เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

พิมพ์ เนื้อออกเหลือง มีผงว่านโรย ฝังตะกรุด ๗ ดอก

พิมพ์นี้ตามหัวข้อล่ะน่ะครับ ว่าเนื้อขาวแกมเหลือง มีผงคล้ายๆเป็น ว่านหรือ ดอกไม้โรยอยู่ในเนื้อ ความหนามาตรฐานครับ

ท่านอาจจะบอกว่าที่เอามาโชว์น่ะเป็นพิมพ์พิเศษ แล้ว ( .. ) จะไปหาได้ที่ไหน ( ว่ะ ) ....แหะๆ

ฟังก่อนครับ ถ้าท่านเคยร่วมทำพระผงมาน่ะครับ ตอนเขาทำเนื้อ ผสมเนื้อกันน่ะ ผสมเนื้อที อย่างผสมที่วัดมอญน่ะ จะประมาณกิโลกว่าน่ะครับ ในที่อื่นที่ครกใหญ่อาจจะมากว่านี้อีก แล้วตำเอาตามขนาดครก ยิ่งทำทีมากยิ่งยากมาก เหนื่อยมาก เพราะถ้าตำจนเนื้อเหนียวหนับดีแล้ว ดึงสากแทบไม่ขึ้น บางทีไหล่ทรุด ข้อล้า พอเสร็จแล้ว ถ้าผสมน้ำมันผสานเนื้อลงไป พวกตั้งอิ้ว จะต้องรีบปั้มท์อีก ยิ่งมีแม่พิมพ์เดียวล่ะ เสี่ยงมาก เพราะถ้าไม่รีบ เนื้อข้างหลังจะเริ่มแข็งตัว มิฉนั้นจะปั้มท์ หรือ พิมพ์ไม่ได้หมด เนื้อจะแข็งเสีย หรือต้องปล่อยให้แห้งดีแล้วเอาไปบดใหม่ยุ่งยากขึ้นไปอีก ต้องทำสองรอบ เหนื่อยอีกรอบ ผลผลิตก็ไม่ได้ตามที่ต้องการ

ผมทราบถึงข้อกำหนดนี้ดี จึงซื้อเอาโม่ไฟฟ้า จากเวิ้ง มีมอเตอร์ครึ่งแรง มาถวายหลวงพ่อ ( แต่ตอนหลังมีคนมาช่วยใช้พิมพ์พระตัวเอง? - อันนี้พระท่านบอก ) แล้วทำพัง ทั้งแท่นปั้มท์สะปริงขาดหลุด และ มอเตอร์ไฟฟ้าไหม้ ใช้ไม่เป็นก็อยากมาใช้ แล้วทิ้งไว้อย่างนั้นแหละ พระท่านจะพิมพ์พระต่อก็ทำไม่ได้ ต้องหยุดหมด หลวงพ่อต้องเอามอเตอร์ถอดไปซ่อม แต่ทำไม่ได้ เพราะมันพังไหม้หมดสภาพ ผมก่ะนายหมีต้องยกกลับไปซ่อมที่ กทม หาอะหลั่ยมาเปลี่ยน และเปลี่ยนมอเตอร์ใหม่เอี่ยมไปเป็น สองแรง แทน แล้วแบกเอากลับมาถวายหลวงพ่อใหม่ ซ่อมแท่นพิมพ์พระที่พังจนใช้การได้ .... คนที่ทำพังไว้ จัดว่าทำสร้างความลำบากแก่ผม และพระวัดมอญ แต่ไม่ต้องร้อนตัว ถ้ามาอ่านนี่ และถ้าท่านเคยทำเอาของวัด ของหลวงพ่อพัง ใช้วัสดุวัดที่ผมถวาย เอาไปฟรีๆ แล้วไม่รับผิดชอบ พังแล้วทิ้งไปดื้อๆ ซ้ำเอาพระไปขายเอาเงินเข้ากระเป๋าตัวเอง ผมแช่งให้.....แหะๆ แต่ถ้าเอามาแจกฟรีๆ ม่ายเป็งราย ผมขอแบ่งบุญด้วย แฟร์กันดีไหมครับ

กลับมาที่การผสมเนื้อก็จะผสมพอประมาณอยู่ดี เพราะจะพิมพ์พระไม่ทันก่อนเนื้อจะแห้ง เรียกว่าครกหนึ่ง แบบธรรมดา เต็มๆ น่าจะได้พระพิมพ์รูปเหมือน ประมาณ ๑๐๐ กว่า ถึง ๒๐๐ องค์ เพราะองค์ใหญ่ แต่ถ้าเป็นพระนักธรรม จะได้ประมาณ ๔-๕๐๐ องค์ เพราะองค์เล็กกว่าเยอะ อันนี้แบบความหนามาตรฐาน

เพราะฉนั้น ทุกพิมพ์ที่ผมเอามาโชว์ จะต้องมีพระเนื้อนั้นไม่ต่ำกว่า ๑ -๒๐๐ องค์ เพราะทำที่ล่ะครก ผสมเนื้อมาทำแค่องค์สององค์มันทำยาก ยกเว้นที่ฝังพิเศษ พวกงาแกะ เหรียญ เหรียญดีบุก ตะกรุดหลายๆดอก ก็ธรรมดาต้องมีน้อยหน่อย...แหะๆ ผมเลยเก็บกั้กไว้ตามธรรมดา ถ้าไปเห็นเข้า ตามกิเลสส่วนตัว แต่ ได้ "ขอ"และเสกผ่านมือหลวงพ่อทุกองค์

แต่ก็เป็นไปได้ว่า ตอนที่มีแท่นพิมพ์ที่สองแล้ว อาจจะมีการพิมพ์พระทีทั้งสองแท่นในเวลาเดียวกัน งั้นเนื้อเดียวกัน ครก เดียวกัน อาจจะมีถึงสองพิมพ์ จำนวนพระในแต่ล่ะพิมพ์ก็จะน้อยลง ในสี่ห้าพิมพ์นี้ คือ รูปเหมือน แหวกม่าน นักธรรม โพธิ์เก้าใบ และ พุทธซ้อน แล้วแต่ว่าในขณะนั้น มีพิมพ์อะไรใส่อยู่บนแท่น และตามเจตนาของคนปั้มท์พระ


ส่วนพิมพ์พุทธซ้อน ผมจะบรรยายในความเห็นหน้าก็แล้วกันครับ เพราะมีเรื่องราวอยู่

ส่วนพิมพ์ ซุ้มกอ และ พระสิวลี ผมขอไม่กล่าวถึง เพราะมีการขอพิมพ์กลับไป ผมไม่ได้มีส่วนร่วม และไม่ทราบเรื่องราวต่อไป เลยไม่สามารถ กล่าวอ้างอิงได้

ส่วนท่านที่โทรมา เคยมีพระนักธรรมพิมพ์หนา เห็นของเขาบางกว่า ไม่แน่ใจ นึกว่าที่ตัวเองมีของเก็ แต่พอมาอ่านที่ผมเขียน แล้วถึงบางอ้อ จึงเลี่ยมขึ้นคอ เพราะมั่นใจว่าของแท้แล้ว

ก็ดีใจที่ข้อเขียนนี้มีอานิสงค์น่ะครับ เป็นเจตนาของผมอยู่แล้วที่อยากให้พวกคุณมีของที่ผ่านมือหลวงพ่อไว้ติดตัว

