มาดูสมเด็จกัน

พระองค์นี้น่าจะเป็นพระยุคหลังครับ ทรงพิมพ์ตื้นเกินไป และผิดพิมพ์

 

ขอให้พวกเรารัก สามัคคีกันไว้ ประเทศไทยจะสวัสดี

 

สวัสดีคะ พี่ๆและ เพื่อนสมาชิก ทุกท่าน
ค่ำนี้ก็หอบบุญมาฝากกองโตคะ ก่อนอื่นขอนอกเรื่องนะคะ อ่านจะผิดที่ แต่ยาภูมิใจที่ได้ทำคะ ก็ถามตัวเองว่าเป็นคนโง่หรือเปล่านะคะ บางทีหลายๆคนอาจคิดว่ายากับแฟนโง่ ที่ทำแบบนั้น แต่ยาสุขใจและโล่งใจ ไม่ทุกข์ใจ หากเรายึดติดสิ่งเหล่านั้น
เมื่อสักครู่ ยาเอาสุนัข ตัวผู้ ไปคืนเพื่อน ซึ่งเพื่อนไม่มีเวลาดูแล เจ้าตัวดื้อ ที่ผอมกระหร่อง แล้วเลยไปทานเนื้อย่าง ในระหว่างทานเนื้อย่าง ยาเลยบอกแฟนว่า เพื่อนคงกลับมาดึก ตอนเย็นยายังไม่เอาข้าวให้เจ้าดื้อกินเลยก่อนไปส่ง มันคงหิว แฟนเลยบอกว่า แบ่งเนื้อย่างเอาไปให้มันสิ สั่งเพิ่มแล้วก็ย่างใส่ถุง ขยำข้าว ไปให้มันกิน ยาพยักหน้ารับ หลังจากทานเสร็จ เราขับรถมอเตอร์ไซด์กลับ แล้วเลยบ้านพักตัวเอง เอาข้าวไปให้น้องหมา ระหว่างทาง ยากับแฟนเก็บ โทรศัพท์ แบลคเบอรี่ รุ่นใหม่ ล่าสุด แถวยังมีพลาสติกใสที่ยังไม่แกะออกอีกด้วยคะ โทรศัพท์มือถือหล่นกลางถนน ยาจอดรถ แฟนกระโดด ลงไปเก็บ แล้วเราก็คุยกัน ว่าเอาไงดี แฟนก็อยากได้นะคะ เพราะ แหม ของแท้ เสียด้วยสิ ราคาก็สองหมื่นได้ และ เราสองคนก็ใช้โทรศัพท์ถลอกปอกเปิก กันทั้งคู่ ยามองสบตาแฟน แฟนถามว่า เอาไงหละ ให้ยาตัดสินใจ ยาบอกว่า พี่อยากได้หรือ แฟนก็บอกว่า อืม ยาบอกว่าไม่สบายใจนะ ถามย้อนไปว่า เขาสบายใจไหม แฟนก็ตอบว่าไม่ แต่เสียดาย ยาก้พยักหน้ารับว่าใช่ คนอื่นเก็บคงไม่คืนแน่เลย แต่ว่าเจ้าของเขาก็คงต้องเสียใจ และเสียดาย หากเขาเอาเงินเดือนไปซื้อมา เขาก็คงลำบากกว่าจะได้มา ยากับแฟน หยุดรถคุยกันเงียบๆ ( คะ ยายอมรับว่า เป็นเวลาที่เราสองคนต่อสู้กับกิเลส และ ความโลภ แม้ว่า บางท่านอาจมองว่า เรื่องจิ๊บๆ ) สำหรับยาแล้วมันไม่ใช่คะ การที่คนเราเอาชนะใจเราได้ 1 ครั้ง ก็เท่ากับเราทำได้ นับสิบครั้ง แฟนถามย้ำเอาไง ให้ยาเอาไปใช้ ยาบอกว่า ยาไม่เอา ยาไม่มีธุระใช้มัน ยาขอไม่รับรู้ มันเป็นบาป แฟนก็หนักใจ เพราะใจก็อยากได้ และ อีกใจก็สงสารเจ้าของ โทรศัพท์ คิด คิด คิด มองหน้ากันเงียบๆ ยาบอกแฟนว่า พี่คิดนะ ยาจะสวดมนต์ทุกวันไปเพื่ออะไร หากยาข้ามตรงนี้ไม่ได้ ความดีที่พึงกระทำวางตรงหน้า เรารู้ ว่า สิ่งไหน ถูกผิด เพียงแค่การตัดสินใจ เราจะกระทำเท่านั้น ยาเอ่ยย้ำไปว่า พี่คิดดูนะ พี่สาวเสียชีวิตไป เขาเอาอะไรไปไม่ได้ สุดท้าย มีแต่ผลความดีเท่านั้น ที่ตอนอยู่ได้สร้างไว้ เราทำตรงนี้ ให้ดี เพื่อผลบุญวันข้างหน้า ใครไม่เห็นก็ช่างประไร ใครว่าเราโง่ก็ช่างเขา เราก็ขอยืนเป็นหนึ่งในร้อย ที่ทำความดี ดำ กับ ขาว เราเลือกที่จะทำได้ จริงไหมคะ ( บุญที่เราสร้าง ล้วนมาจาก ความคิด และ การกระทำ ปัจจุบัน ไม่เบียดเบียนใครๆ )
