ไม่เคยฝึกมโนมยิทธิ แต่สิ่งที่ตัวเองสื่อได้ คล้ายๆจะมาทางด้านนี้

ขออนุโมทนาสาธุ.........

 

กราบอนุโมทนาด้วยค่ะ..(smile)

 

สวัสดีค่ะคุณอ้อย ดิฉันฝากให้พี่สาวโอนออนไลน์ไปให้คุณอ้อยแล้ว 1000 บาท (ดิฉันอยู่ต่างประเทศค่ะเลยไม่สามารถโอนได้ด้วยตัวเอง) พี่สาวแนบหน้าโอนมาให้ด้วยค่ะ ขอขอบพระคุณเป็นอย่างสูงที่สละเวลาเป็นธุระให้ส่วนรวมได้ร่วมทำบุญกันในครั้งนี้ อนุโมทนาค่ะ

 

อ๋าววววว

ดิฉันอ่านกระทู้ขาดๆเกินๆมาหลายวัน พอวันนี้มีเวลามาอ่านเต็มๆ เขาทำบุญร่วมกันไปเสร็จสิ้นซะแล้ววว
ตกขบวนเลยเรา

เลยไม่ได้ทำบุญร่วมกับกัลยาณมิตรที่นี่ ยังไงต้องขออนุโมทนากับบุญกุศลของทุกๆท่านด้วยนะคะ สาธุๆๆ

 

โอ้ววววว

ไม่ได้เข้ามาอ่านนานแล้ว คุณอ้อยปฏิบัติก้าวกระโดดไปมากกกกเลยนะคะเนี่ย leap frog

ขออนุโมทนาสาธุกับความก้าวหน้าด้วยนะคะ ยินดีด้วยจริงๆ
สิ่งศักดิ์สิทธิ์ท่านเมตตา จะได้มีกำลังใจปฏิบัติยิ่งๆขึ้นไปนะคะ

 

อ้อยออกไปธุระข้างนอก โดยที่ลืมlog out ออก
ขอบคุณทุกคนมากๆนะคะ ไม่ต้องรีบก็ได้ค่า
เห็นว่าบางคนลุ้นให้ถึงเย็นเพื่อจะได้รีบมาโอนเงิน ส่วนคนที่อยู่ต่างประเทศก็ไม่ต้องร้อนใจไปนะคะ สบายๆค่า กว่าอ้อยจะไปเช็คยอดก็คงจะเป็นวันจันทร์น่ะค่ะ หากจะเลทไปบ้างเพราะการทำงานข้ามประเทศต้องมีระบบ ก็ขออย่าได้ร้อนใจไปเลยนะคะ ทุกคนอยากทำบุญ และอยากโอนเงินมาให้เพื่อที่จะได้อุทิศบุญกุศลให้เจ้ากรรมนายเวร อ้อยก็รับทราบ แต่ถ้าหากเราติดธุระหรือรีบร้อนจนเกิดเหตุการณ์บางอย่างขึ้น หากเกิดอะไรขึ้นมา อ้อยบาปแย่เลย เอาเป็นว่าสบายๆดีกว่านะคะ ^_^ เจ้ากรรมนายเวรเค้าก็ได้รับส่วนบุญกุศลที่เราอุทิศไปให้แล้วน่ะค่ะ

 

ขอบคุณพี่มากๆเลยนะคะ พอดีอ้อยได้อาจารย์ดีค่ะ บุญของท่านเลยหนุนอ้อยไปด้วย ไม่ใช่ใครที่ไหนหรอกค่ะ พี่me,myselfน่ะค่ะ อิอิ

เอาการปฏิบัติของอ้อยมาเล่าบ้างดีกว่า เผื่อจะเป็นประโยชน์กับกัลยาณมิตรบ้างค่ะ ^_^ วันนี้อ้อยจะเขียนเป็นไดอารี่ของตัวอ้อยเองก็แล้วกันนะคะ ซึ่งแต่ละคนก็อาจจะปฏิบัติแตกต่างกันไป ก็ไม่ผิดค่ะ แล้วแต่ความถนัดของแต่ละบุคคลค่ะ

สำหรับตัวอ้อยเองนะคะ หลังจากเข้ากระทู้นี้ด้วยความเมตตาของคุณพ่อสุพจน์ ที่กรุณาส่งลิงก์นี้ให้ลูกสาวของคุณพ่อ และลูกสาวได้ส่งให้พี่สาวทางธรรมอีกที และพี่สาวคนนี้แหล่ะค่ะได้ส่งลิงก์กระทู้นี้มาให้อ้อย

อ้อยใช้เวลาอ่านประมาณ 4 วันถึงจะอ่านจบในตอนนั้น
ก็เปิดใจ เรียนรู้ศึกษาพยายามทำความเข้าใจไปด้วย ก็แปลกดีนะคะ พออ่านแล้วรู้สึกเคารพพี่me,myselfมากๆ ยิ่งอ่านก็ยิ่งรักเคารพ เห็นความเมตตาไม่ว่าจะเป็นการตอบกระทู้ให้กับกัลยณมิตร หรือการสนทนาธรรมกับพระศาสดา ทำให้รู้สึกนับถือเข้าไปอีก ก็เลยตั้งใจว่าจะต้องปฏบัติแบบเป็นจริงเป็นจังให้ได้

