พบปะ พูดคุย ประสาเพื่อนพ้องน้องพี่ แบบกันเอง

ไม่มีอะไรลงแล้วครับ แหะๆ

 

ช่วงนี้พี่จันท์ดูเครียดๆป่าวครับ...ระบายกับผมได้น๊า ^______^

 

งั้นจัดเพลงพ่อตากสิน จากเพลงกล่อมเด็ก บอกความหมายนัยๆ ที่คนนครฯร้องสืบต่อกันมาสองร้อยกว่าปีแล้วให้ฟังครับ

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=D4RdHMCPTl4]เปิดตำนานพระเจ้าตากสิน. - YouTube[/ame]

 

หลวงปู่โตถ้าเช่าจากวัดเดิมๆนี่ แท้แน่นอนครับ ฟันธง
องค์ นี้ สวยกิ๊บเลย

 

หน้าผมดูเครียดมากเลยเหรอครับ โฮะๆ สงสัยต้องเปลี่ยนรูปซะแล้ว ฮ่าๆ ไม่ได้เครียดอะไรหรอกครับน้องนอร์ผมชอบเก็กหน้าขรึมๆ น่ะครับ (เอาไว้ขู่เด็ก)อิอิ ขอบคุณนะครับ

ขอบคุณมากครับพี่ภณ สำหรับเพลงนี้ได้ฟังเป็นครั้งแรกเลยครับ ชอบมากครับ

 

ครับพี่รุ่ง.....ตอนนั้นเป็นครั้งแรกที่ได้เข้าๆไปไหว้พระในวัดใหม่อมตรส บางขุนพรหมครับ...ก็เลยทำบุญติดตัวมา 2 องค์กะแฟน ^^

 

สวัสดี
ราตรีสวัสดิ์ครับ
ช่วงนี้ภาระงานในหน้าที่หนักอึ้งครับ​

 

ก่อนนอนชมพระหลวงปู่ทิมพิมพ์ผงดำวัดสุทัศน์กันครับ และขุนแผนย้อนยุตที่สวยและปลุกเสกดีที่สุดครับ

 

ฝันดีครับผม(k)(k)(k)

 

จัดเพลงให้ฟังก่อนนอนและต้อนรับเช้าวันใหม่กับบรรยากาศหนาวๆ ที่ผู้มาเยือนเมืองเหนือไม่อยากจากเลย แม้แต่ครูสุรพล สมบัติเจริญ ยังคิดถึง หุหุ (อัพโหลดเองเลยครับ)

ลาแล้วเอื้องดอย - YouTube

 