สุดท้าย แฟน บอกว่า ตกลงเราคืนเขาไปเถอะนะ เขาเองก็อึดอัดใจ ไม่สบายใจเช่นกัน ยายิ้มคะ เดินไปกอดคอเขา มืออีกข้าง ถือดอกกุหลาบที่เขาให้มา บอกว่า ยาภูมิใจคะ ที่มีเขาเป็นแฟน และ แฟนยาก็เป็นคนดี เช่นกันคะ ( ตื้นตันน้ำตาคลอ ) เว่อร์ไม่เว่อร์ไม่รู้คะ เดินไปกอดคอ เขาหน้าเซเว่น ไม่แคร์สื่อคะ อายุ ก็ปาเข้าไปจะสี่สิบกว่าแล้วแฟนยา ยาก็หลักสามกว่าๆแล้ว ( ยังหวานได้อีกคะ หุหุหุหุ เอิ๊กเอิ๊ก ) แต่เราก็บอกกันและกันว่า อย่าไปสนใจเลย ว่าเจ้าของเขาจะตอบแทนเราหรือไม่ อยากมาก ก็คงได้รับคำพูดว่าขอบคุณ เท่านั้น แล้วจากไป 5555555555 ซึ่งมันก็จริงอย่างที่คิดคะ แบบไม่มีคำถามว่า เราชื่ออะไร ดีเท่าไรแล้วน้องเขาไม่ถามเราว่า ลุงกะป้าเก็บได้จากที่ไหนกัน โอ้ มาย ก๊อด หุหุหุ หากเจอถามแบบนี้ สงสัย ยากับแฟน ขับรถหนีเลยคะ แบบไม่หันมามองด้วยนะว่าตามมาหรือเปล่า กร๊ากกกก ......
โมทนาสาธุ คะ หอบบุญมาฝาก แบบ แน่นปึ๊ก เลยคะ เขาบอกว่าทำความดีไม่จำเป็น ต้องอวดอ้างหรือป่าวประกาศ แต่ยาขอหละกันนะคะ แบบว่า ตื้นตันและ ภูมิใจ ที่เรายังมีความดี อยู่ในตัวบ้างคะ ( สิ่งเล็กๆน้อยที่เราเอาชนะได้นั้น จะทำให้เราเอาชนะสิ่งที่ยิ่งใหญ่ ของกิเลสได้ วันข้างหน้า ( จะได้ไม่มีคอรัปชั่น ไงคะ ใจเขาใจเราคะ )) ยากับแฟนแปลกนะคะ เก็บของได้ เราจะบอกตัวเองว่า อย่าเลย เดี๋ยวเราไปแบกทุกข์ เขามา พอเราทำหาย เราก็บอกตัวเองว่า ถือว่า ฟาดเคราะห์เราไป 5555555555 ก็เป็นแบบนี้หละคะ เลยรวยไม่เป็นสักทีคะ
จบแล้วคะ จบแล้ว สุขใจที่ได้ทำความดีสองอย่าง และเอาชนะตัวเองได้คะ ได้แต่หวังว่าผลบุญที่ทำจะเกื้อหนุนเรา ให้มีชีวิตที่ราบรื่น เหมือน พื้นเสก๊ตน้ำแ็ข็ง
สุดท้าย พระที่ยาโพส ไม่เข้าตาจริงๆหรือคะ พี่ xlmen และ พี่ wasabi ตั้งตารอคำชี้แนะ อยู่คะ เฮ้อ อยากมีพระสมเด็จ สักองค์ ที่ แบบว่าใช่ แหม โค ตะ ระ ภูมิใจ แน่แท้เรา หาไม่ได้สักกะที เฮ้อ เฮ้อ สวดมนต์ทุกวันขอทุกวัน สงสัยต้องรอตามคิว เป็นแน่เลย เฮ้อ

 

ขอขอบคุณท่านวาซาบิที่ตอบกระทู้ให้ครับ ผมรบกวนท่านอีกนะครับ เป็นพระสมเด็จบางขุนพรหมทรงเจดีย์ ดีหรือไม่ดีครับ

