จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

สาธุ ขออนุโมทนาบุญกับจิตบุญดวงที่ 32 ค่ะ สาธุ๊ สาธุ สาธุ

 

โมทนา สาธุค่ะครูวิทย์ ส่วนที่ท่านพ่อสื่อน่ะเป็นจดหมายจ่าหน้าซองถึงพี่เพ็ญเองแหละ ลูกขอน้อมรับคำสั่งสอนพระพุทธเจ้าข้า ลูกจะพยายามไม่เอาจิตบุญไปมั่วกับจิตกิเลสอีกพระพุทธเจ้าข้า ทางใครก็ทางใคร ดูแลจิตกันเอาเอง แต่จิตใครต้องการพ้นออกจากวัฏสงสาร ขอท่านจงเดินตามเรามาด้วยความมั่นใจในใบมีดนำทางของเรา สาธุ

 

ส่งมาอีกค่ะ เน้นเรื่องจิตในจิตให้มาก สติดูอารมณ์ในจิตให้มากและต่อเนื่อง แล้วรายงานสดได้เลยค่ะ

พี่เพ็ญ จบ.3

 

สวัสดีครับ..ผม..น้องใหม่ขอรายงานตัวครับ กำลังไล่อ่านข้อความเก่าๆอยู่ครับ ได้ห้าสิบกว่าหน้าล่ะครับ ขอฝากเนื้อฝากตัว..ฝากใจด้วยครับ..อ้อ ขอ..อนุโมทนากับพี่ลินดาและคุณครูเพ็ญด้วยครับ...สาธุ

 

จิตที่อยู่เหนือขันธ์ 5 ​

เปรียบได้ดั่งหยดน้ำบนใบบัว
จิตเหมือนน้ำ
ขันธ์5(ร่างกาย)ก็เหมือนใบบัว

เพราะฉะนั้นแล้ว จิตอรหันต์เปรียบได้กับหยดน้ำบนใบบัว
คือน้ำไม่เปียกใบบัว ต่างคนต่างอยู่ หรือกายอยู่ส่วนกาย จิตก็อยู่ส่วนจิต

แต่จิตของปุถุชนทั่วไป เหมือนหยดน้ำที่กระจายเปราะเปื้อนบนใบบัว
เกาะติดกับใบบัว เดี๋ยวก็หลุด เดี๋ยวก็เกาะ
แต่ถ้าใบบัวหายไป หรือ ขันธ์ดับไป จิตก็จะไปเกาะใบบัวใหม่
กระบวนการเกิดก็เลยเกิดขึ้น เป็นวัฎจักรหมุนเวียนไปไม่รู้จักจบสิ้น

ส่วนอาการ อารมณ์ของจิต ก่อนหรือหลังจิตจะยกนั้นเป็นอย่างไร...
จิตปุถุชน หรือผู้ที่ไม่ฝึกจิต(ฝึก แต่ไม่สำเร็จ) จิตจะวิ่งตามกิเลส
หรือวิ่งไปตามกระแสโลกเป็นเรื่องปกติ เป็นเรื่องธรรมดา
(อันนี้จะเป็นลักษณะก่อนจิตจะยก)

แต่จิตที่ฝึกมาดีแล้ว(สำเร็จ) หรือจิตที่ยกแล้ว จิตจะเป็นผู้ดู ผู้รู้ในทุกๆธรรม
โดยที่จิตจะไม่วิ่งตามกิเลส (อาจจะตามบ้าง แต่ไม่มีผลกับจิต)
หรือ ไม่วิ่งตามกระแสโลกได้อีกแล้ว
(อันนี้จะเป็นลักษณะหลังจิตยกแล้ว)

ขอให้ผู้ปฎิบัติทุกท่าน จงสังเกตจิตของตนเองด้วย
โดยเฉพาะ จิตบุญ...

