พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นเพียงสมมุติบัญญัติที่ไม่มีอยู่จริงหรือ

หมายถึงสมาธิรวมเร็วหรือครับ

ถ้ามันคลายออก ก็พิจารณาวิปัสสนาได้เลย แต่ตอนออกมาแล้วมันจะ

ออกแนวสุข เบา ปลื้ม ขณะนั้นติดอยู่ในอารมณ์ ยินดีหรือวางเฉย ก็รู้กันตรงนี้เลย


ผมไม่ได้ทำสมาธินานแล้ว แต่จะแนะนำว่าให้ใช่ปัญญานำสมาธิดูบ้าง

นั่งหลับตาก็รู้มันไปตรงๆตามความเป็นจริงเลย

แข็งกระทบขณะที่นั่ง มันตึงหัวเข่า มันหนัก มันแข็ง มันร้อนตรงไหนก็รู้

หูได้ยินเสียงก็รู้ เสียงที่ได้ยิน กับรู้เสียงเป็นคนละขณะกัน

รู้ไปซัก ๑๕ นาที เวทนาจะปรากฏแรงกล้ามาก

ให้ใส่ใจความเร่าร้อนตรงความเป็นเวทนา และความเป็นธาตุ

รู้สึกอาแปะ จะลงเรื่องมหาภูตรูป ๔ อยู่ครับ

ตรงนี้ของจริง ไม่มีนิมิตมากวนใจ เพราะมันสดทุกแมท

ความคิด ความจำ ความรู้ได้ มันจะชัด ขอให้มีสติ

ไม่จำเป็นต้องไปจับลมหายใจแล้ว ลองวางไว้ก่อน

พอคล่องๆก็มาประยุคเจริญสติปัฏฐานในชีวิตประจำวันได้ครับ

ปล. ถ้ามีสภาวะใดมันเคลื่อน หรือแปลก อย่าคิดเอา ให้รู้เป็นธาตุที่มีอยู่จริง

รู้ลงลักษณะของธาตุจริงๆ

 

เลิกนั่ง ก็หายหมดดิคะ
แล้วก็ต้องมาเริ่มต้นใหม่อีก
เขาเคยเปลี่ยนกรรมฐานแล้ว ไปไม่รอด ก็ต้องมาใช้กรรมฐานเดิม
อาณาปาณสติ แล้วก็มาเริ่มนับใหม่ที่ศูนย์ กว่าจะมาที่ 3 ได้ ก็ใช้เวลานานเหมือนกันนะ
เขาอยากได้ขึ้น4 ไวไว เหมือนเคยส้มหล่นได้ทีนึง แบบไม่ได้ตั้งใจ
เขาอยากได้ความชำนาญทำให้ได้ อย่าง 1.2.3.4.3.2.1.2.3.4.3.2.1 แบบเนี้ย
เขาต้องการชำนาญในสมถะกรรมฐาน ให้ใช้ได้อย่างใจนึก

 

ทำไมอยากทำฌาณน้อ ต้องมานั่งรักษาไม่ให้เสื่อมอีก

แนะนำเข้าป่า เข้าถ้ำไปเลย นี่พูดจริงนะครับ

เพราะเสียงเป็นข้าศึกต่อฌาณ ต้องสัมปายะจริงๆ

 

ผมเอาที่ประสบการหางอึ่งนะครับพี่ขวัญ
คือ เมื่อเราทำได้แล้วมันไม่ขึ้นต่อ แล้วลงเนี่ยๆ
เขาจะไม่ขึ้นแล้วครับ จะเวียนอยู่แบบนี้ล่ะครับ
ก็ต้องใช้อุบายปรับ โปรแกรม นิดหน่อย
ให้เขาลืมนิดๆ ไม่ใช่การปล่อยหมดครับ
ผมใช้ว่า เปลี่ยนอิริยาบถเดิมๆเสียครับ
แล้วกลับมานั่งใหม่
ลองพินาดูครับว่า อะไรที่ทำให้เข้าได้ ออกได้ ไว
ผมว่า ลองสังเกตุดูสามีคุณพี่นะครับ ก่อนนั่งทำอะไร
หลังนั่งเสร็จทำอะไร
ทีนี้ ลองเปลี่ยนดูครับ ไม่เสียหายนะ ขอบอกๆ

