เรื่องราวหลวงพ่อพิเชฐ วัดโคกหม้อ

กลางวันจะเห็นลายไม้ตามองค์พระสวยมาก ๆ เลยครับ น้องนัน

 

เก่งมากเลยครับ

 

เทวานุภาพ

โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านครับ

เทวานุภาพ เทวดาที่วัดท่าซุงfficeffice" /><O></O>
วันหนึ่งเมื่อสองปีที่แล้ว ครอบครัวผม นำโดยแม่ พี่สาว แฟนพี่สาว ตัวผมเอง ได้พาแม่ไปเที่ยววัดท่าซุงกัน ตอนนั้นแม่ผมป่วย มีอาการเบาหวานลงขา ทำให้ขาบวมเปล่ง และต้องเดินโดยใช้ไม้เท้าช่วย เวลาลงน้ำหนัก แม่ก็จะต้องมีหน้าตาที่ทรมาน แต่ทำไงได้ พี่สาวผมปีนึงถึงสองปี จะกลับมาจากต่างประเทศเสียครั้งนึง พอกลับมาก็จะไปเข้าปฏิบัติธรรม เวลามีประมาณหนึ่งเดือน ก็จำเป็นที่จะพาแม่ไปเที่ยวบ้าง พอขับรถไปถึงวัดท่าซุงแล้ว พาแม่ลงไปไหว้ ในหลายจุด พอถึงวิหารทองคำ (ที่สร้างใหม่ ใหญ่ๆ อาจจะเรียกไม่ถูกขออภัยครับ) ผมก็เห็นว่าข้างในมันสวยดี อยากให้แม่ได้เข้ามาดูซักครั้ง แม่รออยู่ข้างล่าง ขึ้นบันไดไม่ไหว เจ็บขามากๆ <O></O>
ผมก็เลยบอกแม่ว่า .... ขึ้นมาเหอะแม่ สวยน่ะ มาทั้งทีแล้วก็<O></O>
แม่.......เออ..มึงขึ้นไปเหอะ แม่ไม่ไหว ...<O></O>
ตัวผม.......ถ้างั้นจะพยุงเข้าไปดู..<O></O>
พี่สาว.....เออ...ช่วยกันพาแม่ขึ้นไปดีกว่า<O></O>
สองพี่น้องก็ช่วยกันพยุงแม่ขึ้นไปข้างบน โดยผ่านบันไดไปประมาณสองขั้น แต่ตัวแม่ก็หนักเอาการ พี่สาวผมก็ตัวเล็ก ผมก็ตัวเล็ก แม่ก็ออกจะอ้วนนิดหน่อย ก็รู้สึกหนักทั้งคู่ จนเหมือนแม่จะขึ้นไม่ได้<O></O>
ผมก็พูดลอยๆขึ้นว่า......เอ้า!! เทวดาที่วัดท่าซุงเยอะไม่ใช่หรอ มาช่วยพยุงแม่ขึ้นไปดูวิหารหน่อย แม่อยากดู <O></O>
หลังจากนั้นสิ่งที่เกิดขึ้นก็คือ แม่ผมตัวเบามากๆ ในทันใด และสายตาผมก็มองไปที่พื้นที่แม่เหยียบ (ตรงบันได) ปลายเท้าของแม่ผมอยู่ติดพื้นนิดเดียว แทบจะไม่ติดพื้นเลยก็ว่าได้ ผมก็งงไปนิดนึง<O></O>
ก็เลยมองหน้าพี่สาว ... ซึ่งพี่สาวก็มองหน้าผม..แบบแปลกใจ ...... แบบว่ารู้กันว่ามีเรื่องแปลกๆเกิดขึ้น<O></O>
แล้วผมก็เอ่ยขึ้นว่า เออแหะ ... เบาจริงๆด้วย<O></O>