(จิตใครจิตมัน ดูแลกันเอง)

​

 

สาธุ ขออนุโมทนาบุญกับจิตบุญดวงที่ 32 ครับผม.. สาธุ๊ สาธุ สาธุ

 

ปฏิจจสมุปบาท
การเกิดขึ้นพร้อมแห่งธรรมทั้งหลายเพราะอาศัยกัน, การที่สิ่งทั้งหลายอาศัยกันจึงเกิดมีขึ้น

ปฏิจจสมุปบาท อนุโลม
เพราะอวิชชาเป็นปัจจัย จึงมีสังขาร
เพราะสังขารเป็นปัจจัย จึงมีวิญญาณ
เพราะวิญญาณเป็นปัจจัย จึงมีนามรูป
เพราะนามรูปเป็นปัจจัย จึงมีสฬายตนะ
เพราะสฬายตนะเป็นปัจจัย จึงมีผัสสะ
เพราะผัสสะเป็นปัจจัย จึงมีเวทนา
เพราะเวทนาเป็นปัจจัย จึงมีตัณหา
เพราะตัณหาเป็นปัจจัย จึงมีอุปาทาน
เพราะอุปาทานเป็นปัจจัย จึงมีภพ
เพราะภพเป็นปัจจัย จึงมีชาติ
เพราะชาติเป็นปัจจัย จึงมีชรา มรณะ โสกะ ปริเทวะ ทุกข์ โทมนัส อุปายาส เป็นอันว่ากองทุกข์ทั้งมวลนั่นย่อมเกิด ด้วยประการฉะนี้

ปฏิจจสมุปบาท ปฏิโลม อนึ่ง
เพราะอวิชชานั่นแหละดับโดยไม่เหลือด้วยมรรค คือ วิราคะ สังขาร จึงดับ เพราะสังขารดับ วิญญาณจึงดับ
เพราะวิญญาณดับ นามรูปจึงดับ
เพราะนามรูปดับ สฬายตนะจึงดับ
เพราะสฬายตนะดับ ผัสสะจึงดับ
เพราะผัสสะดับ เวทนาจึงดับ
เพราะเวทนาดับ ตัณหาจึงดับ
เพราะตัณหาดับ อุปาทานจึงดับ
เพราะอุปาทานดับ ภพจึงดับ
เพราะภพดับ ชาติจึงดับ
เพราะชาติดับ ชรา มรณะ โสกะ ปริเทวะ ทุกข์ โทมนัส อุปายาส จึงดับ เป็นอันว่ากองทุกข์ทั้งมวลนั่นย่อมดับ ด้วยประการฉะนี้

http://www.84000.org/tipitaka/pitaka1/v.php?B=04&A=0&Z=115​

 

ยินดีต้อนรับครับ

ผมแอบเห้นคุณมาอ่านได้สักพักแล้วนะ

รออยู่ว่าเมื่อไหร่คุณจะแสดงตัว ...

วันนี้เป็นวันดีนะที่คุณพร้อมแล้วที่จะเริ่มหาทางพ้นทุกข์ถาวร ... ขอให้ตั้ังใจทำ

มีอะไรก้อสอบถามได้นะครับ

ทางสายเอก ก้อ คือ ทางสายเอก
แต่ไม่ราบเรียนหรือขรุขระตลอดไป เพราะมันไม่เที่ยง

ที่เที่ยงแท้คือ ธรรม

ขอให้ทำจิตเกาะพระไป .. วางสงสัย วางของเดิมที่เคยทำมา

มีความเพียร อดทน นะครับ

ยินดีต้อนรับอีกครั้ง

ขอให้เจริญในธรรม

 

ขออนุโมทนาบุญกุศลที่พี่ภูแนะนําญาติธรรมนะครับ..ผมอยากทราบว่าจิตเราเหมือนอุปมางูเห่าที่มีพิษร้ายแรงแยกส่วนอยู่ในร่างงูใช่หรือไม่คับ..และเห็นที่เอ่ยชื่อท่านพ่อคือใครครับผม..เมื่อคืนห้าทุ่มผมได้นอนสมาธิภาวนาพุทโธ100ครั้ง(หายใจเข้า-ออกนับหนึ่งคับ)และจิตจับพระ-หลวงปู่ดู่ไปด้วยคับ..(มีจริตรัก-เคารพบูชาหลวงปู่ดู่มากๆครับผม)จนหลับไปด้วยมีสติ-สงบในจิตมากๆครับผม..

 

เป็นไงบ้างคุณคมวรรณ .... จัดการอารมณ์ได้ดีขึ้นไหม
เกาพระแล้ว เราสงบขึ้นไหม วางโกรธ วางเกลียดได้อย่างไรบ้าง

ท่านพ่อ ก้อ คือ พระพุทธเจ้าที่อยู่ข้างบนนะครับ (ลูกกราบท่านพ่อครับ)

หลวงปู่ดู่นั้น ท่านเมตตามากนะครับ ทำต่อไป ภาพพระจะเปลี่ยนไป ก้อไม่ต้องไปบังคับจิต ปล่อยไป ...