ปกติทุกปีอ้อยก็ไปปฏิบัติธรรม ถือศีล8 ถืออุโบสถที่สำนักวิปัสนาเป็นประจำ
แต่ตอนนั้นยังไม่ค่อยเข้าใจอะไรนัก พอมาอ่านเจอเกี่ยวกับการบูชาครู อ้อยก็รีบทำตาม ก็ศึกษาทั้งมโนมยิทธิ ควบคู่ไปกับการปฏิบัติแบบสายสุขวิปัสโก โดยมีพี่me,myself คอยให้คำแนะนำ และนอกจากนั้นยังมีเพื่อนๆทางธรรมหลายคนกรุณเอาหนังสือ CDธรรมะมาให้ ก็เริ่มศึกษาแบบมุ่งมั่นตั้งแต่นั้นมา อาจจะเป็นเพราะเราเคยปฏิบัติมาบ้างมันก็เลยต่อเร็วน่ะค่ะ

แต่ที่ละไม่ได้เลยคือ ต้องสวดมนต์ทั้งเช้าและกลางคืนน่ะค่ะ
ตื่นเช้าต้องสวดมนต์ แผ่เมตตา อุทิศบุญกุศลให้กับเจ้ากรรมนายเวร พระภูมิเจ้าที่ เทวดาที่คุ้มครองตัวเรา พระอินทร์ พระพรหม พระยายมราช พระกาฬ พระพาย พระแม่ธรณี พระแม่คงคา พระแม่โพสฬ ครุฑ นาค พระโพธิสัตว์กวนอิม(อ้อยนับถือท่านก็เลยกินเจมั่ง มังสวิรัติมั่งมาเป็นเวลา14-15ปีค่ะ) แล้วก็มังกรที่พระโพธิสัตว์กวนอิมทรง (ก็ไม่รู้ว่าทำไมแต่มีความรู้สึกว่าชาติหนึ่งเราอาจจะเคยเป็นตัวนี้อ่ะต้องถามพี่me,myselfอีกทีค่ะเพื่อยืนยัน ^^) สัมภเวสีที่มาขอรับส่วนบุญ บรรพบุรุษที่ล่วงลับไปแล้ว ครูบาอาจารย์ทั้งทางโลกและทางธรรม และอ้อยจะเน้นชื่อพี่me,myselfด้วยความเคารพ พ่อแม่ ญาติสนิทมิตรสหายทั้งทางโลกและทางธรรม โดยเฉพาะเพื่อนๆในกระทู้นี้ทุกคนค่ะ แล้วก็แม่ย่านางรถที่อ้อยขับอยู่ แล้วก็เทวดาที่ดูแลรักษาดอยอินทนนท์เพราะอ้อยขับรถผ่านบ่อย ก็ขอให้ท่านช่วยคุ้มครองเวลาเราอุทิศบุญกุศลเราก็ให้ท่านด้วย ตอนนี้พิเศษอีกหน่อยเพราะมีเทวดาที่พี่me,myselfส่งมาคุ้มครองด้วย ก็อุทิศให้หมดเลยค่ะ และก็มีน้องเล็ก(ที่พี่me,myselfเคยเล่าในกระทู้) รวมถึงเจ้าฟูๆ เด็กที่มาขออยู่ด้วยน่ะค่ะ ก็อุทิศให้หมดครบเลยน่ะค่ะและที่สำคัญ อุทิศให้ตัวเรานั่นแหล่ะค่ะ แล้วตั้งจิตอธิษฐานขอให้ได้ไปนิพพานในชาตินี้ ตอนที่อุทิศบุญกุศลนี่ บางทีก็กินเวลา5นาทีน่ะค่ะ คือเราต้องทำจิตให้สงบ ให้เป็นสมาธิ แล้วก็ตั้งใจอุทิศ เราจะสังเกตว่าหากเรามีสมาธิ พออุทิศเสร็จเราจะรู้สึกอิ่มเอิบ และสุข คิดว่าเพื่อนๆคงจะรู้สึกเช่นเดียวกัน ใช่ไหมคะ ^_^

จากนั้นพอสายๆก็จะถวายข้าวพระพุทธ เวลาถวายเราก็น้อมจิตเราถึงพระพุทธเจ้า เพื่อถวายข้าวและน้ำอันบริสุทธิ์นี้แด่พระผู้มีพระภาคเจ้า เพื่อความเป็นสิริมงคลกับตัวเองและครอบครัวค่ะ ถ้าใครทำแบบนี้ จะทำให้การฝึกกสิณได้ผลเร็วขึ้นค่ะ หลับตา ลืมตา เราจะเห็นพระพุทธเจ้าตลอด ของอ้อยบางคราก็เห็นหลายองค์ อย่างตอนขับรถ บางทีเห็นลอยมาอยู่บนหัว บางทีก็อยู่ข้างหลัง บางทีเราก็นั่งอยู่กลางวงล้อมของพระพุทธเจ้าทั้ง4พระองค์

