เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน

สังโยชน์ 10...ไม่ใช่การมานั่งละ นั่งตัด (ฉบับเพื่อความเข้าใจที่ถูกต้อง)

ในห้อง 'Black Hole' ตั้งกระทู้โดย pra_TopSecret, 1 สิงหาคม 2010.

แท็ก: เพิ่มแท็ก

หน้า 3 ของ 4

ทำเป็นงง เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

24 มิถุนายน 2010

โพสต์:

80

ค่าพลัง:

+557
ทำเป็นงง ...ก็ธรรมมะใดเล่า ที่องค์ สมเด็จพระสัมมา สัมพุทธเจ้า ตรัสไว้ดีแล้ว และได้สั่งสอนแล้ว ...... สังโยชน์ คือตัววัดผล ของการปฏิบัติ อย่างที่ท่าน อธิบาย ก็ถูกบ้าง ในบางส่วน ขอได้โปรด ใคร่ครวญ ปัญหาที่ถาม ด้วยเถิด

ท่านไม่ได้สอนสิ่งใดเลย
และมีอะไรไห้วัด ...pra_TopSecret

ทุกอย่าง ชัดเจน ในสิ่งที่ท่านตอบ .. แล้ว
แม้นแค่ ปัญหาที่ถาม เรื่อง ฌาณ ก็กระจ่าง
ทำเป็นงง, 3 สิงหาคม 2010

#41
ฐาณัฏฐ์ เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

5 มกราคม 2008

โพสต์:

6,197

กระทู้เรื่องเด่น:

1

ค่าพลัง:

+4,075
<TABLE class=tborder border=0 cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 3 คน ( เป็นสมาชิก 2 คน และ บุคคลทั่วไป 1 คน ) </TD><TD class=thead width="14%"><CENTER">[ แนะนำเรื่องเด่น ] </TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>หลงเข้ามา, jinny95+ </TD></TR></TBODY></TABLE>

ไง! จินนี่

สบายดีเน๊าะ ^-^

แม้นชาติไหนเกิดไปพบพาน จะทรมานควักทิ้งทั้งแก้วตา

ฐาณัฏฐ์, 3 สิงหาคม 2010

#42
- ถูกใจ x 1
- ดูรายการ
pra_TopSecret เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

13 เมษายน 2010

โพสต์:

218

ค่าพลัง:

+868
ทำเป็นงง said: ↑

ทำเป็นงง ...ก็ธรรมมะใดเล่า ที่องค์ สมเด็จพระสัมมา สัมพุทธเจ้า ตรัสไว้ดีแล้ว และได้สั่งสอนแล้ว ...... สังโยชน์ คือตัววัดผล ของการปฏิบัติ อย่างที่ท่าน อธิบาย ก็ถูกบ้าง ในบางส่วน ขอได้โปรด ใคร่ครวญ ปัญหาที่ถาม ด้วยเถิด

ท่านไม่ได้สอนสิ่งใดเลย
และมีอะไรไห้วัด ...pra_TopSecret

ทุกอย่าง ชัดเจน ในสิ่งที่ท่านตอบ .. แล้ว
แม้นแค่ ปัญหาที่ถาม เรื่อง ฌาณ ก็กระจ่าง
Click to expand...

อะไรที่แปลว่ากระจ่าง รึ อธิบายหน่อย

พระท๊อป ชินวโร
ความเป็นปึกแผ่นของพระพุทธศาสนา

pra_TopSecret, 3 สิงหาคม 2010

#43
- ถูกใจ x 1
- ดูรายการ
เสขะ บุคคล เป็นที่รู้จักกันดี สมาชิก Premium

วันที่สมัครสมาชิก:

8 กรกฎาคม 2008

โพสต์:

1,240

กระทู้เรื่องเด่น:

54

ค่าพลัง:

+4,023
มรรคมีองค์แปด นั้นแล คือทางละสังโยชน์

คือทางเดินห่างจากสังโยชน์ ผู้ใดเดินตรง เดินไม่หยุด เดินไม่เขวออกนอกทาง ก็เปรียบประดุจบุรุษผู้ออกเดินทางให้ออกห่างจากสังโยชน์ เท่านั้น เดินไกล เดินทน จนขาดจากกัน ...

เชิญเพื่อนๆรับ "ธรรมโอสถ" ผ่าน Facebook , เชิญฟังธรรมโอสถ บน Youtube

เสขะ บุคคล, 3 สิงหาคม 2010

#44
- ถูกใจ x 3
- ดูรายการ
nutt_nst เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

18 สิงหาคม 2009

โพสต์:

190

ค่าพลัง:

+1,470
อริยบุตร said: ↑

การตัดสังโยชน์ 10

โดยพระราชพรหมยาน (หลวงพ่อ ฤาษี ฯ)
สำหรับวันนี้จะขอแนะนำเรื่อง พระอรหันต์ ข้ามไปเลย เพราะอะไรรู้ไหม?
เพราะผลการปฏิบัติไม่มีความจำเป็นต้องเรียงลำดับ คือ

1. เป็นพระโสดาบัน
2. เป็นพระสกิทาคามี
3. เป็นพระอนาคามี
4. เป็นพระอรหันต์

อันนี้ไม่จำเป็นตามนี้

จะเห็นว่าบางท่านพอฟังเทศน์จบบรรลุพระโสดาบัน และฟังเทศน์อีกครั้งหนึ่ง หรือว่าปฏิบัติต่อเป็นอรหันต์เลยก็มี อย่าง พระอานนท์ หรือบางท่านฟังเทศน์จบเป็นอรหันต์เลยก็มี แต่ว่าจะขอพูดตอนต้นสักนิดหน่อย ในตอนต้นสำหรับนักปฏิบัติใหม่ อย่าลืมว่าอันดับแรกจะต้องรู้ลมหายใจเข้าออก เอาจิตเข้าไปรับทราบลมหายใจเข้าลมหายใจออก เวลาหายใจเข้ารู้อยู่หายใจเข้า เวลาหายใจออกรู้อยู่หายใจออก หายใจเข้ายาวหรือสั้น หายใจออกยาวหรือสั้นก็รู้อยู่ และประการที่สอง ให้ภาวนา สำหรับคำภาวนานี้ไม่จำกัดในตอนต้น จะใช้คำภาวนาว่า พุทโธ ก็ได้ สัมมาอรหัง ก็ได้ อิติสุคโต ก็ได้ อิติปิโส ภควา ก็ได้ ยุบหนอพองหนอก็ได้ ตามอัธยาศัย อะไรก็ได้สุดแล้วแต่ที่เคยปฏิบัติมา

ถ้าท่านเคยปฏิบัติมาจากที่อื่นคล่องแบบไหนปฏิบัติตามนั้น ไม่มีความจำเป็นต้องเปลี่ยน เพราะการภาวนาก็ดี การรู้ลมหายใจเข้าออกก็ดี เป็นเครื่องโยงจิตให้มีสมาธิ ทีนี้ก็จะพูดถึงอารมณ์ เวลาปฏิบัติกรรมฐานให้ถืออารมณ์ความสุขใจเป็นเกณฑ์ อย่าคิดว่าเวลานี้เราต้องได้ฌาน 1 ฌาน 2 ฌาน 3 ฌาน 4 ฌาน 8 ฌาน ไม่มีความจำเป็น ถือความเป็นสุขของใจเป็นเกณฑ์ ถ้าจิตเข้าไปมุ่งฌานโน้นฌานนี้จิตจะวุ่นวาย คำว่าจิตวุ่นวายก็หมายความว่าจิตจะเกิดมีอารมณ์ฟุ้งซ่าน จิตจะไม่เป็นสมาธิ เวลานั้นมันจะเป็นฌานอะไรก็ช่าง ให้ถือว่าเวลานี้จิตเป็นสุขแล้วกัน ถ้าภาวนาไม่พิจารณาไป หรือรู้ลมหายใจเข้าออกไป จิตเกิดมีความฟุ้งซ่านเกิดขึ้นบังคับไม่อยู่ ก็ปล่อยอารมณ์เสียเลิกไปเลย พักไปชั่วคราวก็ได้ หรือว่าจะคิดตามจิตไป จิตจะคิดอะไรก็ปล่อยมันไปตามเรื่อง สักครู่เดียวมันก็เลิกคิด กลับมาจับใหม่มันจะทรงตัว อย่างนี้ก็ได้

