ข้อความจาก กลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา)(ปิดกระทู้)

ผมมองหาพี่วิจิตร อยู่ตั้งนาน มองเท่าไรก็หาไม่เจอ ไม่รู้พี่เขาแอบไปอยู่ที่ไหน
มีใครเห็นบ้างไหมครับ

 

พี่สุดใจบอกให้ไปนอนดูดาวที่ลานดูดาวดีกว่า ถ้านอนในศาลากลัวสังกะสีจะล่วงลงมา เพราะความสั่นสะเทือนจากเคลื่อนเสียง

ยาทากันยุง เอาไป 1 เพค ( 6 ซอง ) ของสนามเดินป่า รู้สึกว่าจะไม่พอ เลยหยิบ กย.15 ไปอีก 2 ซอง หมดในเวลาเช้าพอดี

 

หลังจากหาไรใส่ท้องเสร็จ หลายคนก็เดินขึ้นไปนั่งสมาธิรับพลังกันที่ลานด้านบน

 

น้อง Pasika กำลังเดินทางมานครสวรรค์ โดยขึ้นรถตู้จากกรุงเทพฯ เที่ยวบ่ายโมง จะถึงนครสวรรค์ประมาณ 4 โมงเย็น

พี่สุดใจ และผู้อาวุโส กำลังเตรียมตัวจะออกไปรับที่บิ๊กซี สี่แยกสะพานเดชาติวงษ์ และพาน้อง Pasika ขึ้นเขากะลาค่ะ

ขออนุโมทนา กับความตั้งใจที่มุ่งมั่นของน้อง Pasika ในครั้งนี้

วันนี้มีเสบียงที่ผู้อาวุโสเตรียมไว้ไปทานบนเขา เป็นข้าวเหนียวหมูทอด เนื้อทอด ที่คุณวิจิตร ได้ฝากพนักงานไฟฟ้าที่ไปประชุมที่เพชรบูรณ์ มาให้ผู้อาวุโสเมื่อวานนี้ วันที่ 7 พ.ย. 51

วันนี้เลยได้เป็นเสบียงขึ้นไปปิคนิคบนเขา และได้รับเลี้ยงรับรองน้องเขาด้วย และไปซื้อไก่ย่าง ไก่ทอด และอื่น ๆ เพิ่มเติม พร้อมทั้งนำเต้นท์ไปนอนด้านบน เพื่อชมบรรยากาศ และนอนดูดาวบนเขากะลาด้วย

ต้องขออนุโมทนากับคุณวิจิตรด้วยอย่างยิ่งค่ะ ที่ส่งเสบียงมาให้ ไม่แพ้รุ่นที่ 1 ที่ได้ชิมไปแล้ว

 

เลดี้คนนี้คือใครเนี่ยไม่ยักกะถ่ายคนนะ

 

ผมยาวๆ น่าจะเป็นนางสาวไม้

คุณนางสาวไม้ วันหน้าวันหลังหัดนุ่งโจงกะเบนบ้างนะ เสียสถาบันหมด

 

ภาพบรรยากาศยามเช้าบริเวณลานดูดาว

 

ภาพบรรยากาศยามเช้าบริเวณลานประมวลพลัง

 

และเมื่อยานลำเลียงมาถึงทุกคนก็ขนสัมภาระเพื่อเตรียมตัวลงจากเขา

 

คืนวันที่ 11-11-2008 ที่เขากะลาคงสวยงาม สว่างไสว
ด้วยแสงจันทร์ที่ใกล้เต็มดวง ก่อนเพ็ญ เดือนสิบสอง วันเดียว

ใครได้ไปอย่าลืมบันทึกภาพพระจันทร์ เกือบเต็มดวงที่เขากะลา มาให้ชมกันบ้างนะครับ

 

พระประธานเขากะลา

 