ทีนี้อ้อยเป็นแม่ค้าค่ะ ตอนกลางวันถ้าที่ร้านเงียบๆหรือลูกค้าซาๆ ก็จะภาวนาไปเรื่อยๆ อ้อยจะภาวนาพุทโธ น่ะค่ะ ทีนี้พอจิตเป็นสมาธิก็จะตัดเข้าวิปัสนาโดยการพิจารณาถึงความตายเป็นหลัก
แล้วมีการพิจารณาร่างกายอสุภ อันนี้ยังได้เป็นบางจุดอยู่ค่ะยังไม่ครอบคลุม
แล้วก็มีศีล5 คิดว่าที่ผ่านมาเราพลาดจุดไหน ต้องแก้ไขยังไง ทำยังไงถึงจะไม่ให้พลาด
ขันธ์5
กรรมบถ10
อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
พรหมวิหาร4
สังโยชน์3
ทาน ศีล ภาวนาหากทำได้ก็จะทำตลอดเวลาค่ะ
นิวรณ์5 อิทธิบาท4
และตอนนี้ก็อริยสัท4 โดยเฉพาะตัวทุกข์ จะพิจารณาเสมอๆ มองอะไรให้เป็นทุกข์ แล้วเราจะรู้สึกเบื่อกายนี้ไปเองแต่ไม่ใช่หดหู่นะคะคนละประเด็นค่ะ ทั้งหมดนี้ไม่ใช่จะพิจารณารวดเดียวกันนะคะ เพียงแต่อ้อยใช้เป็นหลักในการพิจารณาของอ้อยเองค่ะ เช่นวันนี้เราเจออะไร ก็นำมาพิจารณาไป และต้องควบคู่ไปกับการศึกษาธรรมะด้วย หากไม่เข้าใจอ้อยก็จะถามพี่me,myself ซึ่งพี่ก็จะเมตตาอ้อยทุกครั้ง

หลังๆมา รู้สึกว่า จะสัมผัสอะไรได้ง่าย โดยที่ไม่รู้ตัวค่ะ คือมันจะเป็นไปเอง ก็บอกไม่ถูกเหมือนกันน่ะค่ะ อ้อยอธิบายไม่ถูกอ่ะ ยกตัวอย่างเช่น เรารู้สึกว่าอีกสักเดี๋ยว จะมีโทรศัพท์มา ก็ประมาณครึ่งชั่วโมงมั่ง 20นาทีมั่งก็จะมีโทรเข้ามาจริงๆ บางทีได้ยินเสียงเครื่องบิน แต่คนอื่นเค้าไม่ได้ยิน พอสักครึ่งชั่วโมงเครื่องบินถึงจะมา อะไรประมาณนี้น่ะค่ะ อย่างวิญญาณอ้อยไม่เห็นเป็นตัวเป็นตน แต่รู้สึกได้ ว่าอะไร อย่างวิญญาณที่มาดี เค้าถึงจะเข้าใกล้เราได้ เราก็จะรับรู้ได้

อ้อยน่ะกลัวผีมาก พี่me,myselfบอกว่า ไปกลัวเค้าทำไม กว่าเค้าจะสื่อกับเราได้เค้าเหนื่อยออก หากเราไปกลัวแล้วเค้าจะขอบุญได้ยังไง มีอยู่คืนหนึ่งคุยกับพี่me,myself แล้วอ้อยรู้สึกว่า มีใครมาอยู่ใกล้ๆ ใกล้มากๆๆๆๆ แต่อ้อยไม่เห็นงัยคะ แต่รู้สึกได้ เลยถามพี่ไป พี่บอกว่าเด็กคนหนึ่งเค้าอยากมาอยู่ด้วย ตอนแรกก็เฮ้ย ไม่เอากลัว แต่ความรู้สึกเราบอกว่า เด็กเค้าเศร้านะ ก็เลยสงสาร เลยรับเลี้ยง แรกๆต่อรองกันว่าเค้าจะมาอยู่4วัน แล้วอ้อยไม่ให้เข้าบ้านด้วย อ้อยกลัวอยู่ วันแรกเค้าเลยได้อยู่ที่ร้านยังเข้าบ้านไม่ได้ ก็รู้สึกอีกอ่ะ ว่าเด็กอยากเข้าบ้าน ก็ใจอ่อนอีก เลยขออนุญาตท่านพระภูมิให้เข้ามาได้ พอมาคิดดูว่าถ้าครบ4วันแล้วเด็กจะไปอยู่ไหนอีกล่ะเนี่ย ก็สงสารอีก ก็เลยบอกว่า จะอยู่ต่อก็ได้ ใจอ่อนอีกตามเคย ไปๆมาๆคบวิญญาณนี่แหล่ะเฟ้ย น่ารักดีออก