จะย้ำอีกทีว่าหนาบาง ไม่ใช่ตัวตัดสิน เนื้อก็ไม่ใช่ ตัวตัดสิน เพราะมีหลายครก หลายเนื้อ หนามาก บางมาก ไม่ใช่ประเด็นขึ้นอยู่กับ ยุค และอารมณ์ของคนทำ ต้องตัดสินกันที่พิมพ์ พิมพ์ถูกก็ใช่ เพราะแม่พิมพ์ทำลายแล้ว ตามรูปถ่ายและมีพยาน หลายสิบคน ที่เห็นบนศาลาวัด ก่อนมอบให้ รักษาการเจ้าอาวาส และแม่พิมพ์จะไปไหน ใครอุตริเอาไปชั่งกิโลขาย ผมก็ไม่ทราบไม่สนใจเพราะเป็นของวัดไปแล้ว แล้วใครก็ไม่สามารถเอาไปพิมพ์พระได้แล้ว ทั้งพิมพ์หน้าหรือ พิมพ์หลัง เพราะผมได้ตรวจอย่างแนใจแล้วว่าแม่พิมพ์ชำรุดมาก ไม่สามารถพิมพ์พระต่อไปได้ จึงถวายพระคืนไป

 

พิมพ์เนื้อเหลือง ฝังข้าวเปลือกพระพิรอด

พิมพ์นี้ เนื้อออกไปทางเหลืองมากหน่อยน่ะครับ มีเนื้อคล้ายๆกระดาษฝังอยู่ กระดาษที่ฝังนี้เป็นกระดาษสา หรือ กระดาษฟาง ที่หลวงพ่อเอามาเสก ลงยันต์ แล้วแช่น้ำให้ยุ่ย เมื่อผสมเนื้อพระก็เอาใส่ไปในโม่ บดเข้าไปในเนื้อ เพื่อเป็นตัวช่วยประสาน โดยใช้ใยของกระดาษช่วยยึดเนื้อไว้

เนื้อพระที่มีกระดาษปนนี้ ทำอยู่พักใหญ่เหมือนกัน ผมไม่แน่ใจว่ากี่องค์แต่คงปริมาณพอสมควร

ถ้าไปเจอเนื้อกระดาษแต่อาจจะไม่เหลือง ก็ใช่น่ะครับ อาจจะเป็นกระดาษฟาง เนื้อสีขาวก็ได้น่ะครับ

เนื้อที่เห็นออกเหลือง กระดาษผมเข้าใจว่าเป็นกระดาษสา ความหนามาตรฐานน่ะครับ

ผมข้อแทรก ข้อเท็จจริงเกี่ยวกับพิมพ์พุทธซ้อนหน่อยน่ะครับ

พิมพ์พุทธซ้อนนี้ คนแกะพิมพ์เป็นคนเดียวกับที่แกะพิมพ์ โพธิ์เก้าใบ คนที่แน่ะนำให้ผมไปหาก็คือ เสี่ย ศ นี่เอง

เสี่ย ศ นี้เป็นรุ่นพี่ ท่านเจตนาดี บริสุทธิ์มาก ต้องการบุญอย่างเดียว เอาของมาถวายหลวงพ่อหลายอย่าง พวกวัสดุ และเครื่องมือ แล้วไม่สนใจเอาอะไรกลับ ไม่สนใจการเมืองในวัด เรียกว่าไปอีกระดับ ไม่ยุ่งหรือสุงสิงกับใคร มาหาหลวงพ่ออย่างเดียว คุยกับหลวงพ่อแล้วก็กลับ แต่ท่านจะสนิทกับพระองค์หนึ่งพอสมควร เพราะพระองค์นั้นท่านทำวัตถุมงคลถวายหลวงพ่อจากวัสดุที่เสี่ย ศ นำมาถวาย พวกยันต์หินอ่อน พระเนื้อผง เป็นต้น

เมื่อเริ่มพิมพ์พระมาได้ระยะใหญ่ พี่เสี่ย ศ ก็ทำแม่พิมพ์เหล็กมาถวายหลวงพ่อ คือพิมพ์พุทธซ้อนนี้เอง นอกจากนั้นยังทำเหรียญพุทซ้อนมาถวายตอนวันงาน วันเกิดหลวงพ่อ อีกประมาณ ห้าพันเหรียญ

การพิมพ์พระก็ทำไปตามปกติ ทั้งเสี่ย ศ และ ผมซื้อวัสดุมาถวายหลวงพ่อ เพื่อทำพระ จนกองอยู่เต็มวัด ส่วนใหญ่จะเป็นพวกปูนหอย ( ที่ซื้อปูนหอยก็เสี่ย ศ นี่แหละแนะนำให้ไปซื้อ แถวคลองทวีวัฒนา )

จวบจนเหตุการณ์มาถึงจนหลวงพ่อล่ะสังขาร ช่วงหลังงานศพ หลังจากหายชุลมุล เมื่อตอนเขาแบ่งสมบัติ มีคนโทรมาตาม แต่ผมไม่ไป เพราะไม่ต้องการตกอยู่ภายใต้เงื่อนไข ตามที่เคยเล่า แต่พอมานึกได้ถึงแม่พิมพ์ทั้งสี่พิมพ์ ก็ตระหนักได้ว่าเป็นหน้าที่ของผมที่ต้องตามเอามาทำลาย ผมจึงติดต่อไปยังคนที่เก็บแม่พิมพ์ไว้ และบอกว่าต้องการทำลายแม่พิมพ์ทั้งหมด ให้ทำลายมาเลยก็ได้ แต่ผมต้องการเห็น และถ่ายรูปไว้

ผมตามขึ้นไปเอาคืนที่วิเศษฯ ได้ครบสี่พิมพ์ ตามที่ได้ถ่ายรูปมา แต่ไม่มีพิมพ์ พุทธซ้อน มีแต่กรอบเหล็กแม่พิมพ์พุทธซ้อนรูปไข่ ส่วนแม่พิมพ์หน้า และ หลังไม่มี ผมถามเขาว่าอีกพิมพ์ไปไหน เขาบอกว่ามีแค่นี้ ตอนกลับผมโทรไปหาพี่เสีย ศ แล้วบอกตามนั้น เพราะไม่รู้จะไปตามให้ที่ไหน เมื่อเขาบอกว่าไม่เห็น

แม่พิมพ์ทั้งหมด ถูกทำลายจากหินเจียร หน้าและหลัง แบบไม่สามารถ นำมาพิมพ์พระได้อีก

ผมถ่ายรูปไว้ เอาถวายท่านรักษาการเจ้าอาวาสไว้เป็นสมบัติของวัด แล้วหมดหน้าที่ของผม ของเหล่านั้นเป็นของหลวงพ่อ ทำเพื่อหลวงพ่อ เมื่อหลวงพ่อไม่อยู่ แม่พิมพ์ก็หมดหน้าที่ ก็จบกัน ผมไม่ต้องการเอากลับมาเข้าบ้านผม ถ้าเอามาต้องเอาไปทิ้งแม่น้ำเจ้าพระยา ส่วนที่ลึกที่สุด หรือ กลางทะเลไปเลย เพื่อปิดตำนาน พระเนื้อผง สี่พิมพ์นี้ของวัดมอญ

