ข้อความจาก กลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา)(ปิดกระทู้)

ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่าน ในเช้าวันนี้ด้วย(27 พ.ย.) กระแสพลังสวดมนต์ ของพระอาจารย์ สิงห์ทน ฟังแล้วเกิดปิติจริง ๆ
สำหรับ 29 - 30 พ.ย. คณะ เทพกัญญา คงมี 6-7 คน (คนที่ 7 คาดว่าจะเป็นลูกชาย อายุ 12) ส่วนเต๊นท์จะเตรียมไปเอง ออกเดินทาง 13.00 คงถึง 16.00 น.คุณสุดใจช่วยบอกจุดนัดพบ หรือแผนที่ให้ที คุณสามีเขาถามเรื่องเส้นทางขึ้นเขาก็อธิบายเขาไม่ถูก

 

ขออนุโมทนากะ ทุกท่านที่มารับอาหารใหม่ ปรับการละวางในเวอร์ชั่นใหม่ ที่พวกเราตั้งใจกัน และขอขอบคุณคณะผู้อวุโสที่ขยันขยายระบบ และอาจานโม่ผู้ปิดทองที่ตูดพระ เพื่อให้มีคณะเรา อิจฉาตาร้อน กะไอยที่ก้าวหน้าขึ้นเยอะ และอิจฉาคนที่มาอีกครั้งทั้ง ยูเครน ด้วย อิจฉามักๆๆๆ 555555และ 55555

 

เก็บตกภาพบรรยากาศตอนขึ้นเขากะลาโดยยานลำเลียงเมื่อวันที่ 1/11/51

 

เก็บตกภาพบรรยากาศบนลานประมวลพลัง

 

วันที่ 28 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551 ปีที่ 18 ฉบับที่ 6574 ข่าวสดรายวัน


เส้นนุ่มเหนียว-หมูแดงเด็ด "เล็กบะหมี่บินUFO"ตลาดพลู

อิ่มอร่อย



<TABLE cellSpacing=5 cellPadding=1 width="20%" align=left border=0><TBODY><TR bgColor=#400040><TD>
</TD></TR></TBODY></TABLE>ย่านตลาดพลู ฝั่งธนบุรี เป็นแหล่งอุดมของอร่อยอีกแห่งของฝั่งธนฯ ใครผ่านไปผ่านมาแถวถนนวุฒากาศเยื้องทางเข้าสน.ตลาดพลู จะเห็นป้ายชื่อร้านเด่นว่า "เล็ก บะหมี่บิน UFO" เป็นร้านเล็กๆ ตึกแถวคูหาเดียว มีที่จอดรถสะดวกสบายทั้งสองฝั่ง

แม้ว่าร้านค่อนข้างแคบไปนิด แต่ผู้คนแวะเวียนเข้าไปในร้านอย่างไม่ขาดสาย

ภายในตู้ด้านหน้าร้าน มีเส้นก๋วยเตี๋ยวต่างๆ รวมทั้งเครื่องเครา ไม่ว่าจะเป็นหมูกรอบ หมูแดงทอด ลูกชิ้นกุ้งทอด ชวนให้เข้าไปชิม

คุณเล็ก เจ้าของร้าน บอกว่า สมัยก่อนนี้ขายอยู่ที่หน้าปากซอยวุฒากาศ 13 ได้ประมาณ 30 ปี กระทั่งต่อมาเจ้าของที่ขอที่คืน จึงหาทำเลใหม่ จนมาปักหลักอยู่ตรงนี้ได้ 2 ปีกว่า

เมื่อถามถึงที่มาของชื่อร้านเล็กบะหมี่บิน UFO ได้คำตอบว่า เป็นคนที่ชอบอ่านหนังสือเกี่ยวกับพวกมนุษย์ต่างดาวและจานบินมาก จึงได้คิดว่าน่าจะตั้งเป็นชื่อร้านว่า เล็กบะหมี่บิน UFO <TABLE cellSpacing=5 cellPadding=1 width="20%" align=right border=0><TBODY><TR bgColor=#400040><TD>
</TD></TR></TBODY></TABLE>

เท่านั้นยังไม่พอ คิดว่าน่าจะทำอะไรอีกที่เป็นจุดขายของร้าน ก็ลองลวกเส้นบะหมี่แล้วโยนลงชามจะเป็นอย่างไร ให้เหมือนจานบินที่กำลังบินอยู่บนอากาศ ก็ลองทำดู หลายครั้งลงชามบ้าง ลงพื้นบ้าง จนฝีมือเข้าที่ ไม่หล่นอีก

บะหมี่เหลือง บะหมี่หยกของทางร้านนุ่มเหนียวเต็มคำ นอกจากนี้ ยังมีเส้นเล็ก เส้นใหญ่ แต่จุดขายที่แตกต่างจากร้านอื่นๆ เป็นเครื่องเคียงที่ใส่ลงไปในชาม ไม่ว่าจะเป็น หมูแดงทอด หมูกรอบทอด ลูกชิ้นกุ้งทอด ใส่มาแบบครบเครื่องกับเส้นที่หอมหวาน

หมูกรอบที่ใช้เป็นหมูสามชั้น เอาหนังออก แล้วไปหมักให้ได้ที่ ก่อนชุบแป้งทอดให้เหลืองกรอบ

ส่วนลูกชิ้นกุ้ง มาจากกุ้งไปผสมกับหมูบดแล้วปั้นให้เป็นลูก ต้มสุก แล้วจึงชุบแป้งทอด

