ตอบคำถามเรื่องเด็กอภิญญาอายุ 13 จากกระทู้เรื่องแรงบุญแรงกรรม ใครว่าไม่มีจริง

ไม่เป็นไรค๊าบ อยู่ด้วยกันก็ต้องช่วยกันดูแลและช่วยเหลือค๊าบ

 

ขอบคุณพี่พี่ทุกท่าน และทุกๆ คนที่แบ่งปันเรื่องราวต่างๆให้ได้ฟัง
อ่านแล้วรู้สึกว่าชีวิตมันมีหลายแง่มุม แต่หนูไม่รู้จะคุยหรือเขียนว่าอะไร
เพราะว่าความรู้เรื่องธรรมะ น้อยเหลือเกิน ได้แต่อ่าน แต่อยากคุยด้วย

ขออนุณาตินะค่ะ สำหรับคนความรู้น้อย

 

ก็ เหมือนผม ครับ
แรกๆ ก็ งูๆปลาๆ
อาศัย ถาม และ ลองปฎิบัติ
จน พอเข้าใจ ครับ
เรียกว่า
จาก คลาน ตอนนี้ ก็ ตั้งไข่ ครับ

;aa37

 

เพิ่งตั้งไข่จิงรึป่าว

 

ทุกคนมีธรรมะอยู่รอบๆตัวแต่อยู่ที่ตัวเราว่าจะมองมันออกหรือป่าวเท่านั้นเอง ธรรมะก็คือธรรมชาติครับ และเชื่อแล้วคับว่าความรู้น้อย(หยอกเล่นน๊ะจ๊ะอย่าถือสา)

 

ขอเป็นกำลังใจให้ด้วยคนนะคะ 2 อาทิตย์นี้ขอให้คุณณัฐยากรมีสุขภาพใจและกายที่แข็งแรงและเข้มแข็งนะคะ สวดมนต์ ภาวนาและทำบุญอุทิศให้เจ้ากรรมนายเวร หรือถวายสังฆทาน ถวายพระพุทธรูปให้วัดก็ได้ค่ะ อุทิศส่วนกุศลผลบุญต่างๆให้แก่เขาเหล่านั้นด้วยนะคะ

 

กราบโมทนาบุญด้วยค่ะ

 

ขอบคุณค่ะ กับความเข้าใจ และกำลังใจ
จะพยายามศึกษา เพื่อที่จะตั้งไข่ให้ได้บ้าง

 

พี่ศศิริยะค่ะ
วันนี้หนูตื้นเช้ามาก ปกติตี 5 หนูก็จะตื้นแล้วแต่ะไม่ยอมลุกจะลุกประมาณ หกโมงเช้า
แต่วันนี้หนูลุกเลย อาบน้ำแล้วก็มาสวดมนต์ แผ่เมตตา แล้วก็ไปตักบาตรกับแม่
ด้วยความตั้งใจ ไม่ใช่เพราะแม่ขอให้ตักบาตรให้ จิตใจหนูสบายขึ้นนิดๆ
หนูจะพยายามสวดมนต์เท่าที่ปัญญาของหนูมีไปก่อนนะค่ะ แล้วหนูจะรอความเมตตาจากพี่
วันนี้หนูรู้สึกโปร่งใสกว่าหลายวันที่ผ่านมา

ขอบคุณค่ะ

 

อนุโมทนาด้วยค๊าบ

 

