พบปะ พูดคุย ประสาเพื่อนพ้องน้องพี่ แบบกันเอง

เอาปู่ ลงโชว์ครับมีแค่นี้ครับพี่รุ่ง อิอิ แอบติดตามดูพี่รุ่งโพสบ่อยตอนที่เวลามีคนนำพระเคื่องมาลงโชว์อ่าครับ อิอิ

 

ใครมีธาตุกายสิทธิ์ เหล็กไหล คตต่างๆ คืนนี้อย่าลืมเอามาอาบแสงจันทร์นะครับ สวดมนต์อุทิศบุญกุศลให้กายทิพย์ด้วยจะได้รักกันนานๆครับ

 

สวัสดีครับ
ไม่มีโชว์ไม่เป็น ไร ครับ มาพูด มาคุย มาเล่าเรื่องอะไรก็ได้ ครับ กระทู้ นี้ได้ทุกเรื่องครับ เรื่อง อกหักรักคุตได้หมดครับ หรือ เรื่องของจิต เรื่องของผี เรื่องของคนได้หมดครับ
แต่เรื่องของ การเมืองขอนะครับ อิอิ:'( ไม่มันครับ

 

อีกสักชุดค่ะ...

​

 

คิดถึง หลวงปู่ บุญ มากเลยครับ น้องหนุ่ย อิอิ
คืนนี้อย่าลืม นะ ทำน้ำมนต์อาบด้วยนะครับ ตอนเที่ยงคืน(พระกริ่งอุดปรอทแช่น้ำทำน้ำมนต์เลย) สุดยอดมากเลยครับ
อาบกลางแจ้งเลยครับ

 

หลังสองทุ่มครึ่งก็พอโอเคครับ จะให้ดีต้องห้าทุ่มถึงตีหนึ่งครับ

 

วันลอยกระทงปีนี้ น้องหนุ่ย สบายเลยนะครับ
ลอยหน้าบ้านได้เลยครับ น่าอิจฉามากครับ อิอิ

 

คุณ นวล คืนนี้ ไปลอยกระทงที่ใหนครับ

 

บ้าน คุณ นวล
มีเศียรปู่ ฤาษี เยอะเลยนะครับ
เห็นหน้าเห็นตาปู่ หลายๆองค์
ที่นี่ น่าจะรับดูดวงนะ จะแม่นมากครับ
เพราะปู่ หลายองค์ เก่ง โหราศาสตร์ ต้นสายเลยครับ
บ้านนี้ แรงส์

 

พี่รุ่ง แล้วคุยเรื่องเพื่อนได้ใช่มั้ยคะ....คริกๆ

วันนี้ไม่ได้ออกไปลอยกระทงค่ะ พี่รุ่ง ทำกระทงขาย...:d ว่าไป

มีข่าวว่าอย่าไปที่ชุมชนค่ะ....
(คนเยอะไม่ชอบไปค่ะ เดี่ยวนั่งสวดมนต์ที่บ้าน แผ่เมตตาค่ะพี่รุ่ง)

ค่ะ...วันนี้ที่หาดใหญ่ท้องฟ้าพระจันทร์สวยมากค่ะ
ขอบคุณน้องหนุ่ยค่ะ

 

ที่บ้านไม่มีค่ะ ของพี่ข้างบ้าน วันก่อนท่านไหว้ครูขอถ่ายภาพท่านมาค่ะ

 

คุณChokaku บอกว่าพี่ลับแลเล่าเรื่อง "ส้มโอ" โดยพรรณาอย่างเห็นภาพเลย ลองบอกคร่าวๆหน่อยสิคะว่า ภาพที่เห็นเป็นภาพยังไงคะ?

