เจ้าของร่างที่เเท้จริง

ในมิติที่คุณอยู่ กับมิติที่ฉันไปมามันต่างกันมาก

ถึงสันโดษจะอยู่ในโลกมนุษย์ เเต่ สันโดษก็รู้ว่า ทุกสรรพสิ่งแม้สิ่งไม่มีชีวิต

พวกเขาก็มีชีวิตก่อนที่จะศึกษา ความรู้จากนักวิทยาศาสตร์ เรื่อง ควอนตัม ฟิสิกซ์

สันโดษคุยกับต้นไม้ พระอาทิตย์ พระจันทร์ เเละ สิ่งต่างๆมากมาย

ผ่านทางร่างของตัวเอง เขาบอกว่า "ไม่เคยมีมนุษย์คนไหนให้พวกเขาใช้ร่างมาก่อน"

คงเพราะ ความอยากรู้เเละ สงสัย มากกว่า จึงทำให้ ตัวเอง ปล่อยไปตาม จิตที่นำพา

 

สันโดษ เคยเห็น พระจันทร์ มีใบหน้าเป็น ตัวการ์ตูน ตาโตๆ จมูก ใหญ่ ปากกว้างๆ

สันโดษ อยุ่บนหลังคา นอนมองดวงดาว เเล้ว ก็ คุยกับ ดวงดาว

สันโดษ รู้ว่า เเม้เเต่การ์ตูน พวกเขา ก็ มีจริง ในโลก ของพวกเขาที่พวกคุณ จินตนการสร้างเขามา

 

จอยจ๋า... ม่อมมาแล้วจ๊ะ

 

แต่ส่วนมาก สันโดษ จะเล่น คนเดียวในห้องนอน ทุกครั้งที่เข้าห้องนอน

สันโดษ จะเรียกว่า มิติที่สี่ หรือ จักรวาล

พื้น คือ จักรวาล ส่วนสันโดษ คือ จักรวาล เเล้ว สันโดษ ก็ ดู จักรวาล ทำลายโลกให้ดูในห้องนอนเสมอ

ส่วนมากจะทำลายมากกว่าสร้าง จิตผู้รู้มักจะออกมาพูดว่า

สิ่งที่เรารู้คือ การเชื่อมโยงมิติของจิตเเละจักรวาลเข้าด้วยกัน

ด้วยการเชื่อมมิติผ่านทาง ความว่างของ โมเลกุล และ อะตอมในร่าง

มนุษย์ทั่วไป ไม่สามารถสื่อสารกับ จักรวาลได้ เพราะ ไม่สามารถเเก้ปัญหาของจักรวาลว่า

จักรวาลอยู่ที่ใด? แต่ สันโดษ ตอนได้ ตอนอยู่บนหลังคาบ้านว่า

ง่ายจะตาย...........จักรวาลก็อยู่ในคิดนั้นเอง ไม่ได้อยู่ที่ใดสักหน่อย

ถ้าเราไม่คิด เราก็ สามารถคุยได้กับทุกสิ่ง เพราะคิด เป็นตัวกั้นขวางความว่างเปล่า

เมื่อสิ่งใดที่เหมือนกัน ย่อมจูนเข้าหากัน

 

พี่ครับ... ผมเบื่อ...

ถ้าเป็นอย่างที่เล่ามา เราอยู่ที่ไหน แล้วที่ไหนคือตัวเรา ???
ในตัวมันบอกที่นี่ ไม่ใช่ที่ๆเค้าอยู่ แล้วที่ไหนละ
แล้วทำไม คนๆนึง ต้องเจออะไรมากมาย อะไรที่มันแปลกๆ

เบื่อครับ... ทำไมไม่คนเดียว ใจเดียว จิตเดียว อะไรก็ตามแต่
ตายไปก็ไปที่อื่นต่อหรอ ไปนรก ไปสวรรค์ แล้ว..มันไม่จบซะที

คือว่า บ้างทีก็จะบ้าครับ.. อยากมีแค่ หนึ่งเดียว ใครก็ได้ ผมควรทำไง
ผมเบื่อสุดๆ เหนื่อยสุดๆเลยละ

จะว่าผมบ้าก็ได้นะ ผมไม่รู้อะไรทั้งนั้น ถ้าคนแถวนี้เมตตา ช่วยแนะนำผมทีครับ

 

ตอบง่ายๆ คะ ก็ ปัจจุบันไง ........... ^ ^

มันไม่มีอดีตและอนาคตหรอกคะ

จิตเราเขา เกิดดับในร่างเรามานานเเล้ว

สันโดษ เห็น เหมือน ปุยนุ่นเวลา เกิด - ดับก็ ปิ้วออกไป

เเล้วก็ เกิดใหม่ เหมือน เครื่อง ทำฟองสบู่ ยังไง ยังงั้นคะ

เพียงเเต่ เขาไม่รู้ว่า เขา คือ จิต

พอเรารู้ว่า เขาคือ จิต ก็ จบแค่ รู้ว่า ตอนนี้ จิตคิดอะไร

เห็นไหม? ไม่ทันขาดคำ คิดอีกเเล้ว ..ไม่ทันจิตใช่ไหม?