วันนี้ก็มาพูดถึง อารมณ์พระอรหันต์ เมื่อวานนี้พูดถึง อารมณ์พระโสดาบัน ถ้าทำได้ก็ครึ่งทางพระนิพพาน คำว่า พระโสดาบัน แปลว่า ผู้เข้าถึงกระแสพระนิพพาน คือเข้าเขตพระนิพพาน ถ้าตายจากความเป็นคนอย่างน้อยก็เป็นเทวดาหรือพรหม ทีนี้อารมณ์ของเราถ้าได้พระโสดาบันแล้ว ถ้าเราต้องการนิพพาน ความจริงพระนิพพานนี่เป็นของไม่หนักสำหรับนักปฏิบัติที่มีความฉลาด และประการที่สองถ้าเชื่อพระพุทธเจ้า ต้องดูตัวอย่างตามพระสูตร ถ้าเราไม่ดูตัวอย่างตามพระสูตรจะปฏิบัติยาก ทำไปๆ ก็คิดแต่เพียงว่าสมาธิจะทรงหรือไม่ทรง จะทรงสมาธินานหรือไม่นานละเอียดหรือหยาบก็อยู่แค่นั้น ผลที่สุดแม้แต่พระโสดาบันก็ไม่ได้ ถ้าเราดูตัวอย่างตามพระสูตรจะรู้สึกว่าง่าย

พระนิพพานตัดตัวไหนในสังโยชน์ 10 ประการ สังโยชน์ 10 ประการก็

ข้อที่ 1 สักกายทิฏฐิ มีความรู้สึกว่าร่างกายนี้เป็น เราเป็นของเรา เรามีในร่างกาย ร่างกายมีในเรา
ข้อที่ 2 วิจิกิจฉา สงสัยในคำสั่งสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระธรรม และพระอริยสงฆ์
ข้อที่ 3 สีลัพพตปรามาส ลูบคลำศีลไม่รักษาศีลจริงจัง
ข้อที่ 4 กามฉันทะ พอใจในกามคุณ
ข้อที่ 5 ปฏิฆะ มีอารมณ์กระทบใจ จิตมีความโกรธ
ข้อที่ 6 รูปราคะ หลงในรูปฌาน
ข้อที่ 7 อรูปราคะ หลงในอรูปฌาน
ข้อที่ 8 มานะ มีการถือตัวถือตน
ข้อที่ 9 อุทธัจจะ มีอารมณ์ฟุ้งซ่าน
ข้อที่ 10 อวิชชา ไม่รู้ตามความจริงของเรื่องนิพพาน

นี่สังโยชน์ทั้งหมดมี 10 ถ้าเราจะปฏิบัติเข้าถึงความเป็นพระอริยเจ้าต้องตัดสังโยชน์ 10 ประการ ถ้าทำส่งเดชไปยังไงก็ไม่เป็นพระอริยเจ้า ได้แต่นั่งสมาธิอย่างเดียว คิดโน่นคิดนี่อยู่ตามเรื่องตามราว ตามที่เราคิดว่ามันถูก ดีไม่ดีมันก็อาจจะไม่ถูก ถ้าถือตามตำราเกินไปก็ไม่แน่นอนนัก เพราะคนเขียนตำราไม่แน่ว่าจะรู้จักพระนิพพานเสมอไป ก็มีตำราหลายสิบเล่มพูดเรื่องนิพพานไม่ถูก ถ้าเราเกาะตำรามากเกินไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งวิปัสสนาญาณแก่ก็สอนเสียยาวเหยียด แต่ก็เป็นธรรมดาของนักเขียน ถ้าเขียนก็จำเป็นต้องเขียนให้ละเอียด แล้วผู้ปฏิบัติต้องฉลาดในการเลือก เลือกเฉพาะจุดใดจุดหนึ่งที่เราพอจะทำได้

ทีนี้ตามที่พระพุทธเจ้าทรงตรัสว่า นิพพาน เราจะไปนิพพานจริงๆ เราจะตัดตัวไหน โดยเฉพาะอย่างยิ่งหวังความเป็นพระอรหันต์ ก็ต้องดูตัวอย่าง พระสารีบุตร ที่ท่านแนะนำพระ เมื่อพระบวชใหม่บวชเสร็จก็ไปลาพระพุทธเจ้าจะเข้าป่า เมื่อพระพุทธเจ้าสอนแล้ว พระพุทธเจ้าถามว่า เธอไปลาพระสารีบุตรแล้วหรือยัง พระบอกว่ายัง ท่านบอกให้ไปลาพระสารีบุตรด้วย แต่ความจริงพระพุทธเจ้าท่านทราบ ไม่ได้นัดกันว่าพระสารีบุตรจะพูดเรื่องอะไร ฉะนั้นพระจึงไปแวะหาพระสารีบุตร พระพวกนั้นก็ถามพระสารีบุตรในธรรมะต่างๆ ข้อปฏิบัติต่างๆ พระสารีบุตรก็อธิบายให้ฟัง ในที่สุดก็ถามว่า เวลานี้ผมเป็นปุถุชน ต้องการเป็นพระโสดาบันจะทำยังไง ท่านบอกว่า ให้ตัดขันธ์ 5 ให้ตัดรูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ ขันธ์ 5 ถ้าตัดได้อย่างหยาบก็เป็นพระโสดาบัน พระพวกนั้นถามว่า ผมเป็นพระโสดาบันแล้วต้องการเป็นพระสกิทาคามีจะทำยังไง ท่านก็บอกว่า ก็ตัดตัวเดียวกัน ถ้าละเอียดลงไปอีกหน่อยหนึ่งก็พระสกิทาคามี

พระท่านถามว่า ถ้าเป็นพระสกิทาคามีแล้วต้องการเป็นพระอนาคามีจะทำยังไง ก็ตัดตัวเดียวกัน จนเกิดความเบื่อหน่ายในร่างกาย เบื่อหน่ายในกามคุณ เบื่อหน่ายในความโกรธ ก็เป็นพระอนาคามี พระก็ถามว่า ในเมื่อเป็นพระอนาคามีแล้วทำยังไง ก็บอกว่าตัดตัวเดียวขันธ์ 5 ตัดขาดทั้งหมด อวิชชาด้วย ก็เป็นพระอรหันต์ พระพวกนั้นก็ถามว่า เมื่อเป็นพระอรหันต์แล้วเลิกทำใช่ไหม ท่านบอก ไม่ใช่ พระอรหันต์ขยันทำมากกว่าพระธรรมดา เพราะรู้จักความทุกข์ เหตุของความทุกข์และผลของความทุกข์ ปฏิบัติเพื่อความอยู่เป็นสุข

อันนี้จะเห็นว่าการตัดสังโยชน์ 10 ประการ เขาตัดกันตัวเดียวคือ สักกายทิฏฐิ สักกายทิฏฐิต้องใช้อารมณ์ไม่เหมือนกัน อย่างพระโสดาบันกับพระสกิทาคามี ที่พระพุทธเจ้าทรงตรัสว่า มีสมาธิเล็กน้อย กับมีศีลบริสุทธิ์และมีปัญญาเล็กน้อย ใช้ปัญญาแค่คิดว่าชีวิตนี้ต้องตาย นี่เป็นสักกายทิฏฐิ ตัดตรงนี้ให้มีความรู้สึกจริงๆ ว่าร่างกายนี้มันต้องตายแน่ วันนี้น่ะมันไม่ตาย แต่วันหน้ามันอาจจะตายก็ได้ ยังไงๆ มันก็ตายกันแน่นอน ทีนี้ต่อไปถ้าเป็นอารมณ์พระอนาคามี จะมีความรู้สึกเบื่อหน่ายในร่างกาย เบื่อหน่ายทุกสิ่งทุกอย่างในโลก เบื่อหมดจนไม่มีความรู้สึกพอใจอะไรทั้งหมด อันนี้เป็นอารมณ์พระอนาคามี ถ้าเป็นพระอรหันต์มี สังขารุเปกขาญาณ วางเฉยทุกอย่าง ร่างกายเราก็เฉย จะแก่ก็เชิญแก่ มันจะป่วยก็เชิญป่วย มันจะตายก็เชิญตาย เป็นหน้าที่ของมัน ร่างกายคนอื่นก็เช่นเดียวกัน ทรัพย์สมบัติก็เหมือนกัน มันมีอยู่ก็มี ไม่มีมันจะพังมันจะหายไปก็เรื่องของมัน เป็นของธรรมดา