ตอนแรกอ้อยซ้อมกับน้องเล็กของพี่me,myselfก่อน ก็ไม่เห็นน่ากลัว แถมยังน่ารักอีกตะหาก พอมาเจ้าฟูๆเด็กที่มาขออยู่ด้วย ก็เลยพอทำใจได้บ้าง พอสื่อกับท่านพระภูมิได้ ก็ลดความกลัวมาได้อีกหน่อย เช้านี้พอรู้สึกว่าวิญญาณมาเต็มหน้าบ้าน ตอนแรกก็กลัว แต่คิดดูอีกที เค้าไม่ได้มาทำไรเราซะหน่อย พี่me,myselfบอกว่า ขอบารมีพระพุทธเจ้าคุ้มครองสิ จิตเราอยู่กับพระพุทธเจ้า ก็ไม่ต้องกลัวอะไรแล้ว อ้อยก็เลยคลายความกลัวไปได้บ้าง มาถึงวันนี้ที่เจอพี่หัวปิงปอง อ้อยขำจะตาย ขอให้เจ้ากรรมนายเวรของใครไม่รู้เน้อที่มากันเต็มอ่ะช่วยจับพี่หัวปิงปองไว้หน่อยเพื่อที่อ้อยจะได้ไม่ต้องโดนจับหมวกกันน๊อค(อ้อยเล่าไว้ก่อนหน้า) เค้าก็น่ารักดีนะคะ คุยกันรู้เรื่องดีออก นึกไปนึกมา เอ้อ ก็ไม่น่ากลัวเท่าไหร่นี่หว่า แต่ห้ามมาแบบเละๆนะ ไม่อาว หยอง เอาไว้หากพิจารณาอสุภสำเร็จเมื่อไหร่ ค่อยว่ากันอีกที (มีต่อรอง)

อ้าว คุยไปคุยมา หลุดโลกเลย พอก่อนดีกว่า อิอิ
ที่เขียนมาเป็นในส่วนของการปฏิบัติของตัวอ้อยเองค่ะ จะว่าไปแล้ว อ้อยก็ยังไปไม่ถึงไหนหรอกค่ะ ยังเอ๋อๆอยู่ บางทีพี่me,myselfกับน้องฝนคุยกัน อ้อยก็ประเภท หือ หา หือ หา อยู่น่ะค่ะ พี่กับน้องไปไหนต่อไหนกัน ไปขึ้นดอยสูงกัน อ้อยยังอยู่ตรงเชิงดอยอยู่เลยค่ะ รอผลไม้ที่พี่กับน้องเก็บมาฝาก อิอิ ตัวอ้อยเองกำลังยังอ่อนอยู่เลยค่ะ

โปรดใช้วิจารณญานในการอ่านด้วยนะคะ หากเห็นว่าอันใดพอจะมีประโยชน์ก็นำไปใช้ได้นะคะ ส่วนอันไหนที่มันเลอะๆไปบ้างก็ปล่อยวางนะคะ ปล่อยวาง ^_^

หากบุญกุศลในสิ่งที่อ้อยกระทำไปพึงจะมี อ้อยขอยกให้กับอาจารย์ me,myselfทั้งหมดเลยนะคะ ^_^

 

เย้ยยย โอนมาเกินทำไมคะเนี่ย
เกินมาตั้ง 40 บาทแน่ะค่ะ
งั้นอ้อยเอาไปใส่บาตรนะคะ ทำแทนคุณพี่wara43 ทำเสร็จอ้อยจะมาโพสบอกนะคะ

 

วันนี้อ้อยได้คุยกับพี่me,myself และน้องฝนค่ะ
ก็คุยๆกันเรื่องลำดับชั้นของสวรรค์ ก็เลยเอามาโพสไว้ค่ะ ส่วนตัวอ้อยเองอ่านแล้วทำให้เรารู้ว่า เราเคยทำบุญอะไรมาถึงได้ไปอยู่ชั้นนั้นๆ จะทำให้เราเร่งเพียรเพื่อให้ผ่านไปยังนิพพานที่เรามุ่งหวังไว้ค่ะ เราต้องคิดไว้เสมอว่า เราไม่หวังเทวโลก เราไม่หวังพรหมโลก แต่เราหวังนิพพานเป็นที่สุดค่ะ ^_^ อย่าลืมนะคะ ทาน ศีล ภาวนา หัวใจสำคัญค่ะ

*สวรรค์
คือ ภูมิอันเป็นที่อยู่ของเทวดา เป็นโลกที่อยู่อาศัยของกายละเอียดอันเป็นทิพย์ ที่มีรัศมีสว่างไสวรอบกายตลอดเวลา มีทั้งหมด 6 ชั้น

เหตุที่ทำให้มาเกิดเป็นเทวดาเพราะได้ สร้างบุญกุศลไว้เมื่อครั้งยังเป็นมนุษย์ เมื่ออุบัติขึ้นก็ตั้งอยู่ในวัยหนุ่มสาวทันที งดงามตลอดเวลา จนกว่าจะถึงเวลาจุติ ไม่มีความแก่บังเกิดขึ้นเหมือนในเมืองมนุษย์