ผมตามทำลายโค้ดของหลวงพ่อได้อีก สองตัว ตามที่ได้เขียนมาก่อน เพื่อป้องกันเกียรติยศของหลวงพ่อในวันข้างหน้า ไม่ให้มีใครทำตระกรุดปลอมออกมาได้ ( แต่ก็ยังมี ปาก... มาค่อนแคะว่าทำลายของสงฆ์ )

ตกลง สรุปน่ะครับ

๑) แม่พิมพ์รูปเหมือน ทำลายแล้ว พิมพ์นี้เล่นได้ มีข้อยุติ
๒) แม่พิมพ์แหวกม่าน ทำลายแล้ว พิมพ์นี้เล่นได้ มีข้อยุติ
๓) แม่พิมพ์นักธรรม ทำลายแล้ว ( โชคดีมาก พิมพ์นี้ต่อไปจะหายากแน่นอน เพราะโด่งดังเหลือเกิน มีแต่คนถามหา ไม่แปลกใจด้วย ) พิมพ์นี้เล่นได้ มีข้อยุติ
๔) แม่พิมพ์โพธิ์เก้าใบ ทำลายแล้ว มีข้อยุติ แต่เล่นยาก สาเหตุเพราะตอนหลวงพ่อป่วยอยู่ในโรงพยาบาล ตอนนั้นที่วัด เลิกพิมพ์พระ จารตะกรุด และกรอกเบี้ยแล้ว เพราะที่มีในตู้และหอสวดมนต์ยังมีของเหลืออยู่อีกเยอะ ทุกคนใจจดจ่ออยู่ที่อาการป่วยของหลวงพ่อมากกว่า มีพระลูกศิษย์องค์หนึ่งของหลวงพ่อ มาเยี่ยมหลวงพ่อที่โรงพยาบาล แล้วด้วยความปราถนาดีต่อหลวงพ่อ จึงพูดเอง เออเอง ว่าจะพิมพ์พระโพธิเก้าใบถวยหลวงพ่อเพื่อสะเดาะเคราะห์ แล้วให้หลวงพ่อสัญญาว่า เมื่อหลวงพ่อ หายป่วยกลับไปวัดจะเสกให้ หลวงพ่อตอนนั้น จะพูดยังเหนื่อยเลย ท่านก็คงนิ่งไปตามอุปนิสัยของท่าน

พระลูกศิษย์องค์นั้น กลับไปวัดก็มุมานะ พิมพ์พระโพธิ์เก้าใบ สวยงามมาก เนื้อหาดีมาก ผมกลับไปวัดไปเอาพระเทวันวิสาขาห์ในหอสวดมนต์คืน ไปดูการพิมพ์พระ ยังตกใจ เพราะจำนวนพระคงมีหลายพันองค์ ( ผงน่ะหลวงพ่อคงเสกไว้ก่อนหน้าแล้ว ) ผมยังบอกท่านว่าพอเถอะหลวงพ่อป่วยมาก แต่ท่านนี้ดื้อ จะไม่ฟังใครด้วยเหตุผลของคนอื่น มีแต่เหตุผลที่ดีของตัวเอง ท่านยังตอบผมว่าเดี๋ยวหลวงพ่อจะกลับมาเสก ผมเลยไม่รู้จะว่าอย่างไร เลยตามเลย ผมหยิบมาสามองค์ เอามาให้หลวงพ่อดูที่โรงพยาบาล หลวงพ่อท่านก็มองๆ จะหยิบดูยังไม่เลย ผมเลยขอหลวงพ่อไว้ เอาไว้ดู ในอนาคตกันตากลับ...แหะๆ เผื่อในอนาคต เกิดผมไปเจอ จะซื้อกลับ จะได้ดูออกกว่าพิมพ์ไหนไม่ทัน

ตกลงโพธิ์เก้าใบนี่เล่นยากน่ะครับ ถ้าท่านได้มาจากมือหลวงพ่อ หรือ ยุคหลวงพ่อยังอยู่ก็สบายใจ เพราะพิมพ์นี้หลวงพ่อชอบแจกน่ะครับ เพราะมีรูปท่านอยู่ด้านหลัง

๕) แม่พิมพ์พุทธซ้อน แม่พิมพ์ไม่ได้ทำลายน่ะครับ ไม่มีข้อยุติ สำหรับพิมพ์นี้ เพราะไม่ทราบไปไหน ถ้ายังอยู่แถวละแวกวัดมอญ ก็ตัวใครตัวมัน

๖) โค้ดรูปตัว ท ไม่มีหัว ทำลายแล้ว ตะกรุด เหรียญ หรือ รูปหล่อที่ตอกโค้ดตัวนี้ จะตัวเดียว หรือ หลายตัว หรือร่วมกับโค้ดตัวอื่น ของนั้นเล่นได้ครับ ทันหลวงพ่อแน่นอน

๗) โค้ดรูปตัว วศด ทำลายแล้ว ตะกรุดเหรียญ หรือ รูปหล่อ ที่ตอกโค้ดตัวนี้ จะตัวเดียว หรือ หลายตัว หรือร่วมกับโค้ดตัวอื่น ของนั้นเล่นได้ครับ ทันหลวงพ่อ


ส่วนโค้ดตัวอื่น หายสาปสูญไป ไม่มีข้อยุติครับ ถ้าได้มายุคหลวงพ่อก้ดี ถ้ากลับมาอีก แล้วมาเดี่ยวๆ ระวังตัวครับ


ตกลงย้ำตรงนี้อีกทีน่ะครับ สำหรับท่านที่ถามมาอีก แล้วกรุณา วกกลับไปอ่านของเก่าประกอบด้วยครับ์

 

พิมพ์เนื้อบางขุนพรหม แก่ปูน

เนื้อนี้ถ้าจะให้ rating ผมจะจัดให้อันดับหนึ่งไปเลย องค์ที่โชว์ ดูแล้วจะหนาแบบก่อนมาตรฐาน วันหนึ่งผมไปวัด พอกราบท่านเสร็จท่านหยิบให้ดู แล้วเอาวางกับพื้นกระเบื้องดังแกร็กๆ ท่านบอกว่าสูตรบางขุนพรหม

สูตรนี้หนักปูน โดยเอาปูนหอย มาแช่น้ำจนจืด อันนี้ผมลืมไปว่าเอามาตากให้แห้ง แล้วตำอีกหรือไม่ หรือผสมต่อทั้งยังเปียกอยู่หลังจากปูนจืดแล้ว แต่คิดว่าผสมไปเลย โดยเอาปูนมาบดกับกล้วยน้ำว้าไม่รวมเปลือก ( อาจารย์อนันต์ บอกว่ากล้วยหอมดีกว่า ) ในอัตราส่วนหนึ่ง หลังจากบดจนละเอียด จนเหนียวดี เข้ากันดีในโม่ไฟฟ้า ก็ยกขึ้น เอาห่อกับถุงปลาสติกกรอบแกรบ ไม่ให้ถูกอากาศ

ทิ้งหมักไว้ค้างคืนให้ปูนบ่มเปียกกับกล้วย ถ้าผสมดี ทิ้งๆไว้สองสามวันยังไม่แข็งเลย พอจะพิมพ์พระก็เอามาบดใหม่ ใส่ปูนเพชรหน่อย น้ำมันตั้งอิ้ว น้ำหอม ผงวิเศษลงไปบ้าง เมื่อบดจะเหนียวได้ที่ก็ยกออก มาปั้นพิมพ์พระได้เลย