หมูแดง ใช้เนื้อขาหลังหมักแล้วนำไปอบให้ได้ที่แล้วชุบแป้งทอด โดยขณะที่อบหมูแดงนั้นจะมีน้ำออกมา ทางร้านไม่ทิ้ง จะเก็บเอาไว้เป็นส่วนประกอบไปคลุกกับเส้นต่างๆ ให้มีรสชาติเข้มข้นขึ้น

ส่วนน้ำซุปทางร้านใช้ซี่โครงไก่ ต้มซี่โครงในน้ำเดือดแล้วใส่ข้าวโพดลงไปสัก 2 ฝัก เพื่อให้ น้ำซุปมีรสชาติหวานกลม กล่อมขึ้น

สำหรับลูกค้าที่มาร้านต้องสั่ง เห็นจะเป็นบะหมี่แห้ง โดยขยี้เส้นบะหมี่ให้ แป้งออกก่อน จากนั้นล้างน้ำธรรมดาแล้วลวกด้วยน้ำร้อน พอให้เส้นสะดุ้ง และลวกน้ำเย็นและน้ำร้อนอีกครั้งหนึ่ง โดยมีผักกวางตุ้งวางอยู่ในชาม

โยนเส้นบะหมี่ที่ลวกเหมือนจานบินลงในชาม คลุกด้วยกระเทียมเจียว น้ำหมูแดง ใส่เครื่องเคียงลงไป ไม่ว่าจะเป็นลูกชิ้นกุ้งทอด หมูกรอบทอด หมูแดงทอดลงไป โรยหน้าด้วย ผักชี ต้นหอม โดยมีน้ำซุปซดร้อนๆ ให้คล่องคอ หรือใครจะสั่งบะหมี่น้ำก็เหมือนกับบะหมี่แห้ง เพียงแต่ใส่น้ำลงไปเท่านั้น

ขณะเดียวกัน บนโต๊ะยังมีน้ำพริกเผาสูตรของทางร้านสำหรับลูกค้าที่ชอบรสชาติที่เข้มข้นขึ้นมาอีก แต่ขอแนะให้ชิมก่อนปรุง

ขณะเดียวกัน ทางร้านก็ยังมีลูกชิ้นกุ้งทอด หมูกรอบทอด ที่สั่งมากินรองท้อง หรือกินเล่นๆ ในราคาชุดละ 30 บาท

สำหรับราคาบะหมี่ คุณเล็กบอกว่า ยังอยู่ที่ธรรมดา ราคา 25 บาท และพิเศษในราคา 30 บาท ถือว่าอยากให้ลูกค้าที่กินแล้วอิ่ม กับราคาแค่นี้ ก็พอที่อยู่ได้

ที่ตั้งของร้านเล็ก บะหมี่บิน UFO หาไม่ยาก ถ้ามาจากปากทางถนนเทอดไท ขับมาเรื่อยๆ จะเห็นสามแยก ทางซ้ายมือเขียนว่า ถนนวุฒากาศ ให้เลี้ยวเข้า ขับมาประมาณสัก 50 เมตร จะเห็นป้ายร้านทางซ้ายมือ หรือเยื้องทางเข้าสน.ตลาดพลู ทางด้านซ้าย

ร้านเปิดตั้งแต่เวลา 09.00-21.00 น. ทุกวัน หรือถ้ามาไม่ถูกให้สอบถามได้ที่เบอร์ 08-5999-7287

 

งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกลา

แต่งานของระบบ ไม่มีวันเลิกได้


เพราะเป็นการวางตัวผู้ที่จะทำงานเรื่องช่วยเหลือภัยพิบัติไว้ตั้งแต่ก่อนเกิดภัยพิบัติ ขณะเกิดภัยพิบัติ และหลังจากเกิดภัยพิบัติแล้ว

คนที่ระบบได้วางไว้ 5,000 คน จึงได้มีการวางคอนเซ็บงานไว้ให้ตั้งแต่ก่อนเกิดภัยพิบัติ ก็มีการเรียน การฝึกเดี่ยว ฝึกเป็นทีมเรื่อยมา และมารับทราบข้อมูลต่าง ๆ

ในช่วงเกิดภัยพิบัติ ก็จะต้องมาทำการช่วยเหลือบุคคลอื่น ๆ ในช่วงเกิดภัยพิบัติ ที่จะมีแต่ความชุลมุนวุ่นวาย โดยมีอุปกรณ์ไฮเทคเพื่ออำนวยความสะดวกให้

และหลังเกิดภัยพิบัติแล้ว ก็ต้องเป็นผู้ที่ถ่ายทอดข้อมุล และเทคโนโลยี ที่รับมาจากต่างดาว ให้กับรุ่นต่อไปเพื่อเอาไปฟื้นฟูโลกใบนี้ จนกว่าจะหมดงาน ก็คือละจากขันธ์ห้านั่นเอง

สรุปแล้ว ก็คือต้องทำงานกันตลอดไป จนถึงวันสุดท้ายนั่นคือ หมดงาน

หลังจากนั้น เก็บเกี่ยวความว่าง การปล่อยวางจากความยึดมั่นถือมั่นได้มากน้อยแค่ไหน ก็ไปตามเหตุปัจจัยของแต่ละท่าน

แล้วแต่ใคร จะเป็นผู้ที่ได้กลับบ้านของธรรมชาติกันในชาตินี้

งานของระบบ ไม่มีหยุด ไม่มีพอ ไม่มีล้มเลิก

มีแต่การเปลี่ยนฉากใหม่ไปเรื่อย ๆ โดยไม่เคยย้อนกลับมาเป็นฉากเดิมได้ มีแต่ฉากใหม่เสมอ ... ในปัจจุบัน...

