นิทาน เรื่อง "พญานาค"

มีรางวัลหรือเปล่าคะ?

ขอตอบข้อ 1. ขอให้คุณแม่มีความสุข ไม่เจ็บไข้ได้ป่วย

 

ขอตอบ ข้อ 1 กับ ข้อ 4 ครับ

 

จะไปทำถวายเหรอคะ น้อง A-ya รู้สึกว่าเคยเห็นมีร้านที่เค้าทำขนมโมทกะถวายพระพิฆเณศโดยเฉพาะนะคะ คนที่ทำเนี่ยก็สื่อกับองค์พิฆเณศได้ด้วย กิจการนี้ขายดิบขายดีเป็นเทน้ำเทท่าเลยค่ะ เพราะคนหันมาบูชาเทพกันเยอะ แต่พี่ลืมไปแล้ว ช่วยอะไรไม่ได้เลยจริงๆ (จะเล่าทำไมเนี่ย) ลองเสิร์ทหาในกูเกิ้ลซิคะ คนนี้เค้าเก่งค่ะ รู้รอบขอบจักรวาล

แต่ถ้าจะทำเอง เราก็ทำได้แค่คล้าย มีแป้งกับมะพร้าวค่ะ ใช้แป้งข้าวเหนียวกับแป้งมัน ต้องนวดแป้งกับน้ำตาลอ้อยเกลือเล็กน้อย ขณะที่นวดห้ามหายใจค่ะ ใช้มะพร้าวทึนทึกขูด แป้งเมื่อนวดเข้ากันดีแล้ว ให้ปั้นเป็นลูกกลมๆ ขนาดพอคำ ตั้งน้ำให้เดือด นำลูกแป้งลงไปต้มหรือนึ่งก็ได้ค่ะ พอสุกตักขึ้นแล้วคลุกด้วยมะพร้าวที่ขูดไว้ค่ะ ทุกขั้นตอนห้ามหายใจเด็ดขาด เวลาถวายต้องจัดแต่งด้วยดอกไม้ให้สวยงาม

แต่ที่เคยทำ พี่ทำเสร็จแล้วนำไปใส่บาตรค่ะ ไม่เคยมาถวายที่บ้าน

 

งูสีแดงอยู่ในกลุ่มที่ 4 คือตระกูลฉัพพยาปุตตะ พญานาคตระกูลสีรุ้ง ค่ะ

และ ของจริงพี่เคยพบนะคะ เวลาไปรับมณีนาคาที่สำคัญ ๆ ค่ะ งูสีแดง

มักจะเลื้อยนำหน้ารถ เสมอค่ะ...

 

พี่นุ๊กนำเรื่องดีๆมาให้อ่านถือว่าเป็นเรื่องใหม่สำหรับนู๋คะ เลยสงสัยเยอะ
ขนมถ้ามีไส้หวานด้วย ก็จะเหมือนขนมต้มเลย เดี๋ยวจะลองหาข้อมูลเพิ่มคะ

 

แต่ที่เราเคยเห็นประจำ เวลาไปถวายกฐิน มักจะเป็นสีเขียวเหลือบทอง จะเลื้อยตัดหน้าตรงประตูวัดค่ะ ไปทุกปี ก็เลื้อยออกมาให้เห็นทุกปีค่ะ ไม่น่าเชื่อนะว่าทางเหนือจะมีพญานาคตระกูลพญาศรีสุทโธด้วย เอ้...แต่เห็นพราห์มที่มาทำพิธีบวงสรวงหลวงปู่เทพโลกอุดร เอ่ยนามปู่ภุชงค์ เป็นตระกูลเดียวกันหรือเปล่าคะ พี่รั้ง

มีครั้งนึง ขณะที่หลวงพี่กำลังสวดมนต์ในงานปริวาสที่วัด บริเวณป่าสัก ท่ามกลางสงฆ์และอุบาสก อุบาสิกา งูก็หล่นลงมาจากต้นสักแล้วพันรอบคอ เลื้อยขึ้นไปบนศีรษะค่ะ ทุกท่านที่อยู่ในงานพากันตกใจ แล้วบอกท่าน ท่านก็เลยเอียงคอ งูก็หล่นลงมาที่พื้นแล้วเลื้อยออกไป