เนื้อแบบนี้ ถ้าเอาใส่กรุไว้มั่นใจว่าจะไม่แตก ละเอียด แต่จะยิ่งแกร่ง เสียดายถ้าหลวงพ่อยังอยู่ จะทำเยอะๆ เอาใส่กรุไว้ ในโบถส์ ใต้พระประธาน ในหอสวดมนต์ใส่ลังสังกะสีไว้ หรือ ทำเจดีย์ใส่เลย เอาไว้เป็นเสบียงพระศาสนาในวันอนาคต เผื่อขุดมาจำหน่าย ซ่อมแซมวัดในตอนนั้น เพราะเป็นไปได้ว่า ตอนนั้น หลวงพ่ออาจจะดังระเบิด ติดลมบนของเกจิอ่างทอง ตามหลวงพ่อนุ่ม หลวงพ่อพัก หรือ หลวงพ่อคำไปแล้วก็ได้....แหะๆ

เนื้อนี้ ตอนหลังก็ทำมาเรื่อยๆ แต่พิมพ์อาจจะบางลง แล้วไม่ใส่น้ำหอม เพราะน้ำหอมหมด และเปลือง เนื้อทำนองนี้น่าจะเป็นเนื้อหลักเลยน่ะครับ เพราะหลวงพ่อท่านแช่ปูนเองมาตลอด จนป่วยหนัก ถึงเลิกทำ จัดว่าท่านทำเองมาตั้งแต่ยังเป็นผง

 

เคยมีพระเจ้า5พระองค์ด้านหลังฝังตะกรุดคู่อยู่องค์ ให้เพื่อนไปเสียงั้น

ตลกเลยครับพี่ เมื่อวานไปอ่านในเวปขายพระ เห็นเค้าลงว่า หลวงพ่อบอกว่าสุดยอดของหลวงพ่อคือ พระเจ้า5พระองค์ ผมเลยเซ็งชีวิตซะงั้น

ไม่รู้ว่าเป็นงั้นจริงหรือเปล่าครับ

 

อันนี้ผมไม่ทราบครับ หลวงพ่อไม่อยู่ให้ถามแล้ว ใครพูดอย่างไรก็รับรองคำพูดตัวเองครับ อาจจะจริงก็ได้

แต่ผมยืนยันได้ อย่างที่เคยยืนยัน ว่า ของที่ผ่านมือหลวงพ่อ ไม่ว่าเป็นพระ หรือ เครื่องราง ไม่ว่าจะเป็นของใคร ค่ายไหน ใครทำมาหรือ วัดทำเอง ถ้าผ่านมือท่าน จะดีทุกอย่างครับ มั่นใจได้ คุ้มตัวท่านได้แน่นอน เพราะหลวงพ่อท่านเก่ง ด้านนี้ครับ อันนี้ผ่านการพิสูจน์มาหลายปาก

เพียงแต่ประเด็นไม่ได้อยู่ตรงนั้น ประเด็นมันอยู่ที่ว่าเราจะรู้ได้อย่างไร ว่าอันไหนผ่านมือหลวงพ่อหรือปล่าวครับ

เล่นพระ หรือ เครื่องราง ถ้าไม่มีข้อยุติ ไม่มีหลัก แล้วเราจะเล่นกันอย่างไรครับ

เล่นที่พิมพ์

เล่นที่เนื้อ

เล่นที่โค้ด

เล่นที่รอยจารลายมือหลวงพ่อ

หรือ

เล่นที่หน้าคนขาย

.....แหะๆ จะเอาแบบไหนดีครับ

 

พิมพ์ เนื้อน้ำมัน สีแดงน้ำตาล

อันนี้ต่อไปแค่เอามาโชว์ก็แล้วกันน่ะครับ บรรยายนิดหน่อย แล้วผมอาจจะคั้นฉากบ้าง เปลี่ยนอรรถรส

แต่บอกตามตรง พระพิมพ์รูปเหมือนนี่ ผมเก็บไว้หลายแบบหลายพิมพ์ เพราะชอบครับ มีรูปหลวงพ่อนั่งยิ้มอยู่ ยังไม่หมดง่ายๆครับ มีอีกหลายพิมพ์ เพราะอย่างที่บอก ว่าหลายครกมาก ที่ผมมียังไม่หมดน่ะครับ บางเนื้อผมอาจจะไม่มีครับ เพราะลืมเก็บ

องค์ที่มาโชว์ เป็นพระยุคต้น หนากว่าพิมพ์มาตรฐาน สีออกแดงน้ำตาล เนื้อน้ำมัน ฝังตะกรุดที่ฐานครับ

 

</O<O </O
ตะกรุดแม่ทัพ ตระกรุดเนื้อตะกั่วดอกสุดท้าย<O</O
<O</O
ขอเอาตระกรุดมาคั่นเวลา เปลี่ยนอรรถรสบ้างน่ะครับ<O</O
ตะกรุดดอกนี้ความยาว ๕ นิ้ว เส้นผ่าศูนย์กลางสี่หุน จัดว่าเล็กกว่าตะกรุดมหาจักร กระทัดรัดกว่าครับ มีโค้ดดังนี้ครับ คือ ท วศด ตัวเก่ง โค้ดตัวนะขมวดหลายหัว อันนี้ผมเรียกไม่ถูก ( มีคนแนะนำ เรียกว่า ยันต์ดวงแก้วสิวลี ) และโค้ด ตัวเลขหยดน้ำ ตอกปี ๔๙<O</O
ตะกั่วที่ทำนี้ไม่หนาเหมือนตะกั่วที่ผมซื้อมาจากหน้าวัด สัมพันธวงศ์สำหรับทำตะกรุดมหาจักร น่าจะเป็นแบบที่เอามาทำเทพรัญจวน ตระกรุดดอกนี้เป็นชุดที่ทำที่วัดน่ะครับ ไม่ใช่จากศูนย์ น่าจะจารโดยพระวิโรจน์ แล้วม้วนด้วยเครื่อง เพราะรูโต อาจจะเล่าไม่ชัดว่าผมทำเครื่องม้วนตะกรุดไปถวายวัดมอญ สองอันครับ ตอนนี้อันหนึ่งสืบทราบว่าอยู่ที่หลวงน้าสมชาย แต่อีกอันไม่ทราบว่าล่องหนไปไหน อาจจะล่องหนไปแถวๆอีสาน <O</O
ตะกรุดนี้จัดได้ว่าเป็นดอกสุดท้ายที่หลวงพ่อจารให้ผมแบบยังมีแรงอยู่ หลังจากนั้นไม่นานท่านก็เริ่มมีอาการป่วย จนไปถึงบทสุดท้ายของพระผู้เฒ่าวัดมอญอย่างที่ผมได้เล่ามาก่อน ที่จริงผมน่ะเฉยๆสำหรับตะกรุดแม่ทัพ เพราะเป็นไอเดียของศูนย์ ไม่อยากนึกอยากได้ แต่วันนั้นจำได้ว่า ผมซื้อตะกั่วไปถวายท่านอีกหลายพับตามปกติ แล้วมีใครพูดเรื่องดอกเบี้ย คำว่าดอกเบี้ยเป็นคำที่ผมใช้กับหลวงพ่อ เพราะท่านชอบพูดว่าของมันมีทุน แต่เมื่อผมไม่ต้องการเงินค่าของ ผมก็บอกหลวงพ่อว่าของมันมีดอกเบี้ยน่ะครับหลวงพ่อ คำว่าดอกเบี้ยก็เลยเป็นคำศัพท์ระหว่างหลวงพ่อกับผม ในกรณีที่ผมเอาของมาถวายแล้วพูดว่ามีดอกเบี้ย ท่านจะหัวเราะหึๆแล้วก็ให้พระหรือ เครื่องรางตอบแทนผม หรือเสกของซ้ำให้อย่างดีแบบจุใจพวกติดอภินิหารแบบผม<O</O
เผอิญวันนั้น ผมเห็นตะกรุดแม่ทัพวางอยู่สวยดี ก็เลย"ไถ" ท่านเป็นดอกเบี้ย ท่านจารให้แบบเพียบเลยแทบไม่มีที่ว่าง จนผมแปลกใจว่าเน้นมากในการจาร เสกอีกนานมาก ผมไม่เฉลียวใจเลยว่าจะเป็นตะกรุดตะกั่วดอกสุดท้ายที่ได้จากท่าน เพราะตอนนั้นท่านยังดูแข็งแรงดี ดอกนี้ผมจึงแยกใส่พานไว้หน้าโต้ะพระ เอาไว้บูชาเป็นของที่ระลึกจากหลวงพ่อ<O</O
ตะกรุดนี้เป็นชุดของวัดแท้ๆ เล่นได้น่ะครับ ผมจะซูมโค้ดให้ดู
<O
</O
บอกตามตรงผมเรียกไม่ถูก เขาว่าเป็นยันต์ดวงแก้วสิวลี ยันต์และโค้ดตัวนี้ผมไม่รู้จักน่ะครับ ไม่ทราบใครออกแบบ แต่ยืนยันว่ามีโค้ดตามนี้ เป็นของมาจากวัดครับ ผมวางตามตำแหน่งแนวนอนในตะกรุดน่ะครับ แต่ถูกทักท้วงมาจากท่านผู้รู้ ว่ากลับหัว เลยเปลี่ยนตำแหน่งใหม่ ผมถ่ายตามแนวนอนของตัวตระกรุด เอา ท และ วศด เป็นหลัก แสดงว่าโค้ด ดวงแก้วสิวลีนี้ตอกกลับหัวมาน่ะครับ ขอบคุณในรายละเอียดที่บอกครับ
<O
</O
โค้ด ท ตัวเก่ง

