อาการนี้ีคืออะไรครับ

เมื่อคืน ก่อนนอน
ผมก็ภาวนาพุทโธ จะได้หลับเต็มอิ่ม ภาวนาได้ไม่นานหรอก ก็หลับไป

ทีนี้ี นอนอยู่ดีๆ ไม่มีฝันอะไรทั้งนั้น ประมาณ ตี 5 มั้ง
สะดุ้งตื่น แต่ยังหลับตาอยู่
เพราะรู้สึกเหมือนมีคนมากดคอไว้ แต่ผมไม่เจ็บนะ แต่หายใจไม่สะดวก
แล้วก็เห็นภาพว่ารอบๆตัวผม กลายเป็นสีขาวสว่างไปหมด
มองไม่เห็นขอบเขต ไม่เห็นมุมห้อง มองไม่เห็นอะไร นอกจากรอบตัว
ที่ขาวสว่าง เหมือนขาวโอโม่ แล้วก็เหมือนตัวมันลอยขึ้นไปเรื่อยๆ
ด้วยท่าที่นอนอยู่บนเตียงนั้นแหละครับ

ด้วยความกลัว ผมก็ภาวนาพุทโธ แล้วก็ลืมตา
หลังจากนั้นผมก็ไม่กล้านอนอีกเลย

ผมสงสัยครับว่า มันเป็นอะไรครับ เหตุการณ์นี้
ทำผมกลัวจริงๆ


ขอบคุณครับ

 

โอ้วๆๆๆๆ ได้ของดีๆๆๆๆ รอผู้รู้มาตอบครับ อนุโมทนาด้วยๆๆๆๆ

 

คำถามในการปฏิบัติ ขอให้ถามพระผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ เป็นการสอบอารมณ์พระกรรมฐาน

 

ตอนที่เกิดขึ้น ผมไม่ได้นั่งสมาธิอยู่นะครับ
นอนอยู่ดีๆแล้วก็ เจอเลย
ตอนที่มีอะไรดึงผมให้ลอยไป ผมกลัว
ไม่รู้ว่าจะไปไหน
ผมเลยไม่กล้าไปกับเขาครับ

 

จากการสมมติฐาน คือการเดาของผม ถ้ามีอะไรผิดพลาดอย่าโทษกันนะครับ

น่าจะเป็นจิตจะหลุดออกจากร่างหรือเปล่า แบบ ถอดกายทิพย์

แต่ จขกท รู้ตัวแล้วตกใจก่อน สติเลยตก จิตเลยกลับมาอยู่ที่กาย

ก็เลยไม่ได้เห็นอะไรอีก (หรือเปล่า)

 

เคยเกิดขึ้นกับเราเหมือนกันค่ะ ความรู้สึกเหมือนร่างกายโดนดึงเหวี่ยงไปนู้น มานี่ มีผู้หญิงคนนึงพาไปดูเหตุการณ์ต่างๆเกี่ยวกับภัยพิบัติ ความรู้สึกคล้ายนั่งรถไฟเหาะประมาณนั้น ก่อนตื่นก็เหมือนร่างเราตกลงมาอยู่บนเตียงเหมือนเดิม แปลกดีใช่ปะคะ ไม่ต้องกลัวหรอกค่ะ

 

หวั่นๆว่าถ้าไปแล้ว จะหาทางกลับไม่ได้สิครับ
เห็นอ่านๆบางกระทู้มา บอกว่า บางทีอาจจะโดนคนเล่นของ
ล็อควิญญาณเอาไว้อีก

ตามจริงก็อยากไปดูสิ่งต่างๆนะครับ แต่ถ้าไม่มีผู้นำทาง
ไม่กล้าไปเท่าไหร่

 

เรื่องแบบคุณนี้ผมเคยเจอมาเหมือนกัน แต่ต่างสถานะกัน เพราะของผมที่เห็นภาพว่ารอบๆตัวเรา กลายเป็นสีขาวสว่างไปหมด มองไม่เห็นขอบเขต มองไม่เห็นอะไร นอกจากรอบตัว ที่ขาวโพลนไปหมดนั้น เป็นตอนที่ผมรถพลิกคว่ำ คิดว่าตัวเองตายไปแล้วด้วยซ้ำ ซึ่งตอนที่พลิกคว่ำก็ไม่ได้กลัวอะไร คิดว่าถึงเวลาตายแล้วเท่านั้นเอง แต่ก็ไม่เจ็บ ไม่ตาย ไม่เป็นอะไร นอกจากรถที่จะเสียหายไม่มาก ผมรู้สึกว่าสภาพตอนนั้นสบายตัวอย่างบอกไม่ถูกเสียมากกว่า เย็นๆ สบายๆ สงบ เคยถามครูเหมือนกัน ท่านว่าจิตออกจากร่างแล้ว แต่เราไม่ได้ตายจริงเลยไม่รู้ว่าจะไปไหนเหมือนกัน นี่คือส่วนของผมที่เจอเหตุการณ์เหมือนคุณนะครับเพียงแต่ต่างสถานการณ์กัน

 

แล้วผมจะคุมอาการนี้ได้อย่างไรครับ
กลัวว่าไปแล้วหลงทาง
แล้วกลับมาไม่ได้ครับ

ผมกลัวเรื่องพวกนี้อย่างเดียวเลย
ผมยังมีภาระต้องส่งน้องสาวเรียนต่ออีก

----------------------------

ว่าแต่ สมมติว่าผมคุมเหตุการณ์นี้ไม่อยู่
แล้วต้องไปตามเขา ผมต้องทำอย่างไร
เพื่อที่จะให้ได้กลับมาครับ

ถามเผื่อเอาไว้ก่อน

ขอบคุณครับ

 

อืม!! ไม่รู้เหมือนกันแหะ สวดมนต์ก่อนนอนมั๊ย อฐิษฐานให้จิตอยู่กับตัว ขอให้ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ นำทางแล้วกัน
คาถารักษาตัว ^.^
พุทธัง สาระนัง คัจฉามิ
ธรรมมัง สาระนัง คัจฉามิ
สังฆัง สาระนัง คัจฉามิ

ว่าแต่เป็นแบบนี้บ่อยเหรอ!

 

เพิ่งเป็นครั้งแรกครับ

 

เคยอ่านเจอที่ไหนสักแห่งเหมือนกันเลยเรื่องทำนองนี้ แต่นึกไม่ออกค่ะ

 

เข้ามาโมทนาสาธุบุญกับทุกท่านค่ะ

 

ไม่ชัดเจน
เป็นบ่อยๆก็รู้เอง
พิจารณาเอง
อย่ากลัวตาย