และวันที่ 29 นี้ ก็กำลังจะผ่านฉากเก่าไป เพื่อขึ้นฉากใหม่กันแล้ว

เขากะลา วันนี้ ... แม้จะดูคล้ายเดิม หรือดูเหมือนกับว่าฉากเดิมจะย้อนกลับมา แท้จริงแล้วก็ไม่ใช่ มันเป็นฉากใหม่ในสถานที่เดิม เพราะวันเวลามันได้เปลี่ยนไป แม้วันนี้ขึ้นไปยืนที่เดิม ณ จุดที่เคยไปยืนครั้งประมวลพลังเมื่อวันที่ 1 พฤศจิกายน 51 ที่ผ่านมา ซึ่งดูเหมือนทุกอย่างจะเหมือนเดิม

ในความเหมือนเดิม แท้จริงแล้วก็ไม่ใช่ เพราะทุกอย่างได้ไหลผ่านไปหมดแล้ว

บรรยากาศรอบด้านก็เปลี่ยนไป ต้นไม้ใบหญ้าก็เปลี่ยนไป ต้นหญ้าต้นใหม่ ใบไม้ใบใหม่ อากาศที่หายใจก็ยังเป็นของใหม่ ไม่ใช่่อากาศของเดิมในวันนั้น

ทุกอย่างไหลไปตลอดเวลา ดังนั้น ปัจจุบัน จึงเป็นสิ่งที่มีอิทธิพลที่สุด

ความคิดในปัจจุบัน จึงเป็นสิ่งที่ต้องรู้เท่าทัน แล้ววางลง เพราะเมื่อวางได้ แล้วเราก็จะได้ความว่างในปัจจุบัน

จะรอไปปล่อยวาง ไปเห็นความว่างในอนาคตไม่ได้ เพราะมันจะไม่มีเกิดขึ้นจริง

อย่างเช่น หากเข้าไปอยู่ในความคิด ทุกข์ไปกับความคิด ผ่านไปสัก 5 นาทีแล้วเพิ่งนึกได้ ก็ไม่เห็นในปัจจุบันแล้ว เพราะปัจจุบันผ่านไปแล้ว มันเป็นอดีตไป 5 นาทีแล้ว จึงยังต้องทุกข์ไปก่อน แล้วค่อยย้อนเอาอดีตมาเป็นบทเรียนในปัจจุบัน

อย่าลืมว่า ปัจจุบัน ก็คือปัจจุบัน อยู่ที่ว่าเราจะเห็นมันหรือไม่เท่านั้น

แม้แต่การไปคิดถึงอดีต แท้จริงก็เป็นปัจจุบัน เพราะเหตุการณ์ในอดีต เมื่อคิดวันนี้ เดี๋ยวนี้ มันก็กำลังออกมาจากหัวเรา ออกมาจากสมองของเรา ออกมาเป็นความคิดเราในปัจจุบันนี้ ในวินาทีนี้ ในเดี๋ยวนี้

นั่นคือปัจจุบัน.....ของการคิดถึงอดีต

อาจจะงง สำหรับหลายท่าน และหลายท่านเริ่มเข้าใจ ว่ามันซ้อนกันอยู่อย่างนี้

เมื่อเห็นความคิด ความรู้สึก อารมณ์ในปัจจุบันอยู่ตลอดเวลา ก็จะไม่เห็นว่ามีตัวตน ของตน มีตัวเรา ของเราที่ไหน มันจะไม่รวมตัวกันเป็นกลุ่มเป็นก้อน เพราะเห็นแค่กระแสของกลไกธรรมชาติที่มันกำลังไหลไปตามเหตุปัจจัยแต่ละขณะนั่นเอง

สมมุติว่าเราอยู่สบาย ๆ แต่พอเห็นดอกกุหลาบสีแดง ที่แม่ค้าเดินผ่านมาขาย ความคิดแว๊บเข้ามาทันทีเลยว่า เมื่อก่อนเราเคยซื้อกุหลาบอย่างนี้ให้แฟนคนเก่าวันวาเลนไทน์ แต่เขากลับไปมีแฟนใหม่แล้ว ความคิดน้อยใจ เสียใจดังที่เคยผ่านมาเมื่อหลายปีก่อน ก็ย้อนกลับมาได้ อารมณ์ก็หดหู่ เศร้าหมองไปกับความคิดที่ย้อนกลับมานั้น

เหตุการณ์เกิดใน...อดีต แต่ความทุกข์เกิดใน..ปัจจุบัน..

