พบปะ พูดคุย ประสาเพื่อนพ้องน้องพี่ แบบกันเอง

งามหลายครับ หลวงพ่อกัสปมุณี

 

อย่างไงก็ อย่าทิ้งกันนะครับ
มีอะไรดีๆก็มาเล่า สู่กันฟัง นะครับ
ส่วนเรื่อง แซวกัน ธรรมดา ครับ สนุกสนานกันในหมู่เพื่อนฝูงกันครับ
แซวกันที่กระทู้พี่เสือ ไม่มีขาดทุน ครับ มีแต่กำไรครับ
ได้ ญาติ ได้เพื่อน ได้รู้จักคนคอเดียวกันครับ

โดยส่วนตัวกระผม รู้สึกภูมิใจมากครับที่ได้ รู้จัก คนที่ ชื่อ ลับแล
ขวัญใจ ชาวกระทู้ พี่เสือครับ นี่พูดออกจากใจจริงครับ

 

น้อง เก่งฝึกถึงใหนแล้วครับ แหะๆ

 

ใช่ครับ...อย่าคิดมากครับพี่ลับแล.....พี่ๆน้อง..แซวกันขำๆ อย่าเก็บไปจริงจังหรือเครียดไรเลยนะคร้าบบบ ^^ เลิกงานก่อนครับ คืนนี้เจอกัน55

 

ยังไม่เท่าไหร่เลยครับ
จริงๆก็เกือบลืมไปเลยเรื่องที่ครูบาอาจารย์ท่านสอนกสินลม
ต้องเริ่มใหม่อีกแล้วครับ หลังจากที่ลองมาหลายทาง
ถ้ามีปัญหาในการปฏิบัติต้องขอรบกวนสอบถามพี่รุ่งด้วยนะครับ

 

พิเศษสุด สำหรับคืนวันนี้..
ขอนำเสนอนางพญากรุวัดสุดสวาสดิ์ จ.พิษณุโลก องค์นี้มาปลอบขวัญพี่ลับแลนะครับ.... (^____^) .....

 

พระนางพญาของ สำนักใหนครับ เนื้อสวยมากเลยครับ

 

พระนางพญาวัดสุดสวาสดิ์พิษณุโลก ครับพี่รุ่ง (^_^)
องค์นี้มีที่มา ที่สำคัญในส่วนตัวผมครับ....คือว่า วันที่ผมอุปสมบทเมื่อปี 2553นั้น ตรงกับวันที่ 14 กพ. ซึ่งบังเอิญตรงกับวันเดือนปีที่วัดสุดสวาสดิ์ จ.พิษณุโลกขุดพบพระนางพญากรุนี้ขึ้นมาครับ ซึ่งเรื่องนี้ก็ออกข่าวตามสื่อ จนผมมาทราบในภายหลังจากที่ลาสิกขาแล้ว...ก็เลยไขว่คว้าหาสิ่งอันเป็นมงคลนี้มา..เป็นที่ละลึกในวันเวลาที่ตรงกับเราบวชอ่ะครับพี่รุ่ง.....(^____^)....

