เวรกรรมมีจริง

ไหนผู้แยกได้แล้ว อธิบสยหน่อยสิ

เวทนากายขณะนั้นเป็นอย่างไร

เวทนาใจขณะนั้นเป็นอย่างไร

ธรรมชาติจิตรู้เทนา ๒ สิ่งนี้ จักแล่นไปรู้อะไร

 

เรื่องอะไรล่ะครับ

 

โห สู่รู้ จริงๆ นะเออ

ตอบแบบนี้ ระวัง นิวรณ์ จู่โจม !!!

ตระกูลสู่รู้เนี่ย ไม่มีใครเกิน นิวรณ์ เลยล่ะ

อาแจ้ขอบอก

 

ไม่มีใครแกล้ง นาอินจัง แต่พี่ป้าน้าอา เขาอยากให้ก้าวหน้า
การจะก้าวหน้าได้ ต้องเห็นตัวเอง นาอินจังจึงโกรธทุกคนได้

คนเห็นเจตนา เห็นกุศลอกุศลในใจ
ละอกุศล สร้างกุศลให้เกิด ไม่ใช่ทำง่ายๆ ต้องมีสติตามรู้จริง

เจตนาก็ดี การกระทำต่างๆก็ดี
อารมณ์หยาบหากไม่เห็น อารมณ์ละเอียดก็ยิ่งเห็นได้ยาก
เห็นแล้วไม่หมายมั่ง แต่ก็ทราบว่าตนยังมีกิเลสขนาดไหน จึงจะสู้ตัวเองได้
พอใจ ไม่พอใจ ดีใจ เสียใจ ฯลฯ ก็ตามรู้
อกุศลให้ละ กุศลให้เจริญ

ยิ่งคนอื่น ยิ่งยากที่จะเห็นเขาจริง เพราะมีคิดไปตามตัวเองคิด

 

ก็คงเป็นแบบนั้นอ่ะ
ก่อนที่จะตั้งหลักภาวนาได้ ก็ฉีดมอฟีนให้ตัวเองก็เยอะ เพราะทนไม่ได้
ที่บ้านมองเราว่า เป็นเด็กติดยาเข้าใจผิดไปอีก และโดนปราบบ่นมาก
เวลาฉีดยาเขามักไม่สบายใจ ก็เลยต้องพึ่ง สติ และสมาธิมาก
เพื่อหาทางตั้งหลักภาวนาให้ได้ ตอนนี้ไม่ต้องใช้เลยเข็ม

 

ละอุปทาน ที่ลวงอยู่ ทำแบบนี้ไปเรื่อย เพราะใจมีวาง

 

ขอบคุณมากป้า แต่ว่านาอินจังไปสนทนากับ พระตลอด
ท่านบอก เป็นนัยว่าๆ กลับไปทางเก่านั้นแระ ไม่ต้องมีอะไรเพิ่มหรอก

 

....................อ้าว ก็เรื่อง นี้ไงครับ.........ที่ว่าให้พี่ โยนิโสมนสิการไว้ด้วย คำพูดท่านเอง

 

ก็ยกมาสิครับ พูดเองเอาลอยๆ เหมือนโพสที่ผ่านมา ถูกไหม

แพททริกบอกสิ่งนี้มี สิ่งนี้จึงมีนั้น มันเป็นปัจจัยต่อกันยังไง

เพราะธรรมนี้เกิด ธรรมบางเหล่าไม่เกิด แต่เป็นเหตุให้ธรรมบางเหล่าเกิด

จะมีญาณหรือไม่ มันก็ต่างจากตำราตรงนี้ล่ะ

ถ้ากำปั้นทุบดิน พยายามจะบอกว่าตนไม่ใช่อุเฉททิฏฐิ พยายามแสดงออกว่าตนเชื่อสิ่งนี้มี สิ่งนี้จึงมี

ก็ควรชี้แจงทำทิฏฐิตนให้กระจ่าง ใน ขันธ์ ธาตุ อายตนะ ว่ามันเป็นเหตุเป็นผลอย่างไรในขณะนี้ ^^

 

แสดงทัศนะซะหมดตูด เห็นไส้ติ่งเลย ^^

 

นี่คุ้ณณณณณณณณณณณ!!!