มาแล้วคร้าบ ภาพคว้นหลงวันประมวลพลังของรุ่น 1 เมื่อวันที่ 1 พฤศจิกายน 2551 เป็นคว้นหลงจริงๆ นะครับ ขอบอก และต้องมาทวงจากกล้องของจารย์โม่เลยถึงจะได้ภาพมาแบ่งกันชมครับ

















คิดไปได้ต่างๆ นาๆ ว่า

- ควันธูปป่าว
- ควันบุหรี่ละสิ
- เห็นห้ามถ่ายรูปตอนประมวลพลัง นี่ก็เพิ่งถ่ายหลังประมวลพลังใหม่ๆ สงสัยพลังงานตกค้าง มั้ง
- สิ่งศักดิ์สิทธิ์มาอนุโมทนา แน่ๆ เลย
- เจ้ากรรมนายเวรของอาจารย์ไก่ อย่างนี้ก็ต้องทำอโหสิกรรมสิครับจารย์

 

วันนี้ไม่ได้ไปสวดมนต์ที่ฝักข้าวโพดเนื่องจากเหนื่อยกับภาระกิจส่วนตัวบางอย่าง แถมโดนฝนนิดหน่อย เลยอยู่บ้านสวดมนต์นั่งสมาธิดูขันธ์ 5 ไปก่อนแล้วกัน วันเสาร์หน้าพบกันคราบ ฮุ ฮุ

 

นี่เลยภาพตอนลุ้นสุดขีดกลัวตกรถของหลายท่านโดยเฉพาะจารย์ไก่ แต่...แต่ยังมีคนลุ้นมากกว่านั้น มีหลักฐานฟ้องด้วยภาพว่ามีท่านหนึ่งฉวยโอกาสจะดึงกางเกงของคุณเทพบุตรชาวดินให้หลุดให้ได้เลย ที่ภาพเบลอๆ เพราะเซ็นต์เซอร์น่ะครับ

 

มือที่มองเห็น และไม่ใช่มื่อที่สามด้วย ยอมรับซะดีๆ ปลาปลารัดซิ ของเราเก่งมาก

 

<HR style="COLOR: #ffffff; BACKGROUND-COLOR: #ffffff" SIZE=1>
<!-- / icon and title --><!-- message -->
อ้างอิง:








<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ Digital
<TABLE class=tborder id=post1587794 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR><TD class=thead style="BORDER-RIGHT: #ffffff 0px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid"><!-- status icon and date --> วันนี้, 02:56 PM <!-- / status icon and date --></TD><TD class=thead style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-LEFT: #ffffff 0px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid" align=right>#4194</TD></TR><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175>กรึงไกร<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_1587794", true); </SCRIPT>
สมาชิก

เข้ามาครั้งล่าสุด: วันนี้ 03:26 PM
วันที่สมัคร: Oct 2007
สถานที่: ม.ลลิล เทพารักษ์
ข้อความ: 22
ได้ให้อนุโมทนา: 1,596
ได้รับอนุโมทนา 497 ครั้ง ใน 22 โพส
พลังการให้คะแนน: 0













</TD><TD class=alt1 id=td_post_1587794 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- icon and title -->
<HR style="COLOR: #ffffff; BACKGROUND-COLOR: #ffffff" SIZE=1><!-- / icon and title --><!-- message -->อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ กรึงไกร
สวัสดีครับพี่น้องสมาชิก กลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย (เขากะลา)


ผมวิโรจน์ครับ มีเรื่องจะขอรบกวน อ.นีโม่ และคุณหมอแผนอนาคตครับ คือเรื่องมีอยู่ว่าผมมีเพื่อนคนหนึ่ง ชื่อคุณพรทิพย์ ซึ่งมีน้องชายป่วยเป็นโรคลูคีเมีย ( โรคมะเร็งในเม็ดเลือดขาว ) ปัจจุบันนอนรักษาตัวอยู่ที่ รพ.ปิยะเวช ถ.พระรามเก้า เป็นเวลา 1 เดือนกว่าแล้ว ซึ่งคุณพรทิพย์ได้สนใจเกี่ยวกับเรื่อง การแก้กรรม และเรื่องใช้พลังงานในการรักษาผู้ป่วย ผมจึงขออาสามาโพลสเพื่อขอความช่วยเหลือและอนุเคราะห์จากทางกลุ่มเขากะลาให้การช่วยเหลือแก้กรรมและดำเนินการักษาผู้ป่วยให้ด้วยครับ

