พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นเพียงสมมุติบัญญัติที่ไม่มีอยู่จริงหรือ

ู^
^
หลงเอ๋ย ยังไม่รู้ตัวอีกหรือว่าใครที่ทำให้พระสัทธรรมปฏิรูปไป

พระพุทธพจน์ในพระสูตรที่ยกมาชัดเจนขนาดนั้น คงอ่านไม่เป็นจริงๆ

พระพุทธองค์ทรงตรัสถึงปุถุชนคนหนาด้วยกิเลสที่ไม่ได้สดับ มีความคิดเห็นเช่นนั้น

ส่วนพระอริยสาวกนั้น ผู้ได้สดับ ได้ฟังจากพระตถาคตนั้น ย่อมมีความคิดเห็นที่ตรงข้ามกันใช่หรือไม่?

พวกนักตำรานิยมยกเป็นแค่บทนี้บทเดียว แค่มีคำว่า"ดวงหนึ่งเกิดขึ้น ดวงหนึ่งดับไป ในกลางคืนและกลางวัน"

แต่ไม่ดูเลยว่า"จิตเป็นต้นนั้น" คือจิตสังขารทั้งสิ้น เป็นความคิดเห็นของปุถุชนคนหนาด้วยกิเลสคิดเองเออเองเท่านั้น

คิดว่าหูตาคงสว่างขึ้นนะ จะได้อ่านพระสูตรเป็น หัดสอบสวนและเทียบเคียงบาง

จำเอาไว้นะหลงเอ๋ย เจริญในธรรมทุกๆท่าน

 

มาอีกแล้ว ดูดหมึกจริงจริง

พอชี้พระสูตร ก็ว่านั้นมันจิตปุุถุชน ไม่ใช่อรหันธ์

พอนำภาวะผู้วิตตุตติ ก็ว่าคุยไกล

นี่ก็คุยของที่มีในตนทั้งนั้นแหละ ไม่ได้ไปเทียบภาวะไกลเกินตัว

พิจารณาดีๆเถิดแปะทง ที่มาตอบนายหลงนี้ พยายามไปเอาส่วนยอดมาคุยทั้งนั้น

แต่พอถามจุดเริ่ม ก็ยกตำรับตำรามาให้วุ่น

ชาวบ้านยกบ้างก็ว่า อ้างตำรา

พอชี้นี่ไงตำรา ก็ว่าตีความไม่ถูก ต้องอย่างนี้เฟ้ย

พอยกเรื่องอรรถาตีความ ก็ไปปรับไม่ถูก ต้องอาจารย์ปู่กรูเฟ้ย

พอตอบมันชัดๆ เห็นในพระสูตรจะๆ ก็ว่านี้มันปุถุชน นี้มันตีความเอาเอง

ตูดหมึกชัดๆ ^^

 

มา มา พิจารณา

เช่น


น้ำที่ใสสะอาด มันจะมีตะกอนมาจากไหน
เพราะตัวมันเองที่เป็นตะกอน (หลวงปู่หล้า เขมะปัตโต)

จิตผ่องใส นั่นล่ะ อวิชา(หลวงตามหาบัว)

จิตผู้รู้ไม่มีวันดับ จะปรากฎก็ต่อเมื่อ จิตตัดขาดกระแสกิเลส(หลวงปู่พุธ ฐานิโย)
(ประโยคนี้ คลับคล้ายคลับคราว่า หลวงตามหาบัวก็พูดเหมือนกัน
จะปรากฎก็ต่อเมื่อ...)

ใครชอบพิจารณาก็ลองดู เดี๋ยวไปหามาแบบเต็มๆ อันนี้ แบบจำ ไปพลางๆ^^

 

^
^
หลงเอ๋ย พวกหายใจทิ้งๆขว้างๆ คือพวกที่ไม่เคยรู้จักลมหายใจ(อานาปานสติ)

ถ้าหลงเอ๋ยมีทุกข์ทั้งชีวิต ก็ดับชีวิตตนเองสิหลง ทำไมไม่หมดทุกข์ไปหละ?

สมาธิไม่ได้ช่วยทำให้ทุกข์กลับกลายเป็นอื่นไปได้

แต่สัมมาสมาธินั้น ช่วยให้กำหมดรู้ทุกข์ และละเหตุแห่งทุกข์ได้เท่านั้น

ถ้าไม่รู้ก็อย่าพยายาม ยิ่งพยายามก็ยิ่งรู้ว่าไม่รู้

กลับอ่านพระพุทธพจน์ในพระสูตรเสียใหม่ซะ จะได้หาย....