 

คุณ ลับแล มาแย้ววววววววววววววววววว(k)

 

หนูขอแจมมมมมมมมม







2 องค์บนเนื้อดิน พ่อผมปั้นเอง องค์แรกผ่านการซ่อมเลยดูใหม่ คนงานดันขยันเกินเหตุไปเช็ดหิ้งพระ ที่บ้านผมมีหลายองค์อยู่บางองค์ใหญ่ บางองค์อยู่ลึกต้องขยับหลายองค์กว่าจะนำท่านออกมาได้ เลยไม่อาววววดีกว่า ถึงตอนนี้จะว่างก็เหอะ ไม่อยากเสี่ยง

 

แหม อ่านไปแล้วจินตนาการครับ เหมือนดูเรื่อง แม่นาคครับ กลับกัน เพียงแต่ผู้ชายไม่ใช่ผู้ชาย(ผี)แล้ว แค่นั้นเองครับ
สงสัยว่าผมคงดูหนังไทยผีๆ สมัยก่อนมากครับ แหะ แหะ

 

สวัสดีครับพ่อเลี้ยง
คุณ พ่อ ของเสี่ย นี่ ต้องเป็น จอมยุทธ อย่างแน่นอน
ท่านใด จะปั้นฤาษีได้ ท่านนั้น จะต้องมี จิตของพ่อแก่คอยคลุมทั้งต่อหน้าและ ลับหลัง ถ้าไม่ชอบ ไม่อยาก จะไม่กล้าทำเองโดยเด็ดขาด
แล้วปู่แก่ ที่ท่านโต้งเอามาโชว์ นี่ แรงส์มากเลยครับ
เห็นแล้วแหม๋ น่าอันเชิญมาอยู่ ชะอำ จังครับ พ่อเลี้ยง อิอิ

 

ขอบคุณครับป๋ารุ่ง ให้ท่านอยู่ที่เดิมเถอะนะครับ

จำได้ว่าพ่อผมต้องไปเอาดินมาจากป่าช้านะครับ ต้องทำพิธีครับ เคยจำได้ว่าพ่อผมคุยกับเพื่อน ว่าบางที่เจอหมาดำมาไม่รู้มาตอนไหนมากินของในกระทงที่พ่อผมเอาไปเซ่น ขนาดใหญ่กว่าหมาปกติทั่วไปมากครับ เล่นเอาคนที่ไปด้วยกันกับพ่อผมผวากับขนาดของมันไปตามๆกันครับ

 

กระผมว่าแล้ว
พ่อ ของคุณ โต้ง นี่ต้องเป็น จอมยุทธ จอมขมังเวทย์ ตัวจริงเสียงจริง
แล้ว เสี่ยโต้งนี่ต้อง ไม่ใช่ จอมยุทธธรรมดาอย่างแน่นอน ฟันธง

 

ของผมเน้นไปทางนี้ครับ

 