ให้หมั่นทบทวนศีล ทบทวนตัวเองทุกวันนะครับ
เมื่อผิดพลาดก้อขอขมาพระ แล้วปรับปรุงตัวให้ดีขึ้นในวันถัดไป
หมั่นแผ่บุญกุศลให้เจ้ากรรมนายเวรบ่อยๆ

ขอให้กำลังใจในการปฎิบัตินะครับ

สู้ๆ

 

สาธุ สาธุ โมทนาสาธุการคับ
ยินดีกับคุณลินดาด้วยคับ..(k):z8;aa2
ขอให้เจริญในศีลในธรรมยิ่งๆขึ้น

โมทนาบุญพี่เพ็ญ พี่ภู และคุณครูจิตบุญทุกท่านคับ
สาธุ
ข่าวดีติดกัน2วันแล้ว ดีจริงๆครับ..ผม..

 

ขอบพระคุณพี่ภูอย่างqsqu:z2:z8:z16สูงครับผม..ตอนนี้ผมขอรีเทินกลับไปอ่านกระทู้เก่าก่อนนะคับผม..ได้หน้าสี่แล้วคับ..กลัวตามไม่ทันคับผม..

 

พูดถึงเรื่องการแผ่เมตตาบ่อยๆนี่ ผมมาสังเกตุตัวเองว่าเดี๋ยวนี้ผมทำอะไรก็ราบรื่นดี แต่ก็ไม่ประมาทนะครับ ยังแผ่เมตตาอย่างสม่ำเสมอ ถ้าเทียบกับเมื่อก่อนนี้ติดขัดทุกอย่าง นิดหน่อยก็ติด
แต่ผมขอถามหน่อยครับว่าแผ่เมตตากับอุทิศบุญกุศลนี่ต่างกันไหมครับ

 

ขออนุโมทนายินดีด้วยนะคับผม..(ผมได้บุญด้วยนะเนี่ยคับ)..:z16;aa2;aa2

 

ผม ครูวิทย์ครับ มิใช่ท่านพี่ภู ....
อ่านเยอะ ไม่เท่าปฎิบัตินะคุณคมวรรณ
อ่านแล้วเอาแต่แก่นนะ ... อย่าลืมครับ

 

อนุโมทนาสาธุกับจิตบุญดวงใหม่ด้วยนะครับ ....;aa2

 

อุ๊ย...พี่ดัชนี สะดุ้งโหยง ตามอ่านทันมาถึงตรงนี้ หุหุ
เอาเป็นว่า ก็ขอโทษ ขอโพย ขออภัย ขอขมา รวมไปถึง
ขออโหสิกรรม หากการเขียนโพสต์ลงไปของพี่ดัชนี ไปทำให้
เกิดกรรมใดๆกับผู้ใด คนไหน หน่วยงานใดๆ ไม่ได้ตั้งใจเขียนผิด
ที่เขียนผิดเพราะชอบเขียนผิด แต่จริงๆไม่ได้ชอบนะ เอ๊ะ อธิบายยังไงดี คือไม่ได้ชอบหรอก แต่มันผิดเองอ่ะ บางทีนึกไม่ออกว่าสะกดยังไง นี่ขอสารภาพจริง โดยเฉพาะตัวการันต์เป็นศรัทตรู(ตัวนี้ผิดหรือถูกยังไม่รู้เลย)ตัวร้ายเลย555555 คือมันเขียนออกมาจากจิต ไม่ได้ใช้สมองเขียนมั้ง อิอิ
อีกอย่างมัวแต่ไปศึกษาเรื่องของจิตซะมากกว่า เลยเขียนออกมาตามจิต ไม่ได้เขียนออกมาตามหลักไวยากรณ์อ่ะ เอางี้นะคะ คุณน้องเน้นหลักภาษาไทยไปแล้วกัน ของคุณพี่ ขออนุญาติเน้นหลักความเข้าใจและอ่านง่ายเข้าไปถึงจิตเลยดีกว่า งั้นเป็นอันว่า ยกยอดให้ซักคนแล้วกันนะ (หรือจะรวมไปถึง ยกยอดให้ซักกระทู้แล้วกัน เพราะเป็นกระทู้แห่งการจิตนะจ่ะ)

