เปิดตำนานหลวงพ่อทิม วัดละหารไร่

ค่อยโล่งใจหน่อย ระวังความหล่อน้าต๋อยนิดนะครับ
ของที่แกมีอยู่ยิ่งแรงอยู่ด้วย...555

 

แรงแต่ท่อล้อไม่หมุน...555

 

แต่ล้อผมหมุนตลอดนะครับ แต่เผอิญล้อฟรี ติดหล่มอยู่กับที่อะครับ

 

อิจฉาคนหล่อๆ มีสาวๆสวยๆ นั่งเคียงข้าง อิอิ

.....

 

ผมยังไม่แน่ครับท่านประธาน
อาจจะตามไปตอนเย็นอีกทีครับ
อยากเจอทุกๆท่านเหมือนกันครับ นึกถึงวันเก่าๆ อิอิ

 

ขอให้ ทุกๆท่าน เที่ยวให้สนุกนะจ้า
คิดถึงทุกๆคนจ้า
รวยๆนะจ้า

 

พอดีน้องเค้ากำลังถ่ายรูปอยู่ผมเลยแอบไปนั่งข้างหลัง ก็เท่านั้นเองครับ คุณอาท(เอ๊ะใช่คุณอาทป่าว ไม่แน่ใจ) 555

 

ยินดีต้อนรับครับ พวกเรารอคุณเชนอยู่ครับ

ใช่ครับ เสี่ยอาร์ทตัวจริงเสียงจริงครับ 555

 

สวัสดีครับทุกท่าน ขอให้รวย ๆๆๆ ทุกท่านนะครับ

 

ภาพถ่ายหลวงปู่ทิมครับ ไม่ทราบว่าเคยเห็นกันบ้างหรือเปล่าครับ
ขอบคุณเจ้าของภาพด้วยครับ

 

น้าต๋อยเองก็ระวัง ผบ ของน้าต๋อยนะครับ อิอิอิ แซวคนอื่น เดี๋ยวท่านประธานโต้งไปรายงานอะนะ คราวนี้ล้มไม่หมุนตลอดแล้วละครับ

 

น้าต๋อยเองก็ระวัง ผบ ของน้าต๋อยนะครับ อิอิอิ แซวคนอื่น เดี๋ยวท่านประธานโต้งไปรายงานอะนะ คราวนี้ล้มไม่หมุนตลอดแล้วละครับ555

 