อันนี้ก็มาดูตัวอย่าง แค่นี้เราจะเห็นว่าการตัดสังโยชน์ 10 ประการอยู่ข้อเดียวคือ สักกายทิฏฐิ ไม่ต้องทำมากตามตำรา ความจริงที่พูดนี่ก็พูดตามตำราเหมือนกัน ไอ้ตำราง่ายๆ คนไม่ชอบ ชอบตำรายากๆ ก็รวมความว่าถ้าเราต้องการเป็นพระอรหันต์หรือไปนิพพาน ก็ไปนิพพานก็แล้วกัน อรหันต์ด้วยก็ได้ ก็ตัดที่ร่างกายตัวเดียว

ตัวอย่าง ในสมัยเมื่อองค์สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้ายังทรงพระชนม์อยู่ เวลานั้นพระสาวกรุ่นแรกของพระพุทธเจ้าคือ พระอัสสชิ ป่วยหนัก เป็นโรคกระเพาะ มีอาการไม่ไหว มันเสียดแทงหนักทั้งอืดทั้งเสียด ก็บอกพระบอกว่าให้ไปกราบทูลองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าด้วยเถิดว่า อัสสชิสาวกของพระองค์ทนไม่ไหวแล้ว ความดีที่ได้มาอาจจะเสื่อมไปแล้ว หมายความความเป็นพระอรหันต์อาจจะเสื่อมไป (เพราะท่านไม่เข้าใจ) พระจึงไปกราบทูลพระพุทธเจ้าให้ทรงทราบ เมื่อพระพุทธเจ้าทรงทราบแล้วก็เสด็จมาที่พระอัสสชิ พระอัสสชิจะลุกจากที่เดิมลงมานอนต่ำ ให้พระพุทธเจ้าทรงนั่งสูง เพราะที่นั่งมันอยู่ต่ำกว่า ที่นอนมันเป็นแคร่ พระพุทธเจ้าบอก อัสสชิ นอนที่เดิม ตถาคตจะนั่งในสถานที่ที่เขาจัดไว้ให้ หมายความว่าท่านไม่เลือก ที่ตรงไหนก็ได้ เพราะพระอัสสชิป่วย พอพระพุทธเจ้านั่งเสร็จ พระอัสสชิกราบทูลว่า “ภันเต ภควา ข้าแต่องค์สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าผู้เจริญ เวลานี้ความดีของข้าพระพุทธเจ้าน่ากลัวจะหมดไปเสียแล้ว เพราะว่ามันอืดมันเสียดมากทนไม่ไหวตั้งสติไม่อยู่” พระพุทธเจ้าถามว่า “อัสสชิ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ คือขันธ์ 5 เป็นของเธอหรือ?” พระอัสสชิตอบ “ไม่ใช่” “หรือว่าขันธ์ 5 เป็นเธอ” ก็บอกไม่ใช่ ก็รวมความว่า ท่านถามยังไงๆ ก็ตาม พระอัสสชิก็ยืนยันว่าร่างกายนี้ไม่ใช่ของท่าน ร่างกายนี้เป็นส่วนร่างกาย จิตใจเป็นส่วนของจิตใจ พระพุทธเจ้าก็ตอบว่า “อัสสชิ ความดีของเธอไม่สลายตัว ยังคงอยู่ ยังมีความเป็นอรหันต์อยู่” เพียงแค่นี้ หลังจากนั้นพระอัสสชิก็นิพพาน

ข้อนี้บรรดาท่านพุทธบริษัททุกท่าน จะพึงเห็นได้ว่า การไปนิพพานตัดจุดเดียวคือที่ร่างกาย มีอีกเรื่องหนึ่ง พระติสสะ พระติสสะเป็นโรคพองทั้งตัว มีร่างกายพอง ทีแรกก็พองเม็ดเล็ก ๆ ทีหลังก็พองเม็ดใหญ่ ใหญ่จนกระทั่งเท่าผลส้ม แล้วมันก็แตก แตกแล้วก็เป็นน้ำเหลือง เป็นน้ำเหลืองทั้งตัว พระปฏิบัติทนไม่ไหวก็เลิกลาไป พระติสสะก็นอนคอยความตาย คืนนั้นองค์สมเด็จพระจอมไตรบรมศาสดานั่งพิจารณาว่า วันพรุ่งนี้จะมีใครบรรลุมรรคผลบ้าง ก็ทราบว่าพระติสสะท่านนอนป่วยเวลานี้ พรุ่งนี้จะไปนิพพานจะเป็นอรหันต์ไปนิพพาน แต่ความจริงท่านยังไม่ได้พระโสดาบัน ในตอนเช้าพอฉันเสร็จ

สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าก็เสด็จออกจากวิหาร ทำทีเหมือนเดินชมตามห้องต่าง ๆ ตามสถานที่ต่างๆ เดินเลียบๆ ไป พระเห็นพระพุทธเจ้าเดินไปก็เดินตามไป ในเมื่อถึงห้องพระติสสะก็ทรงแวะเข้าไปแล้วก็ทรงเปลื้องผ้าที่พระติสสะนุ่ง ห่มอยู่ จัดการต้มน้ำร้อน พอดีพระก็ช่วยต้มให้ เอาสบงจีวรแช่น้ำร้อนจนหายเปื้อน และพระองค์ก็ทรงเอาผ้าชุบน้ำร้อนพออุ่น ๆ เช็ดร่างกายพระติสสะตั้งแต่ศีรษะถึงเท้าจนเกลี้ยง น้ำเหลืองหมดจากตัว ตัวสะอาดดีแล้ว หลังจากนั้นองค์สมเด็จพระประทีปแก้วทรงตรัสว่า “ติสสะ.. (อย่าลืมนะว่าคนน่ะ ถ้าพระพุทธเจ้าทำอย่างนั้น ปีติมันก็เกิด ความดีใจมันเกิด ทั้งๆ ที่พระทิ้งแล้วนะ พระที่ปฏิบัติอยู่เห็นว่าไม่ไหวก็ทิ้งไปแล้ว ก็เหลือคนเดียว คิดว่าหมดที่พึ่ง นอนรอความตาย ในเมื่อพระพุทธเจ้าเอาไปทำอย่างนั้นเข้า ปีติความอิ่มใจก็เกิด ความดีใจมันก็เกิด) พระพุทธเจ้าตรัสว่า “อะจีรัง วะตะยัง กาโย ปาฐะวิง อะธิเสสสะติ ฉุฑโฑ อะเปตะวิญญาโน นิรัตถังวะ กะลิง คะรัง” ซึ่งแปลว่า “ติสสะ ร่างกายนี้ไม่ช้าก็มีวิญญาณไปปราศแล้ว ร่างกายก็ต้องถูกทอดทิ้งเหมือนกับท่อนไม้ที่ไร้ประโยชน์”