<O </O
โค้ด วศด ตัวเก่ง

<O </O
โค้ด ๔ ๙ หยดน้ำ

<O </O
รอยจารหลวงพ่อ อาจจะไม่ชัดน่ะครับ ผมถ่ายตามแนวนอนของตะกรุด เอาแนวโค้ดเป็นหลัก รอยอักขระอาจจะกลับหัวเพราะหลวงพ่อจารกลับไปอีกด้าน แต่รอยจารนี้มีทั่วดอก แทบไม่มีที่ว่างครับ เรียกว่าเป็นตระกรุดดอกทิ้งทวนที่หลวงพ่อจารฝากไว้ให้ผม<O</O

 

สวัสดีครับพี่พี

ขออนุญาติเพิ่มเติมนิดหนึ่งนะครับพี่ ยันต์ดวงแก้วพระสิวลี นี้เท่าที่ผมพอจะทราบมาก็คือ เป็นชื่อเรียกภาพวาดของหลวงพ่อกวย วัดโฆสิตาราม ชัยนาท ที่ท่านวาดไว้ว่าท่านได้นิมิตเห็นองค์พระสีวลี ในสมาธิ แล้วท่านได้ลง นะพระสิวลีไว้ที่ด้านซ้าย ขวาของภาพนะครับ ใต้เทวดา แล้วต่อมาลูกศิษย์ท่านได้นำภาพนี้ไปวาดแก้ไขแล้วระบายสีอย่างสวยงาม ก็เลยมีการนำภาพนี้พิมพ์ออกมาแล้วให้ท่านปลุกเสก ภาพนี้เป็นที่นิยมในหมู่ลูกศิษย์ของหลวงพ่อกวยมาก (ชื่อภาพที่ด้านล่างของภาพ เขียนว่าดวงแก้วพระสิวลี )

แต่ถ้าโค๊ดนี้ต้องเรียกว่า นะพระสิวลี ครับ ( ภาพเล็ก จากตำรา ลงนะพระสีวลี ) ขอบคุณครับ

 

ขอบคุณมากครับ

เป็นความรู้ใหม่ เป็นการลงนะอย่างหนึ่งนี่เอง เผอิญใน ๑๐๘ นะของอาจารย์เทพผมไม่เคยเห็นน่ะครับ

 

พิมพ์รูปเหมือน ( ต่อ ) เนื้อน้ำตาล ผสมเศษแบงค์

เนื้อนี้ออกสีน้ำตาลอ่อน เนื้อนวลๆ ความหนามาตรฐาน ที่สำคัญมีเศษแบงค์ที่ทำลายแล้วปนตัดใส่ลงไปด้วย เศษแบงค์นี้มีลูกศิษย์มาถวายหลวงพ่อ ผมลืมชื่อท่านไปซ่ะแล้ว ไม่แน่ใจว่ามาจากศูนย์ หรือ จากสายพระสวัดดิ์ แต่ก็จัดว่าเป็นของดีในตัวน่ะครับ

ขอแสดงความเห็นนิด ในช่องความเห็นนี้น่ะครับ มีท่านหนึ่ง โทรมาหาผมเมื่อตอนเย็น เราสนทนากันยาวแต่แยกออกมาได้สองประเด็น

๑) ตะกรุดมหาจักร คืออยากให้ผมหาให้ หรือถ้าหาไม่ได้ จะเอาที่ผม สู้ราคาเพราะมั่นใจ ....แหะๆ เรื่องนี้ผมกราบเรียนไปแล้วน่ะจ้ะ ว่าที่มีเป็นของส่วนตัวผม จริงๆ หลวงพ่อเสกให้หลายที ดอกที่ใช้ก็ไม่มีโค้ด ท หรือ วศด เป็นตะกรุดไม่มาตรฐาน อย่าสนใจเลยขอรับ ลองหาดูตามเว็บตามสนาม ผมแอบเห็นแว่บๆ ลองอธิฐานถึงหลวงพ่อดูน่ะครับ มีคนทำแล้วได้ผล เดี๋ยวท่านเมตตาเอง

แล้วก็ผมไม่มีเวลาไปหาให้น่ะครับ แต่ถ้ามีคนบอกมาหรือผมไปเจอ ราคาไม่เว่อร์ผมก็เก็บไว้เองครับ ....แหะๆ แต่ถ้าท่านมีของแล้วไม่แน่ใจ ผมยินดีให้คำปรึกษาแบบไม่คิดอะไร ทำให้ฟรีๆครับ แต่ถ้าคุณซื้อเขามาแพงก็อย่าเอ่ยชื่อผมก็แล้วกัน เพราะผมก็ไม่อยากมีศัตรูครับ คนขายของเขาจะมีเหตุผลของเขาเองเสมอ
ผมแค่อยากให้พวกคุณมีของที่ผ่านมือหลวงพ่อ หลักกว้างๆก็แค่ โค้ด ท ( ไม่มีหัว ) หรือ วศด แท้ ก็ใช่ครับ ถ้าแท้ดูง่าย หรือเก็ดูง่าย แค่ถ่ายรูปมาก็ พอแล้วเพราะ ยังไม่เห็นโค้ดเก็ที่ทำได้ใกล้เคียง แต่ดูตลกไปเลย และผมไม่อยากชี้โพรงมากกว่านี้ เล่นตะกรุดสายนี้จะได้มีข้อยุติ ทางหนึ่ง นอกนั้น ถ้าท่านซื้อ ก็ต้องดูหน้าคนขายอย่างเดียว กาลเวลา และประสพการณ์ ก็จะพิสูจน์ตะกรุดสายวัดมอญ ว่าของจริงหรือไม่ ที่เสาะหากันอยู่เพราะทำไม โดนเฉพาะตะกรุด มหาจักร และ เทพรัญจวน