 

อืม เขาอยากได้ฌาณสมาบัติ เขารู้ว่าเสื่อมเพราะเป็นมาหลายรอบแล้ว
แต่ตอนนี้เปลี่ยนเทคนิคใหม่ไม่บังคับให้เข้า ทำแต่เหตุใกล้ให้จิตมันเดินสมาธิเอง
เขาบอกว่ายากเหมือนกัน
ส่วนการปฏิบัติอย่างเรา ไม่ไช่สิ่งที่เขาต้องการ
เขาว่าเราอินทรีย์อ่อน พละอ่อน ปัญญาอ่อน (อิอิ)
เสียงนี่ไม่เป็นข้าศึกของเขานะ เขาบอกได้ยินเสียงแต่ไม่รำคาญ อะไรๆก็ไม่รำคาญ
ที่เป็นข้าศึกคือความกังวลใจว่าจะมีใครมาหาที่บ้านมากกว่า
คือสามีเราเขาทำงานที่บ้านน่ะ ก็สัปปายะ พอสมควร
มีแต่ไปรษณีย์ที่จะมากวน ทำให้ต้องออกจากสมาธิ (ไปรษณีย์ขาประจำชอบมาขอต้มมาม่ากินน่ะ)

สงสัย อาจจจะต้องไปเข้ากรรมฐานกับหลวงพ่อที่บนเขาอย่างที่อาหลงว่ามา
อาจจะได้ประสบการณ์ใหม่ๆ

 

เคยลองไปเล่นกสิณลม แต่ไม่ถูกจริตมั้ง ทำแล้วไม่คืบหน้า
ก็กลับมาทำอาณาปณสติเริ่มต้นใหม่
เขาไม่เห็นนิมิตหรอก มีแต่โล่งสบายสุข เป็นพื้น
อ่อ..มีนิมิตเห็นเป็นเพชรที่หางตา แต่ก็ไม่ได้ค้างนาน มันก็หายไป
แต่เรื่องเห็นเป็นดวงนี่เขาไม่เคยบอกนะว่าเคยเห็นไหม
บางทีก็มีอาการถูกดูดมัดแน่นๆ ก็มีแค่นี้ เขาอาจใจร้อนเกินไปก็ได้มั้ง
เขาอยากรู้ว่าหลังจากแน่นๆแล้ว จะเจออะไรต่อไป
ก็ได้แต่บอกเขาทำวิธีเดิมไปให้จิตมันเดินสมาธิเอง ให้ทำความรู้สึกตัวไว้
ติดอยู่ตรงแน่นๆนี่ จะเดือนนึงแล้วมั้ง ย่ำรอยเดิมอยู่

เขาเป็นคนเชื่ออะไรยาก ต้องเห็นด้วยตาตัวเอง รู้ด้วยตัวเองเท่านั้นถึงจะเข้าใจ
อ่านยังไงเขาก็ไม่เข้าใจ จนกว่าจะมีประสบการณ์รู้เองถึงจะเข้าใจน่ะ
จริตเขาไม่เหมือนเรา

 

คุยกะอาหลงต่อ
สามีเราเขาสร้างนิมิตได้นะ คือนึกเอาได้เป็นบางอย่าง
เอามาใช้ประโยชน์เรื่องการซ่อมของประกอบของ คือจะจำแม่น รื้อได้ประกอบถูก
แต่เขาสนใจทำฌาณเนี่ย หาคนคุยด้วยยากจริงๆ เหมือนไม่ค่อยมีใครอยากบอก หึหึ
สุดท้ายก็กลับไปพึ่งหนังสือ มีตนเป็นที่พึ่งแห่งตน
แต่ที่อาหลงบอกก็จะเอาไปพิจารณาอีกทีนะ บางทีของแบบนี้มันทางใครทางใคร
แนะนำกันยาก พูดมาก็หาว่าเพ้อเจ้ออีก แต่คนที่ปฏิบัติแล้วติดเนี่ย ก็อยากหาคนจริตเดียวกัน
แชร์ประสบการณ์ไขข้อข้องใจอยู่ดีแหละ ถ้าผ่านที่ติดไปได้มันก็ไม่ต้องมาถามหรอก
ไปหาพระ ท่านก็ว่าต้องอดทนไปทำเอา สอนแล้วก็ไปลองทำดูเอา ก็มีแค่นี้แหละ
ถามมากคนก็มากความเดี๋ยวมีเขวอีก สรุปว่าถามแล้วก็แล้วกันนะ ไม่ถามมันก็คาใจอยู่นั้น
เดี๋ยวหาว่าเราไม่ช่วยเขาไม่ใส่ใจเขาอีก