เมื่อเวลา 09.00 น. วันที่ 14 ก.พ.53 ผู้สื่อข่าวได้รับแจ้งว่าที่วัดสุดสวาสดิ์ ต.บ้านคลอง อ.เมือง จ.พิษณุโลก มีการรื้อศาลาหลังเก่าเพื่อสร้างใหม่ มีการขุดพบกรุพระนางพญาจำนวนมาก จึงเดินทางไปตรวจสอบ พบว่าที่ภายในบริเวณวัดมีชาวบ้านจำนวนมากแห่กันมาขุดค้นหากรุพระกันตั้งแต่ตี5 โดยมีรถแบ็กโฮขุดรื้อถอนซากศาลาออกจากพื้นดิน ตลอดเวลามีชาวบ้านคุ้ยเขี่ยกองดิน พบพระเครื่องเนื้อดินเผากระจัดกระจายไปทั่วบริเวณ ชาวบ้านที่มามุงดูต่างเข้ายื้อแย่งชิงเอาไปเป็นของตัวเองจำนวนมาก ต่อมาทางวัดได้แจ้งทางเจ้าหน้าที่ตำรวจเข้ามาดูแลความสงบ เพื่อป้องกันไม่ให้ชาวบ้านเข้ามาแย่งกรุพระของทางวัด ซึ่งก่อนหน้ามีชาวบ้านมาขุดคุ้ยได้พระไปนับพันองค์
ผู้สื่อข่าวรายงานว่า สภาพที่ขุดพบกรุพระเครื่องครั้งนี้ รถแบ็กโฮขุดลึกประมาณ 3 เมตร วัตถุลักษณะเป็นโอ่งหรือไหโบราณสภาพที่แตกไปครึ่งหนึ่ง เนื่องจากถูกรถแบ็กโฮขุดไปโดนในช่วงแรก ปรากฏว่าพบกรุพระเครื่องบรรจุอยู่ข้างใน จึงได้ใช้เสียมเสาะรอบข้างเพื่อนำเอาขึ้นมาในลักษณะเหมือนเดิม แต่สภาพแตกไปแล้วครึ่งโอ่ง
พระครูประภัศร์โสตถิคุณ เจ้าอาวาสวัด กล่าวว่า ก่อนหน้าทางวัดต้องการจะสร้างศาลาหลังใหม่ เนื่องจากหลังเดิมที่รื้อถอนอยู่ในสภาพทรุดโทรม เพราะเป็นศาลาดินเก่าแก่อายุกว่า 100 ปี ช่วงหลังมีการเทพื้นปูนแทนของเก่า จึงใช้ได้ต่อมาอีกหลายสิบปี แต่หลังจากนั้นศาลาเริ่มเสื่อมโทรมตามสภาพ จึงได้ทำการรื้อทิ้งเพื่อจะวางรากฐานสร้างหลังใหม่แทน หลังจากนั้นได้ว่าจ้างรถแบ็กโฮมาทำการขุดพื้นปูนซีเมนต์ และขุดเสาที่ฝังอยู่ใต้ดินก่อน แต่ปรากฏว่าระหว่างที่รถแบ็กโฮขุดดินมาเททิ้งมีพระติดมาจำนวนหนึ่ง จึงได้สั่งให้คนขับแบ็กโฮขุดเปิดหน้าดินเป็นบริเวณกว้างลึกลงไปประมาณ 3 เมตร พบพระบรรจุอยู่ในไหโบราณขนาดใหญ่มีพระนางพญาบรรจุอยู่เต็ม เป็นพระนางพญากรุวัดสุดสวาทที่เคยแตกเมื่อร่วม 100 ปีที่ผ่านมา เพราะสภาพพระและภาชนะที่บรรจุอยู่ในสภาพที่เปื่อยยุ่ย
ด้านนายพลายลน ศรีเมือง กำนันตำบลบ้านคลอง กล่าวว่า หลังจากที่วัดได้เริ่มรื้อถอนศาลหลังเก่า ตนได้เข้ามาดูแลความเรียบร้อย ซึ่งได้ทำการรื้อถอนศาลามาแล้วสองวัน วันแรกไม่พบกรุพระเครื่องแต่อย่างไหน แต่ช่วงวันที่สองขณะที่รถแบ็กโฮขุดดินขึ้นมา ปรากฏว่าพระครูประภัศร์โสตถิคุณ เจ้าอาวาสวัด เห็นพระเครื่องติดมากับดินพร้อมกันด้วย จึงได้ขุดลงไปจนพบภาชนะบรรจุพระจำนวนมาก พร้อมภาชะกระเบื้องน่าจะเป็นสังฆโลก ส่วนศาลาหลังดังกล่าวปลูกสร้างมานานแล้วตั้งแต่ตนยังไม่เกิด เป็นศาลาดิน ช่วงหลังมีการปรับปรุงเทพื้นคอนกกรีต พร้อมกับนำพระประธานมาตั้งไว้กราบบูชา ซึ่งเป็นรูปปั้นหลวงงปู่โง่น และรูปปั้นสมเด็จพุทธจารย์โตพรมรังสี แต่ไม่มีการนำพระมาฝังเอาไว้ ซึ่งกระพระที่ขุดพบเป็นพระนางพญากรุวัดสุดสวาสดิ์เนื้อดินเก่า อายุน่าจะเกิน 100 ปี ตอนนี้ทางวัดและคณะกรรมการเตรียมจะนำออกมาให้บูชา เพื่อนำรายได้มาสร้างศาลาหลังใหม่
ขณะที่อาจารย์ไพบูลย์ ปาณะดิษ ผู้รอบรู้พระเครื่อง พระบูชาไทย จ.พิษณุโลก เปิดเผยว่า เท่าที่ตนมาพิสูจน์กรุแตกที่วัดสุดสวาสดิ์ นั้นของจริง ไหที่บรรจุพระนางพญากรุนี้อายุประมาณ 400 ปี โดยสังเกตุจากเนื้อไห ที่ถูกฝังดินมานาน จนเกิดการออกซิเดชั่นของเนื้อไหจนมี 2 ชั้น คาดว่าถูกฝังในอายุสมัยอยุธยาตอนกลาง ยุคที่สมเด็จพระนเรศวรเคยสร้างพระขุนแผน กรุบ้านกร่าง จ.สุพรรณบุรี แต่พระนางพญาสุดสวาสดิ์ที่เห็นนี้ ประชาชนทั่วไปเป็นคนสร้าง จึงไม่นิยมเก็บไว้ตามบ้านเรือน ยุคนั้นเขาสร้าง 1 ธรรมขันธ์ หรือ 84 , 000 องค์ ฝังไว้ในวัด ซึ่งพระนางพญาสุดสวาสดิ์ก็ถูกฝังไว้ใต้ศาลานั่นเอง ฉะนั้นเนื้อดินพระนางพญาย่อมถูกสร้างสมัยอยุธยาตอนกลางๆเช่นกัน