๒) ท่านบอกว่ามีเพื่อนบอกท่านว่า ก่อนซื้อของหลวงพ่อทรง ให้มาอ่านที่พลังจิตก่อน จะรู้อะไรดีๆ อันนี้ขอบคุณครับ แสดงว่าข้อเขียนนี้พอได้ผล แต่ผมอยากจะออกตัวว่า ผมไม่ได้พูดว่าของหลวงพ่อทรงอันไหน เก็ หรือ แท้ทั้งหมดได้น่ะครับ พวกท่านอาจจะไปจินตนาการกันเอง ว่าผมรู้อะไรหมด ไม่ใช่น่ะครับ ....แหะๆ ผมแค่มาเสนอทางเลือกอีกทางหนึ่ง ที่เป็นของวัดทำ หลวงพ่อทำเอง ทำมาตั้งแต่ปี ๒๕๑๓ ทำมาหลายรุ่น ทั้งเหรียญและผง มาจนถึงก่อนมรณะภาพ ชุดที่ทำที่วัด เสนอทางเลือกที่มีข้อยุติ ที่พิมพ์และโค้ด ที่ทำลายแล้ว ส่วนอันไหน พิมพ์ หรือ โค้ด ยังไม่มีข่าวทำลาย ไม่มีหลักฐานให้เห็น อันนี้พวกท่านก็คงต้องจินตนาการเอาเอง ส่วนผมไม่กล้าเล่น ถ้าจะเล่นก็ต้องหาที่ได้รับจากมือหลวงพ่อเอง แบบมีหลักฐานชัดเจน หรือ มีรอยจารลายมือหลวงพ่อเท่านั้นจึงจะมั่นใจ ไม่สงสัย

เรื่องรอยจารลายมือหลวงพ่อ ผมบรรยายไปเยอะแล้วกรุณาใช้กลับไปอ่านดูเป็นแนวทาง หลวงพ่อท่านจารออกไปเยอะมาก จารมาหลายปี ถ้าไม่รีบไม่เหนื่อย มือสั่น หรือ ตามัว ( ท่านเป็นต้อ ทั้งสองข้าง แล้วลอกไปข้างเดียว ) รอยจารจะสวยงาม มีเอกลักษณ์ แต่ถ้ารีบ มือสั่น ตามัว เหนื่อย รอยจารอาจจะ ขยุกขยิกพอเป็นพิธี อันนี้ดูยากครับ ผมยังมีหลายอัน อันนี้พอมีหลักมีแนวทางบ้าง ไม่ต้องฟังเขาพูดอย่างเดียว และถ้าเอาลายมือมาเทียบกัน จะเห็นรอยจารด้วยคนอื่น หลายอย่าง อาจจะเป็นลูกศิษย์หรือ คนอื่นจาร แต่พอเอามาขาย บอกว่าเป็นของหลวงพ่อจารให้เอง ให้ระวังน่ะครับ มีแยะ

และผมไม่ได้พูดว่า อันไหนที่ผมไม่เห็น ไม่รู้ จะไม่ใช่ของหลวงพ่อน่ะครับ ที่ผมไม่ทราบคงมีอีกเยอะมาก ที่หลวงพ่อเสกให้เขา แต่ผมไม่ได้มีส่วนร่วม ผมเลย ไม่รู้พิมพ์ รู้เนื้อ รู้โค้ด เลยบอกอะไรไม่ได้ ใครที่ทำ ต้องออกมารับรองเองครับ ท่านต้องไปถามเขา ไม่ใช่มาถามผม เพราะถ้าเอามาถามผม ผมตอบไม่ได้ครับ ผมอาจจะตอบได้เฉพาะที่หลวงพ่อแจกผมมาฟรีๆ อันนี้ก็ยืนยันว่าผ่านมือหลวงพ่อ มาถึงผม...แหะๆ

 

กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อทรงครับ

 

ตรงนี้ ผมเห็นพ้องกับพี่พีเป็นอย่างสูง เพราะผมเจอกับตัวเองครับ ส่วนตัวผมจะเคารพหลวงพ่อกวย วัดโฆสิตาราม เป็นอย่างสูง ผมเคยขอท่านจากรูปถ่ายที่คุณเฒ่า สุพรรณส่งมาให้ ตอนนี้ผมก็ได้พระหายากของท่านมาคุ้มครองผมและคนในบ้าน

พอผมได้อ่านกระทู้ที่พี่พีลงในพลังจิต และได้ย้อนตามไปอ่านที่สวนขลัง ผมบอกตรงๆ เลยว่าพอเห็นรูปของหลวงพ่อทรง ผมก็ศรัทธาท่านอย่างบอกไม่ถูก ผมได้ขอท่านจากหน้าจอคอมพิวเตอร์ ... กระทู้ของพี่พีนี่แหล่ะ.. ว่าผมอยากจะได้ตะกรุดของหลวงพ่อทรง แล้วผมก็โทรไปหาน้องท่านหนึ่ง(ต้องรอเจ้าตัวออกมาบอกชื่อน่ะครับ) ว่าอยากจะได้ตะกรุดมหาจักรและตะกรุดเทพรัญจวน ผมโทรไปหาวันพุธ ห้าวันต่อมา วันจันทร์น้องท่านนั้นโทรมาบอกว่าได้ตะกรุดทั้งสองแล้ว ผมเหลือเชื่อเลย เพราะก่อนหน้านี้เคยให้เพื่อนที่อยู่ย่านนั้นหาเป็นเดือนไม่ได้ พอขอจากหน้าจอคอมพิวเตอร์กลับได้ แถมตะกรุดมหาจักรมีไส้ในเป็นตะกรุดพระฉิมพลีด้วย ผมก็ได้อ่านกระทู้พี่พีมาเรื่อยๆ พอพี่พีพูดถึงรูปหล่อ 5 นิ้วรุ่นสุดท้าย กิเลสผมก็พุ่ง อยากจะได้อีกเพราะมีเกษาท่านอยู่ใต้ฐาน ก็ขอจากหน้าคอมอีก ตอนนี้ผมมีรูปหล่อ 5 นิ้วหลวงพ่อทรงอยู่ที่หัวที่นอนผมแล้ว ... ผมก็ยังไม่หายความอยาก อยากจะได้เผื่อจะเก็บไว้ในหลานๆ ไว้ติดตัวในอนาคต ก็เลยขอตะกรุดกับหลวงพ่ออีก ก็ได้ตะกรุดมหาจักรกับตะกรุดเทพรัญจวนมาคู่อีก คราวนี้ที่พิเศษก็อยู่ที่ตะกรุดเทพรัญจวนซ้อน 3 ชั้น มีเงิน ทองเหลือง ทองแดง.... จากน้องอีกท่านหนึ่ง

ยังมีอีกรายการ ผมเห็นที่พี่พีลงในสวนขลังแล้วได้นำมาลงที่พลังจิตไม่นานมานี้ เมื่อวันจันทร์ที่แล้ว ผมพูดกับรูปหล่อหลวงพ่อทรงที่หัวเตียงผมว่าผมอยากจะได้มาก ไม่เกี่ยงสภาพ แบบไหนก็ได้ เหลือเชื่อเลย วันพุธ มีน้องที่น่ารักโทรมาบอกว่ามี...... พี่อยากจะได้หรือเปล่า ผมพูดได้เลยว่า..ขนลุก... ผมพูดกับน้องซ้ำๆๆๆๆๆๆ ว่าเหลือเชื่อ ไม่น่าเชื่อ ผมเพิ่งจะพูดกับหลวงพ่อ 2-3 วันมานี้เอง ไว้ของถึงมือผมแล้วค่อยแจ้งว่าคืออะไรครับ....