ติดต่อขอรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่คุณพรทิพย์ เบอร์โทร 081 6496279

ผมขอรบกวนด้วยครับ ขอบคุณมากครับ











</TD></TR></TBODY></TABLE>

สวัสดีครับ


ผมและคุณพรทิพย์ ขอกราบขอบพระคุณอาจารย์ที่ได้สละเวลารักษาทางโทรศัพท์ ให้กับน้องชายของคุณพรทิพย์ มา ณ ที่นี้ด้วยครับ
ผมต้องขอโทษด้วยคือว่าผมไม่แน่ใจว่าอาจารย์ที่รักษา ชื่อ อ.วรรณ หรือป่าวครับ ยังไงก็ช่วยโพสให้ทราบหน่อยนะครับว่าเป็นใครใช้นามในเว็ปชื่ออะไร ถ้าเผื่อเจอที่เขากะลา 2 ผมจะได้ทักทายได้ถูก แล้ววันนี้ผมก็จะไปสวดมนต์ที่เขากะลา 2 ด้วยครับ


ขอบพระคุณมากครับผม






<!-- / message -->










</TD></TR></TBODY></TABLE>


พี่วรรณใช้ชื่อในกระทู้นี้ว่า Digital ค่ะ คงไม่ได้เจอพี่วรรณคืนนี้หรอกค่ะ เพราะพี่วรรณอยู่สหรัฐอเมริกา

หลังจากได้อ่านข้อความของคุณกรึงไกร ก็ได้โทรไปหาคุณพรทิพย์ และก็ได้เบอร์ที่รพ. จึงโทรไปหาคนไข้ซึ่งเป็นน้องชายของคุณพรทิพย์ และทำการขอญาณรักษาผ่านไปยังคนไข้ที่รพ.ค่ะ แต่เมื่อส่งญาณไปแล้ว ๒ ครั้ง เหมือนมีอะไรมาบล๊อกอยู่ จับแสงได้ไม่ชัด เหมือนที่ได้รักษาคุณพ่อของพี่วรรณขณะนอนอยู่ในห้อง ไอซียู เมื่อ ๒ สัปดาห์ก่อน

จึงได้ถอยการรักษา กลับมาขอญาณดูบุพกรรมให้ เห็นการที่ได้นำเอาสัตว์ไปใส่ในบ่อค่ะ ไม่เห็นว่าเป็นสัตว์อะไร เมื่อถามว่าเคยเอาสัตว์อะไรไปใส่ในบ่อไม๊ เขายังนึกไม่ออก เพราะว่าร่างกายและสมอง ทรุดลงมากเนื่องจากได้รับครีโมบำบัด

เมื่อสักครู่ได้โทรหาคุณพรทิพย์อีกครั้ง ซึ่งนอนเฝ้าไข้อยู่จึง
ได้เล่าเรื่องการดูกรรมเมื่อวานนี้ให้คุณพรทิพย์ฟัง คุณพรทิพย์บอกว่าอาจเป็นไปได้ เพราะเมื่อก่อนอาศัยอยู่กันในเขตกันดาล
ก็มีการขุดบ่อ ขุดหลุม หลายบ่อค่ะ

ถ้าคืบหน้าอย่างไรแล้วจะนำมาเล่าสู่กันฟังอีกค่ะ
เห็นคุณกรึงไกร เรียกพี่วรรณว่า อ.วรรณ อ่านแล้วขำตัวเองมากค่ะ ว่าร่างกายของเรามันถูกสมมุติให้เป็นอ. วรรณ แล้วตอนนี้