ขณะนี่ เวลา 01.24 น. บรรยากาศ รอบข้าง กำลัง ได้อารมณ์เลย ครับตอนนี้ ขาดก้อเพี่ยง เอฟเฟ็ก หมาหอนเท่านั้น ตอนนี้ก้อใกล้จะสิ้นปีหละ ก้อเลย หยืบ เรื่องของวิญาณ ที่เคยประสพมา เล่าสูกันฟัง .... ตอนนี้ ขอใช้ชื่อ ตอนว่า "แม่พิกุล...มาลา" เรื่องนี้ เกิดขึ้นเมื่อ ประมาณ 2 ปีที่ผ่านมาน่าจะได้ครับ ...
จำได้ ก่อนวัน ที่ จะเกิดเหตุ 2 อาทิตย์ ก้อมีเหตุการแปลก แบบว่า เหนือความคาดหมาย หลายเรื่อง เกิดขึ้นทั้ง 2 อาทิตย์เต็มๆ ค้าขายดีแบบผิดหูผิดตา อาการว่า ของชิ้นไหนขายไม่ได้มานานแล้ว อยู่ๆ ก้อขายได้ แบบว่าราคา งามๆ บางทีเดินดูของอยู่ นึกในใจเล่นๆว่า ถ้าของชิ้นนี้มี ออเด้อ ก้อดีสิ กำไร งามๆเลย วันนี้ จำได้ว่า ดูเล่นๆแต่ไม่ได้ซ์่อ ประมาณ 5 ชิ้น พอตอนจะกลับ อยู่ๆลูกค้าก้อโทรเข้ามา สั่งของ และของที่สั่ง ก้อคือ 5 ชิ้น ที่เราดูเล่นๆตะกี้นี้ แถมโอนเงินมาให้ทันทีเลย เหมือนลาภลอย เลยงานนี้ไม่ต้องลงทุน มีเหตุการทำนองแปลกๆ นี้ทั้ง 2 อาทิตย์ เต็มๆ ผมเองก้อ งงๆ สงสัยช่วงนึ้ ดวงขึ้นมั่ง พวกบริวาณ เลยช่วยหนุ่น ให้ 55555. ส่วนใหญ่ผมขายของได้ ก้อจะ แบ่งเงืนส่วนนึงทำบุญให้บริวาณ เสมอๆ เมื่อมีโอกาศ เพราะอยู่กันแบบนี้มานาน แล้ว .... จนมาถึงวันเกิดเหตุ ผมจะตื่น ประมาณเกือบเที่ยง เพราะผมชอบทำงานกลางคืนนอนที่ก้อเกือบเช้า จำได้ว่า พอตื่นขึ้นมา กินข้าวเส็จ ก้อจะ ชงกาแฟ แล้วมานั่งหน้าคอม ทำงานตามปกติ แต่วันนี้ แปลกๆ อยู่ นึกอยากกิน บุ๊ปเฟ่ โออิชิ ขึ้นมาดื่อๆงันหละ ก้อเลยนึกว่าลูกอยากกิน .... ผมก้อเลย ออกไปเดินเล่นที่ เดอะมอลล์งามวงค์วาน ... โดยจะเอ่ยปากชวน พรรคพวกรวมทั้งลูกๆ ไปด้วย (อันนี้เป้นเรื่องปกติ ของผมครับ) ที่นี้ พอเดินเล่นดูโน้นดูนี่ ซํกพักใหญ๋ ก้อเริ่มหิวหละ ก้อเดินเข้าโออิชิ บุปเฟ่ พนักงานก้อพาผมไปที่โต๊ะ แบบเค้าเตอร์ แบบนั่งทาน คนเดียว แล้วก้อเป็นธรรมเนียมของผมครับ จะต้องบอก พรรกพวกและลูกๆของผมว่า "ลูกเอ้ย ไปตามพี่น้อง และพ่อพรายแม่พรายมากินบุปเฟ่ กับพ่อเร้วว " เพราะพรรคพวกและลูกๆผมจะชอบที่นี่มากๆ บางเดือนโดนไปหลายรอบ เหมือนกัน คับ หลังจากทานเส็จ อิ่มหมีพลีมัน กันเรียบร้อย ก้อนำใบเส็จ ซึ่งปกติ ผมจะไม่ได้ดู เท่าไหร่เพราะรู้ราคาอยู่ แล้ว นำมาชำระเงิน แต่คราวนี้ ไม่เหมือนทุกครั้งซะแล้ว พนักงานคิด เงินผม 2 ที ซึ่งผมก้องง ผมก้อเลยบอกน้องพนักงานไปว่า
น้าหมู "น้อง พี่มาคนเดียวนะ "
น้องพนักงาน " เอ้าหรอค่ะ แต่เค้า เปิด 2ที่นี่ ค่ะ "
น้าหมู " ก้อนี้งัยน้อง พี่ยืนคนเดียว น้องก้อเห็น"
น้องพนักงาน " อืม แล้วพี่นั่งตรงไหนค่ะ"
น้าหมู " ผมนั่งอยู่ตรงนี้คับ "พร้อมเดินไปที่ๆผมนั่ง เพิ่อยืนยันว่ามาคนเดียวจริงๆ
น้องพนักงาน " เดี่ยวซํกครู่นะค่ะขอเช็กก่อนค่ะ"
แล้วน้องพนักงาน ก้อเดินไปให้น้องพนักงานอีกคน ที่ทำหน้าที่รับแขก พูดอะไรก้อไม่รู้ แล้วก้อเดินมาหาผมทั้งคู่
น้องพนักงานรับแขก " พี่มากับแฟนพี่ไม่ใช่หรอ หนูเห็นเดินมาด้วยกัน "
น้าหมู " อืม ผมมาคนเดียวนะ ไม่เชื่อ ลองถามน้องที่เค้าเอาน้ำซุบมาให้ก้อได้ครับ " ผมแกล้งทำหน้างง เพราะเริ่มรู้หละว่า ใคร
น้องพนักงานรับแขก " งันหนูต้องขอโทษ ด้วยนะค่ะ หนูคงเข้าใจผิด "
น้าหมู "ไม่เป็นไรครับ" (ดีนะที่นั่งกินบนเคาเตอร์ ที่เป็นหม้อส่วนตัวกินคนเดียว ถ้านั่งโต๊ะใหญ่ สงสัยจะเครียร์ ยาก...ผมคิดในใจ )