เพียงเท่านี้พระติสสะฟังจบ ก็เป็นพระอรหันต์พร้อมปฏิสัมภิทาญาณ นิพพานในวันนั้น นี่แหละบรรดาท่านพุทธบริษัททุกท่าน การเจริญพระกรรมฐานถ้ามีความฉลาดมันก็ไม่ยาก ถ้าไม่ฉลาดมันก็ยาก หรือการเจริญภาวนาก็เป็นของดี มีจดหมายไปที่วัดหลายสิบฉบับ บอกว่าเจริญกรรมฐานมาประมาณ 20 ปีเศษ ส่วนใหญ่บอก 20 ปีเศษ ไม่เคยได้อะไรเลยไม่มีผลก้าวหน้า นั่นก็หมายความว่า เจริญแบบคนโง่ ไอ้คนโง่นี่อะไรมันหาความเจริญไม่ได้ ไม่ได้ดูตำราหรือตำราที่ดูแล้วก็ไม่จำไม่รู้จักคิด อ่านแล้วมันต้องคิดตามแล้วก็ต้องเลือกว่าตำราส่วนไหนเป็นของพระพุทธเจ้า ส่วนไหนเป็นของคนเขียน ต้องดูคนแต่งตำราด้วย คนแต่งตำราถ้าไม่รู้ ไม่รู้เรื่องก็แต่งส่งเดชตามความรู้สึกของตัวเอง ไอ้ตัวเองก็ไปนิพพานไม่ได้ ทีนี้จะสอนให้คนอื่นไปนิพพานจะไปได้ยังไง เมื่อมีความไม่รู้อยู่ก็สอนแบบผิดๆ ไอ้เราก็ปฏิบัติตามเขาสอนก็ปฏิบัติผิดๆ ทีนี้บรรดาท่านพุทธบริษัทที่จดหมายไปก็เช่นเดียวกัน คงจะอ่านตำราประเภทที่คนเขียนไม่ได้อะไรเลย ไม่รู้เรื่องของความเป็นพระอริยเจ้า จึงปฏิบัติไม่มีความก้าวหน้า

ถ้าจะปฏิบัติให้ก้าวหน้าจริง ๆ อันดับแรก ก็ขึ้นต้น ทีแรกเมื่ออาตมาเรียนกับ หลวงพ่อปาน ท่านสอนไม่ว่ากับใครทั้งหมด ท่านให้ขึ้นวิปัสสนาญาณก่อน ท่านบอกว่าอันดับแรก กำหนดรู้ลมหายใจเข้าออก นี่เป็นสมถะ หลังจากนั้นก่อนภาวนาให้พิจารณาร่างกายว่า รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ มันเป็น อนิจจัง เป็นของไม่เที่ยง เป็น ทุกขัง มีความทุกข์เป็น อนัตตา มีความตายไปในที่สุด และไม่ใช่ว่าจนคล่อง ให้มองเห็นทุกข์จริงๆ ว่าร่างกายมันทุกข์อย่างไหน ทำไมมันจึงทุกข์ ความหิวทุกข์ ความกระหายทุกข์ ความป่วยไข้ไม่สบายเป็นทุกข์ ความปวดอุจจาระปัสสาวะเป็นทุกข์ ความปรารถนาไม่สมหวังเป็นทุกข์ ความพลัดพลาดจากของรักของชอบใจเป็นทุกข์ ความตายจะเข้ามาถึงก็เป็นทุกข์ มันเป็นอนิจจังคือไม่เที่ยง มันไม่เที่ยงมันก็เป็นทุกข์ อันดับแรก มีความสำคัญให้เห็นทุกข์ให้ชัด แล้วก็ต่อไปเห็น อนัตตา ว่าร่างกายต้องตายแน่ อย่างนี้เป็นวิปัสสนาญาณอย่างอ่อน

และต่อจากนั้นไปท่านก็ให้ภาวนา คำภาวนาท่านก็สอนแค่ พุทโธ ให้ตั้งใจ คำว่า พุทโธ นี่ความจริงไม่ใช่เล็กน้อยนะบรรดาญาติโยมพุทธบริษัท ท่านสอนนี่เป็นของใหญ่มาก คือพระพุทธเจ้าไม่ต่ำ พระพุทธเจ้าน่ะสูงมาก พุทโธ เป็นชื่อของพระพุทธเจ้านั่นเอง หลังจากนั้นก็ให้กำหนดรู้ลมหายใจเข้าออก หายใจเข้า นึกว่า พุท หายใจออกนึกว่า โธ จากนั้นไปถ้าใครต้องการใช้ทางวิชชาสาม อภิญญาหก ปฏิสัมภิทาญาณก็ต้องหาเอง อันนี้ท่านไม่สอน แต่อาตมานี่สอน อาตมาสอนทั้ง 2 อย่าง ควบกันคือ วิชชาสามกับอภิญญาเล็กน้อย อภิญญานี่สอนมากไม่ได้ พอสอนขนาดกลางได้ เวลา 1 ปี คนทำได้ ฝึกถึงแค่ 10 นาทีก็ทำกันได้ ขนาดกลาง ไม่ใช่ขนาดหนัก ต่อมาหลังจากปีนั้นมา 10 ปีไม่มีใครได้เลย พระพุทธเจ้าสั่งให้ลดกำลังลง ลดกำลังสมาธิลง สอนแค่เบา ๆ ถึงทำกันได้มาก อย่าง 2 วันที่ผ่านมานี่ได้ 300 คนเศษ นี่ทำกันได้ ถ้าอย่างหนักนั่นหมายความว่าจะไปนรก สวรรค์ เอาร่างกายไปเลย ก็คงจะทำกันไม่ได้เลย แต่ยังไม่ถึงกาลเวลา เวลานี้กาลเวลาเริ่มเข้ามาถึงแล้ว เพราะตัวอย่างก็มี

พระที่สุราษฎร์ธานี แต่นั่นไม่ใช่อภิญญา เป็นปีติตัวที่ 4 แต่ไม่ช้าก็ได้อภิญญาถ้าเป็นแบบนั้น สามารถลอยไปบนอากาศได้เมื่อจิตเป็นสมาธิ วนไปรอบเมืองสุราษฎร์ได้ เห็นทุกอย่างทั้งหมด แต่ถ้าตั้งใจจะมาวัดท่าซุงมันกลับลงที่เดิม นั่นมันเป็นอาการของปีติ ถ้าเป็นอภิญญาแล้วสามารถบังคับได้ เราจะไปไหนมันจะไปที่นั่นทันที จะไปช้าหรือไปเร็วก็ได้ ตามปกติมันจะไปเร็ว พอนึกปั๊บมันก็ถึงเลย ถ้าเราจะไปได้ช้าต้องประคองกำลังให้ไปช้า ๆ มันถึงจะช้าตามชอบใจ หรือถ้าบรรดาญาติโยมพุทธบริษัททั้งหลายต้องการอภิญญา ก็ได้ ก็ต่อจากนั้นไปท่านก็สอนวิปัสสนาญาณ หลวงพ่อปานนะในด้านวิปัสสนาญาณนี่ท่านตั้งอกตั้งใจสอนเฉพาะ สักกายทิฏฐิ อย่างอื่นท่านสอนแต่ไม่เน้นนัก เน้นสักกายทิฏฐิเป็นใหญ่ให้มีความเข้าใจว่า ร่างกายนี้ไม่ใช่เราไม่ใช่ของเรา เราไม่มีในร่างกาย ร่างกายไม่มีในเรา พอทำสมถะกับวิปัสสนาข้อนี้ควบกัน จิตใจก็สดใสมีอารมณ์สงบ ในช่วงนั้นยังเป็นฌานโลกีย์กันอยู่

บรรดาพระทั้งหลายที่สนใจวิชชาสามก็ทำวิชชาสาม ที่สนใจอภิญญาหกก็ทำอภิญญาหก ควบกันไป แต่การทำนี่ต้องค้นคว้ากันเองนะ การค้นคว้าต้องค้นคว้าในวิสุทธิมรรค ก็ทำถูกบ้างผิดบ้าง ผิดบ้างถูกบ้าง ที่ทำได้เร็วก็มี ทำได้ช้าก็มี ที่ไม่ได้เลยก็มี แต่เขาก็สามารถทำได้ แต่ทว่าจุดจบจริง ๆ ของการปฏิบัติก็ต้องการจุดเดียวคือ พระนิพพาน วิชชาสามก็ดี อภิญญาก็ดี ถ้าเรายังไม่ได้เราก็อยากจะได้ ดิ้นรนอยากจะได้ พอได้แล้วก็เบื่อ มันไม่รู้จะไปไหนไอ้สวรรค์ก็มีวงแคบ พรหมก็มีวงแคบ นรกก็มีวงแคบอยู่แค่นั้นเที่ยวไปเที่ยวมามันก็แค่นั้นแหละ มันไม่รู้จะไปไหน อยากกินก๋วยเตี๋ยว ก๋วยเตี๋ยวก็ไม่มีขาย ไม่มีก๋วยเตี๋ยวขายที่นรก สวรรค์ แปลก…กินน้ำชาก็ไม่มีน้ำชาขาย อยากกินโอเลี้ยงก็ไม่มี มันแห้งมันแล้งจะตายไปไม่น่าไป เราก็ไปจบกันดินแดนพระนิพพาน พอไปถึงพระนิพพานแล้วก็หมดอยาก ความต้องการจะไปไหนอีกไม่มี พอถึงนิพพานแล้วอารมณ์ก็จบ คือดินแดนที่สวยที่สุดคือพระนิพพาน ที่เขาบอกว่าสูญ แต่ความจริงมันไม่สูญ

