น่าจะสบายดีเหมือนกัน (เปื่อยนิดหน่อยแต่รวมๆแล้วก็ดี)

เออ... ดีใจด้วยกับการเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่เชียงราย... พี่ไม่กินกาแฟว่ะแต่ถ้าไปเที่ยวเชียงรายขอแวะไปกินน้ำเปล่าฟรีได้ป่าววะ ^^

เอ็งไม่ต้องมาทำฟอร์มพูดว่าจนเลย ไม่ค่อยเนียนเท่าไหร่ เพราะเห็นสนใจจะไปเอา "พระกริ่งสายรก + พระชัยวัฒน์" ของน้องเพียวอยู่ งานนี้ถ้าเอ็งไม่มาร่วมบุญด้วยโดนแน่ขอบอก จะมากจะน้อยไม่เป็นไร ขอให้แค่มีส่วนร่วม งานกฐินปีนึงมีแค่ครั้งเดียวนะโว๊ยจะบอกให้

ปล.ขอบใจมากสำหรับรูปหลวงปู่ รูปนี้พี่ไม่เคยเห็นมาก่อนเลย เก่าแก่มากๆ เอ็งนี่ขยันค้นคว้าหามาจริงๆ

 

รับทราบตามนั้นค่ะท่านพระคุณเจ้า... ขอขอบพระคุณที่แจ้งกลับค่ะ...

 

.

​

สวัสดีครับ น้องสองหัดส่อง

ยังคิดถึงกันอยู่ เรื่องวันที่ 17 ม.ค. 54 ที่ไปช่วยงานหล่อชนวนพระครับ

เมื่อวันเสาร์ที่ 1 ก.ย. วันพระใหญ่ ขึ้น๑๕ ค่ำที่ผ่านมา ผมได้ไปกราบหลวงปู่ดี
ถวายปัจจัยและถือโอกาสกราบขอขมาหลวงปู่ดี ถึงงานหล่อชนวนวันนั้น
ท่านรับอย่างอารมณ์ดีและเมตตาละโทษแก่คณะของเราแล้ว
สาธุ กราบหลวงปู่ดี








พร้อมกันนี้ ผมเป็นตัวแทนได้ถวายเหรียญพระศรีอาริยเมตไตรย หลวงพ่อทวด 100 องค์กับหลวงปู่ดี

เพื่อให้คนมาบูชา (300 บาท/องค์) ได้เป็นค่ารักษาหลวงปู่ดีต่อไปครับ






น้องสอง เปิดร้านกาแฟอยู่แถวไหนของเชียงราย ?
ช่วงหน้าหนาว หากมีจังหวะ อยากจะขับรถไปกราบพระและแวะไปอุดหนุน

ขอให้การค้าเจริญ ลูกค้าอุดหนุนเยอะๆ กำไรดีนะครับ

.
​

 

อ้างอิง:
<table cellpadding="6" cellspacing="0" border="0" width="100%"> <tbody><tr> <td class="alt2" style="border:1px inset"> ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ anuchang
หลังออกจากวัดเขาดินแล้ว ก็ไปต่อที่วัดพันสี ต.ท่าโท อ.หนองขาหย่าง อุทัยธานี
ซึ่งระยะห่างกันประมาณ 20 กม.



ลพ.เสน่ห์ กตปุญโญ วัดพันสี อายุ 82 ปี 59 พรรษา
ท่านเป็นศิษย์พระครูพยุหานุศาสน์ (ชิต ชิตจิตโต) วัดยางขาว นครสวรรค์ ซึ่งเป็นอุปัชฌาย์ของท่าน
ลพ.ชิต ท่านสืบสายวิชา ลป.ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า และลพ.เดิม วัดหนองโพ
และท่านยังได้ไปเรียนวิชาสาย ลพ.เดิม เพิ่มเติม จากลพ.กัน วัดเขาแก้ว
นอกจากนี้ ลพ.เสน่ห์ ยังได้เรียนวิชาสาย ลพ.พริ้ง วัดหาดสูง จากกำนันบุญจอมขมังเวทย์
ต่อจากนั้นได้ไปเป็นศิษย์ ลป.สี ถ้ำเขาบุญนาค พระอรหันต์ ๗ แผ่นดิน
ลป.สี ถ้ำเขาบุญนาค ท่านเคยทำนายไว้ล่วงหน้าว่า
อาจารย์เสน่ห์จะเป็นม้าตีนปลาย บารมีมากดังตอนแก่