พระท่านให้ภาวนารู้ตัวทั้งวัน แต่ตอนทำมันต้องพูดตามสภาพจริงที่เกิดดิ

หรือคุณรู้ตัวได้ทั้งวันแล้ว ก็ยืดอกบอกมาเลย

คนที่รู้ตัวได้ เขาก็ต้องมีจิตตั้งมั่นระดับหนึ่งกันทั้งนั้น

จิตตั้งมั่นก็คือมีสมาธิ

คุณนิวรณ์ จะมาปรักปรำคนอื่นว่ามักง่ายไม่ใส่ใจเคารพคำสอนครูบาอาจารย์เนี่ย

เคยย้อนดูตัวเองมั่งรึป่าว ว่าทำอะไรน่าเกลียดน่าขายหน้า ไปมั่ง

คุณนิวรณ์ รู้จักสมาธิ จริงๆ หรือป่าวเนี่ย หรือรู้จักแต่เรื่องหลับตาสมาธิ

คนไหนมีสมาธิรึป่าว คุณรู้คนอื่นได้หรือ คุณมีคุณธรรมอะไรมารองรับการรู้ของคุณ

ว่ารู้สภาวะของคนอื่นได้ตามจริง พูดมั่วซั่วปรักปรำคนอื่นนี่แหละ ขาดสติทุกวัน

คุณนิวรณ์ ทำกรรมบนเว็บฯทุกวัน สร้างอกุศลจิตบนเว็บบอร์ดสาธารณะทุกวัน

เคยสำเหนียกถึงอกุศลกรรมที่คุณทำลงไปบ้างได้ไหม

ถามจริง คุณนิวรณ์ เป็นมีสัพพัญญุตาญาณหรือไง ถึงได้รู้ไปหมดทุกเรื่องทุกจริต

รู้สมาธิทุกรูปแบบแล้วหรือ แค่อ่านตัวหนังสือคนอื่นก็บอกได้ว่าคนนี้ทำผิด

คนนี้ทำถูก เรื่องสมาธิอบรมปัญญา กับปัญญาอบรมสมาธิ คุณชี้แนะได้ทุกรูปแบบจริงรึ

แน่ใจตัวเองแล้วรึ!!! :boo:

 

...........เอาเป็นว่าผมเชื่อพระสูตร ที่ว่า อวิชชา ปัจจัยสังขารา....................หรือ อายตนะภายนอก+อายตนะภายใน+วิญญาน(ทางหุ ตา จมูก ลิ้น กาย ใจ) เกิด ผัสสะ เวทนา ตัณหา อุปาทาน ภพ ชาติ ชรา มรณะ..................

 

ดีใจด้วยนะ..



ส่วนคนที่อาจอยากจะเพิ่มคงมี โดยเฉพาะตัวข้าพเจ้า...
งานยุ่งมากๆ ต้องขอตัวอ่ะจ๊ะ

 

ทำงานดีดี นะครับพี่ปุณฑ์
ส่งยิ้มให้ ผ่านใจ ครับ
งานยุ่งๆมักจะลืมยิ้มครับ

 

รู้ตัวที่ไหน จิตอยู่ที่นั้น ทันใจได้ ก็เมื่อรู้ แต่จะละ ก็แล้วแต่ปัญญาของแต่ละคน

 

......................โอ้ย!!! ผมไม่ค่อยสนใจ เรื่องพวกนี้หรอก...........ก็อาจจะแค่นิดหน่อย..

 

ผมก็คิดแบบนี้ละครับ เพราะฟังมา
แต่เอาเข้าจริง
ยังหาจิตไม่เจอเลยครับ:'(

 

พระสูตรเชื่อได้ครับ นำไปพิจารณาได้ แต่พิจารณาแล้วกล่าวออกมาเป็นอุเฉททิฏฐิ มีให้เห็นอยู่เยอะนะครับ

ควรภาวนาให้เห็นนามรูปจริงๆ เป็นปัญญาญาณ น่าจะถูกกว่า

การอ่านตำรา เข้าใจบ้าง สามารถนำมาพูดได้เป็นต่อยหอย จบรูป จบนาม จบอุปทาน ไปเห็นอรู รู้อุปธิ ใส่ไตรลักษณ์ ต้องเห็น ต้องเห็น ต้องความไม่เที่ยง

พวกนี้คิดเอาเองครับ ถ้าลงรายละเอียดมันไปต่อไม่ได้ มันปฏิเสธหมด

ญาณไม่สัมปยุต ไม่รู้เลยว่าญาณเกิดได้ตามปัจจัย

ถ้าเข้าใจสักนิกก็คงไม่ตอบออกไปว่า รอให็ญาณมันเกิดเองลอยๆ เข้าทางอุเฉททิฏฐิหรอกครับ ^^

 

ขอบคุณค่ะ
ขอเอาใจช่วย ผู้มาทางสมาธิ
ส่วนคนที่มาทางปัญญา เช่น เค
เอาที่นี่ เป็นฐานในการเสาะแสวงหาคำตอบจากผู้รู้จริง ก็อนุโมทนาด้วยค่ะ

 

เคยบอกแล้วไง ให้ทำสมถะ และเจริญสติในชีวิตประวัน
หากทำแบบนี้ได้ จะคุยกันรู้เรื่อง และอย่าไปคิดว่าจะทันจิตนะ
หากเรายังฟุ้งอยู่ เพราะเราทำไม่จริง ความจริงเลยไม่ปรากฏแก่เรา