 

คือว่า... ไม่รู้อะไรเลยอะครับ

ทำไมมีคนเดียวไม่ได้หรอ...
อยากเป็นแบบปกติ -*-

 

ได้คะ ก็คือ อยู่เเบบที่เป็นคะ ไม่ต้องปฏิบัติ ก็จะไม่เกิดอาการดังกล่าว

เป็นมนุษย์ ธรรมดา ดีแล้วนะจ๊ะ ไม่ได้พูดประชด พูดจริงๆ จิตหลอก น่ากลัวกว่า จิตมนุษย์

เพราะ วิญญาณพร้อมจะ ทำให้เราหลงทางเสมอ

 

เเต่รู้ไหมสิ่งที่พี่ศรัทธามากที่สุด คือ ความดีของตนเอง

ไม่ใช่ ศาสดาใดๆในโลก

พี่เชื่อว่าพี่เป็นคนดี เเละ มีศรัทธาเเรงกล้า

ทำให้สันโดษ มีโอกาสได้ กลับมาเล่าให้ เพื่อนๆฟังเรื่องนี้ไงคะ

 

สับสนในตัวเองอย่างมากมาย มันขัดแย้งยังไงบอกไม่ถูก -*- (ใกล้บ้าแล้วหรอเรา)

ขอบคุณมากๆครับ สำหรับคำแนะนำ^^

 

สวดมนต์ จะทำให้ จิตเรารวมเป็น 1 สมาธิมี ปัญญา ย่อมเกิดนะคะ

ที่เป็น เรียกว่า จิตคิด จิตฟุ้งนี้ละ ทำให้ จิตเเตกคะ อย่าฟังเสียงในหัว

เมื่อรู้ความจริงเเล้ว คิดเท่าไร ให้ หา อะไรก็ได้ที่ไม่ทำให้เรา มีโอกาส คิดได้อีกคะ


ทำไปก่อน อยู่กับปัจจุบันนะจ๊ะ อย่าไปยุ่งกับ ตาที่สาม เพราะ มันกำลังจะออกมา

 

ตอนแรกๆก็ดูเงียบๆสุภาพเรียบร้อยนะเนี่ย
ไปๆมาๆหลังๆนี่เห็นที่โพสมาภาษาฟังดูแรงจังนะครับ
หรือว่าจะเป็นดวงวิญญาณคนละดวงหว่า
อิอิ

 

เป็นมหากาพย์เรื่องยาวที่สนุกมากๆๆๆ

 

...

 

MORE THAN WORD...........

 

More than word!!

http://www.youtube.com/watch?v=1xRARmrorGU&feature=related

;aa28

 

ใช้ได้เลยนะ คุณสันโดษ

ผมก็เคย "บ้า" เพราะ เกิดตาที่สาม จิตหลอกว่า "พระเจ้า" เป็นหนึ่ง หยุดแยกแยะ
เกิดอาการสำรอก "ทุกข์" ออกมาจากจิตฉับพลับรุนแรง
มายาวิปลาสพุ่งเข้าขันธ์ 5 อย่างหนักหน่วง สุดโต่งของอารมณ์ทั้งหลายโหมกระหน่ำ
ด้วยกรรมเก่าที่ศึกษาสิ่งต่างๆมากองใว้ในจิต ทุกอย่างมันล้มทับ จนแทบตาย
มือไม้แกว่งหาที่เกาะเกี่ยว สิ้นแล้ว สิ้นแล้ว สิ้นแล้ว แต่เฉยๆ กลัวตามมาไม่ทัน
อุปทาน ถูกดีดกระเด็นอย่างแรง หัวเราะปนร้องไห้ ดีใจสุดๆไม่รู้เรื่องอะไร
เสียใจสุดๆแต่ก็ไม่รู้เรื่องอะไร เหมือนอารมณ์มันไปสุดปลายของซ้ายขวา
ด้วยว่า "กู" ปล่อยมันแล้ว เสียศูนย์ไปเลยอารมณ์ เข้าใจเลยว่าเวลาคืออะไร
เมื่ออุปทานพัง สิ้นสงสัยปลิดทิ้ง โดยไม่ตั้งใจ เกิดดับสลับพริบตาเป็นล้านล้าน

ที่พูดไปนั้นเปรียบเทียบว่ามันรุนแรงมาก
รุนแรงมากจนไม่มีอะไรมาอย่างนั้นอีกได้แล้วในชีวิตนี้