จำเอาไว้นะหลงเอ๋ย เจริญในธรรมทุกๆท่าน

 

ู^
^

ดูกรภิกษุทั้งหลาย ปุถุชนผู้มิได้สดับ
จะพึงเข้าไปยึดถือเอาร่างกายอันเป็นที่ประชุมแห่งมหาภูต ๔ นี้
โดยความเป็นตน ยังชอบกว่า แต่จะ

ใครกันแน่ที่ตูดหมึกชัดๆ พระพุทธพจน์ชัดๆขนาดนี้ ยังจะดันให้ชนะ

พระพุทธพจน์ตีความเองไม่ได้ เพราะพุทธองค์ทรงตรัสไวดีแล้ว(ชัดๆ)

ปุถุชนผู้มิได้สดับ จะพึงเข้าไปยึดถือเอาร่างกายอันเป็นที่ประชุมแห่งมหาภูต ๔ นี้ โดยความเป็นตน

จำเอาไว้นะ เจริญในธรรมทุกๆท่าน

 

ไม่เอาหน่ะ มันเสียลุกค์ ออกตัวเป็นถึงอาจารย์สอนชาวบ้าน สร้างบล๊อก

จะมาไร้สาระกับนายหลงทำม๊าย

ขอเนื้อๆไปเลย ไม่จำเป็นแล้ว ประเภทโฆษณาตัวเอง โดยคนอื่นแย่ไปทันตาเห็น

เขียนอะไรยาวๆ สาระจริง มีอยู่ประโยคเดียว

ตูดหมึกจริงจริง

 

ประโยคนี้ ใช่ว่าจะไม่เคยคุยกันมาก่อน

จำได้บ้างป่าว ว่าเคยคุยกันมาแล้ว และนายหลงก็ยกส่วนขยายจนอากู๋เลี่ยงประเด็นไปเป็นเรื่อง วานร จิตเที่ยง โน่น

 

หลง เอ็งเอาจิตดวงไหน หลุดพ้น จิตหลุดพ้น ถ้าปกติมันเกิดดับสืบเนื่อง จะเอาตัวไหนไปหลุดพ้น
เอาจิตดวงไหนวิมุตติ แล้ว ถ้ามีจิตดวงหนึ่งวิมุตติแล้วดับไป จะมีอะไรเป็นเครื่องรับรองว่า จิตดวงต่อไปจะไม่กำเริบไปในทางอกุศลอีก

 

พิจารณาท่อนนี้สิ ปุถุชน เห็นว่า กายเที่ยง ยังดีกว่า เห็นว่าจิตเที่ยง

พระพุทธองค์ทรงเมตตาขยาย อีกว่า

การเป็นที่ประชุม ดิน น้ำ ลม ไฟ

ก็ใจนี้ จิต วิญญาณ มโน ท่านกล่าวในวาระว่าเป็น สิ่งเดียว

เพื่อชี้ให้เห็นธรรมชาติ เกิดดับทั้งกลาวงวันกลางคืน

พูดง่ายๆ มันไม่น่ายึดว่าเป็นเรา ไม่ใช่ของเที่ยง



นี่ต้องดูให้จบพระสูตรสิ

เพราะธรรมดาปุถุชน เห็นวิปริต กายเที่ยงบ้าง จิตเที่ยงบ้าง

มันมีผลเสียนะ เคยอธิบายไปแล้ว เรื่องเห็นจิตเที่ยง มันห้ามสวรรค์หรอก

 

จิตนี้เหมือนไฟฉายกระบอกหนึ่ง ส่องในที่มืด เปิดไฟมันก็สว่างตรงที่เราส่อง ที่ส่องไปนั่นแหละมันเกิดดับ แต่เราไม่ได้บอกว่า กระบอกไฟฉายนั้นเกิดดับเหมือนกับแสงที่เราส่องนี่
ทีนี้ พอสว่างจ้าขึ้นมาทั้งหมด มันก็ไม่ต้องเปิดต้องปิดอะไร นี่อธิบายแบบนี้พอจะเข้าใจไหม

 

ลุงศรัทราพระธรรมไหม

เชื่อเรื่องเหตุปัจจัยไหม

ประโยคนี้ผมอยากตอบมาก

อีก ๒๐ นาทีมาต่อครับ ขอตัวทำธุระนิดนึง ^^

 

ไปฝึกเจริญสติกับสมาธิให้ดีก่อน ปัญญาพอมี พออนุมานได้ แต่นั่นมัน จินตมยปัญญา

ภาวนามยปัญญาเอ็งยังไม่มี สติสตังค์ยังเลื่อนลอย

ทำได้แล้วค่อยมาโชว์พาว

 