ประวัติพระนางพญากรุวัดสุดสวาท โดย พล.ต.ต.ศิลป์พร ภูมะธน

หากกล่าวถึงพระเครื่องเมืองพิษณุโลกแล้ว นักเลงพระส่วนใหญ่จะต้องนึกถึง "พระนางพญา กรุวัดนางพญา" นับเป็นพระเครื่องยอด ปรารถนาของนักเลงพระทั่วไป เป็น 1ใน 5 ของพระชุดเบญจภาคีที่หายากยิ่งและมีราคาแพงมาก แต่ในความทรงจำของนักเลงพระรุ่นเก่าๆ สมัยคุณปู่คุณตาและคุณพ่อ ยังคงกล่าวขวัญถึง "พระนางพญา" อีกกรุหนึ่ง ก็คือ "พระนางพญากรุวัดสุดสวาสดิ์" หรือที่เซียนพระบางท่านเรียกว่า "พระนางพญาสุดสวาท" อันเนื่องมาจากพระกรุนี้บางองค์มีเนื้อพระ "สีสวาด" (สีเทาอมเขียว) (สวาด, สวาท, สวาสดิ์ มีความหมายว่า รักใคร่ ยินดี)

วัดสุดสวาสดิ์ อยู่หมู่ที่ 3 บ้านบางสะแก ต.บ้านคลอง อ.เมือง จ.พิษณุโลก จากนิตยสารรายสองเดือน"ศิลปากร" ของกรมศิลปากร กระทรวงศึกษาธิการปีที่ 38 ฉบับที่2 มีนาคม-เมษายน 2538 หน้าในปกท้าย อธิบายไว้ว่า