หลวงปู่ทิม วัดละหารไร่

[FONT=&quot](ต่อจากตอนที่แล้ว)ภายหลังจากที่พระทิมท่านตัดสินใจเดินทางไปที่วัดสาวชะโงกอีกครั้งหนึ่งเพื่อต้องการที่จะเรียนรู้เรื่องการทำปลัดขิกให้ประสบผลสำเร็จให้จงได้และได้เข้าหาหลวงพ่อเหลืออีกครั้งเพื่อที่จะต้องการเรียนรู้เรื่องการทำปลัดขิกให้ได้ ซึ่งหลวงพ่อเหลือท่านก็ได้กล่าวย้ำอยู่เช่นเดิมว่าการเสกปลัดขิกให้สำเร็จนั้นมันอยู่ที่จิตและที่ใจเท่านั้น และพอเวลาก่อนจะกลับรหลวงพ่อเหลือท่านก็ได้หยิบปลัดขิกของท่านมาให้พระทิมไว้ตัวหนึ่ง จากนั้นพระทิมท่านก็ได้เดินทางกลับสู่วัดละหารไร่ทันที หลังจากนั้นพระทิมท่านก็ได้ทำการลองเสกปลัดขิกอีกคราวนี้พระทิมท่านได้เหลาปลัดขิกไว้ประมาณ[/FONT]5-6[FONT=&quot]ตัวทีนี้พระทิมท่านก็ได้เริ่มทำการเสกปลัดขิกตามที่ได้รับคำแนะนำมาจากหลวงพ่อเหลือเหมือนเช่นเดิมพระทิมท่านก็ได้พยายามใช้จิตของท่านให้สื่อเข้าถึงจิตวิญญาณของปลัดขิกให้สำเร็จจงได้ ซึ่งการใช้จิตในการเสกปลัดขิกนี้จะต้องเข้าให้จิตนั้นเข้าถึงอำนาจของฌาณสมาบัติได้ถึงจะสามารถใช้อำนาจจิตนี้มีพลังอำนาจในการทำให้สิ่งของหรือวัตถุที่ต้องการเสกนั้นสามารถทำให้เกิดอิทธิฤทธิ์หรือปาฏิหาริย์ขึ้นมาได้ ซึ่งอำนาจของพลังจิตที่จะสามารถทำให้เกิดฤทธิ์ขึ้นมาได้นี้จะต้องฝึกบำเพ็ญจิตของตนเองให้เข้าถึงระดับของฌานสมาบัติได้ ซึ่งการที่จะฝึกจิตให้เข้าถึงระดับฌานได้นั้นจะต้องมีจิตมุ่งมั่นปรารถนาและจิตจะต้องหมดแล้วซึ่งกิเลสทั้งหลายทั้งปวง ซึ่งกว่าที่พระทิมท่านจะฝึกจิตหรือบำเพ็ญจิตตนเองให้ถึงในระดับหนึ่งซึ่งที่อาจจะเรียกว่าฌาณก็ว่าได้ก็ยังไม่สามารถจะบอกได้ว่าตนเองได้ไปถึงระดับไหน แต่การที่จะอฐิษฐานจิตหรือการปลุกเสกวัตถุมงคลให้ประสบความสำเร็จซึ่งตามตำราโบราณไสยศาสตร์นั้นระบุไว้ว่า การที่จะเสกหรือทำให้วัตถุมงคลบางอย่างให้ประสบผลสำเร็จนั้น ผู้ปลุกเสกนั้นระดับจิตและสมาธิจะต้องเข้าให้ถึงในระดับสมาธิชั้นสูงหรือถึงระดับฌาณได้ถึงจะสามารถทำให้วัตถุมงคลสิ่งนั้นประสบผลสำเร็จได้ซึ่งก็จะยกตัวอย่างเช่นปลัดขิกถือว่าเป็นการสร้างเครื่องรางชนิดหนึ่งตามตำราที่มีมาแต่โบราณ ซึ่งการที่จะทำให้ปลัดขิกให้ประสบผลสำเร็จได้นั้นจะต้องเสกให้ปลัดขิกนั้นมีชีวิตชีวาขึ้นมาได้ซึ่งหมายความว่าปลัดขิกนั้นจะต้องมีการเคลื่อนไหวได้ ซึ่งผมจะยกตัวอย่างเช่นปลัดขิกหลวงพ่ออี๋แห่งวัดสัตหีบซึ่งตามตำนานเล่าว่า สมัยนั้นหลวงพ่ออี๋ท่านมีชื่อเสียงที่เลื่องลือมากในสมัยนั้นในยุคสงครามโลกครั้งที่สองซึ่งหลวงพ่ออี๋ท่านก็เป็นหนึ่งในเกจิอาจารย์ที่มีชื่อเสียงองค์หนึ่งที่ได้ถูกนิมนต์ในการร่วมปลุกเสกของวัตถุมงคลระดับประเทศในยุคสมัยนั้น ซึ่งเกจิอาจารย์ต่างๆที่ได้เข้าร่วมปลุกเสกนั้นถ้าไม่แน่จริงคงไม่ได้เข้าร่วมปลุกเสกเป็นแน่ ซึ่งผมก็มีเรื่องเล่าตามตำนานที่เล่าสืบต่อกันมาถึงอภินิหารปลัดขิกหลวงพ่ออี๋ว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งได้นั่งเรือมาจากชลบุรีเพื่อจะมาหาหลวงพ่ออี๋เพื่อจะมาขอของดีจากหลวงพ่อเพราะตนเองนั้นมีอาชีพค้าขายต้องการขอของดีจากหลวงพ่อเพื่อให้ของๆตนนั้นขายดี ซึ่งหลังจากที่ผู้หญิงคนนั้นได้พบหลวงพ่ออี๋และได้บอกความต้องการของตนเองให้หลวงพ่อฟังซึ่งหลวงพ่ออี๋ท่านก็ได้ฟังตามความต้องการของผู้หญิงคนนั้นจากนั้นหลวงพ่ออี๋ท่านก็ได้มอบของดีของท่านให้ซึ่งได้ห่อผ้าไว้ให้แก่ผู้หญิงคนนั้น หลังจากที่ผู้หญิงคนนั้นได้รับของจากหลวงพ่ออี๋จากนั้นก็ได้นั่งเรือกลับชลบุรี ซึ่งระหว่างทางผู้หญิงคนนั้นก็อยากรู้ว่าสิ่งของที่หลวงพ่อได้มอบให้ไว้นั้นคืออะไรจากนั้นก็ได้แกะห่อผ้าดูผลปรากฏว่าเป็นปลัดขิกตัวขนาดเขื่องๆ ซึ่งผู้หญิงคนนั้นก็ไม่พอใจเป็นอย่างมากก็ได้ว่ากล่าวหลวงพ่อต่างๆนาๆที่นำของสัปดนมาให้ จากนั้นผู้หญิงคนนั้นก็ได้โยนปลัดขิกทิ้งลงไปในทะเลด้วยความโมโหและ หลังจากนั้นเขาก็ได้นั่งเรือไปตามปกติ พอดีคนขับเรือก็ได้สังเกตเห็นวัตถุสิ่งหนึ่งวิ่งตามเรือมา ซึ่งคนขับเรือเห็นว่าได้วิ่งตามเรือมาจึงได้ค่อยๆจอดเรือซึ่งผลปรากฏว่าเป็นปลัดขิกที่ได้วิ่งตามเรือมาและเป็นตัวเดียวกันกับที่ผู้หญิงคนนั้นได้โยนลงทิ้งไปในทะเลซึ่งทุกคนที่นั่งเรือมาด้วยกันและผู้หญิงคนนั้นเห็นแล้วถึงกับตะลึงอานุภาพของปลัดขิก ซึ่งเป็นที่อัศจรรย์มากที่ร่ำลือกันมาจนถึงทุกวันนี้และแสดงให้เห็นถึงอภินิหารปลัดขิกของหลวงพ่ออี๋ที่เล่ากันมาช้านาน ซึ่งแสดงถึงว่าปลัดขิกนั้นมันสามารถมีจิตวิญญาณของตัวมันเองได้ ถ้าผู้ปลุกเสกสามารถเสกให้ประสบผลสำเร็จนั้นได้ ซึ่งเป็นตามตำราโบราณที่ได้บันทึกไว้ ซึ่งจะเห็นได้ว่าการที่จะเสกปลัดขิกให้เป็นผลสำเร็จได้นั้นต้องใช้จิตและสมาธิชั้นสูงเลยทีเดียว ซึ่งพระทิมท่านได้ศึกษาและเรียนรู้การทำและการปลุกเสกจนแม่นยำแต่การปฏิบัตินั้นพระทิมได้พยายามทดลองเสกอยู่ตั้งหลายครั้งก็ไม่ประสบผลสำเร็จสักที ถึงแม้กระทั่งไปขอเรียนจากหลวงพ่ออี๋และหลวงพ่อเหลือซึ่งเป็นเกจิชื่อดังในการสร้างปลัดขิกท่านทั้งสองก็ได้แนะตรงกันว่าการทำปลัดขิกให้สำเร็จนั้นมันอยู่ที่จิตและใจเท่านั้น ซึ่งครั้งสุดท้ายที่พระทิมตัดสินใจไปหาหลวงพ่อเหลืออีกครั้งหนึ่ง ซึ่งก็ได้คำตอบเช่นเดิม จากนั้นพระทิมท่านก็ได้ทดลองเสกอีกซึ่งคราวนี้ท่านได้เสกปลัดขิกประมาณ [/FONT]4-5[FONT=&quot]ตัวซึ่งผลปรากฎว่าปลัดขิกก็ยังไม่มีการเคลื่อนไหวแต่อย่างใด ก็ยังถือว่าไม่ประสบความสำเร็จ จากนั้นพระทิมท่านก็ได้ตัดสินใจทดลองเสกปลัดขิกอีกครั้งเพื่อให้รู้แล้วรู้รอดโดยในครั้งนี้ท่านได้นำปลัดขิกทั้งหมดเอามาวางไว้ในถาดแล้วได้ทำการทดลองเสกซึ่งท่านก็ได้เสกอยู่พักหนึ่งซึ่งผลปรากฏว่าปลัดขิกก็ยังไม่มีการเคลื่อนไหวแต่อย่างใด