ความจริง ความคิดเราห้ามมันไม่ได้ มันจะย้อนไปข้างหลัง มันจินตนาการไปข้างหน้าในอนาคตได้เสมอ ตลอดเวลา เพียงแค่มีวัตถุดิบมากระทบ หรือเหตุปัจจัยเก่าบ้าง ใหม่บ้างมากระตุ้นเล็กน้อย มันก็ไปแล้ว ห้ามไม่ได้แล้ว เพราะมันไม่ได้ขึ้นอยู่กับใคร บังคับบัญชาก็ไม่ได้ ไม่อยากคิดก็ไม่ได้ เพราะมันคิดให้เสร็จสรรพ

แต่... ถ้ารู้จริงว่า ต่อให้เป็นเรื่องราวในอดีต แต่ว่ามันก็กำลังใช้ปัจจุบันคิดอยู่

ใช้สมองขณะนี้ ใช้ความคิดขณะนี้ ปรุงแต่งเรื่องเก่าอยู่ในขณะนี้ แต่เป็นปัจจุบันของเรื่องราวในอดีตขณะนี้

ปัจจุบัน จึงจัดการได้

อดีตแก้ไขไม่ได้ เพราะผ่านมาแล้ว

ปัจจุบัน แก้ไขได้ ถ้ารู่้เท่าทันในปัจจุบัน ว่ากำลังคิด พูด ทำ อะไรอยู่

อนาคต แก้ไขได้ เพราะมันไม่มีอนาคตจริง อนาคตก็คือปัจจุบัน เพราะไปคิดถึงอนาคต แต่ขณะคิดถึงอนาคต ก็ต้องใช้ความคิดในปัจจุบันเป็นตัวคิด ดังนั้นอนาคตจึงไม่มีจริง มีแต่ปัจจุบันที่กำลังคิดถึงอนาคต เมื่อผ่านไป 1 วินาที ความคิดที่คิดถึงอนาคตก็เป็นอดีตไปแล้ว

มันซ้อนกันอยู่อย่างนี้ เพียงแต่ว่าเราจะเข้าใจได้แค่ไหนเท่านั้น

ถ้าเข้าใจปัจจุบัน ปล่อยวางในปัจจุบัน เราก็จะอยู่กับปัจจุบันที่ แม้ว่ามันคิดจะเอาเรื่องอดีต อนาคตมาคิดก็เรื่องของมัน เพราะมันทำอะไรเราไม่ได้ เพราะมันก็แค่คิดในหัวของเรา ในความคิดของเรา ณ ตอนนี้ ณ เดี๋ยวนี้ ณ ปัจจุบันนี้

ทางธรรมะ พระปฏิบัติท่านจึงสอน จึงบอกให้เราอยู่กับปัจจุบัน อย่าฟุ้งซ่านไปในอนาคต อย่าย้อนคิดไปในอดีตที่ผ่านมา เพราะมันไม่มีประโยชน์ใด ๆ

เห็นอดีต เห็นอนาคตได้จริง ก็ต่อเมื่อเราเห็นปัจจุบัน

เพราะอดีต อนาคต ทั้งหลายทั้งปวง มันรวมอยู่ในปัจจุบัน ในหัวของเรา ในความคิดของเรา ณ วินาทีนี้แล้ว

ถ้าจะดับ ก็ดับในขันธ์นี้ ในความคิดนี้ ถ้าจะปล่อยวาง ก็ปล่อยวางในขันธ์นี้ ในความคิดนี้

ถ้ารู้เท่าทันขันธ์ห้า ก็รู้เท่าทันทั้งโลก ทั้งจักรวาลแล้ว

ไม่ต้องไปเสาะหาทางดับทุกข์ที่ไหนเลย

 

เหตุเกิดที่ไหน ก็ดับที่นั่น

เหตุเกิดในขันธ์ห้า เขาว่าเรา เขานินทาเรา เขาก็ไปแล้ว

แต่เหตุที่เกิด อยู่นี่ อยู่ในความคิดที่ปรุงแต่ง ว่าเราทำไม นินทาเราทำไม คิดไปเรื่อย ร้อนอกร้อนใจ ความทุกข์เกิดอยู่ข้างใน แผดเผาอยู่ข้างใน ก็ยังไม่รู้

คิดแต่จะไปดับที่ข้างนอก ไปเปลี่ยนข้างนอก เปลี่ยนคนอื่นให้คิดเหมือนเรา ให้เห็นความดีของเรา อย่าเข้าใจเราผิด ต้องออกไปถาม ไปหาสาเหตุ ไปเรียกมาคุย มาสนทนา มาสอบถาม มาเอาเรื่องเอาราว มาแก้แค้นให้ได้ มันจะจบไหมนี่

ที่ต้องไปเปลี่ยนข้างนอก มันยาก มันเหน็ดเหนื่อย มันเสียเวลา

แต่ถ้าเปลี่ยนข้างใน ไม่ยุ่งยาก ไม่เหน็ดเหนื่อย ไม่เสียเวลา

แต่ถ้ารู้ว่า เขาว่าเรา เขาไปแล้ว ไปถึงไหน ๆ แล้ว ไปสนุกสนานเฮฮาที่ไหนแล้วก็ไม่รู้ แต่สิ่งที่ใกล้ที่สุด ทำร้ายเราได้มากที่สุด มันรวมกันอยู่ในขันธ์นี้แล้ว ในความคิดนี้แล้ว ในวินาทีนี้เท่านั้น

เขาไปแล้ว 2 ชั่วโมง ความคิดปัจจุบันยังวนเวียนอยู่ในหัว ในขันธ์ห้า แล้วก็ทำร้าย ทิ่มแทง ให้อารมณ์คุกรุ่น มีแต่ความทุกข์เพราะความคิดตลอดเวลา

ถามว่า อันไหนใกล้เราที่สุด ทำร้ายเราได้มากที่สุด ทำให้เราทุกข์เรากังวลได้มากที่สุด