"....วัดสุดสวาสดิ์ เป็นวัดร้าง เหลือเพียงเนินดินร่องรอยแห่งซากเจดีย์เก่าซึ่งกลายเป็นทุ่งนาไปแล้ว พระเครื่องจากกรุนี้ได้มีผู้ค้นพบปีพ.ศ.2465 มีพระขึ้นจากกรุประมาณ400 องค์เศษ พุทธศิลป์อยุธยา ยุคเดียวกัน หรืออาจจะก่อนหน้าพระนางพญา วัดนางพญาพิษณุโลก เชื่อกันว่า "พระวิสุทธิกษัตรี" พระราชธิดาใน สมเด็จพระมหาจักรพรรดิ์ และ สมเด็จพระศรีสุริโยทัย ทรงเป็นพระมเหสีของ พระมหาธรรมราชา และทรงเป็นพระราชมารดาของ สมเด็จพระนเรศวร และ สมเด็จพระเอกาทศรถ โปรดให้จัดสร้างขึ้น พระนางพญาสุดสวาทหาชมได้ยากมาก ในปัจจุบัน..." (เขียนโดย...คุณทรงวิทย์ แก้วศรี)

และจากหนังสือ "นครสุโขทัย" หน้า 157 โดยคุณสรวง ปุญญฤทธิ์ กล่าวไว้ว่า "....ขึ้นชื่อว่า "พระพิมพ์สุดสวาท" แล้ว ผู้เฒ่าผู้แก่นิยมกันนัก บางคนถือว่าจะหาพระเครื่องอื่นใดเปรียบให้เสมอเหมือนได้ยาก สันนิษฐานว่าสร้างสมัยเดียว อาจารย์เดียวกับพระพิมพ์นางพญา กรุวัดนางพญา พิษณุโลก"

ด้วยเหตุที่ "พระนางพญาสุดสวาท" หาชมได้ยากมากนี่เอง กลับเป็นแรงจูงใจให้นักเลงพระรุ่นใหม่กลุ่มหนึ่ง นำโดย คุณสันต์ วิวัฒนวาณิชย์ และเพื่อน ซึ่งต่างมีความศรัทธาพระกรุนี้ ร่วมแรงร่วมใจกันติดตามค้นหา ใช้ความพยายามอยู่นานจึงเช่าพระได้มาบ้าง ทำให้พระที่เกือบจะสูญหายไป จากตลาดพระ กลับมาสดใสขึ้นอีกวาระหนึ่ง


สำหรับ "สีของพระนางพญาสุดสวาท" ชุดนี้มีอยู่ด้วยกัน 6 สี ได้แก่ สีเหลือง สีเขียว สีแดง สีดำ สีผ่าน (หรือ 2 สี เท่าที่ปรากฎมี สีแดงดำ แดงเขียว สวาทดำ) และสีสวาทสีคล้าย ลูกสวาท หรือสีเทาอมเขียว มีทั้งเทาอ่อนและเทาแก่เกือบดำ นับได้ว่าเป็นพระชุดที่มีสีแปลกแตกต่างไปจากพระกรุอื่นๆ ของจังหวัดพิษณุโลก สีสวาทนี้เป็นสีที่มีเฉพาะกรุนี้กรุเดียว และพระองค์ที่มีสวาทจะมีราคาแพงกว่าสีอื่นๆ อีกด้วย

 

บุญพาให้มาเจอ พระนางพญาสุดสวาท แล้วครับ คุณ นอร์(k)

 

อย่างพี่รุ่งเลยครับ งามแต๊น้อคุณนอ(k)(k)(k)

 

พระเถระอีกรูปหนึ่งที่ผมศรัทธา.....หลวงพ่อฉุย วัดคงคาราม จ.เพชรบุรี...
แม้จะมีเพียงแค่รุ่นย้อนยุค ที่สร้างปี 2524 ก็ภูมิใจที่สิ่งนี้ได้มาจากการทำบุญของปู่ย่าตายาย....เมื่อครั้งในอดีต ที่ได้ตกทอดมาถึงลูกหลาน (^___^)



