ความจริงผมอยากจะได้รายการนี้จากพี่พี เพราะพี่พีเป็นคนทำ แต่ผมคงไม่มีวาสนา ผมรู้จักเวปสวนขลังช้าไป ไม่อย่างนั้นผมคงสมหวังตั้งแต่ตอนนั้นแล้วก็เป็นได้ครับ

ต้องขอบคุณพี่พีที่ได้กรุณาเขียนเรื่องราวของหลวงพ่อทรงลงในกระทู้ ไม่อย่างนั้นผมเองก็คงยังจะไม่รู้จักหลวงพ่อทรง วัดศาลาดินอย่างที่เป็นในตอนนี้ ส่วนสิ่งที่ผมเจอหลังจากผมได้ฝากตัวเป็นศิษย์ท่านจากรูปหล่อที่หัวเตียง ที่เด่นชัดที่สุดก็คือ ใจผมเย็นขึ้นกว่าก่อนหน้ามากจนตัวเองก็แปลกใจ แถมมีอะไรบางอย่างกดให้ผมหยุดการกระทำบางอย่าง พอเวลาผ่านไป ผมย้อนกลับไปคิด ต้องบอกว่าโชคดีจริงๆ ที่หยุดไม่อย่างนั้น..... สิ่งที่ผมได้บอกหลังสุดไม่ใช่เกิดเพียงแค่ 1 ครั้งแล้วสรุป แต่เกิดหลายครั้งมาก (มากกว่า 4-5 ครั้ง) ตั้งแต่ผมได้รับวัตถุมงคลชิ้นแรกของหลวงพ่อทรงเมื่อ 7 สิงหาคม 2551 ตอนนี้ผมแขวนพระแหวกม่านเพียงองค์เดียว (แต่ในกระเป๋ามีตะโพน โค๊ต ท ไม่มีหัว อีก 1 ชิ้นครับ.... ในกระเป๋าผมจะมีของขลังประมาณ 10 ชิ้นครับ)

พี่พีพอจะจำเรื่องที่หลวงพ่อทรงสอนลูกศิษย์ กิจวัตรประจำตัว หรือรูปถ่ายในอิริยาบทอื่นๆ ของหลวงพ่อทรงหรือเปล่าครับ ผมอยากจะรับทราบเรื่องราวของหลวงพ่อทรงในอีกแง่มุมหนึ่งครับ ขอบพระคุณพี่พีมากครับ

 

ผมอ่านกระทู้ของคุณ zmico มาตั้งแต่เช้าแล้วล่ะ แต่ยังไม่ว่างแสดงความเห็น ตอนนี้ขอแสดงความเห็นบ้างน่ะครับ แต่ฟังคุณ zmico แล้ว แสดงว่าเป็นแฟนเก่ากันมาแต่สวนขลังน่ะครับ

คนเราบางทียิงปืนขึ้นท้องฟ้า ยิงไปแล้วบางทีเงียบๆ ไม่แน่ใจว่าโดนเป้าหรือปล่าว อันนี้คนเขียนหนังสือก็เหมือนกันน่ะครับ เขียนไปไม่รู้ใครอ่านหรือปล่าว หรืออ่านแล้วจำได้หรือปล่าว

ความเห็นของคุณ zmico จัดว่าเป็น คำตอบว่า คนเขียนยิงโดนเป้า ก็น่าจะทำให้คนเขียนพอใจ เพราะคนที่โทร หรือ PM มาเป็นส่วนตัว คนเขียนไม่สามารถเอาไปอ้างอิงได้ในบางเรื่องเพราะน่าจะไม่ถูก มารยาทนัก ยกเว้นเรื่องที่เกี่ยวกับตัวผู้เขียน หรือ เรื่องกลางๆ อย่างไรก็ตาม ถ้าคนอ่านอยากได้ของหลวงพ่อ แล้วหาถูก หรือไม่ถูกเขาหลอกมา ผมก็พอใจแล้วครับ

หลวงพ่อท่านไปโปรดคนหลายคนครับ หลานท่านเล่าให้ผมฟังว่า ท่านตายไปแล้วเก่งกว่าตอนไม่ตายอีก ( อันนี้เขาว่า ) ใครอยากได้อะไร ( ที่คงไม่เกินกรรม ) ไปขอที่หน้าโลงหลวงพ่อจะสมประสงค์

ส่วนที่อยากได้ ขอให้สมประสงค์น่ะครับ

พระแหวกม่านนี้ มีทีเด็ดหลายอย่างน่ะครับ คนไม่ค่อยพูดถึง เพราะพระนักธรรมดังกลบหมด...แหะๆ แต่ติดตัวไว้น่ะดีครับ

 

ทีเด็ดยังงัยน่า ต้องบูชาแขวนคอให้หลวงพ่อโปรดผมด้วยดีกว่า...

 

คุณพีครับ องค์นี้เข้าข่ายเนื้อไหนครับ ได้รับจากมือหลวงปู่ตั้งแต่แรกๆ เลยครับ

 

ตามหลักฐานปรากฎ ต้องดูที่ความหนาครับ แล้วน่าจะเป็นเวลาประมาณ พ.ศ. ๒๕๔๘ ต้นๆครับ ถึงจะเป็นพระยุคตัน ยุคนี้เนื้อผงวิเศษเพียบ ใส่กันหลายอย่าง ลองกันหลายแบบ ผงชันเพชร ใส่กันในยุคนี้

เพราะความหนาอันนั้นติดแม่พิมพ์มาก่อน อย่างที่ลองค้นๆดู น่าจะประมาณ ๐.๘ - ๐.๙ ซ.ม. ขึ้นอยู่กับความหดตัว

เมื่อเข้าพิมพ์มาตรฐาน จะประมาณ ๐.๕ - ๐.๖ ซ.ม. น่ะครับ

หลังจากนั้นมีหนาแบบจัมโบ้ ขว้างหัวแตก หนาเกิน หนึ่งเซ็นต์ อันนี้มาหลังๆ ผมจะทยอยมาโชว์น่ะครับ

แต่พอจะสังเกตุได้อย่างว่า เนื้อของยุคแรกๆน่ะ เพราะอยากรีบทำกัน ปูนยังไม่ได้แช่ให้จืด บางที่ใส่กันเลย เพราะจะฉนั้นเนื้อจะดูร่วนๆเพราะปูนยังไม่อิ่ม ปูนมันเค็ม จะไม่เกาะติดกันเนียนเหมือนรุ่นหลังๆ ที่ปูนถูกแช่ให้จืดแล้ว ๆครับ