อันเนื่องมาจากได้นำเพชรพญานาคไว้ถวายไว้ที่วัดนี้หลายปีแล้วค่ะ

 

ข้อ 5.ดูแล้ว โสมน่าจะขอเยอะอยู่หลายข้อค่ะ โดยเฉพาะเรื่องขอให้ได้รับรู้เรื่องแปลกๆที่เกิดขึ้นกับตัวเอง

 

วิธีทำขนมโมทกะ เอามาลงไว้เผื่อว่าใครอยากจะทำถวายองค์พิฆเณศค่ะ

- ใช้แป้งข้าวจ้าวนวดกับน้ำอุ่น ผสมกับน้ำหญ้าฝรั่นให้เนียนเป็นเนื้อเดียวกัน

- การทำใส้ใช้มะพร้าวขูดผัดกับน้ำตาลปี๊บให้แห้ง

- นำแป้งที่เนียนมาแผ่ออกในฝ่ามือจากนั้นนำใส้ที่ผัดแห้งทำเป็นลูกกลมๆ ผสมลูกเกด แล้วค่อยๆ ห่อจับจีบให้เป็นเกลียวแหลมแบบขนมไทย

- เมื่อเสร็จแล้วพร้อมจะนึ่งก็ทาเนยทุกลูก ใช้ใบตองรองก้นพร้อมทาเนยเพื่อไม่ให้ติดกัน และจะมีความหอมเนยที่โมทกะ

- มีข้อระวังสักนิดต้องแผ่เนื้อแป้งให้บางๆ ถ้าหนามันจะแข็ง สัดส่วนก็กะเอาเอง

คล้ายขนมต้มมั้ยคะ แตกต่างตรงรูปทรงที่มีปลายเป็นเกลียวแหลมมีกลิ่นเนยและมีสีเหลืองค่ะ

 

ขอร่วมสนุกด้วยคนค่ะ
ขอตอบข้อ 5. ล่ะกันค่ะ หลายข้อรวมกันน่าจะกำไรดีค่ะ อิอิ

 

เล่านิทานก่อนนอนให้อ่านสักเรื่องแล้วกันนะ จากส่วนหนึ่งในประวัติของหลวงพ่อจันทร์ เขมสิริ

ผีนักเลง (อ่านแล้วหลับสบาย)

หลวงพ่อได้กรุณาเล่าให้ฟัง ดังนี้

"อาตมาเคยพบกับความอัศจรรย์ที่จะเล่าให้โยมได้ฟังบ้างดังนี้ อาตมาไปพักถ้ำมืด เรียกกันว่า "ถ้ำเสือปาน" อาตมาไปอยู่คืนที่หนึ่ง ทุกอย่างก็เป็นไปด้วยความเรียบร้อยทุกอย่าง อาตมาทำวัตร สวดมนต์ นั่งสมาธิ ขนาดกลางวันยังเอาเรื่องเลยนะ วันต่อมาน่ะ

พอคืนที่สอง ยังไม่ได้พักผ่อน สวดมนต์เย็นเสร็จก็แผ่เมตตา แล้วนั่งสมาธิ เดินจงกรม

เดินจงกรมเมื่อยก็มาพักเหนื่อยด้วยการนั่งสมาธิภาวนา พักเดียวก็มีผีนักเลงโตเดินมาเลยนะ นุ่งกางเกงขาสั้น ใส่เสื้อแขนสั้น เดินมาอย่างไม่กลัวใคร อาตมาก็นั่งอยู่ เดินมาแล้วก็อ้อมไปอ้อมมานะ เดินรอบหนึ่งแล้วนะ แล้วก็เดินหันหน้าไปข้างหน้า เดินเข้ามาอีกรอบสอง ก็กำหนดจิตจับด้วยพลังสมาธิจับทุ่มเลยทีเดียว นักเลงนี่จะต้องเล่นฤทธิ์กันบ้างนะ

ก็แผ่เมตตาก็ไม่เอา ทำอะไรก็ไม่เอา จะเป็นนักเลงมาเหยียบอาตมา ก็ชิงธงด้วยการกำหนดด้วยพลังจับผีทุ่มโครมลงไป มันยอมแพ้นั่น....