ตอนแรกไปเที่ยวสวรรค์ก็สนุก ที่นั่นก็สวยที่นี่ก็สวย ที่นั่นก็ดีที่นี่ก็ดี ไปมาใหม่ๆ ที่ไปแล้วก็อยากไปใหม่ ยังไม่เคยก็อยากจะไปอีก ไปจนทั่ว หนักเข้า ๆ คืนเดียวไปจบสวรรค์ หนักเข้าๆ คืนเดียวไปทั้งสวรรค์และนรก ไปทั้งหมดจรดแดน มันก็แค่นั้นแหละ แต่ก็ดีอย่างหนึ่ง ไปเห็นนางฟ้าเทวดาที่เกิดใหม่หรือพรหมที่เกิดใหม่ เราก็เข้าไปถาม ก็ได้ความรู้จากพวกนั้นว่าไปทำอะไรมาจึงเป็นนางฟ้าได้ เป็นเทวดาได้ เป็นพรหมได้ บางคนทำบาปไว้มากแต่ก่อนจะตายจิตเป็นบุญเล็กน้อย พอกราบพระประเดี๋ยวก็ตาย ก็ไปสวรรค์ได้ บาปตามไม่ทันไปเมืองนรกก็เหมือนกัน บางคนสร้างความดีไว้มาก อย่างพระองค์หนึ่งบวชตั้ง 72 พรรษา ไปลงนรกขุมที่ 7 เจ็ดเหมือนกันใช่ไหม ท่านชอบเลข 7 เพราะอะไร เพราะว่าตอนหลังมีความเข้าใจผิด คือหลงผิดเป็นมิจฉาทิฏฐิ เป็นอุปัชฌาย์ได้ของมากๆ ก็ส่งขายไปบ้าง ให้ชาวบ้านไปบ้างโดยไม่ถูกธรรม ของเขาถวายสงฆ์นี่ให้ชาวบ้านไม่ได้ ถ้าจะให้ไปต้องซื้อสงฆ์ เราต้องคู้ค่าของของ เมื่อของให้ไปก็จ่ายสตางค์ให้กับส่วนกลางเท่ากับจำนวนของอย่างนี้ได้ เอาไว้เป็นของส่วนกลาง

นี่แหละบรรดาท่านพุทธบริษัททั้งหลาย พูดมาพูดไปวันนี้ก็ทำท่าจะพูดไม่ไหวแต่พอพูดไปได้ เป็นอันว่าทุกท่านต้องการนิพพาน ให้หันมาหากายลูกเดียว คือ สักกายทิฏฐิ ที่แนะนำให้ทุกคนว่าก่อนจะหลับให้คิดในใจว่า

1.เราต้องการพระนิพพาน แล้วนอกจากนั้นก็รับรู้ว่าร่างกายต้องตาย หนึ่ง
2. เคารพพระไตรสรณาคมน์
3. เคารพในศีล เคารพในศีลต้องนับศีลด้วย ศีลข้อไหนเราบกพร่องบ้างพยายามทำศีลให้สมบูรณ์แบบ

ให้จิตตั้งไว้เฉพาะพระนิพพานจุดเดียว โดยเฉพาะอย่างยิ่งท่านที่ได้มโนมยิทธิ คืออภิญญาและวิชชาสามควบกัน ก่อนจะหลับเมื่อศีรษะถึงหมอนเอาจิตไปตั้งไว้ที่นิพพาน ไปที่วิมานพระพุทธเจ้าก็ได้ไปที่วิมานของเราก็ได้ ถ้าไปที่วิมานของเราให้นึกถึงพระพุทธเจ้าจะพบท่านทันที แล้วตัดสินใจว่า ถ้าร่างกายนี้ตายเมื่อไรขอมาที่นี่เมื่อนั้น หมดเวลาพอดี

จงพิจารณา จงกล่าวโทษ โจทย์ตัวเองไว้เสมอ ถ้าเราเห็นว่า ตัวเองดีเมื่อไหร่ ก็เลวเมื่อนั้น ผลของธรรมมะ คือผลของปฏิบัติ

คัดลอกมาจากหนังสือคำสอน ของท่านพระอาจารย์พระราชพรหมยาน

Click to expand...

สาธุๆ ครับลุง

ร่วมทำบุญผ่านธนาคารกับศูนย์พุทธศรัทธา

nutt_nst, 3 สิงหาคม 2010

#45
- ถูกใจ x 7
- ดูรายการ
jinny95 เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

28 ตุลาคม 2007

โพสต์:

6,074

กระทู้เรื่องเด่น:

1

ค่าพลัง:

+9,666
หลงเข้ามา said: ↑

<table class="tborder" border="0" cellpadding="6" cellspacing="1" width="100%"><tbody><tr><td class="thead">ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 3 คน ( เป็นสมาชิก 2 คน และ บุคคลทั่วไป 1 คน ) </td><td class="thead" width="14%"><center">[ แนะนำเรื่องเด่น ] </center"></td></tr><tr><td class="alt1" colspan="2" width="100%">หลงเข้ามา, jinny95+ </td></tr></tbody></table>

ไง! จินนี่

สบายดีเน๊าะ ^-^
Click to expand...

สบายดีครับ เป็นอย่างไร ออกบวชรึยัง ไม่บวชระวังจะแกะฉันทะยากนะ ^-^

สติปัฏฐานสี่

jinny95, 4 สิงหาคม 2010

#46
- ถูกใจ x 1
- ดูรายการ
ฐาณัฏฐ์ เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

5 มกราคม 2008

โพสต์:

6,197

กระทู้เรื่องเด่น:

1

ค่าพลัง:

+4,075
jinny95 said: ↑

สบายดีครับ เป็นอย่างไร ออกบวชรึยัง ไม่บวชระวังจะแกะฉันทะยากนะ ^-^
Click to expand...

ยั้งๆ หยั่งใจตนอยู่
ไม่เร่ง นิ่งๆ ช้าๆ เนิบๆ สิ่งที่พล่า เห็นให้มันชัด
ผ้าเหลืองสะบัด รอริบๆ แก้ทำเมิน หุหุ
แม้นชาติไหนเกิดไปพบพาน จะทรมานควักทิ้งทั้งแก้วตา

ฐาณัฏฐ์, 4 สิงหาคม 2010

#47
- ถูกใจ x 2
- ดูรายการ
pra_TopSecret เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

13 เมษายน 2010

โพสต์:

218

ค่าพลัง:

+868
upanya said: ↑

เมื่อใจเข้าถึงสภาวะธรรม ใดแล้วสังโยขน์ที่เกาะกุมใจนั้นก็หลุดไปเอง
ไม่ต้องมานั่งพิจารณาเพื่อละอีกแต่อย่างใด
เพราะมันเป็นคุณสมบัติของใจที่อยู่ในสภาวธรรมนั้นเอง

เหมือนเมื่อเราเปิดไฟ ความมืดก็หายไปทันที
เมื่อใจสว่าง ความมืดในใจก็หายไปทันทีเป็นอัตโนมัติ
Click to expand...