หลังจากที่เครียร์ทุกอย่างได้ ก้อออกจากร้าน ก้อเดินตรงไปที่ลานจอดรถ ในขณะที่กำลังเดิน ผมก้ออดนึกขำในเหตุการที่เกิดขึ้นที่ผ่านมาสักครู่นี้ พอเดินถึงรถ และขับรถเพื่อที่จะกลับบ้าน ในขณะที่กำลังขับรถ อยู่ อยู่ๆ ก้อมีเสียง แว่วๆเข้ามาข้างๆหูว่า "ขอบคุณนะ" เป็นเสียงของผู้หญิงสาวๆ ผมก้อ งงๆ นึกว่าตัวเองหูฝาด ก้อไม่สนใจ พอสักพัก เสียงเดิมกัอแว่วเข้ามาอีก "หนูจะไปแล้วนะ " ผมก้ออึ้ง เริ่มไม่แน่นใจหละครับทีนี้ ผมเลย ลองพูดไปลอยๆว่า " ถ้าจะไป ก้อมาเจอหน้ากันหน่อยสิ จะได้รู้ ว่าเป็นใครหน้าตาเป็นงัย" ในใจผมคิดว่า สงสัยหูแว่วไปเอง ไม่ได้คิดอะไรมากไปกว่านั้น .......
พอตกกลางคืน ผมก้อนั่งทำงานกลางดึกเหมือนเดิม แต่วันนี้ แปลก เกิดอาการง่วงจัดๆ แบบ คร้ายๆกินยานอนหลับมางันหละ แบบฝืนไม่ไหว ก้อเลย นอน ตอนนั้นน่าจะเที่ยงคืนได้มั่ง (เที่ยงคืนนี้ ผมถือว่าหัววัน นะครับ เพราะปกติผมจะนอน ตี4-6โมงเช้า ) จำได้ว่าหลับสนิทเลยในตอนแรก ... จากนั้นก้อฝัน ผมอยู่ที่ไหนไม่รู้ บรรณยายไม่ถูก แล้วก้อเจอผู้หญิงคนนึง ยืนอยู่ เป็นผู้หญิง หุ่นดีนะออก อวบๆนิดๆ ผมน้ำตาลแดง ยาวประมาณไหล่ ผิวขาว ผ่องมากๆ สวมชุด คร้ายๆชุดนอนของฝรั่งแต่กะโปงยาวกว่า อธิบายไม่ถูกครับ สีขาวนวล ส่งยิ้มมาให้ ผมก้อสงสัย ใครฟะเนี่ย นางฟ้าป่าว สวยเซ้กซี่มากๆ พอธอเห็นผม เธอก้อรีบเดินเข้ามาหา แล้วยื่นมือ 2 มือ มาจับที่มือผม ตอนนั้นผมก้องงๆ เธอทักก่อนเลย "พ่อ...หนูจะไปแล้วนะ " ผมงง ในใจคิด กุมารี กูสาวและสวยขนาดนี้เลยหรอเนี่ย ..... เหมือนเธออ่านใจผมออก "หนูไม่ใช่กุมารี ...พ่อ " ผมก้อ งง เข้าไปใหญ่ ผมเลยถามเธอว่า" แล้วเธอเป็นใคร หรือ" สาวสวยยิ้ม แล้วตอบผมว่า " หนูไม่รู้ว่า พ่อจำหนูได้หรือป่าวนะ แต่ครั้งนึง พ่อเคยตั่ง ชื่อหนู ว่า "แม่พิกุล " ผมก้อเริ่ม เข้าใจหละ ว่าเธอไม่ใช่กุมารี เพราะชื่อนี้ผมเคยตั่ง จริง แต่จำไม่ได้ว่าชิ้นไหน เพราะนานมากแล้ว "เธอเป็นแม่พรายใช่มัย" สาวสวยยิ้ม "ใช่พ่อ" ผม " โห...นานมากแล้วนะเนี่ย แต่เอ ทำมัยถึงเรียกผมว่าพ่อหละ ผมยังไม่แก่ขนาดนั้นนะ" สาวสวยยิ้ม "ก้อเพราะพ่อมีพระคุณกับหนู งัย ถ้าไม่ได้อยู่กับพ่อ หนูก้อคงไม่มีวันนี้ " ผม " แล้วที่มาลาเนี่ย จะไปไหนหรอ" สาวสวย "หนูถึงวาระแล้วค่ะที่จะต้องไป" ผมใจหายขึ้นมาดื้อๆ "แล้วที่ๆเธอไป เนี่ย มันดีหรือไม่ดี แล้วลำบากมัย" น้ำตาผมเริ่มไหล ความรู้สึก เหมือนคนที่รักและผูกพัน ที่กำลังจะจากไป สาวสวยยิ้ม " พ่อไม่ต้องเป็นห่วง หนูไปสบาย (แล้วเธอก้อมองขึ้นฟ้า)" ผมมองตามเธอ แล้วเอามือชี้ขึ้นฟ้า แล้วมองหน้าเธอแบบไม่พูดอะไร สาวสวยพยักหน้าแล้วยิ้ม ผมยืนตาค้างอยู่พัก แล้วผมดึง สาวสวยเข้ามากอด แบบแน่นๆ เลย น้ำตาก้อไหลไม่หยุดมีความรู้สึกดีใจ มากๆ และปิติมากๆ สาวสวย น้ำตาก้อเริ่มไหล กอดกันอยู่พักใหญ่ ไม่พูดอะไร เวลานั้น มันไม่รู็จะสรรหาคำพูดไหน มาพูดได้ .... สาวสวย "พ่อหนูต้องไปแล้ว ..พ่อ" ผมจึงปล่อยเธอ ผม"ดีใจด้วยนะ ดีใจจริงๆ" สาวสวย "พ่อไม่ต้องหวงนะ " จากนั้น ร่างเธอก้อหายไป ......... พอถึงตอนเช้า ผมตื่นมา ปรากกฎว่า ใบหน้าผมมีคราบน้ำตา ยังกะผ่านศึกหนักมา ซะงัย ส่วนหมอนไม่ต้องพูดถึง ต้องเอาไปตากแตต ครับ เปียก หมด .... จากนั้น ชีวิตก้อกลับมาเป้นเหมือนเดิม นั่งจิบกาแฟ ปล่อยความคิดไปกับเรื่องเมื่อคืน แล้วก้อมีความสุข .......