ก็คงตอบว่า ความคิด ความรู้สึก ความร้อนรนของอารมณ์ ที่มันอยู่ในขันธ์ห้านั่นเอง

ไอ้คนที่ว่า .... ตอนนี้อาจไปนั่งกินข้าวสบายใจไปแล้ว มันว่าแล้ว...มันก็ไป หรือเขาอาจลืมไปแล้วก็ได้

แต่ความคิดความรู้สึกที่อยู่กับเรา มันไม่ไป มันวนไปวนมา ก่อให้เกิดทุกข์เรื่อยไป

แต่สิ่งที่คิด มันก็ไม่ได้เป็นของเดิม ต่อให้คิดอีกสัก 10 รอบ ก็เป็นความคิดใหม่ทั้งสิ้น ไม่มีความคิดของเดิมเลย

แม้ต้นเหตุเป็นเรื่องเดิม แต่ความคิดต้องปรุงใหม่ทุกครั้ง

ว่าเราทำไม.... ผ่านไปแล้ว

ว่าเราทำไม.... ผ่านไปแล้ว

ว่าเราทำไม.... ผ่านไปแล้ว

แม้จะเป็นประโยคเดิม แต่การปรุงต้องเป็นของใหม่ เพราะความคิดเก่าเมื่อผ่านออกไปแล้ว มันจะไหลผ่านไปเลย

แม้คิดประโยคเดิมอีกครั้ง ความคิดก็ต้องปรุงประโยคเดิมใหม่ ไม่ใช่ตามไปดึงประโยคเดิมที่คิดเมื่อครู่นี้กลับมาใช้อีกครั้ง มันไม่ใช่

มันต้องปรุงใหม่ทุกครั้งที่คิด เหมือนลมหายใจ เมื่อหายใจออกไป ลมหายใจก็ออกไปแล้ว สลายไปแล้ว เมื่อหายใจเข้ามาใหม่ ก็จะไม่ใช่อากาศเดิม แม้จะอยู่บริเวณนั้น มันก็ไม่ใช่อยู่ดี

แม้จะดึงอากาศของเก่าเข้ามา ก็เป็นการหายใจครั้งใหม่อยู่ดี เพราะการหายใจครั้งเก่ามันผ่านไปแล้ว เป็นอดีตไปแล้วเมื่อวินาทีที่ผ่านมา

การอยู่กับปัจจุบันก็คือ เห็นว่า มันก็เป็นอย่างนั้นแหละ มันก็ปรุงไปเรื่อย ทั้งอดีต อนาคต ปัจจุบัน ทั้งปรุงแบบความสุข ทั้งปรุงแบบความทุกข์ แต่ทุกเรื่อง มันเป็นการปรุงในปัจจุบันทั้งสิ้น

เพราะแต่ละการปรุงในปัจจุบัน ก็จะมีตัวอุปาทานมาคอยดักเกาะ ปรุงสุขใช่ไหม เกาะปั๊บ ก็จะมีตัวเราผู้มีความสุข

ปรุงเรื่องทุกข์ใช่ไหม ก็จะมีตัวอุปาทานมาคอยดักเกาะ เกาะปั๊บ รับผิดชอบปั๊บ มีตัวเราผู้ทุกข์ทันที

ปรุงสุข ปรุงทุกข์ใช่ไหม ปรุงไปตามสบาย ก็แค่เห็นว่ากำลังปรุงแต่งอะไรในปัจจุบัน ในทุกขณะ ในทุกสภาวะ

แก้ปัญญาทั้งโลก ทั้งจักรวาลได้

ในขณะจิตเดียว

ก็คือรู้เท่าทันขันธ์ห้า รู้เท่าทันการปรุงแต่ง รู้เท่าทันอวิชชา ที่มีกิเลส ตัณหา อุปาทานมาคอยหลอกล่อ ให้ยึดมั่นถือมั่นในขันธ์ห้า


ความทุกข์ถ้ารู้ไม่เท่าทัน ก็เกิดจากอุปาทานเหล่านี้แหละ ที่มันคิดว่ามีตัวเรา ก็เลยมีความทุกข์ ความสุขที่เป็นของเรา

แต่ถ้ารู้เท่าทัน ทุกข์ก็แค่ความคิด สุขก็แค่ความคิด ที่กำลังเกิดขึ้นในปัจจุบัน

ไม่มีตัวใครผู้ทุกข์ ไม่มีตัวใครผู้สุข เป็นแค่กระแสความคิดที่ใหลไป ตามกลไกของธรรมชาติเท่านั้น

เมื่อไม่ไปยึด ก็เท่ากับไม่ไปอุปาทาน ยึดขันธ์ห้านั้นว่าเป็นของเรา ยึดความคิดว่าเป็นของเรา ยึดความรู้สึก ยึดอารมณ์ว่าเป็นของเรา

ก็หลุดพ้นจากอุปาทานขันธ์ห้า หลุดพ้นจากอวิชชา คือการยึดมั่นถือมั่นว่าขันธ์ห้าว่าเป็นตัวตน ของตนนั่นเอง

เมื่อไม่มีเราในขันธ์ห้า ในขันธ์ห้าไม่มีเรา ความทุกข์ย่อมตั้งอยู่ไม่ได้ จึง
ต้องดับไปเป็นธรรมดา

ดังนั้น ความสุข ความทุกข์ มันไม่ได้มีจริง เป็นความคิดที่ปรุงแต่งออกมา แล้วไปกระตุ้นสารเคมีให้หลั่งออกมาตามความคิดนั้น ๆ