 

พระท่านสอนแล้ว อยู่ที่ตัวเอง

อาศัยอะไรล่ะ ก็ความประกอบเนืองๆ ทำบ่อยๆ
ต้องถามว่า ทำบ่อยไหม ต่อเนื่องไหม
ทำซ้ำในกรรมฐานที่ขึ้นไหม

และมีอีกอย่าง สวนมนต์อาราธนาศีลก่อนฝึกไหม
อันนี้เป็นเรื่องสำคัญมากในการตั้งสมถะ
(ถ้าไม่ทำตรงนี้เป็นวัตรเห็นเป็นเรื่องเสียเวลา ก็จบข่าว)

ไม่ใช่ว่าไม่มีใครอยากคุยหรอก
แต่ว่า หากพูดไปแล้ว จะเชื่อไหม จะลองดูไหม
หากไม่เชื่อแล้วลองดูตามที่แนะนำ มันน่าติดตาม
ยิ่ง อาเฮียเป็นคนไม่เชื่ออะไรง่ายๆ
หากถามว่า ถ้าไม่เชื่อแต่ลองดู อย่างนี้ก็น่ามันส์

ครูโบราณท่านมักจะสอนคำสั้นๆ เช่น

ยังทำวัตรสวดมนต์ยังไม่ได้ อย่ามาเอาวิชา

บางทีทำผ่านตรงนี้ไปแล้วโดยที่ไม่เห็นเป็นเรื่องเสียเวลา
ท่านจะเดินมาบอก ทีละประโยค

ทำแค่นี้สั้นๆ เช่น จะบริกรรมก็ บริกรรมทั้งกลางวันกลางคืน
หากคล่องเมื่อไร ท่านจะมาบอกใหม่ อันนี้ยกตัวอย่างเฉยๆอ่า

 

เห็นเขาว่าใช้วิธีของหลวงพ่อวิริยังค์ เปิดคลิบฟังน่ะ
คือก่อนนั่งสมาธิให้ระลึกถึงคุณพระรัตนตรัย ครูบาอาจารย์ บิดามารดา ผู้มีพระคุณ
หลังจากออกสมาธิก็แผ่เมตตาอุทิศบุญกุศลฯ อีกรอบ
และปกติเขาสวดมนต์เยอะ สวดคล่อง มีหลายบทใช้ต่างกรรมต่างวาระ
ที่สวดทุกวันก็มีหลายบทอยู่ เขาเคยบอก แต่ไม่ได้สนใจฟังเขา (แหะ แหะ)
มาบังคับให้เจ้ท่องได้อยู่ 4 บท พระคาถามงกุฏพระพุทธเจ้า พระคาถาพระพุทธเจ้า
คาถาสร้างทางสวรรค์ทางนิพพาน(หลวงปู่โต พรหมสรังสี) คาถาพระพุทธเจ้า16 พระองค์

เมื่อวานมีเล่าความคืบหน้าเรื่องสมาธิให้อีกว่า พอเข้ามัดแน่นแล้วต่อมามีนิ่ง เพิ่มมาอีก
นิ่งมากกกกกกกกกกกกกกกกก จนเขาแปลกใจสงสัย เลยหลุดจากสมาธิออกมา
เขามาถามว่าทำไมเป็นแบบนี้ ก็เลยบอกเขาว่า โดนนิวรณ์ลากไปกินมั้ง
คือเจอนิ่งแล้ว สงสัย ก็เลยเกิดเป็นวิตกวิจารณ์มั้ง เลยปลอบใจเขาว่า เอาน่า
เจอครั้งแรกก็แบบนี้ เดี๋ยวเจอบ่อยๆ ก็ข้ามสงสัย ข้ามนิวรณ์ได้เอง