เราไม่ได้ใช้กำลังเข้าจับผีตนนั้นทุ่มกับพื้น แต่เป็นพลังจิตจะเรียกว่านิมิตได้ไหม หรือจะเรียกว่าอะไร ก็เรายังลืมตาท่านั่งสมาธิอยู่นี่นะ พอยอมแพ้ ทุกสิ่งทุกอย่างที่มันสัมผัสรู้ว่า มีความอึดอัด กลิ่นสาบสางสร้างความรำคาญในขณะปฏิบัติ พลันหายไปสิ้น บรรยากาศเยือกเย็นสงบดี นั่งสมาธิได้

ความจริงถ้ำนี้นะเป็นถ้ำเย็นมาก เหมือนห้องแอร์ สบายจริงๆ ทดลองเองจึงจะบังเกิดผลดี ผีนักเลงก็เช่นกันจะเป็นครูทดสอบอารมณ์ได้ดีมาก คุณงามความดีของเขาก็เป็นส่วนหนึ่งที่สามารถทำให้เราผู้ภาวนาเกิดสมาธิ ลองไปนั่งดูเถิด...แค่ปากช่อง นครราชสีมา นี่เอง ไม่ไกลหรอกนะ...."

เอวัง...จบแล่ว

 

ตอบ ข้อ 3 ค่ะ

 

ขอบคุณค่ะพี่นุ๊กก fishh_หายข้องใจซะทีนะเนี่ยย

 

ขอบคุณนะคะ แต่เวลาเลื้อยนำหน้ารถนี่เป็นงูสีแดงทั่วไปหรือเป็นพญานาคเลยอ่ะคะ ดีจังเลยนะคะอยากมีโอกาศพบบ้างจังเลยชีวิตนี้ไม่เคยเจอไม่เคยสัมผัสกับเรื่องราวพญานาคเลยค่ะ

 

^^ เหมือนพบอะไรบางอย่าง ขอบคุณน่ะค่ะ

 

สวัสดีค่ะและยินดีด้วยนะคะ น้องรวัสสรร
ได้มาแล้วก็อย่าทิ้งการปฏิบัตินะคะ

 

วันนี้ไม่มีนิทานฝันมาฝากเหมือนเคยค่ะ แต่เรามาอ่านเรื่องปัญญากันดีกว่านะ เชื่อว่าคงมีคนเคยอ่านเรื่องสามก๊กมาบ้างแล้ว ลองมาอ่านการวิเคราะห์เรื่องปัญญากันนะ ใครที่ยังไม่เคยอ่านเรื่องสามก๊ก ก็ลองไปหาอ่านดูนะคะ มันส์มาก พ่อเราบอกว่าคนที่อ่านสามก๊ก ถ้าอ่านครบสามครั้งเนี่ยคบไม่ได้ เพราะอะไรรู้มั้ย เพราะคนๆ นี้จะเป็นคนที่เจ้าเล่ห์เพทุบายมาก

ปัญญาในสามก๊ก

ท่านที่เคยอ่านสามก๊ก ถ้าสังเกตให้ดีจะพบตอนหนึ่งหรือหลายตอนของเรื่อง ที่ฝ่ายหนึ่งใช้แต่ความคิด แต่อีกฝ่ายหนึ่งใช้ปัญญา ลงท้ายไม่ว่าจะรบกันสักกี่ครั้ง ฝ่ายใช้ปัญญาก็ย่อมจะต้องชนะเสมอไป

แต่ขอให้ทราบไว้ก่อนว่า การชนะมิได้หมายถึงความไม่ตาย แต่อาจจะตายก็ได้ แต่เขาได้ตายอย่างผู้มีชัยชนะ หรือตายเพราะการใช้ปัญญา แทนที่จะตายเพราะใช้ความคิด

ขอยกตัวอย่างในหนังสือเรื่องสามก๊ก มาเป็นเรื่องประกอบ เพื่อให้มองเห็นภาพพจน์ชัดเจนสัก 3 ตอน ดังนี้

1. ตอนตั๋งโต๊ะกับอองอุ้น ตั๋งโต๊นั้นทำอะไร มักใช้แต่ความคิด แต่ซ่อนความมักใหญ่ใฝ่สูงเกินศักดิ์ไว้ภายใน อองอุ้นผู้มีปัญญาจึงมองออก และทำสำเร็จอย่างงดงามแม้ว่าภายหลังตัวจะตายก็ตามที