สิ่งนี้แล คือ เรื่องสังโยชน์
สาธุการ

อนุโมทนา ในธรรมของท่าน

พระท๊อป ชินวโร
ความเป็นปึกแผ่นของพระพุทธศาสนา

pra_TopSecret, 4 สิงหาคม 2010

#48
- ถูกใจ x 1
- ดูรายการ
เป็ดเซ็ง เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

28 มิถุนายน 2010

โพสต์:

100

ค่าพลัง:

+858
upanya said: ↑

เมื่อใจเข้าถึงสภาวะธรรม ใดแล้วสังโยขน์ที่เกาะกุมใจนั้นก็หลุดไปเอง ไม่ต้องมานั่งพิจารณา เพื่อละอีกแต่อย่างใด
เพราะมันเป็นคุณสมบัติ ของใจที่อยู่ในสภาวธรรมนั้นเอง เหมือนเมื่อเราเปิดไฟ ความมืดก็หายไปทันที เมื่อใจสว่าง ความมืดในใจก็หายไปทันทีเป็นอัตโนมัติ
Click to expand...

โอ้โฮ แฮะ ชัดแจ้ง จริง ๆ อย่างนี้ นะ ท่านผู้รู้ คำพูดของท่าน ขัดกันเอง นะ ขอถามประดับ ความรู้นิด นะ
๑ ถ้าไม่พิจารณา จะเข้าถึง สภาวะธรรม ได้อย่างไร เคยได้ยิน คำว่า อธิปัญญา มั้ย หมายถึงอะไร ?
๒ การปฏิบัติ โดยไม่ใช้ วิปัสนาญาณ (การพิจารณา) สามารถละสังโยชน์ ได้เหรอ ?
๓ การปฏิบัติ ต้องใช้ ความเพียร ในอิทธิบาท ๔ ต้องเปรียบเทียบว่า ถ้าไม่ทำนา ข้าวจะมา จากใหน ? การเปรียบของท่าน นั้นเป็นผล ไม่ใช่ มรรค ที่คุยกันอยู่ คุยเรื่อง มรรค เด๊ยวจะหลง กระทู้

pra_TopSecret said: ↑

สิ่งนี้แล คือ เรื่องสังโยชน์
สาธุการ อนุโมทนา ในธรรมของท่าน
Click to expand...

โอหนอ แสดงว่าท่านปฏิบัติ ในแนวทางเดียวกัน คำพูดที่ท่านบอก กับท่าน ทำเป็นงง ว่า พระพุทธเจ้า ไม่ได้สอน อะไรเลย มันก็ชัดอยู่แล้ว ไม่เรียกว่า ค้านคำสอนเหรอ แล้วที่ถามเรื่อง อารมณ์ สมาธิ อันนี้ ไม่ว่ากัน ที่ท่านบ่ายเบี่ยง คงเพราะ ไม่รู้คำตอบ เพราะ คนเข้าถึง เท่านั้น ที่จะรู้

http://board.palungjit.com/album.php?albumid=4291

เป็ดเซ็ง, 4 สิงหาคม 2010

#49
- ถูกใจ x 1
- ดูรายการ
2ชาติตรัสรู้ គ្រប់គ្រាន់ รักษาดวงใจ.គ្រប់គ្រាន់

วันที่สมัครสมาชิก:

14 กุมภาพันธ์ 2009

โพสต์:

1,696

ค่าพลัง:

+1,558
มีบุคคลประเภทใดบ้างที่จะละสังโยชน์ได้ รู้หรือไม่

แล้วบุคคลประเภทใดที่จะยังละสังโยชน์ไม่ได้แน่นอน รู้หรือไม่

หรือว่าจะเป็น ขันติ

2ชาติตรัสรู้, 4 สิงหาคม 2010

#50
- ถูกใจ x 1
- ดูรายการ
k.kwan เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

22 พฤศจิกายน 2007

โพสต์:

15,900

ค่าพลัง:

+7,310
คนหนึ่งบอกว่าถ้าอยากได้ผลมะม่วงให้ทำการหามะม่วงมาปลูก
แล้วให้หมั่นรดน้ำพรวนดินใส่ปุ๋ยต้นมะม่วงด้วยความเพียรไปเรื่อยๆ
วันหนึ่งข้างหน้ามะม่วงก็จะออกผลให้ได้รับประทานเอง

อีกคนมาบอกว่า ถ้าไม่มองหามะม่วงแล้วปีนขึ้นตัด ก็จะไม่ได้มะม่วงมากิน

ไม่รู้จะคุยกันรู้เรื่องไหม นะ คนไทยด้วยกันแท้ๆ เข้าใจกันยากแท้น้อ

ล็อกอินนี้ เซ้งมา เมื่อ ต.ค.55 กรรมใดต่อจากนี้ไป จึงไม่เกี่ยวก๊ะ k.kwan แล้วจร้าา

k.kwan, 4 สิงหาคม 2010

#51
- ถูกใจ x 2
- ดูรายการ
pra_TopSecret เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

13 เมษายน 2010

โพสต์:

218

ค่าพลัง:

+868

เป็ดเซ็ง said: ↑

โอ้โฮ แฮะ ชัดแจ้ง จริง ๆ อย่างนี้ นะ ท่านผู้รู้ คำพูดของท่าน ขัดกันเอง นะ ขอถามประดับ ความรู้นิด นะ
๑ ถ้าไม่พิจารณา จะเข้าถึง สภาวะธรรม ได้อย่างไร เคยได้ยิน คำว่า อธิปัญญา มั้ย หมายถึงอะไร ?
พิจารณาเป็นแค่ จินตา ไม่สามารถ ทำให้แจ้งได้ ต้องใช้ ภาวนามยปัญญา พิจารณา ไม่ใช่วิปัสสนา พิจารณาเป็น วิปัสสนึก
๒ การปฏิบัติ โดยไม่ใช้ วิปัสนาญาณ (การพิจารณา) สามารถละสังโยชน์ ได้เหรอ ?
ไปอ่านมาจากไหน ว่าพิจารณา เป็น วิปัสสนา บอกมาที...เป็ดน้อย
สำนักไหนสอนมา ไทเก๊ก หรือบู๊ลิ้ม หรือนึกเอง
๓ การปฏิบัติ ต้องใช้ ความเพียร ในอิทธิบาท ๔ ต้องเปรียบเทียบว่า ถ้าไม่ทำนา ข้าวจะมา จากใหน ? การเปรียบของท่าน นั้นเป็นผล ไม่ใช่ มรรค ที่คุยกันอยู่ คุยเรื่อง มรรค เด๊ยวจะหลง กระทู้
แล้วนิพพานมันต้องสรางขึ้น เหมือนปลูกข้าวรึเปล่า หือ...
มันปลูกนิพพาน ให้งอกงาม แล้วค่อยเสวยนิพพานหรอ
ไหน ใครสร้างได้แล้วเอามาขายหน่อยซิ เอามาโชว์หน่อ มันอยู่ไหน

โอหนอ แสดงว่าท่านปฏิบัติ ในแนวทางเดียวกัน คำพูดที่ท่านบอก กับท่าน ทำเป็นงง ว่า พระพุทธเจ้า ไม่ได้สอน อะไรเลย มันก็ชัดอยู่แล้ว ไม่เรียกว่า ค้านคำสอนเหรอ แล้วที่ถามเรื่อง อารมณ์ สมาธิ อันนี้ ไม่ว่ากัน ที่ท่านบ่ายเบี่ยง คงเพราะ ไม่รู้คำตอบ เพราะ คนเข้าถึง เท่านั้น ที่จะรู้
Click to expand...