หายไปหลายวันกลับมาแล้วค่ะ..........ไปกบดาลอยู่ที่วัดเล็กๆ มาและไปทำบุญถวายสังฆทานมาค่ะทำให้สบายใจขึ้น และก็ไปสนทนาเรื่อยเปื่อยกับหลวงพ่อท่าน...หลวงพ่อเห็นเรามาก็ยิ้ม..เราเองก็เลยรีบชิงตอบหลวงพ่อก่อนเลยว่าที่หายไปนานๆ นั้นเพราะว่าตั้งแต่ปีที่แล้วเดินทางไปอยู่ที่ใต้ไปอยู่กับแม่สามี(รู้ว่าท่านต้องถามแน่ๆ) และก็พึ่งกลับมาได้สักระยะนะค่ะหลวงพ่อ หลวงพ่อเป็นอันรู้ว่าทุก2เดือนโยมคนนี้จะต้องลงไปอยู่บ้านแม่สามีและ ด้วยความที่ไปทำบุญแต่วัดนี้เป็นเวลาเนิ่นนานหลายปีตั้งแต่สมัยเรียนอยู่จนจบมาแต่งงานแต่งการมาก็คงจะเกือบๆ 10ปีแล้วมั้งค่ะ ที่ไปบ่อยจนหลวงพ่อท่านจำได้ วัดนี้เป็นวัดเล็กๆ ที่อยู่ข้างค่าย หน้าทางเข้าจะเป็นป่าช้าจีนแยะมากๆ และทั้งวัดมีหลวงพ่อเป็นเจ้าอาวาสและเป็นพระผู้ใหญ่เพียงรูปเดียวเป็นอย่างงี้มานานจนมีเณรน้อยมา2รูปและมีศาลาเก่าๆ 1หลัง และกุฏิไม้ที่เป็นที่พักของท่านอีก1หลังและต่างก็ทรุดโทรมมากแต่ท่านเก่งสามารถหาผู้มีจิตศัทราสร้างศาลาใหม่ทำจากปูนดูแข็งแรงกว่าของเก่าเยอะมากและคงหนีน้ำท่วมได้เพราะท่านสร้างไว้ค่อนข้างสูงมาก และท่านก็สร้างกุฏิใหม่อีก1หลังเป็นปูนเช่นกันเป็นที่พักของท่านและเณรน้อย ดูแล้วปลอดภัยดี และก็ทำการถวายสังฆทาน กรวดน้ำ พอเสร็งก็เล่าให้หลวงพ่อฟังว่าตอนนี้กำลังท้อง แต่เด็กไม่ค่อยจะแข็งแรง ท่านก็ถามกลับว่าแล้วอาการของโยมนะเป็นยังไง ก็ตอบหลวงพ่อไปด้วยเสียงสั่งๆ อีกแล้วว่าหนูก็เริ่มทำใจเพราะไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกันเพราะหมอเค้าบอกว่าให้รออีก2อาทิตย์แล้วมาตรวจใหม่ถ้าเด็กมีหัวใจเต้นก็ถือว่าดี หลวงพ่อท่านก็เลยหยิบกำไลเงินมาให้สองวง ให้สวมไว้แต่ก็ไม่ได้ถามท่านหลอกว่าเป็นอะไรก็สวมไว้อย่างที่ท่านบอก ก็สนทนากับท่านต่อ ท่านได้เล่าให้ฟังว่าเมื่ออาทิตย์ก่อนท่านไปแสวงบุญที่อินเดียมา ท่านบอกว่าผู้คนที่โน่นลำบามากมีแต่ขอทาน เต็มไปหมดท่านมองไปก็ส่งสารอยากให้เงินเค้าเหลือเกินแต่พระวิทยากรเล่าว่าให้ไม่ได้เพราะถ้าให้ไป1คน ที่เหลืออีกเป็นร้องจะวิ่งกรูเข้ามามาแย่งของที่อยู่ในมือของท่านจนหมดท่านได้ฟังดังนั้นแล้วท่านก็เลยกลัว แต่ก็สงสารเด็กก็แอบให้โดยการเรียกเด็กที่ยืนอยู่หน้าวัดเข้ามาในวัดที่ท่านไปเยี่อมชม มา3คน และท่านก็ให้เงินเด็กไปทุกคน ในตอนนั้นก็มีเด็กอีกคนที่อยู่ไกล้ๆ แอบเห็นจึงไม่ยอมพาพวกของตนที่ไม่ได้มาล้อมหน้าวัดเพื่อที่จะขอท่านคระของท่านจึงพากันอ้อมออกอีกทางหนึ่ง ท่านบอกลอดตัวไป และต่อจากนั้นท่านก็ไปสักการะต้นศรีมหาโพธิ์ และไปพักที่วัดนั้น ท่านไปนั่สมาธิไต้ต้นโพธิ์นั้นอยู่สองวัน และใบโพธิ์ก็ล่วงใส่ตัวท่าน3ใบท่านบอกว่าการที่จะได้ใบโพธิ์นั้นยากมากเพราะจะมีเจ้าหน้าที่เก็บตลอดเวลา ต้นโพธิ์นี้เป็นต้นโพธิ์หนอ่ที่ 4 หรือรุ่นที่ 4จากต้นโพธิ์จริงๆ ที่องค์สมเด็จพระพุทธเจ้าท่านตรัสรู้ ท่านจึงเก็บไว้อย่างดี และจะมีใบโพธิ์ที่ทางเจ้าหน้าที่เค้าจัดไว้บูชาเป็นชุดด้วยเป็นใบขาวๆ ขูดเอาใบออกเหลือแต่เหยื่อ ท่านจึงหบิบให้มา 3 ใบและท่านบอกว่าเอาไปเคลือบสะแล้วมันจะอยู่ได้นาน ให้เอาไว้ที่รถ และที่หิ้งพระ และก็สวดมนต์ขอพรจากท่านสะ จากนั้นท่านก็เล่าให้ฟังอีกว่า ท่านได้ไปเห็นสิ่งๆ หนึ่งนึกว่าลูกกรอกท่านจึงตรงเข้าไปถามพระวิทยากรว่า อันนี้คืออะไร พระรูปนั้นก็ตอบว่า เบบี้บุตรดา คือที่เนปาลเค้าตั้งใจโดยการสร้างจาก 3 ประเทศ มีไทย อินเดีย เนปาล คือพระเกจิทั้งนั้น และสามเณร 975 รูปคือความบริสุทธิ์ของเด็ก เพื่อปลุกเสก ท่านฟังดังนั้นจริงบูชากลับมา 2 รูป ได้ยินดังนั้นจึงขอบูชาต่อนะค่ะหลวงพ่อ หลวงพ่อท่านก็นั่งคิดอยู่ครู่หนึ่งจึงเดินขึ้นกุฏิอีก และบอกว่าโยมบูชาองค์เล็กไปแล้วกันนะ หนูบอกไม่เป็นไรค่ะหลวงพ่อองค์ใหนก็ได้ค่ะเอาทั้งนั้น ท่านคงสงสารที่เห็เราตั้งใจท่านจึงให้ และให้จดคาถาบูชามา และท่านบอกอีกว่าอทิฐานเอานะอยากได้อะไร ค่ะหลวงพ่อหนูทำใจได้แล้วค่ะไม่เป็นไร เพราะวันนี้หลวงพ่อก็สอนหนูเยอะแล้วหนูจะจำไส่ใจไว้ค่ะ ว่าทุกสิ่งทุกอย่างถ้าหากมีบุญต่อกันแล้วไม่แคล้วกันแน่นอน แต่ถ้าหากเค้าไม่ใช่ของเราจะไปรั้งเค้าไว้ก็ไม่ได้................แล้วได้ผลว่าไงอีก2อาทิตย์มาบอกหลวงพ่อหน่อยนะจะคอยฟัง.........เจ้าค่ะหลวงพ่อหนูมาแน่นอนค่ะเพราะหนูมาทำบุญที่นี้ประจำอยู่แล้ว