คิดว่าพอใจ ถูกใจ คิดถึงคนรัก คิดว่าจะได้ไปเท่ี่ยว จะไปหาเพื่อน

ความคิดนี้ก็ไปกระตุ้นสารเคมีประเภท เอ็นโดรฟิล ให้หลั่งออกมา ร่างกายก็เลยมีความสดชื่น อารมณ์ดี มีความกระชุ่มกระชวย เราก็เลยคิดว่า นี่เป็นความสุข

แต่พอคิดโมโห ฟุ้งซ่าน ขัดอกขัดใจ ไม่พอใจ กังวล ไม่สบายใจ สารเคมีก็หลั่งมาตามความคิด ก็เลยมีความรู้สึกร้อนรน หดหู่ เศร้าหมอง มึนซึม ตามสารเคมีในสมองที่หลั่งออกมาตามความคิดในแนวนั้น ๆ เราก็เลยคิดว่าเรากำลังทุกข์

ทุกอย่าง ก็อยู่ในปัจจุบัน ตัดความคิด เปลี่ยนความคิด หรือดูความคิดที่กำลังเกิดขึ้น


ว่าจะไปเอาเรื่องเอาราวอะไรกับความคิดปรุงแต่ง ที่มันปรุงไปเรื่อย ก็แค่ดูให้เห็นว่าคิดอะไร แล้วไม่ต้องไปดับให้มันหาย เพราะยิ่งดับ มันยิ่งฟุ้ง ก็เป็นแค่ผู้ดู ดูมันปรุง เข้าใจว่ากำลังปรุงเรื่องอะไร แล้วก็วางเฉยเสีย อย่าไปยุ่งกับมัน

รู้ เข้าใจ ปล่อยวาง เดี๋ยวมันก็ผ่านเลยไป


ก็ทำวิธีไหนก็ได้ ก็จะสามารถจัดการสิ่งที่คิดว่าเป็นความทุกข์ได้ทั้งสิ้น

ก็เป็นอีกมุมมองหนึ่ง ของคำว่า ปัจจุบัน

เป็นการรู้เท่าทันขันธ์ห้า รู้เท่าทันความคิดในปัจจุบัน

ข้อความเหล่านี้ คงพอมีประโยชน์บ้างกับหลาย ๆ ท่าน

ขออนุโมทนาค่ะ

 

พี่สุดใจ อธิบายได้ชัดเจน เข้าใจได้ดีมากเลยครับ
ขออนุโมทนาครับ

 

ใช่ค่ะ พี่สุดใจอธิบายได้ชัดเจนค่ะ ขออนุโมนาค่ะ

 

เก็บตก ภาพงานวิทยาศาสตร์ทางจิตนานาชาติ ปี 2550

<TABLE class=tborder id=post858727 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR><TD class=thead style="BORDER-RIGHT: #ffffff 0px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid"><!-- status icon and date --> 12-12-2007, 02:01 AM <!-- / status icon and date --></TD><TD class=thead style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-LEFT: #ffffff 0px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid" align=right>#91 </TD></TR><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175>ukrin<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_858727", true); </SCRIPT>
สมาชิก



วันที่สมัคร: Aug 2007
อายุ: 39
ข้อความ: 119
<IF condition="1"><!--############# AWCoding Back-End created by AWNetwork, Inc. ######################################## Version 3.0.8 ##############################--> <!--####################### Awards Postbit Template ########################################## Copyright 2008 all rights reserved ##################-->
</IF>พลังการให้คะแนน: 120



</TD><TD class=alt1 id=td_post_858727 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- message -->อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ aonlin
อันนี้บรรยากาศ ตอน ดร พนม พูดเกี่ยวกับ UFO ค่ะ คนฟังเยอะมาก พอดีมาช้าเลยได้นั่งหลังสุดๆไปเลยค่ะ อาจารย์เอาภาพ UFO ต่างๆมาให้ดูพร้อมบรรยายไปด้วยค่ะ ภาพที่ฉายผ่านโปรเจคเตอร์มองไม่ค่อยชัดนัก แต่ได้ไปเห็นภาพถ่ายจริงๆเหล่านั้น แสดงอยู่ที่บูทของ UFO thailand



</TD></TR></TBODY></TABLE>
แอบมาถ่ายอยู่ข้างหลัง ukrin (เสื้อดำ เขากะลา) ช่างบังเอิญจังเลย ฮิ ฮิ..คงได้มีโอกาสรู้จักกัน ขออนุโมทนาทุกๆท่านในงาน

</TD></TR></TBODY></TABLE>


<TABLE class=tborder id=post858736 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR><TD class=thead style="BORDER-RIGHT: #ffffff 0px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid"> 12-12-2007, 02:08 AM <!-- / status icon and date --></TD><TD class=thead style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-LEFT: #ffffff 0px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid" align=right>#92 </TD></TR><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175>aonlin<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_858736", true); </SCRIPT>
ทีม เสียงพระธรรมเทศนา

วันที่สมัคร: Sep 2006
ข้อความ: 161
<IF condition="">
</IF>พลังการให้คะแนน: 181



</TD><TD class=alt1 id=td_post_858736 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- message -->อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ ukrin
แอบมาถ่ายอยู่ข้างหลัง ukrin (เสื้อดำ เขากะลา) ช่างบังเอิญจังเลย ฮิ ฮิ..คงได้มีโอกาสรู้จักกัน ขออนุโมทนาทุกๆท่านในงาน