ระยะนี้บางทีก็ต้องถูกสมมุติเป็นพยาบาลฉีดยาให้สามี ต้องเอาเข็มจิ้มที่พุงทุกวันตอนเช้า และตอนค่ำ ทั้งๆที่ตั้งแต่เกิดมาก็ไม่เคยฉีดยาให้ใครค่ะ








</TD></TR></TBODY></TABLE>
สวัสดีครับ พี่ DIGITAL

ตอนนี้ผมถึงบ้างอ้อแล้วครับ ตอนแรกผมนึกว่าเป็นอาจารย์ที่อยู่ในเมื่องไทยทำการรักษา แต่ผมก็แปลกใจอยู่ว่าเท่าที่เห็นในเมืองไทยผู้ที่ได้รับญาณรักษามีแต่สุภาพบุรุษ เมื่อวานผมได้ไปถามอ.นีโม่ เลยถึงบางอ้อเลยครับ นึกไม่ถึงจริงจริง ว่าจะได้รับการรักษาทางไกลจากอเมริกา ผมเอาไปเล่าให้คุณพรทิพย์ฟังแกก็ตกใจ ( แกกลัวจะเปลืองค่าโทรศัพท์ทางไกลนะครับ ) ยังไงผมก็ขอขอบพระคุณพี่ DIGITAL อีกครั้งนึงครับ อนุโมทนาครับผม.

วันนี้ เป็นวันเสาร์เข้าที่ ๘ พย.๕๑ เวลาอิลินอยส์
ได้เข้ามาเปิดพี่เอ็มข้อความดังนี้









<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD></TD><TD width="100%"><!-- main page contents --><FORM action=private.php?do=managepm&dowhat=delete&pmid=779620 method=post><TABLE class=tborder style="BORDER-BOTTOM-WIDTH: 0px" cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR><TD class=tcat colSpan=2>ข้อความส่วนตัว: เรื่องน้องคุณพรทิพย์</TD></TR></TBODY></TABLE><!-- post # --><TABLE class=tborder id=post cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR><TD class=thead style="BORDER-RIGHT: #ffffff 0px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid"><!-- status icon and date --> วันนี้, 07:54 PM <!-- / status icon and date --></TD><TD class=thead style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-LEFT: #ffffff 0px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid" align=right></TD></TR><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175>กรึงไกร<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_", true); </SCRIPT>
สมาชิก



เข้ามาครั้งล่าสุด: วันนี้ 08:23 PM
วันที่สมัคร: Oct 2007
สถานที่: สมุทรปราการ
ข้อความ: 40
ได้ให้อนุโมทนา: 2,358
ได้รับอนุโมทนา 1,030 ครั้ง ใน 40 โพส
พลังการให้คะแนน: 0










</TD><TD class=alt1 id=td_post_ style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- icon and title --> เรื่องน้องคุณพรทิพย์
<HR style="COLOR: #ffffff; BACKGROUND-COLOR: #ffffff" SIZE=1><!-- / icon and title --><!-- message -->สวัสดีครับพี่วรรณ

ผมมีเรื่องจะแจ้งให้พี่ทราบครับ คือว่าวันนี้เวลาประมาณ 10.45 น.น้องชายของคุณพรทิพย์ได้เสียชีวิตแล้วที่ รพ.ปิยะมินครับ วันนี้ผมก็ได้ไปช่วยคุณพรทิพย์ในการซื้อเสื้อผ้าให้ศพ และก็อยู่เป็นเพื่อนจนเย็น ตอนนี้ศพนำขึ้นรถเดินทางไปยัง จ.นครศรีธรรมราชคงถึงพรุ่งนี้เช้าครับ ผมกับคุณพรทิพย์ก็ขอขอบพระคุณพี่อีกครั้งครับผม สำหรับความช่วยเหลือที่มีให้


ขอบคุณมากครับ.................