 

ดีใจด้วย ครับ
มา ถูกทางแล้ว ครับ
อนุโมทนา ด้วย
;aa37

 

และขอขอบคุณทุกๆ ท่านอย่างเป็นล้นพ้นที่ให้ความเป็นห่วงเป็นใย ให้คำปรึกษาที่ดี ให้การชี้แนะช่วยเหลือด้วยดีตลอดมา และอาการธาตุอ่อนที่อาจารย์ท่านหนึ่งเขียนไว้......หนูเป็นเช่นนั้นจิงๆ ค่ะ เป็นคนตัวผอมนอนแอร์ต้องห่มผ้าและสวมถุงเท้าด้วยไม่งั้นจะนอนไม่หลับเพราะเย็นเท้า และเวลาอาบน้ำเป็นน้ำเย็นจะอาบไม่ได้เลยจะหนาวสั่น มากๆ

 

เข้ามาอ่านกระทู้ตัวเองแล้วรู้สึก ยินดี อิ่มเอมหัวใจ
ที่ได้เห็นกัลยาณมิตรทุกท่านที่เข้ามา
ได้แสดงให้ทุก ๆ คนได้เห็นถึงความเป็น
มนุษย์...ที่พบพุทธศาสนา แลตาเห็นธรรม
ได้มอบไมตรีจิตที่ดีต่อกัน
ก็ขอให้เป็นเช่นนี้ตลอดไป