</TD></TR></TBODY></TABLE>

อ้าว ^^ บังเอิญจังเลยค่ะ 555

</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

ขณะนี้ผมได้ทำการรวบรวมข้อความที่สำคัญๆทั้งหมดของพี่สุดใจ
ที่โพสลงในกระทู้ตั้งแต่หน้าแรก จนมาถึงหน้าปัจจุบัน ครบหมดเรียบร้อยแล้ว ซึ่งตรงกับข้อมูลที่ระบบส่งมาให้พี่สุดใจเมื่อวานนี้ว่า
ให้แจ้งให้ผมดำเนินการเก็บข้อมูลดังกล่าว

พอพี่สุดใจ แจ้งผมในวันนี้ จึงทราบว่า ผมได้ดำเนินการเสร็จไปแล้วเมื่อวานนี้เอง
นับว่าเป็นการส่งข้อมูลลงมาตรงกัน ซึ่งผมได้ทยอยเก็บมาเป็นเดือนแล้ว

หน้าที่ต่อไปคือ ผมจะต้องนำข้อมูลของพี่สุดใจ ที่โพสไว้
มาเย็บปักถักร้อย เรียบเรียงออกมาให้อ่านแล้ว พอปะติดปะต่อ
เป็นเรื่องเดียวกันได้

ทั้งนี้คงต้องใช้เวลา และรอ wave นักเขียน ถ่ายทอดลงมาก่อน
ไม่งั้นคงจับต้นชนปลายไม่ถูก

จากการคำนวณคร่าวๆ เนื้อหาประมาณ 360 หน้า ของกระดาษ A4
ถ้านำมาเรียบเรียง ให้เป็นเนื้อเรื่อง คงไม่ต่ำกว่า 400 หน้า

แจ้งมาเพื่อทราบครับ

 

<TABLE class=tborder id=post1696436 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR><TD class=thead style="BORDER-RIGHT: #ffffff 0px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid">วันนี้, 03:40 PM <!-- / status icon and date --></TD><TD class=thead style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-LEFT: #ffffff 0px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid" align=right>#5464 </TD></TR><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175>MOUNTAIN<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_1696436", true); </SCRIPT>
ผู้ร่วมสนับสนุนบริจาค



วันที่สมัคร: Dec 2005
ข้อความ: 11,000
<IF condition="">
</IF>พลังการให้คะแนน: 12162









</TD><TD class=alt1 id=td_post_1696436 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- message -->ขณะนี้ผมได้ทำการรวบรวมข้อความที่สำคัญๆทั้งหมดของพี่สุดใจ
ที่โพสลงในกระทู้ตั้งแต่หน้าแรก จนมาถึงหน้าปัจจุบัน ครบหมดเรียบร้อยแล้ว ซึ่งตรงกับข้อมูลที่ระบบส่งมาให้พี่สุดใจเมื่อวานนี้ว่า
ให้แจ้งให้ผมดำเนินการเก็บข้อมูลดังกล่าว

พอพี่สุดใจ แจ้งผมในวันนี้ จึงทราบว่า ผมได้ดำเนินการเสร็จไปแล้ว
นับว่าเป็นการส่งข้อมูลลงมาตรงกัน ซึ่งผมได้ทยอยเก็บมาเป็นเดือนแล้ว

หน้าที่ต่อไปคือ ผมจะต้องนำข้อมูลของพี่สุดใจ ที่โพสไว้
มาเย็บปักถักร้อย เรียบเรียงออกมาให้อ่านแล้ว พอปะติดปะต่อ
เป็นเรื่องเดียวกันได้

ทั้งนี้คงต้องใช้เวลา และรอ wave นักเขียน ถ่ายทอดลงมาก่อน
ไม่งั้นคงจับต้นชนปลายไม่ถูก

จากการคำนวณคร่าวๆ เนื้อหาประมาณ 360 หน้า ของกระดาษ A4
ถ้านำมาเรียบเรียง ให้เป็นเนื้อเรื่อง คงไม่ต่ำกว่า 400 หน้า

แจ้งมาเพื่อทราบครับ
<!-- / message --><!-- sig -->






</TD></TR></TBODY></TABLE>



ขออนุโมทนา กับคุณ MOUNTAIN เป็นอย่างยิ่งค่ะ

กับฉากใหม่ งานใหม่ หน้าที่ใหม่ ที่จะต้องรับต่อไป

ข้อความที่อ้างถึงด้านบนนี้ เป็นข้อความที่แสดงถึงการรับทราบข้อมูล การรับทราบหน้าที่ใหม่ ในฉากใหม่ ที่ระบบส่งมาให้คุณ MOUNTAIN ล่วงหน้า จนมีการเตรียมการนับเดือนแล้วนั้น

รอการยืนยันจากระบบ.... ที่ส่งผ่านพี่สุดใจ ในวันนี้

ดังนั้น ข้อความที่รับทราบ และรับบทใหม่นี้

คือข้อความที่ 11,000 จากข้อความทั้งหมดของ คุณ MOUNTAIN

เป็นข้อความที่ยืนยันการรับทราบบทใหม่ เป็นที่เรียบร้อยแล้ว

ขอส่งมอบบทใหม่ หน้าที่ใหม่ให้เลย จากวันที่ 1 ธันวาคม 2551 เป็นต้นไปค่ะ

ขออนุโมทนา กับบทนักเขียนคนใหม่ อีกครั้งค่ะ

 