^
^
หลงเอ๋ย หลานรัก ต้องไปแค่ร์สายตาใครด้วยหละ

ถ้ามั่นใจในสิ่งที่นำเสนอว่า เที่ยงตรงต่อพระพุทธพจน์ของพระพุทธองค์

ส่วนหลานรักจะมั่วเองว่าอากู๋ภูต ตั้งตัวเป็นอาจารย์ใครต่อใครนั้น มีตรงไหนที่เสนอตัวเป็นอาจารย์

อากู่ภูต ได้พูดไว้เสมอๆว่า "ยังเป็นผู้ที่ต้องสดับ ยังต้องกระทำให้ตื้น"

แค่นี้ใครๆก็รู้โดยไม่ต้องตีความๆใดๆเลยว่า อากู๋ธรรมภูตไม่คิดเป็นอาจารย์ใครต่อใคร

ที่ต้องคอยเข้ามากระทุ้งอยู่ทุกวันนี้ ก็เพราะพวกมักง่าย สบายๆ ลัดสั้นวิปัสสนึกทั้งวัน

เอาตำราอรรถกถาอ้างว่าเป็นพระพุทธพจน์ โดยไม่ต้องสอบสวนเทียบเคียงเลย

สัมมาสมาธิไม่ต้องทำ อ้างว่าแช่อยู่ได้ทั้งวัน ว่าเข้าไปนั่น กระโดดไปวิปัสสนึกนั่นเลยก็ได้

ทั้งๆที่ในอริยมรรคมีองค์๘ ก็ไม่เคยมีสัมมาวิปัสสนาที่ไหนเลย คิดขึ้นเองก็ได้

ตูดหมึกจริงๆเลย ก็บอกแล้วอย่าเอาตูดไปแช่หมึกมันน่าอายนะ55+

จำเอาไว้หลงเอ๋ย เจริญในธรรมทุกท่านๆ

 

เช้าใจที่ลุงพูด ก็เพราะเคยปฏิบัติมาก่อน ถึงบอกว่าไปแช่รู้มันไม่เป็นปํญญาอะไร

ยกขึ้นวิปัสสนากันได้แล้ว

ทุกวันนี้นายหลงเหมือนคนนอกศาสนา คุยกับใครเหมือนทะเลาะเขาไปทั่ว

ทั่งที่จริงก็เอาวิปัสสนาภูมิมาเทียบกันได้

 

ลุงขันธ์ คำพูดแนวนี้ไม่จำเป็นต้องกล่าวหรอกครับ

เรื่องไล่ไปทำให้ถึง โชว์พาว หรือ ฉลาดเกิน

นี่ก้เอาเหตุผลมาคุยกัน เอาผลที่ประจักษ์มาคุยกัน

เรื่องอนุมาน ก็ตั้งอยู่ในฐานที่เป็นประโยชน์ ถ้าคิดว่าเอามาข่มกัน

มันไม่เป็นประโยชน์ ไม่ทำให้ใครฉุกคิดได้ นายหลงก็หยุดกล่าว

 

^
^
หลงหลานรักพูดว่า "พูดง่ายๆ มันไม่น่ายึดว่าเป็นเรา ไม่ใช่ของเที่ยง"

เรานะใคร ที่ไม่น่าเข้าไปยึด หลงเอ๋ยเอาชัดๆจะได้ดิ้นไม่ออก

อย่าเบี่ยงประเด็นอีกหละ นิสัยถาวรนี้แก้ยากจริงๆ

อย่าเรามาจากไหนอย่าบอกหละว่าสมมุติ

เพราะคำว่าสมมุติชัดเจนแล้วว่า ต้องมีอยู่จริงจึงสมมุติขึ้นมาได้

ถ้าไม่มีอยู่จริงอาหลงหลานรัก กำลังพูดโกหกพกลมมาพูดใช่หรือไม่?

เกลียดเรา กลัวของๆเรา แต่หนีเราไม่พ้น ทำไมถึงต้องเป็นเรา...55+

ไม่ต้องพูดถึงพระสูตร ที่ตรัสไว้ชัดเจนว่า "พระอริยสาวกนั้นมีความคิดเห็นอย่้างไร"?

แต่ไม่ใช่อย่างที่อาหลงหลานรัก ตีความเอาเองตามชอบใจแน่ๆ..