พี่สาว... มองหน้าผมแบบตาลุกโพลง <O></O>
ส่วนผม...ก็ยิ้มครับ......เพราะว่าแม่ตัวเบาไม่หนัก ทั้งตอนขึ้นและตอนลง โดยที่พี่สาวไม่พูดอะไรกับผมเลย <O></O>
เที่ยวกันเสร็จ พอกลับมาถึงบ้าน หลังจากพี่สาวผมไม่พูดอะไร เหมือนอึ้งๆ ก็เลยถามผมว่า<O></O>
พี่สาว.....นัน.....แกทำได้ไงว่ะ <O></O>
ผม...............ทำไรอ่ะพี่<O></O>
พี่สาว.....ก็เรื่องที่วัดไง<O></O>
ผม.......อ้าว!! พี่รู้สึกด้วยหรอว่าแม่ตัวเบา แทบไม่ติดพื้น<O></O>
พี่สาว......เออดิ๊ ไม่น่าเชื่อเลย ฉันเลยไม่กล้าพูดกับแก แล้วแกกล้าพูดตอนนั้นได้ไง<O></O>
ผม..... ผมทำอะไรไม่ได้หรอกพี่ ก็พูดขอเทวดาไป ท่านก็คงจัดให้มั้ง <O></O>
แม่......เออ..กูก็รู้สึกว่าตัวกูเบา แทบไม่ต้องก้าวเดิน<O></O>
ผม...(ด้วยความคะนองปาก).......ผมเก่งหรือป่าวพี่ใช้เทวดาได้ด้วย ฮ่าๆๆ<O></O>
พี่สาว...เออ..แล้วแกทำได้ไง<O></O>
ผม......ก็บอกว่าไม่ได้ทำอะไร เทวดาที่วัดเขาทำพี่ ตัวผมไม่ได้มีฤทธิ์อะไร แค่พูดเล่นๆ แต่เป็นจริง ผมยังไม่เชื่อตัวเองเลย!<O></O>
แต่มีข้อชวนคิดครับ ตอนสองปีที่แล้ว ผมค่อนข้างคลั่งวิปัสสนากัมมัฏฐานเอามากๆ ยิ่งช่วงเข้าพรรษาด้วย ไม่เคยขาดเลยครับ ว่างเมื่อไหร่เป็นต้องภาวนา ขับรถมอไซด์ยังจับกสินลมเล่น แต่ทำไม่เคยได้เลยครับ แต่รู้สึกว่าเวลาไปไหนมาไหน มันใช้เวลาไม่นาน ภาวนาว่า วาโยกะสินัง ไปเรื่อยๆ เชื่อหรือไม่ว่า ผมขับเวป 110 จากลพบุรีบ้านผม มากรุงเทพฯ ในกลางสาทร ใช้เวลา 1.30 นาที แต่ว่าเวลาทำอะไรแปลกๆได้ ถ้าจะทำซ้ำ ไม่เคยทำได้เลย ไม่รู้ว่าเพราะอะไร เคยถามหลวงพ่อ ท่านก็บอกว่า ใจมีกิเลส คือภาวนาไปแล้วอยากให้มันเกิดผลอย่างนั้น อย่างนี้ มันจะไม่เกิด ก็เลยเข้าใจครับ จบแล้วสำหรับเทวานุภาพ ต่อไปเป็นสังฆานุภาพ แต่เป็นเรื่องของแม่ผม เรื่องของผมลงจนแทบหมดมุขแล้วครับพี่น้อง
สิ่งเหล่านี้ที่เกิดขึ้น ก็จะตราตรึงอยู่ในใจของผม พี่สาว และแม่ผม ตลอดไป เพราะว่าจะเล่าไปก็ไม่ค่อยมีใครเชื่อ แต่เป็นการยืนยันว่าเทวดามีอยู่จริง
<O> </O>
<O> </O>