พระพุทธเจ้าไม่เคยสอนอะไรเลย
เพราะพระพุทธเจ้าคือความจริงของสรรพสิ่ง เป็นเนื้อเดียวกับทุกสรรพสิ่ง ไร้ขอบเขต เรียกว่า อนาวรญาณ หรือ
คีย์บอร์ด เม้าส เครื่องคอมพิวเตอร์ อากาศ ดวงจันทร์ ตัวท่านหรือตัวเรา สาวก พระ โยม คุณครู นักเรียน หมา แมว นก หนู นายกรัฐมนตรี โต๊ะ เก้าอี้ กระดาษทิชชู่ ดิน น้ำ ก้อนขี้หมา หนอน ...... ฯลฯ

ไม่มีสิ่งใด ที่ไม่ใช่พระพุทธเจ้าเลย
เป็นพระพุทธเจ้าทั้งหมด
เป็นทุกสิ่ง
หาสิ่งใด ไม่ใช่พระพุทธเจ้าไม่ได้เลย
ทุกสิ่งเป็น พุทธะ

ทุกสิ่งล้วนเป็นพุทธธาตุ

พุทธธาตุ
ธาตุแห่งพุทธะ อันเป็นหนึ่งเดียวกับ สรรพสิ่ง อันไม่จำกัด ไม่ประมาณ ไร้เขตจำกัด

แล้วพระพุทธเจ้า จะมีอะไรให้สอน

ในเมื่อพระองค์ คือทุก ๆ สภาพ แห่งสรรพสิ่ง

แล้วท่านสอนอะไร

ตรัสรู้ คือ การรู้แจ้ง แห่งพระองค์

การ ตรัส ของพระองค์ ในแต่ละครั้ง

องค์พระธรรมกาย แห่งพระองค์

ทุกสิ่ง ล้วน เป็นความจริง เป็นความแจ้ง

แล้วแบบนี้ พระองค์ สอนอะไรมั๊ย

เปล่าเลย

พระองค์ไม่ได้สอนอะไรเลย

แต่พระองค์ คือพุทธธาตุ

ธาตุ แห่งความเป็นจริง ความเป็นหนึ่งเดียวของสรรพสิ่ง

ท่านทั้งหลาย

หากจะพบพระพุทธเจ้า

ขอท่านจงเป็นหนึ่งเดียว เป็นเนื้อเดียวกับสรรพสิ่ง

ท่านจะพบ พุทธะ ธาตุแห่งพุทธะ ที่ไม่มีที่ไหน ไม่มีเลย

ท่านจะหาความเป็นพุทธะไม่ได้ด้วยจากสิ่งอันใดเลย

84000 พระธรรมขันธ์ หรือ สติปัฏฐาน 4 ศีล สมาธิ ปัญญา เป็น เครื่องมือ เท่านั้น ไม่ใช่ พุทธะ

และไม่ใช่ สิ่งที่ให้ยึด

ธรรม เป็นเครื่องมือ สะท้อนให้ปลง

ปลงคือทิ้ง

ทิ้งธรรม
เพราะธรรมทั้งหลายเป็นอนัตตา

จึงให้ปลงธรรม

ไม่ใช่แบกธรรม

หรือเจริญธรรม

ให้นอกเหนือธรรม

และจบซึ่งธรรม

อันหมายถึง ความเป็นเนื้อเดียวกับสรรพสิ่ง
นี้แล คือความไพเราะอย่างสูงสุด ของการประกาศธรรม
ของพระผู้มีพระภาคเจ้า

พระท๊อป ชินวโร
ความเป็นปึกแผ่นของพระพุทธศาสนา

pra_TopSecret, 4 สิงหาคม 2010

#52
มดปลวก Active Member

วันที่สมัครสมาชิก:

15 กรกฎาคม 2010

โพสต์:

26

ค่าพลัง:

+42
นมัสการพระคุณเจ้าและขออนุโมทนา สาธุ ท่านผู้เจริญในธรรมทั้งหลาย...

อ่านจนปวดตาเลย เดี๋ยวกลับมาดูต่อกำลังเข้ม ยังไม่เข้าถึงแก่นแท้คงต้องศึกษาก่อน...

อนุโมทนา สาธุ สาธุ สาธุ...

Mod gang my pp modgang modview imod blog mod blog ธุรกิจส่งออก blog profile blog profile blog site imodpluak site modpluak มดปลวก palungjit รับจัดโต๊ะจีน palungjit โปรโมทสินค้าส่งออก palungjit party Link Rannthai โต๊ะจีน chairai98 chairai95 thaifran1 thaifran2 none54 none68 Addnine Disqus มังกี้โต๊ะจีน มังกี้โต๊ะจีน kean32 kean622 medium.com about ธุรกิจ โพสจัง mod gang mod gang1 mod gang2 Snack Snack

มดปลวก, 4 สิงหาคม 2010

#53
- ถูกใจ x 2
- ดูรายการ
pra_TopSecret เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

13 เมษายน 2010

โพสต์:

218

ค่าพลัง:

+868
มดปลวก said: ↑

นมัสการพระคุณเจ้าและขออนุโมทนา สาธุ ท่านผู้เจริญในธรรมทั้งหลาย...

อ่านจนปวดตาเลย เดี๋ยวกลับมาดูต่อกำลังเข้ม ยังไม่เข้าถึงแก่นแท้คงต้องศึกษาก่อน...

อนุโมทนา สาธุ สาธุ สาธุ...
Click to expand...

สาธุ เจริญพร กับโยมนะ

เหมือนไม่ไผ่
ที่มันไม่มีแก่น

อาตมาไม่เคยสอนอะไรที่เป็นแก่นเลย

สาธุการ ในโยนิโสมนสิการ ของโยมนะ

แก้ไขครั้งล่าสุด: 4 สิงหาคม 2010

พระท๊อป ชินวโร
ความเป็นปึกแผ่นของพระพุทธศาสนา

pra_TopSecret, 4 สิงหาคม 2010

#54
- ถูกใจ x 1
- ดูรายการ
เตชพโล เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

19 กุมภาพันธ์ 2010

โพสต์:

267

ค่าพลัง:

+1,431
pra_TopSecret said: ↑

พระพุทธเจ้าไม่เคยสอนอะไรเลย
เพราะพระพุทธเจ้าคือความจริงของสรรพสิ่ง เป็นเนื้อเดียวกับทุกสรรพสิ่ง ไร้ขอบเขต เรียกว่า อนาวรญาณ หรือ
คีย์บอร์ด เม้าส เครื่องคอมพิวเตอร์ อากาศ ดวงจันทร์ ตัวท่านหรือตัวเรา สาวก พระ โยม คุณครู นักเรียน หมา แมว นก หนู นายกรัฐมนตรี โต๊ะ เก้าอี้ กระดาษทิชชู่ ดิน น้ำ ก้อนขี้หมา หนอน ...... ฯลฯ

ไม่มีสิ่งใด ที่ไม่ใช่พระพุทธเจ้าเลย
เป็นพระพุทธเจ้าทั้งหมด
เป็นทุกสิ่ง
หาสิ่งใด ไม่ใช่พระพุทธเจ้าไม่ได้เลย
ทุกสิ่งเป็น พุทธะ

ทุกสิ่งล้วนเป็นพุทธธาตุ

พุทธธาตุ
ธาตุแห่งพุทธะ อันเป็นหนึ่งเดียวกับ สรรพสิ่ง อันไม่จำกัด ไม่ประมาณ ไร้เขตจำกัด

แล้วพระพุทธเจ้า จะมีอะไรให้สอน

ในเมื่อพระองค์ คือทุก ๆ สภาพ แห่งสรรพสิ่ง

แล้วท่านสอนอะไร

ตรัสรู้ คือ การรู้แจ้ง แห่งพระองค์

การ ตรัส ของพระองค์ ในแต่ละครั้ง

องค์พระธรรมกาย แห่งพระองค์

ทุกสิ่ง ล้วน เป็นความจริง เป็นความแจ้ง

แล้วแบบนี้ พระองค์ สอนอะไรมั๊ย

เปล่าเลย

พระองค์ไม่ได้สอนอะไรเลย

แต่พระองค์ คือพุทธธาตุ

ธาตุ แห่งความเป็นจริง ความเป็นหนึ่งเดียวของสรรพสิ่ง

ท่านทั้งหลาย

หากจะพบพระพุทธเจ้า

ขอท่านจงเป็นหนึ่งเดียว เป็นเนื้อเดียวกับสรรพสิ่ง

ท่านจะพบ พุทธะ ธาตุแห่งพุทธะ ที่ไม่มีที่ไหน ไม่มีเลย

ท่านจะหาความเป็นพุทธะไม่ได้ด้วยจากสิ่งอันใดเลย

84000 พระธรรมขันธ์ หรือ สติปัฏฐาน 4 ศีล สมาธิ ปัญญา เป็น เครื่องมือ เท่านั้น ไม่ใช่ พุทธะ

และไม่ใช่ สิ่งที่ให้ยึด

ธรรม เป็นเครื่องมือ สะท้อนให้ปลง

ปลงคือทิ้ง

ทิ้งธรรม
เพราะธรรมทั้งหลายเป็นอนัตตา

จึงให้ปลงธรรม

ไม่ใช่แบกธรรม

หรือเจริญธรรม

ให้นอกเหนือธรรม

และจบซึ่งธรรม

อันหมายถึง ความเป็นเนื้อเดียวกับสรรพสิ่ง
นี้แล คือความไพเราะอย่างสูงสุด ของการประกาศธรรม
ของพระผู้มีพระภาคเจ้า
Click to expand...