ลางสังหรณ์
เมื่อครั้งที่ลับแลเรียนชั้นมัธยมต้นที่โรงเรียนสตรียะลา จ.ยะลา จนจบมัธยมต้น คุณพ่อของลับแลเป็นนายตำรวจใหญ่คนหนึ่งในสมัยนั้น ได้พาลับแลไปสมัครเรียนที่วิทยาลัยพยาบาลสงขลา แต่ลับแลปฏิเสธ เพราะอยากจะเรียนต่อมัธยมปลาย
:boo:คุณพ่อพาลับแลไปซื้อใบสมัครสอบที่โรงเรียนเตรียมอุุดมศึกษา แต่... ในขณะเดียวกัน คุณพ่อก็พาลับแลไปซื้อใบสมัครที่ โรงเรียนเขมะสิริอนุสรณ์ ที่ ฝั่งธนบุรี (กทม.) ซึ่งเป็นโรงเรียนประจำ(คุณพ่อขอร้องแกมอ้อนวอนให้ลับแลยอม O K ... Cigarette ที่จะเรียน ร.ร.เขมะสิริอนุสรณ์ เพราะห่วงว่าลูกสาวจะสอบเข้า ร.ร.เตรียมอุดมฯ ไม่ได้
ที่โรงเรียนเขมะสิริอนุสรณ์ มีสระน้ำใหญ่โตมาก (ถ้ายอมเรียนที่นั่นวันนั้น ป่านนี้ลับแลคงว่ายน้ำเป็นแล้ว และคงไม่ตกหลุมน้ำวนในหลายปีต่อมา แต่ลับแลปฏิเสธไม่ขอเรียนโรงเรียนประจำเด็ดขาด(ขอสอบดูก่อน ในที่สุดลับแลก็สอบได้)
(k) เมื่อลับแลเรียนอยู่ที่โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษา กทม. ตอนนั้น ลับแลอายุ 17 ปี เป็นครั้งแรกที่ลับแลเริ่มรู้สึกสนใจธรรมะขึ้นมาดื้อๆ โดยไม่มีใครชักชวนมาก่อนเลย.......
:'( วันหนึ่งของการเป็นนักเรียนมัธยมปลาย ณ หอพักสามย่าน กทม.(ตรงข้ามคณะบัญชี ม.จุฬาฯ ลับแลเดินไปตักบาตรที่ตลาดสามย่านซึ่งแทบจะอยู่ข้างจมูกหอเลยค่ะ เป็นครั้งแรกในชีวิต(ที่ลับแลคิดตักบาตรด้วยตนเอง) และก็ตักต่อมาเรื่อยๆเมื่อมีโอกาส ท่ามกลางแม่ค้าแม่ขายที่ลอบมองลับแลด้วยสายตาท่ีฉงน
และแล้ว...เช้าวันหนึ่ง แม่ค้าขายขนมจีน(สุดแสนจะอร่อยที่ลับแลต้องทานเป็นประจำ จนเป็นขาประจำกัน) เห็นลับแลเดินมาตักบาตรก็พูดขึ้นว่า "แปลก เด็กคนนี้อายุก็ยังน้อยแต่ทำไมชอบตักบาตร?" ลับแลได้ยินแม่ค้าพูดเช่นนั้น แต่ในใจคิดว่า"หนูก็ไม่ทราบจะตอบน้าว่าเพราะอะไร? หนูรู้เพียงว่า ใจหนูมันอยากทำเท่านั้นแหละค่ะ
(kiss) ช่วงชีวิตที่เรียนอยู่ กทม. ลับแลมักจะเดินไปเที่ยวห้างเสมอๆเมื่อมีโอกาส แต่กิจวัตรหลักๆของลับแลที่ห้าง มักจะไปหาอาหารอร่อยๆ รับประทาน และที่สำคัญที่จะขาดไม่ได้เลยก็คือ จะต้องไปยืนอ่านหนังสือธรรมะในร้านหนังสือในห้าง เล่มไหนถูกใจ ลับแลก็จะซื้อทันที บางครั้งเดินผ่านร้านหนังสือแบกะดิน เจอหนังสือ"โลกทิพย์"เล่มเก่าๆเป็น 10เล่ม ลับแลเหมาหมด ยกลังขึ้นรถปรับอากาศกลับหอ
(kiss) เมื่อลับแลเรียนจบมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ลับแลได้เริ่มรับราชการครั้งแรกที่จังหวัดชุมพร ต่อมา ลับแลก็ย้ายไปทำงานที่ กทม.
