ข้อความจาก กลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา)(ปิดกระทู้)

ยินดีต้อนรับคุณBlog 17 ครับ
กระทู้ห้องเขากะลาเปิดกว้างสำหรับทุกท่าน ครับ

 

กิจกรรมกลุ่มเขากะลาเมื่อวันที่ 22-3-52 อัญเชิญพระพุทธรูปปางนาคปรกประดิษฐาน ณ ศาลาธรรม

ถ่ายภาพหน้าตึกฝักข้าวโพดร่วมกันก่อนออกเดินทาง

 

ศาลาธรรมก่อนพระพุทธรูปเดินทางมาถึง



บรรยากาศโดยรอบ

 

รอคอยกันอยู่พักใหญ่

 

ในที่สุดพระพุทธรูปก็เดินทางมาถึง

 

อาจารย์นีโม่สวดมนต์อัญเชิญเป็นภาษาจีน

 

ทยอยนำพระพุทธรูปขึ้นประดิษฐานบนศาลา

 

ร่วมกันสวดมนต์บทธัมมะจักกัปปะวัตตะนะสูตร บนศาลา 7คน

 

เสร็จจากการสวดมนต์ อาจารย์นีโม่ก็ทำการเจิมรถให้กับคนในระบบ

 

อาหารว่างระหว่างรออาหารเย็น

 

รับประทานอาหารเย็นที่ศูนย์อาหารริมบึงก่อนกลับ

 

คุณเทพจัดสวดมนต์ที่ In House หลัง The Mall งามวงศ์วาน ทุกวันอาทิตย์ เวลา ๑๔.๐๐ น. ตรงค่ะ แล้วนั่งสมาธิประมาณ ๑๕ นาที รวมเวลาราว ๑ ชม. ขอเชิญทุกท่านที่สนใจค่ะ แต่งกายตามสบาย

พี่เค้าโพสต์ไม่ได้ เพราะเว้ปสั่งโพสต์ที่กระทู้ประเทศไทย จึงฝากมาบอกค่ะ
ดูซิจะโพสต์ได้ไหม

 

ขออนุโมทนาบุญ กับ การสร้างความดีของทุกท่าน ในกลุ่มเขากะลา และข้าพเจ้าขออนุโมทนาบุญกุศลที่ข้าพเจ้าได้ดำเนินมาทุกภพทุกชาติ แก่พวกท่านทั้งหลาย ขอให้ทุกท่านประสบผลสำเร็จ สมปรารถนาในสิ่งที่ต้องการ

 

ขออนุโมทนากับทุกท่าน ที่ได้ไปร่วมทำกิจกรรมในแต่ละครั้งที่ผ่านมา

การทำงานกับระบบ คือการทำงานตามสถานการณ์ที่ระบบเป็นผู้วางไว้ โดยที่เราไม่ได้เป็นผู้ทำ เป็นผู้คิด เป็นผู้วางโปรเจ็คใด ๆ

เพราะถึงอยากจะทำ ก็ทำไม่ได้ อย่างที่อาจารย์นีโม่กล่าวไว้จริง ๆ

แต่ระบบจะต้องเป็นผู้ทำเอง เป็นผู้จัดวาง เป็นผู้จัดหา เป็นผู้จัดเตรียมสถานการณ์ต่าง ๆ ไว้เอง

แล้วผลักดัน ให้ทุกอย่างเป็นไปตามกลไกของการจัดวาง เรียกได้ว่า คอนโทรลเป็นวินาทีต่อวินาทีเลยทีเดียว

ทุกอย่างจะต้องตรงตามที่ระบบต้องการ จนเห็นว่าทุกอย่างมันช่างบังเอิญบ่อยเหลือเกิน บังเอิญเหมือนจงใจ เหมือนเล่นละคร เหมือนมีใครจัดฉากไว้ แล้วต้องบังเอิญเจอกันในฉากนั้น

แต่เปล่าเลย ทุกอย่างระบบได้วางแนวทางไว้หมดแล้ว แค่เพียงตัวละครแต่ละตัวละคร จะมาเข้าฉากเท่านั้น ถูกต้องตรงตามเวลา พอดีทุกจังหวะเหมือนบังเอิญ