วิมานปราสาทคือที่อยู่อาศัยของเทวดา ล้วนมีความวิจิตรงดงาม มีขนาดแตกต่างกัน มี ความเป็นอยู่สะดวกสบาย มีอาหารทิพย์บังเกิด ขึ้น มีบริวารคอยรับใช้ใกล้ชิด เสื้อผ้าเป็นทิพย์ วิจิตรงดงาม บังเกิดขึ้นให้สวมใส่ กิจกรรมแต่ละวันก็มีการเที่ยวเพลิดเพลินบันเทิงอยู่กับการชมสวน

การสังสรรค์กันระหว่างทวยเทพทั้งหลาย ส่วนจะอุบัติขึ้น ณ สวรรค์ชั้นไหน เป็น เทวดาประเภทใด และอยู่ในฐานะอะไรนั้น ก็ ขึ้นอยู่กับบุญที่ตัวเองสั่งสมมาเมื่อครั้งยังเป็นมนุษย์ ซึ่งได้มีกล่าวไว้ในพระไตรปิฎกเล่มที่ 37 เรื่อง ทานสูตร สรุปย่อได้ดังนี้


1 วันสวรรค์ชั้นจตุมหาราชิการ =50 ปี โลกมนุษย์
1 วันสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ =100 ปี โลกมนุษย์
1 วันของสวรรค์ชั้นยามา =200 ปีโลกมนุษย์
1 วันของสวรรค์ชั้นดุสิต =400 ปีโลกมนุษย์
1 วันของสวรรค์ชั้นนิมมานรดี =800 ปีโลกมนุษย์
1 วันของสวรรค์ชั้นปรนิมมิตวสวัตดี =1600 ปีโลกมนุษย์

เทวดาชั้นจตุมหาราชิการ มีอายุ 500 ปีทิพย์
เทวดาชั้นดาวดึงส์ มีอายุ 1000 ปีทิพย์
เทวดาชั้นยามา มีอายุ 2000 ปีทิพย์
เทวดาชั้นดุสิต มีอายุ 4000 ปีทิพย์
เทวดาชั้นนิมมานรดี มีอายุ 8000 ปีทิพย์
เทวดาชั้นปรนิมมิตวสวัตดี มีอายุ 16000 ปีทิพย์

---------------------------------------------------

มก. อุโปสถสูตร เล่ม 34 หน้า 382

เกิดบนสวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกา
มีจาก หลายสาเหตุ คือ เมื่อครั้งเป็นมนุษย์ทำบุญไม่ ค่อยเป็นไม่รู้หลักการทำบุญ และไม่ค่อยได้สั่งสม บุญ นานๆ ทำครั้งหนึ่ง เมื่อทำก็ทำน้อย หรือ ทำบุญเอาคุณ บุญที่ได้ก็ไม่บริสุทธิ์ ไม่สมบูรณ์ บาปในตัวก็มีอยู่ แต่ว่าบุญมากกว่า เมื่อละโลกใจนึกถึงบุญก่อนก็ไปสวรรค์ชั้นนี้ ซึ่งตั้งอยู่ ณ เชิงเขาสิเนรุ สวรรค์ชั้นนี้จะมีความหลากหลายมากที่สุด เพราะอยู่ใกล้ชิดกับพื้นมนุษย์มากกว่าสวรรค์ชั้นอื่นๆ และมีบางส่วนที่มีที่อยู่ซ้อนกับภูมิมนุษย์ ที่ได้ชื่อสวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกา เพราะมีเทพผู้เป็นใหญ่ครองสวรรค์ชั้นนี้อยู่ 4 ท่าน คือ ท้าวธตรฐ ปกครองเทวดา 3 พวก ได้แก่ คนธรรพ์ วิทยาธร กุมภัณฑ์ ท้าววิรุฬหก ปกครองพวกครุฑ ท้าววิรูปักษ์ ปกครองพวกนาค ท้าวเวสสุวรรณ ปกครองพวกยักษ์

เกิดบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์
คือเมื่อครั้งเป็นมนุษย์ ทำบุญเพราะเห็นว่าเป็นสิ่งดีงาม เป็นสิ่งที่ควรทำ กระทำแล้วก็สั่งสมบุญ สั่งสมเทวธรรม มีหิริ โอตตัปปะด้วย เมื่อละโลกก็จะไปบังเกิดบนสวรรค์ชั้นนี้ ซึ่งตั้งอยู่ที่หน้าตัดของเขาสิเนรุ ที่ชื่อว่า ดาวดึงส์ เพราะเป็นที่อยู่ของเทพผู้ปกครองภพถึง 33 องค์ โดยมีท้าวสักกเทวราช หรือพระอินทร์ เป็นประธาน และที่สำคัญมีพระธาตุจุฬามณี ซึ่งทุกวันพระเทวดาจะมาประชุมกันที่สุธรรมาเทวสภา เพื่อรับฟังโอวาทจากท้าวสักกะ