 

ผักครับพี่รุ่ง ทางภาคกลางเขาเอิ้น เอ๊ย เรียก ซุปขนุนครับผม

สวัสดีพี่น้องป้องปาย ซำบายดีกันนะครับผม
ชัยภูมิหนาวคือเก่าครับพี่น้อง
^^____________________^^
​

 

อรุณสวัสดิ์ครับ
;aa47​

 

มาตั้งไกล เพื่อซุปบักมี่อย่างเดียวบ่คุ้มดอกอ้าย ต้องเผื่อท้องไว้หลาย ๆ ครับผม

 

เห็นโชว์วัดใหม่ทิ้งทวน งั้นผมขอเปิดเช้าวันใหม่ด้วยวัดใหม่ละกันครับ ใหม่ๆ จากวัดครับผม



​

 

สงสัยจะยังบ่ตื่น งั้นต้องปลุกด้วยสมเด็จใหม่วัดสุทัศน์ครับ


​

 

ปลุกอีกรอบด้วยสมเด็จ จำวัดบ่ได้เด้อพี่น้อง

 

ตื่นเช้าดีนะครับคุณพี่ หรือยังไม่นอนหว่า ซำบายดีนะครับผม

 

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวที่นำมาเล่าให้ฟังนะครับน้าหมู สนุกและตื่นเต้นมากครับ ว่างๆก็พิมพ์เรื่องราวแบบนี้มาให้อ่านอีกนะ ชอบมากๆครับ

 

โอ้!ไพเราะถูกใจจริงๆครับพี่ภณ งั้นต้อนรับเช้านี้กับครูสุรพลบ้างครับ[ame=http://www.youtube.com/watch?v=_ltRy_Lcl1s]กว๊านพะเยา- สุรพล สมบัติเจริญ - YouTube[/ame]