จำเอาไว้นะหลงเอ๋ย เจริญในธรรมทุกๆท่าน

 

นายหลงไม่แคร์ใครหลอก ไม่เหลืออะไรให้แคร์แล้ว

ห่วงแต่อากู๋นี่ล่ะครับ

สนใจบ้างไหมเนื้อหา พระสูตรบทเดียวกันแท้ๆ

ไม่ใช่ไปหยิบยกมาประโยคเดียว เพื่อสำทับทัศนะตน

สนใจบ้างไหมว่าท่านกล่าวถึงอะไร ขี้เกียจมาตามแก้ให้แล้ว

มันเหมือนเจริญมานะตน นี่ก็ตั้งไว้ที่ประโยชน์ถึงยอมมานะบ้าง

 

เอาชัดๆนะ

ปุถุชนผู้ไม่สดับ

เรา ในที่นี้ เห็นกายเป็นเรา ๑

เรา ในที่นี้ เห็นจิตเป็นเรา ๑

ก็ตลองดู ที่เชิดชูนักหนา เรื่องจิตเที่ยง ดวงเดียวเที่ยวไปมา

ถ้าไม่เห็นจิตเป็นเราแล้ว เขาไม่มาตามเถียงคอเป็นเอ็น ว่าจิตเที่ยง อย่างนี้หรอกค๊าบ

 

มหาวรรคที่ ๗
๑. อัสสุตวตาสูตรที่ ๑

[๒๓๓] ดูกรภิกษุทั้งหลาย อริยสาวกผู้สดับ
ย่อมใส่ใจโดยแยบคายด้วยดีถึงปฏิจจสมุปบาทธรรม
ในร่างกายและจิตที่ตถาคตกล่าวมานั้นว่า เพราะเหตุดังนี้
เมื่อสิ่งนี้มี สิ่งนี้จึงมี เพราะสิ่งนี้เกิดขึ้น สิ่งนี้จึงเกิดขึ้น
เมื่อสิ่งนี้ไม่มีสิ่งนี้จึงไม่มี เพราะสิ่งนี้ดับ สิ่งนี้จึงดับ
คือ เพราะอวิชชาเป็นปัจจัย จึงมีสังขารเพราะสังขารเป็นปัจจัย จึงมีวิญญาณ
เพราะวิญญาณเป็นปัจจัย จึงมีนามรูป
เพราะนามรูปเป็นปัจจัย จึงมีสฬายตนะ
เพราะสฬายตนะเป็นปัจจัย จึงมีผัสสะ
เพราะผัสสะเป็นปัจจัย จึงมีเวทนา
เพราะเวทนาเป็นปัจจัย จึงมีตัณหา เพราะ
ตัณหาเป็นปัจจัย จึงมีอุปาทาน
เพราะอุปาทานเป็นปัจจัย จึงมีภพ
เพราะภพเป็นปัจจัย จึงมีชาติ
เพราะชาติเป็นปัจจัย จึงมีชราและมรณะ โสกปริเทวทุกขโทมนัสและอุปายาส
ความเกิดขึ้นแห่งกองทุกข์ทั้งมวลนี้ ย่อมมีด้วยประการอย่างนี้
อนึ่ง เพราะอวิชชาดับด้วยสำรอกโดยไม่เหลือ สังขารจึงดับ
เพราะสังขารดับวิญญาณจึงดับ ฯลฯ
ความดับแห่งกองทุกข์ทั้งมวลนี้ ย่อมมีด้วยประการอย่างนี้ ฯ

[๒๓๔] ดูกรภิกษุทั้งหลาย อริยสาวกผู้ได้สดับ มาพิจารณาอยู่อย่างนี้
ย่อมหน่ายแม้ในรูป ย่อมหน่ายแม้ในเวทนา ย่อมหน่ายแม้ในสัญญา
ย่อมหน่ายแม้ในสังขารทั้งหลาย ย่อมหน่ายแม้ในวิญญาณ
เมื่อหน่าย ย่อมคลายกำหนัดเพราะคลายกำหนัดจึงหลุดพ้น เมื่อหลุดพ้นแล้ว
ก็เกิดญาณหยั่งรู้ว่าหลุดพ้นแล้วย่อมทราบชัดว่าชาติสิ้นแล้ว พรหมจรรย์อยู่จบแล้ว
กิจที่ควรทำ ทำเสร็จแล้วกิจอื่นเพื่อความเป็นอย่างนี้มิได้มี ดังนี้แล ฯ

อ่านที่นี่
^
^
หลงเอ๋ยหลานรัก พระพุทธพจน์ชัดขนาดนี้ หลงหลานรัก ก็อย่าตีความเองเลยนะ

ไม่มีตรงไหนเลยที่ทรงตรัสว่า"จิตเที่ยง" ก็มีแต่พวกตำรานิยมชอบยัดเยียดให้เป็นประจำ

โดยไม่เคยมีหลักฐานมายืนยันได้ซักครั้ง เพราะภูมิรู้ภูมิธรรมที่เกิดจากวิปัสนึกทั้งวัน55+

จำเอาไว้นะหลงเอ๋ย เจริญในธรรมทุกๆท่าน