2. ตอนลิโป้กับจูล่ง ลิโป้นั้นนับว่าเป็นนายทหารเอกฝีมือเยี่ยม ยากที่จะหาใครเทียมทาน แต่ลิโป้เป็นคนอาภัพที่มีแต่ฝีมือและความคิด แต่ปราศจากปัญญา แถมยังอกตัญูญูอีกด้วย ผลสุดท้ายจึงไม่อาจจะรักษาชีวิตหรือหัวของตัวเองไว้ได้ ต้องถึงแก่ความตายทั้งที่ยังหนุ่มแน่นอยู่ ส่วนจูล่งนั้นฝีมือจัดว่าพอทัดเทียมกับลิโป้ แต่เป็นคนมีทั้งความคิดและสติปัญญา เมื่อเห็นเจ้านายคนเก่าโง่เขลาปราศจากปัญญา ก็แสวงหาเจ้านายคนใหม่ พร้อมทั้งมีความกตัญญูเป็นเลิศ จึงมาอยู่กับเล่าปี่จนแก่ตายเอง

3. ตอนขงเบ้งกับเบ้งเฮก เบ้งเฮกเป็นคนมีฝีมือและความคิด แต่ปราศจากปัญญา เมื่อรบกับขงเบ้ง 7 ครั้ง ก็แพ้ขงเบ้งถึง 7 ครั้ง อย่าว่าแต่รบแค่ 7 ครั้งเลย ต่อให้รบกับขงเบ้งสักร้อยครั้งพันครั้ง ก็ต้องแพ้ขงเบ้งทุกครั้งไป เพราะความคิดไม่อาจจะเทียบเท่ากับปัญญาได้หรอก ส่วนขงเบ้งนั้น การรบแทบทุกครั้งก็ด้อยทั้งฝีมือและกำลังพล แต่ขงเบ้งก็เอาชนะมาได้แทบทุกครั้งเพราะกำลังแห่งปัญญา โดยเฉพาะการยุทธกับเบ้งเฮก 7 ครั้งนั้น ขงเบ้งก็ชนะขาดทุกครั้งไป

ดังนั้น ปัญญาจึงจัดว่าเป็นเลิศกว่าทรัพย์สมบัติ ความรู้ ความคิด และมิตรที่ซื่อสัตย์แต่ปราศจากปัญญา

"พระพุทธศานา เป็นศาสนาประเภทประกาศคำสอนให้ศึกษา แล้วพิจารณาปฏิบัติ ไมใช่ศาสนาประเภทกำหนดข้อบังคับ อันจะต้องเชื่อให้ปฏิบัติ หลักธรรมต่างๆ จึงต้องอาศัยการศึกษาให้เข้าใจ.....)

จาก พระเทพเวที (ประยุทธ์ ปยุตโต)

 

สวัสดีค่ะ..คุณนายนุ๊ก น้องรวัสสรร และชาวเมืองคุรุวาโร ทุกท่าน

 

หาเรื่องพญานาคมาให้อ่านไม่ได้ งั้นถือว่าเป็นปยานาคเล่านิทานให้อ่านดีกว่านะ
กระทู้เรามีเพื่อนยักษ์แวะเวียนมาบ่อยๆ คงจะสงสัยกันบ้างว่ายักษ์มาจากไหน?

เดิมยักษ์ก็เป็นคนเหมือนเช่นเรา แต่มีข้อเสียตรงที่ว่าเป็นคนเจ้าโทสะ แม้จะทำบุญยังทำด้วยความมีโทสะอารมณ์ขึ้นๆ ลงๆ

ตัวอย่างเช่น จะทำบุญตักบาตร ก็ด้วยความตั้งใจที่อยากจะให้ดี จึงรีบตื่นแต่เช้ารีบเข้าครัวเตรียมข้าวปลาอาหาร ใครมาช่วยก็ไม่ถูกใจทำไปก็บ่นไป พอถึงเวลาด้วยความที่เป็นคนเจ้าโทสะ ถ้าพระมาช้าไปบ้าง เร็วไปบ้างก็บ่น