เกิดบนสวรรค์ชั้นยามา
คือเมื่อครั้งเป็นมนุษย์ทำบุญเพราะอยากจะสืบทอดและรักษาประเพณีแห่งความดีงามนั้นไว้
ทำนองว่าวงศ์ตระกูลสร้างสมความดีมาอย่างไรก็อยากจะรักษาประเพณีไว้ หรือผู้หลักผู้ใหญ่สอนอย่างไร บรรพบุรุษทำมาอย่างไรก็ทำอย่างนั้น ทำกันไปตามธรรมเนียม เช่น เห็น ปู่ย่าสร้างโบสถ์ บำรุงวัด สร้างพระประธาน ก็ทำตามนั้นด้วย หรือพระภิกษุที่รักษาพระพุทธศาสนาเอาไว้ ตามธรรมเนียมปฏิบัติ ที่พระต้องมีหน้าที่รักษาพระพุทธศาสนา เมื่อละโลกแล้ว ส่วนใหญ่จะไปบังเกิดบนสวรรค์ชั้นนี้ ซึ่งตั้งอยู่สูงจากสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ขึ้นไป

เกิดบนสวรรค์ชั้นดุสิต
หรือในโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันเรียกกันว่า ดุสิตบุรี คือ เมื่อครั้งยังเป็นมนุษย์ ทำบุญเพื่อปรารถนาสงเคราะห์โลก ปรารถนาให้ชาวโลกมีความสุข มีความคิดที่ยิ่งใหญ่ ไม่ใช่เพื่อตนเองอย่างเดียว แต่เพื่อสงเคราะห์โลก เพื่อนมนุษย์ และสรรพสัตว์ทั้งหลายด้วย เมื่อละโลกแล้วก็จะไปสวรรค์ ชั้นนี้ ซึ่งตั้งอยู่สูงถัดจากสวรรค์ชั้นยามาขึ้นไป พระศรีอารยเมตไตร พระพุทธเจ้าองค์สุดท้ายของกัปนี้ ก็รอลงมาตรัสรู้อยู่ที่ชั้นนี้
สวรรค์ชั้นดุสิตหรือดุสิตบุรี ดีอย่างไร?
ทำไมพระบรมโพธิสัตว์ที่จะตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและนักสร้างบารมีทั้งหลายถึ
งเลือกที่จะอยู่ชั้นนี้ ?

สวรรค์ชั้นดุสิตนี้ มีความกว้างใหญ่ไพศาลมาก มีท้าวสันดุสิต ซึ่งบรรลุเป็นพระโสดาบันแล้ว เป็นผู้ปกครองภพ ที่ตั้งของสวรรค์ชั้นดุสิตอยู่สูงขึ้นไปจากยอดเขาสิเนรุ อยู่ในอากาศเหนือสวรรค์ชั้นยามา 42,000 โยชน์ บนสวรรค์จะไม่มีดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ ทำให้ไม่มีเงา ไม่มีมุมมืดบนสวรรค์ อยู่ได้ด้วยความสว่างจากวัตถุสิ่งของต่างๆ เช่น กายของเหล่าเทวดา วิมาน สวน สระ สิ่งแวดล้อมต่างๆ มีแต่ความสว่าง จึงไม่ต้องอาศัยดวงอาทิตย์


ลักษณะของสวรรค์ชั้นดุสิต จะไม่ได้กลมอย่างโลกมนุษย์ แต่จะกลมแบบราบ ถ้ามองจากสวรรค์ชั้น ยามาขึ้นไป จะมองเห็นเป็นแสงสว่าง นุ่มเนียนตา และถ้ามองจากสวรรค์ ชั้นดุสิตขึ้นไป ก็จะเห็นแสงสว่างนุ่ม เนียนตาของสวรรค์ชั้นนิมมานรดี หรือถ้ามองลงไปที่ดาวดึงส์ก็จะเห็น ว่ามีขนาดเล็กนิดเดียว เพราะสวรรค์ชั้นดุสิตใหญ่กว่า

โครงสร้างของสวรรค์ชั้นดุสิต มีวิมานของท้าวสันดุสิตเป็นศูนย์กลาง ของสวรรค์ชั้นนี้ แล้วแบ่งออกเป็น 4 เขต วนโดยรอบวิมานของท้าวสันดุสิต ดังนี้

เขตที่ 1 เป็นที่อยู่ของพระอริยเจ้า คือ พระโสดาบัน พระสกิทาคามี ซึ่งอยู่ชั้นในสุด

เขตที่ 2 เป็นที่อยู่ของนิยตโพธิสัตว์ คือ พระโพธิสัตว์ที่ได้รับการพยากรณ์จากพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแล้ว ว่าจะได้เป็นพระพุทธเจ้าอย่างแน่นอน ซึ่งวงบุญพิเศษของผู้ที่มีมโนปณิธานจะรื้อสัตว์ขนสัตว์ไปสู่ฝั่งพระนิพพาน ให้หมดจนกระทั่งถึงที่สุดแห่งธรรม ก็จะอยู่ในเขตนี้ด้วย