</TD></TR></TBODY></TABLE></FORM></TD></TR></TBODY></TABLE>
สวัสดีค่ะ คุณกรึงไกร

พี่วรรณDigital ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวของคุณพรทิพย์ (เพื่อนคุณกรึงไกร) ด้วยค่ะ ขอให้คุณสุทธิชัย ผู้จากไปด้วยโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาว ไปสู่สวรรค์ และได้เกิดมาใหม่เจอพระพุทธเจ้าเรื่อยไป จนกระทั่งพ้นจากการเกิดอันน่าเบื่อหน่ายนี้เสียที

ขอเล่าเหตการณ์ก่อนหน้านี้ค่ะว่า
พี่วรรณ ได้ทำการขอญาณรักษาคุณสุทธิชัย อย่างต่อเนื่อง โดยตั้งเวลารักษาไว้ที่ ๑๐.๐๐ น.ของทุกวัน โดยให้ทางคุณสุทธิชัย ทำสมาธิสัก ๕-๑๐ นาที ต่อมาเมื่อคืนวันเสาร์ที่แล้ว(๑พย.๕๑) ได้ทำการขอญาณรักษา แต่ไม่ได้รักษา แต่เห็นภาพคุณสุทธิชัย นอนอยู่บนเตียง และเคลื่อนออกไป (ไปไหนก็ไม่ทราบ เพราะไม่ได้ดูต่อ) จึงรู้ได้ในทันทีในสมาธิว่า สุดท้ายของชีวิตของคุณสุทธิชัยต้องมาถึงในเร็ววันนี้ จึงได้โทรไปหาคุณพรทิพย์ทันที และถามคุณพรทิพย์ว่า ตอนนี้อาการน้องชายแย่มากใช่ไม๊ คุณพรทิพย์บอกว่าใช่ เขามีไข้สูงมาก ทุรนทุรายมาก

จึงได้บอกคุณพรทิพย์ว่า พี่วรรณขอหยุดการรักษานะคะ คุณพรทิพย์ก็ไม่ได้ถามว่าเพราะอะไร จึงได้คุยเรื่องอื่นๆ และให้กำลังใจ โดยการยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้นกับน้องชาย และธรรมะอื่นๆ รวมถึงให้เอาภาพพระมาให้น้องชายดูเพื่อจะได้ เบนจิตใจบางส่วนออกมาจากทุกขเวทนา


-ความอ้างอิง-
เมื่อศุกร์ที่ ๗ พย.๕๑ (เวลาเมืองไทยกลางวัน คืนพฤหัสที่อิลินอยส์) ได้โทรหาอาจารย์สุดใจเพื่อคุยธุระหลายอย่าง ซึ่งในการสนทนา ยังได้เรียนให้อาจารย์สุดใจทราบความคืบหน้า ญาณรักษาของระบบที่ติดตั้งให้โดยผ่านทางอาจารย์นีโม่ และยกตัวอย่างการขอญาณรักษาให้คุณสุทธิชัย ให้อ.สุดใจฟังว่า ระบบเค้าให้รักษาแปลกๆ และในที่สุดเมื่อคืนวันเสาร์ที่ ๑ พย.๕๑ ระบบเค้าก็ให้เห็นภาพ คุณสุทธิชัย ถูกเคลื่อนไปค่ะ

พอตื่นเช้ามาวันนี้จึงได้รับพีเอ็มดังกล่าวข้างต้นจากคุณกรึงไกรว่า คุณสุทธิชัยได้เสียชีวิตแล้ว



ดังนั้น ณ โอกาสนี้ขอเชิญเพื่อนๆกระทู้นี้ ได้โปรดทำสมาธิสัก ๑ นาที เพื่อส่งบุญกุศลไปยัง คุณสุทธิชัย ซึ่งจากไปเมื่อวันเสาร์ที่ ๘ พย. ๕๑ เวลาประมาณ ๑๐.๔๕ น.ด้วยค่ะ







<!-- / message -->

 

สองสิ่งที่ผมชอบมอง คือท้องฟ้าและท้องทะเล วันนี้ท้องฟ้ามืดคลึ้มเต็มไปด้วยพายุฝนและท้องทะเลมีคลื่นลมแรง.......................