พระสุวรรณมุนีนรสีห์ธรรมทายาท สังฆปาโมกข์ ตำแหน่งเจ้าคณะจังหวัดเพชรบุรี นามเดิมชื่อ ฉุย นามฉายาว่า สุขภิกขุ โยมผู้ชายชื่อ นายนง โยมผู้หญิงชื่อนางนก เกิดเมื่อวันเสาร์ ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๒ ปีมะเมีย ตรงกับวันที่ ๒๐ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๔๐๑ ณ บ้านสะพานช้าง ตำบลต้นมะม่วง อำเภอคลองกระแชง จังหวัดเพชรบุรี
เมื่อท่านอายุครบ ๒๐ ปีบริบูรณ์ ได้อุปสมบทที่วัดคงคาราม โดยมีพระพิศาล สมณกิจ (สิน) เจ้าคณะจังหวัดเพชรบุรีเป็นอุปัชฌายะ เจ้าอธิการหลุบวัดมหาธาตุ เป็นกรรมวาจา อาจารย์พระปลัดท้วม วัดคงคาราม เป็นอนุสาวนาจารย์ เมื่อบรรพชาอุปสมบทแล้วท่านได้ศึกษาพระธรรมพอสมควร แล้วเริ่มศึกษาทางวิปัสสนาธุระโดยมีท่านอาจารย์ครุธ วัดมหาธาตุเป็นอาจารย์ ท่านศึกษาวิปัสสนาธุระตลอดเวลา ๗ พรรษาอย่างเคร่งครัด จนท่านอาจารย์ครุธได้ยกย่องให้เป็นอาจารย์สั่งสอนทางวิปัสสนาธุระสืบต่อมา

พ.ศ. ๒๔๒๖ พระพิศาลสมณกิจ (สิน) เจ้าคณะจังหวัดตั้งให้เป็นฐานานุกรมที่พระใบฎีกา ต่อท่านได้เลื่อนตำแหน่งขึ้นโดยลำดับคือ
พ.ศ. ๒๔๓๑ เป็นพระสมุห์
พ.ศ. ๒๔๓๒ เป็นพระวินัยธรรม
พ.ศ. ๒๔๔๒ เป็นพระวินัยธร
พ.ศ. ๒๔๔๖ เป็นพระปลัด
๑๘ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๔๕๑ ได้ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานสัญญาบัตรสมณศักดิ์เป็นพระครูสุวรรณมุนี ตำแหน่งรองเจ้าคณะจังหวัดเพชรบุรี ๒๐ เมษายน พ.ศ. ๒๔๖๐ ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ เลื่อนเป็นเจ้าคณะจังหวัดเพชรบุรี (แทนตำแหน่งที่ว่างลง)
๓๐ เมษายน พ.ศ. ๒๔๖๐ ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ เลื่อนสมณศักดิ์เป็นพระราชาคณะชั้นโท มีราชทินนามตามสัญญาบัตรว่า พระสุวรรณมุนีนรสีห์ธรรมทายาทสังฆปาโมกข์ มีนิตยภัตต์เดือนละ ๑๖ บาท