แต่ถ้าเราดูละคร เราจะรู้ว่า พระเอก นางเอก มาเจอกันไม่ใช่บังเอิญที่มาเจอกัน แต่เรารู้ว่า เขาต้องมาเจอกันตามเนื้อเรื่อง ตามฉากที่ผู้กำกับเขาวางไว้ แม้ว่าพระเอกนางเอก จะทำเป็นเหมือนตกใจ ที่เจอกันโดยบังเอิญก็ตาม

ผู้แสดงเป็นพระเอก จะรู้ว่า ไม่ได้เจอกันโดยบังเอิญหรอก แต่ผู้กำกับบอกให้เข้าฉากไปยืนตรงนี้นะ เดี๋ยวนางเอกจะออกมาจากร้านหนังสือ แล้วก็เจอกัน

เจอกันแล้ว บังเอิญพ่อนางเอกมาธุระแถวนั้นเห็นพอดี มาเห็นสองคนพบกัน เลยทำร้ายพระเอก

นี่ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ แม้นักแสดงในเรื่องจะทำเหมือนเป็นการบังเอิญเหลือเกิน

แต่นักแสดงแต่ละคนที่เข้าฉาก จะรู้ว่า มาเข้าฉากแบบเล่นบทบังเอิญเจอกัน


การแสดงของระบบก็เช่นกัน ทุกอย่างถูกจัดวางเพื่อให้งานของระบบดำเนินไปได้ เพื่อการประสานงานอย่างมีประสิทธิภาพ

เพียงแต่ว่า นักแสดงแต่ละคนที่มาเข้าฉากให้กับระบบ ส่วนใหญ่จะไม่รู้ตัวว่ากำลังมาแสดงอยู่ มาเข้าฉากอยู่ แม้จะไม่รู้ ไม่เข้าใจ แต่ก็เล่นตามบทได้อย่างถูกต้องตามที่ระบบวางไว้


ดังนั้น ผู้ที่ทำงานกับระบบ แบบรู้โครงสร้าง รู้การจัดวาง รู้กลไกของระบบ ก็จะวางใจในระบบ

จะจัดฉากอย่างไร ต้องไปเข้าฉากตอนไหน ระบบต้องเป็นผู้จัดวาง แล้วพาผู้แสดงไปเข้าฉากนั้น

เรียกว่า จัดสถานการณ์มาให้ แล้วพาไปเข้าฉากตามสถานการณ์นั้น หรือ สถานการณ์พาไป นั่นเอง

เมื่อรู้แล้วจะต้องไปลุ้น ไปเอาใจช่วยทำไม เพราะฉากต่อไปเขาก็วางไว้แล้วเช่นกัน

ผู้ทำงาน จึงมีหน้าที่อย่างเดียวคือ ทำประโยชน์ตน คือดูว่าแต่ละวินาที ความคิดจะทำอะไร ความรู้สึกเป็นอย่างไร พอใจ ไม่พอใจ ฟุ้งซ่าน หรือสงบ กระทบกระทั่งสถานการณ์ต่าง ๆ แล้วเกิดอาการอย่างไรในกลไกของขันธ์ห้า

ตามเห็น ตามดู ตามรู้ให้เท่าทันในอารมณ์ ขณะที่มันต้องไปทำงาน ไปเข้าฉากแต่ละฉากตามที่ระบบวางไว้

พอใจ ไม่พอใจ ในการเข้าฉากนั้น ๆ ไม่ต้องไปดูการแสดง ให้ดูแค่ขันธ์ห้าเท่านั้น ให้รู้เท่าทันอารมณ์ที่เกิดขึ้น ณ ขณะเข้าฉากนั้น ๆ