 

ถ้ามีโอกาสไปแน่ๆครับ เพราะอยากเห็นงานไม้แกะใหญ่ๆ ไม้เก่าๆ และเขาแกะได้สวยงามมากๆครับ

 

เหมือนกับถากถางยังไงๆ แปลกๆครับ หุหุหุ

 

ใครพอจะมีภาพธงหนุมานถวายแหวนของหลวงพ่อบ้างครับ ช่วยโพสหน่อยครับ รบกวนด้วยครับพี่น้อง

 

......."น้องชาย" เป็น"จอมขมังเวทย์" ตั้งแต่เป็น"พระเลย

หรือ"...นับถือ ๆ ๆ ๆ นับถือครับ..."จิตดีแท้ ๆ"....

 

ครับจัดให้ครับ ยันต์หนุมานเรียกทรัพย์ (ถวายแหวน)

 

รอผลสรุปอยู่ครับค่าบล็อคเท่าใด ค่าปั้มเหรียญต่อเหรียญละเท่าใด และเหรียญตอกโค้ดด้วยหรือเปล่าครับ

 

อยากจะทราบว่าใช้งบประมาณคนละเท่าไรครับ..อยากจะทราบรายละเอียดครับ..รบกวนคุณนันตอบด้วยครับ

 

ไม่ขนาดจอมขมังเวทย์มั้งครับพี่ชาย.......เอาความฟลุ๊คมาเล่าให้ฟังครับ ตอนก่อนบวช ท่องได้แค่สองบทครับ คือ อาราธนาพระเครื่องขึ้นคอและคาถาตะกรุดดำหลวงพ่อจำลองครับ ที่แตกต่างจากบทบูชาพระรัตนตรัย ไม่ค่อยสนใจเรื่องธรรมะด้วยครับ

แต่ตอนนี้คาถาเยอะขึ้น ได้ผลบ้าง ไม่ได้ผลบ้าง ปะปนกันไป แต่ก็ดีครับพี่ชายที่หันมาสนใจ เวลาเบื่อดูทีวีไม่รู้จะทำอะไร ก็มาจับประคำภาวนาคาถาเล่นๆ ภาวนาจนหลับบ้าง ฟุ้งซ่านบ้าง สนุกดีครับเล่นกับความคิดตัวเอง

 

ขอขอบพระคุณพี่ตู่ครับ สำหรับเรื่องรายละเอียด เดี๋ยวผมโทรไปคุยกับพี่ตู่ครับ ได้เบอร์จากพี่โจ๊ะมาแล้วครับ โค๊ดตอกแน่นอนครับ อาจจะใช้โค๊ดของทางวัดครับ

คุณHN คนรักพระ ครับผม ถ้าสนใจกลางวันพรุ่งนี้โทรมาได้ครับ เรื่องค่าใช้จ่าย กล่าวในนี้คงไม่ดีแน่ๆครับ คุยสายตรงกันดีกว่าครับ 083 777 1789 ยินดีคุยด้วยครับ

 

ไม่ได้กำหนดว่าคนละเท่าไหร่ครับ มีใจช่วยก็ช่วยๆกันครับ ตามกำลังศรัทธาจ้า

 

น้องนัน สนใจด้วยคนครับ แต่ขออีกซักระยะนะครับ ตอนนี้สภาพคล่อง ยังไม่เอื้ออำนวยเท่าไร

 

............ผมก็เหมือนกัน"แต่ใจมันรักและเคารพหลวงพ่อครับ..

นึกถึงที่ท่านหยิบวัตถุมงคลส่งให้เราฟรี ๆ ......ให้เราอย่าง

เมตตาทีไร......ใจก็อยากทำอะไรให้หลวงพ่อทันที"..พอดีเจ้า

"น้องชาย"เอ่ยปาก.....ก็พยายามรวบรวมเงินให้ตามที่รับปาก

ครับ...........

 

ผมก็คิดแบบพี่ชายแหละครับ ก็เลยคิดโครงการนี้ขึ้นมาครับ ใครจะร่วมหรือไม่ร่วมก็แล้วแต่ศรัทธาครับ ไม่ได้บังคับกัน ถ้าใครปัจจัยยังไม่เอื้ออำนวย ก็รอเหรียญรุ่นนี้ออกก็แล้วกันครับ ไปบูชาที่วัดได้เลย ว่าจะให้ทันงานไหว้ครูปีหน้า ว่าจะสร้างแบบไม่มีกล่อง เสกในบาตร แบบโบราณกาล ดูขลังดีครับ เดี๋ยวถ้าว่างต้องไปท่าพระจันทร์หน่อยครับ จะไปซื้อแผ่นชนวนให้หลวงพ่อท่านจารลงในการทำเหรียญรุ่นนี้ครับ จะไม่มีการขอชนวนจากวัดอื่นน่ะครับ เอาของหลวงพ่อท่านเดียวก็ขลังแล้วครับ

 

ประมาณปลายเดือนพฤศจิกาถึงต้นธันวา จะทำการปั๊มเหรียญครับ ถ้าปัจจัยไม่ขัดข้อง ทุกอย่างราบรื่น ก็จะได้เวลาประมาณนี้ครับพี่แกงส้ม ยังมีเวลาเก็บเงินร่วมบุญครับ ผมก็ยังเก็บเงินอยู่เลยครับ แต่วางโครงการเผื่อไว้ จะได้มีเป้าหมายจ้า ถ้าพี่สะดวกจะร่วมกี่บาทก็โทรมาบอกผมน่ะครับพี่แกงส้ม เงินทองยังไม่ต้องโอน ว่ากันปากเปล่าก่อน พอผมเปิดบล็อกเหรียญแล้วผมก็จะเอามาให้ดูในกระทู้ แล้วก็ค่อยมาร่วมกันครับ (ป้องกันการไม่เชื่อใจผมครับ)