เขตที่ 3 เป็นที่อยู่ของอนิยตโพธิสัตว์ คือ พระโพธิสัตว์ที่ยังไม่ได้รับ พยากรณ์เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ยังต้องสร้างบารมีอีกมาก

เขตที่ 4 เป็นที่อยู่ของผู้ที่ทำกุศลมาก และมีกำลังบุญมากพอที่จะได้อยู่สวรรค์ชั้นดุสิตนี้ เป็นเขตทั่วไป นอกเหนือจาก 3 เขตแรก

สวรรค์ชั้นดุสิตนี้ มีความพิเศษกว่าสวรรค์ชั้นอื่นอยู่หลายประการ หนึ่งในความ พิเศษนั้นก็คือ เป็นที่อยู่ของเหล่าพระบรมโพธิสัตว์ที่จะตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าในอนาคตจำนว
นมาก และเหล่าเทพบุตรที่สร้างบารมีเป็นพระสาวก เพื่อตามพระบรมโพธิสัตว์ลงมาตรัสรู้ในอนาคต แล้วทำไมพระบรมโพธิสัตว์ หรือบัณฑิตทั้งหลายจึงปรารถนาที่จะได้มาบังเกิดบนสวรรค์ชั้นดุสิตนี้ ทั้งที่กำลังบุญของแต่ละท่านนั้นมากมาย ปรารถนาที่จะไปบังเกิดในสวรรค์ชั้นใดก็ได้ เหตุที่ท่านเลือกสวรรค์ชั้นนี้ มีข้อสังเกตอย่างน้อย 3 ประการ คือ

1. พระโพธิสัตว์สามารถจุติ ลงมาได้ตามใจปรารถนา หมายความ ว่า โดยปกติเทวดามีเหตุแห่งการจุติ หลายประการ เช่น หมดบุญก็มี หมดอายุขัยก็มี จุติเพราะความโกรธก็มี แต่เหล่าพระบรมโพธิสัตว์ทั้งหลาย ในสวรรค์ชั้นดุสิตนี้ เมื่อจะจุติลงมา สร้างบารมี หรือมาบังเกิดเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็จะนั่งทำสมาธิ อธิษฐานจิต สามารถดับวูบลงมาเกิด ได้ ซึ่งเป็นสิ่งที่อยู่เหนือกฎเกณฑ์ของ ชาวสวรรค์ชั้นอื่นๆ

2. เนื่องจากสวรรค์ชั้นนี้ มีแต่บัณฑิต มีแต่พระบรมโพธิสัตว์ ล้วนแต่มีอัธยาศัยคล้ายคลึงกัน ที่จะฝึกฝนตนเองและช่วยสรรพสัตว์ไปสู่ฝั่งพระนิพพานไม่ประมาทในการดำรงชีวิตเหมือนชา
วสวรรค์ชั้นอื่นๆ มักจะคบหาบัณฑิต พูดคุยสนทนาธรรมกันเพื่อความ เบิกบานใจ และหมั่นไปฟังธรรมในวันพระ ซึ่งท่านท้าวสันดุสิตจะเป็นผู้อัญเชิญพระบรมโพธิสัตว์ที่มีบุญบารมีมากมาแสดงธรรมให้
ฟัง

3. ขนาดอายุทิพย์ของสวรรค์ชั้นดุสิตนี้ คือ 4,000 ปีทิพย์ ซึ่งไม่มากเกินไปและไม่น้อยเกินไป พอเหมาะพอดีที่จะเสวยสุข เพราะท่านจะต้องลงมาสร้างบารมีต่อ ถ้ามี อายุขัยนานเกินไปจะทำให้เสียเวลา


เกิดบนสวรรค์ชั้นนิมมานรดี
คือ เมื่อ ครั้งเป็นมนุษย์ เห็นผู้อื่นทำบุญแล้วได้รับ การยกย่อง ส่งเสริม จึงอยากจะทำบุญนั้นบ้าง อยากจะเป็นอย่างนั้นบ้าง เมื่อละโลกแล้ว จะไปบังเกิดบนสวรรค์ชั้นนี้ ซึ่งตั้งอยู่สูงจากสวรรค์ชั้นดุสิตขึ้นไป

เกิดบนสวรรค์ชั้นปรนิมมิตวสวัตดี
คือ เมื่อครั้งเป็นมนุษย์ ทำบุญด้วยความเลื่อมใส เคารพในทาน ทำแล้วมีความรู้สึกปลื้มใจ ในบุญที่ทำนั้น เมื่อละโลกแล้วจะบังเกิดบนสวรรค์ชั้นนี้ ซึ่งตั้งอยู่สูงจากสวรรค์ชั้นนิมมานรดีขึ้นไป