รู้ เข้าใจ แล้วปล่อยวาง

การตามรู้ ตามดูอารมณ์เหล่านั้น โดยไม่เข้าไปแทรกแซง เข้าไปบังคับบัญชาให้มันเป็นอย่างนั้น อย่างนี้ ไม่ไปยึดว่าอารมณ์เหล่านั้นเป็นตัวเรา ของเรา ดูให้เห็นว่ามันก็เป็นของมันอย่างนั้นแหละ เป็นไปตามเหตุปัจจัยที่มากระทบ แล้วมันก็ปรุงแต่งความคิด ปรุงไปทางใดแล้วมันก็เกิดอารมณ์ไปทางนั้น เป็นเรื่องธรรมดาของขันธ์ห้า

เมื่อเห็น เมื่อรู้เท่าทัน มันจะปรุงอะไร ปรุงสุข ปรุงทุกข์ ก็เรื่องของมัน ไมมีใครไปรับ ไปยึด ไปเกาะอารมณ์เหล่านั้น

คือเมื่อไม่มีใครเป็นผู้อุปาทานสุข อุปาทานทุกข์

ก็จะไม่มีตัวใคร เป็นผู้สุข ผู้ทุกข์

นั่นคือความว่าง ว่างจากความเป็นตัวตน ของตนนั่นเอง


นี่เป็นการวางโครงการของระบบ ที่จะต้องจัดวางทุกขั้นตอน ทุกแง่ทุกมุม ของผู้ที่ขันอาสาลงมาในโครงการนี้ 5,000 คนทั่วโลก

แต่ละคนก็เล่นแต่ละบทบาทแตกต่างกันไป แต่มันเป็นเรื่องเดียวกัน

เรื่องของ การเตรียมการเพื่อช่วยเหลือภัยพิบัติบนโลกใบนี้

ดังนั้น ผู้อาสามาทำงานนี้ ก็จะทำแค่ประโยชน์ตน คือเรียนรู้ขันธ์ห้าตามความเป็นจริง มีสติรู้เห็นการเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป ของรูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ และรู้เท่าทันอุปาทานขันธ์ห้า ตลอดเวลา

นี่คือสิ่งเดียวที่เกี่ยวเนื่องกับเรา และต้องทำอย่างต่อเนื่อง เรียกว่า "ประโยชน์ตน" นั่นคือ การเรียนรู้การละวางจากอุปาทานขันธ์ห้า เรียนรู้วิชชาการละอัตตาตัวตน เพื่อหลุดพ้นจากอุปาทานทั้งปวง

นอกนั้น ระบบจัดวาง จัดสถานการณ์ จัดหาสถานที่ จัดหาบุคคล จัดหาสถานการณ์เข้ามาเอง แล้วกลุ่มผู้อาสาในโครงการ ก็ไปประสานงานตามฉากที่ระบบได้วางไว้ เรียกว่า"ประโยชน์ท่าน" อันนี้ระบบต้องรับผิดชอบเอง

ผู้ประสานงานให้กับระบบจึง......ทำงานกับระบบเหมือนคำของระบบที่ว่า


ทำงานเหมือนไม่ได้ทำ

ไปทำงานเหมือนไปเที่ยว

วันที่ 28 มีนาคม 2552 มีฉากมารออยู่แล้วที่หมู่บ้านมัณฑนา ใครบ้างต้องไปเข้าฉากในวันนั้น อาจจะได้พบกันค่ะ

 

ตลอดเวลา 1 ปีที่ผ่านมา ผู้ที่อ่านกระทู้นี้อย่างต่อเนื่องอาจสงสัยว่า กลุ่มนี้ทำงานอะไรกัน ไม่เห็นพูดถึงงานของระบบสักเท่าไร? พูดแต่เรื่องของธรรมะ พูดแต่เรื่องการปล่อยวาง พูดแต่เรื่องการละอุปาทานขันธ์ห้าเป็นหลัก
เรียกได้ว่าเกือบ 70 - 80 เปอร์เซ็น เป็นเรื่องของธรรมะ เรื่องของกฏธรรมชาติเสียเป็นส่วนใหญ่

แล้วทำไมไม่มาพูดถึงเรื่องของ UFO เรื่องของจานบิน เรื่องของการทำงานกับมนุษย์ต่างดาว เรื่องของเทคโนโลยีต่างดาว เรื่องเครื่องมือ เรื่องอุปกรณ์ไฮเทคจากต่างดาว