หวังว่านับแต่นี้
ผู้ที่เข้ามาทุกท่าน
จะมีชีวิตที่ดีขึ้น...สวยงาม
เข้มแข็ง และแข็งแรง
ดุจดั่งดอกไม้ที่กำลังผลิบาน
ที่เติบโตขึ้นด้วยความรัก จากหัวใจของกันและกัน





หนังสือ ปาฏิหาริย์ แรงบุญ แรงกรรม...ใครว่าไม่มีจริง โดย ศศิริยะ
http://palungjit.org/showthrea...129821&page=31<!-- google_ad_section_end --><!-- / message -->

 

บทเรียนที่ดีของชีวิต ในแง่มุมของกฏแห่งกรรม
มีอยู่มากมายรอบตัวเรา
เพียงแต่เรา ขาดสติแห่งการพิจารณาแค่นั้น
จึงทำให้เรามองไม่เห็นกฏแห่งความเป็นจริงนั้น
ไม่ว่าชีวิตประจำวัน...หนังละคร....เพลง..บทความใด ๆ
ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนสะท้อนให้เราเห็นกฏในโลกแห่งความเป็นจริงทั้งสิ้น
หว่านพืชใด ก็ย่อมได้ผลนั้น เป็นเรื่องธรรมดา

จากบทความของคุณคัดเค้า และคุณณัฎยากร
ย่อมแสดงให้เราเห็นถึงความหมาย แลคุณค่าของความรักอันยิ่งใหญ่
ที่เรา ๆ ท่าน ๆ อาจมองข้ามไปในชีวิต
หรือไม่เคยสังเกตุเห็นเลยด้วยซ้ำ
กับคำว่า "แม่ "

วันนี้มีโอกาสเจอข้อคิดดี ๆ ที่ได้รับต่อมา
จึงอยากนำมาให้ทุกท่านได้พิจารณา
ว่า ชีวิตเรา เคยเป็นเช่นนี้ไหม
หากเคย คิดผิด ขอให้คิดใหม่
เริ่มต้นแต่วันนี้ ก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินไป
จนมีโอกาสได้สัมผัสกับคำว่า "กฏแห่งกรรม "