(^)ที่ กทม.นี่เอง ที่ทำให้ลับแลซึ่งได้สั่งสมความรู้จากการอ่านหนังสือธรรมะมามากมายหลายเล่ม เริ่มจะฝึกปฏิบัติธรรมอย่างจริงจัง ลับแลได้หนังสือของพระภิกษุรูปหนึ่ง ท่านได้เขียนเป็นภาษาง่ายๆเรื่องการฝึกสติ
ลับแลเริ่มอยากทดลองว่า ถ้าฝึกสมาธิอย่างจริงจังแล้ว จะเป็นอย่างไร?
ทุกวันที่ไปทำงานลับแลจะพยายามกำหนดสมาธิในขณะเคลื่อนไหวบ่อยๆ เท่าที่พอจะนึกได้
นานกี่เดือน ลับแลไม่เคยจดจำ
(k)แต่ลับแลรู้ว่าตนเองไม่ชอบการนั่งสมาธิ การนั่งนิ่งๆทำให้ลับแลอึดอัด เบื่อ เข็ด ปวดเมื่อยขา สารพัดสุดจะบรรยาย (เพราะไม่เคยทำและคิดว่าทำไม่ได้ และที่สำคัญไม่มีความมุ่งมั่นในใจ)
ดังนั้น ลับแลจึงเน้นการปฏิบัติธรรมด้วยการฝึกสติหรือฝึกสมาธิเฉพาะขณะเคลื่อนไหวเท่านั้น(เป็นหลัก)
คืนหนึ่ง (หลังจากฝึกมาหลายเดือน) ลับแลเกิดมีความรู้สึกอยากลองนั่งสมาธิดูสักทีซิว่าจะเป็นอย่างไร? หรือลงมือนั่งดู เพียงครู่เดียวเท่านั้น ลับแลรู้สึกเหมือนไม่มีตัวตน ไม่มีร่างกายเลย(แม้จะพยายามนึกว่ามีก็ตาม)
เมื่อมีรุ่นน้องที่ช่วยงานอยู่ที่วัดพระธรรมกายมา ลับแลพยายามถามว่าเพราะอะไรจึงรู้สึกไม่มีร่างกาย รุ่นน้องบอกว่า "ตายแล้ว เนี่ยขนาดเพิ่งฝึกนะ" แต่เขาก็ให้คำตอบอะไรไม่ได้เช่นกัน
หัวรุ่งของอีกวันหนึ่ง ประมาณ 05.30 น. ลับแลตื่นเช้าเพื่อจะไปทำงาน ขณะเดินออกจากบ้านไปถนนใหญ่ คุณแม่เดินข้างๆไปส่งลับแลที่ป้ายรถเมล์ ลับแลละล่ำละลักบอกคุณแม่ขณะที่กำลังเดินอยู่ว่า "ลับแลรู้สึกไม่มีร่างกายอีกแล้ว แต่รู้สึกมีเพียงอวัยวะส่วนศีรษะอย่างเดียวเท่านั้น"
นานเป็นปีๆ ที่ลับแลไม่ได้ถามใคร เมื่อย่้ายมาอ.หาดใหญ่ จ.สงขลา วันหนึ่งแม่ชีสุภาพจากวัดหาดใหญ่ในมารับการรักษาที่ โรงพยาบาล ลับแลเห็นผู้ทรงศีลจึงปรี่เดินเข้าไปหมายมุ่งจะต้องถามสิ่งที่ค้างคาในใจให้ได้(ให้รู้ดำรู้แดงไปเลยวันนี้) เมื่อลับแลเล่าให้แม่ชีสุภาพฟัง ท่านร้องว่า"อ๋อ อภิญญา6 ไงล่ะลูก"
บอกตรงๆว่าตอนนั้น ลับแลไม่ได้สนใจและไม่รู้จักคำว่า"อภิญญา"เลย รู้อย่างเดียวว่า ต้องฝึกสติและต้องทำจิตให้บริสุทธิ์สะอาดให้บ่อยๆ จนทุกวันนี้ลับแลจะไม่อ่านเรื่องที่เกี่ยวกับปาฏิหาริย์ อภิญญา หรือฌานเลย เพราะไม่เคยนึกสนใจเลยนะคะ
ความมุ่งมั่นในการฝึกปฏิบัติธรรมของลับแลมาเป็นเวลาหลายปี ทำให้ลับแลได้พบกับคำว่า"ลางสังหรณ์" ที่มันเหนือกว่า"ลางสังหรณ์ใดๆ"
:'( "และลางสังหรณ์ที่ลับแลสัมผัสได้นั้น มันน่าสะพรึงกลัวอย่างไร ??? "
คอยติดตามให้ได้ Tomorrow นะคะ