ถึงจะมีการพูดถึงก็น้อยมาก เหมือนไม่ให้ความสนใจในเรื่องของ UFO สักเท่าไร ไม่สนใจในเรื่องที่คนทั่วโลกให้ความสนใจอย่างมาก

นั่นเป็นเพราะว่า สิ่งเหล่านั้น มิได้เป็นจุดมุ่งหมายให้เกิดประโยชน์ตนของผู้ทำงานกับมนุษย์ต่างดาว

เพราะมนุษย์ต่างดาว ที่มีความไฮเทคสูง เขากลับให้ความสำคัญในเรื่องของจิต มากกว่าวัตถุไฮเทคเหล่านั้น


สิ่งต่าง ๆ เหล่านั้นเป็น "ประโยชน์ท่าน" ที่ระบบจะต้องจัดทำเอง จัดวางเอง หรือจัดจานบินไปปรากฏให้แต่ละคนได้มองเห็นเอง เพื่อยืนยันให้บุคคลท่านนั้น ๆ กลุ่มนั้น ๆ ได้เกิดความมั่นใจว่า UFO มีจริง เพราะมาปรากฏให้เห็นจริง ๆ และนำเข้าสู่การสนทนา การมาทำความรู้จัก การมาศึกษาเรื่องราว จนเข้าสู่ระบบการทำงานร่วมกันตามการอาสาลงมาเพื่อทำงานนี้

ดังนั้น การกล่าวถึงสิ่งที่มองไม่เห็น สิ่งที่เป็นโครงสร้าง สิ่งที่เป็นการวางโครงการเพื่อการช่วยเหลือมนุษย์นั้น เป็นสิ่งที่มองไม่เห็น ถึงบอกไปก็ไม่เชื่อ ระบบจึงให้ "แจ้งเพื่อทราบ" ไว้ก่อน

แต่เมื่อเริ่มมีเหตุการณ์ของภัยพิบัติที่รุนแรงมากขึ้น มากขึ้น พร้อม ๆ กับการปรากฏของ UFO มากขึ้น มากขึ้น และเริ่มกระจายการพบเห็นจานบินไปทั่วโลกนั้น หลาย ๆ ท่านที่เคยอ่านผ่าน ๆ ไป อาจจะมามองย้อนอีกครั้ง มาศึกษาอีกครั้ง ว่าเรื่องราวของ มนุษย์ต่างดาวที่มาติดต่อกับมนุษย์โลกในประเทศไทยนั้น เรื่องราวมันเป็นอย่างไรกันแน่

ระบบจึงต้องทำการ "แจ้งเพื่อทราบ" ไว้ชั้นหนึ่งก่อน รอเวลาที่แต่ละท่านพบเจอด้วยตนเองแล้ว หรือพิจารณาไตร่ตรอง เทียบเคียงแล้ว เห็นว่ามีความเป็นไปได้ จึงค่อยเข้ามาศึกษาในรายละเอียดอีกครั้งก็ได้ค่ะ

พี่สุดใจ และสมาชิกกลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา)

ยินดีต้อนรับทุกท่านค่ะ ​

 

<TABLE id=post1396174 class=tborder border=0 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center><TBODY><TR><TD style="BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-RIGHT: #ffffff 0px solid" class=thead>31-07-2008, 02:23 PM <!-- / status icon and date --></TD><TD style="BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 0px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid" class=thead align=right>#2107 </TD></TR><TR vAlign=top><TD style="BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid" class=alt2 width=175>สุดใจเขากะลา<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_1396174", true); </SCRIPT>
ผู้ร่วมสนับสนุนบริจาค

วันที่สมัคร: Aug 2007
อายุ: 51
ข้อความ: 1,286
<IF condition="">
</IF>Groans: 1
Groaned at 5 Times in 5 Posts
ได้ให้อนุโมทนา: 2,921
ได้รับอนุโมทนา 32,485 ครั้ง ใน 1,187 โพส
พลังการให้คะแนน: 1051



