ซึ่งการเสกอยู่ตั้งหลายครั้งหลายครานั้นแล้วยังไม่ประสบความสำเร็จได้อาจอยู่ที่อำนาจจิตที่ยังไม่สามารถเข้าถึงจิตวิญญาณและแก่นแท้ของปลัดขิกได้ซึ่งบางครั้งเองการใช้อำนาจจิตอาจจะสื่อถึงได้ แต่อาจยังไม่สามารถเข้าไปให้ถึงแก่นแท้ของมันได้ถ้ายังไม่รู้ถึงหนทางในการสื่อนำ ดังนั้นพระทิมท่านได้คิดอยู่ชั่วครู่ท่านก็ได้ตัดสินใจเป็นครั้งสุดท้ายแล้วได้ล้วงหยิบปลัดขิกจากในย่ามของท่านที่หลวงพ่อเหลือท่านมอบให้ไว้ก่อนที่พระทิมท่านจะลากลับ จากนั้นท่านก็ได้นำปลัดขิกที่ได้รับมาแล้วนำมาวางไว้ในถาดรวมกับปลัดขิกที่ท่านได้ทดลองเสกเอาไว้ และได้บอกกล่าวขออนุญาติเจ้าของปลัดขิกเดิมคือหลวงพ่อเหลือ จากนั้นพระทิมท่านก็ได้เริ่มบริกรรมคาถาและได้ตั้งจิตสมาธิขั้นสูงในการเสกปลัดขิกในครั้งนี้ ซึ่งหลังจากที่พระทิมท่านได้เสกอยู่พักหนึ่ง ปลัดขิกที่ได้รับมากับหลวงพ่อเหลือนั้นเริ่มมีการเคลื่อนไหวก่อน จากนั้นปลัดขิกตัวที่เหลือนั้นจะค่อยๆขยับตามกันมาพอเริ่มนานเข้าปลัดขิกก็เริ่มเคลื่อนไหวกันมากขึ้นและดิ้นกรุกกรักกันอยู่ในถาด ต่อจากนั้นพอเวลาสักชั่วครู่พระทิมท่านก็ได้ลืมตา ปลัดขิกก็ได้หยุดเคลื่อนไหวทันที ซึ่งก็เป็นอันว่าพระทิมท่านสามารถเข้าถึงแก่นแท้ของมันได้ซึ่งถ้าสามารถเข้าถึงแก่นแท้ของปลัดขิกได้ก็จะสามารถสร้างจิตวิญญาณของตัวมันเองได้ ซึ่งเป็นสาเหตุอานุภาพที่ทำให้เกิดอิทธิฤทธิ์ต่างๆมากมาย ซึ่งพอหลังจากนั้นภายหลังจากสวดมนต์ทำวัตรเย็นเสร็จพระทิมท่านก็ได้เริ่มทำการเสกปลัดขิกอีกครั้ง แต่คราวนี้พระทิมท่านได้หยิบเอาปลัดขิกที่ได้รับมากับหลวงพ่อเหลือนั้นออกจากถาด แล้วทำการทดลองเสกอีกโดยที่พระทิมท่านได้เข้าจิตและสมาธิขั้นสูงในการเสกเหมือนคราวแรก ซึ่งหลังจากเสกอยู่ได้สักชั่วครู่หนึ่งปลัดขิกที่อยู่ในถาดนั้นค่อยๆเริ่มมีการขยับเคลื่อนไหวส่ายไปส่ายมา พอนานเข้าปลัดขิกก็เริ่มขยับตัวมากขึ้นหลังจากนั้นพอปลัดขิกขยับตัวมากขึ้นพระทิมท่านก็ได้ออกจากสมาธิแล้วลืมตาขึ้น ปลัดขิกก็หยุดการเคลื่อนไหวซึ่งจะเห็นได้ว่าปลัดขิกนั้นมันมีอานุภาพได้นั้นมันขึ้นอยู่กับอำนาจของจิตและสมาธิ ซึ่งจะเห็นได้ว่ากว่าที่พระทิมท่านจะทำปลัดขิกให้ประสบผลสำเร็จได้นั้นมันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะสามารถเสกปลัดขิกให้สำเร็จกันได้ทุกคนถ้าไม่มีจิตสมาธิและความพากเพียรพยายามสูง(โปรดติดตามตอนต่อไป)<o></o>[/FONT]​

 

สงสัย ตอนหน้าจะเป็นตอนจบแล้วซิ
ขอบคุณสำหรับบทความดีดีครับ รอติดตามอยู่เสมอครับ

 

ผมโสดตลอดครับ...เดี๋ยวว่าที่พ่อตาผมเสียใจแย่เลย 55

 

เข้ามาติดตามเรื่องเล่าหลวงปู่ทิมครับ ^^

 

ขอบคุณครับคุณเม่น ภาพสวยมากครับ เคยเห็นเป็นครั้งแรกครับ

 

ขอบคุณอาจารย์แก้วสว่างมากครับ จะคอยติดตามตอนต่อไปครับ

 

ขออนุญาติ save รูปหลวงปู่ไว้บูชาครับ
กราบหลวงปู่ทิม

 

ขอบคุณสำหรับภาพและเรื่องราวครับ

เซฟภาพเก็บเรียบร้อย