ขึ้นมาฟังเทศน์บนศาลาก็รำคาญคนอื่น คนโน้นเป็นอย่างนั้น คนนั้นเป็นอย่างนี้ มีเรื่องยั่วให้เกิดโทสะอยู่ร่ำไป ใจน่ะเป็นบุญ แต่พื้นใจเป็นคนเจ้าโทสะ เพราะฉะนั้นจะทำบุญให้ทานก็ได้บุญเหมือนกัน แต่ได้แบบหกๆ หล่นๆ พอละโลกไปแล้ว แทนที่จะได้เป็นเทวดากลับต้องไปเกิดเป็นยักษ์

อำนาจบุญส่งให้มีกายทิพย์ แต่กายทิพย์นั้นก็ไม่ละเอียดไม่ประณีตเหมือนพวกเทวดาเขา เพราะแรงโทสะที่ก่อเอาไว้ กายโตเหมือนกายเทวดา แต่หยาบกว่า ขนแต่ละเส้นหยาบแข็งเหมือนเส้นเชือก ตาแดงก่ำเหมือนโกรธอยู่ตลอดเวลา ทั้งเนื้อทั้งตัวหาความสวยไม่ได้ แม้กระทั่งเสื้อผ้าก็หยาบยิ่งกว่ากระสอบ

จะนั่งจะนอนก็ไม่เป็นสุข เพราะทั้งขน ทั้งผมที่หยาบแข็งเหมือนขนเม่น คอยทิ่มตำตัวเองให้ระคายเคืองไปหมด กระบองที่หนักแสนหนักอยากจะขว้างทิ้ง ก็ทิ้งไม่ได้ ขว้างไปแล้วเดี๋ยวมันก็กลับมาติดอีก ที่เป็นอย่างนี้ก็เพราะเมื่อเป็นมนุษย์ ความเป็นเจ้าโทสะเลยก่อเวร ไปตีต่อยกับคนนั้นคนนี้อยู่เรื่อยๆ ผลสุดท้ายเลยต้องระวังตัว กลัวเขาจะมาแก้แค้น ต้องพกอาวุธเตรียมเอาไว้

ขนาดไปทำบุญตักบาตรยังต้องเหน็บตะพดไปด้วย เพราะไม่ไว้ใจ ผวาไปหมด เป็นคนชอบลากตะพด พอเป็นยักษ์เลยต้องลากกระบอง ใครก่อเวรใครไว้อย่างไร ก็ได้รับผลอย่างนั้นติดตัวข้ามภพข้ามชาติไปอีก เมื่อเป็นมนุษย์ถือตะพดอันใด พอเป็นยักษ์กระบองก็โตหน่อย ลากย่ำแย่ไปเลย เพราะฉะนั้นใครพกอาวุธ ให้เลิกเสีย ไม่อย่างนั้นเกิดชาติต่อไป จะเป็นเหมือนยักษ์ลากกระบองพวกนี้ ฮ่าาา

จบค่ะ

 

สวัสดีค่ะคุงคู อ้าวเข้ามาสวัสดีแล้วหายไปไหนซะล่ะ ยังไม่มีเรื่องเลย...คุงคู

 

ฮ่า..ฮ่า กะจะแว๊บ.บบ ซักกะหน่อยเฮอะ....
ตอนนี้งานเข้า...เลยไม่ค่อยมีเวลามาหาเรื่องเท่าไหร่...พักรบกับคุณนายสักระยะ..จ้ะ
...ตอนนี้ เรากำลังสงสัยว่า ทำไมใคร ๆ ก็อยากเกี่ยวข้องกับพระเจ้าตาก
แล้วก็จะถกเถียงกันทำไม กันนักกันหนา เรื่อง..การสิ้นพระชนม์ของพระเจ้าตาก
เมื่อวานไปประชุมเรื่องสร้างศาลพระเจ้าตากที่วัดมา.. มีบางเรื่องที่เราก็ต้องยึดอำนาจ
(ขัดกับตัวจริงเลยนะ..) เช่น พระพักตร์ของพระเจ้าตากในการหล่อพระบรมรูป และการสร้างเหรียญที่ระลึก
บ่น.นนน บ่น.นนน ...คุณนายเม้นท์ หน่อยสิ...