พระสุวรรณมุนีเป็นพระที่มีจริยวัตรงามเป็นที่ควรแก่การเคารพนับถือ ท่านเป็นผู้มีความโอบอ้อมอารีเมตตากรุณาต่อคนทั่วไป ไม่นิยมสะสมวัตถุสิ่งของทั้งหลาย ท่านบำเพ็ญบุญบริจาคทานแทบทุกปี เหลือสิ่งของไว้แต่พอใช้สอย ท่านได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้มีเสน่ห์ในตัว คือผู้ใดได้สมาคมกับท่านแล้วย่อมติดใจรักใคร่ท่าน สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรส ก็ทรงโปรดปรานรักใคร่ท่าน ทรงประทานพระกรุณาต่อท่านยิ่งกว่าพระราชาคณะหัวเมืองอื่นทั้งปวง เมื่อสมเด็จพระมหาสมณเจ้าสิ้นพระชนม์แล้ว สมเด็จพระสังฆราชเจ้าองค์ต่อมา คือสมเด็จพระสังฆราชเจ้าพระวรวงศ์เธอกรมหลวงชิวรสิริวัฒน์ก็ทรงโปรดปรานท่าน เช่นเดียวกัน
สมเด็จกรมพระยาดำรงราชานุภาพ ทรงคุ้นเคยชอบพอกับท่านเจ้าคุณสุวรรณมุนี พระองค์ได้เขียนไว้ในคำนำหนังสือมิลินทปัญหาว่า "นายนาวาตรี หลวงมนูญศาสตร์สาธร มาแจ้งความแก่กรรมการหอพระสมุดวชิรญาณสำหรับพระนคร ขอใช้ช่วยเลือกหนังสือและจัดการพิมพ์ให้ตามประสงค์ ข้าพเจ้ามีความยินดีที่จะรับธุระ รู้สึกว่าได้ส่วนช่วยงานศพพระสุวรรณมุนี ซึ่งเป็นผู้ที่ข้าพเจ้าคุ้นเคยชอบพอมาช้านาน ตั้งแต่ท่านยังเป็นพระครูอยู่ในรัชกาลก่อน เป็นอาจารย์ฝ่ายวิปัสสนา มีศิษย์หามากกว่าใคร ๆ ทั้งเมืองเพชรบุรีและเป็นผู้มีอัชฌาศัยเรียบร้อยมั่นคงในพระธรรมวินัย แม้สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณโรส ก็ทรงยกย่องวัตรปฏิบัติของท่านและโปรดมาแต่ครั้งนั้น

พระสุวรรณมุนีได้สร้างถาวรวัตถุที่เป็นประโยชน์หลายอย่างไว้ที่วัดคงคาราม เป็นต้นว่า ในสมัยที่ท่านเจ้าคุณพิศาลสมณกิจ (สิน) เป็นเจ้าอาวาสได้มีการปฏิสังขรณ์พระอุโบสถ ท่านได้เป็นกำลังสำคัญในการปฏิสังขรณ์ครั้งนั้น ครั้นท่านได้เป็นเจ้าอาวาสท่านได้สร้างโรงเรียนนักธรรมสำหรับภิกษุสามเณร เรียนธรรมวินัย สร้างโรงเรียนหนังสือไทยซึ่งเป็นโรงเรียนที่ขึ้นอยู่ในกระทรวงธรรมการสมัย นั้น หล่อพระพุทธชินราช, พระพุทธ สิชนสีห์, พระศรีศาสดา, เป็นที่สักการะบูชาแห่งพุทธศาสนิกชน สร้างมณฑปประดิษฐานพระพุทธรูปที่หล่อทั้ง ๓ องค์ ไว้ที่วัดคงคาราม ขุดสระน้ำเป็นที่สาธารณประโยชน์ไว้ที่บ้านสะพานช้าง นอกจากนี้ยังได้ปฏิสังขรณ์ ศาลา กุฎี และถาวรวัตถุอื่น ๆ ในวัดคงคารามอีกเป็นอันมาก