ถ้าว่าพระพุทธเจ้าเป็นเนื้อเดียวกับทุกสรรพสิ่งแล้ว
เช่นนั้น...เราก็เป็นเนื้อเดียวกับพระพุทธเจ้าแล้วล่ะสิ

แล้วจะปฏิบัติธรรมกันไปทำไม

พุทธพจน์ที่ว่า "ผู้ใดเห็นธรรมผู้นั้นเห็นเราตถาคต"

ก็หาคุณค่าสาระอันใดไม่ได้แล้วล่ะสิครับ พระคุณเจ้า

แก้ไขครั้งล่าสุด: 4 สิงหาคม 2010

เตชพโล, 4 สิงหาคม 2010

#55
- ถูกใจ x 2
- ดูรายการ
2ชาติตรัสรู้ គ្រប់គ្រាន់ รักษาดวงใจ.គ្រប់គ្រាន់

วันที่สมัครสมาชิก:

14 กุมภาพันธ์ 2009

โพสต์:

1,696

ค่าพลัง:

+1,558
ดูเผินๆ เหมือนว่าจิต JIT_ISSARA...
แต่ยังติด อยู่ที่ความ ปราถนา
เที่ยววิ่งวน ค้นหา เนิ่นนานมา
ยังตามหา จิตอิสระ ไม่พบเอย

แตร้ง แตรงแตร่งแตร๊ง .....

หรือว่าจะเป็น ขันติ

2ชาติตรัสรู้, 4 สิงหาคม 2010

#56
- ถูกใจ x 1
- ดูรายการ
พรานยึ้ม เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

9 มีนาคม 2010

โพสต์:

591

ค่าพลัง:

+682
ติแน้ว ติแน๊วววววว

ติงเลง เตงตุม เตงตุม

:'(

พรานยึ้ม, 4 สิงหาคม 2010

#57
- ถูกใจ x 1
- ดูรายการ
pra_TopSecret เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

13 เมษายน 2010

โพสต์:

218

ค่าพลัง:

+868
เตชพโล said: ↑

ถ้าว่าพระพุทธเจ้าเป็นเนื้อเดียวกับทุกสรรพสิ่งแล้ว
เช่นนั้น...เราก็เป็นเนื้อเดียวกับพระพุทธเจ้าแล้วล่ะสิ

แล้วจะปฏิบัติธรรมกันไปทำไม

พุทธพจน์ที่ว่า "ผู้ใดเห็นธรรมผู้นั้นเห็นเราตถาคต"

ก็หาคุณค่าสาระอันใดไม่ได้แล้วล่ะสิครับ พระคุณเจ้า
Click to expand...

เข้าใจถูกแล้ว

แต่ของเต็ม ๆ

ผู้ใดเห็นทุกข์ ผู้นั้นเห็นธรรม
ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นเห็นเรา

คนเรา เริ่มที่เห็นทุกข์
จึงออกจากทุกข์นั้น
และเห็นสรรพสิ่ง
เห็นสรรพธรรม
เมื่อเห็นสรรพธรรม
นั่นแหล่ะ เห็นพระพุทธองค์

พระองค์ ก็คือสรรพสิ่ง สรรพธรรม
สรรพสิ่ง สรรพธรรมคือความจริงทั้งปวง

นี้แล...พุทธธาตุ
ธาตุของพระองค์ ที่เป็นเนื้อเดียวกับทุกสรรพสิ่ง
ไม่ใรสิ่งใดไม่ใช่ธรรมเลย

และไม่มีสิ่งใดที่ไม่ใช่พระองค์เลย

หรือโยมคิดว่า พระองค์ ทรง ดับขันธ์ปรินิพพาน แล้ว พระองค์ไปไหนหล่ะ

อำนาจพุทธะ คือทุกสิ่ง
สรรพสิ่ง และสรรพธรรม

เพียงคุณมองเห็น

ลองถามท่านอาจารย์กร
ท่านแนะนำคุณได้ดีมาก

พระท๊อป ชินวโร
ความเป็นปึกแผ่นของพระพุทธศาสนา

pra_TopSecret, 5 สิงหาคม 2010

#58
- ถูกใจ x 1
- ดูรายการ
เตชพโล เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

19 กุมภาพันธ์ 2010

โพสต์:

267

ค่าพลัง:

+1,431

pra_TopSecret said: ↑

เข้าใจถูกแล้ว

แต่ของเต็ม ๆ

ผู้ใดเห็นทุกข์ ผู้นั้นเห็นธรรม
ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นเห็นเรา

คนเรา เริ่มที่เห็นทุกข์
จึงออกจากทุกข์นั้น
และเห็นสรรพสิ่ง
เห็นสรรพธรรม
เมื่อเห็นสรรพธรรม
นั่นแหล่ะ เห็นพระพุทธองค์

พระองค์ ก็คือสรรพสิ่ง สรรพธรรม
สรรพสิ่ง สรรพธรรมคือความจริงทั้งปวง

นี้แล...พุทธธาตุ
ธาตุของพระองค์ ที่เป็นเนื้อเดียวกับทุกสรรพสิ่ง
ไม่ใรสิ่งใดไม่ใช่ธรรมเลย

และไม่มีสิ่งใดที่ไม่ใช่พระองค์เลย

หรือโยมคิดว่า พระองค์ ทรง ดับขันธ์ปรินิพพาน แล้ว พระองค์ไปไหนหล่ะ

อำนาจพุทธะ คือทุกสิ่ง
สรรพสิ่ง และสรรพธรรม

เพียงคุณมองเห็น

ลองถามท่านอาจารย์กร
ท่านแนะนำคุณได้ดีมาก
Click to expand...

ถ้าอย่างนั้นผมก็จะมองแต่
สาว สวย ๆ หุ่น ดี ๆ
ผมคงได้เห็นพระพุทธองค์ใช่มั้ยครับ
เพราะพระองค์คือทุกสรรพสิ่ง

ถ้าอย่างนั้นผมคงได้เป็นพระอรหันต์ประเภท
สุขาปฏิปทา ขิปปาภิญญา แน่นอน
ใช่มั้ยครับพระคุณเจ้า

อย่างนี้ พระนิพพาน
ก็สบายผมน่ะสิ.......

เตชพโล, 5 สิงหาคม 2010

#59
pra_TopSecret เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

13 เมษายน 2010

โพสต์:

218

ค่าพลัง:

+868
เตชพโล said: ↑

ถ้าอย่างนั้นผมก็จะมองแต่
สาว สวย ๆ หุ่น ดี ๆ
ผมคงได้เห็นพระพุทธองค์ใช่มั้ยครับ
เพราะพระองค์คือทุกสรรพสิ่ง

ถ้าอย่างนั้นผมคงได้เป็นพระอรหันต์ประเภท
สุขาปฏิปทา ขิปปาภิญญา แน่นอน
ใช่มั้ยครับพระคุณเจ้า

อย่างนี้ พระนิพพาน
ก็สบายผมน่ะสิ.......
Click to expand...

โง่ต่อไปไอ้มดแดง...........

พระท๊อป ชินวโร
ความเป็นปึกแผ่นของพระพุทธศาสนา

pra_TopSecret, 5 สิงหาคม 2010

#60
- ถูกใจ x 1
- ดูรายการ

(คุณต้องเข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน เพื่อที่จะโพสต์)

หน้า 3 ของ 4

แชร์หน้านี้

Loading...