</TD><TD style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid" id=td_post_1396174 class=alt1><!-- message -->ทานอาหารกันเสร็จแล้ว ก็เตรียมเดินทางขึ้นเขากะลา ระหว่างทางต้องผ่านที่ดินจำนวน 25 ไร่ ที่จะจัดสร้างสถานปฏิบัติธรรมที่เขากะลา ทุกคนก็ได้ช่วยกันวัดความกว้าง x ความยาวของพื้นที่ เพื่อจะได้นำมาวางแบบแปลนเพื่อก่อสร้างต่อไป


ซึ่งตอนนี้ที่ดินแห่งนี้ อยู่ในระหว่างการดำเนินการกับทางที่ดินใกล้แล้วเสร็จ ต้องขออนุโมทนาบุญกับผู้ร่วมสนับสนุนเกี่ยวกับเรื่องของที่ดินในครั้งนี้ด้วยค่ะ
<!-- / message --><!-- attachments -->
























<FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>































</FIELDSET>



เมื่อวันที่ 25 กรกฏาคม 2551 พี่สุดใจ อาจารย์นีโม่ และเพื่อนสมาชิกหลายท่าน เดินทางไปวัดที่ดินจำนวน 25 ไร่ ที่มีผู้บริจาคให้กับ มูลนิธิ จ.ส.อ.เชิด ชื่นสำนวน เพื่อใช้เป็นสถานที่ปฏิบัติธรรมของกลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา) นั้น ซึ่งในตอนนั้น ผู้บริจาคที่ดิน ยังไม่พร้อมเปิดเผยชื่อผู้บริจาค ซึ่งทางกลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา) ผู้เป็นตัวแทนรับมอบที่ดินดังกล่าวนี้ ก็ดำเนินการตามความประสงค์ของผู้บริจาค จึงมิได้แจ้งลงเวปไซด์ เพื่อให้เพื่อน ๆ สมาชิกร่วมอนุโมทนากัน
























</TD></TR></TBODY></TABLE>



จนวันที่ 4 มีนาคม 2552 ได้มีโอกาสพบเจอกับคุณธนวรรณ เกาะเรียนไชย ที่เดินทางกลับมาจากอเมริกา และเดินทางไปจังหวัดนครสวรรค์กัน

ได้แวะเข้าไปดูที่ดิน จำนวน 25 ไร่ดังกล่าว ซึ่งเป็นที่ดินที่คุณธนวรรณ (Digital) ได้ซื้อไว้ และแจ้งความประสงค์บริจาคเข้ามูลนิธิเพื่อให้เป็นสถานที่ในการสร้างสถานปฏิบัติธรรมที่เขากะลา












และในวันนั้น พี่สุดใจได้ขออนุญาตเปิดเผยชื่อผู้บริจาคที่ดินเข้ามูลนิธิ ให้เพื่อน ๆ สมาชิกร่วมอนุโมทนาในมหากุศลครั้งนี้จะได้หรือไม่?

คุณธนวรรณ พร้อมที่จะเปิดเผยชื่อผู้บริจาค จึงอนุญาตให้แจ้งนามผู้บริจาคลงเวปไซด์ได้

เพราะว่า มีความประสงค์จะให้ผู้ที่ต้องการจะมาร่วมสร้างอาคาร ใช้เป็นสถานที่ปฏิบัติธรรมนั้น จะได้รับทราบว่า มีที่ดินบริจาคอยู่แล้ว โดยคุณธนวรรณเป็นผู้บริจาค หากประสงค์จะมาสร้างอาคาร หรือร่วมบุญกันคนละไม้ละมือ ก็จะเป็นรูปเป็นร่างขี้นมา

ซึ่งคุณวรรณคาดว่า กลับมาเมืองไทยครั้งนี้ จะมาลุยการปรับพื้นที่ และอาจสร้างอาคารเอนกประสงค์เล็ก ๆ ไว้สักหลัง เพื่อเป็นที่พักให้กับเพื่อน ๆ สมาชิกได้ใช้พัก หากระบบเปิดให้มีการเดินทางไปทำภารกิจที่เขากะลาในโอกาสต่อไป

