ศูนย์รวมลูกหลานพญานาคศรีสัตตนาคราช

วันนี้ดูประกวด miss universe กันหรือเปล่าครับ สวยๆๆๆ เพียบเลย อยากได้อีกซัก 2-3 คน 555555

 

ดูจิครับ ติดตาม อุสาเชียรน้องปุ๊กลุกออกนอกหน้า 5555

 

พี่หลวง ระวังท่านศรีฯชอบ miss universe คนเดียวกับพี่นะ อิอิ

ป.ล.ท่านศรีฯชอบน้ำลอยดอกมะลิเหมือนพี่หลวงเลยอ่ะ:boo:

 

555 ปราญอย่าบอกเส่

เธอรู้ได้ไงว่าพี่ศรีชอบน้ำลอยมะลิแบบพี่

 

น้ำตักจากตุ่มเย็นๆๆๆๆ มีตะไคร่เกาะรอบตุ่ม ตักใส่ขันเอามะลิลอย มันชื่นใจจริงๆ

 

จ้องจอทีวีนานๆ จะเป็นตากุ้งยิงได้ อิอิ

 

ตามความคิดของผมนะ หลายคนในบอร์ดนี้เกี่ยวพันกับวัดโคกพระยาหลายท่านเลย

ครั้งหนึ่งผมเคยโดนคู่กรณีเล่นงานเสียแทบแย่ ก็อันเนื่องมาจากเหตุการณ์ที่วัดโคกพระยานี่แหละ

 

โอ่งน้ำฝนส่วนใหญ่ไม่มีตะไคร่เกาะหรอกค่ะ เพราะก่อนใส่ตุ่มจะกรองด้วยผ้าขาวบางที่ปากโอ่งแล้วก็ต้องถ่ายน้ำด้วยน่ะค่ะ

บ้านไหนปล่อยให้โอ่งน้ำกินมีตะไคร่เกาะ แสดงว่าแม่หญิงบ้านนั้นบกพร่องเรื่องงานเรือน มิเหมาะจะเลือกมาเป็นสะใภ้นะเจ้าคะ

 

น้ำฝนที่สะอาดๆชื่นใจสุดๆครับ หาทานยากแล้วไม่มีฝนสะอาด

 

เอาเรื่องตัวเองมาพูดซะงั้น คนเรา ฮ่ะๆๆๆๆ

 

ของผมก็ของเก่ายังไม่เห็นเลย จะพยายามสัพเพบ่อยๆ ครับพี่ครู

 

วัดโคกพระยา เป็นวัดโบราณวัดหนึ่งที่มีหลักฐานกล่าวถึงในพงศาวดารกรุงศรีอยุธยา ตั้งแต่สมัยเริ่มสถาปนาพระนครศรีอยุธยาเพราะเป็นสถานที่ใช้ในการสำเร็จโทษพระเจ้าแผ่นดินและพระบรมวงศานุวงศ์มาตั้งแต่แผ่นดินสมเด็จพระราเมศวรเป็นต้นมา


วัดโคกพระยา(พญา)
เนื่องจากข้อมูลจากหนังสือทั่วไป หนังสือประวัติศาสตร์ รวมถึงคนท้องถิ่น ยังมีข้อมูลคาดเคลื่อนอยู่มาก ทำให้คนทั่วไปเข้าใจว่าที่ตั้งของวัดควรจะเป็นวัดที่อยู่นอกกำแพงเมืองแถวภูเขาทอง

อันนี้เป็นส่วนหนึ่งที่หามาได้ครับ ลองอ่านดู

วัดโคกพระยาเป็นวัดโบราณวัดหนึ่งที่มีหลักฐานกล่าวถึงในประวัติศาสตร์ ตั้งแต่สมัยเริ่มสถาปนาพระนครศรีอยุธยา เพราะเป็นสถานที่ใช้ในการสำเร็จโทษพระเจ้าแผ่นดิน และพระบรมวงศานุวงศ์มาตั้งแต่แผ่นดินสมเด็จพระราเมศวร รัชกาลที่ ๒ แห่งสมัยพระนครศรีอยุธยาเป็นราชธานี เป็นต้นมา