วัตถุมงคลของท่านก็มีประสบการณ์ทางภาคใต้มาก
สิบเอกเกรียงศักดิ์ สร้อยระย้าแก้ว อยู่ค่ายจิระประวัติ ปฏิบัติหน้าที่ชุดคุ้มครองครู
โดนวางระเบิดทั้งรถมีทหาร ๗ นาย แรงระเบิดทำให้มีสะเก็ดติดตามตัว เสื้อผ้าขาด
แต่ทั้ง ๗ นายรอดได้อย่างปาฏิหาริย์ ทั้ง ๗ มีตะกรุดและยันต์หมวกที่หลวงพ่อเสน่ห์แห่งวัดพันสีลงให้ทั้งสิ้น
อีกเหตุการณ์หนึ่ง อบต.ท่าโพธิ์ เกิดอุบัติเหตุรถชนพังยับ
อบต.คลานออกมาจากรถไม่เป็นอะไรเลย รถพังขนาดชาวบ้านนึกว่าผีหรือวิญญาณลอยออกมาได้
ที่รอดมาได้ก็เพราะมีตะกรุดของท่านติดอยู่กับตัว



ตอนไปถึงท่านกำลังรับแขกอยู่ เป็นพระจากที่อื่นมากราบท่านอยู่ 3-4 รูป
ท่านก็เลยให้ยกวัตถุมงคลทั้งหมดไปตั้งรอท่านที่หน้าพระประธาน
หลังจากนั้นพวกเราก็ไปวนเวียนอยู่ที่หน้าตู้วัตถุมงคลของท่าน
เห็นพระกริ่งจตุรทิศชินบัญชร ที่นิตยสารสปิริตสร้างให้ท่านเหลือเนื้อธรรมดาอยู่องค์เดียว
แต่ที่แนะนำก็คือ ตะกรุดโทน ที่ท่านจารเอง มีประสบการณ์ทางใต้มาแล้ว
จะมี 2 แบบ แบบม้วนใส่เกศาท่าน กับแบบม้วนด้วยจีวร
ได้ถามท่านแล้วว่าแบบที่มีเกศาท่านเอามาคาดเอวจะเหมาะหรือ
ท่านบอกว่าไม่เป็นไรหรอก
ที่จริงมีตะกรุดเกราะเพชร ตำรับ ลป.ศุข ที่ท่านจารเอง
แบบเดียวกับตะกรุดเกราะเพชรของ ลพ.มหาโพธิ์ วัดคลองมอญ ด้วย แต่หมดไปแล้ว
ซึ่งตอนทำแหวนก็ได้ใส่ตะกรุดเกราะพชรของท่านลงไปเป็นชนวนสร้างแหวนด้วยเช่นกัน
อีก อันที่น่าเก็บ คือ เหรียญทำน้ำมนต์ ด้านหนึ่งเป็นยันต์พุทธนิมิตร อีกด้านเป็นยันต์เกราะเพชร ซึ่งตอนทำแหวนก็ใส่ไปเป็นชนวนเหมือนกัน



หลังจากท่านรับแขกเสร็จเรียบร้อยแล้ว ท่านก็มาจุดธูปเทียนบูชาพระ
แล้วก็นั่งปรกอธิษฐานจิตต่อหน้าพระประธานให้พักใหญ่ๆ
เรียกว่าเสกให้แบบเป็นกิจจะลักษณะเลยทีเดียว ดูท่านตั้งใจทำให้อย่างดี
บรรยากาศในตอนนั้นดูแบบเข้มขลังมาก
ท่านนั่งปรกอยู่ท่ามกลางแวดล้อมด้วยพระพุทธรูปถึง 5 พระองค์ด้วยกัน
พออกจากสมาธิท่านก็บอกว่า " ของเต็มหมดแล้วนี่ "
เลยหยิบแหวนให้ท่านพิจารณาดู ท่านก็เมตตาเอามาลองใส่ดูแล้วบอกว่า " วงใหญ่ดีแท้ "



</td> </tr> </tbody></table>

ผมขออ้างอิงกระทู้แหวนฯ.ของคุณanuchang ในคราวที่นำไปถวายหลวงพ่อเสนห์เสก

หลังจากหลวงพ่อเสนห์อธิษฐานเสร็จแล้วกลับมานั่งรับญาติโยม
ก็มีผู้ชายคนนึง มาขอให้ท่านลงแผ่นจารให้



ได้พูดคุยกัน จึงรู้ว่าเป็นศิษย์ครูบาตั๋น สำนักสงฆ์ดอยม่อนปู่อิ่น
ต.ยางคราม อ.ดอยหล่อ เชียงใหม่ 50160

จึงขออนุญาติคณะของเราทุกท่าน
ผมจะนำชนวน 1 แท่งถวายครูบาตั๋น เพื่อร่วมสร้างพระ
โดยส่งพัสดุให้วันศุกร์พรุ่งนี้ครับ

ขอเชิญทุกท่านร่วมอนุโมทนาบุญสร้างพระนี้ครับ

...​