ก็มีแค่นี้แหละ ช่วยเหลือกันไปแบบงูๆปลาๆ แหะ แหะ
จริงๆ เขาก็รู้ว่าเจ้ ไม่รู้เรื่องสมาธิ เรื่องฌาณ แต่เขาอยากทบทวนก็หาคนคุยด้วย
หรือบางทีเราไปอ่านเจออะไรมาก็เอามาเล่าให้เขาฟัง มันก็เกิดเป็นทัศนะในตัวเขา
หรือบางทีเขาก็อยากรู้ว่าเรามีทัศนะยังไง กับสิ่งที่เขารู้และสัมผัส
แบบว่า มี 2 หัวดีกว่ามีหัวเดียว นะแหละ แต่ถ้ามาคุยในเว็บมันจะเพิ่มมาอีกหลายหัวหลายคิด
หลายหัวบางทีก็ได้ประโยชน์ บางทีก็เสียประโยชน์ เพราะอยู่ที่วิจารณาญาณ
และวิธีคิดและประสบการณ์ของแต่ละคน

 

^
^
อาหลงหลานรัก อย่ามั่วเพื่อเอาตัวรอดสิ

เอาหลักฐานมายืนยัน " วานร จิตเที่ยง โน่น" จากไหน

ถ้าเอามาไม่ได้ก็ควรพิจารณาว่า ธรรมที่หลงหลานรักรู้ไม่ได้สมควรแก่ธรรมเลย.

เจริญในธรรมทุกท่าน

 

หัดหาเองบ้างสิ

 

^
^
ก็เพราะพระสูตรบทเดียวแท้ๆ

ถ้าอ่านเพื่อหยิบมาเฉพาะประโยคที่ต้องการโดยไม่ดูบริบทรอบข้าง

อาหลงหลานรักก็เก่งเกินพระบรมศาสดานะซิ

พระพุทธพจน์ชัด ไล่เลี่ยงลงมาไม่ต้องตีความใดๆ แค่สรุปให้เข้าใจได้ก็พอ

เฮ้อ!!! ยอมรับจริงๆ คนอะไรดื้อได้ใจมากๆ

เก่งยิ่งกว่า พระสงฆ์ผู้ปฏิบัติปฏิบัติชอบเสียอีก...

เจริญในธรรมทุกๆท่าน

 

เจ๋งอ๋ย เจ๋งจะโจยท์ใคร เจ๋งต้องหาหลักฐานมาเองใช่หรือไม่?

ไม่ใช่มีปากไว้เพื่อกล่าวหาให้ร้ายใคร

ถ้าเจ๋งอยากมีส่วนร่วม ก็ช่วยอาหลงหลานรักก็ได้

ดีแต่พูดเรื่อยเปื่อยโดยไม่รับผิดชอบคำพูดตนเอง แบบนี้ไอ้...ยังดีกว่าเลย.

เจริญในธรรมทุกๆท่าน

 

น่าน ไปตัดบทว่าเขาเก่งเกินอีก

 

น่าน มีฟาดงวง ฟาดงาด้วย

 

^
^
อาหลงอย่ามั่วซิ ตรงไหนที่พระสูตรบอกว่า "เห็นจิตเป็นเรา ๑"

ก็เล่นคิดเองเออเองแบบนักตำรานิยม ที่ชอบทำกัน

หลักฐานคือสิ่งสำคัญ อย่ามีปากไว้พูดพล่อยๆเท่านั้น โดยขาดหลักฐาน

เรื่องจิตก็เหมือน พระอริยสงฆ์ในปัจจุบันกล่าวไว้มากมายว่า "จิตไม่เกิดดับ"

ส่วนจิตเที่ยงนั้น นักตำรานิยมชอบเอาไว้กล่าวร้ายป้ายสีให้ฝ่ายตรงข้ามเท่านั้น
v
v
แล้วหลวงพ่อพุธท่านก็ปฏิเสธเรื่องจิตเกิดดับด้วย

