นิทาน เรื่อง "พญานาค"

มิตร ศัตรู ล้วนเป็นญาติ

ทั้งมิตรรัก...ศัตรูร้าย...ล้วนเป็นญาติ
ธรรมชาติ...ธาตุสี่นี้...เป็นพ่อแม่
ทั้งให้ร่าง...สร้างเติบใหญ่...คอยดูแล
อย่าเห็นแก่ตัว...คิดมุ่งร้าย...ทำลายใคร
แบ่งกันกิน...แบ่งกันใช้...พอให้รอด
เมื่อตายกอด...เอาสิ่งใด...ไปไม่ได้
คืนธาตุสี่...ให้พ่อแม่...รับกลับไป
คงเหลือไว้...เพียงความว่าง...อย่างก่อนมี

 

แปลกแต่จริง ประสพการณ์ จันทร์เทวี จะฟังไหม หนอ

 

อ๊าวววว...เป็นปญานาคหลงฝูงอยู่ตัวเดียวอ่ะ...ป๊าดดดดดดด

 

หลังจากการขออธิษฐานอยากเป็นคนธรรมดา ปีนั้นเกิดสุริยุปราคา ท่ามกลางความแปรผันไปตามกระแสโลกของคุรุวาโร คือ ไม่มีเทวดาคุ้มครองแล้ว ใหม่ๆก็รู้สึกดี ได้ทำในสิ่งที่คนอื่นเขาทำกัน เช่น ไปกับขบวนรถป่าผ้า ไปดูสถานที่ต่างๆครับ แต่ก็มีเหตุการณ์ที่ต้องจดจำไปตลอดนั้นคือ --

 

โอ๊ยยยยย... เล่ามาเลยเจ้าค่าาา

รอฟังหนอ

 

ตายแล้วอิฉัน..นนนนน แล้วไปคิดถึงใครกันเนี่ย.ยยย
ผู้หญิงหรือผู้ชาย..หล่ะจ๊า นู๋สับสนทางเพศ..:'(

 

ไอ๊หยาาาา.....

 

เราก็ผลัดกันเป็นหญิงบ้าง..ชายบ้างก็ได้น้า...าาา
อะอะ...อย่าคิดลึก หมายถึง ผลัดกันเกิด...เป็นหญิงและชาย

พาเราสับสนตามนะเนี่ย คิดอารายอยู่คะ...คุงคู
นู๋ม่ายช่ายแม่หญิงในนิยายน้ำเน่านะเคอะ

 

ฮ่า..ฮ่า...เอริ๊ก.ๆๆๆๆๆ

รู้แต่ว่า..ณ วันนี้ ไม่มีใคร หรือผู้ใด
ที่ทำให้ ใจถวิล และห่วงหา
ไม่มีแม้ ถ้อยรำพัน คำสัญญา
ที่บอกว่า รักหนอ และรอคอย....​

 

ฝันสุดยอดมากค่ะ ท่านคุรุ

คุยเรื่องโอ่งทั้งวันเลยนะ วันนั้น

 

ฮ่า..ฮ่า..กร๊าก.กกกกกกกกก (ขออนุญาตขำ)

ว่าจะด้นกลอนอีก..ไม่ไหวแล้วแฮะ..

ก็มั่วๆ กันไป..เด๊อ.ออออ ค่ะ.. อิฉันคงเกิดมามั่วๆ ชายบ้าง หญิงบ้าง มาพอสมควรแล้วม้าง.งงงง

 

ไม่มีก็ดีแล้วคร้า...จะได้ไม่ถวิลหาทุกเช้าค่ำ

ที่ว่ารักรักแล้ว...ให้แคล้วไป
อย่าใส่ใจ...อุบัติฝันพลันคิดหวล
ให้ครวญคร่ำพร่ำเพ้อ ละเมอครวญ
ฝันรัญจวนจิตตก...เพราะอกตรม

 

ฮ่า..ฮ่า.. สำนวนไม่เบาทีเดียวเชียวนะ...
เจอคนต่อปากต่อคำแล้ว..แฮะ อิอิ
แต่ตอนนี้ต้องขอตัวไปวัดแจ้งก่อน..เน้อ.ออ
ค่ำๆ จะมาใหม่.....จ้า ...เสือดาว*

 

เดี๋ยวนี้เราไม่มีเวลาทะเลาะกันเลยน้า...
รู้สึกเหงา...เหมือนขาดอะไรไปอย่างนึง

 

เรื่องจริงที่จะเล่าให้ฟังนั้น น่ากลัว จันทร์เทวี มั่นใจหรือเปล่าครับ กลัวว่า จันทร์เทวีจะคิดมากครับ --

 

ไม่คิดมากเจ้าค่ะ...

เล่ามาเถอะจ้าาา รอฟังหนอ ... อยากรู้ว่า น่ากลัว ของท่านประธาน น่ากลัวแค่ไหนเจ้าค่ะ

 

เกิดอะไรขึ้น ต่อจากนั้น เล่าต่อนะค่ะ ท่านคุรุ

 

วันพระแรมสิบสี่ค่ำ คืนนั้น ก่อนนอนมีเสียงสุนัขนั้น ร้องแบบหอนยาวๆ ฝนก็ตกพร่ำๆ อากาศที่ ปากช่องนั้นเย็น ประมาณ 15 องศา หลังจากฝนตกก็จะมีแต่หมอกสีขาวเต็มไปหมด คืนนั้น บรรยากาศก็น่าหลับใหล ครับ แต่--

 

ในปีสุริยุคราส เป็นที่รู้กันว่า พวกมนต์ดำ นั้นจะมีพลังแรงกล้ากว่าปกติ พญามารนั้นชอบสีดำ และจะมีพลังเป็นพิเศษ การที่คุรุวาโรนั้น ไม่มีเทวดาคุ้มครองเพราะขอเป็นคนธรรมดา นั้น แต่ก็ยังมีสัมผัสได้บ้างเล้กๆน้อยๆ คล้ายๆคนอื่นโดยทั่วไป

 

กระทู้เรา เข้ายาก เข้าเย็นขึ้นทุกวันนะเจ้าคะ...

พอกด refresh ก็หลุดติ้วไปเลย ต้องไปเข้ามาใหม่ กว่าจะเข้าได้... แต่ไม่ท้อเจ้าค่ะ อิอิ

เล่าต่อเลยเจ้าค่ะ ท่านประธาน ตอนนี้ฝนกำลังตกหนักเลย