ขออภัยพี่สุดใจ พี่ๆเพื่อนๆ ที่จะมุ่งหน้าไปปาร์ตี้ปิดท้ายงานประมวลพลัง
เนื่องจากเจอแจ๊คพ๊อตจังเบ้อเร่อ...บริษัทเรียกให้ประชุมพรุ่งนี้ !!!
จึงไม่สามารถไปร่วมงานนี้ได้ เสียดาย เสียดาย เสียดาย
ขออนุโมทนากับทุกท่านที่ได้ร่วมงานนี้ด้วยค่ะ

 

งานวิทยาศาสตร์ทางจิต ที่กำลังจะมีขึ้นในต้นเดือน ธค.51 นี้ ที่ ม.เกษตรศาสตร์ ไม่ทราบว่าพี่สุดใจ และทางกลุ่มเขากะลา จะมีการจัดบอร์ดเกี่ยวกับ UFO เหมือนปีที่ผ่านๆ มาหรือไม่ อย่างไรครับ ?

 

เวปกู้ชาติลงมาหกวันแล้ว
อยากพัก แต่ตัดใจไม่ได้ อยู่ลุ้นประชาชนอยู่หน้าคอมจนดึกๆดื่นๆ

อนุโมทนาบุญพี่เทพกัญญาและชาวเขากะลา ทั้งเรื่องพิธีกรรมวานนี้ และงานประมวลพลังส่งท้ายค่ะ

อนุโมทนาบุญไก่ย่างส้มตำ้ กลด เก้าอี้นอนของพี่วิจิตร และบุญอื่นๆทั้งในอตีตและปัจจุบันทั้งมวลค่ะ

 

คุณหนุ่ยเคยถามว่าไปประมวลพลังรอบสองเจออะไรบ้าง

เจอเวปหิวโดนัทคลุกน้ำตาล (ซึ่งปรกติไม่ชอบเลย) แค่ครึ่งชม.ก็อยากจะดิ่งลงไปบริโภคที่ลานดูดาว
แต่กลัวขายหน้า (และจะถูกถากถาง..ฮิฮิ)
เลยนอนเสีย ในท่าศพ (ชวาสนะ)

เสร็จแล้วเจอเวปหนาว เพราะแดดลับไป อุณหภูมิก้ตกลงทันที ต้องลงไปเอาแจ็คเก็ตกันลม
แล้วก็เจอเวปคัน

ขากลับพบว่าง่วงจนขับรถไม่ไหว (ผิดปรกติ)
เลยต้องให้พระเอกขับรถให้แทน จึงใช้เวลาเดินทางเร็วกว่าตอนขับรถให้คุณนีโม่ (๘๐ กม/ชม) ในครั้งก่อน

ป้าลำพัง นั่งสมาธิสงบดีมาก เห็นแสงสีม่วง สีชมพู และสีฟ้างดงาม
อากาศดี ต้อนรับเราทุกคน

คนที่แฮปปี้ที่สุดคือสามี เพราะเจอเวปหิว เลยลงไปหม่ำกับพี่สุดใจและผู้อาวุโส
แถมได้ชมพู่ที่ร้านก๋วยเตี๋ยวใส่ถุงแถมกลับบ้านให้ด้วยอย่างมีน้ำใจ

จบการรายงานค่ะ
พรุ่งนี้อย่าลืมเครื่องหนาวนะคะทุกคน

 

อย่าลืมนำบทสวดมนต์ทำวัตรเย็น ที่ผู้อาวุโสแจกให้เมื่อครั้งที่แล้ว ติดตัวไปด้วยนะครับ
เพราะที่เขากะลา ไม่มีแล้ว

 

ข้อความจากหนังสือพิมพ์ไทยรัฐ

อยู่คนเดียวระวัง ความคิด

อยู่กับมิตรระวัง คำพูด


ปล.ก่อนประมวลพลัง พบกับข่าวufoที่ชุมพร อำเภอประทิว
ก่อนจบเดือนแห่งการประมวลพลัง พบกับข่าว "เล็กบะหมี่บินufo"
ข่าวสดฉบับ6574(1111)

:z8

 

;aa12เวป"ตัดไม้ ทำลายป่า" เริ่มมารบกวนอีกแล้วครับท่าน
เลยไม่ทราบว่าเช้าวันเสาร์ อาจจะต้องนั่งรถตู้ล่วงหน้า
ไปก่อนคนเดียวหรือเปล่า
ฉากวันเสาร์ยังไม่มา พรุ่งนี้ดูเฉลยของปัจจุบันฉากวันเสาร์ครับ

 

ยินดีต้อนรับคณะของ คุณ Thepkanya และครอบครัวค่ะ

พี่สุดใจ และคณะ จำนวน 9 ท่าน จะเดินทางออกจากอาคารฝักข้าวโพด เวลา 12.00 นาฬิกา ซึ่งก็ใกล้เคียงกับการเดินทางของคณะคุณ Thepkanya ที่จะออกจากงามวงค์วาน

คาดว่าน่าจะเดินทางไปในเวลาใกล้เคียงกัน จึงคิดว่าควรจะนัดพบกันที่จุดใดจุดหนึ่งระหว่างทาง แล้วจึงเดินทางไปพร้อมกันทั้ง 3 คัน ก่อนเข้าเขากะลา

คุณนีโม่ จะโทรไปแจ้งจุดนัดพบ และกำหนดเวลาพบกัน ณจุดนัดพบนั้น ก่อนการออกเดินทางในวันนี้ค่ะ

ขออนุโมทนาค่ะ