เหตุ....ที่เริ่มด้วยความไม่ประมาท
ผล....ย่อมพ้นจากความทุกข์ทั้งหลายทั้งปวง

ด้วยรักและปรารถนาดี

ศศิริยะ

******************

เเด่ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่ชื่อว่าแม่
เมื่อคุณเกิดมาในโลกนี้แม่อุ้มคุณไว้ในอ้อมอกคุณขอบคุณแม่ด้วยการเปล่งเสียงร้องไห้
เมื่อคุณอายุ 1 ขวบ แม่ป้อนข้าวและอาบน้ำให้คุณคุณขอบคุณแม่โดยการร้องไห้งอแง
เมื่อคุณอายุ 2 ขวบแม่สอนให้คุณหัดเดิน คุณขอบคุณแม่ด้วยการวิ่งหนีทุกครั้งที่แม่เรียกหา
เมื่อคุณอายุ 3 ขวบแม่ทำอาหารทุกอย่างให้คุณด้วยความรักคุณขอบคุณแม่ด้วยการโยนจานลงบนพื้น
เมื่อคุณอายุ 4 ขวบแม่ให้ดินสอสีแก่คุณคุณขอบคุณแม่ด้วยการระบายสีเลอะเต็มบ้าน
เมื่อคุณอายุ 5 ขวบแม่แต่งชุดสวยๆ(หรือหล่อๆ)ให้คุณไปเที่ยวคุณขอบคุณแม่ด้วยการทำชุดเลอะโคลน
เมื่อคุณอายุ 6 ขวบแม่ไปส่งคุณที่รร. คุณขอบคุณแม่ด้วยการร้องไห้ตะโกนว่า ' ไม่ไป... ไม่ไป... ไม่ไป...''
เมื่อคุณอายุ 7 ขวบ แม่ซื้อไอศกรีมให้คุณคุณขอบคุณแม่ด้วยการทำมันหกเลอะเทอะไปทั่ว
เมื่อคุณอายุ 8 ขวบแม่ซื้อลูกบอลให้คุณคุณขอบคุณแม่ด้วยการทำกระจกเพื่อนบ้านแตก
เมื่อคุณอายุ 9 ขวบแม่สอนให้คุณเล่นเปียโน คุณขอบคุณแม่ด้วยการไม่เคยแม้แต่จะซ้อม
เมื่อคุณอายุ 10 ขวบ แม่พาคุณไปเรียนพิเศษและพาไปงานวันเกิดเพื่อนคุณขอบคุณแม่ด้วยการกระโดดลงจากรถโดยไม่คิดที่จะหันกลับมามอง
เมื่อคุณอายุ 11 ขวบแม่พาคุณกับเพื่อนไปดูหนังคุณขอบคุณแม่ด้วยการขอที่นั่งคนละแถว(หรือขอให้แม่ไม่ต้องดู)
เมื่อคุณอายุ 12 ขวบแม่เตือนคุณว่าอย่าดูทีวี คุณขอบคุณแม่ด้วยการรอให้แม่ไปข้างนอกแล้วดูต่อ
เมื่อคุณอายุ 13 ปีแม่บอกให้คุณตัดผม คุณขอบคุณแม่ด้วยการด่าแม่ว่า ' แม่นี่...ไม่มีรสนิยมเลยไม่ต้องยุ่งกะหนู(ผม)หรอก'
เมื่อคุณอายุ 14 ปีแม่จ่ายเงินซัมเมอร์แคมป์ที่แพงแสนแพงเพื่อให้คุณได้เรียนสิ่งที่ดีๆคุณขอบคุณแม่ด้วยการไม่เขียนจดหมายหาแม่ซักกะฉบับ<O</O
เมื่อคุณอายุ 15 ปีแม่กลับบ้านหลักงานเลิกอยากกอดคุณสักกอดคุณขอบคุณแม่ด้วยการขังตัวเองอยู่ในห้อง
เมื่อคุณอายุ 16 ปีแม่สอนคุณขับรถ คุณขอบคุณแม่ด้วยการขับรถหนีแม่ไป??ที่ยว
เมื่อคุณอายุ 17 ปีแม่จ่ายค่าเรียนกวดวิชาคุณขอบคุณแม่ด้วยการให้แม่ส่งข้างนอกเพื่อจะได้ไม่อายเพื่อน
เมื่อคุณอายุ 18 ปีแม่ร้องไห้ในวันที่คุณจบชั้นมัธยมคุณขอบคุณแม่ด้วยการฉลองยันเช้า
เมื่อคุณอายุ 19 ปีแม่รอโทรศัพท์สายสำคัญ คุณขอบคุณแม่ด้วยการใช้สายตลอดคืนนั้น
เมื่อคุณอายุ 20 ปี แม่ถามว่าคุณมีแฟนรึยังคุณขอบคุณแม่ด้วยการตอบว่า ' แม่อย่ามายุ่งกะหนู(ผม)เลย'
เมื่อคุณอายุ 21 ปีแม่แนะนำอาชีพของแม่ให้คุณทำในอนาคตของคุณคุณขอบคุณแม่ด้วยการพูดว่า ' หนู(ผม)ไม่อยากเป็นอย่างแม่'
เมื่อคุณอายุ 22 ปีแม่อยากกอดคุณในวันรับปริญญาคุณขอบคุณแม่ด้วยการกอดกับเพศตรงข้ามกับคุณ
เมื่อคุณอายุ 23 ปีแม่ซื้ออพาร์ตเม้นท์และเฟอร์นิเจอร์ให้แก่คุณคุณขอบคุณแม่ด้วยการว่ากับเพื่อนๆลับหลังว่า' มันช่างเชยและน่าเกลียดเสียนี่กระไร'
เมื่อคุณอายุ 24 ปีแม่บอกให้คุณพาแฟนของคุณมาหาแม่ เมื่อคุณพามาแม่ถามพวกคุณว่าอนาคตวางแผนไว้ว่าอย่างไรคุณขอบคุณแม่ด้วยการจ้องเขม็งและพูดว่า ' แม่จะมายุ่งอะไรกะหนูอีกเนี่ย'
เมื่อคุณอายุ 25 ปี ( สำหรับผู้ชาย)แม่ช่วยออกค่าสินสอดให้กับคุณและบอกกับคุณว่าแม่รักคุณมากขนาดไหนคุณขอบคุณแม่ด้วยการพูดว่า' อายคนอื่นเขาน่าแม่'
( สำหรับผู้หญิง)แม่ช่วยออกค่าใช้จ่ายในงานแต่งงานให้คุณและบอกว่าแม่รักคุณมากขนาดไหนคุณขอบคุณแม่ด้วยการพูดว่า' หนูอยากไปอยู่ต่างประเทศเพื่อจะได้สวีทกับแฟนโดนไม่มีแม่'
เมื่อคุณอายุ 30 ปี แม่โทรมาหาและแนะนำวิธีเลี้ยงเด็กคุณขอบคุณแม่โดยการบอกว่า ' สมัยนี้มันเปลี่ยนไปแล้วล่ะค่ะแม่'
เมื่อคุณอายุ 40 ปี แม่โทรมาชวนคุณไปงานวันเกิดญาติคุณขอบคุณแม่และญาติว่า ' ตอนนี้ไม่ว่างเลย'
เมื่อคุณอายุ 50 ปี แม่ชราและไม่สบายอยากให้คุณดูแลคุณขอบคุณแม่ด้วยการบอกว่า ' มันเป็นภาระนะแม่หนูมีงานอีกเยอะแยะ'
และแล้ววันหนึ่ง แม่จากคุณไปอย่างสงบ และทุกอย่างที่คุณไม่เคยทำมาก่อนจะเหมือนฟ้าผ่าในใจคุณ
โปรดใช้เวลาสักนิด แสดงออกถึงความลึกซึ้งแด่' แม่'
ไม่มีอะไรมาแทนแม่ได้ แม้ว่าบางคราวแม่จะไม่ใช่คนที่เข้าใจคุณมากที่สุดหรือเห็นด้วยกับคุณแต่ก็คือ' แม่' ของคุณและเชื่อได้ว่าจะทำทุกอย่างเพื่อคุณรับฟังคุณ ความกังวลของคุณ
ลองถามตัวเองดู คุณมีเวลาที่จะฟังความเศร้าความกังวลใจไม่ว่าจากการงานจากงานบ้าน หรือจากงานในครัวของแม่ไหมคุณเคยนึกถึงความทุกข์ของแม่ที่ต้องทำทุกอย่างเพื่อคุณและทุกคนไหม
รักแม่ให้มากแม้ว่าจะคิดเห็นแตกต่างการเพราะเมื่อแม่จากไปจะเหลือเพียงความเสียใจและความทรงจำเท่านั้น