 

ช่วยหน่อยครับคุณวาซาบิและคุณxlman ขอบขอบคุณครับ

 

2องค์นี้ เป็นพระรอด พิมพ์กรุอุโมงค์ โดยองค์หลังน่าจะเป็นพระแท้



ลองดูเทียบพิมพ์กันเอาเองนะครับ

 

เนื้ออย่างนี้ไม่ดีครับคุณยา เป็นพระที่สร้างใหม่ แล้วหมักให้ปูนเสื่อมสภาพแลดูเก่า ไม่ผ่านครับ

สู้โว้ย...ย หลานย่าโม

 

เป็นพิมพ์พระรอดมหาวันครับ เป็นพิมพ์กลาง





การตอบที่ดี ผมว่าต้องเห็นองค์จริงนะครับ จึงจะตอบได้ถูกต้อง

พระรอดองค์นี้ผมคิดว่าน่าจะมีโอกาสแท้ โดยพิจารณาเบื้องต้นจากสภาพของดิน อย่างไรก็ดี คงต้องให้ดูหลายๆตา และสัมผัสจริง จึงจะมีข้อยุติ

 

ถ่ายภาพใหม่ครับองค์นี้ อาจจะเป็นพระหลวงปู่ลำภู

 

หากเราพิจารณาจากซุ้ม พระสมเด็จองค์นี้วุ้มบิดไปมา มาดูมวลสาร น่าจะเป็นมวลสารยุคใหม่ ยังไม่ดีครับ

 

พระสมเด็จปรกโพธิ์ พิมพ์โพธิ์จุด องค์นี้ผิวตึงเกินไป กรอบบังคับพิมพ์คล้ายจะถอดพิมพ์มานะครับ มวลสารขาดความหนึกนุ่มครับ

 

องค์นี้สอบตกครับ สู้ต่อไป

 

เป็นพระแท้ แต่ยุคหลัง ให้แม่พิมพ์เก่ามากดพิมพ์ครับ

 

ผิดพิมพ์ ผิดเนื้อครับ

 

สวัสดีครับ ท่านอจ.วาซาบิ ซัน และท่านอจ.Xlmen ที่เคารพ
ผมเก็บพระสมเด็จอรหังอยู่องค์หนึ่ง แต่จนถึงบัดนี้ก็ไม่สามารถพิจารณาได้เลย
ว่าจริงเท็จอย่างไร เพราะตำหรับตำราก็หายากครับ จึงใคร่ขอรบกวนท่านอาจารย์ โปรดสงเคราะห์ด้วยครับ
ขอบพระคุณครับ<!-- google_ad_section_end -->
<FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>
</FIELDSET>
อาจารย์ครับ อย่าลืมองค์นี้นะครับ อีกตำนานหนึ่ง พระสังฆราชสุก ไก่เถื่อน

 

โอ้สุดยอด ต้องขอโทษคุณarnoi โตย เด๋วผมหารูปมาให้ดูว่าคล้ายกันไหมถ้าเหมือน ของผมก็มีลุ้นสินะ อิอิอิ

 

เห็นอาจารย์ wasabi ว่างมาแล้ว ฝากพิจารณากระทู้ 5689 และ 5758 เพิ่มเติมให้ด้วยครับ

 

รบกวนอาจารย์ wasabi อาจารย์ xlmen พี่ ๆ เพื่อนๆ ช่วยวิเคราะห์ด้วยครับ/ผมถ่ายสีเพี้ยนนิดหน่อย/ ฝากพิจารณาสององค์ครับ องค์แรกใช่สังฆาฏิมีหูวัดระฆังไหมครับ เนื้อหนึกนุ่ม มีรอยยุบ มีผงพุทธคุณบ้าง/องค์ที่สองใช่ทรงเจดีย์บางขุนพรม ไหมครับ ...ที่ผมสงสัยคือองค์ท่านไม่พบคาบ กรุเลยครับ...ช่วยพิจารณาด้วยครับ...ขอบพระคุณมากครับ

 

น้องใหม่เพิ่งสมัครวันนี้เองครับ เมื่อวานนั่งอ่านพี่ๆคุยกันตั้งแต่กระทู้ที่ 1 - 123 เลยสนใจสมัครเข้าร่วมด้วยคนครับผม ฝากเนื้อฝากตัวด้วยคนนะครับพี่ๆ

ผมชื่อต่ายครับ เป็นช่างซ่อมเครื่องผลิตแผ่นซีดีครับ
ลิ้งค์ที่ทำงานผมครับ >>>http://www.siamseiko.com/department/department7.html