ตั้งแต่เริ่ม บ้า จน หายบ้า ทั้งหมด 3 วัน
แต่มารู้ว่า 3 วัน หลังจากตัดสินใจว่าคงต้องเป็นยังไงต่อไป
ในช่วง 3 วัน นั้นไม่มีช้าเร็วเลย หยุดเวลา แต่ไปเรื่อยๆ เวลาไม่ใช่เวลาที่รู้จัก
เวลาที่เหลืออยู่เป็นไปตามธรรมชาติ ปล่อยแล้ว
เพียง 3 วัน เล่า อีก 30 ปีก็ไม่จบ

พุทธศาสนา เป็นการปฏิบัติ เท่านั้นจริงๆ

จนแล้วจนรอด ก็ปรกติ มาได้ทุกวันนี้
แต่เข้าใจสิ่งต่างๆมากขึ้น แต่ไม่รู้จะพูดในทำนองไหน แนวไหนได้ตรงจุด
ก็กลับสู่ระนาบคำพูดสมมุติแบบชาวบ้าน ธรรมดาๆที่ตั้งแต่เด็กรู้มาอยู่แล้ว
เลิกเด็ดขาดที่จะพูดแบบตำราอันปรุงทับพูดแบบชาวบ้านอีกที
ผสมคำแค่แต่พอใช้ก็พอ เรื่องมันง่าย พูดยากๆจะไปมอมเมาตัวเองทำไม

อ่านอย่างเดียวมา ไม่เล่าบ้างก็กะไร ดูเอาเปรียบกัน (ฮา)
เหมาะๆจะเล่าต่อ

 

อาจจะต่างกันตรงที่ทุกวันนี้ สันโดษก็ยังคงดูจิตตนเองต่อไปเรื่อยๆ

ไม่ได้ห้าม ไม่ได้บังคับ และ ใจจริงๆลึกๆก็ยังอยากอยู่ในภาวะนั้น

แต่ จิต เขาปฏิเสธที่จะให้ สันโดษ กลับไปอยู่ภาวะดังกล่าว

และให้ สันโดษดำรงค์สภาวะความเป็นมนุษย์ เฉกเช่นเดิม

คืนร่าง, คืนสติ, คืนปัญญา พร้อม อาวุธในการอยู่ ณ ปัจจุบัน นั้นเอง

แม้การอยู่ในเว็บพลังจิต สันโดษก็รู้ว่า เป็น เพราะ จิตต่างๆ ของสันโดษเลือกให้เอง

เพราะ สันโดษรู้เเล้วว่า การไม่คิด คือ อัจฉริยภาพทางวิญญาณของตนเอง

 

สันโดษถือว่า ตนเองได้ผ่านเกมส์ อีกมิติ เรียบร้อยแล้ว

ที่เหลือ คือการดำรงค์ สภาวะเฉกเช่นมนุษย์ปกติธรรมดา

พวกคุณยังไม่รู้อะไรอีกเยอะ เเละ การทดสอบ ของพวกคุณ ยังไปไม่ถึงไหน

คุณคิดว่า นิพพาน คือ การจบ เเต่จริงๆ เเล้ว มันคือ การเริ่มต้น

เมื่อคุณ ได้เรียนรู้เเละทดสอบ ในโลกเเห่งวิญญาณ ถ้าคุณผ่านมันมาได้ นั้นถือว่า จบจริง

สุดท้าย การอยู่ในโลก คู่ขนาน ทั้งสอง ก็เป็น เรื่องที่พวกคุณเองต้องหาคำตอบต่อไปว่าจะอยู่ยังไง

หากคุณออกมาไม่ได้ คุณก็ต้องกลับมาหาคำตอบอีกครั้ง

คำตอบเป็นเพียงเส้นผมบังภูเขา ตำราไม่ได้มีไว้เพื่ออ่านแล้วจำ

แต่มีไว้เพื่อให้คุณ คิดนั้นเอง.................แล้ว ที่นี้ รู้หรือ ยัง ว่า คุณกำลังทำอะไร?

 

ไม่รู้เหมือนคนอื่นรึเปล่า บางครั้งก็เบลอ ๆ มึน ๆ งง ๆ ศรีษะ บางทีตื่นนอน ยังไม่รู้สึกตัวเต็มที่ ได้ยิน เห็น อะไรบ้าง แต่ได้ยินเสียงตัวเองสวดมนต์จะบ่อย ๆ บางทีพอรู้ตัวว่าจะตื่น จะรู้สึกแว๊บว่าข้างในตื่นแล้ว แต่ตัวยังไม่ตื่น เหมือนตอนนั่งสมาธิ

บางครั้งลืมตาก็จริง แต่เห็นเป็นขาว ๆ ฝ้า ๆ เหมือนหมอกอย่างไรไม่รู้ เห็นหนอ ๆ ก็ยังไม่หาย กระพริบตาให้มันจาง มันก็ไม่หาย บทมันจะหายก็หายเอง ไม่รู้เหมือนกัน อาการแปลก ๆ เยอะ ตาที่สามตื่นยังก็ไม่รู้เหมือนกัน

ด้วยความเคารพ