ส่วนอันนี้มาจากหนังสือหลวงพ่อพุธ การฝึกอบรมกัมมัฏฐานภาคปฏิบัติ หน้า8 เทศน์วันที่17 เมษายน 2521 ลองอ่านดูว่าที่เขาเรียกกันว่าดูจิตเกิดดับๆนี่ตรงกับหลวงพ่อพุธหรือไม่

"ท่านลองคิดดูซิว่าจิตคนเรานี้มันมีโอกาสที่จะดับได้ไหม ถ้าหากว่าจิตมันดับแล้วเราปฏิบัติกันนี้ จะเอาอะไรไปบรรลุคุณธรรม ในเมื่อว่าจิตมันดับแล้วเราก็ตายเท่านั้นเอง แต่ต้องเข้าใจว่ามันไม่ใช่เป็นอย่างนั้น

เจริญในธรรมทุกๆท่าน

 

^
^
จะเรียกแบบชาวบ้านว่า"อายหมามัน"

สู้ "คำว่าไอ้ตูบ" ยังน่ารักว่าเลย

การทีจะกล่าวหาว่าร้ายอะไรใคร โดยขาดหลักฐาน

ยอมรับว่าอายหมามันจริงๆ จึงไม่กล้าทำ

ไม่ได้คิดฟาดงวง ฟาดงา ใครเลย เพียงทวงถามความยุติธรรมเท่านั้นเอง

ถ้าไม่ทวงถามให้ตนเอง แล้วใครหน้าไหนจะมาทวงถามให้ล่ะ

เจริญในธรรมทุกๆท่าน

 

น่าน พระสูตรนี้ผมก็ศึกษามานะครับ

" [๒๓๑] ดูกรภิกษุทั้งหลาย
ปุถุชนผู้มิได้สดับ จะพึงเข้าไปยึดถือเอา
ร่างกายอันเป็นที่ประชุมแห่งมหาภูต ๔ นี้
โดยความเป็นตน ยังชอบกว่า แต่จะเข้าไปยึดถือเอาจิตโดยความเป็นตนหาชอบไม่
ข้อนั้นเพราะเหตุไร เพราะร่างกาย

อันเป็นที่ประชุมแห่งมหาภูตทั้ง ๔ นี้ เมื่อดำรงอยู่ ปีหนึ่งบ้าง สองปีบ้าง สามปี
บ้าง สี่ปีบ้าง ห้าปีบ้าง สิบปีบ้าง ยี่สิบปีบ้าง สามสิบปีบ้าง สี่สิบปีบ้าง ห้าสิบปี
บ้าง ร้อยปีบ้าง ยิ่งกว่าร้อยปีบ้าง ย่อมปรากฏ แต่ว่าตถาคตเรียกร่างกายอันเป็น
ที่ประชุมแห่งมหาภูตทั้ง ๔ นี้ว่า จิตบ้าง มโนบ้าง วิญญาณบ้าง จิตเป็นต้นนั้น
ดวงหนึ่งเกิดขึ้น ดวงหนึ่งดับไป ในกลางคืนและกลางวัน ฯ "

 

^
^
อ้าวหลานรัก ไม่เอาหลักฐานแล้วหรือ

ไม่แปลกใจทำไมถึงได้ชอบพูดพล่อยๆว่า ไม่เอาอรรถกถา

พอยกเอาอรรถกถามา ก็ยังไม่ยอมรับเสียอีกแน่ะ

เฮ้อ!!! เอาอะไรดี

อรรถกถาชัดเจน ตรัสรู้ด้วยจิต แถมจิตยังแล่นเข้านิพพานเสียด้วย

ต้องการหลักฐานบอกนะ จะยกมาให้ด้วยความเต็มใจโดยไม่ต้องทวงถาม

เจริญในธรรมทุกๆท่าน

 

น่าน พระสูตรท่านชี้ความเป็นปัจจัยให้เกิด

ไม่ใช่อัตตาไปทำให้เกิด หรือที่เกิดเพราะอัตตาเรา ของเรา