 

ทุกสิ่งมีเกิดขึ้น ย่อมมีดับไปเป็นธรรมดาครับ

 

เมื่อกี่หนูก็คลิ๊กอนุโมทนากับข้อความที่ท่านแต่ละท่านได้เล่าประสบการณ์ต่างๆให้ฟังก็มี
ข้อความจากบอร์ดว่าหนูไม่มีสิทธิ์เข้าไปดูในส่วนนี้ซึ่งหนูก็เจอแบบเตือนจากบอร์ดมา ๒
ครั้งแล้วด้วยมารยาทถ้าไม่มีสิทธิ์ก็ไม่เข้าไปดูหรอกบอร์ดถ้าเราเข้าไปก็เปรียบเหมือนเรา
ไปขโมยมันก็เป็นการผิดศีล ๕ ซึ่งเป็นพื้นฐานของมนุษย์ที่เราทุกคนก็มีหนูก็งงเหมือนเจอแบบนี้มา ๒ครั้งแล้วค่ะทำผิดกติกาโดยไม่ได้เจตนาก็ต้องขอโทษด้วยนะค่ะ

 

หนูต้องขออนุโมทนากับอ.สุดใจ /อ.สมจิตร /อ.นีโม่และอีกหลายท่านที่ต้อง
ลาออกจากงานที่ตัวเองทำเพื่อมาทำงานให้กับระบบอย่างเต็มตัวท่านคือผู้เสียสละถ้าไม่มีพวกท่าน
หนูก็คงไม่ได้เข้ามารับทราบข้อมูลอะไรมากนักทุกท่านได้เสียสละตัวเพื่อส่วนร่วมจริงๆแม้จะทราบว่าท่านไม่ยึดติดกับอะไรก็ขอชมเชยด้วยใจจริง....ถึงหนูจะยังไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดกับหนูในอนาคตหนูก็ขอฝากอ.ทุกท่านว่าหากมีอะไรที่หนูพอช่วยได้หนูก็เต็มใจช่วย...อะไรจะเกิดก็ให้เกิดไม่ต้องสงสัยอะไรให้มากมายถึงเวลาก็รู้เองทุกอย่างถ้าจะเกิดก็ต้องเกิดเพียงเราเตรียมจิตใจของเราให้พร้อมฝึกจิตเราให้มาก...ก็คงเพียงพอแล้วที่ได้เกิดมาเป็นคนไทยพบพุทธศาสนาถ้าไม่มีกลุ่มของท่านหนูก็คงยังจะต้องไปหลงอยู่ในความอยากของมนุษย์ที่มีสิ่งเย้ายวนให้น่าหลงใหลจนลืมมาดูตัวเองขอขอบคุณทุกท่านที่ได้ให้ข้อมูลต่างๆ
ต้องขอบคุณจริงๆที่ทำหนูตื่นขึ้นมาอีกครั้ง...ขอบคุณอ.นีโม่ที่ได้ส่งสร้อยประคำมาให้สิ่งที่หนูสัมผัสเมื่อใส่สร้อยประคำในวันแรกหนูรู้สึกหัวใจหนูเต้นเร็วมากหนูได้แต่เก็บความส่งสัยเอาไว้ว่าและลืมไป..จนมาอ่านข้อมูลในwaveก็ได้รู้ว่าอ.นีโม่ก็เคยเป็นแบบหนูแถมหนักหนูซะอีกขอขอบคุณอ.ทุกท่านเพื่อนทุกคน....