ท่านเป็นอาจารย์สั่งสอนศิษย์ทั้งพระภิกษุ อุบาสก อุบาสิกาในทางวิปัสสนาธุระ มีผู้ศรัทธาเลื่อมใสท่านมากทั่วทั้งจังหวัดเพชรบุรี และชื่อเสียงท่านเลื่องลือไปถึงจังหวัดอื่น ๆ ด้วย ผู้ที่สนใจจะศึกษาวิปัสสนาธุระ มักจะนิยมไปศึกษาที่สำนักพระสุวรรณมุนี (ฉุย) วัดคงคาราม ท่านได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้อบรมเลี้ยงศิษย์ดีหาผู้เสมอได้โดยยาก ดังนั้นพ่อแม่จึงมักพาบุตรของตนมาฝากให้เป็นศิษย์ของท่าน ท่านต้องเลี้ยงดูอบรมสั่งสอนลูกศิษย์มีจำนวนถึง ๑๐๐ คนเศษ จนต้องตั้งโรงเรียนสอนวิชาสามัญควบคู่ไปกับการพัฒนาธรรมะ และธรรมปฏิบัติด้วย เริ่มต้นเรียนที่หอฉันแล้วขยายไปที่ศาลาปูน เมื่อมีผู้มาสมัครเรียนมากขึ้น ท่านก็ได้จ้างครูมาสอนประจำ โดยท่านจ่ายเงินเดือนครูจากเงินที่รวบรวมได้จากกิจนิมนต์ไปสวดมนต์หรือไป เทศน์ ในปีที่ ๓ ท่านเริ่มวางหลักสูตรและวิธีสอนแบบโรงเรียนรัฐบาล พอสิ้นปีก็จัดให้สอบไล่และเลื่อนชั้น ท่านได้สร้างอาคารขึ้นเป็นโรงเรียนให้ชื่อว่าโรงเรียนบำรุงไทยและเรียกอาคาร หลังแรกว่า เรือนบำรุงไทย ในวันทำพิธีเปิดป้าย พระยาสุรินทร์ฦาไชย (เทียม บุนนาค) เจ้าเมืองเพชรบุรี เป็นประธานในพิธีเปิด มีข้าราชการ พ่อค้าประชาชนมาร่วมงานคับคั่งเป็นประวัติการณ์ ใน พ.ศ. ๒๔๕๕ โรงเรียนวัดพลับพลาชัยได้ยุบมารวมกับโรงเรียนบำรุงไทย กิจการของโรงเรียนยิ่งเจริญก้าวหน้ามากขึ้น ชื่อเสียงของโรงเรียนบำรุงไทยเป็นที่เชื่อถือของชาวเพชรบุรี ต่อมาทางราชการได้มาตรวจสอบการปฏิบัติงานจนเป็นที่พอใจแล้ว จึงยกฐานะ โรงเรียนบำรุงไทยเป็นโรงเรียนรัฐบาล เพื่อเป็นตัวอย่างแก่วัดวาอารามอื่น ๆ ในประเทศและเอกชนผู้มีใจเสียสละได้ช่วยแบ่งเบาภาระการจัดการศึกษาของชาติ ทางการจึงเปลี่ยนชื่อโรงเรียนบำรุงไทยเสียใหม่ โดยตั้งชื่อว่า โรงเรียนตัวอย่างในจังหวัดเพชรบุรี แต่ชาวบ้านยังคงเรียกโรงเรียนคงคารามตามชื่อวัด นับเป็นโรงเรียนตัวอย่างที่จัดตั้งขึ้นโดยภิกษุสงฆ์แห่งแรกและแห่งเดียวใน ประเทศไทย ทางโรงเรียนได้จัดหลักสูตรและชั้นเรียนตามแบบแผนของกระทรวงธรรมการในสมัย นั้น และได้ขยายชั้นเรียนไปจนถึงชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๓ นับว่าโรงเรียนตัวอย่างในจังหวัดเพชรบุรีได้เจริญก้าวหน้าสมความตั้งใจของ พระสุวรรณมุนีทุกประการ ใน พ.ศ. ๒๔๙๘ โรงเรียนแห่งนี้ได้ย้ายสถานที่ไปตั้งในบริเวณวัดช้าง (วัดร้าง) และเปลี่ยนชื่อใหม่ว่าโรงเรียนพรหมานุสรณ์