 

ความแตกต่างระหว่างการอุทิศส่วนกุศลกับการแผ่เมตตา​

การอุทิศส่วนกุศล เป็นการให้ส่วนบุญอันเกิดจากการให้ทาน รักษาศีล เจริญภาวนา เป็นต้น ที่ตนได้กระทำให้เกิดขึ้นแล้ว ให้แก่บุคคลผู้ล่วงลับไปแล้วที่ไปเกิดเป็นปรทัตตูปชีวิกเปรต หรือเวมานิกเปรต โดยสภาพธรรมแล้ว ได้แก่อโลภเจตสิก คือความไม่โลภ
การแผ่เมตตา คำว่าเมตตา แปลว่า ธรรมชาติที่เป็นความรัก ความเสน่หา มีลักษณะที่เป็นความปรารถนาดีแก่สัตว์ทั้งหลาย ต้องการให้สัตว์เหล่านั้นมีความสุข ต้องการน้อมเอาประโยชน์เกื้อกูลเข้าไปให้แก่สัตว์ทั้งหลาย โดยสภาะธรรมแล้ว ได้แก่ อโทสะเจตสิก คือธรรมชาติที่เป็นความไม่ผูกโกรธ ไม่พยาบาท
การอุทิศส่วนกุศลเป็นปฏิปักษ์ต่ออิสสา (ความไม่ยินดีในทรัพย์สมบัติหรือคุณความดีของผู้อื่น) และมัจฉริยะ (ความตระหนี่ในสมบัติหรือคุณความดีของตน) ถ้าบุคคลใดยังมีอิสสา หรือมัจฉริยะ การอุทิศส่วนกุศลก็จะเกิดไม่ได้
การแผ่เมตตาเป็นปฏิปักษ์โดยตรงต่อความพยาบาท เมื่อเมตตาเกิดขึ้นเมื่อใด บุคคลนั้นย่อมมีความรัก ความปรารถนาดีต่อผู้อื่น ความพยาบาทย่อมถูกกำจัดไป
การอุทิศส่วนกุศล จะอุทิศให้ได้เฉพาะแก่บุคคลที่ล่วงลับไปแล้ว ที่ไปเกิดเป็นเปรต บางจำพวกดังที่กล่าวมาแล้วเท่านั้น
การแผ่เมตตา จะแผ่ให้กับบุคคลที่ล่วงลับไปแล้วไม่ได้ เมตตาจะไม่เกิด เพราะการจะน้อมเอาประโยชน์เกื้อกูล เอาความปรารถนาดีไปให้แก่ผู้อื่นจะสำเร็จประโยชน์ก็เฉพาะแก่บุคคลผู้มีชีวิตอยู่เท่านั้น ย่อมไม่สำเร็จประโยชน์แก่บุคคลผู้ล่วงลับไปแล้ว
นอกจากนั้นการแผ่เมตตายังสามารถแผ่ให้กับสัตว์ได้ไม่มีจำกัด ไม่ว่าจะเป็นสัตว์นรก เปรต อสุรกาย ดิรัจฉาน มนุษย์ เทวดา ตลอดจนพรหมที่อาศัยอยู่ในภพภูมิทั้ง ๓๑ ภูมิ
การอุทิศส่วนกุศลกับการแผ่เมตตาจึงแตกต่างกันดังกล่าวมานี้.​

 

รับทราบครับ..คุณครูวิทย์..ตอนนี้อารมย์เย็นลงครับผม..เอาปืน-มีดไปซ่อนแล้วครับผม..-แผ่เมตตามากขึ้นแล้วครับ..

 

คุณน้องคนนี้ เป็นคนดี
พี่ภูหมายถึงภายในของน้องดี แต่ภายนอกเหมือนกันหมด
พี่ภูหมายถึง ร่างกายนี้ล้วนเต็มไปด้วย กิเลสทั้งปวงเหมือนกันหมด
พี่ภูขอแนะนำให้น้องเปลี่ยนจากปืน/มีด เป็นปัญญาของตนจะได้ไหม๊?
เกาะกระทู้นี้ไปเรื่อยๆนะ เดี๋ยวก็จะรู้เองว่า มันเปลี่ยนได้อย่างไร


***ผมรออ่านธรรมะจากคุณแสงจันทรอยู่นะ...เชิญครับ