พระราชพงศาวดารกรุงศรีอยุธยาได้กล่าวถึงเรื่องราวเกี่ยวกับวัดโคกพระยาหลายตอน

ครั้งที่ ๑ ในแผ่นดินสมเด็จพระราเมศวร (ครั้งที่ ๒) ในพงศาวดารระบุว่า “สมเด็จพระราเมศวร เสด็จลงมาแต่เมืองลพบุรีเข้าในพระราชวัง กุมเอาเจ้าทองลันได้ ให้พิฆาตเสีย ณ วัดโคกพระยา”
ครั้งที่ ๒ ในแผ่นดินขุนวรวงศาธิราช พ.ศ. ๒๐๗๒ ขุนวรวงศาธิราชเจ้าแผ่นดินคิดกับเจ้าแม่อยู่หัวศรีสุดาจันทร์ให้เอาพระยอดฟ้าไปประหารชีวิตเสีย ณ วัดโคกพระยา
ครั้งที่ ๓ กล่าวถึง สมเด็จพระมหาจักรพรรดิราชาธิราชเจ้าเสด็จยกพยุหโยธาทวยหาญ ออกไปดูกำลังข้าศึก ณ ทุ่งภูเขาทองเสด็จยืนพระคชาธารประมวลพลแลคชพยุห โดยกระบวนตั้งอยู่ ณ โคกพระยา
(อันนี้กล่าวถึง วัดโคกพระยานอกเมือง บริเวณที่สมเด็จสุริโยทัยถูกพระเจ้าแปรฟันขาดคาคอช้าง)

ครั้งที่ ๔ ปลายแผ่นดินสมเด็จพระศรีเสาวภาค พ.ศ. ๒๑๔๕ พระศรีศิลป์บวชอยู่วัดระฆัง ได้สมณฐานันดรเป็นพระพิมลธรรม สึกออกเข้าพระราชวังได้ คุมเอาพระเจ้าแผ่นดินไปให้พันธนาการไว้มั่นคง รุ่งขึ้นให้นิมนต์พระสงฆ์บังสุกุล ๑๐๐ ให้ธูปเทียนสมา แล้วก็ให้สำเร็จโทษด้วยท่อนจันทน์ เอาพระศพไปฝัง ณ วัดโคกพระยา แล้วเสด็จขึ้นผ่านพิภพกรุงเทพทวาราวดีศรีอยุธยา ทรงพระนามสมเด็จพระพุทธเจ้าอยู่หัวทรงธรรม

ครั้งที่ ๕ บรรดาเหล่าเสนาพฤฒามาตย์ราชปุโรหิตาจารย์ทั้งหลาย มีเจ้าพระยากลาโหมสุริยวงศ์เป็นประธาน อัญเชิญสมเด็จพระเจ้าลูกเธอพระเชษฐาธิราช พระราชโอรส องค์ปฐมของสมเด็จพระเจ้าทรงธรรม ขึ้นราชาภิเษก พระพันปีศรีศิลป์ผู้เป็นพระอนุชาลอบหนีไปซ่องสุมผู้คนที่เมืองเพชรบุรี จะยกเข้ามา สมเด็จพระเจ้าแผ่นดินตรัสทราบเหตุให้แต่งกองทัพออกไปจับกุมพระพันปีศรีศิลป์ได้ เอาตัวมาประหารชีวิตเสีย ณ วัดโคกพระยา
ครั้งที่ ๖ เจ้าฟ้าชัยได้ครองราชสมบัติ ครั้นอยู่มาสมเด็จพระนารายณ์เป็นเจ้า คบคิดด้วยพระศรี สุธรรมราชา ส้องสุมผู้คนพร้อมแล้วก็ยกเข้ามาในพระราชวัง กุมเอาเจ้าฟ้าชัยไปสำเร็จโทษเสีย ณ โคกพระยา
ครั้งที่ ๗ เมื่อสมเด็จพระนารายณ์เป็นเจ้าเข้าไปในพระราชวังหลวง เสด็จขึ้นพระราชมณเฑียรพระวิหารสมเด็จ ในวันเดียวกันนั้น เสนาบดีก็ไปตามสมเด็จพระศรีสุธรรมราชาธิราชได้ ณ วังหลัง ก็ให้ไปสำเร็จโทษ ณ โคกพระยาตามประเพณี
ครั้งที่ ๘ คักราช ๑๐๖๔ ปีวอก จัตวาศก (พ.ศ. ๒๒๔๕) สมเด็จพระเจ้าเสือให้ชาวที่เชิญเจ้า พระขวัญเข้ามาถึงตำหนักหนองหวาย แล้วก็ประหารเสียด้วยท่อนจันทน์ เสร็จแล้วก็ให้เอาพระศพใส่ถุงแล้วใส่ลงในแม่ขันให้ข้าหลวงเอาออกไปฝังเสีย ณ วัดโคกพระยา

 

ปกติแม่หญิงไม่ทำหรอกครับ วันๆ ไปวัด กับเล่นหวยเล่นโป

ให้ทาสในเรือนเบี้ยทำแทน

ฮ่ะๆๆๆๆ

 