พระสุวรรณมุนีได้วางรากฐานทางการศึกษาทางนักธรรมและเปรียญขึ้นโดยตั้งโรงเรียนนักธรรมขึ้นสอนพระภิกษุ สามเณร มีพระภิกษุสามเณรจากวัดต่าง ๆ ในจังหวัดเพชรบุรีมาเรียนกันเป็นจำนวนมาก นับได้ว่าท่านเป็นผู้สร้างความเจริญก้าวหน้าให้แก่การศึกษาทั้งทางธรรมและวิชาสามัญในจังหวัดเพชรบุรี ซึ่งได้เจริญสืบมาถึงปัจจุบัน ในฐานะที่ท่านเป็นเจ้าคณะจังหวัด ท่านได้บริหารการคณะสงฆ์เป็นที่เรียบร้อยตลอดมาจนถึงมรณภาพ ชาวเพชรบุรีทั้งบรรพชิตและฆราวาสต่างศรัทธาเลื่อมใสและเคารพท่านเป็นอย่างสูง

เนื่องด้วยท่านได้คร่ำเคร่งในการศึกษาวิปัสสนาอย่างหนักตลอดเวลา ๗ พรรษา จนเกิดเป็นโรคลำไส้พิการ มีอาการปวดท้องติดตัวมาตลอดจนชราภาพ ในวันที่ ๒๐ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๖๖ อาการอาพาธได้กำเริบมากขึ้น แม้ท่านจะได้รับการดูแลรักษาพยาบาลเป็นอย่างดี แต่อาการของโรคก็ไม่บรรเทาลง มีแต่ทรงและกำเริบขึ้น ในวันที่ ๒๘ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๖๖ ท่านถึงแก่มรณภาพที่วัดคงคาราม เวลา ๒๓.๐๗ น. อายุได้ ๖๕ ปี ๑ เดือน ๘ วัน ๔๖ พรรษา และพระราชทานเพลิงศพในวันที่ ๖

 

ขอบคุณครับพี่ภณนาวิน......(^_^)
วันนี้คืนวันศุกร์...ช่างเงียบเหงานัก....สงสัยช่วงเวลาของผมในกระทู้ มักจะไม่ค่อยตรงกับท่านๆ 5555

 

สวัสดีครับ น้อง ภณ
ว่างแล้วสิน้องงงงงงงงงงงงงงงงงง

 

รุ่นหลวงพ่อ ฉุยปี 24 คนเพชรบุรี เขาใช้แทน รุ่นเก่ากันครับ น้องพี่

 

หวัดดีจ้าพี่รุ่ง อาทิตย์นี้ได้ปิ๊กบ้านที่นนท์แล้วค้าบ อิอิ คิดฮอดบ้านครับ

 

ครับพี่รุ่ง....ครั้นจะไปหารุ่นแรก 2465 ก็เป็นเรื่องที่ไกลเกินฝัน....
ลำพังมีแค่องค์นี้ที่ออกจากวัดคงคาราม เมื่อปี 2524 ในงานผูกพัทธสีมา ของวัดก็เพียงพอที่จะใช้แทนกันได้ ดั่งที่พี่รุ่งกล่าวไว้อ่ะครับ....(^_^)...
สมัยย่างเข้าสู่วัยรุ่น อายุสัก12 -13 ปี เคยเห็นเหรียญแบบนี้ในขันบนหิ้งที่บ้านอยู่3-4 องค์ เด๋วนี้ไม่รู้หายไปไหนหมด...โชคดีที่ยังเหลือเหรียญสุดท้ายตกทอดมาถึงมือผม เหอๆ (^____^)

 

ดีใจด้วยครับ คุณ นอ
ของมรดก ตกทอดนี่ ขลังมากนะครับ

 

งั้น คืนนี้ ยังอยู่ชลบุรี หรือน้อง ภณ
แล้ว ทัวร์ วัดที่ชลได้กี่วัดแล้วล่ะครับ

 

หมู่บ้าน.มิตรประชาวิลล่า อ.บางใหญ่ ที่ญาติผมอยู่ก็โดนไปอ่วมเช่นกันครับพี่ภณนาวิน.....ขอภาวนาให้ทุกอย่างกลับคืนสู่ปกติโดยเร็วครับ

 

พระสวยๆกันทุกคนครับ และหายากเสียด้วย ดีใจกับทุกท่านครับ ({)