ตอนนี้เท่าที่รับปากผมมา ได้ยอดเงินเกือบครบแล้วครับ เหลืออีกนิดหน่อย ยังมีช่องว่างสำหรับผู้ร่วมสร้างครับ ตอนนี้สถานะอัพเดทคือ
พี่สาวผม(ทำงานอยู่ต่างประเทศก็เอาด้วย) พี่อุตตโม(เป็นพี่ชายผมมาหลายภพแล้ว หุหุ ล้อเล่นครับพี่แต่รู้สึกจริงๆ) พี่เทน(นี่ก็พี่ชายที่เคารพอีกท่าน) คุณแจ๊ค(ศิษย์ก้นกุฏิตัวจริงก็ร่วมด้วยช่วยกัน) ตัวผมเอง และก็คุณยอ(ท่านนี้ยังไม่ทราบจำนวนปัจจัยที่จะช่วยครับ)

ทุกท่านที่จะช่วยกันสร้างเหรียญรุ่นนี้(ไม่รวมพี่ๆที่เอ่ยนามครับ) ยังไม่ต้องถามนะครับว่า เอาเงินเลยหรือป่าว ก็ต้องบอกว่าให้เห็นบล็อคเหรียญก่อน แล้วค่อยติดต่อเรื่องปัจจัยทำบุญ ส่วนใครจะโทรมาบอกว่าร่วมด้วยกี่บาท ก็ไม่ว่ากัน ทั้งนี้เพื่อความโปร่งใส ตรวจสอบได้ จะได้ไม่มีการต้มตุ๋นกันเกิดขึ้น

หากเกิดผู้ไม่ประสงค์ดี โทรไปหาท่านๆ แล้วอ้างว่าเป็นผม ให้โอนเงินเข้าบัญชีไหน ก็อย่าเชื่อครับ เพราะผมไม่ทำแบบนั้นแน่นอน จนกว่าจะทำบล็อกเสร็จ ก็จะมาโพสรูปลง ในยูสเซอร์ของผมครับ เสร็จแล้วก็จะแจ้งอีกทีว่าจะช่วยกันทำบุญช่องทางไหนครับพี่น้อง

 