ข้อสำคัญของวัดนี้คือ
สภาพร่างกายของกษัตริย์ผู้ที่ถูกตัดสินประหารชีวิตจะไม่ถูกแตะต้องอีกเลย
เนื่องจากเป็นกฏมณเฑียรบาลที่ห้ามแตะต้องทรัพย์ของผู้ตายและจะไม่มีการเผาหลังจากนั้นอีก

จึงเป็นหลักฐานสำคัญทางประวัติศาสตร์ที่ยังคงอยู่ที่อยุธยาครับ




มาตรา ๑๗๖ ในกฎมณเฑียรบาลว่าไว้ดังนี้


ถ้าแลโทษหนักถึงสิ้นชีวิตไซ้ ให้ส่งแก่ทลวงฟันหลังและนายแวงหลัง เอาไปมล้างในโคกพญา นายแวงนั่งทับตักขุนดาบ ขุนผู้ใหญ่ไปนั่งดู หมื่นทลวงฟันกราบ ๓ คาบ ตีด้วยท่อนจันทน์แล้วเอาลงขุม นายแวงทลวงฟันผู้ใดเอาผ้าธรงแลแหวนทองโทษถึงตาย เมื่อตีนั้นเสื่อขลิบเบาะ

 

ท่านศรีฯเคยโดนคู่กรณีเล่นงานอย่างไรเหรอคะ ช่วยเล่ารายละเอียดให้น้องๆฟังหน่อยได้ไหมเจ้าคะ

 

มาถึงตรงนี้ก็เกือบจะเชื่อแล้วว่า “วัดโคกพระยา” ก็คือ “วัดหน้าพระเมรุ” นั่นแหละ ซึ่งเป็นการเรียกอย่างลำลองตามสถานที่ตั้ง แต่ก็ยังติดปัญหาอีกหลายอย่าง คือวัดหน้าพระเมรุเป็นวัดใหญ่ เป็นวัดสำคัญ มีมาแต่ต้นกรุงศรีอยุธยา (ตามความในพงศาวดารเหนือ) คนจดพงศษวดารไม่น่าจะเรียกเป็นอย่างอื่นได้ กับข้อความในจดหมายเหตุวันวลิตอีกตอนหนึ่งที่ระบุว่าเป็น “วัดปรักหักพังรกร้างวัดหนึ่ง ชื่อว่าวัดพระเมรุโคกพญา”


วัดหน้าพระเมรุไม่น่าที่จะถึงขั้นปรักหักพังในสายตาของวันวลิต เพราะเป็นวัดสำคัญในงานพิธีพระเมรุของพระมหากษัตริย์

 

เคยมีข้อถกเถียงกันเรื่องที่ตั้งวัดโคกพระยาเหมือนกันว่าเป็นที่ไหน

เพราะมีสองที่ คือ แถวทุ่งภูเขาทอง กับแถววัดหน้าพระเมรุ

แต่จากประสบการณ์เมื่อไปเยือนแล้ว คำตอบส่วนตัว คิดว่า แถววัดหน้าพระเมรุ เหมาะเม๋ง :boo::boo:

 

มาถึงตรงนี้ก็เกือบจะเชื่อแล้วว่า “วัดโคกพระยา” ก็คือ “วัดหน้าพระเมรุ” นั่นแหละ ซึ่งเป็นการเรียกอย่างลำลองตามสถานที่ตั้ง แต่ก็ยังติดปัญหาอีกหลายอย่าง คือวัดหน้าพระเมรุเป็นวัดใหญ่ เป็นวัดสำคัญ มีมาแต่ต้นกรุงศรีอยุธยา (ตามความในพงศาวดารเหนือ) คนจดพงศษวดารไม่น่าจะเรียกเป็นอย่างอื่นได้ กับข้อความในจดหมายเหตุวันวลิตอีกตอนหนึ่งที่ระบุว่าเป็น “วัดปรักหักพังรกร้างวัดหนึ่ง ชื่อว่าวัดพระเมรุโคกพญา”

 

เด็กคนนั้นได้พยายามปลิดชีวิตผมครับ แต่ไม่สำเร็จ เอาแค่นี้ละกันนะ เพราะเค้าก็จ้องๆ อยู่ ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะมาอีก

 

พูดถึงวันนี้แล้วจะร้องงไห้เสียให้ได ชอบมากตั้งแต่เด็กๆครับ มาเมื่อไรต้องให้พ่อพาไป เดือนก่อนก็ไป ตอนนี้ไปบ่อยๆ ไปบูชาพระพุทธนิมิตรุ่รสมโพชอโยธยา500ปี มาแจก ตัวเองยังไม่มีเก็บเลยอิอิ

คราวหน้าไปจะเอามาอีกครับ แหะๆๆรื้อข้อมูลพอแล้ว ไม่ไหวละ ^^