ความเป็นอยู่ของชาวสวรรค์แต่ละชั้น จะมีความประณีตยิ่งๆ ขึ้นไปตามลำดับชั้น ถ้าใครทำบุญมามาก จนครบทุกอย่างดังที่กล่าวมาแล้วนั้น ปรารถนาจะไปอยู่ ณ ที่ใด ก็สามารถจะไปสวรรค์ชั้นที่ต้องการได้ เหตุแห่งการกระทำที่กล่าวมาทั้งหมดนั้นเป็นสาเหตุหลักๆ เป็นภาพรวมของการทำบุญที่ทำให้ไปเกิดในสวรรค์ในแต่ละชั้นแต่อาจ จะมีองค์ประกอบและปัจจัยอย่างอื่นเสริมอีกด้วย


เอามาจากเวปนี้ค่ะ http://www.compgamer.com/forums/index.php?topic=17276.0;wap2

 

ไม่เป็นไรค่ะพี่ มาไม่ทัน โมทนาเอาก็ได้นะคะ ^_^

 

เปล่าค่ะ กะลัง พิจารณา อริยสัจ4 อยู่เจ้าค่ะ ^^อิอิ
พอรู้เหตุแห่งทุกข์แล้วก็ต้องรีบดับทุกข์
แหม ถ้าไม่ได้น้องฝนล่ะพี่แย่แน่เลย ต้องขอบใจน้องฝนน้องสาวที่น่ารักเป็นที่สุดค่ะ อิอิ ป่านนี้หลับปุ๋ยไปแระน้องเรา

น้อมอภิวาทกราบสมเด็จองค์ปฐมด้วยความเคารพอย่างที่สุดเจ้าค่ะ

 

สาธุ อนุโมทนาค่ะ ^_^ ต้องรีบเก็บเกี่ยวบุญไว้ อิอิ

 

อนุโมทนาค่ะ สาธุ ^_^

 

กราบขอบพระคุณพี่เป็นอย่างสูงค่ะ อ้อยนั่งอ่านแล้วค่ะ จะระวังตัวด้วยค่ะ
เห็นเค้าบอกว่าในแหล่งชุมชนที่คนเยอะๆอ่ะมีความเสี่ยง
ช่วงนี้พี่เก็บตัวอย่าออกไปไหนน๊า เป็นห่วงอ่ะค่ะ
เอ ลักพาตัวมาอยู่ในหุบเขาดีกว่าม๊างงงงงงงง

 

กราบขอบพระคุณ คุณชนะมากๆเลยนะคะ กราบงามๆค่ะ ^_^
ตอนปลายฝน อ้อยวางแผนว่าจะไปวัดท่าซุงอ่ะค่ะ
หากมีโอกาสคงได้พบเจอคุณชนะนะคะ จะเอาน้ำพริกหนุ่มทางเหนือไปฝากเจ้า ^_^

 

โห...อะไรจะยกย่องซะขนาดน้าน โชคดีนะเนี่ยตัวหนักเลยลอยไม่ขึ้น ฮาฮา

เป็นบารมีของน้องหรอกที่ปฏิบัติได้ ใครทำใครได้เน้อ ของอย่างนี้มันต้องทำเอง เป็นเรื่องรู้ได้เฉพาะตน ถ้ามานั่งๆถามๆอ่านๆ เห็นเป็นนิยายสนุกๆ แล้วไม่ไปปฏิบัติก็ไม่เกิดผลหรอกจ้า ยินดีด้วยนะคะที่ปฏิบัติแล้วก้าวหน้าขึ้น ขอให้น้องอ้อยประสบความสำเร็จกับสิ่งที่มุ่งหวังไว้นะคะ อนุโมทนาค่า

ลป. นึกแล้วว่าสุดท้ายน้องอ้อยก็ต้องเลี้ยงฟูฟูไว้จนได้ อิอิ รู้ยังว่าวิญญานก็ไม่ได้ร้ายไปซะหมดหรอก น่าสงสารต่างหาก

 

อืมมมมมม ข้อความที่คุณอ้อยเขียนมานั้น เป็นบุญของดิฉันที่ได้อ่านค่ะ

จิตของคุณอ้อยมุ่งโน้มเข้าหากุศลจริงๆ อีกทั้งยังลงมือปฎิบัติอย่างมากทั้งทางมโนกรรม กายกรรม
นับถือค่ะ ขออนุโมทนาอย่างสูง

อ้อ ปล. เพิ่งเห็นตัวเลขของคุณอ้อย เด๊ะเลย บังเอิญมากเราอายุเท่ากันค่ะ
ถ้าคุณอ้อยเรียกพี่ เราเกรงใจแย่เลยค่ะเพราะไม่ได้มีคุณวุฒิ หรือ วัยวุฒิอะไรดีไปกว่าคุณอ้อยเลยนะคะ
ยินดีที่ได้สนทนากับคุณอ้อยนะคะ

 

มาอนุโมทนาบุญก็ได้นะคะน้อง เห็นหายไปนานเหมือนกัน ยังนึกถึงอยู่เลยว่าหายไปไหน คิดว่างานยุ่ง