สังฆานุภาพ

สังฆานุภาพ fficeffice" /><O></O>
ในเช้าวันหนึ่ง เมื่อผมเรียนอยู่ประมาณ ม.ต้น แม่ผมตื่นมาพร้อมกับทำหน้าแปลกใจ และเล่าความฝันให้ฟัง(เล่าให้คนอื่นฟัง แต่ผมนั่งอยู่ด้วย) แม่ได้เล่าว่า เมื่อคืนฝันว่ามีพระแก่ๆ ตัวใหญ่ ผิวดำๆ ใส่แว่นด้วย มาบอกว่า ให้ไปช่วยหน่อย ที่หมอชิต โดนเหยียบย่ำอยู่ จะแย่แล้ว ไปช่วยด้วยน่ะ แม่ผมก็รู้สึกว่า ความฝันมันเหมือนจริงมากๆ พอเล่าเสร็จ ในวันเดียวกันนั้นเอง แม่ผมก็มีเหตุจะต้องไปแถวๆนั้น(คือหมอชิต) พอไปถึงแม่ผมก็นึกขึ้นได้ว่า เหมือนในฝันเลย แล้วก็คิดว่าจะไปช่วยพระตรงไหนเนี่ย!! ไม่เห็นมีพระซักกะองค์ เดินไปเดินมาอยู่พักนึง ก็นั่งตรงจุดที่เขามีเก้าอี้ติดกันยาวๆ แล้วก็มองไปที่พื้น ช่วงนั้นหน้าฝน คนเดินไปเดินมา พื้นก็แฉะ เป็นโคลนดำๆ ระหว่างที่นั่งอยู่นั้น แม่ผมก็มองไปมองมา แล้วก็มองที่พื้นตรงที่คนเดิน เห็นก้อนอะไรดำๆ คนเดินเหยียบกันไปเหยียบกันมา แต่ไม่มีใครสนใจ แม่ผมเห็นอย่างนั้นก็สงสัย ก็เลยหยิบขึ้นดู ปรากฏว่าเป็นพระเครื่องชนิดเหรียญ แต่ก็ยังไม่รู้ว่าเป็นใครเพราะว่าเปรอะโคลน แม่บอกว่าตอนหยิบขึ้นมาก็ขนลุกแล้ว พอเอาไปล้างเสร็จ แม่บอกว่า หน้าเหมือนเลย เหมือนพระที่มาเข้าฝัน แล้วแม่ก็กลับมาบ้าน เอามาอวดกัน ว่าตัวเองไปตามความฝันแล้วเจอ เหรียญนั้นคือเหรียญหลวงพ่อฤาษีลิงดำ ยุคแรกๆ ครับ (แล้วก็โยงกับเรื่องเทวานุภาพนิดนึง แม่ผมไม่เคยเห็นรูปหลวงพ่อฤาษีเลยซักครั้ง ตอนไปวัดท่าซุง พอแม่ผมเห็นรูปหลวงพ่อฤาษีที่ศาลาแก้วร้อยเมตร แม่ผมก็อุทานว่า ...เออ!!..ใช่จริงๆแหละ องค์นี้แหละที่ไปเข้าฝันกูตอนนั้น) ต่อมาเหรียญนี้พี่ชายที่เขาเล่นพระเขาก็มาขอแม่ไป แล้วก็แขวนขึ้นคอในคืนถัดไปเท่านั้น แกก็ขับมอเตอร์ไซด์ ด้วยความที่อดนอนหรือเมาก็ไม่แน่ใจ ไปประสานงานกับสิบล้อเข้าให้ พี่ผมกระเด็นออกมาอยู่ข้างถนน บนสะพานกรุงเทพฯ เหมือนจะสลบไป พอพี่ร่วมกตัญญูแกเอาผ้าดิบมาห่อตัวพี่ชายผม พี่ผมก็ลุกขึ้นมา แล้วก็บอกว่า ไม่ได้เป็นอะไร (แต่ว่าสภาพรถแมงกาไซด์ ไม่ต้องคิดว่าจะซ่อมครับ เลิกคิดได้) พี่อาสาสมัครก็บอกว่า ไปตรวจที่โรงพยาบาลหน่อยน่ะครับ ชนขนาดนี้บางทีอาจช้ำใน พี่ผมก็บอกว่า ไม่เป็นไรหรอก วันรุ่งขึ้น มาหาแม่ บอกว่ารถชนเมื่อวาน ตอนที่ชน เหมือนมีพระดำๆมาอุ้มไปไว้ที่ฟุตบาท ไม่เจ็บตรงไหนเลย แต่ว่าตอนนี้เหรียญนั้นไม่รู้อยู่ไหนแล้วครับ อาจจะขายกินแล้วก็ได้ พี่คนนี้เขาค่อนข้างนิสัยไม่ค่อยจะดีครับ (ด่าพี่ตัวเองซะอย่างนั้น) ไอ้ตัวผมก็ผิดว่าตามผิด ถูกก็ว่าถูก ตรงๆ ครับ นี่คือสังฆานุภาพ ในประสบการณ์ของผม ต่อไปเป็นเรื่องที่น่าติดตามครับ ตอน บททดสอบตอนหลวงพ่อเรียนกับอาจารย์ชุม ไชยคีรี แอบได้ยินหลวงพ่อเล่าให้พระสงฆ์ที่มากราบท่านฟัง รอเรียบเรียงหน่อยก็แล้วกันครับ <O></O>

 

อย่างไรพี่ก็ร่วมด้วยอยู่แล้วครับตอนวางยันต์ในเหรียญ โดยเฉพาะข้างหลังปรึกษาหลวงพ่อท่านหน่อยก็ยังดีนะครับ น้องนัน ครับ น่าจะเอาให้แบบครบเครื่องไปเลยในเหรียญเดียวครับ ใหญ่นิดนึงก็ไม่เป็นไร โดยเฉพาะสมัยนี้ด้วยแล้ว เศรษฐกิจเป็นเรื่องใหญ่ครับ อย่างไร ก็มาคุยกันอีกสักครั้งหนึ่งก็ได้นะครับน้องนัน

 

โทรติดต่อกับพี่ตู่แล้วครับพี่โจ๊ะ เรื่องแบบ จะรบกวนพี่ตู่เป็นธุระเรื่องแบบให้ครับ แต่ว่าจะส่งแบบคร่าวๆให้หลวงพ่อท่านคอมเมนต์ก่อนครับว่าจะใส่ยันต์อะไร ตรงไหน แล้วค่อยแก้ไขครับ เตรียมการไว้แต่เนิ่นๆ จะได้ออกมาครอบจักรวาลครับ

ยังไงก็ต้องเป็นไปตามความประสงค์ของหลวงพ่อแน่นอนครับ

ก็จะส่งแบบไปให้พี่ตู่ แล้วพี่ตู่ก็นำไปให้หลวงพ่อดู แล้วก็แก้ไขตามครับ