อย่าเพิกเฉยกับคนที่ใกล้หัวใจคุณที่สุด รัก' แม่' ให้มากกว่ารักตัวเอง แสดงให้แม่รู้ว่าคุณก็ ' รัก' ก่อนที่จะทำได้เพียงบอกรักกับ' รูป' ของแม่เท่านั้น<O</O




หนังสือ ปาฏิหาริย์ แรงบุญ แรงกรรม...ใครว่าไม่มีจริง โดย ศศิริยะ
http://palungjit.org/showthrea...129821&page=31<!-- google_ad_section_end --><!-- / message --> <!-- / message -->
<O</O

 

อนุโมทนาสาธุครับ

 

ไม่มีคำบรรยาย

 

อ่านแล้ว น้ำตาคลอ ครับ
คิดถึง คุณแม่
ที่ จากไป 8 ปี แล้ว ครับ

 

ไม่ได้เข้ามาตั้งนานขอเวลาไปอ่านก่อนนะค่ะ

 

คุณศศิริยะคะ ได้อ่าน แด่ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่ชื่อว่าแม่ แล้วซาบซึ้งค่ะ คิดถึงคุณแม่ที่จากไปแล้วนานหลายปีมาก เสียดายที่ยังทำดีกับแม่ไม่มากพอ และก็ยังรักแม่มาก ไม่รู้จะแก้ตัวอย่างไร ก็อย่างที่คุณศศิริยะเขียน คงได้แต่รำพึงกับรูปแม่เท่านั้น ดีใจแทนคนที่ยังมีคุณแม่อยู่ที่มีโอกาสได้ทำบุญกับพระอรหันต์ในบ้านนะคะ