และคุณวรรณ ก็อยากที่จะมาพักปฏิบัติธรรม ณ สถานที่นี้ด้วย ซึ่งต่อไป จะเป็นจุดนัดพบสำคัญ เป็นจุดศูนย์กลางในการช่วยเหลือภัยพิบัติ เป็นฐานใหญ่ของการรวมกลุ่มของผู้รับการสื่อสารกับมนุษย์ต่างดาวที่เขากะลา

เมื่อหลายวันที่ผ่านมา คุณพีทก็ได้โทรศัพม์มาสอบถามรายละเอียดสถานที่ ที่เขากะลา ที่มีคนบริจาคไว้แล้วนั้น มีเป็นอย่างไร ? เพราะจะหาทุนมาร่วมสร้างสถานปฏิบัติธรรมที่เขากะลาแห่งนี้ด้วย

และเมื่อคืนที่ผ่านมา ก็ได้สนทนากับคุณธนวรรรณอีกครั้ง

ซึ่งคุณวรรณก็อนุญาตอย่างเป็นทางการ ที่พร้อมเปิดเผยนามผู้บริจาคผ่านเวปไซด์นี้ ผ่านกระทู้ข้อความจากกลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา) แห่งนี้ เพื่อทุกท่านจะได้ร่วมอนุโมทนา และรับทราบว่า มีที่ดินพร้อมแล้ว หากใครประสงค์จะร่วมสร้าง หรือให้คำแนะนำในการก่อสร้าง ก็ขอขอบคุณอย่างยิ่ง


พี่สุดใจ ในฐานะผู้รับผิดชอบ แผนกข้อมูลและตอบปัญหาชีวิต

และเป็นตัวแทนของ กลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา)

ขอกล่าวอนุโมทนากับคุณธนวรรณ เกาะเรียนไชย (คุณ Digital) เป็นอย่างยิ่ง ในการสร้างมหากุศล ด้วยการบริจาคที่ดินเพื่อใช้สร้างเป็นสถานปฏิบัติธรรมในครั้งนี้

ขออนุโมทนาค่ะ

 

คนเจิมหัวยาวๆ หน้ารถ

 

เมื่อสักครู่ที่ผ่านมา คุณวิจิตร (vijit_j) ได้โทรมาแจ้งกับพี่สุดใจว่า

ได้เดินทางไปประชุม สัมมนา และได้รับเบี้ยเลี้ยงเป็นจำนวนเงิน 1,500 บาท


คุณ vijit_j เห็นว่า กลุ่มประสานงานฯ มีค่าใช้จ่ายในการเดินทางไปประสานงานยังจุดต่าง ๆ ในกรุงเทพฯ บ่อยครั้ง ย่อมมีค่าใช้จ่ายเกิดขึ้น


ดังนั้น จึงขอร่วมบริจาคเงินจำนวน 1,500 บาท ที่ได้จากการไปประชุม-สัมมนาในครั้งนี้ ให้กับกลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา) ไว้ใช้ในการประสานงานกับกลุ่มต่าง ๆ ต่อไป

พี่สุดใจ ในฐานะตัวแทนของกลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา) เป็นตัวแทนในการรับมอบ โดยคุณวิจิตร ได้โอนเงินเข้าธนาคารเรียบร้อยแล้ว

ขอขอบคุณในความห่วงใย ในความเอื้อาทร ในการให้ความช่วยเหลือในทุก ๆ ด้าน หลายครั้งที่คุณวิจิตรได้บริจาคเงินให้กับระบบ เพื่ออำนวยความสะดวกในการประสานงาน และเพื่อให้งานของระบบดำเนินไปได้อย่างมีประสิทธิภาพ

ขออนุโมทนาบุญกับคุณ vijit_j ด้วยเป็นอย่างยิ่งค่ะ

 

ขออนุโมทนากับพี่ธนวรรณ (Digital) ในมหากุศลครั้งนี้ด้วยครับ :VO