 

พระแหวกม่านนี่ เป็นพระที่สวยครับ มีเสน่ห์ ใครเห็นใครชอบทันที แหวกม่าน แหวกปัญหา เหมาะกับพวกทำงานมาก เช่นพวกหัวหน้าที่มีลูกน้องปกครองแบบให้ลูกน้องชอบ พวกเซลล์ขายของเจอคนเยอะๆ หรืองานประเภทนี้ ลองดูซิครับ ไม่ได้มาในแนวบู้โลดโผนน่ะครับ แต่ของหลวงพ่อทรงน่ะครับ ท่านเสกแบบครบเครื่องมาให้ ผมมั่นใจเมื่อมีของท่านครับ ไม่ต้องไปหาของแพงๆหรอก เชื่อซิครับ

 

กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อทรงครับ

 

ตอบพี่พีครับ ผมเพิ่งจะเจอสวนขลังก็เพราะอ่านกระทู้พี่พีในพลังจิต

http://palungjit.org/showpost.php?p=1027161&postcount=331

ปกติผมชอบอ่านๆๆๆๆ แล้วเจอข้อมูลที่พี่พีพูดถึงหลวงปู่พระครูบุญศรี ผมสะดุดใจ ก็เลยค้นย้อนกลับเพื่อหาข้อมูลของหลวงปู่พระครูบุญศรี ไปเจอข้อมูลบางส่วนที่พี่พีลงที่สวนขลัง ผมนั่งอ่านเกือบทุกกระทู้ในสวนขลัง โดยเฉพาะ "พี่ผ่านมา" ผมจะตั้งใจอ่านเป็นพิเศษครับ

ได้เจอกระทู้ที่พี่พีได้กล่าวถึงหลวงพ่อทรงด้วย จากนั้นผมก็พยายามหาข้อมูลทั้งหลวงปู่พระครูบุญศรีและหลวงพ่อทรง ในโลกอินเตอร์เน็ท บางอย่างก็หาง่าย แต่บางอย่างก็หายากมาก ผมค้นหาประวัติของหลวงปู่พระครูบุญศรีและหลวงพ่อทรงได้มานิดหน่อย อ่านไม่จุใจ ตอนนี้ได้แต่รออ่านจากพี่พียามพี่พีมีเวลาว่างครับ

เมื่อสักครู่ตอนที่ผมคิดว่ารู้จักสวนขลังจากไหน ก็ได้กลับไปค้นรอยเดิม ทำให้ผมสนใจพระกริ่งแพโบถส์น้ำ เมื่อครั้งที่พี่พีได้พูดถึง ผมรู้ช้าไป (ผมมักเป็นเช่นนี้เสมอ ช้าไปทุกที) อ่านในกระทู้ก็เข้าใจว่าหมดจากสำนักแม่ชีปทุม ก็เลยไม่ได้ติดต่อไป จากนั้นผมก็เริ่มหาวัตถุมงคลของหลวงปู่พระครูบุญศรี ไปเจอรูปหล่อห้อยคอที่เวปพี่เค้าแมว ผมก็ช้าไปอีก พลาดไป 2 ครั้ง พอพี่พีเอ่ยถึงว่าเป็นแฟนเก่าตั้งแต่สวนขลัง นั่งนึกดูว่าผมเพิ่งจะรู้จักสวนขลังประมาณเดือนมีนาคมนี้เอง (ช้าอีกเช่นกัน) จากพระกริ่งแพโบถส์น้ำ ก็เลยโทรคุยกับป้าอี๊ดว่ายังมีพระกริ่งแพโบถส์น้ำเหลือที่สำนักอยู่หรือเปล่า ป้าอี๊ดบอกว่าผมโชคดีมาก เมื่อวานหลังเสร็จงาน (ฟังไม่ชัดว่างานบุญที่สำนักหรือเปล่า) ก็จัดเก็บเรียงของ ไปเจอพระกริ่งแพโบถส์น้ำอยู่ 2 ชุด .... คราวนี้ไม่ช้า... ผมรับมา 2 ชุดเลย ป้าอี๊ดบอกว่าก่อนหน้านี้ก็มีคนโทรมาสอบถามเสมอ ป้าอี๊ดบอกว่าหมดแล้วตลอด ป้าอี๊ดยังบอกว่าเหมือนโกหกเขาเลย .... (ที่ป้าอี๊ดเหลืออีก 1 ชุด แต่ไม่ให้บูชาเพราะเก็บเป็นที่ระลึกครับ)

แวะเข้ามาก็เลยเอาของฝากมาเล็กน้อย (ขออนุญาตเจ้าของบทความเก่าด้วยน่ะครับ ... ผมเอามาเผยแพร่.. ไม่มีแฝง....ครับ)

ประวัติหลวงพ่อทรง (ผมเข้าใจว่าเจ้าของบล๊อคคงจะเป็นสมาชิกพลังจิตด้วย .. ผมขออนุญาตอีกทีครับรวมทั้งขออนุญาตหนังสือพิมพ์ข่าวสดด้วยครับ)
http://swanpra.blogspot.com/2008/02/blog-post_29.html


อีกอัน ผมคุ้นๆ ว่าผู้เขียนน่าจะเป็นพี่พีน่ะครับ แต่ได้ถูกเรียบเรียงใส่ภาพให้อ่านง่ายดูง่ายครับ ...
http://prasaksit.wordpress.com/2008/06/23/%e0%b8%9e%e0%b8%a3%e0%b8%b0%e0%b8%99%e0%b8%b1%e0%b8%81%e0%b8%98%e0%b8%a3%e0%b8%a3%e0%b8%a1%e0%b8%ab%e0%b8%a5%e0%b8%a7%e0%b8%87%e0%b8%9e%e0%b9%88%e0%b8%ad%e0%b8%97%e0%b8%a3%e0%b8%87-%e0%b8%a7/#more-198

อันไหนไม่เหมาะสม ผมก็ขออภัย ณ.ที่นี้ด้วยครับ

 

พี่พีเป็นพี่ที่ใจดีมีเมตตากับผมเสมอมาครับ มีหลายเรื่องที่พี่เขาอนุเคราะห์ผม พี่พี่ทำให้ผมศรัทธาหลวงปู่ทรงอย่างลึกซึ้ง ก่อนหน้านี้เคยได้ยินชื่อท่าน แต่ไม่ทราบรายละเอียด ได้อ่านเรื่องที่พี่พีเขียนก็ทำให้ทราบและศรัทธาท่านมากครับ ผมเป็นกำลังใจให้พี่พีเขียนเรื่องหลวงปู่ต่อไปครับ

เดี๋ยวนี้คนดี ใจดี มีเมตตา ชอบทำบุญอย่างนี้หายากครับ ผมไม่ได้โม้หรือยอพี่เขานะครับ แต่พูดจากใจจริงครับ ถึงแม้ว่าช่วงนี้จะไม่ได้คุยกันเลย แต่ผมก็ยังจำพี่ไม่ลืมเลือนเลยครับ สิ่งที่พี่ให้ผมไม่สามารถบรรยายเป็นถ้อยคำหรือสามารถเขียนบรรยายได้ ขอบพระคุณมากครับ